Marci Tullii Ciceronis Opera quæ supersunt, omnia, cum Asconio & scholiaste veteri, ac notis integris P. Victorii, J. Camerarii, F. Ursini & selectis P. Manutii, D Lambini, J. Guglielmii, J. Gruteri, J.F. & J. Gronoviorum, J.G. Grævii, & aliorum quam

발행: 1731년

분량: 619페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

L 1 DER PRIMUS.

Ant. Sunt autem quidam ita naturae muneribus in iliadem rebus habiles, ita Ornati, ut non nati , sed ab aliquo deo ficti esse videantur , t Magnum quoddam est onus atque munus, suscipere , atque profiteri, se esse, omnibus silentibus , unum maximis de rebus, magno in conventu hominum , audiendum. ue Adest enim sere nemo , quin acutius , atque acrius vitia a in dicente, quam recta videat. ira, quicquid est , in , iue edi quo offenditur, id etiam illa , quae laudanda sunt, obruit. Obis. Neque haec in eam sententiam disputo , ut homines ado- II 1estentes , si quid naturale sorte non habeant , omnino adicendi studio deterream . Quis enim non b videat, P. C. hvidet. Coelio , aequali meo , magno honori fuisse , homini novo, P φ -ς illam ipsam , quamcunque assequi potuerit, in dicendo mediocritatem p quis vestrum aequalem si meum, Q. Varium , e meum, vastum hominem , atque foedum , non intelligit illa ipsa uom ha . facultate , quamcunque habuit, magnam esse in civitate 8ς ρος gratiam consecutum λXXVI. SED I A de Oratore quaerimus, fingendus est nobis oratione nostra , detractis omnibus vitiis , Orator, atque omni Iaude d cumulandus. Neque enim, si multitudo litium , si varietas causarum , si haec turba, & barbaria so- latus. rensis dat locum vel vitiosissimis Oratoribus , idcirco nos ἐ' 'rce. hoc, quod quaerimus , omittemus . Itaque in iis artibus, in quibus non utilitas.qusritur necessaria, sed animi libera quς-

I IS

Sunt autem quidam ita natura mun.) Quod in margine notatum habet Lambinus, est in Oxoniensi. Stine antem quιὰam ita in

eisdem rebus habiles ita nam ra muneribus ornati, ne. Gron. 7s. Adest enim fere nemo, quin acutras, atque aerius vitιa iudi et,

cte.) Corrupta scriptura ab aliquo, qui pro in dicente, iudicet te gi Uet . Itaque vera est Venetorum codicum , quin aeutatis ατ ustae ιus vitta in die te quam recta vireat , cam quo congruit quodam modo , quod Horatius ait Discit enim citιtis , meminatque Iibentius iliud , tanod quis deridet , quam quod probat 9 veneratur. Camerar. . s. c . Caelio, aquali meo, magno honorι fuisse, homini nουs, illam ipsam. Si attendas, est, quod sane offendit. Cur enim non inversa oratioue continuavit, quae jungi oportebat, C. Catio, aquali meo , bomini novo , magno honori fuisse , illi ut mox dicit aqualem meum , rarium, v tiam bominem atque sedum . Nec talnen haec

sic diu ab viris doctis composita moverem , nisi observarem in Als. Oxoniensi exstare magno honori fuisse omnιns illam ipsam , quodcgo quidem pro verissimo amplector, de hominem novum ab hoc

et ulto. repellerem. Gr n. .

62쪽

. judicamus p Nullaetenim lites , neque controversiae sunt , quae cogant homines, sicut in soro non bonos oratores, item in theatro actores malos perpeti.

a is Est igitur Oratori diligenter providendum , non uti illis satisfaciat, quibus necesse est : sed ut iis admirabilis esse videatur , quibus libere liceat judieare . Ae , si quaeritis , plane , quid sentiam, enuntiabo apud homines familiaritas mos, quod adhuc semper tacui, & tacendum putavi . Mihi etiam quique optime dicunt, quique id facillime , atque ornatissime facere possunt, tamen, nisi timide ad dicendum accedunt, & in ordienda oratione perturbantur, pene impudentes videntur , tametsi id accidere non potest. Iro . Ut enim quisque optime dicit , ita maxime dieend dissicultatem , variosque eventus orationis , exspectationem

P. XCV. que hominum pertimescit. Qui vero nihil potest dignum

re , dignum nomine oratoris , dignum hominum auribusessicere, atque edere , is mihi, etiamsi commovetur in dicendo , tamen impudens videtur . Non enim pudendo , sed non faciendo id , quod non decet , impudentiae nomen effugere debemuS.

, dii Quem vero non pudet id quod in plerisque video ) hune

ego non reprehensione solum , sed etiam poena dignum puto . Equidem & in vobis animadvertere soleo , & in me ipso saepissime experior, ut exalbescam in principiis dicendi , Mi Ora mente atque omnibus artubus contremiscam . Adolescentulus vero sic initio accusationis exanimatus sum , ut hoc summum beneficium Q Maximo debuerim , quod continuo consilium dimiserit, simulae me fractum , ac debilita a latum metue viderit. Ille omnes assensi , significare intere vidit . sese , & colloqui coeperunt. fuit enim mirificus quidam in Mi. Crasso pudor , qui tamen γγ non modo non obesset ejuS Orationi , sed etiam probitatis commendatione pro de siet . XXVII. TUM ANTONI Us; Saepe , ut dicis , inquit, animadverti , Crasse , & te , dc ceteros summos Oratore S , quanquam tibi par, mea sententia , nemo unquam suit, i a ; in dicendi exordio permoveri. Cujus quidem rei cum causam quaererem , quidnam esset, cur , ut in quoque Oratore plu-

T. modo non obesset.) Palat. pr. ac sec. item Pith, non agn Icunt illud non modo . Μemmiani vero alterum non respuunt. Ac vero utraque lectio habet quo se defendat; videaturque non modo adiectum a librariis . Grui. Ad Palatinos de Pithoeanum accedit Oxoniensis. Gronου. - ἐ78. CQua Diuitiam by Corale

63쪽

plurimum esset , ita maxime is pertimesceret , liras causas mitυι inveniebam duas: Unam , quod intelligerent iis, quos usus ac natura docuisset , nonnunquam summis oratoribus ebri non satis ex sententia f eventum clicendi procedere , ita non grum i in uiri a , quotiescumque dicerent , id , quod aliquando potat 'dlet accidere , ne g tum accideret, rimere se, fisso

Altera est haec , de qua queri saepe soleo s h ceterarum a1s. Gra. homines artium spectati , & probati , si quando aliquid mi- ia anus bene secerunt, quam solent , aut noluisse , aut valetu- i, quod

di ne impediti non potuisse consequi , id quod scirent , pu- yy 'tantur . Noluit, inquiunt , hodie agere Roscius ι aut, Ctudior fuit . oratoris peccatum , si quod est animadversum , stultitiae ipeccatum videtur . Stultitia autem excusationem non hahet e quia nemo videtur , aut quia cruduS fuerit, aut quod ita maluerit, stultus fuisse . Quo etiam gravius judicium in dicendo subimus. Quoties enim dicimus , tot Ies de nObis judicatui r & qui semel in gestu peccavit, non conti nuo existimatur nescire gestum 3 73 cujus autem in dieendo

aliquid reprehensum est , aut aeterna in eo , aut certe diuin urna valet opinio tarditatis. XXVIII. ILLUD v ERO, quod a te dictum est , esse permulta, quae Orator, nisi a natura haberet , non multum a magistro adjuvaretur 3 γ' valde tibi assentior , inque eo vel maximε probavi summum illum doctorem Alabania densem Apollonium , qui cum mercede doceret , tamen non patiebatur, eos, quos judicabat non posse Oratores

8. Cuius tem in dieendo aIiquid reprehensum est. Hs. Oxon. qua autem in dicendo quid reprehensus est . Gron. s. Halde tibi assentior . Id est assensu & mea sententia conis firmo , inque ea re vel maxime probavi summum illum doctorem & Rhetoricae magistrum Apollonium, non illum ΜOIonem, sed Alabandensem , ex illustri civitate Cariae Alabanda r qui cum Rhetoricae studiosos mercede Ae pretio doceret , tamen non patiebatur eos, quos iudicabat non posse oratores evadere, naturae bonis destitutos , operam apud se te perdere a dimittebatque , &ad quamcunque artem putabat esse aptum eum , qui ad te venisset , ad eam impellere atque hortari solebat . viciebat nimirum alios aliis arribus aptiores , nec ignorabat, sequendam esse natu

ram ducem , quam si surca inquit Horatius ) expellas , lainenusque recurret . Quod si natura in contrarium flecti posset , tamen quia perquam dissicile esset illi repugnare , expediret magis eam sequente in in arte apta primas habere , quam repuῆnantemia alia ultimo ordine conseri , At nihil audendum est invita

64쪽

36 DE ORATORE

evadere , Ope Iam apud sese perdere , dimittebatque : & 8 ad quamcunque artem putabat esse aptum , ad eam impellere atque hortari solebat. Satis est enim ceteris artificiis percipiendis , tantummodo similem esse hominis & id , quod tradatur , vel etiam inculcetur , si quis forte sit tardior , posse percipere animo,& memoria custodire . non quaeIitur mobilitas linguae, non celeritas verborum , non denique ea , quae nobis non possit-mus fingere , facies , VultuS , sonus . In oratore autem acumen Dialecticorum, sententiae Philosophorum , verba prope Poetarum , memoria Iurisconsultorum , vox Tragoedorum , gestu Spene summorum actorum est requirendus. Quamobrem nihil in hominum senere rarius persecto oratorc inveniri potest . quae enim singularum rerum artifices singula si mediocriter adepti sunt , probantur , ea , nisi omnia sturima sunt in Oratore , pro-ξ ootest . bari non possunt. MS. Tum Crassus, Atqui vide , ἰnquit, in artificio perquam ιδ s tenui, & levi , quanto plus adhibeatur diligentiae , quam inhaere, quam constat esse maximam . Saepe enim soleo audire Roscium , cum ita dicat, se adhuc reperire discipulum , quem quidem probaret , potuisse neminem r non quo

non essent quidam probabiles, sed quia , si aliquid modo esset vitii , id ferre ipse non posset. Nihil est enim tam in-sgne , nee tam ad diuturnitatem memoriae stabile , quam id . in quo aliquid offenderis .i; o Itaque ut ad hanc smilitudinem hujus histrion Is, oratoriam laudem dirigamus , videtisne , quam nihil ab eo , nisi persecte, nihil nisi eum summa venustate fiat λ nihil nisi ita , ut deceat, & uti omnes moveat , atque delectet λ Itaque hoc jamdiu est consecutus , ut, in quo quisque artifi-k eu L. .cio excelleret, is in L suo genere Roscius diceretur . Hane ego absolutionem, persectionemque in Oratore desiderans , a qua ipse Ionpe absum , facio impudenter. mihi enim voloia nosci, ceteris ipse non ignosco . Nam qui nun potest , qui vitiose facit, quem denique non decet, hunc ut Apollo

nius jubebat in ad id , quod facere possit , detrudendum

puto .

XXIX. N U MAE

go. 4Ad quameumque artem . 3 Ita Pall. posteriores . priores enim . quHmque. P. Μanutius & Lambinus maluerunt, ad quam quemqno

r em, quomodo de antiquissima editio , sed minus placet . Gν ἀ-

65쪽

xxta. NUM TU IGITUR , inquit Sulpicius, me , aut hunc Cottam , jus civile , aut rem militarem jubes distete ρ nam quis ad illa summa , atque in omni genete perfecta potest pervenire λ Tum ille, Ego vero , inquit, quod in vobIs egregiam quandam , ae praeclaram indolem ad dicendum este cognovi , idcirco haec exposui Omnia r nec ma gis ad eos deterrendos , qui non possent , quam ad vos , qui

possetis , exacuendos accommodavi orationem meam : de quanquani in utroque vestrum summum esse ingenium studiumque perspexi, tamen haec, quae sunt in specie posita , de quibus plura sortasse dixi , quam solent Graeci dicere , in te , Sulpici, divina sunt.

Ego enim neminem , nec motu corporis , neque ipso ha- is abitu , atque forma aptiorem , nec voce pleniorem , aut sua- XCVI. violem mihi videor audisse a quae , quibus a natura minora data sunt, tamen illud assequi possunt, ut iis, quae habeant, modice N scienter utantur ,& ut ne dedeceat. Id

enim est maxime vitandum , & de hoc uno minime Est faei-le praecipere , non mihi modo , qui sicut unus paterfamilias, his de rebus loquor , sed etiam ipsi illi Roscio, quem saepe audis dicere, caput esse artis , decere: quod tamen unum id esse , quod tradi arte non possit. Sed , si placet, sermonem alio transferamus , & nostro i amore aliquando , non rhetorico , loquamur . Minime ve- Id, inquit Cotta. nunc enim te jam exoremus necesse est ,

quoniam retines nos in hoc studio , nec ad aliam dimittis artem , ut nobis explices , quidquid est istud, quod tu indicendo potes. neque enim sumus nimis avidi r ista tua mediocri eloquentia contenti sumus, idque ex te quaerimus ut ne plus nos assequamur, quam quantulum tu in dicen do assecutus es ) quoniam , quae a natura expetenda sunt , ea dicis non nimis deesse nobis, quid praeterea esse assumendum putes s XXX. Tu M CR Assus arti dens, Quid censes , inquit, icotta , nisi studium, & ardorem quendam amoris ρ sine quo 'eum in vita nihil quidquam egregium , tum certe hoc, qtrodiu expetis , nemo unquam adequetur . Neque veto vo ad eam rem video esse cohortandos : quos, cum mihi quoquestis molesti , nimis et Iam flagrare intelliso cupiditate . Sed profecto studia nihil prosunt perveniendi aliquo , nisi I; s 'lud , quod eo , quo intendas , serat , deducatque,cogno- η Quare , quoniam mihi levius quoddam onus imponia C 3 iis ,

66쪽

38 DE ORATOR E

t is , neque ex me de Oratoris arte , sed de hac mea , quantulacunque est , facultate quaeritis , exponam vobis quani non dam , t non aut perreconditam , aut valde dissicilem, aut nandatu masnificam , aut gravem rationem consuetudinis meae, qua' -' quondam solitus sum uti , cum mihi in isto studio versari adolescenti licebat . Tum Sulpicius , o diem , Cotta , nobis , inquit , optatum ' quod euim neque precibus unquam , nec insidiando , nee speculando assequi potui , ut , quid Crassus a seret , meditandi, aut dicendi causa , non modo videre mihi, Ied ex eius scriptore , & lectore Diphilo suspicati liceret ue id

spero nos esse adeptos, omniaque Jam ex ipso , quae diu cupimus , cognitur S . XXXI. TUM CRAssus , Atqui arbitror , Sulpici , cum audieris , non tam te haec admiraturum , quae dixero, quam existimaturum , tum, clim ea audire cupiebas, causam , cur cuperes , non fuisse. Nihil enim dicam reconditum, nihil exspectatione vestra dignum , nihil aut inauditum vobis , aut e triquanI novum . Nam principio illud , quod est homine ingenuo. , liberaliterque educato dignum , non negabo, me ista omnium communia & contrita praecepta didicisse :Primum , Oratoris ossicium esse , dicere ad persuadendum accommodate a deinde esse omnem orationem aut de infinitae rei quaestione , sine designatione personarum , & temporum . aut de re certis in personis , ac temporibus locata . In utraque autem re quia quid in controversiam veniat , in eo uuaeri solere , aut factumne sit , aut , si est sactum , quale sit , aut etiam quo nomine Vocetur , aut, quod nonnulli addunt, rectene factum esse videatur. Exsistere autem controversias etiam ex scripti interpretatione , in quo aut ambigue quid sit scriptum , aut contram seria rie , aut Ita, ut a sententia m scriptum dissideat : his autemetura . omnibus partibus subjecta quaedam esse argumenta propria . Sed causarum , quae sint a communi quaestione sejunctae ,

par- gr. Seriptore, is lectore Diphilo. Qui se i licet solebat o dictanti, ore excipere orationem aliquam recens elaboratam, quam scripto mandaret, ac postea praelegeret, si quid esset perperam postum aut mutandum, aut delendum , &C. Vocabantur tales servi, vo-tcabulo Graeco satis noto, Anagnostae, ut lim ipso Ciceronis locci aliisque adductis confirmat Schetf. in Lib. de Stulo cap. VII. 3. 4 videndus quoque A. Buchnerus ad Epist. Fam lib. U. ep. s. Re P. B.

Leon.

67쪽

paltim in judiciis versari, partim in deliberationibus : esse

etiam genus tertium , quod in laudandis , aut Vituperandi n quare hominibus poneretur inertosque esse locos, quibus in judiciis retur, ει- uteremur, in quibus aequitas n quaeritur : alios o in delibe- orce trationibus , qui omnes ad utilitatem dirigerentur eorum , quibus consilium daremus: alios item P in laudationibus, ρ quibu in quibus ad personarum dignitatem omnia referrentur . In .Lamb. Cumque esset omnis Oratoris vis , ae facultas in quinque apartes distributa, ut deberet reperire primum , quid diceret: deinde inventa non solum ordine, sed etiam momento quΟ-dam , atque judicio q dispensare , atque componere z tum Pliadis is

ea denique vestire , atque ornare oratione et post memoria ponere. sepire : ad extremum agere cum dignitate & venustate rEtiam illa cognoram , di acceperam, ante quam de re diceremus , initio conciliandos eorum esse animos , qui a dirent i deinde rem demonstrandam : postea controversiam constituendam : tum id. quod nos intenderemus, confirmandum : post , quae contra dieerentur , refellenda et ex- trema autem Oratione ea , quae pro nobis essent amplificanda & augenda a quaeque essent pro adversariis , infir

manda atque frangenda . . O . ..

XXXII. AUDIERAM etiam quae de orat Ionis ipsius r ornamentis traderentur , in qua praecipitur primum , ut pure , & Latine loquamur et deinde ut plane & dilucide tum ut ornate : post ad rerum dignitatem apte , di quasi decore rsingularumque rerum praecepta cognoram .

Quin etiam , qum maxime propria essent naturae , tamen i shis ipsis artem adhiberi videram. nam de actione , & de memoria quaedam brevia , sed magna cum exercitatione praecepta gustaram . In his enim sere rebus omnis istorum artificum doctrina versatur , quam ego si nihil di eam adiuvare, mentiar. habet enim quaedam quasi ad commonendum Oratorem , quo quidquq reserat , di quo intuens , ab eo , quodcumque sibi proposuerit, minus aberret . Verum ego hanc vim intelligo esse in praeceptis omni- I46bus, non ut ea secuti oratores , eloquentiae laudem sinit. XCVII. adepti , sed , quae sua sponte homines eloquentes sacerent , ea quosda ira observasse , atque L id egisse . sic elle non elo i in trisquentiam ex artificio , sed artificium ex eloquentia natum t tem re-

quod tamen , ut ante dixi, non ejieio . Est enim etiamsi 12uς minus necessarium ad bene dicendam , , tamen ad cogno- 'icendum non illiberale ,

68쪽

dem . V alii

r Ea exercitatio e quaedam suscipienda vobis est, qua quam vos quidem jam pridem estis in eursu t sed iis, qui

ingrediuntur in v stadium , quique ea , quae agenda sunt in foro , tanquam in ac e , possunt etiam nunc exercitatione quasi ludicra praediscere , ac meditari. i in Ists Hanc ipsain , inquit Sulpicius , nos e volumus e attameri ista , quae abs te breviter de arte decursa sunt , audire cupimuε , quanquam sunt nobis quoque non inaudita . Verum illa mox munc de ipsa exercitatione quid sentias, quaerimus. XXXIII. E Q U I D E M probo ista , Crassus inquit , quae vos facere soletis , ut, causa aliqua posita consimili causarum earum , quae in sorum deseruntur , dicatis quam maxi-ine ad veritatem accommodate : sed plerique in hoc vocem modo, neque eam scienter , & vires exercent suas, & linguae celeritatem incitant, verborumque frequentia delectantur: in quo fallit eos , quod audierunt, dicendo homines , ut dicant, essicere solere .rso Uere enim etiam illud dicitur,Ρ Ε R G Ε R s s DI e ERE,

CON SE LU I. Quamqbrem in istis ipsis exercitationibus , et si utile est , etiam subito saepe dicere, tamen Illud utilius, sumto spatio ad cogitandum , paratius , arque accuratiuSx vetum dicere . Caput autem est , quod ut x vere dicam minius 3 3II say nisi , qui diu.

me facimus est enim magni laboris , quem plerique fugimus in quam plurimum scribere . STILUS OPTIΜUS,

AC MAGISTER: neque injuria. nam si subitam & sortuitam orationem commentatio, & eogitatio facile vincit shanc ipsam profecto assidua , ac diligens scriptura superabit. Omnes enim sive artis sunt loci, sive ingenii cujusdam atque prudentiae , qui modo insunt in ea re , de qua scribimus, inquirentibus nobis,omnique acie ingenii contemplantibus ostendunt se & occurrunt; omnesque sententiae, verbaque Omnia , quae sunt cujusque generis maxime illustria, sub acumen stili subeant, & succedant necesse est: tum ipsa collocatio, conformatioque verborum perficitur in scribendo, non poetico , sed quodam oratorio numero , & modo. Haec sunt , quae clamores , & admirationes in bonis Oratoribus emciunt, neque ea quisquam , y nisi diu , multumque scriptitarit , etiam si vehementissime se in his subitis dictionibus exercuerit, consequetur: & qui a scribendi consuetudine ad dicendum venit , hanc affert facultatem , ut,

69쪽

ethin subito si dicat, tamen illa, quae dicantur, similia

scriptorum esse videantur ι atque etiam, si quando in dicendo scriptum attulerat aliquid, cum ab eo discesserit, reliqua similis oratio consequetur . Ut concitato navigio, 8δ cum remiges e inhibuerunt, retinet tamen ipsa navis motum, & cursum suum , intemmisso impetu , pulsuque remorum: sic in oratione perpetua , cum scripta deficiunt , parem tamen obtinet oratio reliqua cursum , scriptorum similitudine & vi concitata . XXXIV. I N QN OTIDIANIs autem a cogitationibus equidem mihi adolescentulus proponere solebam illam e XeIcitationem maxime , qua C. Carbonem nostrum illum inimicum solitum esse uti sciebam , ut aut Versibus propositis quam maxime gravibus , aut oratione aliqua lecta ad eum finem , quem memoria possem comprehendere , eam rem ipsam , quam legissem , verbis aliis quam maxime possem lectis pronuntiarem . sed post animadverti , hoc esse in hoc vitii, quod ea verba , quae maxime cujusque rei pro-yria , quaeque essent ornatissima atque optima , occupas et, aut Ennius, si ad ejus versus me exercerem , aut Gracchus,

si ejus orationem mihi sorte proposuissem . ita, si iisdem Verbis uterer , nihil prodesse a si aliis, etiam obesse , cum

minus idoneis uti consuescerem . ostea mi hi placuit, eoque sum usus adolescens , ut summorum oraetorum Graecas orationes explicarem , quibu lestis hoc assequebar , ut , cum ea , quae legerem Graece , Latine redderem , non solum optἰmis verbis uterer , 5c tamen usitatis , sed etiam exprimerem quaedam verba imitando, quae nova nostris essent, dummodo essent idonea .

8a. Cum remiges fustinuerunt . Sic esse legendum licet intelligere , cum ex hoc ipso loco , tum ex illo , qui est lib. xDr.epist. ad Attic. inter se comparatis , retinet inquit ) ipsa navis moram ct eursum suum, intermissio impetω. eum remiges β'inverunt, sed alio modo remigant , ut ait in epistola illa ad Attic. ibi. i Nn Ru illud tuum , quod valde mihi arriserat, vehementis me displieet , &c. volebat scilicet Atticus x x ri. ar. legi hoc loco,i bibuerunt: idque probarat initio M. Tullius. post, cum ad villam tuam navi appulsa didicisset, remiges, cum inhibere essent iussi, non sustinere rein Os , sed alio modo remisare, a sententia posterinre , cujus erat auctor Atticus , destitit & in priore mansit, atque ad Atticum scripsit x tri. ar. se ita velle esse in libro, nempe quemadmodum fuit . Atque haec cum primus animadvertisset Io. Passeratius , mecum communicavit et ego probavi , icripserat autem M. Tullius primo, sustinuertinx, non iubibuerunt. 8 3. Eli P. R.

tionibus.

70쪽

Jam vocis , de spiritus ., di totius corporis , & ipsius lin-Τ β guae motus, di exercitationes, non tam artis indigent , quam laboris r quibus in rebus habenda est ratio diligenter, quos imitemur, quorum similes velimus esse . Intuendi nobis sunt non soliim oratores , sed etiam achores , ne mala consuetudine ad aliquam deformitatem pravitatemque

veniamus. ι

Exercenda est etiam memoria , ediscendis ad verbum quam plurimis di nostris scriptis , & alienis. Atque in ea exercitatione non sane mihi displicet adhibere , u consueris , etiam istam locorum simulacrorumque rationem , qua in arte traditur . Educenda deinde dictio est ex hae domestiea exercitatione , dc umbratili , medium in agmen , inb atque pulverem, in clamorem , in castra, b atque aciem seren- in P sem. subeundus usus omnium , dc periclitandae vire S ingenii 3 di illa commentatio inclusa in veritatis lucem proserenda est. ii x 8 Legendi etiam Poetae, c eos noscenda historia , omnium

e My. bonarum artium scriptores ac doctores & legendi & pervo- , Eis tutandi, & exercitationis causa Iaudandi, interpretandi, cor- ω histo rigendi, Vituperandi , refellendi; disputandumque de omni riae. re in contrarias partes, di , quicquid erit in quaque re, quod probabile videri possit, 33 eliciendum atque dicendum . Perdiscendum jus civile , cognoscendae leges , percipien-3.xcumda Omnis antiquitas , senatoria consuetudo , disti plina Reipublicae , jura sociorum , foedera, pactiones, causa imperii eognoscenda est : libandus etiam ex omni genere urbanitatis facetiarum quidam lepos : quo , tanquam sale , perspergatur omnis Oratio . Effudi vobis omnia, quae sentie-ham , quae sortasse , quemcunque patremfamilias arripui sitis ex aliquo circulo, eadem vobis percunctantibus respon-ssisset s16o XXXV. Η Λ c euia Crassus dixisset , silentium est eo n- secutum . Sed quanquam satis iis, qui aderant, ad id , quod erat propositum , dictum videbatur , tamen sentiebant celerias eue multo, quam ipsi vellent, ab eo peroratum. Tum d x h; Sca: Vota , QMd est, Cotta 8 inquit, quid tacetis p d nihilne hilne au. vobiS in mentem venit, quod praeterea a Crasso requiratis p

SEARCH

MENU NAVIGATION