장음표시 사용
21쪽
Anima mere passive se contemplationis is utar
habeat cis s. Art. 3. Vtriina verum si contemplationem infusam esse uisionem Deitati in caligines ag7. Art. 4. Vtrum Mystica Thee logia consistat in actu intellectus, atat voluntatis I 69.
Art. s. Vir im in exercitio Theologiae possit inveni. ri actus voluntatis absque Cognitione praevia . ves
Art. 6. Vtrum voluntas in exercitio Mysticae Theologiae plus amare possit quam intellectus intelli
fit satis et s. Art. 3. Quomodo, in Uando ad statu Mysticae The-
Art. 1. Vt rei in summo gradu 3stieae Theologiae detur unio immediata Dei cum intellectu in ratio
i 84. Art. 3. vitti in supremo gradu contemplatio ris detur species creata, Deuim mediate representano ε87. Art. 4. Vt tum dona ad intellectum pertinentia principia sint contemplationis infusae acto. Att.s. Qualiter fides insula, qualiterque dona in actu influant contemplationis infusae 192. Attin. Vtium detur contem platio infusa ab altimi principio dimanans s I9Α. Art. . tium insuper eminenti gradu contemplationis aliquando evidenter, quaeda mJsteria cognoscantur os s. Art. 8. Quibusdam interrogationibus fit satis 3ys.
22쪽
. randi activus; hoc sta- EST. FARTA . . tu obsit quieti corotea .
Art. 3. Vtru Anima ad spon- RT Quid & quo- salitiam unionem cum a tu plex sit visio exter- Deo aliquo speciali coli na a g. ab ipso disponat aes o s. re. i. In quo consistat visio Art. 4. Vtrum amore ser x imaginaria rixo. phico,i cordis vulnere Artia. Vtilina visiones exter- Anima ultimo disponatur nae,3 ima seriae essin- ad sponsalia haec contra- possinta dcelizoner xxx. benda io . Art. cae 6c qualis sit,se Atti . Villi', Mystica spon- sio intellectualis, i r . salia eum raptu animoad Art. s. Noni villae r egulae pro
Deum celebrentur' os expeditione 4nimae visio-Art. 6. Vtrum Matrimonii ne pacientis proponun- spirituale celebretur inter r. 26. Deum 8 Animam meis
dia visiones imaginaria QVAEST. SECUNDA,
humanitatis Christi ita Art. . Vtium in Matrimonio De loquarisuibus o minia spirituali speciales alites tionibus Divisis.fectos reperiantur Dii a. 't. i. Quid, dc quo-
23쪽
Animam 'Art. 2. Vir im locutiones ali quando sint fictae' a 32. Art. 3. Vtrum in omnitem. Pore fuerint revelationes
nendas verasta falsis revelationibus 234. Att. me aliis circumstanis iij in revelationibus observandis, 238.
revelationes habentes omnino perfecti esse debeant 24 I. Art. . Quomodo se gerere debeant, tam habentes visiones , c revelationes, quam eorum directores Art. 8. Quid, ε quotuplex sit raptus 246. Art. 9. Vtrum in raptu anima libertatem conservet a68ω
24쪽
VM Sumus in corpore pererrinamur a MDon ιno, inquit Apostolus scribens ad cor Chorinthios cap. .vers. 6. Cuius peregrinationis metam, ut tuto attin
gere possimus, Deus per Psalmistam nobis iter ostendit, dum ait Psal. 33. v. s. Reeedeia malo,c fac bonum , inquire pacem, pessequere eam. Quibus in verbis triplicem contemplationis statum amplexus est . incipientium scilicet
ter recessum a malo, proficientium per operationemoni, perfectorum denique per inquisitionem . M per sequutionem pacis. Hae tres apud Doctores Mysticos viae sunt, quibus a Domino peregrinantes ad contemplationis divinae fastigium ascendunt via scilicet uetativa, IIIuminativa, o initiva. Harum igitur uiarum anfractus detegere, quo securius peris curri possint, huius nostri operis est scopus Vt autem tuaiori cum clamate procedamus,in quatuor id
25쪽
dividimus partes. In quarum prima de incipientium exercitiis, de que modo ipsis proprio animum purgandi, erit sermo In secunda de proficientium lituis minatione. In tertia de Persectorum unione. Denique in quarta de Visionibus, Loquutionibus, Rapti-hus, alijsque huiusmodi,quae contemplativi experiti solent,ti pati. Quibus absolvendis sit.
QVAESTI PRIMA. ORATI0NE IN GENERE.
. a Etenim iuxta D. Hieνon mum scribentem ad Q. Hiem pria sum Epist. 3'. plura haber significata Diversimodenanar namque .m apud grammaticos,eum apud Rethores; a Nicos usurpatur. Omais loquentium symo rario a gramaticis appellatur. Tullius Rethorum Princeps orasionem definivit Rerum sermonem,atque contentio nem Dialecticis idem est oratio a Plures voces con truesse habentes, d diversa significantes. Sunt, alia huius vocis aeceptiones . quas omnes . ut a nostro aliena instituto, praetermittimus. ' igitur, Oratio , de qua nune, Religionis actus, euio ampla satis materia, nec facile s svul. ipsus effectus, o ciνcumstantias explanare libuerit, eumprehendenda. Quo circa ne imus veris nostri limine Lectorem terreamus, facilι oribus, seu generalibus ducimus exordium, ad disqciliora Ioe particularia Deo dan
26쪽
ὐ Ratione etiam probatur. ARTICVLVs et huius bonitas definitionis i illa, nainque generalis est sis nitio, , is, e quotuplex sit oratio inuae pluribus eongruit, sub ali-
in Genere ratione generali communi omnibus, in elique diversifica-QVaestionem eon π; sed omnis oratio, sive vocavi
sulto omittimus, cum ora lis sit,sive nientalis,live per metionis ella tam sacrarum series ditationem,sive per contempla- scripturarum , quam fidelium tionem exerceatur, est ascensus omnium consensus, ipsaque ex mentis in Deum ergo praedicta perientia demonstrent: qua pro definitio naturam uationis a
piet ab indagatione quid ditatis genere apprime manifestat. illius exordimur; quod quidem Dividitur autem adaequa
aptius fieri nequit, quam illius 4Eoratio generaliter,& commuis definitionem in medium addu nissimε accepta in mentalem,&cendo vocalem.Suadetur breviter eon-
tatio igitur iuxta D.Th. 4l alio iam omnis orandi mois '' a. art. t 7.ι corp.s:. - dus,sive petitia sit,sive obsecra- . ensus intellectus in Deurn. Sic tio , seu gratiarum actio, vel fit eam prius definietat Damasce ad Deum erecta mente,nulla iure Dam4s . . lib. 3. de Fide cap. q. ora cier veniente voee; vel fit voce ip-ces tionem appellans ascensum me exprimente interiorem asse biis in Deum.Sic,&m.Λugustio Elam; si primum mentalis erit; iusserin i 3o de temp. quid a si secundum vocalis oratio:etsi R aiebat est oratio, nixas 4o haec generaliter sumpta adg-eensus anima de terrestribus ad quate dividitur in mentalem, Scerelestia , inquisti superno vocalem. rum invisibilium desiderium: Et Tertium dividen memis lib.de spirit. Manim.cap. 3O.ora brum nonnulli assignant nimitio est inquit convenio mentis rum bonam operationem saeque in Deum per pium embumilem orationem dividunt in mentis, affectum. Sic tandem apud n otis operis. Huieque fa- strates mysticos Sao tum Pa vete videtur opinioni Glossa ad ci.' aditum vestigiis inhaerentes v. P. illud i. ad Thesel. s. vers. . Sine besa Fe Ioannes 1 Iesu Maria, in intermissione orate; ubi sie ha Ionieesebola oratιoms Tract. 1.& N. bet Semper iuste vivite, nam es.' .Fe.Ioseph, Iesa Maria in lib. iustus nauq a definit orare Glossa deaseensu mentis in Deum cap. nifl desinat iustus esse. Semper ibi. Io.' libus aecedit Suare tos . orat, qui semper bene agit Fa Riebarai Religat, a. ua.' R.6. et Otum Ricbardus in . di l .uas.
27쪽
is .art. 4. . , Hanc itidem se Hie te subdivisionibus ora- Usi quinus est divisionem victeph, tionis tam meis alis quam vo-eIeph. qui teste nostro valdensi tom calis restabat agendum . at qu:aVνaD .eap.roe et, imia ent cim,vo 'vocaleni subdiyidete morat viri,
-m. Vitalesn qnan in bonis em dinerentiu plano hoc ope operibus consistere,ebat. propontariis, ab utrius,ae
Pavonuni desereno. Piae lare vis indagnisne . enim aibitror cum haereticis Veisilis viaeibus inmitie. Qita ARTIC ILFopter dico bonam operati neu valde metaphorice oratio Vir moratio oealis essenti. nem nuncupari,esseque vel an u. eri mentali disti tum dispositione. vel oratio S uatum. nis effectum , quod non levitre NE . ita sinuat Nillinus tibi orat. in is Rationem v alempcincipio dicens iratio, eon realiter i pure menis xerIatio . e sermocinatio eum tali distingui saltim in esse ea- eo s.c maloris subverso, ris, distinctioneque excludentis ac peccato 'mendatio. . . ab exsulis indubitatum est ex-
Prace in ditis q. .art. . ri sola HVir impunes actiones s. v. e. t. si eones it ad Minuidiam concurrentes,
de definitio Domasceni: ora quaeque realiter inesse mitis timet est petitio deeentium a Deo, Ringuuntur,in esse morisfuniim Milissime essentiam orationis ter diversificentur aeelarat. Petitio igitur sive Dico primo et nulla ora, Deo mala exquirat, sive bona tio vocalis verὰ talis est absque male oratio non est; est tamen mentalis consortio sic Mystica petitio,conformiter ad mentem Doctrix Seraphaeam nostra S. Tb D. Thoati lac. cit. qaspia . a. heresia cap. is perfra. 6 Qua de re vetanus a.q.83 ubi loquens de Umia oratione art. anquit re et mirem, se in fine alia nurra nod
28쪽
eoru lo apa, te fiet a se ser bienred a socio i ocul, Leti tendiendo eo qui en bablui nos 'in es obligacion. que procuram os reis et a con advertentia. Plobatur deinde efficaci aiatione . nain oratio Ceali . toratio est , hucia an debet esse actio sed actio hominis absque ulla advertentia in rationis directione in mente existente actio humana non est in si hominis actio diei possit, ut tradunt comis munitet Thoni istae cui Angeli eo Magistro r. a. q. I. art. r. incorp. ergo oratio vocalis abique ullo exercitio rationis oratio propriesnon est. Dico et vocali oratio, qua talis, prout exprimitordinem ad mentis considerati nem, motionemque voluntatis non essentialiter, sed accidentaliter tantum a mental distinguitur. Explieatiir eos elusio Itaque verba haec . Deus in adiutoris meum i uende, exterius prolata dupliciter confiderati possunt. Ptimo seeundum se is ut praeiacindunt, vel potuis excludunt seni fieate eonceptum mentis,&pro ut sie nec orationis nomen merentur, ut benὶ notat suarezlib. I. de orat . in Prolog. Belaris min. lib. 8 de bona operatione cap. a. eadem enim profert verba Psylacus, vel delirans, qui sint oratio, eo praeishquia significatione carent.Vnde D. Th.
actuum Dominus per rarionem involuntatem. Possi .nt se indo consi serari praedicta verba , ut explicanteon inrictionem cum mente Icvolun rare, ut significantia interiores actus, qua ratione dubitatur an in se,in prove dicunt
sua praedicata essentialia realiis ter per propriam differentiam ab oratione mentali distinguan
Conclusio est negativa, quaesie explicata suadetur.Quia ora tio est a Ius rationis, ut cum D. Thom. 1.2. q.83 art. I. dicem ara nostro eq. sed verba illa adhuc e procedentia ex consis deratione rationis, motione voluntatis non sunt inus raticionis, licet sint effectiκ ergo non sunt oratio. Praeterea in is orationis in se, ab inteinseco est meritorius, Mimpetratorius, vel bidem docet ipse Angelic. D. art. Is per tot sed vel ba illa adhue ut procedunt ex ordinatione rationis,& motione voli1ntatis in se,& ab intrinseco mera toti non sunt ergo neque ora
tio Minor,in qua est difficultas. probatur quia, tradunt nostri talm Ira ct i 6.de Merito disp.
r. n. s. actus externorum memis
biorum ab intrinseco, ex se. adhue in ordine ad voluntatem, lationem,non sunt voluntarii,& liberi, ac proinde nec ab
29쪽
eadem namque mota in ase intendendo. Iec inquam doctrinicitistis habet quilibet actas a na falsa est. Nihil cogitantesticiaem in elui hoc enim ianda orare possumus solo verbo auet atria volantatietate, liberta scripto Ergo absque ulla adverto quo est voluntarius,& libet tentia, vel intelligentia aut e T. Vade inquit D. Thorn. r. a. gnitione scabit igitur amens, 4 art. v. a I. Dicendum quod orabu bmnians de quod intole- membra corporis non sunt prim rabilius est , orabunt Turdus
comparantur vi ratio , - resia vocum orationem Leotias si me via sunt quodam sideratione insepares,ilani a malo, traguntur, ut patet per 'inta adeo eaim meatis oratis umidicitur . Polaticor. Et coniuncta considerationi est vepratereaactus exteriorum mem absque illa consistere nequeati iroram sunt actiones in exterio Neque hinc inseras tandiu duis rem materiam transeuntes,sicut raturam vocalem orationem, latet de percussione. Cum igitur quandiu sormalis consideratio, , es illae sint externi organt di attentio durabit etenim stat actiones in se non sentat betae continuata oratio cum virtuasi . volutuatiae 4 si voluntatis attenthme di continuatione il-
sint.& libertatis effectus, subin iust quod explicat D. Thom. odeque orationis, non vero con soc., Ua3. in com ubi post
eam; π in xta Siqui letis,quando acti siti iratia n,Papianein se oramus mente sola liquam meritoriam sicut in abys merseilosolis verbis nihil animo con eo is actibus .accidit Secundus .cipiendo, ne quid dicamus eogi autem effectus orationis est ei tanto . nonnunquam utroque' proprius, s od est,mpetrare,π modo exprumead , vel scribe hane etiam fictum suscita eogitata εο in ι quod diei prima interitio , quam Deus
30쪽
prima intentio defit, oratι nec evagatur, bo e peccatum estiae
meritoria est, nec impetratoria proinde desinit esse oratio vi Iliam Deus orationem non au quae peceatum esse nequit, ut didit, cui ille,qui orat, non inten Aum est supra art. r. n. s. Et Augo dit. Ut Gregor. dicit Tertius impedit orationis fructum, e pinus. autem effectus orationis est, contra bo Augustin. dicit in quem prasentialiter ejicit, sci 3. Reilom. .PDimis ,σHIα- licet. quadam spiritualis rese nis eum oratis Deum,hoe verse :ctio mentis π ad boede neces tur in eoiae, quod profertur in state requiritur in oratione at ore. Evagatio vero mentis, qui Bast tentio. Unde dieitur i. adibo sit praeter propo tum,orationis uas. rint. Iq. SDorem lingua mens fructum non tollit. Unde Bast- mea fine fructu est Selendum ius dieit in ferm de oran a tamen quos triplex est attentio. Deum: β vero debilitatus ase eis qua orationi voeali potest albi eato fixe nequis orare . quan ieri. Una quidem qua attendi tumeumque cies te ipsum eobitur ad verba ne aliquis in eis eas, e Deus ignoscit, eo quod erret. Secanda, qua attenditur non ex negligentia, sed ex fra- ad sensum verborum. Tertia, gilitate non potes , ut opportet qua attenditur ad finem oratio assistere coram eo. nis,scilicet ad Deum.σad rem, Adiungitur autem vox pro qua oratar, quae quidem est orationi mentali triplici ratione nuxtiae necessaria et er 4ne inquit D. Thom ubi Ibp. artis etiam possunt habere idiotae, e ix in eorp. Primo quidem ad
quandoque in tantum abundat exeitandam intentionem, inde hae intentio, qua mens fertur in otionem, qua mens orantis ele- Deum, ut etiam omnium alio vatur in Deum quia per exterum mens obliviscatur,scut di riora gna flve vocκm,flve eit Hago de Sancto Viliore. ctorum movetur mens bominis xx Involuntaria igitur eva secundum apprchensionem , 'satio supposita prima intentio per eonsequens secundum dis ne mentisque erectione in Deum Vtionem. Unde Augustin die it orationis naeritum , fructumve Epist. LII. cap. 9. tom. o stilius non adimit; si tamen voluntaria 4ertis,er aliis Agnisu augens evagatio, per ipsam esse de dum de derium Sanctum nos sinit ptima intentio:est namque ipsos acrius excitamus. Et ideo victualis saltim illius retracia- in Ingulari oratione tantum stlo,aequivalens formali. Qua de oeibus . er huiusmodi βgnis te audi Angelicum Doctorem tendum quantam proficit as