장음표시 사용
331쪽
mihi ducerem , excitatum in optimorum adolescentium animis desiderium vel restingui , vel exsatiari, a me non posse. Nam et perpauca earum obseruationum exempla apud nos reperiebantur , et ea maiore pretio , quam tenuioris peculii studiosi expendere possent, venibant. Quare auctor fui bibliopolae nostrati , ERNEsTo GoITL. KR vG o, vi quamuis pretii librum typis iterum in hac urbe nostra describendum puraret , quumque is sibi praefationem aliquam a me stipularetur, id me non solum facturum spopondi , verum etiam reipsa praestiti, atque itatum meo consilio obseruationes illae in Germania primum prodierunt anno MDCCXXXIII. Quam prospere vero ea res cesserit bibliopolae, vel ipse euentus docuit. Intra annos enim non adeo multos exempla paene omnia diuendita, quaedam etiam in ditissimas Europae prouineias auecta sunt, veluti ad Hispanos, inter quos huius editionis nostrae non sine laude meminit vir celeberrimus , GREGORIUS MAIAN-sIVs, Generosus et Antecessor Valentinus , in Epistolarum libris sex, anno MDCC xx xl I. Valentiae Edetanorum editis. Quum enim eum rogasset DIONYs Ius CAMusATus, ut librorum suorum accuratum indicem ad se mitteret : paruit amico , et eorum , quos optimos esse putabat, recensum satis longum instituit a . In illorum vero numero etiam sunt CORNELli v AN BYNKERS HOEN, IC. et Senatoris Obseruationum iurιs R mani libri quatuor, eum praefatione Io. GOTTL. HEI NECTII. ita enim scribere solet vir doctissimus, Francos et Lipsiae, apud Ernes. μιιι Mugium 1723. in ε'. Cui titulo politissimus MΑiANsius hoc vive iudicium , siue
elogium, subiecit: HEI NEC Tl I praefatio elegantissima es. BYNKENS HOMNII Obseruationes sagacissimae, eruditio non vulgaris , minimeque adfectata, iudicium acerrimum. Auctor Use viique IACOBO Cui AClo et GOTHOIREDO, plerumque infensis, et falcem criticam, quam sitis iure merito ad imit,
quum ea utuntur uou exigente neces tale , ipse denuo acuit , ut in veneranaiam Vetustatem eam inclementer immittat. Haec laudatissimas MAIANS ivs , qui dum ampIissimo obseruationum auctori sagacitatem, doctrinam non vulgarem , ac minime adfectatam , iudiciumque acerrimum tribuit, et sapit profecto , et mecum facit, et Ioue iudicat aequo : nec quidquam scribere, quod ad rem magis faceret . potuisset, quam dum eum CVIAClo et GOTHOFREDO falcem criticam fere ubique iure meritoque adimere censuit. Iam pridem enim animaduertere sibi visi sunt viri eruditissimi, Cui Aciv Μ, luxurianti ingenio . et maximis variae doctrinae praesidiis praemunito , ubique plus iusto indulgentem, plures c a Lib. R. Epist. R. p. v Di siligod b
332쪽
probas Iectiones loco mouisse, alias refinxisse pro lubitu, nihilque sere
intactum atque integrum reliquisse in uniuerso iuris civilis corpore. Nec minus de IAC. GO TUO FREDo constat, eum sere ubique , fretum ingenio, coniecturas parturire satis violentas , aliquando et leges suo arbitrio mutare, nihilque agere libentius , quam ut critici non timidi
laudem sibi his vigiliis pariat. At inter utrumque Iaco Eum id inte est discrimen, quod Cul AC ii coniecturis , etiam falsis, nihil est elegantius , adeo ut et eius errores ob insigne viri docti ingenium non errores , sed singularem doctrinam redolere videantur: GOTHOFRE-DUs vero, infelicissimus criticorum, tantum ubique ostendit, se iistius a quae in emendandi arte primum, secundum, ultimum est, vi
minimam partem esse a natura consequutum. Vnde et coniecturae eius
iuridicae plerisque eruditis non minus sordent , ac misera illa κε σιτ, qua τἀν κουσίαν apud PAVLLVM a) in , vocabulum nihili, transeformauit M. Si ergo utrique IACOB o falcem criticam aliquando mani-hus extortit auctor noster , id iure merito factum esse , ea , qua ingenuitate est, ipse fatetun ΜAl Ausius. Quemadmodum etiam ista aliquando abusus est CUI ACIVs , dum ad viuum omnia, quae , leniore adhibito remedio . sanari facillime potuissent , resecauit, ita GOTHO FREDus ea plane uti nesciuit, medico similis, qui periculositissimas bχ-- manibus tremulis , et huiusmodi sectionibus atque vitulationibus Ilane non adsuetis, mira audacia suscipit. Neque tamen ideo utrique ACOBO , et ubique quidem, infensum filisse, dixerim BYNKERsHo RIVM , qui , si quisquam alius , magnorum virorum meritis iustum statuere solet pretium , et in erudita. quam his obseruationibus praemi
sit, praefatione prositetur , se Hiorum sententias, quum a sua dissisant, excussis , sed eum delectu, et fine superritio . nis forte iri portenta ineta rit. Multa , tesse Seneca , ingeniis donanda esse . sed vitia , non porten-ra. Qui nihil habeanι, quia ipse preferant ex suo penu, solere eos fere ali rum culpis notandis se totos dare , viris quibusique dostissimis ilisberali Dei-
re insultantes, non alia caussa , quam ut his videamur doctiores et metiores. Μultoque minus videre nos fatemur, qui dici possit, virum eximium , cui vetustas semper religiosa ac veneranda est, falcem criticam trique Iacobo ademtam imum aeuisse, ut in venerandam vetustatem eam inelementer immitteret. Quomodo enim planius, vetustatem , sibi
333쪽
curae cordique esse, testatum facere potuisset, quam dum omnem vim iniustam ac maiorem a veterum iurisconsultorum fragmentis abesse oportere, statuit, ac plerumque sequitur vetus illud: m ἀών --; Aneum, qui id suum institutum perpetuo seruat, falcem criticam acuere, eamque in venerandam vetustatem inclementius immittere , quisquam
dixerit ' Est , ubi Favorini et Caecilii, Fabii, et Tertulliani sententiam dc serit e non tamen ut falcem criticam eorum scriptis immittat inclementitas , vel eorum textum sollicitet, sed , ut eos verba quaedam legis X ll. Tabularum non satis intellexisse , ostendat. An vero v t res illi, quorum tempore lingua Latina aliam plane formam induerat, in interpretando isto legis antiquisIimae fragmento minus errare potu runt , quam recentioris aeui interpretes t Eadem libertate et de aliis veterum interpretationibus dicit sententiam , sed ita, ut numquism rationes , quibus moueatur , grauissimas omittat. Aliquando et quaedam eorum loca, librariorum incuria deprauata, ita emendat, ut magis crediderim illum iis beneficium praestitisse , quam fecisse iniuriam. Quare
nusquam eum in venerandam vetustatem falcem criticam inclementius
acuisse video , nisi forte illa , vetustatis caussa , veneranda existimet elegantissimus MAlANstus, quae ACCvRsivs , aliique glossatores, summularii , et commentatores posteris , tamquam folia Sibyllae reliquerunt. Eos enim non numquam notari ab auctore obseruationum eruditissimo. animaduerto. Sed in hos homines, ab omni litterarum praesidio destitutos , et tamen iura interpretari ausos, dissicile est satyram non scribere. Ast, ut vera fatear, vix existimo , illustrem MAl AN si uri haec ex animi sententia scripsisse , multoque minus eum id vitio vertisse incomparabili obseruationum auctori , quod aliquando illa veterum vineta ceciderit , neque ipsi persuaderi passus iit, vastis illis barbarorum istorum hominum voluminibus omnem sapientiam ciuilem , tamquam terram caelo , comprehendi. Magis enim sapit MAlANsius. ruam ut, eum in hac haereti esse, existimemus : quin ipse potius in-ignatur illi hominum generi , quod post ACCVRSII et reliquorum si ossatorum labores omnem insequentium iurisconsultorum industriam
antructuosam, ac paene superuacuam esse, arbitratur. Quid enim elegantius , quidque MAIANsio dignius scribi potuisset , quam quod ipse scribit in praefatione, disputationum iuris Libro I. praemissa ca)ZFesiuisime, inquit, dixit , more suo , comicorum prince' e
334쪽
Negotii sibi qui volet vim parare,
Nauem et mulierem, haec duo, comparato.
Nam nullae maris res duae plus negoti Habent , forte si coeperis exornare r que umquam satis hae duae res ornantur rNeque eius olla ornandi fetietas es.
Idem ego quotidie praedicare soleo de iuri prudentia Romanorum, aduersus
leguleios ignauissimos , qui, quoniam nihil operae eollocant in exornanda ea, frustra etiam ab aliis eollocandam putant. Fucos dixeris , non homines. Nonne pos Possianos , Atones , Aecusios , Bartolos , Baldos , et Cinstrenses plurima Alciatus docuit, quae illi omnes ignorarunt Nonne quamplarima posea Goueanus , Augustinus et Duarenus eruerunt, quae latuere elatum ' Num Donelius, Horomanus et Cularius iuri ροι dentiae Promo uendae destruere viam, quia prius illi adripuissent i An autoritate horum fissilerunt Petrus et Antonius Fabri ' Numquid superiores omnes, scientia iuris elarisssimi, a scribendo potuerunt deterrere Iacobtim Gothostedum, qui omnium ante se interpretum gloriam iudicio et i=iduseria superavit 'Omitto plures alios , exregios viros. Etiam Me , hoc , inquam , saeculo , quo vivimus, iurio aentiam Romanorum mirum in modum illustrant duo acutissimi viri , Henricus Brenc manviis et Iosephus Aiteramus. Ego hoc qui sciam videamque, in utramque dormiam ' Cur somno inerti riseram patriae decus p Deus aliam mentem. Qui vero , tali praeditus ingenio , ad iurisprudentiam excolendam adpulit animum , eum saJie ne credibile quidem est indolescere posse Aeeursio, et reliquis infelicioris istius
aeui interpretibus, si quando ex merito vapulent.
Sed quam plane abhora eat amplissimus BYNΚERsΗoEκlus ab eorum sententia , qui falcem criticam in venerandam vetustatem paullo immittunt inclementius: ipse generosus MAIANsivs , nisi fallor, animaduertet , si hunc posteriorem obseruationum iuris Romani fasciculum , qui nuper Lugduni Batauorum editus , nunc ex academiae nostrae praelis. iterum prodit , euoluerit. Eiue enim meliore parte id est instituto agit vir eruclitissimus, ut salua sit veneranda vetustas, eosque demum gra uiter peccasse intelli satur, a quibus in perstringendo 1 R BONIANO , eteoli ione iuris ciuilis , ab eo potissimum adornata , reprehendenda omnis collocata est industria. Nane in ipsa praefatione eius caussam
agit doctissime, eumque non modo nihil, nisi ex principis sui iussu ac
335쪽
voluntate , secisse, ostendit, sed et acriter disputat aduersus ANTONivae FABRuri et Io. IAC. Wiss EN BACHIvri , qui Tribonianum non hie il- Ite, adiectis emblematibus interpolasse , veterum iurisconsultorum se menta , sed , mentito alicuius iurisconsulti nomine, integra capita se posuisse, intefros commentarios scripsisse, atque ita fines mandati, eo dicillis exprem. longe lateque turpiter excessisse, contendunt. Lucule ter vero demonstrat vir eximius, ne fieri id quidem potuisse a Triboniano , nec impune id illum fuisse laturum, si tam male functus fuisset ossicio. Talia porro Triboniani emblemata nulla deprehendisse obseruat interpretes Graecos antiquissimos, quum tamen quaedam in ipsis Basilieorum libris deprehenderint, sed et scholam veterem AcCvRSII haec scilicet sacra plane ignorasse e adeoque illam notam primos Tribo
VERTRANivκ Μ v avri in hoc ipse studio ceruiculas iactasse : postremorem non ad triarios, sed ad velites. id est, ANT. MATTHAEvΜ , et Io. IAC. WIssEM BACΗiVri, rediisse. Quamuis ergo vir doctissimus non neget in pandectis vel codice ullam omnino esse legem, quae
Triboniani manum redoleat et plerasque tamen interpolationes in emblematum numero esse iure negat , multoque minus liquere concedit,
ullam in pandectis et codice legem exstare, quae integra debeatur TRlBONIANO. Id ipsum vero non solum in praefatione pluribus in- lcari , sed ut in ipso opere quamplurimis argumentis atque exemplis praestari, animaduertimus, ut spes sit, fore aliquando, ut viri docti plus olei in interpretandis legibus , quam inuestigandis Triboniani emblematibus , consumant. Et ita sertassis ipse elegantissimus ΜΑ-IANsius sibi non satis perspectum fuisse fatebitur amplissimi viri ingenium, dum eum falcem criticam, utrique IACOBO Cul Acio et GOTH FREDO, ademiam, denuo acuisse ait , ut eam in venerandam vetust
tem inclementer immitteret. Imo iam fortassis ipsi in alteram potius partem peccasse videbitur, quod tam mascule defenderit Tribonianum, an quem ipse, tamquam in hominem impium, non ob aliam caussam , suam quod leges quasdam , superstitionem paganam redolentes non interpolafit, ruicem criticam loco non uno acuit r. a) iure, an iniuria. ipse viderit vir doctissimus. Si enim vapulat Tribonianus ab aliis, quod non interpolarit e actum esse video de Triboniani corio, nisi hominem viri solide docti, id est similes BYNΚERSHOEΚlo ves-
336쪽
Addere possumus et aliud argumentum, quo virum eximium ab omistit inelementiori xiam alienissimum esse, luculenter probatur. Nimirum in uniuersis , quae edidit, operibus fertilissimum ingenium illi suggensisse animaduertimus coniecturas quasdam et emendationes tam elegantes . tamque probabiles, ut si alii cuidam venissent in mentem , in eas, tamquam filiolas, fuisset exosculaturus. Saltim numquam vel CVI CIVs , vel GOTHOFREDus , a se impetrare potuissent, ut tam ingenio sis diuinationes ipsi damnarent, vel, se male hariolatos esse, fatere rur. Etenim Cul AC Ius parum pensi habuisse videtur, sibi constaret, nee ne, dum huius modi coniecturarum atque obseruationum num rum quotidie augeret. Qua in re in primis latus nudum praebuit aemulis , e quorum numero ΕΜ. NERI Iure totos libros III. Varianistium ex Culaeis, nec non singularem libellum Variantium quarumdam Giarii interpretationum ex libris institutionum imperialium, et ex The phila paraphraste , adornasse nouimus a . Et quamvis CVIACII p trocinium aduersus MERILLIvla susceperit OsIvs AVRELIvs , e n stio tamen , an caussam perorarit. Negare enim nemo ausit, virum illum domam saepe non varia , sed contraris , scripsisse , non aliam ob caussam, quam ne bellae coniecturae, quas quotidie eius parturiebat imgenium , sibi perirent. Nihil horum in obseruationum harum auctore celeberrimo deprehendes. Saepe ille suas emendationes ipse damnat , nee se illis usurum esse , profitetur , quantumuis maxime probabilibus, si minus necessariae videantur, et textus commodiore interpretatione possit iuuari. Cuius candoris sui tot specimina dedit, non modo in his obseruationibus, verum etiam in reliquis operibus, et maxime in P-rermissu ad Pomροnium. quae in MAIANsII manus non peruenisse, d
lemus , ut qui illa legerit, is non profecto inclementioristum vestigium se reperisse, sed, auctorem amplissimum libros suos illi reliquorum criticorum saeuitiae ex instituto opposuisse , ingenue fit
Sed plura iam praefari nihil attinet, dum priores viri incomparabilia Obseruationes apud nos iterum , posteriores primum prodeunt. Ipse
enim, qua est facundia, instituti sui rationem in praemissis virique lanciculo pra sationibus tam luculenter exposuit, ut iniuriam tibi. ER DITE LECTOR , facere viderer, si ad ipsus pulcherrimi operis lecti nem properanti, in mora esse vellem. Vino vendibili non opus esse
337쪽
hedera, vetus ac verissimum prouerbium est. Quare ergo ausus numquam fuissem vestibulum libri eximii inani hae praefatione occupare, nisi bibliopola me diu reluctantem precibus perpulisset, ut posterioribus obseruationibus nunc eamdem, quam olim prioribus, operum nauarem. Immo ne sic quidem manum dedissem bibliopolae, nisi contracta cum magno viro amicitia, cuius ipse in praefatione verbis humanissimis meminit , mihi spem fecisset , eum id consilium meum . vel bibliopolae potius, non aegre laturum. Ceterum Deum O. Μ. precor, ut virum amplissimum patriae, rei publicae litterariae , familiae, denique amicis , quorum me in numero esse , mirifice gaudeo , quam diutissime seruare velit i Halae e musto. Kal. Octobr. MDCCXX XVIII.
Si omnes illi singulari quadam ae praeeipua laude digni videntur, qui , molestissimo defuncti itinere, aliis. idem post se suscepturis .
Viam, qua eundum sit, et diuerticula. quae vitanda videantur, sollicite praemonstrant e non possunt non multo maiorem gratiam a studiosa iuuentute inire viri docti, qui consecta feliciter illa via, qua ad Veram ac solidam doctrinam peruenitur, aliis , ad eamdem laudem enitentibus , pro statuis Mercurialibus sunt, in quas oculos coniiciant, quia erum illud ae salebrosum iter feliciter ingredi cupiant. Quum enimieti sibi quam maxime conscii sint , quae res progressus suos retarda ri ni, seque aliquando , decurso iam spatio . veluti a calce ad carceres reuocauerint , quae contra illis viam aut breuiorem, aut planiorem amoe Oremque reddiderint e quos , quaeso, magis idoneos existim mus aliorum studiis regendis , quam eos, qui ipsi itinere studiorum molest1Ω
338쪽
molestissimo tam felicibus auspiciis defuncti sunt, ut nullis erroribus avia regia in transuersum acti, demum eo , quo contendebant, laeti peruenerint i Ludibrium prosecto debent mortalibus, qui, quum ipsi tibi semitam non sapiant , aliis commonstrant viam e multoque magis suo merito vapulant, qui, quum ipsi oculis orbi sint, aliis, per squallidam siluam ituris, facem praeferre audent. MMn δἰ - ος -- DA . δεν, inquit Seruator a) , ὐχι ἀμφλυι dic βουνον πεσου inia: potesne caecus caecum ducere ' an non uterque incidet in foueam l Contra ea magni omnino fieri debent virorum doctorum monita , qui, quae ipsi sibi salubria experti sunt, commendant, quae morae sibi fuisse memunerunt, indicant, veri οδηγοὶ, dignique, quos iuuenes , quibus eadem eruditio curae cordique eit, aequis , quantum fieri potest, passibus sequantur. Quae quuin ita sint, iteri non potest, quin iuris publici si diolis auro contra carus este debeat aureus Io. GE. SuLPicra de sinaeo iuris publici recte insitu ia , et de scriptoribus eo pertinentibus libetulus , qui primum anno 1688. in forma octaua , et vicennio post Umi . tebergae iii quarta lucem vidit. Sive enim auctorem, siue eam, quam tractauit, materiam, siue ipsam scribendi rationem paullo adcuratius e penderint: nihil eorum, quae pretium conciliare possint. opusculo et gantillimo deesse animaduertent. Auctor , cui nomen suum, qua erat
modestia, dissimulare placuit , est IO. GE. CULPIs Ius , vere suae a talis Sulpicius, ut vix elegantius illi elogium a quoquam tribui potuisset, quam quod ipsum viri doctissimi nomen, litteris paullulum traiectis, sufficit. Quantus fuerit Ser. Sulpicius Rufus, ex instituto ostendit Ev. OTTO , edito de visa , s ἀιs, M scriptis Ser. Sulpicii, Lemonia, Rus , libello singulari b . Sane quum ille duobus peritissimis ICtis, C. Aquillio Gallo et L. Lucilio Balbo, discendi caussa dedisset operam cornoti multo post utriusque doctoris sui eruditionem famamque non modo adsequutus , scd et longe est antegressus. Nam et Galli, hominis acueti et exercitati, promtam et Paratam tu agendo et in respondendo eri ritatem subtilitate diligentiaque. teste CiCERONE Q , superauit, et Balbi,
docti et eruditi hominis , in utraque re consederatam tarditatem v/cit expediendis conficiendisque rebus , atque ita et habuit, quod uterque eorum habuit, et expleuis, quia utrique defuit. Id quibus ille rebus consequutusta in Lue. VI. I9. bd Edito primum per motium orationis academicae Traiasii 3724. 4. postea auctiore, et in forma libels docti uimi r euso in Thesam. Hr. cmy. Tom. T. p. II μ
339쪽
tus sit, non adeo obscurum est. Quum enim alioquin, qui inter se ueriora, ac quodammodo tetrica iuris prudentiae studia consenescunt, raro ad amoeniores litteras, multoque rarius ad adcuratiores uniuersae
philosophiae disciplinas diuertere soleant et nihil eorum praesidiorum praetermisit Ser. Sulpicius, quod non ingenii bonitate, vigiliisque perpetuis sibi compararit. Nam et Tullii condiscipulus, in ii Hem eum illo exercitationibus ab ineunte aetate luit a , et per Graecas Romanasque litteras, omnisque aeui historiam ita circumtulerat vividam indolem, ut GE Ius M, eum virum aetatis suae doctis um vocet, CiCERO e
vero eumdem unum optime nosse non Romana solum , sed etiam Graeciae monimenta omnia , quin ipsum nec ciarismorum virorum exempla , nee
rict simorum praerepta fugi in s . testetur. Quid dicam de philosephiae
uniuersae praeceptis, quorum , eodem teste I VLLIO e , ab initio a talis adeo studiolus fuit, Vt , quae a sapientissimis tradita essent, ea omptia summo studio cireaque disceret Z Quia de negotio illo vitae genere , quod in administranda re publica conlistit, cui ille ab ineunte adolestentia adsuetus, incredibilem sibi prudentiam ipta rerum usu comis parauit ' Quid denique de regno forensi, quod ea aetate cum Cicerone , Hortensio , paucissimisque aliis ita tenuit , ut si utrique forte eloquentiae palmam concesserit, saltim hoc ipso utroque maior atque excellentior fuisse videatur , quod , memor obiurgationis Ilueti Scae
uolae f , non la dicendi iacultate polluit, sed eum illa solidiorem
coniunxit iuris peritiam , turpe esse e istimans patricio, et nobili, et eaussas oranti, ias, in quo versetur, ignorare. Iam ergo tantis doctrinae opibus instructum , ingenioque valui simo Praeditum Ser. Sulpicium, non mirum prosecto est, demum id, quod in iuris prudentia summum est. Risse consequutum, tantamque sibi famam peperisse, ut CICERO s.centar ingeniorum acutissimus , iuru ciuilis magnum Num et apud Mae- uolam, et apud hos , artem in hoc uno Sulpicio fuisse, fateatur, elusique rei non aliam caussam reddat, quam, quod artem, omnium artium maximam, quasi lucem, ad ea, quae conrise ab aliis aut responderentur , aut agerentur , attulerit, artem puta, quae docet rem uniuersam distribuere in partes, latentem explicare definiendo , obscuram explanare interpretando, ambigua primum videre, deinde distinguere, postremo haber
340쪽
CUM IO. GE. CVLPISIO COMPARATUS. 329
habere regulam, qua Vera et falsa iudicarentur , et quae quibus positis essent , quaeque non essent consequutura. Quamuis vero non suspicandum sit , Culpitium nostrum , dum Sulpicii nomen huic libello praescripsit , tam fuisse Suffenum . ut se ipse illi omnium , qui vin-
quam floruerunt, ICtorum principi aequiparare voluerit e certissimum
tamen esse contendo, id anagramma, ex eius nomine depromtum , non minus elegans , nec minus Verum esse, quam quod nescio quis ex Al-stedii nomine eruit , cui ille Alstedius , traiectis litteris, ipsa sedulitas esse videbatur a . Culpisii enim illustre nomen, ut verba Io. SCHN TER l cb2 mea faciam P. immortalitati insertum non per fortunam avi
cam , quam vere ubertim adeptus , nee per libertatem academicam, qua
fruitus feliciter , sed persequutione et occupatione solidioris erudisionis aedoctrinae radicari, orbi litterato compertum es. Inciderat Culpisii actua in ea tempora, quibus plerique in Germania omnis iuris prudentiae la dem in sola legum Romanarum notitia positam esse existimabant, et, quum vel ipsa legum istarum origo eos commonefacere debuisset, fru-ura in iis interpretandis operam industriamque collocare illos, qui non vetus illud Latium , id est, omnes ad unum veteres linguae Latinae scriptores diligenter et adcurate peruolutassent , nihilo minus tamen ea omnia vulgo negligebant, sola vulgarium interpretum lectione co tenti. At Culpisius noster, erectiore praeditus ingenio , non modo et gantiores litteras , et omnium gentium historiam , sed et philosophiam , et maxime ciuilem illam, quae in regenda re publica versatur, ita percoluit, ut Paucos in condiscipulis pares, neminem superiorem haberet. Hanc ad iuris prudentiam conuersus non modo Romanam ita imbibit, ut praesidia, quibus illa iinructior atque ornatior fieri possiet , omnia undecumque conquireret, sed et exemplo tum fere nouo atque inaudito iplum etiam ius Germani eum . quod alii, tamquam obsoletum . adspernabantur, mira industria addisceret, idque litterario orbi erudita, quam sub CONRADI SINCERI nomine edidit , epistola e commendaret , ostenderetque inter primos, non ita in exsilium actam esse uris prudentiam patriam, ut non insignis eius usus in ipsis foris Germanorum , superlit, adeoque tu e esse Germanis . et Iois, et causas inrecti opus. ΘΓ. ΙΙΙ. T t aranti-
mionum academιearum volamini praemssa. edita anno rogi. recusa eum notis Cl I