장음표시 사용
421쪽
de futuris parum soliciti, solida ac i ntegra habere corpora,venam,aucupio, labore exercitata : quibus postea si opus fuerit patriae ad propulsandos hostes, amicis ad negotia obeunda, domesticis aci ea comparanda quae usui hominum sunt accommodata, utuntur.Nos vero studiosa turba,qui nobis ad voluptatem, ut mihi videtur, miserias& calamitates confingimus&proponimus,adeo sumus otio&vmbra remolliti, ac imbecilles si isti, ut quinto quoque die sumere pharmacum in choleram, in pituitam, in melancholiam oporteat.Frequenter enim laboramus catharro,iaterudi stomachi dolore, podagra:qui quidem morbi sistet ex nimio otio exoriri, cum corpus exercitatione 5 labore semoto,exhalare superflua non permittit .Hinc ut ait poet
ubeunt morbi, tristisj senestas,
Et labor, dune rapit inclementia mortis:
quibus si ut neque reip. neq; nostris, ubi & quando oporteat, auxilio esse possimus. T H Si putarem te exanimo loqui,dicerem id certe tibi con tigisse, inalia re tamen, quod Neroni aiunt.Quem accusare disciplinas solitum serunt, quod ab his unde humanitas continuo fluit, crudelior&immanior sit saetus. Manauit certὸ inaudita illa&esserata iniquitas ex inscitia potius &stultitia, quam ex eruditione & doctrina. Fieri siquidem non potest, ut malum per se ex bono oriatur, neque vicissim ex malo bonum. latum enim non ex bono,&bonum non ex malo suopte ingenio nasci vid mus. Legerat ille credo ex Homero &Marone Troianum incendium: ex tragicis crudelitatem Atrei,Herculis, Aiacis, Athamantis surores, Achillis iram & crudelitatem, VI, si is malitiam, aedipi inhonellium, Sinonis fraudem, quae omnia a poetis ea mente perscribuntur,ut legentium animos a vitiis certe& crudelitate, quam ipsi detestantur, remouean i,& ad virtute qua tantopere extollunt,adhortet uritota em poesis nil aliud est, quam laus ipsa virtutis. Proinde seipsum immanis illa belua, & non eruditionem accusare debuit, quae bonum,meliorem semper fecit: malum vero,si non potest in rectam viam traducere,ut inutilem a se rei j citae verb ea mente tantummodo loqui ex isti mo,ut ex me boni aliquid elicias.Proposita enim desiperatione,arbitraris me non i-hil medelae tu gritudini statim inuenturum .Faciam ego vero tibi hac in re quoad potero,satis.Primum igitur ex te quaero, putes ne hanc sciendi cupiditatem humano generi frustra innatam esses PLA. Minimὸ vero, clim omne quod est,ad aliquid factum esse videatur. THE. Rectὸ sanὸ,s ita es quarum rerum causa inuentam doctrinam putabis' PLA. Earum certὰ, quae utiles sunt&necessariae in vita. THE. Quae sunt ista utilia&necessariat PLA. Parentes iam grandes natu pascere, filios nutrire, amicis prodesse, iustitiam colere, sortitudinem reti nere,modestia uti, prudetiam sequi,patriam quibus unq; rebus possis iuuare. Rem familiarem ita procurare, ut&tuis satisfacere,&in alios munificus esse ac liberalis possis. THE. Est& hoc quidem aliquid quod dixisti.Sed alia quaedam maior causa subest, quare tot clarissimae disciplinae sint inuentae. leministi credo dicti illiti, Socratici, quod e caelo destendisse quasi rem diuinam scribunt poetae, Cognosce teipsum. PLA. Memini. THE. Cognoscere seipsum qua ratione quis poterit, ni fuerit disciplinarum omnium sacris initiatus Ex his enim unde in lucem veneris, &adquid veneris, & quo tandem rediturus sis,aperte intelligis: quod non faciunt ij, qui doctrinarum & eruditionis expertes,vitam agunt in terris prope magis beluarum qu m hominum more. Quibus noccersea natura datum cst,ut eo mentem persaepe flectant, unde id habuere, quo a caeteris animantibus distareiat Quare non ineleganter Naso poeta, quid brutis, quid hominibus conueniret,diuinis illis carminibus ostendit:
Pronas ciῆm hpectent animantia caetera terram,
O, homini sebum dedit,caelum=iuidere Iugit, . erezios ad sidera tollere vultus.
Primum considcret homo necesse est,quibus ex rebus constet, quod fieri sine philosophia non potest.Vnde virtutis studium nascitur, qliod animis medetur, ut ait Cicero, inanes solicitudines detrahit, cupiditatibus liberat, pellit timores. Quare bene 'a Socrate dictum est, inter baiulum&Alcibiade summo loco natum,nulla esse differentiam, si virtus absit. Deinde considerandum est,quis sit autor tot reru p esarissimam, quot in mundo sunt: ed quidem mens nostra nunqua coscendet sine gradibus machemati-b 1 carum
422쪽
earum disciplinarum. Inde rediens,cognita illius loci excellentia, in quo habitant quidum in vita erant, conte platione rem sunt delectati, quaq; integr casse ac sine ξ vixerunt, abstersa omnisi flet gitioru macula, ita virtuti te addicis, ut maximos etia labores honesti causa magnis voluptatib. sine cotrouersia an te seredos censeas: quod prosectono saceres, nisi plus emolumeti ex honesta vita sumptum te, quam ex flagitiosa dc in t peranti arbitrareris. Non sunt, mihi crede,s perneda munera nobis a natura data. Ad c gnitione siquidem rerum maximaru de admirabilium, no aut ad otium & segnitie, n ii sumus. En eruari corpora studiosorum nunquam ego moleste tulerim,modo animo& mente ad contemnendam mortem, ad tolerandos dolores, & serendas aequo animo calamitates, quae in dies humanum genus in uadunt, con stantes sint & fortes. Haec es hmi Platina vera fortitudo, non illa gladiatoria, qua plebeios & rusticos in venatione d aucupio uti dicis: sorte ego dixerim Socratem, Zenone,Camillum ,M.Regulum, Curium, Fabricium,Catone, qui neq; minis, neq; tormentis, neq; pollicitationibus adductvnqu1 potuerunt, ut a recto & honesto discederent. Non negauerim ego robur corporis ad res agendas quam maxime nece libriu esse: de ne , Cicerone dissentia, excita dumetia corpus asstirmauerim, ut &c6silio de rationi possit obedire. Sed omnis nostra cura circa emendatione appetitus de cupiditatu nostram habenda est, ne si eum vagari latius suerimus, multitudine voluptatum obruatur animus. Bene agere praeterea&philos phari, tantum iucunditatis in vita affert, ut docti ac sapien tes minus certὸ moleste se rant,ignavos& rudes tanquam rerum omni u inopes & minus viatici habentes, sibi in honore &sortunae bonis' serri.Sed dicant ij ut Agamemnon apud Homerum, τωρ' ἐμήγε αλλoi, Oκευε τἰ ux ouri μαλιςα dr μητιετα θυρ.
Virtus enim ut Stoicis placet sola per se beatum hominem facit. Quod aut e studiosos aegritudinum variarum agmine dicis quotidie invadi solere,ex te velim scire, cum improbis ne inducias habeant. Quos certξ, si diligeter animaduertis, utpote intemperantes de immodestos, frequentius crueianr: sed hoc ideo minus apparet,quod ignobiles sunt, quodq; etia suo merito affigi putant. Bonis aut e qui rari habentur, si quid acciderit, dolem ubqubd ea calamitate minimὶ dignos existimamus. Verum ij quoque varia morborii genera incurrui, cum quia de ipsi inaequalitate humora laboran t: tu vel maximε, quod posthabita huius fragilis & caduci corporis nimia cura, sese totos ad cultum animi transferunt. lalunt em castigato corpore cu Deo sentire, quam ipsis voluptatiabus cum dedecore δέ detrimeto obtemperare. Robur illud rusticu contemnunt, di pro nihilo habent, quod animis nostris ad cognitione reeum maximo sit impedimento. Est erit corpus ut Platoni placet risio ob id est sepulchru &carcer, unde anima
Persensius tanqua per senestras rerum naturam contemplatur &cernit.Hoc facilius nimirum in illis corporibus sit, quae urbana sun t & ciuiliter enutrita. Nam molles carne, aptos esse mente scribit Aristoteles.Dices sortasse eos minus sentire contrarias qualit Ies, de ob eam rem minus dolere: non eo inscias. Minus etiam sentiunt quid honestiamst,& quid deceat in vita. Collige itaq; te Platina,& bene tecu actum puta, quod ita institutus sis, nisi teipsum deseris, ut perfacilὸ omnes fortunae ictus serre ac d pulsare ponsi s. P L A. Quid em me colligam quia ira malignitate fortunt opprimor, ut vix quzam
respirare. THE. Quos vocas ictus fortunael PL. A. Inopiam, captiuitate, vincula, to menta, extorrε domo ac patria et sea H E. Quare inope qiuaeso te existimas P I. A. Quia
m ni humana ac diuina ope careo.Nullum est mihi patrimonium, & si quod ell, id est
perexiguu, nulla priuata pecunia, no domus, no suppellex, tum libroru, tum rerum vessii si, rara vestis,& quide attrita. Hinc oritur ut nemini cliarus sim, & quod peius est, ab omnibus sermε irridearn tanto em aetate nostra pecuniae in honore sunt, ut pro mostro habeatur,qui spretis sortunae bonis, virtuti se de cognitioni rerum addixerit: hunc ut Phanaticum, ut prophanu con temnunt, deuitant, inspuunt omnes: diuit E vero salutat, comitantur, reducunt,circunstantos scii causa.T H E. Aut enim pauper,aut in magnis
opibus natus es: si pauper, nil tibi fortuna abstulit, cum nihil habueris: si diues, id suo iure repetere potuit, quod vel tibi xel parentibus suis ad tempus commodauerat. Sed quid habeas cur de sortuna queri possis, no video, cum nihil tibi in vita adhuc desum rit, quod vel ad necessitatε corporis, vel ad ii renii cultu pertineat. Nullu es le tuum patrimonium dicis: Agedic quaeso, unde vixisti Nullam pecunia: unde tibi necessaria invita usq; ad hanc state comparasti Nulla domui ubi habitasti l sub dio ne an sub tecto Fullam supellectilem: no Diogenico more vixisse te, tuus iste nitor urbanus ostendit. Nul-
423쪽
Nullos libros undeliteras didicisti diuinitus ne vestem raram: satis est si pluuia di im bres propulsat. Quid, sortunae ne debere te plurimum negabis, quae ex patrimonio de pecunia aliorum liubtrahit,quod tibi condonaret Vixisti profecto,si verum sat eri vis, suo beneficio sine ulla animi molestia.Diuites enim & praepotentes ut Ciceroni plaeet non ibium libidine augendi ea quae habent cruciantur,sed etiam amittendi. Funa dum itaq; familiarem qui diligenter colant,omni cura exquirunt:grandinem,intem pestiuum rigus, nimiam siccitatem,vehementes & longos imbres continuo timent:deserui suraestate de sueta,deq; rustici negligenti de boum de pecorum interitu,de ince dio villae continuo soliciti.Si bellum autem exortum fuerit, incursiones hostium veriti, triste aliquod nuncium semper expectant.Pecuniam magno labore partam, variis insidiis ab omnibus concupita, magno videt esse in discrimine, siue eam domi custodierint, sue aliorum fidei com mi seri ni,cu n ec serui,nec sta j,nec cuiusuis alius explorata habeant fide.Expilant nanq; serui, dilapidat filii inteperantehac perfidi decoquuta trienses.Domini inde respicietes, ea vel augere vel reficere pro dignitate magna impensa non nunquam coguntur.Suppellectilem vero domi & diuit ijs congruente, sitis videt pernecessaria esse.Hoc emunt,illud permutant: Multa reficiunt negligentia &stultitia seruoru coquassata de diffracta.Vestire familiam, pastere seruos, enutrire filios, cu magno dispedio cogutur,prssertim si bellu&annoni caritas,duo grauis ima mala, ingruerint.Soluere autem tributum, pendere vectigal graue& onerosum plerunq; impellutur.Omitto comemorare quot periculis cotinuo caput obiiciant,cu huc a latronibus,illum a furibus,multos 1 seruis domesticis, plerosq; etia a c6iugibus & liberis veneno & ferro intersectos ob diuitias sciamus. Horum periculorum beneficio fortunae nullum capiti tuo imminet. Dormis ad multam noctem sine cura, iter quo places, se- cuia carpis.Legis,scribis, nec de tuo, nec de alieno solicitus. PLA. Hominem pingis Theodore,qualem adhuc vidimus neminem.Quhd si quis est qui se sortiorem in contemnendis sortunae bonis ostendat,eum certe fatebor aliqua ex parte occultare posse animi secreta: paupertate verb qua t1topere laudas,probare exanimo nullo modo posse.Ego ut de me loquar nunquam adeo sum curis & solicitudinibus vacuus, quin totus a me ipso discedam,ubi eius mihi in mentem venit mon legere, non scribere quicqPossum memoria dignu,quandoquidem omnia ad victu necessaria mihi deesse video. Dices,sat scio,metam Eusq; ad hane aetate vixisse, etsi nihil habuerim: at ego arbitror satius esse semel mori,quam ostiatim panem mendicare.Toties enim qui hoc agit, i u sulatur si homo est, quoties id ei sacere conti3it. Quare paupertatem cuiuis laudato, mihi profecto nunqpersuadebis,ut eam existimem opulentiae ante serenda esse, cuius vel horrido nomine per epὸ somno excutior ac totus coiremis co,ne dicas me dorr)ire usq; ad multa noctem,& literis secure operam dare. THE. Neq; hoc quidem animo te loqui putarim unq. PLA. Non aliter certe sentio ac dixi. TH E. Quid si tibi Probaro,paupertate diuitijs merito anteferenda,&omni u bonoru quae in vita fiunt, cauiam esset PLA. Agὸ dic quaeso, hoc est quod ex te scire cupio. THE. Artiuomnii tam liberaliu quam mechanicarii in uentrix & autor paupertas est. Quis impulit Herodianum,Apollonium,Phocam, Apollodorum, Aristarcnum, Palaemonem artis grammaticae: Lysiam,Gorgiam,Protagoram, Empedoclem Agrigentinum, Alcidamantem, Polycratem,Socratem, Aristotelem, Theophrastum, Hermagoram, Marcum Catonε, Marcum Tullium rhetoricae:dialecticaeae philosophiae Parmenidem, Melissum, Platonem,Socratem, Aristotelem: arithmeticae Hismachum,Dinocratem: ometriae Anchimenidem, Euclidem: muscae Architam, Aristoxenum, Amphionem, Boethium: astrologiae Periclum,nerosum .Ptolemaeum praecepta tradere paupertas.Quis sutorem suere,architectum aedificare, fabros denique omnium artium ex industria aliquid age 'haupertas.Arare prosecto,agrum fodere, serere, inserere,repastinare, & caetera ruri sossicia nobis obire necesse esset, ni rusticos hoc agere paupertas cogeret Praeterea do ni os augeri, vicos componi,resipublicas exiguis incrementis conditas, labore S ciuium
industria extolli videmus,quod non fieret adeo est humanum genus a labore ad otiuει quietem pronum nisi ad id paupertate impelleretur. Mercatura certis, quae prouinciis &ciuitatibus necessaria est ad importandas exportandasque res usui hominum accommodatas, paupertatis inuen tum est. Adire profecto tot labores, tot pericula, quot nobis invita sese offerunt, non iacilὸ inuenitur qui velit,nisi coactus. Militiam Pariter reriimpublicarum necessarium de maximum propugnaculum, qua in s nitiis
424쪽
propὸ laboribus 5: periculis vexamur, quiuis amplecteret, nisi id facere cogeremu
stremo Quis Deum coleret, quis Sanctos, si nusquam paupertas esset' Haec nos religio sos,hse sortes,haec industrios, haec agiles, hic sanos de beneualentes facit. Cotri vero diuitiae ipsae homines reddunt intemperantes, libidinosos, inertes, segnes, pingues, pod grosos, valetudinarios, hebetes, ingratos, deorum atque hominum contemptores. PL A. Adde etiam istud si placet, paupertas reddit holes sures, latrones, crassatores, Periuros, mendaces, insidiatore debitores, deos atq; homines spernentesa HE.Hoc profecto non ageret sancta paupertas: ea est enim desperatio, de stultitia quaedam. PLA. Paupertatis nimirum consanguinea. THE. Desine Platina maledictis paupertatem laces iere. PLA. Hanc certe qui laudent multos, qui vero sequantur paucos adin dum vidi. Uerbis tantum magnificis & seueris philosophamur Theodore, opera autem concidimus. Cernere licet aetate nostra mi utitudinem prope infinitam eorum, qui Christi paupertatem & vitam imitaturos se voto de sacramento polliciti sunt: ex his certE paucos inuenies verae paupertatis amatores: de si diligenter eorum manus obseruaueris, profecto videbis eos sub hoc paupertatis nomine, magnas sibi quotidie parare diuitias. Crebras adeunt morientium haereditates: sundos, villaς, iumenta, ad augendas opes magnis pretijs emunt & conducunt. In petendo effusi, in erogando vero
parcissimi sunt. Qubd si beneficiu aliquod, ut ipsi appellat, paulo opuletius vacaverit, quanta ambitione dicupiditate id petant,tu ipse qui nosti auarae Babylonis coluetudinem, non ignoras,quiq; huius qui rerum potitur, rapacitatem de habe di sitim etiam inquavis re minima quotidie vides.THE. Los profecto decet qui aliquo in pretio apud suos censent diuitias & opes sibi con ruentes, honeste tame ac iuste parare, ne contemptui hominibus sint. PL A. Nonne ἰgitur malii inopia est, quae ridiculos ut ait Satyrus iacit homines, eos etia qui in magistratu sunt collit uti l T H E. Hos vero solii, non etiam priuatos laedit 'PL A.Sit ita iane ut dicis, tu profecto si hic si haliter sentias,ut Cor uri mici verbis utar. Vnum te rogo, ne de paupertate verbii ullum amplius facias. Audire -- . eius nomε qua freque ter opprimor,& prope enecor, sine magno moerore no possum: ad reliqua si placet, pergamus. THE. Qui ingentu tuum no nosset,ex animo credo te
loqui putaret.Sed dic quaeso, quid aliud est quod te premati PLA. Captiuitate vivides ac vinculis crucior. THE. Quid tibi vero ob tantula calamitate accidisse puris PLA. Omni libertate spoliatu me video, qua certe nil poteit esse homini bene inlii tuto utilius ac grauius. Quid enim habet cur in vita esse velit is,cui libertas sublata est Videmus profecto animalia omnia hanc permaxime expetere. Quod si cui in vinculis Secauea esse coligerit, unde possit in libertate prodire di erumpere, omni conatu experie S tentat. Hoc vero si tanquam munus diuinu bruta metis Singenii expertia,tat opere expetunt, ide non faciet homo,cui ob dignitatε excellentiae cuncta animalia parent Scobsequunt THE. Homini profecto constanti 5 sorti fatis est libertate animi uti, id est, honeste de cum virtute vivere, quod seri etia in Phalaridis boue ut ait Epicurus a quo uis homine bene instituto potest. Aerumnosum qui de M. Regulum,dum 1 Poenis
cruciabat, suisse dicimus. Idem dici de Catone poteridum in carcere duceretur,deSO- crate,de Seneca dum ad morte obeundam tyrannom iussu cogerentur. Ide de Laurentio, Stephano,accaeteris martyribus dicendu censeo, quoru de numero nonnullos etiam in ipso cruciatu Deu hym nis & cantu laudasse intelligi inus, quod post illos cruci tus magnam sibi propositam felicitate & gloria cernebant. PLA. Separas tu quidem. vi video, aerumnosos ab infelicibus. THE. Quidni aerumnosos dicimus calamitati bus oppressos, quod quide ad corpus de bona fortunae speciati Infelices vero eos qui nimi morbo aliquo laborat, ut cotta felices vocamus, quoru animi secundu virtutem in vita persecta a ratione nunqua discedunt. PLA. Virtutis ut ait Cicero laus omnis in actione consistit.T H E. Ita sane.P L A. Asere secundum virtutem quonam modo poterit, qui vinculis de carcere detinetui Prodeat in publicu necesse est, quem liberum volumus,ut oppretas potentu vi adiuuet,ignaros doceat, delinquetes castiget, erra tes in via recta perducat: si paretes habet, eos pascat, si filio enutriat, amicis bene cos ut, patria quibuscunq; rebus possit iuuet, tum coni ledo, tum magistratus sibi comicsos iuste, modeste,costanter obeundo. Arma in hostes si bellu illatu fuerit sium edo,vigilando, cohorta do de virtute, timore S ignauia nil remittendo. Haec profecto nisi ab nomine ingenuo dc libero, fieri nullo modo possunt. THE. Ergo senatus ille, cuius consilio, non manu di opera pop.Rom. utebatur, si ustra a Romulo primum institutus,
425쪽
poste 1 eonsulibus auctus est, si nihil fieri secundum virtutem potest, nisi ab eo qui viribus & eorpore integer est, quique proficisci quo velit possies Minus ne Appium Cae-
eum, Scipionε valetudina tu, Catonem sene,ac plerosq; alios vulneribus, podagra, paralysi, stupore membrorii occupatos, profuisse rei p. existimamus quod his aegritudini bus gr.1uitis etia quam carcere & vinculis premeretur' Non ip secto.Sedebat senarii sille augustissimus incuria&c6silio,&qua ratione totu orbe populus Romanus occupa ret, ostendebat:quo tempore respublica illa floretissima imperio rerum potita est: ubi vero ambitione de temeritate quorunda conteni & extingui tantum lucte coeptu est, imperiit illud patrii ac senu humeris sundatu & retentu,penitus corruit. P L A. Haec tua dicendi copia adeo me certὰ inuoluit, ut qui sen tia,libere loqui mihi non liceat.Vna quaeq; aetas suu profecto munus habet: Adolescentes quom vita omnis ad virtute diri penda est, doctrinae& eruditioni opera dent oportet:Iuuenes,& qui in media aetate costituti sunt, agere secundum virtute praeceptis&institutis cogunturi Senum vero,quo rum aetas quietem & labora vacationem emerita est,consulere, docere, admonere pro
priu est. Iuuene me esse floretis elatis vides ad labores, ad vigilias, ad negotia fatis aptu. Hoc aut aetatis flore quod mihi uti non liceat,vehementer coleo. T H E. Id mihi quidem optare videris, quod multi omni studio ac diligentia declinant. Quare id cupias, certὸ non fatis video. PLA. Honoris heres e & gloriae causa, ad quam natura serimur omnes: sed alius generosior est alio magis.T H E. Neq; hoc quidem ad modii expetendu est, cum sine ambitione ac vitio non fiat: precari enim indignos cogimur, &largitioe uti: qua ex re insecta prope mala nascantur oportet,cum ij,quoru in potestate magistratus sunt, his tantu eos decerna qui enixilis rogare,vel maiore largitioe uti cosueuerunt. Hae ob re si ut indigni bonis anteferantur,& ii qui alijs pr esse cupiui, sipreta modestia & aequitate, ex alieno rapiant, fraude, vi,dolo quod his largiantur, quoruopera& auxilio magni in re p.esse percupiunt. Hinc furtum, hinc sacrilegiu, hinc depeculatus, hinc rapinae, hinc caedes quotidie nascuntur, cum maximo rerum p.detrimento Sinteritu.Sint nobis exEplo Romani, sint Carthaginenses, sint Lacedaemon j, sine Athenienses: quorum resp. magnae illae quidε ac pclarae, quae nunqua fine habiturae videbantur,sunditus sunt everse ciuiu ambitione &auaritia. P L A. Nemo ergo tua sentetia ad magistratus & resp. gubernandas accedet unqua, & ob eam re incutia & negligetia interibunt omnia. TH E. Vt ad sacra, sic ad rei p.&magistratuit omni u gubernatationε expiatos homines proficisci velle, si fieri possiet, disciplinis omnibus & psertim
ciuilis virtutis scientia imbutos: quod si fieret, selices ut ait Plato) respublicas haberemus.Tu vero si patria habes huiusmodi ciuibus praedita,&siteipsum talem praestare potes, qualε ciuem resp. Bene instituta requiret,eo proficiscare, ni nil te moror. PI A. Hac tua seueritate Theodore queuis etia sortem &ciuili disciplina mediocriter imbu tum,ad desperationem profecto reduceres. Non enim viai ut) magistri nascimur paulatim nimiru crescunt habitus:& ut non uno ictu, sed crebris inges& valida exciditur quercus sic non uno actu studioso sed pluribus civilis gubernationis habitus compa
rantur.TH E. Ego,ut an tε dixi, censeo oportere ciues ad capessenda rei p. gubernacula profecturos, instructos S praemonitos ire oportere, ne unus multorum detrimento
quod habeat discat Actum siquidem esset de nautis omnibus, si dum stuctibus L pro cellis agitantur, unus aliquis is narus, discendi causa ad aplustre proficisceretur. PLA. Nu quam mihi certὶ persuadebis, ut malim in vinculis degere, quam ad honores & magistratus capessendos in publicum prodire. Hoc si no cotingeret, liceret salte ecclesia. Itica munera obire.THE. Quasi vero facilius sit custodire a peccatis multoru animos.' populos in officio ciuili cotinere. Quato em res praestabilior est,tanto maiore revit licitudine nobilitate sua & excelletia. Animu praestantiore corpo te no negabis, cum eius serma Psectior sit: abeunte siquidE animo, intereat corpus necesse est. Maiore igi tur sipientia& doctrina indiget, qui ecclesiasticos honores,qqui ciuiles desiderat. Eenh & docte legat oportet, quod sine exquisita grammatica fieri no potest. Bene pdicet, quod absq; rhetorica, dialectica,theologia no st, cu psuadere, probare ac refellere, docere diuinas humanasq; res necesse st. Bene cante quod muscae & harmoniae scientia
requirit. Annii appositi diuidat, & ieiunia, vigilias, dies festos & interdictos populo,
ne pinscitia peccetur, indicet oportet, hoc sine arithmetica &astrologia bene fiet nu- quam .Postremo verb quod omni u maximii est, maximeq; necessariu, hunc que sacris sesse volumus, iustu, modestu, continente,prudente ih esse oportet, ne aliqua ex parte
426쪽
tanti mysterii excellentiam & dignitatem laedat, utque ei errantes admonere, rem hendere, castigare, docere libere liceat: quod profecto non fieret, si in aliis reprehenderet, quo ipse merito notari &argui posset. P L A. utinam quotam partem istorum
quae enumerasti tenerent ii, quibus animorum nostrorum cura mandata est. THE. Non dico ego quales sint qui ad sacros ordines quotidie prouehuntur, auaritia& c piditate quorundam, sed quales esse oportet. PLA. Haec omnia quando ita tibi placet, omittamus. Unum proponam, quod scio te mihi concessurum.Est enim medium quoddam inter sacram rem & publicam. THE. Istud certὶ quale sit, audire ex te pio. PLA. Liceat mihi saltem munera ista aulica,quae ossicia vocantur, obire. THE. Non abnuerim ego in his minus periculi esse.Disscite tamen est,in tanta rerum conmptela mediocritatem tenere, cum non desint, qui muneribus, pecunia, pollicitati nibus quemvis etiam constantem, corrumpere audeant. PLA. Habet unumquodque ossicium determinatum praemium, quod non eos fugit, qui huc ex tota Europa negotiorum causa commeant. Vnde s t,ut neque illi decipere, neq; hi decipi ullo modo possint. THE. Vllo modo dicis, ac si profecto nescires auaritiam di largitione duo grauissima mala, in tanta colluuione hominum potestatis habere plurimum. Multi enim sunt, qui id impetrare pecunia tentant, quod vel industria vel virtute cons cuturos se nullo pacto vident. Ij concursant, orant, instant, obsecrant, blandiuntur, palpant, circunstant, ducunt, reducunt, muneribus& pecunia plerosque corrumpunt. Horum importunitatem effugere qui possint, pauci admodum inueniuntur, cum omnes ad rem nescio quo fato auidi & proni simus. PLA. Qui voracitate dii immortales in tanta largitione hi debent uti, qui huc profecto ad explendam auaritiae sitim undequaque veneret I HE. Conquirunt ubique magno studio siccis saucibus tanquam rabidi canes, quos devorent,& quorum fanguinem sitibundi exu-gant: proinde ut aliud genus vivendi tibi deligas probauerim semper, cum neq; hoc quidem nequaquam fatis tutum sit. Conflictare enim cum huiuscemodi hominibus, neque corrumpi, dissici limum quidem mihi videtur, cum non desint qui te continuo a recta via retrahere conentur, propositis voluptatum omnium illecebris, quibus certὸ ad unumquodque facinus, quamuis masnum, facit imὸ impclluntur. Nam qui ad voluptates stublato pudore, omni impetu fertur, is pecuniam voluptatum infir mentum, quacunque ratione potest, conquirit: Subducit, furatur, subtrahit, expialat, decipit, neque quicquam omittit, quod ad pecuniae studium pertineat. Hanc
vltimam ac summum de ultimum bonorum omnium, viam persectam existimat, cum honores,potentia,gloriam, dignitates, voluptate pariat. Sed falluntur miseri: sola emvirtus ad summum bonum via est.Hoc Platina ut aliquando frui possis, inopia, captiuitatem,vincula,tormet cruciatus,minas,valetudinem, mortem denique, aequo animo seras necesse est. Hi sunt pulueres olympici, hi si idores agonales, quibus post celsbrem victoria abscissis, felices ac beati aeuo postea fruimur sempiterno. P L Λ. Est ne
hoc illud 'iuedi genus,quod mihi paulo ante proponebas THE. Illud sanE. PLA.
Non delicias mihi aut voluptates proponis,
Hoc opus,hic labor est, pauci quos aequus amauit
Iuppiter, aut ardens evexit ad .ethera Pirtus.
TH E. Ad hanc selicitate consequedam nil tibi certe deerit, si ingenio de industria
tua constanter uti volueris. PL A. Diuinu prosectb nescio quid huic virtuti inessed bet,qua mihi tanto studio ad imitandu proponis: eius em vel solo nomine mirisce recreor.T H E. Hanc si degustaveris Plati na,laborib. te,vinculis, periculis, tormetis,minis, morti postremo honesti causia spote offeres. PI. A. Fortasse. Sed dic quaesio, separisne virtute . summo bono' TH E. Quid nil Est enim virtus ad summum bonum via. PLA. At ego virtute ipsam summum bonii audieram.THE. Bonsi est, non tam e summum.Vltimum embonorii omni uillud est, quod ubi quis adeptus est, nil amplius desiderat.P L A. Istud quale sit,ex te audire cupio. THE. Facere ego id qui de haud grauatri si mihi per occupatioes meas liceret. Cras si potero,ad te reuertar. Interim vale, &teipsum ea ratione qui proposui, cosolare.P L A.Vt redeas, te rogo mi Theodore. nem pam me recreasti tuo erudito & elegati sermone:& spero fore,si redieris, ut penitus omni molestia crastina disputatione me liberes.T M L. Facia id ego, ac iubes, si mihi per
otium licebit.Quod si usq; ad meridie n 6 rediero,id ab alto,eo die s sertim,exquirito.
427쪽
l Lexander ille Macedo, etiam adolescens regno potitus, arisipa
ter,nilaolum sibi in tanto rei si fastigio putauit, nisi philo vhos penes se haberet,quorum consi s . AE trina uteretur hesitoriacos ac metas, qui eius rogestas aeterni ali commendarent. Accitis itaq; ma-
'Inispraemiis ac pollicitationibusphilo his oe Astis omnibus, cum ventum esset ad Diogenem illum Cynicu, qui pretis omnibus fortuniae boni dolio pro
domo utebatur sola rerum diuinarum . humanam conte platione contetus,
instarenta, legati ut ad Alexandrum proficisceretur,aussaltem eius dona a cipere utrumq; st ΝΣturum renuit. Tum Alexander nec indignatus quidem ob talem contumaciam, humpto e regio comitatu, ad hominem nudum bola contemplationegaudentem ei inciscitur. Scistitutus Diogenem, nsiquid evelle L. Hoc tantum, inquit, ut abstedas, nec mihi umbram facias .in Ole enim nudus apricabatur.Indignantibus autem qui tum aderant, quod nec regi insurrex kst,nec eos pluris quam umbras seminum fecisset,ita rex inquit : Nos cur Diogenem contemnatismisieuim Alexander essem Vrsnam Diogenis subire non recusare. Arbitriatus philinopiam ipsum, secundum ast princiarem orbis terrarum locum obtinere, nec immerito quidem. Didicerat credo a praeceptore Arsotele,cotemplantes diuinam in terris vitam agere res enim feliciores putauit, c deo amicissimos esse,qui mentem a sensibus reuocantes, diuinam intuerentur quod feri posset naturam, quam qui rebus humanis immersi astidie ina . electarentur. Gim enim disiciplinas omnes ut inuenta philosio rum laudasset Plato, tres illas potissimum commendauit, quae nο his per contemplatione sedunt,qu.e sit rerum omnium natura, qualis homo, . quem locum in mundo teneat, . an Deo res humanae cordi sint. uua qui dem cognitione psysicen appellauit .huic addidit mathematice, quam Pytha Iorici gradum optimum ad cognitionem rerum diui harum putarunt, cum ab humanis ad diuiuaseri transitusne theologia non positi. Hec enim Plato nicaediuisionis pars ultima, primarum causarum alti marini ratione homimns quoadferi potest, praefat. Nam arcana summi Dei, ut ait Lactantius, qui fecit omnia ingenio ac proprijs sensibus, inte e coprehendi no possunt a/lioqui nihil inter Deu hominem distaret ι cotidia . di*stiones illius maiestatis aere a cogitatu assequeretur humano. Cum haec in tanta calamitate beati Ime pater, mecum ipse reputarem,si eruenit M. Valerius mirerbissis hilo Ubus insignis c physicussin laris, mei visendi causa: nam sanimi corporis medicina tum indigeba. qui certe non prius a me disicesiit, quam faterer optimis rationibus vidius summam felicitatem in Deo esse quam aflio pisci nemo i qua poterit, nisi liretis fortunae bonis, represiiss cupiatitatibus omnibus . perturbationibus, contemplationi rerum diuinarum sistud. dixerit,ut ille Diogenes: vel melius, ut sancti religionis nostrae pene omnes fecere, existimantes hac una ratione falsiacveri boni,quod nunc quaerimus,
428쪽
Rςςm prosecto neq; munitore hac, neq; magis potificiae dignitati conueni
ente usquam vidisse me memini. Est ein apte posita, & ad propulsanda vim
externoru hostium,ad cotinendos in os scio ciues,licet Hadriani imperatoris longe alia sentetia suerit. Is em Aelioru cineres&osiacoseruari hac ni te voluit, no vivorum carcerem & ergastulum fieri .Sed ita si, quoὰ ad rem unam quisitum est,in alios usus persepe conuertitur. Hi vero ut eorum vultus & impexa ac promissa barba ostendi captiui esse videntur: atque inter hos fortasse erit noster Platina, quem minus constanter serre aduersam fortunam intellexi. PLA. Non est cursoriac
se dicas, nosti ingenium Pauli pontificis, nosti pertinaciam: non ita properE quos capit, & in carcerem etiam obleuem suspicionem trudit, dimittere solet, ob hoc credo, ut aut nil a se temere factum vulso ostendat, aut ne illatam iniuriam queri vel propulsare quisqnam possit,quod certe timidi animi &abiecti est. MAR. O noster Platina fatue. Sed quia ita moestus & cogitabundus iaces ' PLA. Rogast quasi nescias qui in
vinculis&carcere detinentur, eos continuo moerore assci. MAR. Qui in carcerem truduntur,aut iuste,aut indisne hanc poenam subeunt: si iustὸ, cum carcer ad coercenda hominum flagitia& pctulantiam sit inuentus,necesse est eos quibus hac poena amisi contigerit, id aequiore animo ferre. Nam quι maiestatem laedit, qui leges cotemnit, qui principum decretis, honestis praesertim, non obtemperat, is sua&aliorum causa merito puniendus est:Sua prosecto, si dum in vita est,ei subterfugere poenam human rum legum contigerit,grauius supplicium eost mortem&atrocius diuina iustitia continuo est pasturus saliorum vero, ut caeteris exemplo sit, ne tale aliquid in vita agant, quo deinceps poena carceris sint puniendi. Sin iniust clim nulla commissi criminis conscientia subsit, eo aequore animo ferre debes, quod in suturum delicias Dei beniagnitate sis consecuturus,Chrysostomo teste: Qui icquid, inquit, a quouis hominu iniuria passi suerimus, id agit diuina iustitia, ut peccata nostra deleantur, aut amplior sat mercedis retributio. Necesse itaque est,utrumlibet acceperis,teipsum consolari,&Deo maximo gratias agere, qui certε no sine causa voluit te hac molestia inligi: spero enim hanc praesentis breuisque doloris umbram, magnam voluptatem tibi seinceps allaturam.Nam qui aliquid in iuste patitur,quique tyrannicam saeuitiam aequo animo fersiis postea &Deo de hominibus charior est profecto ac gratior, eum sortitudinis & costantiae laudem prae se serat. PLA. Non dubito fore quin hanc laudem sim consecuturus, si corporis nostri valetudine, qua iamdiu crucior, & animi morbos quibus angor, ob acceptum incommodum curare volueris. M AR. Quo incommodo quaeso asilictatus est P L A. Num vides in pedibus hulcera ob magnitudinem compedum recrudescetia
Exesa est caro, elisi nerui, atq; offa contusa sunt. Praeterea vero ne illa ex parte intactus
a fortun ε ictibus dici possim,quod ego mihi apud Pium pontificem industria, labore,
pecuniis deniq; comparaueram, hic ob avaritiam & largitionem, nolo dicere libidinem, alieni cupidus, me vita propὰ ac sortunis omnibus sipoliauit. MAR. Ob tant Iam rem ergo tanto moerore afficeris ' PLA. Non ob hanc sollim prosecto, verum tiam propter alia grauiora, quae hinc, ut in malis seri consueuit, secutae sunt. MAR. Mitte quaeso has querelas, ne mulieri quidem conuenietes, & de nobis benξ spera, qui huc venimus,ut corporis &animi tui aepitudinem leuaremus, qua te laborare,& qui dem prauiter intellexeramus. Sed primum dic quaesio, quid causae est quod ita copii
buncius ac pene stupidus iaces P L A. Dicam certὸ & Greuiteriab his enim qui ebilos bphi appellantur,nihil video constanter dictum. Vt enim caeteros omittam, qui de hac rescripsere,ab Academicis,a Peripateticis didiceram, virtutem esse summum bonum. MAR. Est id quidem summum bonum humanum,&via optima ad illud diuinum quod omnes appetunt. Hinc fit, ut felicitas in actionem contemplationemque diuida ur. Actio enim iuste, sortiter, modesth, prudenter apendo comparatur, non uno qui dein sed pluribus & frequentatis actibus ut Aristoteli placet in vita persecta.Contemplatiotism Vero acquirimus, cum mentem a sensibus atq; a , his terrenis cupidit tibiis ad cognitionem rerum diuinarum & admirabilium crebro reuocamus. Sed un-ae,rogo, hoc tibi nunc in mentem venit' PLA. Fuit heri mecum Theodorus noster mei consolandi causam enim collaudato vehemeter summo bono, et iacit vi miserias aequiore animo, quὶm antea ferrem, de animum optessum curis ab his aliqua tutum ad cogni-
429쪽
L TERTIU . Heognitionem verae beatitudinis traducerem. Sed mihi in hoc accidit, ut famelicis in masna rerum penuria solet, quibus leni quidem praegustatione concitata appetentia, maior suboritur fames. Incendit si quidem me vehementer Theodorus ad cognitio nem huius verbi boni,& incensum in medio cursu ut aiunt destituit. Hoc ne perfice ret, retrahi se occupationibus quibusdam dicebat. Rogatus a me hodie, tamen rediturum se repromisit. Quod nondum fecit, nec faetiarum eum spero. Iam enim ad vel ne ram sol inclinat. Quod si non ante meridiem venisset, hoc v t ab alio peterem, me admonuit. Melius autem quam tu,qui mihi hac in re facere satis possit, cognosco nemi nem, clim in te sit virtus&doctrina prope singularis, hoc onus ne subterfugias mea causa,te rogo. M AR. Onus profecto est, aut Atlantis aut Herculis humeris dignum.
Explicari enim naturam diuinam nisi a philosopho excellentis ingenij di doctrinae,sosse nullo modo video: sed rogatus tibi certe negare non possum, quod etiam ex in-ituto cogar & professione pontὸ facere, si in me illud ingeni j lumen, ea doctrina in esset,qua tu opinione sortasse vana de me finxisti .P L A. Nil de te mihi persuasi Marce, quod tute ipsa praestare facili mὸMon possis. Agὸvem inuocata Vrania, dic aliqvid te di tui sapientia dignum. M A R. Abs t ut in tanta re figmentis poetarum utar Tu ii ea
quae dicam, intelligere vix ab omni poesi animum prorsus reuocato: non haec theatri, non scenae plausum, sed ingenii vim & acumen requirunt. PLA. Faciam ut iubes. M AR. Qui reponere nouum merum volunt, vasa prius diluant necesseeli, ne retro saeculenti ac marcescentis vini odore nouum inficiatur. Idem quoq; mihi faciundum est. Proposita enim falsa bonorum specie,eademque tuo consensu consutata, tibi non ita multo pdst veri boni sanctissimam imaginem ante oculos ponam: qua visa, certe scio te ab illis aliquando concupitis, id hic animii statim traducturum. De bono quod omnia appetunt, variae philosophorum extant senten tiae: suere enim qui spretis rebus cmnibus, virtutem solii messe bonum dicerent, quod ei in quo virtus esset, nil deesse ad benὸ ae beatε vivendum amrmarent: hi Stoici sunt appellati, quorum princeps Leno habitus est. Inuenti sunt item, qui summum bonum virtutem ipsam, & non sollim, ut Stoicis placebat, multis rationibus probare niterentur. Hi vero summum bonum dicentes, non excludebant 1 serie boni diuitias, potentiam, gloriam, bonam valetudinem, &quae tum corporis, tum sortunae bona vulgus existimat, quod qui secundum virtutem agit, his ad magnificentiam & liberalitatem, ad sortitudinem & constantiam indigeret: hos quidem Peripateticos, non multum ab Academicis dissidentes, appella-xunt,qudd inambulantes dis utarent: huius vero sects Aristoteles autor & princeps est habitus. Fuere praeterea qui frui bonis 1 natura datis, nec ullum adminiculum soris adcommoditatem vite quirere, sollim bonu esse dicerent. Hi quod apertὸ in delinquentes clamarent, vel naturali desiderio moti, in soro, in via, commoda sua pudori ante-serrent, Cynici merito sunt dicti. Cyna enim Graeci canem v qcant. Hi Diogenem auatorem habuere.Non desuere postremo qui in voluptatibus bonum reponerent: hi do-Jorem, ut sum inum malori , omni vi fugientes, voluptatem summo studio amplectebantur, quod ea selices homines fieri putarent: Epicurei hi fiunt appellati, , primo tam ineptae opinionis autore. Aristonis autem Herilli sententias, ab omnibus iam pridem explosas, omittamus. In scientia enim summum bonum collocabant. Hi vero &eorum familiae quas somniantes veram felicitatem inuestigare stant ausi: quibus om- Dibus accidit quod sagittantibus solet. Proponitur enim signum, quo parati certare
sagittam intendant. Tabulatum magno studio seriunt multi, sed qui medium illud
omnino attingat,in quo victoriae spes omnis reponitur, nemo unus inuenitur. Datur
tamen praemium ei qui ad signum accessit magis, quali sit caeteris sagittandi arte praestantior. Idem contigisse his philosophis dici potest. Accedit ad bonorum finem alius alio magis, sed qui liquido erroris ' credo nebula verum bonum inuenerit, nullus adhuc inuentus est. Veritati tamen Stoici appropinquare magis vis sunt,qui in virtute quae ad felicitatem via est, soluin bonum collocarunt Aed cum via ad Athenas 3: Athenae non idem sunt: sic quoque nec via ad bonum, & bonum idem erunt. Atqui virtu-- tem esse viam ad selicitatem, ex hoc deprehendi potest, quod eos tantum beatos dicimus, qui spretis cupiditatibus omnibus, iuste, prudenter,caste, costanter vixerunt, his quis semitis quibusda in caelum prosectos. PI A. Dic quaeso Marce, sepatas ne felicitatem, vero bono' M AR. Minime quidem .ldε enim te licitas est&sium mu bonum. PLA. Perge, confundebar aliquantum immutatione vocabulorum. Rogabo ego te
430쪽
Σ DE so ET o so Nointerdicenta, ni molestEser ubi huiuscemodi ambiguitate traduci videbor, ne quod dicis aperte intelligam. Habet enim haec doctrina,vt arcana est, ita etiam vocabula re locos i communi consuetudine nonnihil semotos. MAR. Molestὸ serrem, si cognoscerem te vel modestia vel pudore retineri, quo minus ex me quod ad cognitionem tantae rei pertinet,sciscitarere.Docenti certe nihil est acerbius, quam videre rem perin de ac ipse ducet, ab auditoribus non percipi .Proinde me, quoties placebit, interrogato, ne frustra tantum laborem suscepisse videamur. Virtutem praeterea & summul, num, non idem esse, ex hoc comprehendi potest, quod illa actibus humanis conitar tur ad felicitatem: hoc vero, ad quod omnia quae in mundo fiunt reseruntur, adeo per. seipsum bonum est,ut ab eo totius felicitatis integritas petatur, ne quaerendum sit extrinsecus,quod tantam potentiam tamq; diuinam es sciat. Postremo qui solum dicit,
nil sibi relinquit,quod praeterea bonum dici possit: quo quid potest excogitari absit
dius, cum in Deo summam & singularem potestatem videamus bonorum omniti co pia resertam Quod si cui unitatis nomen est attribuendum,diuina potentia id tantum sibi vendicabit, ne dicat virtutem ullam bonum appulari.Duo summa bona a se inuicem dissidentia, non appellatio solum nominis, sed etiam res ipsa dici vetat, cum eius naturat unum non sit, cuius alterum esse deprehendimus. Virtus enim celebris aces asine actione humana esse nullo modo potest, cuius certe laus omnis in actione hominis consistat. At Deus bonorum omnium sons, vera, simplex, sinceraque felicitas est, nee certe cuiuspiam actione & adminiculo ad sivi ipsius integritatem eget. Unde me rito ipsium & non aliud quippiam solum bonum appellabimus,cum in eo summa sint omnia, i ii sinita potentia, singularis sapientia,aeterna gloria: non igitur solum bonum, nec summum ut Peripateticis placuit virtus est quorum ea certὸ fuit opinio, ut diuitiae, potentia, dignitas, gloria corporis robur, in numero etiam bonorum haberentur. Diuitias enim non solum ut nullius rei indigerent, sed ad magnificentiam ela libera litatem,ad copias,ad opes requirere videbantur, ut multis gratificarentur. Potentiam vero, ut rebus suis publicis cum imperio &potestate praeessent. Dignitatem ideo e pectandam dicebant, quod ea celeberrimum quenq; apud ciues suos faciat. Gloriam, qua non apud suos modo, sed etiam apud exteras gentes de nationes clarissimum nomen consequerentur.Corporiςrobur, quo Qxteris valentiores haberentur. Uxorem quoque, liberos,amicos, nobilitatem,auram popularem, pulchritudinem, velocitat
& caetera id genus, summi boni & non fortuns membra dicebant, quos certe ratio ipsa vehementer improbat Prinatim, qui seri potest, ut diuitiae bona sines Bonum enim sitana rura tale est, ut extorqueri a possessore qua uis arte &industriano possit. Atqui diui tiarum membraata mutabilia fiunt, ut leni vento facillime huc atque illuc impellantur: unde non incongrue pilae loco his sortuna uti dicitur, quo nil potest esse bono ma gis contrarium,cuius ea natura est,ut semper eodem modo sese habeat . Non igitur di uitiae bona sun te quae quidem etiam longὸ alium sortiuntur finem, quam quo ab hominibus desiderantur. Ad tollendam si quidem indigenti aera omnem, expeti videtur. Sed tantum abest ut id es sciant, ut etiam ardentiorem sitim possidentibus excitent. quae non ex inopia,sed ex magna copia Oriri videtur. Quanto enim quis plura habet tanto pluribus indiget. Neque solum ut ait Cicero libidine augendi ea quae habet cruciantur, sed etiam amittendi metu. Purum profecto, latronum, crassatorum impetum continuo pertimescunt. Nec dici certὸ potest, eos sitim, famem, frigus, quarum rerum causa pecuniae tanto studio comparantur, magis qu)m pauperes & inopes sedare. Eas quidem habendi cupiditate seruntur, ut inediam, stigora, sitim,ac vehementes s stiis usque ad necem plerunque patiantur. Habet praeterea verum bonum modum quendi in se finitum I determinatu: quo quidem adepto ac si in portu essemus, nulla amplius
cupiditate iactamur. In pecunia vero nullus modus, nulla fatietas est: via de fit, ut eius studiosi,continua solicitudine an satur. Postremo, si diuitiae bona essent, viatiqueinq; possidentem meliorem profecto facerent. Talis estem natura boni, ut hos penes quos habitat, reddat praestantiores. At contra usu venire cernimus. Diuites enim, i mullos, intemperantes, mendaces, fallaces,violentos, libidinosos, parricidas, flagitiosos, ut plu . 'rimum videmus, quod secu totius libidinis Sintemperantie instrumenta serant. Quare diuitiae nec bona dici, nee in serie boni collocari ullo modo deben t: quae ceri quia fragiles sunt & caducae,& quia cc parari sine multorum iniuria non possunt, tanqua te
terrima quaedam pellis sunt fugiendae. Contenti enim nostro & paruo esse debemu