장음표시 사용
361쪽
Barbosa ad Canonem num. Diana par . tract--. 8. -- nantur illum eximere ab-cemura , quia textus i itur inter peti,nas distinctas;&priuilegium hoc conceditur magis contra pei innas agentes , quam sauore status clericalis. Sed reuera finis huius canonis fuit in honorem status clericalis, cui non solum persona agens distincta patiente facit iniuriam, sed etiam idem agens in se Mn,qui non ι-- norat clericum, ut interue, dum seipsum ostendit. raeres 3. An percutiens clericum consentientem contra se incurrat
17 Ex. Assirmatiue,ex cap. Contingit 36.des .ex m.ubi quod verbe'rans clericum volentem, ut satisfaciat de innaria proximoallata, incidit in excommunicatisiem.Est ommunis apud Myrum Id. --p.2 num. I 8.Sua disp.22Φ-.2. num. 8.1onac Acens disp. I .q. . p.2.num I .ct in Rulia disp. 2. q.3θA. in .L.num .6. Castropa ii p. 3. D. 23. F. 2.n-.3 .alios plum refert Diana pars Irin fresol. 9. - Bar ad citatum cap. ini tamen ad hunc Canonem num. 38. & 39. tenet, nec seipsiam Percutientem emper alium, cui consentiat, incurrere hanc excommunicationem, negat do, oc priuilegium dari voIentibus percuti ab alio. cum sit contra insicientes manus violentas in clericum. Sed reuera pri utimium hoc conceditur clericis in ratione diffutatis ordinis, & non pericinis materialiter acceptis, ideo non possunt illi renuntiare, ut textus allatus bene determinat,ibi; ille carion non tiam Infauorem clericio dinati,quavi in fauorem ordinus eisinsis fuerit promulgatus. Quaeres M. M percutiens clericum iam mortuum sit reus huius esιε-- municationis Θ.88 E . Negatiue , quia non percutit hominem,sed cadaucta legibus enim subduntur homines viventes non dclanisti. Confirmatur, quia esto inimria fiat cadaueri, non tamen clerico, nec perstinae eccἰesiasticae, eum non amplius talis sit, ergo huius paenete reiis non in . Ita Gragus par. I .
reDL39.-s mitti να. Gus, squiliaris,inum Alys D isina pari p. tract. Α σsseda',crusa mortuo fit iniuria, & violentia aed hax raxio iniuri ciens est,quaa - iniuria non fit homini, qRae sit persona ecclesiast, ca, de quibus loquitur textus, sed cadaueri, quod homo non est, namas mortuus non est nom an adam, de celebr. miserie . Caritas dist.2taepaenu .Riccisiaib. cap.6ocinitio. Et lic mortuo iniuria fieri possit, ι.3- δε de Her. μοι tamen non potest fieri violςntia , t probatuel ex. us Manilioneinani vicientia est maioris vis impetus,cui resisti non iustu, Megoiquod metus , resistentia in mortuis non reReriritur, nec simi potest comparatio interi vi me ratione:
po virium,quod matri v. sit in vim faciemininia per an 'i
362쪽
tem dicitur chmtutus: omni x viribus a violentra dicitur fieri in uis uitum , qui scilicet patitur com suam oluntatem , quod non potestyr dici de mortuo,qui voluntate caret cap. Sin nos , derasse.m Quare etiam ex hoc capste quod manus non di cuntur violentae contra modi uum, insereur, percusis in mortui eterki non incidere in excomm
Quaeres Q. An latendens, percutere rimam perlaum, es casu percutiens. Paulun, pariter clericum , sit reus canoniis ' Idem quaeri porest de ma dante consulente,si mandatarius, seu consilianus alterum diuersum
L nominato occidant Nouincidere, praemiss1 deblia diligentra, ouam puto vix pota locum habere in volante occidere clericum exissemem in trico, cum aliis clericis , quia facile errare potest incavlosione ,maxitae in verberatione,ideo in hao admittῖ potest eircunstantia dilectitia: timendetis
Posita conclusio probatur,vivia non puniitur actus. extetior, nisi illi respos adeat etiam actus interiorΚ ει affectus ad iniectionem mi violentarum ,.siquidein censu ha cluppost peccatum mortala cuius: malitia mentalis , interrir communicetur actui exte--la casu nostro no communseatur, dum voluntatem occidendi n-Pamdis xit in Paulumded semper in Petrum ergo malitiam non potuit communicare actur externo , in quem in curexit suae voluimi assectum, sine quae mallata non ratur Mem hanc iusius probauim τί is nuc. num v.6 6t 6 B. item4 num. mula sequenν:I- est serae . . '.
o. astra M. VIJ. Probant, quia vere violatur lex huius canonis ,cum sietpercutiens ini j ciat manus. incleticum. Neco, stat,quod menten hi suarta arex lad Petrum, si, eostea risii remanethesiis alter, qui, lex non. sertuc contrahanet villam personam isest minae omnes. sta irerum tam transgressur, ,. quam patientes Lia uorum lavoremime'sertumsussicie ergo, quod clari s Q laesus, siue
In hoc casinoenonem non riblari, quia defiest malitia in actu temo percussionis rinam. ad violationem legi non lassicitagius phy- ω- si ei sida uino actus, moralis,hocest,malinia,quinab talenti,neae prauo assech voluntatis pr edit Κω mamiaratiar aeruleue no,ad quam dirigebatur eum emasse ius. peremtendi Petrum non terminauerset ad euin , neq; Maliut em tererissim , lenon intentum ille effectus uompotuit inducerematit--externum
363쪽
pinu Petri,qui notasuit laesus , non respectu Patili, qui licet eam offensus,non tamen peccaminose,quia praeter eius voluntatem accidit.Qua- Te cum actus externus mere physicus remaneat sine malitia morali. non potest indurere excommunicationem iii percutarem, qui quo adactum externum non peccauit sed tantum quo ad actum internum praui affectus,quod non inducit excommunicationem , quae ab actu externo malitioso tantum procedit.
Ad aliuddim,esto lex fetatur indifferenter ad omnes sibditos,quossis modo illum transgrediantur,nihilominus,ut proba uti in tract.de homicidio
cationis attenditur certum individuum , & detenninatum', quia agens Ny in percutiendo, Et similiter in alijs actibus a uis resulariter di prauum affectum suae operationis in obiectum determinatum . quia sicut actiones simi suppositorum, ita dc ad sit Ositum certum dirigum tunergo si errat,illi accidit Praeter intentionem, de contraitam volum talem,oc sic cum Mentalem malitiam non coniunxerit cum essectaculo, quia illum non intendebat , non potest dici percussormoralis, de peccator, quod necessarium est ad incurrendam cen uram. Ad alliud de mandante,dc consulente pariter respondeo, de quidem sine ubia dissicultate,quod non sunt obnoxij huic Censurae, quia neuter eorum
influxit in passum, ergo non tenentur de mandato, quia mandatum eo, sus latum in certam perso , non potest in aliam exerceri, l. 'Cumsermo F.Geontri empti Unde idem est ac si non mandasset, cum sit nullum in hoc casu, Deius pars .eiec .26I.num. s. Confirmatur id ex responso S crae Congregationis apud Dianam part.9.tract . .rcsol. 3 I. sine. nem Pe , mandantem occidFe unum, si alter occiditur, non fieri irreguli rem,ergo multo minus incurrit excommunicationem. Idem dic de comsulente, cum par sit ratio.
Quaeres 6. An ubi est statutum, quod subditi non corrigantur propriis manibus superiorum suorum, hi incidant in canonem,si proprijs manibus illos corrigant pio Negatiue, quia in potestate statuentis non est extendere petunam i is in sui transgr orem statuti, quando ius commune eximit in ceditis casibus apaena,in quibus non dicitur transgressbr legis, licet di ur
364쪽
t quibusnam Amtu incurratur haec.
ΡRo huius difficultatis restitutione explicanda sunt verba emonis h ius, piae sunt haecta, quis Iaradente diabolo huius saer my ma m inem
tu vinculo subiaceatArticula Si quis explicatur supra num. . Nomen im in num. 7. Monachi vero sub ruim. M. Reliqua hic explanandu
s8 Primo clausula Suadente diabolo immrtat precatum mortala, hoc - enim potissimul nab eo suadetur,vo sibi amicum quaerat,qui Dei inmi-- eus factus id necessarium in , ad indurem n excomi inicati neminatorem,qualis est haec arca apiseopi qi ἀην Natus . II. nam excommunicatio Inter olivam spiracvales maior Oo est Ucorripiantur II. 2 p. de pro leuibus culpis non impon tur,sed tantum pro mortalibus, & hoc c si, quod intendit legislator in - hoc canone per illa verba Suadente diabolo. nempe quod manus violem i. tas iniiciat cum dolo dio,vel inuidia, ut ex indignatione, excap. I .dei seu com angelus 'HExeom. initio; quae arguunt peccatum mortale,
ini quod est sit,specie sacrilegii, quia laeditur possina Deo publica au--i Emmate dedicata. . ISecundo loco occurrit illa caesiila molantus manus Minerit explicanda, in qua duo continentur Misere manum. Et inij re Holenter. --I- ritus explicatur sic,quod ini,cere manum stat hapliciter,ciuiliter,&Canonice .ciuiliter manum iniicere innat in bonam panem,or limo . tat sibi vindicare rem suam propria auctoritate apprehendendo, & --pimis illam xlia itius'. f. deseruis exportatis. Et de hac non est serritos mo notarita de canonisa tantum, quae in malam partem sonat, &- 1agnificat percutere corpus permnae ecclesiasticae vim inhiam illi im' siserum ,γω proprie hic euenit , cum quis ex odio , es malo affectuiniscit manus violentas in clericum, S sis tangit iIIum laedendo. Itaque hic textus ad incurrendam hanc censuram requirit tactum physicum Bessuum corporis personae clerici , hoc enim in Nortant illa verbam manus violentas hiluerit, quod probatur non solum ex iure ciuili l co citato, ubi quis rem non talabat actu suam, nisi apprehendendo ibnm, quod contingit solum per contactum physicum ; sed etiam iure biblico, Matth.16. v Iniere t manum in Iesum, o tenuerunt eum. L cae a I. radaηcimi νολι ma in M-3.Miniecer tin eos manus.
365쪽
is posueriinteos in eo iam Itaerae certum est huiusmodi in amim
temonem talem debere esse , ut iniiciens laedat corporaliter clericum, tangendo illum physice inserendo nocumentum. os Contactus autem iste contingere potest duobus modis. Prim tangendo immediate clericum propria manu, et etiam dentibus, pedibus, ema,hae enim partes hominis,quibus proximus Offendi potest,compre-enduntur sub nomine Manuum, qui sunt principale instrumetuum ad. operandu.Secundo mediate,mediante scilicet aliquo instrumento a manu diuiso,ut si clericus baculo,ense. opo, dcc. Oriendatur, qui his duobus modis dicitur tangi physice cum laesione corporis illius. Ios Persona autem clerici laesa corporaliter dicitur, esto illius corpus non tangatur immediate, sed solum per vestes indutus, dum enim verberatur sentis dolorem,& sic laesionem,llicet non exeat facimis, constat enim de lεsione, quae per dolorem sentitur. Posterius de violentia procedente a manu explicandum est, & quoniam demeto opulenta est sermo decisi s mulinrum quaestionum, idcirco definesenda est violentia, non recedendo tamen a doctrina peritorum ror Violentia autem est maioris vis impetus,cui resisti non potest,cogens voluntatem inuitam. Colligitur ex L 2. Τ. de eo, quod metus, cuius sunt
priora verba; steriora vero omis voluntatem minam,suit ex l. I. e dem.Arist.3. Ethic, cap. I. sic definit. Violentum est,cuius principium est extra, sis vim non conferente.Scotus ιn Gisi. I 8 6.Uer Aad aliud de violento . explicat ea verba vim non eo erente .i. non praebente imclinationem, sed habente potius contrariam inclisiationem,& volunt tem,unde ex contraria voluntate non tollitur coactio ad resistendum
quantum fieri potest.Itaq;ad propositiana nostrum violentia est impetus agentis extrinseci laedentis proximum, qui laesi ani resistere non potest, patiens illam scienter contra siram voluntatem, quam non praevidit, aut praecisam non potuit euitare repellendo adtieriarium, m si fugie Io8 do,qua enim iugit, vim non dicitur patri. metum fg.cod. Vide Decia an.lib.8. cap. I. qui eam definiuit ut supra ad melitem illarum legum..ubijcio breuiter quinq; species violentiae, quarum cognitio licet non sit necessaria,ut apparet, tamen resem,ut impugnem Spercitum decis. s. de his agentem, ut iam probet decisionem. Ios Prima dicitur expulsiva, quia quis ei, citur a postilione res sive immobilis,& mobilium adhaerentiuin,ex qua Oritur interdictum, Unde vi contra impellentem. Secunda Ablativa rerum mobilium contra quam est actio Ui bon.
Tertia Turbatiua, per quam quis turbatur in posscssione rerum starum mobilium,& immobilium, cui lis intimatur , contra quam est interdi tum, Uti possidetis
366쪽
ria Inquietaria ira quiis impiastur in re sua aliquid laeere, ut aedificare reiec .vel alter vult lacere aliquid in alieno solo, contra quam est interdictuin , Quod vi ut clamis. ara deinuin dicitur Compulsi ,per quam quis cogitur facere aliquid, quod non facered, si esset liber; contra quam est actita ex tit.de eo,quod
de tu integr. restit. Vbi compulsivam ab omnibus alijs contradis linguit, quia inducit actionem ex metu, Sc non aliae Derellus ergo ea decis. 3.num. 72.et c violentia compulsiva probataeace dotem quendain fuisse compulsuin ab alio, qui tenebat manum cum pugno super humerum eius, & dixit ei,si non esses Sacerdos te percut rem,coactu ire dbinum alterius a se inuitati,ut meret ab eo veniam,vt fecit,allerens per hanc violentiam illi Sacerdoti iactam esse excommunicatum, alijs negantibus, quiae violentia Compulsivae non est vera species violenti C.
3Io Uiolentia haec Compulsiva siue sit vera species, siue non sui generis, parum refert ad praesentem materiam de inie One manuum violemtarum in clericum, quae praecise requirit, ut violentia sid cum laesione corporis clerici,ita *iod non miscit illi metum inculcre, persistendo interminis nostri canonis, qui per iniectioncm manuum violentarum non metum importat, secr laesionem corporalem, non enim significat misisionem manu&placidaur,sed nocivam ,& percussiuam corporis cierici, trit ractum realem,& physicuim, non enim' propten metum, quo Vi ntiae Copulsiva specifieatur; excommunicatio incurritur,sed promerlaesionem corporalem , quod nemo negare debet, sistendo in terminis huius canonis,nam si extendatur canon non ab homine, sed a iure,iuxta quod insta dicam, subintrare potest violentia Compulsiua sine laesione corporali. Alia subthseram insta contra Sperellum iaMI Quoniam autem textus fatis clarus nihil aliud importans peream manuum violentarum insemonem nisi percussionem, & laesionem corporalem in clericum, nec metum, nec aliam iniuriam sine laesione per- . sonae illatam eidem , nonoportet hunc textum extendere ab uno casu ad alium, praeter proprium sensum verborum, cum agatur de odiosa, ut insta probabo, sol mlum restat videre , an legislator hunc canone
II 2 Prima autem extensib fit in verbo monachum exterio etiam ad No- . uitiosis cap.Religioso Σ I. g. mulsissent exeo m.in 6. iuxta dicta hic
Secunda fusta fuit contra mandantem, me . milieres s. alii vero ebenne nconti ubi mandans percussionem est excommunicatus, non ex vi e
nonis , quia non percussit physico αδ ed tantum moraliter. Dixis m. Tenia
367쪽
Tertia de eonsentiente, & consillante enim consulit consensit in modum consultum, in eap. Guanta eodem , de quo dixi loco citato q. o. Tactus is di citur moratu.
Quarta de habente ratam pereossionem, in cap. Si quis Σ3. eodem in se dem LMum. 83. de is dicitur rangere mota liter. inta extensio estis: e . Ni per 29. senti excon illis verbis Respondemus , quod in primo consultationis articulo non credimAs laicospanam eoeommunieationis euadere , quamuis per oram Diatim corporalis te κοα fuerit subsecuta, cura quam πIolcntιa saepius circa clericos nequiter perve-tratur.Quaesivum autem huius responsi erat huius renoris: Muid de it is laicis sit faciendum , qui clericos , sine laesioue tamen, in custodia detineat publica, vel priuata, Nel etiam detrudunt in Ῥ:ncula. Hic continentur tres casias, quibus clericus carceratur, Vel Vinculatur, vel priuatim detinetur in loco, ex quo non potest exire, lisc enim agens siue clei cum tangat, siue Non incurrit excommunicationem, quamuis eum non lae dat corporaliter.
143 Sexta extensio est in cap. Contingit eod. ubi excommunicares est ille, qui in clericum etiam volentem manus iniecit, etiamsi hoc faciat patiens in fatisfaistione praeccdentis iniuriae, quam clericus inimierat. Uerba sunt ista a Respondemus , quod huius Mori manus iniectio,
o si non violenta, tamen Imuri a Mderar, cum ιlle canon non tam infa-
Aorem clerici ordinati, quam m fixor m ordinis clericalis fuerit promulgatus. Patet ex his in praetaui casu cile corporalem laesionem sine violentia , cum voluerit laedi. tamen in hoc capite canon extenditur promeriniuriam factant ecclesiae illi ergo non ni iniuria Reg. 27. in 6. Uolemti, & consciitienti non ni tuturia, s ed ordini clericali, qui debet refulgere in ecclesiastico,& non obscurari,ut docet ibidem Gis. v. Inestari sa. Patet canonein duo requirere violentiam ,& laetionem corpora-1I lein in clerico, in praesesiti capite issicit corporalis telio cum iniuria ecclesiς facta, sine violentia, ecclesia cnim, & ordo uon sunt capaces violentiς, quia ignorant resistere. sed numquid sub isto capite, venit alter casus cum quis clericus seipsiam irato animo se percutit. Ratio dubitandi est, quia haec materia cum sit odiosa non est extendenda de casu ad casum, ut intia latius probo. IIs Eile sere cundcin casum, qui enim per alium se percutit, idem
est ac si per seipsum percuteret se arg. Reg. 72. qui per alium iacit per seipsim facere videtur; & in his terminis in cap. Mulieres 6. de senti
excom. in Ilii vero, dicitur et Isucre committit, cuius auctoritate, vel mandato delictum committi probatur. Conueniunt ergo in eodem
siue clericus se percutiat per seipham, siue per alium volentem percuti, cum utrobique patienter sustineat volens lisionem sui ipsius. Et ita reserendi supra q. esst excommunicatum percutiens se propriis man,
368쪽
bus, inhcit enim manum in mum corpus , quod isdit , & licet hilavio non sit violenta tamen incurrit hanc paenam non ex vi canonis , sed ex tenore huius capitis requirentis is sionem corporalem solam iniuriosamquς talis est in hoc casu,cii quis dicatur sibi facere iniuriam, cap. Quod
vero Io. 23. q. Σ. ita mibi intimam facio ,sifratrum meorum iura peram iis bo. Multo magis ille, qui se percutit, eum non sit dominus membrorum suorum, I 3. F ad sex. Aquia iacit ibi iniuriam; esto igitur non faciat sibi violentiam lacit tamen siti iniuriam l. Legis ad M. Aquili non datur itanen actio iniuriarum , quia est ad alterum , non ad seipsum In secunda , tertia, quarta , dc quinta extensione iniectio manuum , seu tactus furuit mota sis, quo mamlatur, consulitur, ratificatur, seu retinetur claricus per metum , vel alio modo sine laesione corporali, iuxta dicta Suppono demum capita de inoctione manuum violentarum in clericum esse quidem valde lavorabile clericis ob gradum status ecelesiastici ra- III tione ordinis, & monachatus , tamen quia hF lex AEnalis est includens excommunicationem , ρος inter omnes pataris ecclesiasticas est Inmior, cap. Corripiantur IT . . q. p. in casibus occurentibus videndum est, an verba huius canonis applicentur eis secundum proprietatem verborum , γε in AEnalibus potissimum attenditur, ut omnes docent, II 8 quos magno numero refert Bardi Axiom. I. numis ira Quod lex odiosa, & p nalis ob identitatem rationis etiam expresse non eri extendenda de casu ad casum quem propria verborum significatio non com
Uerscaeterum.Ratio est, quia si lex voluisis extensionem expressisset, cap.rade trantiat. Uco .cap. ad audientiam Io. de decim. Ut fecit in subiecta materia canonis nostri, quem extendit ad alios casus, ut dictum. lait supra. Si ergo in his odiosis fiat extensio, non erit a lege,sed ab homine i dixit Anon. in ca finiae cinsuet. num. 38. Vers Su breuiter, erDomin .in cap. I.de temp. Ordiu. in scui talis lacultas non conceditur ex Izo tendendi leges,cum non sit legislator. Quod ergo ex verbis non prouenit, qWx mente legislatoris creditur prouenire, ex ι. Labeo Tuberoy. de supplet .se Quod clarius dixit Marcellus i. 67. s. de legat.3.111 Non aliter issi Matisne verborum recedi oportet, quam eum manife
Rum est aliud sentire testatorem. Dic tu Legislatorem ex cap. 6. & 8. devem signifNec obstat l. I. I.s od vulgo istae vin vi arm .ubi dicitur,
ii quod viaia eadeauatio, ibi lex ext di debet ad ulteriores casis.
369쪽
De Privilegio Canonis. 329 Quia intest igitur, Urando lex utitur vocabulis causa exempli dandi, ut ibi dicitur. Et in terminis nostris, quod noster canon sit paenalis, ac proinde
stricte interpretandus non patiens extensionem , docent communiter canonistae eum Gofredo insum .de sent Hom.num. I. Archid.in hoc cap. Si quis, num. Felis .in cap. Nuper,de sent.excom.num. F. Contrarium tenet Speressus dec. F. num. 8. nimirum esse lavorabileni hunc canonem, ac proinde extendenduin fauore clericorum. Probat
primo,quia non potest quodam modo dici Odiosa percutietibus, quamuis enim excommunicatio sit paena, est tamen medicinalis animae. S euhdo,quia amplianda venit dispositio huius canonis, quia vim inserentes clericis quodam modo praesumuntur crucifigere Cnristum , & sunt - facrilegi. Tertio, quia Pontilax eam extendit de persona ad personam,& de casu ad casum,ergo est lauorabilis. Quarto extenditur ad mortuos percutientes Quinto, extenditur etiam ad moniales. Ex his, & aliis in. stri, hanc canonis dispositionem extendi de persona ad pers am, & de
xx Huiusmodi extensionem esse lactam indictis casibus a Iegislatore,qui pro sua auctoritate paenas extendere potest, immo paenas paenisadijcere. Hinc tamen non potest inserri idem licere Doctoribus, quia non sunt legislatores, nec leges suo modo declarare possunt, sed iuxta verum,& proprium sensium verborum, ut supra ostensum miti Ad primum dico, hanc excommunicationem esse maxime odiosam cum sit maior c eris spiritualibus rinis, non obstante quod sit medicinalis I2s animς,hoc enim sistum importat,quod ea fertur contra inobedientes,& contumaces,non ut in peius ruant, sed ut corrigantur,& ne constit tiones,in quibus exprimuntur, violentur timore huius p nq, & quia ramtio medicinalis non austri oenam ei, neq; ab eius dispositione tollit rationem paens; unde si consideremus omnes leges prohibitivas,etiam mne rinis conditas, habent rationem medici Ruia seruntur,ut subditi retrahantur a malo, ideo pariam restri ratio medicinet ad tollandam pqng rationem a constitutione. Ad secundum argumentum dico,illud esse Concionatorum, non CanoM-starum, tinnao id arguit rem valde odiosam, ac proinde accipiemdam in terminis proprijs, & non aequivocis, ex quibus nihil colligi potest. Et ex quo iniectio manuum est sacrilega insertur, quod sit res i sa non solum physice, dum laeditur persona, sed etiam moraliter, dum
oritur ex violatione rei sacrae.
I 27 Ad tertium,& quintum, cum ea extensio sit a Pontifice;dico id potius arguere simpliciter legem parnalem,quam solus legislator extendere potest,& non Doctor. Ad quartum, taum mortui extendi sub can
non probaui corurarium q. quia in iurema reperitur hic casus ex renia a
370쪽
. tensus, sicut essi, de quibus silpra a mina. 1 ΙΣ.& de monialibus ibidem, 18 Remanet ergo huius canonis dispositio ita odiosa, ut nequeat ab
homine extendi. Immo audeo dicere, quod improprie habet noenen priuilegi j fauorabilis,dum experiri non potest, nec eo uti clericus, nisi prius experiatur laesionem in se, in tantum enim clericus experitur priuilesium hoc, in quantum quis in ipsum manus iniicit ut fiat excommunicatus,ergo clericus in tantum gaudet actu priuilegio, in quantum percutitur, ut alter incidat in excommunicativnem , unde nullus sanae
mentis desiderat executionem priuilegii huius in seipso, consequenter aliquo modo etiamsi ipsi clerico est odiosum thy Colligitur hactenus ex dictis, ut iniectio manuum in clericum suadente diabolo ficta, inducat in violatorem xxcommunicationem, requirit tres conditiones in actione. Trina est, ut sit facta cLm laesione corporalira violentia;vel cum laesio corporali, sine violentia; vel sine laesione cum sola violentia.Secunda est,quod sit persecta,& consumata cum peccato mortali in actu externo. Tertia est, quod fiat in pers nam ecclesiasticam, quae priuilegio gaudeat tempore iniectionis in
rao Prima explicatur in illis tribus modis, nam iiiijciens manus cum l. sione corporali, & violentia in clericum, qui non consentit in sui percussiope incurrit excommunicationem praecisera vi canonis, cum diacat , Si νυ imecerit manus violentas. In secundo modo incurrit exconsemunicationem,non ex vi canonis,sed ex cap. Contingit 36. de sentaex
mclui seipsum per se,vel per alium percutit volens, patitur enim la sonem corporis sine violentia, dum vult percussionem, cui potest relistere.In tertio modo iniiciens manus vel Physice tangendo sine laesion vel moraliter perterrens clericum verbis minacibus, retinendo iblum,ne liber exeat E loco , & vadat quo vult,dicitur agere iniuriose, &cum violentia tantum contra clericum, de sic incurrit hanc censuram inpresse cap. per λ9aesent. .excom. Et ex his manet explicata prima conditio cum suis modis. Is i secunda conditio est, quod iniectio manuum uno ex illis tribus m dis debet esse perfecta, & coissumata in genere suo, unde non sufficit minari, de attentare, sed affectus prauus debet transire in effectum, &tangere clericum vel phrsice primo, vel secundo modo cum laesione corporis illius, vel moraliter retinendo illum in loco, a quo non possit exire,ratio horum est,quia non punitur affectus, sed effectus. Tum quia verba sunt cum incctu accipienda, ita quod solus affectus,nec attentatio sufficit, cap. Relatus . . e curinon rem .cap. Haec autem verba
Iiae Panit. Tum quia inchoatio est imperfecta, & actus nondum dici- ιν esse,dum in sua entitate deficit, ex l.Saepe F I. in fine, de HG. signis