Stanislai Orichouii Rutheni, De lege coelibatus, contra Syricium in concilio habita oratio. Eiusdem Stanislai Ad Iulium tertium pont. max. supplicatio, de approbando matrimonio à se inito. Item, De bello aduersus Turcas suscipiendo, ad equites Polono

141쪽

ditis minimum momenti cum baberet, furari ιDrucocefit stentia. p agendi que quis uellet dedit.

An eo Iulitam illum Serundum, a quo tu litianam tantum re distes, quantum distis nomine,que non amo metuam' qui cum nequiter domi,crudeliato bello uiueret, Ecclesitam bellis ciuilibus impleuit. Quid de Leone dicam de quo illud etiam Romae apud uos est: Vixit ut leo, mortuus est ut be

piat.Titim enim ille Epicurris deditus fui ' ferebatur, ut ad eorum modunn futurum resurrectionen iret. successerat huic Adrianus, qui quod contra morem Romanum consuetudines Ecclesiare gere cogitaret, opinione citius nobis est ereptus. id clamens qui cum urbem Romam praedae ac direptioni proponere Galluris cum caesare in ter se mitteret, ad extremum patriam suam FB

rentiam oppresseri quo quid dere1tibilius dici aut fingi potest Iam Pauluε ine Tertius, cui tu sin e icti caetera bonus ac prudens uir cum esset talumen tacitus Pontificatus illius fuit, ut nisi in eo magi'atu Perusinos domuisse ac nisi totus ste illam concilij habendi nobis ostentasset, Pontificem Max. nesciremus fuisse. Ita illarum uita omnis partim remissa in imuere Pontificali, paritim etiam inimica tranquillitati conrum cum esset,in mam inuidiam adduxit sedem hunc uestram:

quam domicilium non iam religionum, sita fornica. i tionum

142쪽

tionum cum arbitrentur gentesidi esserunt a v bis, ae dictis ais scriptis vestra; m quos Papalammen stabunt detestati, ut ij qui ripam Aquari in

tur,tanquam malefici Papistae per contumelia uocitentur Quam tamen ipsorum, Pupillaru inqua, mira est inter nos paucitis .atque talis certe quid ut nisi retinerentur a uobis translationibus ,Ira iijs atq; dispensatiombus, ac caeteris modi isti praemi s, muneribusq; uestris Romanis, ipsos quoque Papistus, quos nunc uix tenetis, iam diu nui Ios haberetis. Hoc natus astud pecus putidum ac fordidum, quam fit uobs fidum expcrire,cedite nullas gratis ijs esse amplius daturum pucto tem poris dilabentur tibi omnes VI,hoc isto pabulo ac glande Romano abs te itis subtracto. Nam illa uestra connionalia, Indulgentiae,mbilei, dis Petri Irnana,purum iam ualent ad uiliaciendos in urbe homines,ac in fide uestra retine dos. Frigent enim haec iam ubis,ac omnium irrisione Iuduntur, ut Papistis etiam ipsis uideat

turbaecesse praestigiae quaedamad decipiendos homines imperitos, a Darar A copolis,atq; inficialibus Romanis inuentae, atq; excogitatae turpis lim igratia. Qv re harum rerum diducia,ne Papiastas quium ipsos sterare debes in tua clientela fore diuturnos. Pertaesim enim harum rerum iams, in cuib. aliud sidctur inesse nihil, puter istud

in eo

143쪽

meretricum,Da mi dis affer mihi. Quapropter si autoritatem priorum Pontiliacam culpa amissam recuperare Iuli contus, istellige id tibi negocij ante dari,ut uitam pudicum in Ecclesia constituas:qua exornatus iocinos er urbe ornm. ut cum te non solum cum summa potesti- resed etiam cusumma uirtute uiderimus in Ecclem esse, obliuificamur illorum qui fuerunt ante te, hoc est, Iulij,Leonis,atq; Clamentis. Qui cum omnia metirentur emolumentis er comis uis, ipsi tis honestitis nullum rationem habebant.Licebat enim tilis pontidicibus,rie dato fororem in matrimonio habere uxorem patrui ducere, sacrileguam Episcopum esse, acerdotem absq; uxore fomicari, adulteruri, ac meritorijs etiam uti. Ad summam, ne agam de singulis, cum consimilia tetra quaedamer obscoena illorum permistbu ita pasim comitirentur,ut ictu quos uiderentur esse turpia, diminuerent ponteiciam dignitatem, toritatis etiam tibi tantum reliquerunt, quatum ex omm hoc illa naufrano fidelis Petri, illius inquam primi, reco radatio inter homines retinere potuit. Atqui haec comemorantur a me,non quo uel illis mortuis insultem, qui patrara loco fuerwnt uel illoru peccatis comemorandis aliquid tibi exprobrem, quem quovis bonore dignam multi putant:

scd ut intelligas,quotam expectationem si ne i s Ma

144쪽

ras , quantaris Onas Vceperis eius sedis euranti, quam latis Mith priorum pontificum conuulsam vides esseCut uidelicet a me quos homine Ruth no, erit ita uis Barbaro, fideli tamen quoad -- icissio, eas voces parer audias, quae iactantur qui. dem de uobis pom a multis, perferuntur tamen ad nos paucis. Quibus sane vocibus in hoc isto

ceu theatro Ecclesiae aperto ac exposito,excitan dus nobis es, ut post tot pontifices aliquando euiples adsulatem nonram, cui subuenire opitularis debes. Eo enim iasiumus adducti, ut auisi leuan di,aut certe amittendius te simus. Nes enim diutius possumus perferre ac pati ea uitae uulnera, quae imposuerunt nobis illi ante te nomine pontifi ces,re aute uera acerbifimi exactores uestri, qui imbecillitatem nostrum non ad comnis naturae

regulam exigebant a nobis, sed ad crudelia fua edim dis interdicta: quibus dura paremus, omnes quasi Sodam atq; Gomorra lacti sumus. Neq; e nidi iam prae istorum edictis natura sequimur, ne que Deu reueremurricui aperte fides ab illis abronita est illa urbis claustula, Non obstandum in cotrarim consuutionibus quibuscuns. Qisa saneci fula omnes partes ipsim moderationis, ver cundia atq; pudicitiae uni ab illis si late de in dio: quae ne lissae inter nos essent, prouison est cumcGeris pontificum decretis, tu in uero libro tertio

145쪽

Decretallum diligenter: quo in libro Alexandre Tertius similatione ipsim pudicitiae, ueram pudicitiam ex Latina Ecclesia eiecit. cium enim con tra mandatum Dei contras comunis naturae fensum in eo libro edicit,ne homo clari K, neuefacerdos cum uasit uxorci. id agit ut uisi is non contineat, sit cium aliena:ut hac uia eos homines perditos Ecclesia habeat, quibuου salutem situm scilicet red ime committi putat. Ne in uero opus est no bis in hac re testibin non neces rijs: pesicuum enim est, quam priis decretales istae in hominum

uitam inuexerint quae tanta est,ut iberari, mrim homin*m acre,ac ingeniosiwm,m dico, is decretalibus Alexandri contendan regnin P pae cum regno Sathanae idem esse Nes enim alias leges in suo regno valere vult Saan, quam eraque contra um naturae late rominibus ad per e rendum intolerabiles eu fuerint, illis causae ad de

linquetam existim: tu modi esse tax istis de caelibatu sacerdotum Alexandri leges co tit, quibus legibus demersi sunt mandata Dei, natura etiam nostra est obruta libertas vero Chri Euna trem ficta,tantium defuit a uictu cultus ueterim christianoriam, ut si ij resurgere nos esse ortos a se ne Prent. Et certe nisi uobis uehementer addictus essem, tot uitia tantas faIlia pillica er murus tu, quae isce decretalibus Alexandri conatiuntur,

146쪽

- cogerent, thera contendente Roni ino aliaud esse quam cathedram pes lentiae, confiteri: ex qua profluxit omnis haec ista honestae uitae pestis,

tota j audacia,ut non dubitarit Romanus Pontifex contra illud decretum Da,Non est bonum hominem solum esse, Decretales fuas perscribere, in quibus impie decernit, legitimam illum coniun-yronem maris acfoeminae,in hominesacerdote nomatrimonium ed contubernium dici. Atqui cum tali potestite Antichri tus uenturus nobis a Daniele propheta praedicitur, qui mutet tempora er leges, Cr qui decretis fluis omnem legem mandatora Dei evacue inhil inter homines tranquillum nes pudicum relinquens, sed cuncta libidini siue per uia sciens , ut in hunc modum omnem uitam no stram inquinet ais constuprat. Ex hoc ergo tali er satanae er Antichristi renio, ut cum uestimo iugumus,iubemur a Deo, ne illius sceleribus pereamus. Quod quidem iam I cerunt Graeci quos etia imitati Bohemi,deinde Germani,cillitates siuas mittere maluerunt, quam inbue illa ornicatione Romana contra mandatum Dei perdurare.

mos ego quidem homines antequam ij d de causis siluar, stitui supplicare tibi, misi uxorem eripi sinas decretalibus isce Alexandri, ἔπι-

147쪽

abitisuntuiolata:ut si id negetur abs te mih invocent contra te coeu ipsium,quod videt, ac terra, quae iam uix sustinet pondus iniquitatum Romanam:ut si propterea aliquo scelere obstringam, quod pro utero abs te, tu omnem culpam huius erratisi Eneas, qui me retinere uxore data inside tua cuposses,hac eadem negara amittere maluisti. Vt autem facilius mihi subuenias, id, quod peto conc

duri omnem uita, ac gentia meu tibi indicabo quod dubreuiter facio dilige ter pro tuo oscio attedes. Sum gente Sotha, natione Ruthera, utroq- autem modo Sarmata:quod ea Rufi quae mihi patria est, in Sarinvitia Europaestposita, dextra habens Daciam inistra Poloniam. ante ita est Un-vria,post uero Sotbia vergit ad orientemfole. Haec natio religione ritu Graeco sequuta, Christum est prona annos abhincsexcentos. Sero Latinas literas didici quὁda Latino ritu veheme ter abhorreat in quo cum alia nulla,non in duo eum primis damnat unu,quod apud Latinos ignota uulgo lingua Dein coliturialterum vero, quod

Latinorum sacerdotes absis uxoribus sumtiost uiuant. Quare cum illi nes Amen 'per ignotum scerdotis benedictionem possent dicere, neq; Latianorum sacerdotum tanta flagitia perfrrent,relia eri Latinis Aquuti sunt Graecos: quod eoru per imisu Ruthenis liceret cr lingua patria Deum co

148쪽

sacerdotes eontinentes cum propriijs uxoribus habere. Ex huius di hominibus maiores mei orti cum

Uent,*ba persuasione Latinorum sacerdotu, qui

uictoribus Polonis in Rufiam vererant, circum uenti,eritu Graeco comerarunt in Latinu: quod

illis persuasierant , nisi baptiorentur a Latinis dem),baptis tos illos i Graecis non uideri. Hac ista uia sacrilega maiores mei Latini Acti,

parentes meos in municipio Praemistiensi ediderunt:qui cu essent honesti et copios me ex sie ortu doctoris . Graecis atq; Latinis erudiensi tradideγrui. ac deinde exqui litoris doctrinae gratia,cu ab

illis missius se in Germania primam, deinde in Italia,summis doctoribus magistris Uus,nulli partε eius dominae quae quidem homine libero ac ingenuo digna esset, inaudita mibi uolabi esse. Et curipater sieptimo post ac decimo anno me ex Italia re

uocaret tantia enim Germanicis ac Italicis praeceptoribus datum fuerat temporis, domam redis ex urbe, Paulo Tertio Pontifice Maximo: a quo uiri praeclari Hiero omi Gγnut ij cardinalis opera, gratias cui uocant non paucas,neque modi cas domu mecu deportaueri. Q nam te, ut fit, deceptuue pater ,quod apud reges expeditu hec esset pia Gad opes quam ad gratia,me quos adigere Uit,sit pro more patria, ac institutis Poloniae,

149쪽

mi Rufia poetaDic ista opportunitate gratiara

Romuliarum usus, Cr me a gerem, Cr bonestire meos. cui ego aduersabar Adulo,quod mihi uid retur esse cum omnis ambitio turpis,tum uero ita

sacerdotalis foedisiim:est enim aperte sacrilega. Sed cum pater, caetera prudens ac grauisai timret quotidie, ista j iactaret quae sunt peruulgata patrum se senem esse, umptus fefecisse, in me aut plurima rerum facisndarum uideri,uellest quos laboris de diligentiae uae ructum capcre, quod costeri ρο e bacisti trita sacerdotali uia aliter se

sumptusi uehementer poenitere. Quae ess rerum imperitus,ac tuam rudis, saepe eadem Cr grauiter diendo,uictus sum. Itas patris inpusu ad uim optimum ac innocentisimum, Petrum Staricho- mm,Rufiis Archiepiscopum Latinu, cui Praeminiens dioecesissi stagntur, adj:ab illos sacerdos absis Disces ii contense fuam factus, quod id nihil ad rem pertinere ex limarem: q tae tamen res postea mihi fraudi fuit Episcopus enim ordinationem illum rutum non habuit edin hac tame mea sue renuntiatione, siue ordinatione sacerdotali, nullo motus sum ab illo Archiepiscopo continentiae facramento: adeo libera fuit in ordinatio, nihils habuit neque coacti,nes extorti. Hac via a que hoc modo lacerdos factus,cu pater aulas an

150쪽

ctrinae non discedebam. Pater interea moritum. nna cumflijs: e quibus sex atre unisu mihi reli quit, eamq; ductu uxore sterilem. Qui cim a Ddue obtunderet me de Amilia ad se unum redam, cui ubuenire labenti post si ucssem. cuius vita mihi turpem acflagitiosem a s uxore prost ret,exemptus Graecorum, e quibus orti essemus, pugnaretrapud quos patrium esset ,sacerdotibus

cum uxoribuis uiuere:ad extremu impellit,ut uxorem ducerem. Itaque duxi Ioviinis chelmi filium, Magdalenam nomine,re ipsa uirginem, loco alite

ac genere nobilem. Ad quam ducenda ne quid mihi obstirent sacerdotia, quae obtineb an , omnibus ultro abdicaui me quodscirem Roman is decretis ita caueri,ut sacerdoti, qui post consteratione uxorem ducere in ministerio ecclesiastico nullum ius esset:quam autem id recte, nihil ad hoc tempus mihi certe,qui uxore ducenda omnes leges praestire, ne hae quidem qualescunq; si e rant,praetermittendae. Sacerdotia itus quib. era praeditus, alijs tradidi quo expeditior uidclicet mihi esset ad uxore uia. sed illud tame una huic rei deesse Ioannidushi Epibcopo Praemistiensi erat usum, quo tu

videlicet pro autoritate Papali eius matrimonij autor feres, diplomtes illud ualere oportere decerneres,quod si maside dic ipsius naturae lege in Drωσ Axorem meam est contractum uas' u galeti