장음표시 사용
241쪽
plane, aut imitatione ex aliquo expressa, de iis te, si qui me
sorte locus admonuerit, commonebo ἀXIII. PRAETEREAMUS igitur praecepta Latine lo- 4 Squendi , quae puerilis doctrina tradit , & subtilior cognitio,
ac ratio literarum alit, aut consuetudo sermonis quotidianiae domestici libri confirmant , & Iectio veterum Oratorum di poetarum . Neque vero in illo altero diutius commoremur , ut disputemus , quibus rebus assequi possimus , ut ea, quae dicamus , intelligantur . Latine scilicet dicendo , verbis ustatis, ac proprie de- omonstrantibus ea , quae sgnificari , ac declarari volemus, sine ambiguo verbo , aut sermone , non nimis longa continuatione verborum , non valde productis iis , quae similitudinis causa ex aliis rebus transferuntur , non discerptis sententiis , non praeposteris temporibus, non confusis persionis, non perturbato ordine. quid multa λ tam iacilis est tota res , ut mihi permirum saepe videatur , cum dissicilius intel
ligatur , quid patronus velit dicere , quam si ipse ille , qui
patronum adhibet , de re sua diceret . Isti enim , qui ad nos causas deferunt, ita nos pIerunque soipsi docent, ut non desideres planius diei. Easdem res autem si mulae m Fusius , aut vester aequalis Pomponius , age- m Fusrug. re coepit, non aeque , quid dicant , nisi admodum attendi , Μ intelligo s ita confusa est oratio , ita perturbata, nihil ut si primum , nihil ut secundum : tanIaqtie insolentia ac turba verborum , ut oratio , quae lumen adhibere rebus debet , ea Obscuritatem di tenebras afferat , at quo ut quodammodo
ipsi sibi in dicendo obstrepere videantur . Verum , si placet , quoniam haec satis spero , vobis qui- dem certe majoribus , molesta& putida videri ad reliqua. β
aliquanto odiosiora pergamuS .. XIV.. Α Τ Q U I VIDES , inquit Antonius , n.cum alias is quam Tes agamus , quam te invitio, qui adduci possumus de me HS. enim coniicio j relictis ut rebus omnibus te sectemur , te
.' audia' diamus qui . 22. Relictis. ωι rebωι omnibus. sic omnes quidem. habent, libri veteres , & item vulgati. sed delenda fortasse vox, omnibus , sic enim loquebantur antiqui .. Plautus Truculento et Probus est amator sua relactis rebus rem perdιt fuam . Terent. Andria , Imrus me re Iιctis rabias iussis Pamphilism hodie Observare . Lucret. libr. O . in Qxtr. iam rebus qui ne relictis , ere.. Lamh. Ille quidem tollitiamnatas , tanquam supeIFacaneum . at ego malim abesse rebus, xelinqui vero omnisitis. Gruter. N ' Σ3. Re
242쪽
5 3- stoo DE ORATORE audiamus: ita de horridis rebus hilida , de jejunis plena,de
pervulgatis nova quaedam est oratio tua . Faciles enim, inquit, Antoni , partes eae suerunt duae sp percur- quas modo P percucurri, Vel potius pene praeterii, Latineri .Lamb.er loquenὁὶ , planeque dicendi : reliquae sunt maetnae , impii Catae, Variae, grave S, qtiibus omnis admirat Io ingenii , Omnis laus eloquentiae continetur. Nemo enim unquam est Oratorem , quod Latine loqueretur , admiratus . Si estat ter, irrident; neque eum oratorem tantummodo, sed . hominem non putant . Nemo extulit eum verb;s , qui ita
dixisset , ut , qui adessent , intelligerent quid diceret , sed
contemsit eum , qui minus id facere potuisset . In quo igitur homines exhorrescunt ρ quem stupefacti dicentem intuentur λ in quo exclamant ρ quem deum, ut ita dicam , inter homines putant λ qui distincte , qui explicate , qui abundanter , qui illuminate di rebus , & verbis dicunt, di in ipsa oratione quasi quendam numerum Ver-q hoc i- sumque conficiunt i id est , quod dico , ornate . Qui ' ideiriuςm . ἰta moderantur, ut rerum , ut personarum dignitates serunt, i homi ri sunt in eo genere laudandi laudis, quod ego aptum te eon-
P μ ce. Qui ita dicerent , eos negavit adhuc se vidisse Antonius , & iis hoe nomen dixit eloquentiae solis esse tribuendum .
Quare omnes istos , me auctore , deridete, atque eontemnite , qui se horum , qui nunc ita appellantur , rhetorum praeceptis omnem Oratorum vim complexos esse arbitrantur , neque adhuc quam personam teneant , aut quid profiteantur , intelligere potuerunt. Verum enim Oratori ,
quae sunt in hominum vita , quandoquidem in ea versatur orator, atque ea est ei subjecta materies , omnia quaesta saudita, lecta , disputata , tractata, agitata esse debent . , , Est enim eloquentia una quaedam de summis virtutibus ;quanquam sunt omnes virtutes aequales & pares , sed tamen est species alia magis alia formosa & illustris i sicut haec vis, quae scientiam complexa rerum , sensa mentis, & consilia , sic verbis explicat, ut eos , qui audiunt , quocunque incubuerit, possit impellere , quae quo major est vis , socest magis probitate jungenda , summaque prudentia : quarum virtutum expertibus si dicendi copiam tradiderimus ,
non a . Vertim enim oratονῶ. Nihil discrepant Palatini . Lambinti qed id It Hero . Gulielmius sic;ebat Rerum . at quid si verum enim diis camus Positum pro Enimiero . Grui.
243쪽
non eos quidem Oratores effecerimus , sed furentibus quae indarn arma ὀ ederimus . XV. ΗΑNc , IN Q U A M , cogitandi pronuntiandique rationem, vimque dicendi, a veteres Graeci sapientiam nominabant. hinc Illi Lycurgi , hinc Pittaci, hinc Solones, atque ab hac sin litudine Coruncanii nostri, Fabricii, Ca-ne XL tones , Scipiones suerunt , non tam sortasse docti , sed impetu ment; s simili & voluntate . Eadem autem alii prudentia, sed consilio ad vitae studia dispari , quietem atque Otium secuti , ut Pythagoras , Democritus , Anaxagoras , a regendis civitatibus totos se ad cognitionem rerum transtulerunt:
quae vita propter tranquillitatem , di propter ipsius scientiae suavitatem , qua nihil est hominibus jucundius , plures, quam ut te fuit rebus publicis , delectavit . . Itaque, ut ei studio si excellentissimis ingeniis homines , νὰ ediderunt , ex ea summa iacultate vacui ac liberi temporis , multo plura , quam erat necesse , domissimi homines , ut o nimio, & ingeniis uberrimis affluentes , curauda tibi esse , s ae quaerenda, εc investiganda duxerunt. Nam νς r es tam b. tus qu dem illa ὀoctrina eadem videtur di recte faciendi . & alia ,cqui- bene dicendi magistra ; neque disjuncti doctores , sed iidem tenda. erant vivendi praeceptores , atque dicendi : ut ille apud Ho- , merum Phoenix, qui se a Peleo patre Achilli juveni comitem esse datum dicit ad bellum, ut illum essiceret Oratorem
Sed ut homines t labo te asi duo , & quotidiano assue- uegii cum tempestatis causa opere prohibentur , ad pilam se, t havorι
aut ad talos, aut ad tesseras conserunt, aut etiam novum
sibi ipsi al; quem excogitant in otio ludum : sic illi a neg tiis publicis, tanquam ab opere , aut temporibu S exclusi,
T auta . nteres s ei. veteres hie accipe doctos homines qui suerunt ante socratem, σοφοi dicebantur, ars eorum tropiae , quae postea dicta est a Latinis, & a Cicerone sapientia.
Post Socratem qui se ad cognitionem rerum trastulerunt, Pen omnes contemserunt orationem ι qui ad agendas causas , icientiam . ita visae sunt esse duae artes , cum una principio fuisset .
μ' , 'pii, hi, quam uall. fuit diebus publieit, delectavit. In quodam
Hanuscripto Plures auam opus fuit, rebu publicis abdiea'st. Urun. a G. Mut ad talos . Tesserae sunt corpuscula aquatis lateribus quadrata, candida, nisris signata punctis , quibus in alveolo Iu
aitur. Tali inaequalia labent latera , punctis vacant, similesque sunt ossi cuidam, quod in posteriore sustragine pedis bisulc invenitur . Fiunt ex ossibus , marmore, ebore, ligno, dc numerum Iater uni diffetentia distinguunt. Stre,aMy. Diqitigod by Cooste
244쪽
aut voluntate sua seriati, totos se alii ad poetas, alii ad geometras , alii ad musicos contulerunt, alii etiam , ut diale ctiei, novum sibi ipsi studium , ludumque , pepererunt,
atque in iis artibus , quae repertae, sunt, ut puerorum mentes ad humanitatem fingerentur, atque virtutem, omne tem pus , atque aetates suas consumserunt.19 XVI. SED Q U o D ERANT quidam , iique multi, qui aut in Republlica propter ancipitem , quae non potest esse sejuncta , faciendi , dicendiqne sapientiam, florerent, ut Themistocles , ut Pericles , ut Theramenes , aut, qui mi- v ipsi qui-nus V ipsi in Republica versarentur . sed hujus tamen ejusdem in . dem sapientiae doctores essent , ut Gorgias , Thrasymachus, L 'ρ' Isocrates r inventi sunt , qui cum ipsi doctrina , di ingeniis
abundarent, a re autem civili , &a negotiis, animi quo , dam judicio , abhorrerent, hanc dicendi exercitationem exagitarent , atque contemnerent a quorum princeps Socrates fuit, is, qui omnium eruditorum testimonio , totiusque judicio Graeciae , cum prudentia, & acumine, & Venustate , & subtilitate , tum vero eloquentia a varietate, C pia , quam se eumque in partem dedisset, omnἱum fuit facile princeps . εο κ Is, qui haec, quae nos nunc quaerimus , tractarent ,
x tis.riam agerent, docerent, cum nomine appellarentur uno , quod ' omnis rerum optimarum cognitio , atque in iis exercitatio,p a philosophia nominaretur , hoc commune nomen eripuit, sapienterque sentiendi, & ornate dicendi scientiam , re haerentes,disputationibus suis separavit:cujus ingenium, Variosque sermones immortalitati seriptis suis Plato tradidit, cum ipse I literam Socrates nullam reliquisset . , Hine y discidium illud exstitit quasi linguae atque cordis sd;α absurdum sane & inutile i di reprehendendum , ut alii nos diu D pe re , alii dicere docere nr. Nam, cum essent plures orti edd. fere a Socrate , quod ex illius variis, & diversis,& in omnem partem diffusis disputationibus alius aliud apprehenderat sproseminatae sunt quasi familiae dissentientes inter se , dc multum disiunctae di dispares , eum tamen omnes se philophi Socraticos & dici vellent , di esse arbitrarentur. XVII. Α
monumenxa reliquerunν, alii nihil omnino scripserunt, ut, si quibηs eredimur Socrates . atrebaeus.
245쪽
XVII. Ae pRIMo ab ipso Platone Aristoteles , & xe- εα mocrates; quorum alter Peripateticorum, alter Aeademiae nomen obtinuit : deinde ab Antisthene , qui patientiam, didutitiam in Socratico sermone maxime adamarat , Cyniexstimum , deinde stoici : tum ab Aristippo , quem illae main is voluptariae disputationes delectarant , Cyrenaica ph Ilo- tophia manavit, quam ille , & cous posteri simpliciter defenderant : li, qui nunc voluptate Omnia metiuntur, cum vereeundius id agunt, nec dignitati satisfaciunt , quam non aspernantur , nec voluptatem tuentur , quam amplexa LIvolunt. Fuerunt etiam alia genera philosophorum, sς ς qu L Ε . iii. se omnes Socraticos esse dicebant; R Eretricorum, Hera eorum. Horum , Megaricorum , Pyrrhoneorum : sed ea horum vi Lamb. Ec disputationibus sunt jam diu fracta & exstincta . a 3 Εκ illis autem , quae remanent , ea philosophia , quae ssuscepit patrocinium voluptatis , etsi cui vera videatur, procul abest tamen ab eo viro , quem quaerimus , di quem auctorem publici consilii , & regendae civitatis ducem , & sententiae , atque eloquentiae principem , in senatu , In populo ; in causis publicis esse volumus . Nec ulla tamen ei philosophiae fiet injuria a nobis. Non enim repelletur inde , nuo aσσredi cupiet : sed in hortulis quiescet suis , ubi vult , ibi etiam recubans molliter & delicates nos avocat a rostris , a judiciis , a curia , fortasse sapienter, δ' hac praetertim republica. .e
Verum ego non quaero nunc, quae sit philosophia veril- 5 sima, sed quae oratori conjuncta maxime . Quare inos linetilla Io contumelia dimittamus. sunt enim & boni virI, &, quoniam sibi ita videntur, beati . tantumque eos admoneamus , ut illud , etiam si est verissimum , tacitum tamen , V tanquam mysterium , teneant, quod negant versari inag. Ex illis autem, qua remanent. in Tempore Ciceronis manebant in honore quatuor philosophiae: una Academicorum . aItera Petripateticorum , tertia Stoicorum , quarta Epicureorum . Cicero primo libro de Natura Deorum e Tres enim trium disciplinarum prΠι-cipes convenistis . Mareus enim Pis si adesset, nullius pbusphia earum Qua in honore sunt, vacaret locus. Convenerant autem C. Velleius Epicureus, L. Balbus Stoicus, C. Cotta Academicus, Piso Peri-uateticus desiderabatur. Si eb ut . . . a Hae prasertim republiea . ) Est a Lambinianis . aliae ecla. acvνanertim a rest. Quod & in Pall. Nostris. Grat.
r. Tanquam msterium teneant Respexit, ut opinor, ad Grae
246쪽
. Republiea esse sapientis. Nam, si hoc nobis, atque opi umo cuique persuaserint, non poterunt ipsi esse , id quod
maxime cupiunt , otiosi . 6s XVIII. STOI eos AUT E Μ, quos minime improbo,
dimitto tamen, nec eos iratos vereor, quoniam omnino
irasci ne seiunt: atque hanc iis habeo gratiam , quod soli ex s. ex L 12. Omnibus eloquentiam , Virtutem , ac sapientia in esse dixe runt, sed utrumque est in his , quod ab hoc , quem in
a Sc Lamb.struimus , Oratore valde abhorreat : a vel quod omnes, qui sapientes non sint, servos, latrones, hostes , insanos esse dicunt; neque tamen quemquam esse sapientem. Ualde autem est absurdum , ei concionem , aut Senatum , aut ullum coetum hominum committere , cui nemo illorum, qui adsint, sanus , nemo civis , nemo liber esse videat ut .
Accedἰt, quod orationis etiam 33 genus habent fortasse subtile , & certe acutum G sed , ut in Oratore , exile, inusitatum , abhorrens ab auribus vulgi , obscurum , inane, je- b dc tan- junum , b atramen ejusmodi, quo uti ad vulgus nullo mo--ς h possit . Alia enim & bona , & mala videntur Stoicis , di ceteris civibus , vel potius gentibus : alia vis honoris, igno .. miniae, praeinii, supplicii : vere, an secus , nihiI ad hoc tempus. sed ea si quamur, nullam unquam rem dicendo expedire possimus.
6 Reliqui sunt Peripatetici , & Academici , quanquam
Aea demicorum nomen est unum , sententiae duae . nam
Speusippus Platonis sororis filius, di Xenocrates , qui Platonem audierat , & qui Xenocratem , Polemo, & Crantor , nihil ab Aristotele , qui una audierat Platonem, magno
sed utrumque est iu his, quod ab hoe ere. Crassus Stoicos non omnino improbat , sed negat eorum philomphiam utilem esse oratori propter duas rationes; quia & sententiis & genere dicendi discrepat ab eloquentia forensi & populari . Discrepat sententiis, quoniam stoici dicunt insipientes quales sunt omnes) esse
servos, Iatrones, &ς. Discrepat' autem genere dicendi , quoniam illi nimium Dia sechice loquuntur, & acute concsudunt, non suavitate deIectant. vides, Lector, et ανκκολυμον ut vocant)ἷ cum enim Cicero dixerat, vel quod, non repetit particulam vel , se a sententiam sic variat, Mecedat quod erc. Pearce. 33. Geuus habeus fortasse subtile . ) De subtilitate dubitat, de acu mine pronunciat. Vula igitur esse distrimen inter acutum atque subtile. Non semper eodem modo utitur his verbis. Hic. Stibtile est id, quod acriore ingenio repertum, & perspicacius est inveneum secutum, quod veliis aculeis di quibusdam rationum acum i
247쪽
non fuerunt. Arcesilas primum , qui Polemonem audierat , Gul. Dis ex variis Platonis libris , sermonibusque Socraticis hoe ma- senserunt
xime arripuit , nihil esse certi , quod aut sensibus , aut ani- L si mo percipi possit : quem serunt eximio quodam usum lepore dicendi aspernatum esse omne animi sensusque 3udicium, primumque instituisse , s quanquam id fuit Socraticum maxime non , quid ipse sentiret , ostendere a sed contra id , quod quisque se sentire dixisset , disputare-Hine haec recentior Academia d emanavit, in qua exsti- uegetit divina quadam celeritate ingenii dicendique copia Car- d mana ne ades : cujus ego etsi multos auditores cognovi Athenis, Vit .LHmb. tamen auctores certissimos laudare possum, & socerum. meum Scaevolam , qui eum Romae audivit adolescens , de Q. Metellum L. F. familiarem meum , clarissimum virum,
qui illum a se adolescente Athenis , jam affectum senectu-Τe , ira ultos dies auditum esse dicebat . XIX. HAEc A TEM , ut ex Apennino, fluminum, sie sis ex communi sapientium jugo , sunt doctrinarum facta divortia , ut philosophi, tanquam in superum mare Ionium defluerent , Graecum ' quoddam N portuosum et oratores e quid autem in inserum hoc Tuscum , & Barbarum, scopulo- dani Id.sum , atqne infestum , laberentur , in quo etiam ipse Ulyia η kdς
Quare si hac eloquentia , atque hoc oratore contenti sumus , qui sciat aut negare oportere quod ars uare , aut, si id non possis , tum ostendere quod is secerit, qui insimu- Ietur, aut recte famim , aut alterius culpa, aut injuria,
aut ex lege , aut non contra legem , aut imprudentia , aut necessario , aut non eo nomine usurpandum , quo arguatur , aut non ita agi , ut debuerit, ac licuerit ι & , si sa- et Is esse putatis , ea , quae isti scriptores artis docent , disce Te , quae multo tamen ornatius , quam ab illis dicuntur , &uberius explicavit Antonius; sed , si his contenti estis , atque iis etiam , quae dici voluistis a me di ex ingenti quodam oratorem , immensoque campo in exiguum sane gyrum compellitis. Sin. veanimo. Vid. Turneb. lib. XXV. C. . . In exiguum sane Drum .ὶ Γυνος Graece, ambitus dicitur Lati ne . Alludit aut ad equos , qui ex ingenti curriculo in carceres compelluntur: aut ad eos ordines militum , qui ex immenso cam-
pQ , quo liberius vagari licebat , in angustum Iocum coguntur.
248쪽
S in veterem illum Periclem , aut hunc etiam , quἰ famultatior nobis propter scriptorum multitudinem est , Dem sthenem , sequi vultis , & , si illam praeclaram & eximiam speciem oratoris persecti di pulcritudinem adamastis ι aut vobis haec Carneadia , aut illa Aristotelia vis comprehenis denda elh . a Namque ut ante dixi) veteres illi 3 si usque ad Isocratem,
omnem omnium rerum , quae ad mores hominum , quae ad vitam, quae ad virtutem, quae ad Rempublicam pertine-- bant , cognitionem & scientiam cum dicendi ratione jungebant ; postea 37 dissociati s ut exposui) a Socrate , diserti a doctis , & deinceps a Socraticis item omnibus, philosophi
eloquentiam despexerunt , oratore S sapientiam : neque quidquam ex alterius parte tetigerunt , nisi quod illi ab his, aut ab illis hi mutuarentur 3 ex quo promiscue haurirent , si manere in pristina communione voluissent kSed, ut pontifices veteres , propter sacrificiorum multitudinem tres viros epulones esse voluerunt, cum essent ipsi a Numa , ut etiam illud ludorum epulare sacrificium sacerent , instituti t se Socratici a se causarum actores Zc a communi philosophiae nomine separaverunt, cum veteres diis . cendi & intelligendi mirificam societatem esse voluissent.
ν XX. QP AE curi ita sint , paululum equidem de mer deprecabor, & petam a vobis , ut ea, quae dicam, non de memetipso, sed de oratore dicere putetis. Ego enim sumis , qui, cum summo studio patris in pueritia doctus essem , di in solum ingenii tantum , quantum ipse sentio , non tantum quantum ipse sors tan vobis videar, detulissem , nons sito; ha. pDssim dicere , me b c , quae nunc complector, L perinde, Laisb. ut dicam discenda esse , didicisse r quippe qui omnium maturrime ad publicas causas accesserim , 33 annosque natus unum & viginti nobilissimum hominem & eloquentissimum in julteium vocarim 3 cui disciplina suerit sorum e
37. Dilsociatis a s orate, diserti a rictis cte. Plerique m C. deserti . non displicet Lambinianum , diffsoatas a Socrate , disertu . doct. Idem . 38. nn yue natus unum θ' viginti. si Tacitum sequimur, ut fecit Lambinus , rescribendum unde viginti . reclamantibus libri omnibus. Idem 139. Hac Disitiales by Coosla
249쪽
LIn AR TERTIUS. 2 o Tmagister, usus , & leges, & instituta populi Romani , mosque majorum 4
Paulum sitiens istarum artium , de quibus loquor , gustavi , quae stor in Asia cum essem , aequalem sere meum ex Academia rhetorem nactus , Metrodorum illum , de cujus memoria commemoravit Antonius; & inde decedens , Α-thenis : ubi ego diutius essem moratus , nisi Atheniensibus, quod mysteria non reserrent , ad quae biduo serius veneram , g succensuissem . Quare hoc, quod complector tantam scien- - sti steti. tiam vimque doctrinae, non modo non pro me , sed con- fuissem.
. t a me est potius, non enim , quid ego, sed quid orator L με. possit, disputo :) atque hos omnes, qui artes rhetoricas χ'CL' exponunt, perridiculos. Scribunt enim de litium genere , di de principiis , & de narrationibus.
Illa vis autem eloquentiae tanta est , ut Omnium rerum , 75virtutum , Ossiciorum , omnisquae naturae , quae mores h Ominum , quae animos , quae vitam continet , Originem , Vimi mutationesque teneat; eadem mores , leges, jura describat , Rempublicam regat , omnia , quae ad n quamcun- sque rem pertineat, ornate, copioseque dicat . que Lam. In quo genere nos quidem versamur tantum, quantum 7
possumus , quantum ingenio, quantum mediocri ὀoctrina , quantum usu valemus : neque tamen istis , qui in una philosophia quasi tabernaculum vitae suae collocarunt, multum sane in disputatione concedimus .ia XXI, mi i D EN1M meus familiaris C. Vellejus afferre 7 Potest, quamobrem voluptas sit summum bonum , quod ego non copiosius possim vel tutari, si velim , vel refellere ex illis locis, quos exposuit Antonius , hac dicendi exercitatione, in qua Veli ejus est rudis, unusquisque nostram versatus es Quid est , quod aut Sex. Pompejus , aut duo Bal hi , aut meus amicus, qui eum Panaetio vixit, M. Vigellius, de virtute hominum Stoici possint dicere, qua in disputatione ego his debeam , aut vestrum quisquam concedere pNon est enim philosophia similis artium reliquarum . nam quid faciet in geometria , qui non didicerit λ quid in musi- Cis p aut taceat oportebit, aut ne sanus quidem judicetur.3 ' Haec vero, quae sunt in philosophia , ingeniis eruuntur
39. me vero, qua sunt in Philosophia cte. Id est, in ceteris arti bus tantum id scimus, quod didicimus; elementa vero , si principia Phlosophiae natura nobis inservit; qui ingeniis acutis & acribus prediti sunt, facile ea quae probabilia sunt in philosophia, in
250쪽
ad id, qtiod in quoque verisimile est, eliciendum, acutis, atque I hie do ., acribus, eaque e ercitata Oratione poliuntur. Flie, i li,eLamb. noster vulgaris orator , si minus erit doctus , attamen indicendo exercitatus , hac ipsa exercitatione communi , istos quidem nostros verberabit , neque se ab iis contemni ae de iapiet sinet .so Sin aliquis exstiterit aliquando , qui Aristotelio more de omnibus rebus qQ in utramque sententiam possit dicere , dc in omni causa duas contrarias Orationes, praeceptis illius cognitis, explicare, aut hoc Arcesilae modo, & Carnea dis , eontra omne, quod propositum sit, disserat s quique uile dὸt. ad eam rationem adjungat hunc rhetoricum usum , λ mo-mb. remque exercitationemque dicendi , is sit vetus , is persectus , is solus Orator. Nam neque sine forensibus nervis satis vehemens , & gravis , nec sine varietate doctrinae satis politus de sapiens esse orator potest. ε, Quare Coracem istum vestrum patiamur nos quidem 4 pullos suos excludere in nido, qui evolent , clamatores odiosi ae molesti 1 Pamphilumque nescio quem sinamus A in insulis tantam rem , tamquam pueriles delicias aliquas depingere : nosque ipsi hae tam exigua disputatione hesterisy ni & hodierni diei totum Oratoris munus explicemus, dum . modo illa res tanta sit , ut omnibus philosophorum libris ,
quos nemo oratorum istorum unquam attigit 3 eo inprehensa esse videatur.
1 et XXII. TUM C A TUL Us, Haudquaquam hercle, inquit , Crasse , mirandum dist , esse in te tantam dicendi ve vim, vel suavitatem , vel copiam: quem quidem antea natura rebar ita dicere, ut mihi non solum orator summus dissed etiam sapientissimus homo viderere : nune intelligo illate semper etiam potiora duxisse , quae ad sapientiam spectarent , atque ex his hanc dicendi copiam fluxisse. sed tamen,
cum Omnes gradus aetatis recordor tue,cumque Valam tuam, ac venient, Zc, si iidem in dicendo exercitati sant, ea oratione Ox-
o. In utramque furentiam posse dieere. Tertius Pal. ac nonus .m retramque parrem sententiam, quod minus improbem , licet Lam-hinus illo partem retento abjecerit sententιam. GIul. I. Pullos Dos excludere in nido. Id est . Ovis fractis pullos in auras Proferre. De Nat. Deor. lib. II. Ut quam Deillime ova, ser
ventur: ex quibus pullos, eum excluseris , isa tuentur, dic. PeaLCQ -
a. In insulis depingere. Explicat Turnebus commentariis Axia