장음표시 사용
491쪽
DISSERT ns X. ri gem per diversas terrarum partes transmitti feci, & quia lex is ipsa omnipotenti Deo minime concordat,ecce per suggestio- nis meae paginam Serenissimo Domino meo significavi. Utr ri bique ergo quae debui exsolvi, qui & Imperatori obedientiam ,, praebui/c pro Deo, quod sens, nime tacui. Libradinae Epist. ,, LXV. dicit: Deum Imperatori omnia tribuisse, di dominari ,, eum non solum militibus , sed etiam Sagerdotibus concessisse. - Confer. lib. m. 's. xxxi. ad Mauritium August. Epis. xxxi I.
is ad Constantinum Imp. Domino piissimo &Serenissimo Mar- tinus Episcopus Servus Servorum Dei, & universa Synodus in is hac urbe Romae congregata. Nos ad pietatem vestram con- ,, fugientes, orantes atque hortantes vestram Serenitatem, ut is haec diligenter legere dignetur. B nim Tom.2la 47.f.X VI. Post paucos annos eodem seculo. non dedignatus est Papa Vitalianus,quo inferioritatem & famulatum suum publiace declararet,cum Constans Augustus Romam pergeret, sexto , , ab urbe milliario,uti Paulus Diaconus in Continuar. tropis Librori xvm.cap. . habet)psi cum Sacerdotibus & Romano Clero ocri currere. Anno DCLXXIX. Agatho P.R. ad Heraesium ct berium Impp. Domini Serenissimi, secundum piissimam mi ,, sonem vestram pro obedientia, quam debuimus, praesentes,, confamulos nostros curavimus demandare, pro quibus flexo is mentis poplite suppliciter vestram mansuetudinem S clemenis tiam deprecamur. BInius Tomd.8.12. A nno 772. Hadrianus LM P. R. Epis. ad Constantinum is Irenen. Domini piissimi depre- Cantes clementiam vestram,tanquam praesentialiter homo str is tus & vestris vestigiis provolutus quaeso &c. Biniustri .as . oras7. Anno γ' 6. Leo m.P.R.Ex Adone Viennens probat Leon. M MM- Hur term in actionesua in Gret serum pro colao de Cleman ,, γρεg.38. peracta coronatione aroli Magni non modo popua is tum hunc in modum acclamasse, Carolo piissimo, Augusto,ais Deo coronato, Magno,pacifico,Imperatori vitaia victoria, sed
492쪽
DE OSCUTIS PEDνM PONTIFICIS ROMANI. 433ri &post has acclamationes Pontificem ipsum in terram procu- buisse&Imperatorem iam creatum more antiquorum Principum adora fle. Si autem quaerat quis,qualis ille sit mos antiquo is rum Principum, ex Salviano apparet hunc esse: Servos Domiis norum pedes osculari solitos. Quis autem in hoc ritu videturri superiori numqui adoratur, qui pedum oscula sibi figi sinit ais Pontifice, vel qui adorat,qui oscula figit ξ puto illum qui admit-M tit adorationem, & oscula pedum: ut proinde Caesarem Pon- tifex Dominum hic agnoscat. Et Romanae quidem urbis, de quais Paulus Diaconus ad Carolum, Civitatis Romuleae, viarum, porri tarum Principum pontium , locorum tribuumque voca- ,, bula diserte repereris. Sic itaque Carolus Episcopos Romari nos ad officium revocabat,&in Italia quidem in ipla adeo Ro-ri ina eorum licet sede : Et his proprie de causis ultro citroqueri Romam commeabat: non ut crepidam exolcularetur, aut limiri Da Petri visitaret. Mornam Auster.iniquit.ρ. I . adde Boetuum de ,,signis Ecclcm Tomo a. a. o.8. 7o9. Anno 8 7. Leo IV. in Epis. ad D IN. Ludo vicum, quae ci tatur in Corp. Canon. c. Nos causa 9. r. Nos,, si incompctcntcr aliquid egimus,& in lubditis Justae legis tra- is mitem non conservavimus, vestro ac missorum vestrorum cun-M cha volumus emendare judicio. &c. inde magnitudinis vestrae, , ct mentiam imploramus, ut tales ad haec, quae diximus,' peris quirenda, millas in his partibus dirigatis, qui Deum per omnia , , timeant,& cuncta, quemadmodum si vestra praesens fuisset imperialis gloria diligenter exquirant. &c. v. m. c. de capIIulu. ἀ- διλ ιγ. x. ad Lotharium Augustu in. De capitulis vel praeceptis is vestris irrefragabiliter custodiendis & conservandis, quanto is valuimus dia valemus Christo propitio, di nunc & in aevum nosis conservaturos modis omnibus pro fit cmur; de si forte quilibet ,, aliter vobis dixerit, vel dicturus fuerit, sciatis eum pro certo,, mendac e m. A. 8 1 8. Nicol. Pontifex R. ad IN. Mich. cIIatur c cum ,, ad verum di ncI.o' ct c. causam. Quoniam .distincti io. sub no-
is mine Cypriani 2 quid scripteriliantea f. X. adduximus. De , , Ottone primo post medium seculi decimi testatur Lisiurandinis l. V. c. 6. cum Roma adiisse,& lus)urandu a Papa Iohan. accepisse,
493쪽
se nunquam Berengario atque Adelberto auxiliaturum. Nee se desierunt Imperatores, eis etiam temporibus,quibus jam valderi deminuta erat eorum potestas,juramentum a Papa Romano in is obsequii fidem exigere. Scripsit Aventinus in Chronico Schirens, , , brevi quidem, lectu tamen digno,ad Annum MDXXll. de pa- , , c inter Imperatorem & Papam hac conditione facta, ut nimi- , , rum Papam verba Imperatoris juraret fit, inquit, pax in rer Pa- , , pam Calixtum secundum & Henricum quintum Imperato- is rem hac lege, Imperator Electionem Episcoporum, Praesulum- , , que abdicat,eiectos tamen post haec in verba iurare Caesaris de- secretum est. Anno MCLIX. Alexander lil. c. Causam. lib.IVDe- cret. Di.r . Eut filii t legisimi. Nos attendentes, quod ad Re gem pertinet, non ad Ecclesiam de talibus possessionibus judiis care, ne videamur juri Regis Anglorum detrahere,qui ipsarum is judicium asserit,ad se pertinere, fraternitati vestrae mandamus, , , quatenus Regi possessionum judicium relinquentes. Anno,
Ii98. Innocentius III. Decreta it . 6 ib. I. de Electione. .venera-
, , bilem 34. protestatur,Ius Principum nolumus nobis vendicare. . . , , Anno MCCXCIv.Bonifacius Uri .c. uaram cr. de majes .ctobed. , sic definierat, subesse Romano Pontifici omni humanae creatu - , , rae dcclaramus, dicimus, definimus dc pronunciamus, omninori et sede necessitate salutis; sed haec Bonifacit Bulla , quoad R ,, gnum Galliae Clementi V. Successeri non placuit, nam c.meruit.,, Ira v. o n. de rivilegiis tib. V. . I. ita statuit: Meruit carisi, , simi filii nostri Philippi Regis Francorum ill ultris sincerae asse.
o ctionis ad nos & Ecclesiam Romanam integritas, S progenito- , , rum suorum praeclara merita meruerunt ; meruit insuper regni- ,, colarum putatas ac devotionis sinceritas,ut tam Regem, quam, , Regnum favore benevolo pro tequamur. Hinc est quod nosis Regi & rcgno pe 'definitionem & declarationem bonae memo- riae Bonifacii Papae viri. Praedecessoris nostri, quae incipit unam, , sinciam, nullum volumu, vel intendimus praejudicium generari.
Nec quod per illam Rex, Regnum & regni colae praelibati am. pluis Ecclesiae sint sub)ucti Romanae, quam antea existebant L
494쪽
sed omnia intelligantur in eodem esse ita tu, quo erant ante deis finitionem praefatam quantum ad Ecclesiam, quam &ad Re- ,, gem,regnum 5 regni colas superius nominatas. Laudem idciris co meretur ingenuum Parisinorum Theologorum Iudicium , ,, in scripto thesibus & assertionibus Iesu itarum opposito & ad- si jecto literis provincialibus Ladovici Montallis: Quis, inqliunti,, credidisset Deum permissurum, ut Vicarius illius qui expresseis dixit, Regnum meum non est de hoc mundo, ausurus sit dispori nere de regnis mundi, & uni eripere, alteri dare, qualiter fecitri prae caeteris Julius secundus cum regno Navarrae, quod Reges,, Hispaniae nullo alio titulo possident, in praejudicium nostro-d rum Regum,quam vigore doni quod a Romano Pontifice qui ,, legitimo suo R egi eripuit habere praetendunt. f. XVII. In specie hic Lector observet, Titulum Pontificis Maximi adjunctum olim fuisse dignitati Imperatoriae, quandoquidem penes Imperatores suprema rerum sacrarum aeque ac civilium admini stratio vigebat,sive si a το ἀξίας μ; propter
Dignitatis excellentiam, uti argumentatur Zosiminin Gratianoo Theodosio pag. 76 I. Κα τα τουτου, inquit, N Ἀλ
Primus Numa Pompilius hunc honorem adeptus cit, omnesque deinde qui Reges appellati sunt,ac post illos, Octavianus ipse, quique post eum in Rumano imperio successerunt. Simul enim atque Summum Imperium quisque consequebatur,amictus ei sacerdotalis osterebatur a Pontificibus, S continuo Pontificis Maximi d itulus ei tribuebatur. Unde Heliogabalus cum Aquiliam Severam Summa Sacerdotem vestalem sibi matrimonio junctim iret,causatus est,id fieri ut ex ipso Summo Potifice,&ipla Summa Pontifice divini liberi gignerentur; ινα δευμ θεοπρεπεις πά/cεκlε ἐμοῦ
lo. Idem de eadem dignitate planius in August. loquitur: χα, του
495쪽
ἱκεων κυφέυουMν. Ideo Sacerdotibus dominantur, quia omni-lnis Sacerdotiis funguntur, &praeterea aliis plura dare possim t. Huc refert Freherin L. f.de Petit Hereae Tamen Principali vel Pontificali Autoritate compelluntur ad obsequi usu premae voluntatis. Irno ipsos imperatores Christianos hvsus tituli non puduit, 'quo scilicet suam in rebus sacris autoritatem firmarent ε, quod Spondanus ex Cardinale Baronio ad Annum Chri ai CCCX II. p. 26xhis verbis insinuat. Alia vero fuit etiam ejus suscipiendi causa, quod amplissima esset illius M Vistratus autoritas: quippe qui posset Comitia dirimere,atque ipsos Consules abdicare, factaque reddere irrita: Decretis a Senatu intercedere, eademque intercidere : ac ferentne bella ex ejus arbitrio penderet: ideoque eam sibi autoritatem omnes Romani Imperatores pernecessariam judicarunt, ut SUMMO RELIGIONIS JURE Senatum in ipsos saepe molestum,obscquentem in omnibus redderent. H. I Duravit quoque continua serie apud illos usque ad Gratianum, qui primus illud cognomen una cum stoia Pontificali respuit ,.
Πναι νομίσαρὲ ratus habitum hunc Christiano indignum esse. Zυ-- l. c. Nihilominus de illo quoque Au- senius in Panegyrico: Unus in ore omnium Gratianus, Potestate Imperator, Virtute Victor, AugustusSanitateJONTIFEX RELIGIONE, Indulgentia Pater, Etate filius, Pietate utrumque superat. Et postea. Pontificalia potius voεciatur quae Tu Pontifex Maximus Deo participatus habuisti. Κ ping. lib. I. AvitquIt. Romia evoci I um . hanc Inscriptioncsn proponit: Gratianus. Pius. Felix. Maximus. Victor. ac. Trium fator. semperi A ug. Pontis Maximus. Germanicus. Max. Alamanni c. Max. Franc. Max. Gothic Apud alias Gentes etiam Reges Sacerdotesque simul fuisse, di, bitate non sinit Ovidii illud de AEnea Lib.XIII. Metamorph. Hunc Anius, quo Rege homines, Antistite Phoebus Ri te colebatur, temploque domoque recepit. Vastus Christianos Imperatores Titulis suis honorem Ponti-fie. Max.inseruisse senti pr)at .m Costit. per. ad Imp. Marthiam, quo indicarent datam sibi potestatem a Deo supremo Imperatore de coelico Monarcha,in omne hominum genus, lacrum, profariun lub Impetio suo degentium.Et hinc recte concludit meuo
496쪽
Dicraniquit. . 2a. Ante tempora Gratiani impcr. neminem alium,quocumq; praetextu, Pontificem Max. sese dicere ausum. g.XVII Idus autem legitimum in electione aut salte confirmatione Romanorum Prasulum Imper. & Reges Romae dominan- testabuisse,extra dubitationis aleam positum est. Nam et si P. R. electores ordinarii, communi de antiquissimi confirmatissimo jure sint Romanus populus & Cardinalis Eccles Clerus,hoc est,totus Musdem Cletus fixus, Constans S ordinarius: Imperatorum operam tamen in clectionibus oportunam de necessariam ante o- mnia schismata Romana inter competitores exoriri solita, poposcerunt,adeo ut quandoq; multum sanguinis profunderetur. cui malo Imperatorum auctoritas resistere potuit. Quare Imperator aut ipse praesens, aut per Legatos suos ibi interesse debuit, non quidem temper apparitoris instar,& Satellitis, ut armata manu turbis occurrcret, tumultuantem enim populum vix ulla vis potest cohibere: sed saepe etiam tanquam sui populi dux S caput, cujus vice&nomine parsonam eligeret, sua ipsς autoritate, cui ei lectar populus propter sui Principis autoritatem facilius acquie iaceret, &sic tumultibus occasio praecideretur. Et schismatibus quidem vel maxime Imperatores lunt excitati, ut electionibus adessent,irrio praeessent. Sic Valentinianus viso certamine in primo Romanae Ecclesiae post divitias comparatas, Schismate inter Damasum& Ursicinum diadex & ultor insurrexit; Damasum in sede confirma vit,& Ursicinum urbe expulit. Ammianin Marcellinus
Sic Honorius Imp. memor caedium, quae in Schismate inter Damasium & Ursicinum contigerant, novosq, audiens tumultus utabanos,ex novo alio Schismate interEulalium &Bonifacium exortos, ad primam relationem Symmachi urbis Praefecti, Eulalii ei ctionem,electioni Bonifacii praeferentis, Eulalium in Episcopatu per literas Ravena missas confirmat,&Bonifacium lubet urbe expelli, ne tumultus cieret. Baron. tomo V. An n. CCCCXVIII. CCCCXIX. Habita postea alia relatione contraria,ad eum a partis BonifacianaeClericis missa,sussit quidem ad se utrum qi venire,
497쪽
DISSERTATIO X. 38 tu congregata Synodo caula dis udicetur, lulpcnia interim Eulalii confirmatione. Et quia Iudicium hac in prima Synodo definiti non potuit, ob rei difficultatem & Patrum diversas sententias,ad ma)orem Synodum fuit deferendum, mandavitque interim Imperator,ut uterque quiesceret,& a Pontificalibus.abstineret dato ab eodem Imperatore Romanae Ecclesiae pro tempore, ad pontificalia exercenda Episcopo Spoletino.. Eulalius tamen, cujus procul dubio potiora jura fuissent,ut patet tum ex fideli relatione Symmachi apud Baronium, ann.CCCCXV ΠLn. 37. quam ex Synodi prioris perplexitate,ib.anno CCCCXIX. n. I 4. Ipsemet sua impatientia ieipsum perdidit,nam dc inobediens factus n. 3 o. jussionibus Imperialibus & seditionibus intentus, compulit Honorium,ut Bonifacium confirmaret, ipsum vero Eulalium ex urbe profligandum mandaretia Confirmationem enim Episcopi R.in casibus schismatum & dissensionum,ad ipsum imperatorem tandem ultimum spectare optime dixerat Symmachus Praefectus apud Baron. ann.CCCCXV ii l. n.74. Et quoniam inquit,pletarisiesra es, de hac parte ferre judicium, quod de hac parte pietas vestra
decernit,praecepio vesri numinu evrdenter informet.. Expecro, quid
pietas vestra decernat, ut quies possit, qua hactenu ervasa est,per δε- rare. Suscipientur, qua Clementia vestra divino juicio operseeu randae religionis reverentia decernenda crediit, ct pro quiete Romanipopuli,inperpetuum strvanda constituit. Basilius Patricius, Prae. fectus Praetorio, Odoacrisque Herulorum,&Italiae Regis in urbe 'ocum tenens, sede Episcopali R. post mortem Simplicii vacante in Synodo Patrum monuit, ut ad electionem novi Pontis non convenirent nisi prius habita cum ipso debita consultatione. Acta se habent Romana Synodi I κ. sub Symmacho cap. a. Cum in unum apud B. Petrum Apostolum resedissentsublimo ct eminentissimus vir, Praefectus Praetorio atque Patricius, agens etiam vices praecellentissimi Regis Pisacris, Basilius disit: tauanquam studii nostri ct religionis iniressit, ut in scopatus electione concordia principaliter struetur Ecclesia, neper occasionem seditionis ,satus civitatis vocetu in Abium, tamen admonisione Beatissemi NIra, Paga nos,ι Simplicii, quam
498쪽
Dr os rata PEDUM PONTIFICIS ROMANI. 43'
aure oculos semper habere debemus,hoc vobis meministis ob obrepatione fise mandatum ιtpropter istumstrepitum, se venerabilis ecclesiae L irimentum si eum de hac luce transire contigerit, non sine nefra, consultaIione cujuslibet celetretur electio. Post Odoacrem Regem, Theodoricus Arrianus Italiae Rex, Symmachum R. P. confirmavit, Laurentium vero,qui cum Symmacho contendebat, Nuceriae Episcopum constituit, teste Platina in Symmacho. Petrum quoque idem Altimi Episcopum,Ecclesiae praesidere jussit. Platina ibidem. Item Felicem Episcopum R. consecrandum proposuit& obtinuit. Casiodorus lib. IIX. s. XV. Stephanus Papa distin. Q. c. 28. ut ancta Romana Ecclesia, cui aut ore Deo praesidemm,a pluribus patitur violentias Pontifice obeunte, quae ob hoc inferuntur, quia absque Imperiati notitia Pontifcissit consecratio, nec Canonico ritu erco ueluine,ab Imperatore directi interpunt nuncii, quiscandala feri vetent, volumus, ut cum instituendus es Pontifex, convenientibus scopis se universo Gero eligatur,praesente Senatu opopulo, qui ordinandus est, c ab omnibus electas praesem ibin Legatis Imperialibus consecretur. Ciu decreto Graiianus praemittit ista; Principibus vero atque Imperatoribus,electiones R. P. atque aliorum Episcoporum res rendas,usus o constitutio tradidit,pro Schumaticorum atque haereticorum dispensionibus,quibus nonnunquam Ecclesa Dei concussa peri. clitabatur. Contra quos legibus delissimorum Imperat. frequenter Ecclesia munita legitur Repraesentabatur ergo electio Pontificum Catholicorum principibus, ut eorum autoritate roborata, nullus haereticorum vel Schismaticorum auderet contraire ; S ut ipsi Principes, tanquam devotissimi filii in eum consentirent, quem sibi in Patrem eligi viderent, ut&in omnibus suffragatores cxisterent. Marcus Antonius de Dominis de RepubI. Ecclesiast ibIVcap.
g. XIX. Praeterea Gothorum irruptio aliam non leviorem occasionem dedit R. Impp. ut in R. P. electione partem merito habere vellent. Ea vero occasio fuit, quod . Ibin , Verene, an sinc, sulpicionem movit de urbe Barbaris tradenda. Unde cavondum fuit,ne dignitas Pontificia in capita Romano Imperio non
499쪽
fida conferretur. De hoc Onuphraus Pan vinius in annotas. .
lagium II. qui florebat Seculo v I. Piatinaestitituit: Gothis Ita- .lia omni per Nartem patricium pulsis, eaque cum ui Rofiui in Orientalis imperii parte facta, sub Iustiniano Imperataex autoritate Papae Vigilii, novus quidam in Comitiis Pontificiis mos inolevitos fuit,ut mortuo Papa, nova quidem electio more malorum 'statim a Ciero,Senatu populoque Romano fieret, verum electus R. P. non ante consecrari atque ab Episcopis ordinari posset,quam eius electio ab Imperatore Constantinopolitano confirmata es set,ipteque literis luis patentibus liccntiam electo Pontifici con- scederet,ut ordinari posset, atque ita jurisdictionem Pontificatust ' itum obtineret. Pro qua licentia consequenda electo hecesse erat certam pecunia quantitatem imperatori transmittere. Qua ve-5nia obtenta ipse postea consecrabatur, & Romanum administrabat Pontificatum. Antea enim iidem dies comitiorum&conis crationis Pontifrc nunciati erant. Hoc a. ideo Iustinianum Imperat .vel ex ejus autoritate Vigilium Papam instituisse credendum est,ut Imperator certus esset de conditionibus novi Ponti fi
cis,cujus tum maxima esse aut Oritas ceperati, Imperatoribus prata
serti in Italia absentibus,ne aliquando Pontifice factiose, vel Im peratoris hoste ordinato,urbs & Italia eo auctore ab orientali I perio deficeret,seque finitimis barbaris traderet,quod Silvetium Papam aliquando quaesivisse sibi persuadebat. Qua ratione fiebat.
ut in novis eum potissimum R. P. crearent, 'uzm Imperatori, a , quo confirmandus erat, amicum osse scirent, de quo ille confid ret, nihil in Italia contra Imperium moliturum, barbaris, praelem:
tim Longobardis eam paulo poli vexantibus. Eo igitur tempore non licebat ad Pontificatum promoveri absque IussionePrincipis Constantinopolitani. lnis in lib. histor.cap. q. Gregorius Papa a Mauritio Imp. confirmatus est,ejusdem etiam se jussione Epitcopum e sse Assirmat, lib. r. Eps. V. postea quoque Caroli M. aevo imperatore Graeco excluso) Hadrianus I. cum universa Synodo.
inquit hi tin Eccle s. di Oct. 63. c. Hadrianus I. in Synodo2 Inperatoribus tradiderunt jus&potestatem eligendi Pontificem.
500쪽
DE OSCI LIS PEDUM PONTIFICIT ROMANI. 44.
ordinandi sedem Apostolicam, Graecus enim Imperator Romae in Carolum nihil potereat, qui totius italiae regimen & dominium tunc obtinebat. malthramus Naumburgenses scopuου de λυe rura Episcopor. Adrianus Papa collaudantibus Romanu se plena synodo,primatum Archiepiscoporum Episcopor. Abbatum, Ducum o Principum acclamatione Carolo M. ejusque Successeribus futuris Ima peratoribus sub anathemate concessit patriciatum Romanum: ct per se velper Nuncios, confirmationem tu electione o consecratione Romam Ponti cis concessit: cst investituras Episcoporum eis determina. vit, ut non consecretur Episcopus, qui per Regem ct Imperatorem non rntroierit pure ct integre,excetita, quos Papa Romanin insestire seco ecrare debet, ex antiquo dono Regum cst Imperatorum, cum abis quae vocantur Regalia, id est a Regibus o Imperatoribuι Pontificibus
Romanu data, infundis o reditibus. In hac concessione eontinen-rur Regales Abbatiae, praepositura. Ex hoc constituto Carolus in n.
Aipulsum Desiderium aliosque Reges cst Tyrannos, bello carde ct exitio
delemit, qui tundos ct bona Ecclesia Romanae, aliarumque Ecclesiarum,mvaserant,omnia reddens libertati. Sigebertus Gemblacens; in Chronico A. DCCLXXlli. Adrianm Papa ad tuendo res Ecclesiae Carolu/u Romam aerest, quo pergens Papiam obsidet, ibique relicto
exercitu Romam pervenit,faninam resurrecrionem ibi peregis. Posteare tens Papiam cepit. Iterumque Romam rediit,hvodum constituit
cum Adriano Papa, aliisque CLIlI. religiosis Episcopis ct Abbatibus , in qua Adrianus Papa,cum universali Synodo jus dedit ei eligendi Pomtiscem , se ordinandi Apostolica edem, dignitatem quoque Principatus : Lege Patrictatu . Insuper Archiepiscopos copos per sinculas Provincias ab eo in vesituram accipere desinivit, est ut nisia Rege laudetur 9 investiatur Episcopus , a nemine consecretur . omnesque huic decreto rebellis anathematizavit, on ire, scerent, bona eorum publicari. Haec constitutio luribus testimonio eo firmatur passim a Gratiano pari. I. Decreti distinci. 63, c. 22 .ab Autore Pannoniatib. et III. cap.r, . TheodorIco a Niem lib. I de Ichisemate. Flacio in C,