장음표시 사용
171쪽
g. Iustitia desciente, Civitas non amittit formam, quamdiu juneta manet secietas , juris 'etsi minus Mindi musa; ut ne base
172쪽
Ι N D EX CAPI TU MINSTITUTI OG IS
Cap. II. De Fundamento e meta Imperii; qua ex origine Guitatis N ὸ nasuta flatus Democratici indagatur. 2cap. III. Quo probatur , ictm quod pars major potest in Democra- - . tia, etiam pose Reges , S Optimates. 8 4. IV. Quo rasiones contrariae
op. V. Quo superior sententia comsmatur ex Dine Romano, NLateris Meris. Iacap. VI. De Summae Potestatis δε- Initione, S disserenis. Iocap. VII. Conmirans monita de aliis Imperii disserensiis. IS cap. VIII. Quatenus Summa Potesar per foedera mutetur. II cap. IX. De Fundame ο imminuenda Majesatis, seu Summa rite 'aitis. I 8 cap. X. De Legibus Fundamentalia
cap. XII. Da Iuribus Masesaris
Cap. XV. De Iure Summa Potestatis eirca Sacra. 36Cap. XUL 2M refellum tur diuersa optiones. gacap. XUII. De variis Res p. Nprimo de Demo alia. 4sCap. XVIII: De causis consitvem di Monarchiam. 48 cap. XIX. De Electione Mona
cap. XX. De Pre Successionis Cap. XXI. De Iure Aristocratico.SICap. XXII. De Democratico. 6 Cap. XXIII. De Tyrannide, N I re ciuiu' refluendi Imperant his. claCap. XXIV. De Contractibus Summarum Potesatum. 66 cap. XXV. Puibus modis Summa Potestas senitur. 69
173쪽
moeso. . Πcap. II. De Parentibus ac Liberis, Dominis N Servis. γε Cap. III. De Otibi', S Muniri. pibus. 78 cap. IV. De civium qua M, G erensia. SI
Cap. V. De Tributis N Vectigal,
cap. VII. De sis , quae Exteri ses
risdictione. Cap. Vin. De Saljectione Remm
cap. IX. De Octu Iuris ictionis
in alieno territoris. Cap. X. De Legatis. r26 p. XI. De Foederibus. I28 Cap. XII. De Bella. .
Cap. XIII. De causis,' recap. XIV. De Fide Publica, dum Bellum geritur, Ex Ma sn
cap. XV. Quomodo C frater, σImperia smantur. 13
174쪽
De Jure Popularis, optimatium,& Regalis
sine vi, de 1 sui juris Populo,
Ad regenda bominum circa res maximas judicia, contra periculo fimos errores,
176쪽
sine vi, a Populo sui juris, constitutu
PERII , quod non I vim , sed a volumitate m
ori nem habuit, nostro saeculo a clarissimis ingeniis agitatae, his
diebus , occalione motuum rubtannicorum, denuo incaluerunt.
2. Nec abs re sorte quis ita existimaverit, inanem hujus rei esse disputationem ; qualido Regnantes ubique tantum juris habere creduntur , quantum manu complecti
viribus exequi possunt; ut hic sereunteus sit Arbiter hujus quaestio
3. Praeserum, quando tam immanis est diversias opinionum, ut cum omnium singulorumque rationes examinaveris, incertior sis multo quam pridem. 4. Non displicuit adeo institvi, tum cujusdam ex Anglia scripti. quod publico nomine, Vero an praetexto , prodiit; narrans eo rem disputando esse redarum, ut mei potius suam doctrinae res vide
tum, aiebat, exemplis rem conficere, ut mod Britami secerunt,
id jure factum videri approbet iis Populis, qui exempla dunt xat ab ipsismet edita refellere
6. Non est tamen haec omni ratione destituta res , ct quamquam victoriae ratio non redditur, causam tamen quisque suae causae praetendit; quin nec parum in animis populorum momenti hubet juris conscientia. 'i 7. Duae sunt opiniones summa A et de
i) Anno i 688. Miueimst o Maria in profugi locum 2-bi d. putare surrogatis o Vj1 Historia nuperae rerum mutationis in Anglia, aut re E. B. id eos. Buerile, iterum edita Londini, a. 2697. 8. Diuiti eo by Corale
177쪽
de emacia Imperii non violenti, altera, Principibus, altera quae Populo indiscretam potestatem tri
8. Prior duplici via procedit,
una, quae potestatem Ι erantium a Dre immediatὸ arcesiit; altera, quae populum in Reges om-ma, quae transferre potuit, transtulisse contendit. 9. Sed hanc , uti nunc est, paulisiper missam faciemus. Posterior sententia Potestatem Supremam semper N in omni Republica Pomsi esse commemorat; idque nunc
quasi jure suo postulat ab iis, qui
Recessu Anglicano gaudent, nec illa consilia laudare non audent. Io. Angli tamen diligenter id agunt, ne hoc iure suum Regem nuper expulisse videantur; quam do se Regi Imperium non abrc
gaisse, sed hunc illo se iassicesevi
deri voluerunt, idque decreto publico enixe prosecuti sunt. II .. .Q. mafiis nescio quammatiam ab illis inituri sint, qui
se Britannicam methodum aliter, quam Miltonianis rationibus, tueri poste desperant. Ia. Meo loco jam pridem fa- mim est, ut cum haec pars Imris , cujus est eam tractare Quaestionem, mihi commissa suiuet, curae habuerim , ut Auditores mei intelligerent, non opus esse ad
Oenem dominandi licentiam intra Bris cancessos concendam. ut omnis Imperii vis aboleatur. 13. quod parum 'aut nihiΙ ab- est, quin ea sententia fiat: quae statuit: Imperantes nihil esse quam Populi procuratores, Mandatarios. I . Procul habeo causas aegri serendi quod adversus rationes meas, quibus inter impotentiam TDrannidis, is insolentiam Plebis, me diam viam curate indagaveram , apud Academiam nostram disi,utari declamarique videmus S audimus.1s. Nam etfi id actum fuerit, ut rationes mihi propriae refellerentur, quia tamen est problema tralatilium , ineptus sim, id si ullo modo succensendum putem 16. Quin gaudeo PotiuS, Occasonem mea pressius examinandie ponendique veritatem liquidius esse datam.
r7. Quod quidem plane iaciendum mihi fuit, ne primum caput Artis, quam sere quotannis. viva voce tradimus, indesensum in loco destituisse videamur. I 8. Sententia , quam volunt esse hujus temporis, novissime renovata est his verbis: Imperium a libera ae sui juris Putila in
Magistratum, P incipem, aut Regem , simpliciter collatum, primitus
178쪽
quam esse a PACTIs inter Populum Principem initis. In quibus terminis prora & puppis , initium ct finis, Orationis hac de re scriptae continetur. 3 I9. Bene habet, quod Collutor Imperii statuitur Populus liberis sui juris, ut vis belli, praec,pua S antiquissima Regnorum origo, ab hac disteptatione re
go. Sed hoc novum est in illa propositione, quod cum Imperii constitutio simpliciter in civitatefacta , MANDATO perpetrari dieitur, vis aliqua major e PacTIS, inter Populum Imperantesque inbtis , proficisci statuitur. II. Nam quae Pacta inter populos atque Reges iniri videmus hodie, vel quae unquam inita fuisse accepimus , omnia pertinent ad Regiam potestatem limitan.
dam , ac intra certos terminos coercendam.
22. Qualia certe videmus esse, quae Britannorum populi 'lim nevissimeque cum suis Regibus ini-
' 23- Adeo ut si potestas Regia .smpliciter delata nihil sit quam Mandatum, pacta nihil esse possint quam circumstriptiones, S quasi instructiones mandati exer-
cendi ae administrandi , ne sit
Procurator cum liberd, quem VO-
et . Nec mihi venit in memtem, ulla unquam pacta cum Regibus augendi juris eorum causal sulse inita ; nisi tu ' facultatem
successionis ad heredes, quae naturae Modati non inest, huc reserendam putes.st S. Verum hoc pactum temporis quidem extensonem adsert, juris intensionem augmentumve praestare non potest: 26. Nam constitutio suecessi,nis nihil est aliud , quam juris primo delati in heredem conti
27. Unde colligi potest, quam juris S prudentiae sit inops haec sententia, oris Regiam psesarem simpliciter, F sine Pactis delatam, a
natura Mandati , pendere statuit. 28. Nam si Regia potestas simpliciter delata, eodem quo consi tuta est arbitris revocari S abole. teri potest , ut natura Moendati sera, ct novi Auctores diserte stotuunt, palam est: 29. Mandatum cum passis adjectis, ne succestario quidem e cluso, plus continere non poste, quam ut Mandatarius semper ab arbitrio Mandantis dependeat. 3o. Proinde, si Britanni suum
Oratio intelligitur PινIOmi, ad calcem hujus opusculi adiecta Diuiti eo by Corale
179쪽
tuerint, ut hiuus sententiae Auctores volunt, non est recusandum, quominus eadem lege Mamdati Rex novus, ubi populis ubssim fuerit, ab re ipserum administranda curandaque removeri atque dimitti possit. gr. Idque tametsi leges inn- dati exaαε servaverit; sub prinstatione mdemnitatis ratione impensarum, S gratiarum Gione pro opera praestita. 32. 2qam hane facultatem inesse Mandati obligationi, notissima Iuris omnium Gentium ratio &observatio dictat. 33. Sed absit omen i credo , lipses Mandati Regalis Patronos esse dicturos. 34. Quamdiu tamen Pacta Britannorum cum Regibus suis ad augendam potestatem Regiam simplici. ter pultam inita, non demonurantur, Thesin nobis contrariam ita serre satis est manifestum. 33. Atque haec ad statum Controversiae. In ipso tractatu quaestionis occurrit primo adversus
HGbesum disputatio de jure Naturae, nobiseum Onitori communis.
36. Nisi quod minimo negandum est , ut visum illi, Statum naturae esse statum belli; hoc est ,
ruptam, ut suum quoque proximum oderit, eumque si praevaleat, spoliare cupiat; adeo ut, si homines sine imperio agant, pax inter eos custodiri nequeat. 37. Etsi haec humanae naturae perversitas non juris, ut Hobbes sed injuriae causa sit, quando ratio naturalis, utcunque, conrapta in alia omnia concedit.
38. Hunc cassum belli promi scui, in quem incidit omnis Anam chia , tam necessario , quam id
semper & ubique factum vidimus,l ubi nulla civitatis erat unitas cum Imperio maximum esse malum , cujus sit capax humanum genus, non potest negari, & latentur dissentientes. 39. Idcirco hanc acerrimam hominibus causam extitisse constituendi ciuitates, tam clara res est, quam certum , Anarchia vitium
nonnisi contrario stabiliendi Imperii instituto posse devitari.
4o. Non excluso licet amore societatis, S mutuarum necessit. dinum communicatione, rerumque judicandarum necessitate, de quibus Orator prolix δ.
r. dae bona sine pace &unione Reipubl. haberi non possunt, ct cum bello promiscuo puriter amittuntur.
42. Quamobrem nisi actum erat ab hominibus , quamdiu talem
180쪽
non statuissent Gionem , qua statum illum funestum arcere, bonaque pacis conservare possent. 43. Proinde nec dicitubilem, xus ob. mala non minora quam erat ille status belli promiscuus, absque Imperio inevitabilis. 44. Hoc populos voluisse tam est dictu necessarium, quam illos
h/llum omnium contra omnu quam
maximε aversari manifestum est. Q. Verum enimvero modus Armandi talem unionem, in libero suique juris Popu , inde ab initio plane est arbitrarius. 46. Sive Imperium uni demandare homini, vel pluribus simul, aut iis per se retinere velint, ut contendit Oratar, ct fateri necessum est '
C A P. I I. Iure Imperii Popularis, quale Romae ac Athenis fuit.
N quavis autem forma Reipubl. Summam Potestatem , si modo summa sit, eandem, quod ad vim ac intentionem ejus attinet, esse
a. Qualis autem illa vis ac intentio sit, nos via quadam demonstrationis propria indagavimus in IVBo r. de Iure Ciuitatis; cujus, etsi ab Oraviore comiter inrisae, cur nos paenitere debeat, causam necdum videmus. 9 .. 3. Initium facimus a facultate Imperii in Civitate Apulari, quam proximε a statu naturali, longissimeque ab invidia, quae hominum judicia praestringere solet, abesse
. Nihil est propius S promptius,
quam ut Populus IH compos, g nerosus, ipse retineat Imperii moderamen ; nec aliis se committat , summae memor hominum improbitatis , amaritiae, saevitiaeque, dum adest licentia. s. Nec aliter cordatissimi quique populi, vel inde ab initio. vel post experientiam, praec uis
auctoribus Romanis-Athenie bus. 6. Modus exercendi regimen
populare ab iisdem est editum , idemque es unicus in multitudine, qui dari potest ;praerigatisa numeri SUFFRAGIORUM in rebus Immis, S MANDATUM in minoribus, per Magistratus procurandis, quo