Ulrici Huberi ... Opera minora et rariora, juris publici et privati. Edidit suisque animadversionibus illustravit Abrahamus Wieling ... Tomus primus secundus

발행: 1746년

분량: 540페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

191쪽

I9. Hoc est evidentius, quando populus Rege constituto dilapsus est, ut nunquam redeat, nec ullus ordo, nulla facultas conveniendi , ct de publicis rebus deliberandi jubendique reservata

est.2o. Nullum enim potest evidentius signum esse, quod totum jus suum abdicaverit, idoue universum in Regem tranuulerit,

quam hujusmovi infinita diciis

gr. Praesertim si antea , cum

luris non parum ipse populus &Optimates retinuitient, convenire sint soliti, sicut in Dania vidimus factum. 22. Quod tenendum ad hane positionem: Rex nunquam in mam data sbi a populo Republ. tantundem juris obtinet, quantum ipse populus; nisi is disertissime id ei concesserit, clarissimis vertis, indu-hiisque locutionibus, suum a se jus prorsus N plane in Regem illum transulerit. pag. 67.

23. Valde vereor, ut qui sic loquuntur, quidl Mandatum sit, intelligant; dum a mandato translationem juris, quae sunt res oppostae, excipiunt. 24. Verum qui antea Mandatum ita explicuerunt, quod sit,

IMPERII.

ubi potestas quo arbitrio data est e dem adimi potes , oportet heiememoria connexionis sint lapsi. 2S. Tu potius ita collige : si Imperium non sit eX Mandato, ut demonstratum est, sed ex translatione juris ac alienatione, simplex ejus constitutio est alienatio unive alis. 26. Propter hanc regulam: tio iudesnita aequipollet universali, non minus in populari sermone, quam in definitionibus Artium. sti Hoc agnoscunt Omnes populi, quibus solenne est, simplicem Regni delationem limitare pactis S exprimere, quas res Imperio delato velint exceptas. 28. Quod nullius usius S ine tum foret, si vera esset Oratoris sententia : Amplicem Imperii delationem unice aestimandam a Natura Mandati. Tunc enim nihil proprium haberet Rex, nihil quod excipi posset, existeret. 29. DANI cum absolutum in Regem suum Imperium totumque jus populi & Optimatium nupera. I 66o. in illum transferrent, nihil aliud fecere, quam quod Pacta Legesque Regiae potestati praescriptas

aboleverunt, librumque earum Regi tradiderunt , ut testatur oculatus

testis Tertonius in suis Memoriis. 8

192쪽

DE JURE

3o. Argumento, se Pactis sublatis rem intelligere esse reductam ad summam sine me potestatem, nis quem snem populus Sintimates ipse habuissent.

gr. Verba Terlonii cum venia Lectoris , etsi peregrina, apponam : Les Esuis s' hsemblerent dans la grande salis si Chatrati, ou is Senaleur Tralle presenta au Ro de Dannemare, de la part de la M.

liore que I on nomme ains, ou sontristes ira Diae contraires a Ia Souve-rainetὸe qui s' allois Utablir. Id est: Ordinibus in Aula majore conoega tis , Senator Troilius Regi Daniae tradidit librum cui nomen erat Hand-1estnung , quia in eo continebantur omnes leges contrariae absolutae potestati, quam erigebant, UPe. m, ne Nobilitatis: urgente imprimis populo, ut satis constat.

23 Omnis igitur ratio generis humani omnino conspirat in hoc, quod Iuris-Consulti Romani coli, gunt ex Lege Regid: Imperio populi simpliciter in Regem vel optimates transato , totum quod pinpulus in se suasque res habuit, jus

esse transatum.

33. Atque adeo Populum vi suae voluntatis non posse redire

ad bellum, nis Rex hostis populi

sit factus, atque ut talem se ge- ν Veiba Neronis

rat , quem casum S in Demo

cratia excepimus.

3s Quod facere intelligitur , si nil opera oblibet ex populo perimat , Bollat, vexet; in eoque

praestatae perseveret, fere ut unus olim talis; Hoc agamus , ait, voquisquam quicquam habeat. 9 3 S. Verum ut singuli ob eius. modi injurias, quamdiu insiturum illud non patet nimis late , taec Dgenerale. se armis Opponant, non convenit cum natura scederis, quo civitas constituitur. 36. Multo minus cum patiemtia Christi populo imposita, neque

cum Literis Sacris, aut usu vel rum Christianorum.

37. Quatenus satis constat, in Dei literis nihil esse, quo privatis potestas fiat ob injurias corporis

aut bonorum , vel populo toti aut ejus parti, ob talia quae non arguant animum hostilem , aut praesentem Civitatis magnaeve paditis ejus ruinam , se Regum actis opponendi armis belli. De moderamine inculpatae tutelae contra vim more latronis illatam antea diximus, nec est heic locus agem di. Sup. cap. II. l. 19. 38. Textus Samuelis Uta δι alibi a n bis absolutus, ct probatum est, nihil opus esse, ut vocem He-C a braeam

apud Suet. cap. 32.

193쪽

D E J U. R E IMPERII.

2 obraeam aliter quam lit Fin more per Pus reddamus; sed Fus, quale Praetor facit, quando inique decernit , ut Paulus docet in I. pen.

de Pustitia is' Iur. obligans sculicet ad patientiam , sive passivam

obedientiam', in quam Vocem valde ringuntur politici Mandatarii.

39. Novi quidem ad locumis uni nihil admodum adtulerunt. Nam quod multim verbis populo non fuisse propositum, se Regum

injuriis subjicere, sed judicia S

ducatum in bellis quaesiisse Contendunt , haec est indubitata mens omnium, qui veniunt in civit,

tem.

4o. Sed quia prudentium est scire, quam perverse homines potenti1 sibi delata soleant uti, secunda consideratio est, quam Sm lmuel iis inculcat, fore ut, si Reges male regnent S injurias committant, idcirco jugum excutere

nequeant.

4 I. Nee id unquam legimus, populo auctores fuisse Prophetas, ne quidem adversus Reges impientis imos. 42. Nam desectio decem tribuum si Roboamo , unde juris argumentum ducit orator, justo quidem Dei judicio ct decreto, sed

nullo bono exemplo consiliove , via pervulgata tumultuantis plebis , ct ambitione tyrannidi imminentium perpetrata est. 43. Valde sibi placent dissemtientes in eo quod Prophetam a Deo inspiratum, morem tyrannicum juris nomine fuisse demonstraturum minime credendum sit. 44. Ego vero jus esse statuo, per quod filius a Patre, uxor i Marito, servus a Domino, civis a Civitate male habitus, ad passimam, fas erit hac voce opinor uti, 0hedientiam tenentur.

S. Rusque juris Deum Auctorem , atque eundem injuriae a parte facientis vindicem esse probo , quod nullo modo pugnarestiunt Divini atque Humani Iurris Consulti. 46. Dc sinendum igitur in hoe est, Regiam potestatem simpliciter Populo, nullam Imperat pa tem excipiente , oelatam , non esse Mandatum ; sed esse juris , quod populus habebat, translati nem, ita ut de Aristocratiis inte,

legimus.

47. Atque ideo de Regibus ita constitutis, recte dixeris, quod Argivi antiquissimi ad suum Regem apud Aschylum , in Sunsio. vs. a. seqq.

194쪽

DE JURE IMPERII.

TU OUI ES POPULUS, TO- ΤΛQUE CIVITAS, JUDEX IUDICIS EXPERS. 11

Quod hodie nemo de Senatu V neto, de ordinibus Universis Batavis, S Possessoribus immobilium in Frisia, juxta urbium Rectores, praedicari insolans arbitre.

tura

ii Vid. de hoc loco Gron ius Avus ad Gror. M. L-III. VIII. uum. Io.

c A P. V.

Te Contractu originali, o Iure Regni pactis limitati. Porro ad Imperii simpliciter

aut certis pactis constituti nu

turam pertinet Quasio , nuper etiam in Anglia mota: an inter Imperantes atque subjectos inter. cedat omnino aliqua conventio, sive Contractus, quo primum fumdatur Imperium, unde Originalis vocetur pa. Qui negant, hi simplicem Imperii constitutionem per modum compromitis omnium singulorumque civium inter se considerant.. 3. Ne de illis, qui Imperium h Deo , sine medio supra cives impositum, derivant, loquamur.

li judiciarii in Arbitrum compro

Mutunt , hoc fit mutua convenis

tione inter ipsos ; Quod Titius de ra controversa satuet, id tu servasurum te spondes 8 B Tu vicissim p Spondeo , dicitur utrimque. Hoc est Compromissum , cujus Vi partes stare coguntur Arbitri sententia, sive aequa sue iniqua, sine

ullo provocationis remedio. S. Quanquam autem omnis Adibitri potestas ex compromisso veniat, nullus tamen inter litigam tes S Arbitrum vertitur contra ctus, quo hic se bene judicaturum promiserit, sed tantum, quo ADbitrium recepit. 6. Interim litigantes certos ibmites Arbitro futuro praescribere

solent, quos si excedat, ipse jure nullum es, quod facit & jubet;

quia potestas ejus unice de compromissis partium pendet. Diuiligod by Corale

195쪽

7. Eodem modo, aiunt, qui illorum sunt moderatiores: Civbtatis Imperium metu belli landatur in reciproca promissione Civium, hujusmodi in Democratia;

QM3d pars major populi statuet, id tu facere, pati, spondes 8 Spondeo. Et Tu vietem y Spondet similiter ;sc totus populus conjungitur. In

Aristocratia, in Remo: Quod Optimates , quod Rex statuet, ei te pariturum spondes Τ8. Hactenus cives inter se conjuncti sunt; pars major quae tum adhuc nulla est , caeteriqtie Imperantes , etsi recipiant Imperium, ad certum modum regnandi nullo contractu tenentur. 9. Si tamen ante receptum Imperium certae leges regnandi prae- Libantur, has limitare potestatem regnantis, ut acta contraria

sint ipso iure nulla , dictum S

certum est.

Io. Non quod leges istae per modum Contractus eum obligant, sed quia vim habent legum fumdamentalium , ne plus juris habere possit quam Populus voluiti II. Iusjura dum quod feris sequitur , non sacere novum cum

populo contractum , Imperio jampridem stabilito, sed obstringere

Imperantes Deo.

IMPERII.

I 2. Quando igitur hi male rem gerunt, perjuri sunt, nec tamen dem populo datam violant; quia

id actum non est, ut nova obibgatio contraheretur. I 3. Nam ante praestitum ius-jurandum Rex elestus, aut her ditarius, eandem potestatem e

ercet , quam postea ; nisi aliter expresse cautum sit, ut nuper a Scotis. ia I . Haec in casu Regni construtuli, sicubi de contractu initio non constet, haud insubtiliter

diseeptantur. Is. Imo in dabis contractum inter Regem populumque, Prae ter acceptationem ejus, quod cuves inter se compromiserunt, Praesumi non posse videri, quia contractus sunt facti, quos ut probari oporteat, praesumi non solent. I S. In Democratia non videtur

ejusmodi contractui locus esse posse, quia pars major quae exer cet Imperium, stabilito demum imperio existet. 17. In optimatium quoque R publica vix est ut talis stipulatio interveniat; quia plerumque stabilitur in incertas persenas, sicut in exemplo Balia Florentinae s perius demonstratum est, cap. III. l. 2s.18. AG

i,) Anno t689. Vid. Bumet. M. V. His3. ad La. p. 23. M. ia Mutatum vero postea anno Iro7. in tractatu unionis. Idem M. n. p. v.

196쪽

DE JURE

18. Adversis hanc tamen sententiam disputavimus in lib. I. de Pure Civit. Sed . II. cap. 4. ubi probatum , in ipsa quoque Democratia dari foedus inter Imperantes atque subjectos. 39. Ideoque illos, si non prinponant sibi ut Legem Supremam,

populi salutem, permis reos non modo in Deum, sed in ipsum quoque populum fieri demonstravi

mus.

go. Sic tamen ut ab illo foederis articulo separatus sit alius, qui est de Imperio ob injurias Imperantium non dissetvendo. gr. Nisi ob demonstrationem hostilis in populum animi , vel ob. causas specialiter expressas. 22. Tenemus igitur in unive sum : dari contractum originalem , inter quemlibet populum Imperantesque a populo constitutos. 23. Sed contractus ejus partes plerumque multo evidentiores

sunt in Regno, quam in Aristocratia. 24. Qualis sit contractus species, ex re gesta, naturaque negotii intelligendum est.2s. Plane si populus ita faciem dum putet, ut Regem Mandato constituat, quominus ita faciat,

nihil magis impedimento est,quam in Magistratibus constituendis.

26. Quin si Magistratibus suis

Regum nomen tribuere velint, nec vocis etJmolo a , nee forsitan exempla deficiant, etsi a more

populorum id est alienum. et . Talis Rex Mandatarius fuit Theseus Atheniensium , ut ipse quidem fatetur apud Euripidem in Suppl. vs. 4o . seqq.

Hela populus imperat, nec uni Subjecta civitas tenetur. I3 28. Hoc autem fit, quando ipse populus jura summa potestatis sibi reservat, pacis & belli, s

rendarum legum, summam provocationem , creationem Magistratuum praecipuorum, S caelora ἔ-instrumenta.

29. Quando autem populus Regem constituit, nihilque sibi retinet ; si quis tum velit, in DAT concipere, non potestaliam imperandi sermam habere in animo , quam fuit in castris apud Trojam , apud Eurip. in Iphig. Aul. M. 927.

ri) Egregius locus, unde comparatio haud inelegans Frisiorum inter & Atheniensium rempubl. percommode institui posset. Cons. Grouus d. sib. I. cap. GI. I.

197쪽

α DE IURE

Et nos Aridis , s quidem bene imperem , Parebimus; φ minus, non parmbimus. 3o. Haec enim est ratio Mandati , quamdiu placet administratio, continuatur; quando piget,

revocatur.

3 I. Et credo eos , quibus a puero Civitatis imperium a Mandato pendere visum est, dissie ulter limites inventuros, quos ultra citraque Rectores simpliciter creati procedere nequeant. 32. Aut enim Mandatum non est; aut a Populi arbitrio, non a Rectorum prudentia, judicium, bene an male fungantur regimine, dependet.

33. Quam bene autem se talis civitas habitura sit ad pacem, si quis ad intelligendum demonstrationis egeat , cum eo de his rebus disputari non posse, merito quis dixerit. 34. Qualis igitur est ContractuspEst cessio S alienatio, cujus titulus Imperium: eaque Vel simplex, vel limitata pactis & conditionibus.

IMPERII.

33. De Simplici actum capite

praecedenti , deque ea tenendum: etsi nullae conditiones ei palam adjiciantur, inesse tamen non nubias ex natura negotii quod agitur. 36. Praeter eas, quibus etiam in Democratia locum esse diximus, de animo hostili, & de vi more latronum laeta. 37. In Voluntariis tacite intelligitur, I. Salvam civibus esse debere libertatem personarum , rerumque suarum, Dominium. 14 38. II. Imperantes non posse alienare civitatem Vel ejus partem , Regesque nihil ultra terminos vitae de Imperio statuere

posse, & si qua similia. 39. Sed expressa Pacta in Imperiis Voluntariis plura vel pauciora sunt , ut quisque populus libertatis suae providus, aut fiducia erga Principes securus est. o. Nam in insocratiis , ut saepe dictum , maxime laxioris numeri, pauca Vel nulla sunt i

ter populum S Optimates pacta

conditionalia. 43. Utrum autem tollant condiationes Potestatem Summam, an arctius duntaxat exercitium ejus faciant, ex qualitate sententiaque singularum est colligendum.

ita Ouod nescio, an quisquam plenius ostenderit acutissimo Lockio , de Ruim. Cio. υ 4. imprudoetius vero negaverit Jo. Frire. Homio, in Archit. δε Civit. lib. II. cap. 1. π 3.

198쪽

DE IURE IMPERII.

42. Tolli videtur, quando sic quas Vocant. constitutum est , ne quicquam 48. In Successivis Regnis vacat Rex in summa Repub'. sine con-ithronus , quando Regia stirps sensu Senatus vel Ordinum po-sdeficit, aut quando successio impuli facere possit. errumpitur. 43. Quo casu summa potestas 49. Quod jure fieri nequit, si inter populum Proceresue - cum verum est quod probavimus: Im- Rege communicatur, atque ita om-iperium a populo esse alienatum; nino in hujus persona desinit esse nisi quando verὰ casus existit, quo summa : sicut usu venit in Pol sRespubl. aliter salva esse non ponia. sis test, qui casus est facti. 44. Quod si communicatio non So. Quod si demonstrare vo- fiat in universiam, sed de certisiluerint, qui nuper In vicino regno capitibus, ibi non tolli, sed mi-singeminabant: Rege opus esse denui summam potestatem, ratio jure, uel de facto ; & hunc mo- dictat; ut fit in Magia Britannia.idum posse' legitimari; nec ratio-4S. Hujusmodi conditiones trLine, neque exemplis, destitui vibus modis constitui videntur. Aulidentur. ' per modum ferendi leges inde ab SI. Quatenus nulla sorte gens initio; vel praevio consensu Reg-itam monarchica aut succeuoria nantis; vel per praescriptionem. est, in qua plura ejusmodi exem 6. Inde ab initio, per modum i pia juris facultatem non induerint, legis, priusquam Regnum consti- l sicut bis apud Francos Galliae. 17 tuatur, vel cum postea thronus j S2. Non vacante throno, n vacat. 16) l vae regnandi leges stabiliri non 47. Vacare thronus dicitur in possunt, nisi Rege consentiente Electivis regnis , quoties Rege per modum Contractus; quorum

mortuo novus eligitur, cui novae obvia sunt exempla. nullumque conditiones identidem praescribi i πραγματικωτερον δέ sa Orientali.

possunt, ut fit in Capitulationibus, i 18)

199쪽

is DE IURE IMPERII.

s3. Denique Praescriptione Re-l mitata quandoque simplicia , &gna simpliciter delata saepe fieri l absoluta sunt, probavimus in lib conditionata; quemadmodum li- l I. de Dre Ciuit. Sed . III. cap. IX. C A P. VI. Sanctione Legum Fundamentalium. Conditiones alienationi siummae potestatis adjectar, sive per modum Legum, quassumtamentales vocant, sive per modum paciscendi concipiantur, sanctionesve clausula executoria, quae det illis effectum, confirmantur. I9

pressa vel tacita: Mnesa, quando populus, aut Proceres stipulantur ; ut si Rex non seridet eas Leges , eave pacta, tum ciues ad Obsequium non teneamur.

electionibus adjicere sunt solici, ct illi quidem non desierunt; hi

novo Regi suo volentes nolentes, eam nuper, sub titulo de Edicto R. Andreae tollendo, remiserunt. 2o

bis non exprimitur, sed ex an, mo sententiaque partium , negotiique natura, tacite intelligi-

S. Inter expressam autem & tacitam hoc interest , ut videtur :vi e resae sanctionis singuli cives, aut Magnates, habent jus opponendi se & resistendi his , quae contra pacta fimdamentalia fiunt. . 6. Sicut in Polonia singuli Nobiles habent ius tribunitium intercedendi, & comitia rumpendi ; atque in edicto R. Andreae continebatur; rebelles non fore, qui Regum inis contra leges susceptis vim opponerent. 7. Ex tacita sanctione, quam recte dicas inesse cunctis Imperii pactionibus originariis , duplex effectus

io omnem istiusmodi vim istum a naturali pacto ri inter pares inigatione arcem fendam esse. res ipsa loquitur Vid. Insiit. Reu Sect. I. x x β. χοἰ De poloni, id Pam Conventa nominatim testantur; sicuti de Imperataruus no- 'ris Capitulationes. De Principibus mi arum Schookius I. cap. I Privilestium Regis Andrea ab anno troi. inque annum i 687. quo in Comitiis abolitum. Vid. Guntingit ni cars Et . p. II. p. 74 ἔ-

200쪽

DE IURE IMPERII.

effectus oriri videtur, primus, ct

secundarius.

8. Primus est nullitas, quatenus acta Regum Pactis Funda. mentalibus contraria sunt ipse jure nullius. Quia Rex potestatem sibi

delatam notorie excedens, hactenus ipso jure fit priuatus. ro. Secundarius effectus est, qui inde mecitatἡ oritur, jus de facto, ut riunt, se opponendi, atque resiuendi. 11. Hoc singulis non compintit, verum his qui pacti sint, aut parti illorum majori.

Ia. Nam singuli qui non pacti

sunt, jus universorum Ocxupare non possunt, quibus competit existimare , quando leges exequi , vel pacem praeserre velint.13. Proinde singuli tenentur obedientiam duntaxat possNam, ut ne cons nitant, nec faciant quie- quam parendi causa; sed vim ne

ponant. et 1 14. Quod si tantus sit excessus legum S tanta vis dominationis, ut nullum sit dubium, quin hi, quorum est jus pacti, si possent, opponere se vellent; dicendum est , initium a paucis fieri posse. rs. Ratibabitio quoque liberaeorum, qui jus pacti habebant, eandem vim heic loci, quam semper, obtinebit, ut pro Mandata

habeatur. I 6. Harum rerum evidens usus

venit in motibus Belgicis , qui paucis Proceribus S infima plebe, non ab iis quibus ab antiquo jin populi erat, sunt inchoati ag 17. Sed post uam de nialitate

plurium a Principe actorum non dubitabatur, nec etiam de animo majoris Procerum parcis, ut ex ratiliabitione liberrima dein a probatum est, acta gesta paucorum legitimata sunt. I 8. Idem in novissimo Anglia Scottaeque processis, ac eventu, e rate observatum esse, facile ani

madversum est. 23 I9. Ex his facile colligitur, in Regnis, S in Aristocratiis simpliciter constitutis, ubi nulla sunt Pacta Originalia , non oririi tale jus primaevum, aut secundarium ἔnisi lactant Imperantes Contra

j quod tacite in omnibus Imperiisl excipi Ibpra demonstravimus. 24 D a go. Sed

SEARCH

MENU NAVIGATION