장음표시 사용
41쪽
Ego enim, qui ab Ineunte aetate incensus essem stud Ict
u triusque vestrum , Crassi vero etiam amore , cum ab ec, nusquam discederem , verbum ex eo nunquam elicere potui de o vi ac ratione dicendi, cum N per memetipsum egi iam , & per Drusum saepe tentassem : quo in genere , tu , Antoni vere loquar numquam mihi percunctanti , aut quaerenti aliquid , defuisti, & persaepe me , quae soleres ira dicendo observare , docuisti.
- Nunc quoniam uterque vestrum patefecit ea tum rerunt
ipsarum aditum, quas quaerimus, di quoniam princeps Crata sus ejus sermonis ordiendi fuit, date nobis hanc veniam , ut ea, quae sentitis de omni genere dicendi, subtiliter persequainini. Quod quidem si erit a vobis impetratum, maSnam habebo , Crasse , huic palaestrae dc Tusculano tuo gratiam , di longe 63 Academiae illi ae Lyceo tuum hoc suburbanum
XXII. TUM I L L Ε , Immo vero , inquit, Sulpici , rogemus Antonium , qui & potest facere, quod requiris ,& consuevit, ut te audio dicere. Nam me quidem semper a genere hoc toto sermonis refugisse , & tibi clipientiatque instanti saepissime negasse , tute paulo ante dixisti. Quod ego non superbia , neque inhumanitate faciebam , 6 neque quo tuo studio rect issimo , atque optimo non obsequi vellem , praesertim cum te unum ex omnibus addicendum maxime natum , aptumque cognossem , scd mehercule istius disputationis insolentia , atque earum rerum, βψ quae quasi P tradunt ut in arte , inscitia . Tum
6 a. Meademia illi ae Lyeeo. De hss locis adeundus Perizon. ad Alian. I x. c. I O. atque alii , quos citat. Breviter Academiam tangit Porphyrius de Abstin. lib. i. g. 36. IΠλατων δε τόν 'Aκαδεμιαννίκεο si λετο , ου μονον ερημαον και πορρω -χω,ιον, αλλα και, οῦς Φασιν, επινοτον. Verbuet. 63. Neque quo tris studio r. G, ν. non obsequi sellem . Alii hic Iegerunt neque quod , ut norant Lambinus & Gothostedus . Estν ecti non resistam mutationi , quam induxerunt tamen cum in Als. ipse experiar legi ne tui tuo , unsce veram lectionem reor nec qui tuo. Non enim dubito, quin similiter in aliis Μsstis es-tet; modo consulantur. Coelius lib. Vm. fam. epist. Is . Ecquando tu hominem ineptιorem quam tuum PompeiMm vidista, qui tantas tuν-bas , qui tam nugax tist, commorat y I. quo tam nugax esset; ut iplidi appareret turpissimus. Et iam mox HS. uam qua tu uou potaris . Grom sq. quasi traduntur ic arte , 3nscientia. Haud aliter Pith.&Μem. unus. nam Pal. pr.traderentur . sec. tradentur . Verum alteri Μemmiano abest in arte, recte. nam tradere artis verbum est , ut
42쪽
Tum Cotta , Quoniam id, quod dissicillimum nobis vi- 1 os debatur , ut omnino de his rebus , Crasse , loquerere , a flecuti sumus : de reliquo jam nostra culpa fuerit, si te , nisi omnia , quae percunctati crimus , explicaris , dimiserimus . De his , credo, rebus, inquit Crassus, ut in cretioni- p abus scribi solet, Q U IBUS SCIAM, POTERO Q U Ε . Tum ille, Namque quod tu non poteris, aut nescies, quis Io Inostrum tam impudens est , qui se scire, aut posse postulet λJam vero , ista conditione , dum mihi liceat negare , posse quod non potero, di fateri nescire quod nesciam , licet , inquit Crassus , vestro arbitratu percunctemini. 66 Atque , inquit Sulpicius , hoc primum ex te , de quo io, modo Antonius exposuit, quid sentias , quaerimus : existi- qmesne artem aliquam esse dicendi. Quid λ mihi nunc vos , propo- inquit Crassus , tanquam alicui Graeculo otioso & loquaci, nixi & sottat se docto , atque erudito , quaestiunculam , de qua meo arbitratu loquar, q ponitis p Quando enim me ista cui ' rasse, 6s. Ut in eretionibus scribἐ solet . Cum in aliis libris manu scruptis reperissem scriptum , eertionibus , in aliis . Crass stratιon ιbtis, in aliis , certιoribus d ego eretιonibus reposui , praesertim cum meminissem iam pridem ita a Fr. Duareno esse emendatum . Est autem eretis, ut docet Ulpianus . Titui. aa. Isid. s. Varro f. de ling. Lat. 33. ad Attic. . certorum dierum spatium , quod datur heredi ad deliberandum, utrum expediat adire hereditatem, necne: veluti Titius heres esto , cernitoque hercditatem in die inbus centum proximis , quibus scierit, poteritque , nisi ita crevem Iit , exheres esto . Lambin. Est autem eernere , non modo constia tuere se heredem este ut Varro 6. ling. Latin. explicat Verum etiam legitima cretionis verba dicere , hunc in modum .
ctim me Manius heredem insιtuerιt eam heredιtatem cerno, adeoquet
Ulp. 3 a. Cretio duplex: vulgaris, in qua adjiciebantur liaec verba, RU IBUS SCIAM POTERO E : Continua, in qua non adjicie bantur Ulp. tit. a 3. Unde his verbis , quibus sciam poteroque , tempus bonorum possessi. admittendae utile , nec continuum osten ditur l. a. F. quis ordo in bonorum possess. Gothos, Est quidem a conjectura Francisci Duarent , lib. it. Disput. Anniversari . cap. a , sed cui proxime accedunt mn . nostri . nam est in Pal. pr.
sec. eertioribus , in tert. quart. 1ext. sept. crisionabus , Pith. certio nibus vulgata praefert conditionibus, cui insitiens Rob. Titius, fingebat condictiombus lib. Vm. Locor. Controversor. cap. a. sed inconsiderate. Grtiter. 66. Otque, inquit Stilpieius , hoc primum ex te, de quo modo Mn-
tomus exposui x ctc. Vetus editio, O tqui ing. Sisip. hoe ostendi Pod modo Mnt. quod & in nonnullis nasi . sed variante littera , ostende meliores. tamen Pall. habent tantum, O tqui inquit hoc ostende quomodo dii neque aliter Memmii liber. nam Suffrid. nostri codd. Mi- qi ιι, inquιr Sulpicius, hoc primum extende qtiad modo , forsan non male; hactenus, dum deinde expungamus, τuid sentiar quarimus .. Idem.
43쪽
rasse , aut cogitasse arbitramini , & non semper irr;ssse poritius eorum hominum impudentiam , qui cum in schola aia sedissent, ex magna hominum frequentia dieere juberent,
siquis quid quae teret ios Quod primum ferunt Leoni; num secisse Gorg;am : quἱ
permagnum quiddam suscipere , ac profiteri videbat ut , eum se ad omnia , de quibus quisque audire vellet , esse paratum denuntiaret. Postea vero vulgo hoe Aeete eceperunt, hodieque saeiunt , ut nulla sit res, neque tanta, neque tam improvisa , neque tam nova, de qua r se non omnia ,
quae dici possunt , profiteantur esse d cturos . Io Quod si te, Cotta, arbitrarer, aut te, sui pleἱ, de i Isrebus audite velle , adduxissem huc Graecum aliquem , qui suos Pa. s nos istiusmodi disputation Ibus delectaret: quod ne nune quidem dissie Ile iactu est . Est enim apud M. Pisonem , ado. lescenteni jam hule studio deditum , summo hominem in penio, nostrique cupidissimum , 47 peripateticus Staseas , homo no his sane familiaris , &, ut inter homines peritos constare vἱdeo , in illo suo genere omnium princeps. XXIII. Q 1 E M TU, inquit, mihi, Mucius, stasiam ι φ, quem peripatet Ieum narras pgerendus est i Ibi mos adolescenistibus , Crasse r qui non Graeci alἱcujus quotid Ianam loquacitatem sne usu , neque ex scholis eantilenam requirunt , sed ex homine omnium sapientissimo atque eloquent Issimo , atque ex eo, quἱ non in libellis , sed in maxim Is eausis, de
in hoe domicilio imperii & gloriae , sit consilio lἱnsuaque prineeps , οβ cujus vestigia petsi qui cupiunt , ejus sentenistiam se ist Itantur .
Equidem te eum in d;cendo semper putavἱ deum, tum
vero tibi nunquam eloquentiae majorem trἰbui laudem , quam humanitatis e qua nunc te uti vel max; me deeer , neque defugere eam disputationem , ad quam te duo sis Exeelis lentis ingenii adolescentes cupiunt accedete . Soci
s . peripaeestiesis staseas in Huius staseae aliis etiam IocIs memin e CIcero. Vid. de Finibus lib. U. e. r. 3e as. Apud alios veteres scriptores nulla, quod equidem scἱo, huius mentio sit. Her V. σε Cuius vestigia persequi cupiant ) cuius vestigia qui pe equi cupianr scriptum est in quibusdam vett. librIs, cum in vulgatis de . sit qui, vox ad illustrandam sententiam necessaria. in .ss. Excellentis ingenii adolescentes Fall. pr. sec. Pith. Memmiἱ duo , excellentes ingeniis adoti Gruter. Sic & Oxoniensis ; & haec vera esse probant similia cap. as. Iinsua basi antes , voca ab is visisu vasti. Gronou.
44쪽
2so vero, inquit, istis obsequi studeo , neque gravabor io
breviter meo more , quid quaque de re sentiam , dicere. At primum illud quoniam auctoritatem tuam ne lisere, Scae vola , sis mihi esse non puto in respondeo , mihi dieendi aur nullam artem , aut pertenuem videri, sed omnem esse eontentionem inter homines doctos in verbi controver- P. CXIV. sia positam a Nam si ars ita definἱtur, ut paulo ante exposuit Antonius, Iosex rebus penitus perspectis , planeque cognitis, atque ab opinionis arbitrio sejunctis, scientiaque comprehensis 3 non mihi videtur ars oratoris esse ulla. Sunt enim varia , & ad vulgarem popularemque sensum accommodata , omnia genera hujus sorensis nostrae dictionis . Sin autem ea , quae observata sunt in usu , ac ratione di- iostendi , haec ab hominibus callidis , ae peritis animadversa , ac notata , verbis designata , generibus illustrata , partibus
distributa sunt: id quod fieri potuisse video ) non intelligo, quamobrem non , s miniis illa subtili definitione , aehac vulgari opinione, ars esse videatur. Sed sive est ars , sive artis quaedam similitudo , non est quidem ea negligenda : verum intelligendum est , alia quaedam ad coniequendam eloquentiam esse majora . XXIV. Tu M ARTO MIus vehementer se e assent Ire i i o Crasso dixit, quod neque ita amplecteretur artem, ut ii talia an solerent, qui omnem vim dicendἱ in arte ponerent, neque sentiri. rursum eam totam , sicut elerique Philosophi sacerent, te pudiaret . Sed existimo , inquit, gratum te his , Crasse , acturum , si ista exposueris, quae putas ad dicendum plus , quam ipsam artem posse prodesse . Dicam equidem , quoniam institui, petamque a vobis , ciet inquit, ne has meas ineptias efferatis r quanquam moderabor ipse, ne, ut quidam magister , atque artifex, sed
quasi unus e togatorum numero , atque ex solensi usu homo mediocris, neque omnino lud Is, videar, non ipse
7' aliquid va me prom sisse , sed fortuito in sermonem ve- v de 'estrum incidisse . IV δ'
o. Iiquid ὸ me pro fissa, sed δεννυ ista in sermonem vestram inci. o. Alii ediderunt prompsim . sed quidquid id se , non secus κ si qui sortuito in aliorum sermonem ineidentes aliquid in me-4isim Proserunt , non ex se promane , & promere dici debeant. quo quid absurdius 3 Etterse Μs. mihi surgessie promisisse. quod urissimum di commodiuimum, ut petr se patere Por st. Gr. .
45쪽
Equidem , cum peterem magistratus , solebam in plenissando dimittere a me Scaevolam , cum ei ita dicerem , me velle esse ineptum. 7I id erat petere blandius: quod nisi inepte fieret, bene non posset fieri. Hune autem esse nianum hominem ex omnibus , quo praesente ego ineptus esse minime vellem: quem quidem nunc mearum ineptiarum testem di spectatorem fortuna constituit . Nam quid est ineptius, quam de dicendo dicere , 7 cum id ipsum , dicere , nunquam sit non ineptum , nisi cum est necessarium p Per ge vero , Crasse, inquit Mucius. Istam enim culpam, quam
XXV. Sic ITUR censeo , inquit Crassus, naturam primum, atque ingenium ad dicendum vim afferre maximam: neque vero istis , de quibus paulo ante dixit Antonius , scriptoribus artis, rationem dicendi de viam , sed naturam defuisse . Nam di animi, atque ingenii celeres quidam motus esse debent, qui S ad excogitandum acuti,& ad explicandum , ornandumque sint uberes, & ad memoriam
Et si quis est , qui haec putet arte accipi posse, quod falsu inest praeclare enim se res habeat, si haec accendi , aut commoveri arte possint r inseri quidem , & donari ab arte non possunt 73 omnia ; sunt enim illa dona naturae J quid de illis y dicet, quae certe cum ipso homine nascuntur λ linguae scialutio , vocis sonus, latera , vires , conformatio quaedam , di figura totius oris , & corporis sNeque haec ita dico , ut ars M aliquid limare non possit -s neque enim ignoro , & quae bona sint , fieri meliora posse doctrina, & quae non optima, aliquo modo acui tamen , di corrigi posse in sed sunt quidam aut ita lingua haesitantes , aut ita voce absoni , aut ita vultu , motuque comporis vasti, atque agrestes , ut, etiamsi ingeniis, atque arte valeant , et amen in Oratorum numerum Venire non possint .
1. Id erat teterὸ blandius ore. in voces has duodecim circumsaepiit uncis Gulielmius, tanquam librariorum . dc poterant abesse.
a. Cum id ipsum dieere. ) Quanto lenius suaviusque est, quod legitur in ΜS. eum ipsum dieere e Nulla decas in Livio est , ubi non Pater itidem offucias editorum in hac loquela patefecerit. Et lanx
46쪽
possint. 74 Sunt autem quidam ita naturae muneribus in iliadem rebus habiles, ita ornati, ut non nati , sed ab aliquo deo ficti esse videantur , i : . :Magnum quoddam est onus atque munus, suscipere , atque profiteri, se esse , omnibus silentibus , unum maximis de rebus , magno in conventu hominum , audiendum'. 7s Adest enim sere nemo , quin acutius , atque acrius vitia a in dicente , quam recta videat . ita, quicquid est , in quo offenditur, id etiam illa , quae laudanda sunt, obruit. Neque haec in eam sententiam disputo , ut homines adolescentes, si quid naturale sorte non habeant , omnino adicendi studio deterream . Quis enim non b videat, 76 C. b videt. Caelio, aequali meo, magno honori suisse , homini novo, 'μyςς illam ipsam , quamcunque assequi potuerit, in dicendo mediocritatem p quis vestrum aequalem si meum, Q. Varium , e meum, vastum hominem , atque foedum , non intelligit illa ipsa ii σα ha. εfacultate , quamcunque habuit, magnam esse in civitate tς ρος
gratiam consecutum pDisa iudicet.
II TXXVI. SED Q v I A de Oratore quaerimus , fingendus os est nobis oratione nostra , detractis omni bus vitiis, Orator, atque omni laude d cumulandus. Neque enim, si multitudo d eum u- litium , si varietas causarum , si haec turba , & barbaria so- latus. rensis dat locum vel vitiosissimis Oratoribus, idcirco nos η ohoc, quod quaerimus , omittemus . Itaque in iis artibus, iaquibus non utilitas quεritur necessaria, sed animi libera quς-
4. Sunt autem quidam ita natura mun. Quod in margine notatum habet Lambinus, est in Oxoniensi. Sisne an em quidam sta in
eisdem rebus habiles ita nam ra muneribus ornati, ut . Gron. 73. Ads enim fere nemo, quin acuti- , aeqωo aerius vitια iudicet,
cte.) Corrupta scriptura ab aliquo, qui pro in dicente , itidιcet te
gisset . Itaque vera est Venetorum codicum , quin aeutaus a queaecraus vitra in die te quam recta πιreat , cum quo congruit quodam modo , quod Horatius ait: Discit enim carius, meminitque libentius illκd, βnod quis deridet , quam quod probat ex veneratur. Camerar. 6. C. Coelio, aquati meo, magno honorι fuisse , homini novo, illam
ipsam. Si attendas, est, quod sane offendit. Cur enim non inversa oratioue continuavit, quae jungi oportebat, C. Calιο, aquotimeo , bomini novo , magno honori Diste , illi ut mox dicit aqualem meum , ata rarium, votim bominem atque foediam. Nec tamen haec sc diu ab vitis doctis composita moverem , nisi observarem itabis. oxoniensi exstare magno honori fuisse omnino illam ipsam, quod φgo quidem pro verissimo amplector, de hominem novum ab hoc
eruit o. repellerem . Gron. e . Tran. II. C II. Num
47쪽
. judicamus p Nullae enim lites, neque controversiae sunt , quae cogant homines, scut in soro non bonos oratores , item in theatro actores malos perpeti.
ais Est igitur Oratori diligenter providendum , non uti illis satisfaciat, quibus necesse est : sed ut iis admirabilis esse vi deatur , quibus libere liceat judieare . Ac , si quaeritis , plane , quid sentiam, enuntiabo apud homines familiaritali mos, quod adhuc semper tacui, & tacendum putavi . Mihi etiam quique optime dicunt, quique id facillime , atque ornatissime facere possunt , tamen, nisi timide ad dicendum aece/unt, Ec in ordienda oratione perturbantur, pene impudentes videntur , tametsi id accidere non potest. Iro . Ut enim quisque optime dicit , ita maxime dieendi difficultatem , var Osque eventus orationis , exspectationem P. XCV. que hominum pertimescit. Qui vero nihil potest dignum re , dignum nomine oratoris , dignum hominum auribus estieere, atque edere , is mihi , etiamsi commovetur in dicendo , tamen impudens videtur . Non enim pudendo , sed non faciendo id , quod non decet , impudentiae nomen effugere debemus.
1 ai Quem vero non pudet id quod in plerisque video ) hune
ego non reprehensione solum , sed etiam poena dignum puto . Equidem & in vobis animadvertere soleo , di in me ipso saepissime experior, ut exalbescam in principiis dicendi , dctora mente atque omnibus artubus contremiscam . Adolescentui us vero sic initio accusationis exanimatus sum , ut hoc summum beneficium inMaximo debuerim , quod continuo consilium dimiserit, simulae me fractum , ac debilita a latum metuo Viderit. Hic omnes assensi , significare intere vidit . sese , di colloqui coeperunt. fuit enim mirificus quidam in M . Crasso pudor , qui tamen 77 non modo non obesset ejus orationi , sed etiam probitatis commendatione prodesset . XXVII. TUM ANTONI Us; Saepe , ut dicis , inquit, animadverti, Crasse , & te , & ceteros sum mos oratores, quanquam tibi par, mea sententia , nemo unquam fuit,1 α ι in dicendi exordio permoveri. Cujus quidem rei cum causam quaererem , quidnam esset, cur , ut in quoque Oratore plu-
48쪽
plurimum esset, ita maxime is perti inesceret, has causas s utiqinveniebam duas: Unam , quod intelligerent iis, quos in t i , usus ac natura docuisset, nonnunquam summis oratoribus e. ha; non satis ex sententia f eventum dicendi procedere , ita non grum is- iniuria , quotiescumque dicerent , id , quod aliquando pos lud is' 'naset accidere , ne g tum accideret, rimere iri isti. Altera est haec , de qua queri saepe soleo 3 h ceterarum Ms. Gro. homines artium spectati , & probati , si quando aliquid mi- ia nus bene secerunt, quam solent , aut noluisse , aut valetu- h quod
di ne impediti non potuisse consequi , id quod scirent , pu- 'tantur . Noluit, inquiunt , hodie agere Roscius ι aut, Ctudior fuit. Oratoris peccatum , si quod est animadversum , stultitiae ii,
peccatum videtur. Stultitia autem excusationem non habet e quia nemo videtur , aut quia cruduS fuerit, aut quod ita maluerit, stultus fuisse . Quo etiam gravius judicium in dicendo subimus . Quoties enim dicimus , toties de nobis judicatur r & qui semel in gestu peccavit, non contio suo existimatur ne se ire gestum 3 73 cujus autem in dicendo
aliquid reprehensum est , aut aeterna in eo , aut certe diuturna valet opinio tarditatis. XXVIII. ILLUD v ERO, quod a te dictum est , esse 1 26 permulta, quae Orator, nisi a natura haberet , non multum a magistro adjuvaretur ' valde tibi assentior , inque eo vel maxime probavi summum illum doctorem Alabania densem Apollonium , qui cum mercede doceret , tamen hun patiebatur, eos, quos judicabat non posse Oratores
3. Cuius tem in dicendo aliquid reprehensum est . M s. Oxon. autem in dicendo quid reprehensus est . Gron. 79. HaIda tibi assentior . Id est assensu & mea sententia conis firmo , inque ea re vel maxime probavi summum illum doet rem & Rhetoricae magistrum Apollonium, non illum ΜOlonem, sed Alabandensem , ex illustri civitate Cariae Alabanda : qui cum Rhetoricae studiosos mercede & pretio doceret , tamen non patiebatur eos, quos iudicabat non posse oratores evadere, naturae honis destitutos , operam apud sese perdere i di inittebatque , &quamcunque artem putabat esse aptum eum , qui ad te ven Is- , ad eam impellere atque hortari solebar . videbat nimirum lios aliis artibus apriores , nec ignorabat, sequendam elle natu- λm ducem , quam si sulca inquit Horatius ) expellas , tamenvique recurret . Quod si natura in contrarium flecti posset , ta-R R quia perquam dimelle esset illi repugnare , expediret magis 'λm iequente in in arte apta primas habere , quam ropu nantem lia ultimo ordine censeri , At nihil audendum est invita
49쪽
to Oratorem melius , quam ipsos illos, quorum eae sunt artes , esse dicturum . iIta si de re militari dicendum linic erit Sulpicio , quaeret a C. Mario assini nostro , & , cum acceperit, ita pronuntiabit, ut ipsi C. Mario pene hic melius , quam ipse igille scire videatur . Sin de jure civili ; te eum communicabit , teque hominem prudentissimam,& peritissimum iis ipsis rebu s, quas abs te didicerit, dicendi arte superabit - Sin qua re S inciderit, in qua de natura , de v itiis homi-num , de cupiditatibus , de modo , de continentia', de dolore , de morte dicendum sit: forsitani, stetist visum, et si haec quidem nosse debet orator cum Sex. Pompejo, erudito homine in Philosophia , communicabit . Hoc prosectoessiciet , ut quamcunque rem a quoque cognorit , de ea multo dicat ornatius. , quam ille iphe , unde cognorit. Sed si me audierit , quoniam Philosophia in tres parte Sest h distributa , in naturae obscuritatem , in disterendi subtilitatem , in vitam atque mores s duo illa relinquamus, a idque largiamur inertiae nostrae I tertium vero , quod semper oratoris suit, nisi tenebimus, nihil Oratori, ita quo magnus elli possit . relinquemus . Quare hic loeus d civita & moribus totus est oratori perdiscendus; cetera si non didicerit, tamen poterit, si quando opus erit, ornare dicendo, si modo erunt ad eum delata k & tradita ia . . . . XVI. ET ENIM s I constat inter doctos , hominem ignarum Astrologiae , ornatissimis , atque optimis versibus47 Aratum de coelo , stellisque dixisse : si de rebus rustici;
unde eognorit. ) Quis credat ita varietati captandae operatum C ceronem Et tamen id credi scio ab omnibus editoribus, de quibus testimonium dicunt omnes eorum editiones , quarum nulla non sc praefert. Sciat ergo orbis in uno saltem Oxoniens me perspicue legisse a quoque cognorit atque ideo 1ic nunc edere suis stinui . Mox idem si me audiat, tum relinquamus atque largia
I. ratum, de calo, stellisque dixisse . Soloecensis e Sicilia , familiaris Antigono Macedonum regi . floruit Callimachi & Μenandri etemporibus . Praeter alia scripsit Phaenomena , quae Cicero quondam Latina fecit; nunc fragmenta restant . Sunt qui dicant Aristoteli cujusdam mathematici auditorem fuisse : quod si est , qui fuit ignarus Astrologia qui praeclare exposuit ea, quae nesciebat Cicero , mea sententia , non hoc censet Astrologiae semper ignarum fuit se, sed operam fere omnem aliis rebus, ut gramma- Diqitiam by Cooste
50쪽
homnem ab agro remotissimum , Nicandrum Colophonium , poetica uadam facultate , non rustica, scripsisse
praxiare : quid est , cur non Orator de rebus iis eloquenti ias me dicat, quas ad certam causam , tempusque corinorit pEst enim finitimus Oratori Poeta , numeris adstrictior paulo, verborum autem licentia liberior , multis vero ornandi generibus soc ius , ac pene par: in hoc quidem certe prope se em, nullis ut terminis circumscribat, aut detiniat jus suum , quo minus ei liceat eadem illa facultate & eopia Vagari, qua velit.1 Namque illud quare , Scaevola, negasti te futile latu-riim , nisi in meo re no esse S , quod in omni genere sermo- his in omni parte humanitatis dixerim Oratorem persemini esse debere λ Nnnquam mehercule hoc dicerem , si eum , quem fingo , meipsum esse arbitrarer . Sed , ut solebat C. Lucilius saepe dicere, homo tibi subitatu Α ' mihi propter eam ipsam causam mi dus, quam volebat, familiaris, sed tamen & doctus & perurbanus: sc sentio , neminem esse in oratorum numero habendum, oui non sit omnibus iis artibus , quae sunt libero dignae , perpolitus , quibus ipsis , si in dicendo non utimur , tam caapparet, atque exstat , utrum simu S earum rudes , an didi
Ut qui pila ludunt , non utuntur in ip a tutione artih-c o proprio palaestrae, sed indicat ipse motus , didicerintnc palaestram , an nesciant : & qui aliquid fingunt , etsi tum
pictura nihil utuntur, tamen, utrum sciant pinstere , an nesciant , non obscurum est : sic in orationibus hisce ipsis iudiciorum , eone ionum , Senatus , etiamsi propriae ceterae non adhibeantur artes , tamen facile declaratur , utrum iv, ut dicat , tantummodo in hoc declamatorio sit opere lactatus , an ad dicendum Omnibus ingenuis artibus in liructus
IVII. ΤuM Rrnaus Scaevola , Non luctabor, induit , tecum, Crasse , amplius . id enim ipsum , quod
contra me locutus es , artificio quodam es consccutus , ut& mihi , quae ego vellem non esse Oratoris, concedere S :dc ea ipsa nescio quomodo rursus detorqueres , atque Ora toti propria tradς ς ' ni Haec , t ἰcis & poeticis dedisset eurn de coelo Pi de stellis di ereset , tum diligenter ab iit, qui haec tradebant , fe cognovita c. iiinstulisse mayeriam, it a s 8. δε- 7o