Marci Tullii Ciceronis Opera quæ supersunt, omnia, cum Asconio & scholiaste veteri, ac notis integris P. Victorii, J. Camerarii, F. Ursini & selectis P. Manutii, D Lambini, J. Guglielmii, J. Gruteri, J.F. & J. Gronoviorum, J.G. Grævii, & aliorum quam

발행: 1731년

분량: 619페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

ta an Imo & cooitatione , multa etiam legendo percurrisse fneque ea, ut sua , possedisse ; sed , ut aliena, libasse. Fateor enim , callidum quendam hunc , & nulla in re tyronem , ac rudem , nec peregrinum , atque hospitem in agendo esse debere . '.

LI. N E Q U E VERO istis tragoediis tuis , quibus uti a sphilosophi maxime solent, Crasse , perturbor, quod ita

dixisti, neminem posse eorum mentes, qui audirent, aut inflammare dicendo, aut inflammatas restinguere , cum k eo maxime vis oratoris, magnitudoque cernatur, nisi v alii inqui rerum omnium naturam, mores hominum, atque ratio- το.

Bes penitus perspexerit : in quo Philosophia sit Oratori necessario percipienda : quo in studio hominum quoque ingeniosissim Oxum otiosi is morumque totas aetates videmus esse contritas: quorum ego copiam , magnitudinemque cognitionis , atque artis non modo non contemno , sed etiam Vehementer admiror : nobis tamen , qui in hoc populo foet que versamur , satis est ea de moribus hominum & scire, &dicere, quae non abhorrent i ab hominum moribus . iquis enim unquam orator magnus, & gravis , cum strorum iratum adversario judicem facere vellet, hae Litavit ob eam Cleri causam , quod nesciret , quid esset iracundia , servorne mentis an cupiditas punien i doloris p Quis, cum ceteros animorum motus aut judicibus , aut populo dicendo miscere , atque agitare vellet , ea dixit, quae a Philosophis dici solent λ qui partim omnino motus negant in animis ullos esse debere, quique m eos in judicum mentibus concitent, n urm 'si scelus eos nefarium facere; partim, qui tolerabiliores ' ς β'

N 2 v v vallo istis tragoediIs tuis , quibus uti Philομbi maxia e solent, Crasse, periti bor. J Tragoedias accipimus res novas, atque . hoc est, affectus atque perturbationes animi, de quibus in Tusculanis Cicero multa , sumta de Philosophis . Tragoediae vocantur , non solum quod frequentes in tragoediis ammis esse solent, sed etiam quod more tragoediarum in parva materia magnos concitant ignes . Perturbationes Cicero appellat , pro pterea quod mentem animumque superiorem de statu deturbant . Si hic quoque verbo perturbον est usus . Sensus est igitur : Misa

s ut afutis Oratorum , alia eaneitationes Philosophortim . - 'mbtis ora rum aliquando perturbor i tragoedias tuis , quabus uti Phι osophi maxime flent, non ego, Crasse, perturbor. Strebaeus .

' farium facere t sed vulgata lectio recte se habet: saepe enim cuni 0x aliqua negativa in priori sententia occurrit , subintelligitur 'x amrmativa in priori sententia: sic cum praecedit negant, fu, audi. Dissiliam by Cooste

92쪽

volunt esse , & ad veritatem vitae proprius accedere , pe mediocre S , ac potius leves motus debere esse dicunt. adii . 7 orator autem omnia haec , quae putantur in commun vitae consuetudine , mala , ac molesta , & fugienda , multo P. σου. majora , & acerbiora verbis facit : itemque ea , quae vulgo expetenda, atque optabilia videntur , dicendo amplificat , atque Ornat , neque vult ita sapiens inter stultos videri , utiti f. ,. qui audiant, aut illum neptum , n aut Graeculum putent , ut . aut etiamsi valde probent ingenium Oratoris , sapientiam admirentur , se esse stultos moleste ferant. . . Sed ita peragrat per animos hominum , ita sensus, meno L.Mue tesque pertractat, ut non desideret Philosophorum deseri- dolea peti ptiones, neque exquirat P oratione , summum illud bonum p ratio- in animone sit , an in corpore : virtute , an voluptate defi-ne-L si niatur : an haec inter se jungi copularique possint : an Ve-q eeito ID , ut quibusdam visum , nihil q certum sciri, nihil plane alti . cognosci , & percipi possit e quarum rerum fateor magnam , multiplicemque esse disciplinam , di multas , copiosas , variasque ratione S.

. Sed aliud quiddam, longe aliud , Crasse , quaerimus. acu- . to homine nobis opus est , & natura , usuque callido, qui sagaciter pervestiget , quid sui cives , iique homines , quibus aliquid dicendo persuadere velit , cogitent, sentiant ,

Opinentur , exspectent. , LII. TENEAT OPORTET venas cujusque generis.

aetatis , ordinis , & eorum , apud quos aliquid aget , auci erit acturus, mentes , sensusque degustet. Philosophorum autem libros reservet sibi ad hujuscemodi Tusculani requiem a

auditur disunt. Sic Cicero lib. III. de orat. c. I . Nemo erim ex- τωδis verbis, sed contemsit, ere. Sic Horat. lib. I. Serm. I. aut se Meeaenas , ut nemo quam sibi sortem, Seu ratis dederit, seu fors obieceris , illa iContentur vavars laudet diversa sequantes δIn his duobus locis citatis omnis homo lubintelligi debet , veI po

tius negativa voce vox assirmativa elicitur. Pearce . aT. orator autem omnιa hac, qua putautur tu communi vita, erc.

Affectus non eodem modo Philosophus & orator inspiciunt. Philosophus relicta communi vitae consuetudine , quae frequenter a errat a vero , ad naturam veritatemque deflectit . Orator autem non semper in dicendo veritatem , sed communem vitae consuetudinem opinionemque spectat . Nam propositum illi est , ea quae mala. . ac molesta & fugienda putantur , etiamsi non sunt , amplific re, hoc est, multo majora di acerbiora verbis facere. Sir

93쪽

quiem, atque otium, ne, si quando ei dicendum erit de justitia&fide, mutuetur a Platone ι qui, cum haec expria menda verbis arbitraretur , novam quandam finxit in libris civitatem : usque eo illa , quae dicenda de justitia putabat, a vitae consuetudine , & a civitatum moribus abhorrebant. Quod si ea probarentur in populis , atque in civitatibus; quis tibi, Crasse , concessisset , clarissimo viro ,& ampli iasimo principi civitatis , ut illa diceres in maxima concione tuorum ei vium , quae dixisti s ERIPITE M o S E x M

SERIIS, ERIPITE NOS EX FAU cIBUS EORUM, Q U O R U Μ c RUDELITAS NOsTRO SANGUINE NON POTEST Ex PLERI: NOLITE SINERE No Sic U I Q U AN SERUIRE, NISI VOBIS UNIVERSIS, TU IBUS ET POSSUMUS ET DEBEMus.. Omitto

miserias, in quibus, ut illi ajunt, vir sortis esse non potest : omitto fauces , ex quibus te eripi vis , ne iudicio iniquo exsorbeatur sanguis tuus : quod sapienti negant aceidere posse: servire vero non modo te, sed universum Senatum, cujus tum causam agebas, ausus es dicere δPotestne virtus , Crasse , servire istis auctoribus , quorum tu praecepta oratoris facultate complecteris p quae &semper, & sola libera est , quaeque, etiamsi corpora capta sint armis, aut constricta vinculis , tamen suum jus atque omnium rerum impunitam libertatem tenere debeat . Quae vero addidisti , non modo Senatum servire posse populo, . sed etiam debere , quis hoc Philosophus tam mollis , tam

lausuidus, tam enervatus, tam omnia ad voluptatem corporis , doloremque reserens , probare posset ρ Senatum

servire populo , cui populus ipse moderandi, de regendi suir potestatem , quasi quasdam habenas tradidisset

LIII. ITA Q U Ε Η Λ e eum a te divinitus & ego dicta arbitrarer , P. Rutilius Rufus, homo doctus, 3c Philosophiae deditus, non modo parum commode, sed etiam turpiter

di flagitiose dicta este dicebat. - Idemque Ser. Galbam,

quemag. Idemqωe Ser. Galbam. Sulpiciam gentem duobus simul cognominibus usam fuisse . ita ut praeter Servii praenomen, quod erat omnibus Sulpiciis ii sitatum , aliud etiam adsumeret, admonui cum in libro de Familiis Romanorum , tum in annotationibus ad Corn. Nepotem . Male autem hoc loco fecerunt , qui veterem scripturam , quae in antiquis etiam editionibus exstat, mutarunt, di pro Idem a Ser. Galbam emendarunt Idemque geri Galbam . ad veterent autem confirmandam scripturam illud addam: S. Galbam .

cui cum L. Sulla Coalui fuit, in eburnea tessera apud me L. Sul- Tom. II. E picium

teni deles Lamb.

94쪽

snosse & quem hominem probe s nosIe , & eommetianisse se aiebat.'

-s.s, pergraViter repr hendere solebat , quod is, L. Scribonio.' quaestione ni in eum serente, populi misericordiam concitam set , cum M. Cato, Galbae gravis atque acer inimicus, a pere apud populum Romanum & vehementer esset locutus: quam orationem in Originibus su is exposuit ipse . 228 Reprehendebat igitur Galbam Rutilius, quod is δ' C.

Sulpicii Galli, propinqui sui Q. pupillum filium ipse pene

in humeros suos extulisset , qui patris clarissimi recordatione & memoria fletum populo moveret, & duos filios suos parvos tutelae populi commendasset, ae se tanquam in procinctu testamentum saeeret , sine libra ; atque tabulis populum Romanum tutorem instituere dix Isset illorum orbitati. Itaque cum & invidia, di odio populi tum Galba premeretur , his quoque eum tragoediis liberatum serebat a quod item apud Catonem scriptum esse video , nisi pueris δοῦ Iacrymis usus esset, poenas e uiti daturum fuisse . Haec Rutilius valde vItuperabat , Ic hule humilitati dicebat vel exsilium suilla vel mortem anteponendam ε, 'Neque vero hoc solum dixit, sed ipse & sensit , & Ω-cit. nam eum esset ille vir exemplum , ut scitis innocentiae a cumque illo nemo neque Integrior esset in civitate , 33 neque sanctior, non modo supplex judicibus esse noluit sed ne ornatius quidem , aut liberius causam diei suam , 33 'quam simplex oratio veritatis serebat. Paulum hule Cottae tribuit partium disertissimo adolescenti, sororis suae filio . Dixit item eausam Illam quadam ex parte in Mucius, m - α re suo , nullo apparatu , pure & dilucide .

a Io Ψ Quid si tu tunc , Crasse , dixisses, qui subsidium oratori

picium praenominari, sine seri quod id estes , ut diximus, commune Sulpiciis praenomen. in .as. Cati su tela Galli. ) Gali unteo I scribendum est , auctoribus veteribus numismatibus , in quibus hoc cognomen incisum

reperitur. Idem. IO. Neque vero hoe solum dixit. Hunc Rutilium accusavit Apicius , homo nequissimus ac luxuriosissianus ventrisque vitio contaminatissimus. ut refert Athenaeus lib. IV. Refert α P. Victorius var. Lech. lib. XVI. II. Neque sanctιar, non modo supplex. Idem in Bruto . VI. Valer. IV. num. q. adde quaedam alia huius Rutilii ex lib. I. Valer. c. 3. num. a. & lib. II. C. t O. num. s. Senecam Epist. gr. Athen. lib. IV.3a. simplex oratis veritatis ferebat. ) Ita Pall. omnes, nisi quod tertio abesset veritati/ . retro vulgati, ratio, praeter edd. an

95쪽

. LIBER PRIMUS. ex illis disputationiblis , quibus Philosophi uruntur, ad diacendi copiam , petendum esse paulo ante dicebas & , si tibi pro P. Rutilio non philosophorum more, sed luci l cuisset dicere λ quamvis seelerati illi fuissent, sicuri suerunt, δ' pesti seri ei ves, supplicioque digni, tamen omnem e

rum importunitatem ex intimis mentibus evellisset vis orationis tuae 3 nunc talis vir amissus est , dum causa ita dieitur, ut si in illa commenti ei a Platonis civitate res ageretur. semo ingemuit, nemo inclamavit patronorum , nihil culis

quam doluit , nemo est questus , nemo Rempublicam imploravit , nemo supplicavit. Quid multa λ pedem nemo in illo judicio supplosit, credo , ne Stoi eis renuntiaretur. LIV . IMITAT us est homo Romanus & Consularis veterem illum Socratem , qui, cum omnium tapientissimus

esset , sanctissimeque vixisset , ita in judicio capitis pro se ,

ipse dixit, ut non supplex , aut reus, sed magister aut dominus videretur esse judicum . Quinetiam , cum ei scriptam orationem disertis limus Orator Lysias attulisset , quam, si ei videretur, edisceret , ut ea pro se in judicio uteretur , non invitus legit , & eommode scriptam esse dixit: sed, inquit, ut, si mihi ys caleeos Sicyonios attulisses,non uterer , quamvis essent habiles , & apti ad pedem , quia non essent vir les ; sie illam orationem disertam sibi, & oratoriam videri; fortem , & virilem non videri . Ergo ille quoque damnatus est 1 neque solum primis sententiis , quibus tantuni statuebant judices , damnarent an absolver ni ,

. . ' sed .

33. Pestiferi eives. P. Rutilius vir summae innocentiae, qui Iegatus C. Μarii Procons a publicanorum iniuri is Asiam defende rat, invisus equestri ordini , penes quem iudicia erant, repetundarum damnatus in exsilium missus est . Cic. pro Fontejo : reuam multa audivit in suo iudieio P. Rutilius qui etsi damnaeus est , mihi

videtur tamen inter viros optimos atque innoeentismos esse numerandus .

Me igitur ipse homo san LI mus ae remperatismus multa aadivit in sua εμ- , qua ad suspicionem stuprorum ae libidιnem pertinarenν . Stre

baras..

36 aninet;am, eum ei seriptam orarionem. Apologetieam scitiis cet. Paulo aliter haec historia recitatur a Valerio liti- v I. c. g. ad de Laertium. in Socrate. Goth. s. Calceos siexonios attulisses, non uterer . in Inter Corinthum &Achajam Sicyonia regio est, In ea Sicyon est civitas in colle praerupto sita, olea lauroque frequens. hinc calcei Sicyonii elegantes quidein , sed parum viriles , quia multum abhcirrebant a calceamento oravium virorum. Eos in Socrate gravissimo viro non alarer quis reprehendisset, atque T. Castritius in Senatorιbus Roma- pii Gallicos, ut apud Aul. Gellium Lib. XIII. c. a T. est. strebatis,

96쪽

68 DE ORATORE

sed et Iam illis , quas iterum legibus serre debebant. Erat enim Athenis, reo damnato , si fraus capitalis non esset ,3 6 quasi poenae v aestiniatio . π Ex sententia , 37 cum judicibus daretur , interrogabatur reus , quem quasi aestimationem commeruisse se maxime confiteretur : quod cum interrogatus Socrates esset, retapondit , sese meruisse , ut amplissimis honoribus & praemiis decoraretur , di ut ei victus quotidianus in prytaneo publice praeberetur 3 qui honos apud Graecos maximus haberetur. Cujus responso sic judices exarserunt, ut capitis hominem innocentissimum condemnarent . qui quidem si absolutus esset , quod me hercule etiamsi nihil ad nos pertinet, tamen propter ejus ingenii magnitudinem vellem quonam modo istos Philosophos serre possemus, qui nunc , cum it Iedamnatus est nullam aliam ob culpam , nisi propter dicendi y inscientiam, tamen a se oportere dicunt peti praecepta dicendi λ Quibuscum ego non pugno , utrum sit melius , aut verius: tantum dico, & aliud illud esse, atque hoc, Δ

hoe sine illo summum esse poste . LV. NAM Q U o D jus civile, Crasse, tam vehementer amplexus es , video quid egeris . ae tum , cum dicebas, videbam . Primum Scaevolae te dedidisti, quem omnes amare meritissimo pro ejus eximia suavitate debemus t cujus artem cum indotatam esse , atque incomitatam, & incom- tam videres , verborum eam dote locupletast , & ornasti. Deinde quod in ea tu plus operae , laborisque consumseras, cum ejus studii tibi & hortator, & magister esset domi, veritus es, nisi istam artem oratione exaggerasse S , ne Operam perdidisses. Sed 136. Suasi pana astimatio. ex sententia, eum iudicibus die. Lamis binus reposuit, hae sententia, sed praeter libros scriptos, qui nihil

variant, nisi quod, poena ea astimatio ex sententia. unus, poena destinaria. editio pr. habet, quas poena. ea astimatio ct fenrentia crimiud. Gruter.

37. Cum iudicibus daretur. Quasi vero antea iudicibus datus non erat ille , in quo habebant potestatem statuendi . damnandus auabsolvendus est et . Sed est prorsus vitiolani , quod sanabitur Iegendo vindieibus , ut praeclare annotavit pater . Hujus autem δικ- sic enim vocabant) rationem docte persequitur Henr. Valesius in ejus scriptorum parte , quam ad Harpocrationem edi

dimus. Granstua

38. Cum indotatam esse , atque inermitatam cte. quidam domputant hinc alienum, atque incomitatam, sed minime est. respicit

enim ad mulieres , quibus comites di pedisseq- ; ut vel notum ex Amphitryoac Plauti . Gruxer. 3 p. Et

97쪽

sed ego ne cum ista quidem arte pugno , si sane tanta

quantam tu illam esse vis. etenim sine controversia & ma i

pna est , di late patet, & ad multos pertinet, et sultimo in honore semper suit , 39 & clarissimi cives 40 ei studio etiam hodie praesunt r sed vide , Crasse , ne , dum novo & alieno ornatu velis ornare juris e vilis scientiam, suo quoque eam concesso , & tradito spolies, atque denudes. Nam, si ita diceres, qui Iurisconsultus esset, esse eum a s GOratorem, itemqtie quiesset orator, juris eundem esse consultum , praeclaras duas artes constitueres , atque inter

se pares , & ejusdem socias dignitatis . nunc vero Iuriscon αsultum sine hac eloquentia , de qua quaerimus , fateris esse posse , fuisseque plurimos e oratorem negas , nisi illam scientiam assumserit, esse posse , ita & tibi Iurisconsultus ipse per se nihil, nisi legulesus quidam cautus & acutus ,

praeco action uiri , ο eantor formularum, auceps syllabarum . Sed quia saepe utitur orator subsidio juris in causis, idcirco istam juris scientiam eloquentiae tanquam ancilluintam , pedisequamque adjunxisti .

Lur. Q U D si. Et elaris mi cives ere. Locus hic ex auctoritate veteris Ilis bri ita est supplendus : Ea elari mi eives ea sucis ετ semper pra eis ruut re etiam hodie prasunt . Ursin. o. Ei Istadia etiam hodie prasunt . in Rem lit Lambi nus habuissem m. duos amplius , ei studia di semper praDerunst , ct etiam hodia prasunt . di ita quidem editi a P. victorio , neque multo secus prima impresso e sed nihil eorum prae ferunt exemplaria Palatina septem . primus enim Iiber ac secundus heic aeque, ut Gallicani.

mutilantur. Grust.

I. cantor formularum cte.) inii sormulas eseri . sunt autem sormulae , legirin Ec institutorum certae conceptiones sive con prehensiones, quibus sic ac iones hominum , ut opera artificum .sormulis quibusdam diriguntur . Cicero pro Cecina : Sisa iudieia

Hus stipuIatιones , aut pacta di conventi formula non infirmara a νς velli potes , cte. Nec ab re formulae cani dicuntur ab Antonio . nam veteres ejusmodi conceptiones earmina dicebant . Livius: Lex horrendi carminis eras , D vumυiri perduectionem iudicent. Strebarus . Editio vetustissima cautar , quod di in Pal. quinto, sexto, oct. nono , item uno Memmiano , sed prius haeret in ceteris Pal. tet. quar. sept. videturque aptius . Bernardus Mart l-nius emendabat e mc eator far m. qui consulatur libr rv. Var. cap. s. Gulielmius maluisset , prado actionum , evror formula - νωm be. Grura

a. auceps Bllabarum. Dicitur, qui literas & syllabas de verba

aucupatur in controversiam . Cicero in Oratione pro Cecina aucu-ῖy- verboν tam ct literaraem tendieatas similiter dixit, Strebaus . Ni fal-ior Graecam vocem voluit auctor exprimere , cum dixit aucupem

syllabarum, apud Graecos ensm smiliter dicitur ανο αα ut idne est apud Reinesium in variis Lib. I. c. s. Reyburg.

98쪽

'o . DE ORATORE

, LVI. .m o b v ERo impudentiam admiratus es eorum patronorum , qui aut , cum parva nescirent, magna pro fi terentur , aut ea, quae maxima essent in Iure civili, tractare auderent in causis , cum ea nescirent, nunquamque

didicissent i utriusque rei iacilis est , di promta Jefensio. Naui neque illud est mirandum , qui , 63 quibus verbis eo- emtio fiat, nesciat , eundem ejus mulieris, quae coem tionem Remit, causam posse defendere . Nec si parvi navigii, di magni eadem est in gubernando scientia; ideirco

qui , quibus verbis θε erctum cieri oporteat , nesciat , idem ercise undae familiae causam agere non possit. Nam, quod maximas centumvirales causas in jure positas protulisti: quae tandem earum causa suit, quae ab homine eloquenti, juris imperito , non ornatissime potuerit

dici ρ quibus quidem in causis omnibus , sicut in ipsa M pCurii , quae abs te nuper est dicta , & in C. Hosti l i i Mane i-

ni controversia , atque in eo puero , qui ex altera natus erat

uxore , non remisso nuntio superiori . fuit inter peritissimos homines summa de iure diliensio . 9 Quaero igi rur , quid adjuverit Oratorem in his eausis juris scientia , cum hic iurisconsultus superior fuerit discessurus , qui esset non suo artificio , sed alieno , hoe est , non iuris scientia , sed eloquentia , sustentatus p Equidem hoc

saepe audivi, cum aedilitatem P. Crassus peteret, eumque major natu, etiam Con sul aris , Ser. Galba assectaretur,

quod Crassi filiam C. filio suo dς spondisset , accessisse ad

Crassum consulendi causa quendam rusticanum 3 qui cum Crassum seduxisset, atque ad eum retulisset , responsumque ab eo verum magis, quam ad suam rem accommodatum abstu-

3. Qibus verbis eaemiis. Coemtio certis verbis fiebat. Ea auistem refert Boet. in Top. Cic. Coemtio , inquit ille . certis so- Iemnitatibus peragebatur , & sese coemendo ita interrosabant vir ita, an sibi mulier materfamilias esse vellet ' item mulier interrogabat, an vir sibi paterfamilias esse vellet Respondebat , velle, itaque mulier viri eonveniebat in manum . Goth. s. Erctum eieri. ) Sic olim edidi, qui a verbis o eisci eieνἐ . oui indam libri vulgati habent , ercisceri , mendose , opinor. manu scriptorum autem alii habent, eresci s alii, ereisci eieri, ut excuderi dum curavimust alii, ererunceri: quod quid sibi velit, fateor ingenue me nescire ; nisi dicamus este erctum, eitumque , quod est apud Pompeium Festum. Nunc placet sic esse legendum, ut P. Victorio visum est , erctum eieri . Lamb. Castigatio debita P. Victorio, qui videatur lib. x xxv. var. lect. c. r. alluduntque eodem membranae Pall. Grux. . ,

99쪽

abstulisset , ut euiu tristem Galba vidit, nomine appeἱ lavit, . quaesivitque , qua de re ad Crassum retuli stet : ex quo ut audivit, commotumque ut Vidit hominem, Suspenso , in Aquit, animo , di occupato Crassum tibi respondisse video . Deinde ipsum Crassum manu prehendit,&, heus tu, inquit, 24 a quid tibi in mentem venit ita respondere pTum ille fiden- a qui . ter, homo peritissimus,confirmare, ita se rem habere, ut reta L 'si pondisset; nec dubium esse posse. Galba autem alludens varie& copiose,multas similitudines asserre, multaq; pro aequitate contra jus dicere : atque illum , cum differendo par esse non P. CVI. posset quanquam fuit Crassus in numero disertorum, sed par ε Galbae nullo modo ὶ ad auctores confugisse, & id, quod ipse diceret, & in P. Mucii, fratris sui libris,& in Sex. AElii eo in mentariis scriptum protulisse ; ae tamen concessisse , Galbae disputationem sibi probabilem , & prope veram videri . . LVII. ATTAMEN quae causae sunt ejusmodi, ut de earu in jure dubium esse non possit , omnino in judicium vocari non solent. Num quis eo testamento , quod paterfamilias ante fecit, quam ei filius natus est , hereditatem petit pnemo : quia constat, agnascendo rumpi testamentum . Er- s . ago in hoc genere iuris 3udicia nulla sunt. Licet igitur im- Lamb. pune oratori omnem hanc partem juris b in controversi in con- ignorare , quae pars sine dubio multo maxima est . In eo autem jure, quod ambigitur inter peritissimos s nonc esse dissicile oratori , esus partis, quancumque de- eesb. Po

sendat , auctorem aliquem invenire et a quo cum amentatas arce.

hastas acceperit, ipse eas Oratoris lacertis , viribusque tor- . quebit. Ni si vero bona venia hujus optimi viri dixerim Scaevolae in tu libellis, aut praeceptis soceri tui causam M Curi i defendisti. nonne arripuisti patrocinium aequitatis,& de

sensionem testamentorum , ac voluntatis mortuorum pΛc mea quidem sententia, frequens enim te audivi, ar- 2 sque assuto multo majorem partem sententiarum sale tuo, Sclepore, M politissimis facetiis pellexisti, cum & illud nimium acumen illuderes, & admirarere ingenium Scaevolae ,

s. Non esse discite Oratori. γ Cuivis patet orationem non esie plenam & integram , quam tamen viri doisti 1ic reyerientes in ΜSS. etiam retinent in editionibus, nisi quod Laiubinus nistinuit .. monere, legendum nam est. Sed recte contra libros veteres id non

admittitur. Lege: Liquet igitur impune Oratora amnem b. e. q. l. gus rare, qua pars Me dubio multo maxιma esse in eo auxem iure, quoa

100쪽

., qui excogitasset, nast; prius oportere , quam emorI: euma 4 2 3 Steph.ris. que multa colligeres d ex legibus, & ex Senatusconsultis ,& ex vita , ac sermone communi , non modo acute, sed etiam ridicu Ie ac facete ; ubi si verba , non rem sequeremur,

confici nil posset. Itaque hilaritatis plenum judicium , ae laetitiae fuit t in quo quid tibi auris ei vilis exercitatio profuerit, non intelligo a dicendi vis egregia , summa festivitate , & Venustate conjuncta prosuit. Ipse ille Mucius paterni iuris de sensor , di quasi patrimo nil propugnator sui , quid in illa causa , cum contra te diceret , attulit, quod de jure civili depromtum videretur pquam legem recitavit p quid patefecit dicendo , quod sui

set imperitis occultius p nempe ejus omnis oratio versata est in eo, ut scriptum plurimum valere oportere dc senderet ..At in hoc genere pueri apud magistros exercentur omnes , cum in ejusinodi causis alias scriptum , alias aequitatem defendere docentur . Et eredo in illa militis causa , s tu aut heredem , aut mi litem defendisses , ad Hostilianas te actiones , non ad tuam vim 3c oratoriam facultatem contulisses . tu vero , vel si testamentum defenderes , se ageres, ut omne omnium te stamentorum jus in eo judicio positum videretur: vel f eausam ageres militis , patrem ejus , ut soles , dicendo a mortuis excitasses t statuisses ante oeulos: eomplexus esset filium , flensque eum e entumviris commendasset e lapides me hercule omnes flere ae lamentari coeigisset ; ut totum illud , UTI LINGUA MUNccipAssET, nem in XII. tabulis, quas tu omnibus bibliothecis anteponis, sed in πmagistri carmine scriptum videretur. LVIII. NAM que o D in et tiam aeeusas adolescentium ,

qui istam artem primum facillimam non ediscant; quae quam si faellis , illi viderint, qui ejus artis arrogantia, quasi dissie illima sit, ita Ribnixi ambulant : deinde etiam

tu ipse videris, qui eam artem facilem esse dicis, quam concedis adhue artem omnino non esse , sed aliquando , siquis aliam artem didicerit, ut hanc artem e Scere possit, tum esse illam artem suturam ) deinde , quod sit plena delectationis ,s in qua f in qua tibi remittunt omnes istam voluptatem , & ea se L. αι carere patiuntur, nec quisquam est eorum, qui, si jam sit ediscendum sibi aliquid, non Teucrum Pacuvii malit, quam 6 Mani menalium Oe. lecutus sum auctoritatem Antonii

SEARCH

MENU NAVIGATION