장음표시 사용
21쪽
dc monstrationibus, nemo autem lanae mentis di ait eadem esse considetationis subalternatae disciplinae. Ita de in Medicina, res naturales repetuntur, quia sine iis, quae lunt Medicae considerationis non queunt intelligi. Et cuius gratia repetuntur Quia nempe multi ad Medicinam accedunt, qui ansis Medicinae carent, hoc est non diligentem satis curam in iis addiscendis loca iunt quae aute Medicinam discere debebant. Sin autem ista prius teneant, ne opus quidem est, imo taediosum est, eadem quae ex Physica constant, repetere, cita eandem crambem rursus apponere. Qirpis autem dixi in aliqua palle Medicinae illas considerari bene novisti, quod pallem Medicinae aliam ita nil umptam , aliam propriam feci. Sed quid est tractari in Medicinae parte aliena seu transsumpta Nimirum non ita tractari, ut sit considerationis Medicinae Pergit nunc ita Sed dic mihi alimenta, Medicamenta, venena sanitas morbus, signa curandi ratio non sunt considerationis Medica apud te Resp. Alimenta, Medicamenta , sanitas, Morbus, Signa, quatenus sumuntur pro rebus, quae signant, omnia Physicae considerationis mihi sunt, an Medicina repetuntur neque id ex necessitate abibluta postulato artis led quia non rato ad Medicinam accedunt, qui ista in Physicis nondum didicerunt vel ideo quia nimium ad Medicinam properant, vel ideo, quia non habuerunt Praeceptores satis idoneos, vel ideo, quia pravus usus ita invaluit, ut qui ista in Physicis proponeret, ab impiudentibus aut aliena tractate judicaretur, aut discipulos non sit habiturus. Caeterum ratio cognoscendi, quod aliquis sit sanus vel aeger, quo morbo, a qua caula, in qua parte, qua magnitudine
aut saevitia c. laboret; dc ratio lutura circa lanosin aegios piaedicendi ratem debita promptitudine per alimenta, medicamenta, instrumenta Chii urgica sanitatem quoad fieri potest tutari aestituete poste omnia Medicae considerationis lunt Plura non dixi p. 8. Messi meae,&accurate distinxi distinguenda, ita ut haec cum illis conferenti appareat talie ex illis verbis Pseud. Apol. concludere, quod iudicem omnia in Medicina ex Phy- scis repeti contra expressa mea verba: signandi rationem ex Pi Visa Ur Logica eo oretio natam esse, hoe esse quid diversum ab iis quae in Phrsicis Logicis traduntur, sed tamen originem suam ab his cepisse: Θ curanssi rationem in Physica fundamentum habere, sine ea temerari exercerι quippe sic omnis disciplina subalternata, qualem tu Medicinam i et pectu Physicae esse putas a sua subalternante, inanis ars a scientia unde oritur dependet. Ne autem quis arbitretur, a me solo ista dici, Lorinum inspice loco cit. tr. de scient de Peterium l. 2. Plui. naturai. c. q. Licet enim illi Medici non siit, tamen hoc cognoveri int, non licere Medico pro suo venditare, quod alterius est. Novit ista Plem- pius ideoque Perer in ordinem cogere tentati. r. sund Med. c. s. verum conatu irrito. Nam I. Perer non dicit Medicinam, quatenus in se consideratur ex duobus habitibus componi, sed in Medico persecto duos habitus requiri, quorum alter pei tineat ad Medi- ei nam, alter autem tantum in Medicinam si translatus. Secum autem ipse hoc urgens Plem pius pugnat, nam c. a. scripserat, ese artem e cientιamsignificare aggregatum inant mo ex diversu habilibm 2 tessum id supponit Pi in omni arte primum cognosci ies, sicut multa in Medicina proponuntur. Nam supponuntur quidem cognita in artibus. quae in iis tradi secundum accuratam methodum non conveniti licet quandoque ob igno tantiam ad Medicinam accedentium prudentiae praeceptorum Medicorum sit, ea quoque
in ipse artis vestibulo suis discipulis tradete. . non iuvat Plemplum ista distinctio quod eadem alia acalia ratione in Phylicis proporiamur. Nam scientifica non pollunt proponi
22쪽
nisi scientilice eadem tamen scientifice cognita possunt intendi ad aliquid efficiendum. Et hoc pari aer est, quod scripti p. 4 8. mecae methodi quodscientia dogmara in Physica explicata, in Medicina transformentur in a Zιonum praevia , qua extensio quasi qu damsi eunitionis PhUisa adpraxm. Neque illa contumeliosa sunt in Medicinam, quippe blum Ostendunt, quid proprie Medicinae sit de quid aliis disciplinis debeat. Proinde etiam ipti Medici idem testantur. Mihi asserenti Plem pius non credet, utpote cui nimium mihi tribuere videbor, si Medicum me dixero. In subsidium ergo vocabo Donat Antonii im ab Attomari, qui Gai quoque in suam lententiam perducere tentat. Ita autem ille in princ.
r. Midicae In his tribus continentur omnia, qua ad artem Medicam jectant nam commoda ea sunt vel ad Dio NOTIONEM, vel Cu RATIONEM, vel PROGNOS VI in M. Curatio autem per se a Messicis exereetur, prenotio vero se ignoti propter curationem, ut GH inquit tari rat vict inretiaνb. acat . proinde intres primarias partes
artem Messitam dii id asprere melius erit, quam in quisque , ut in I BuSDAM Uum fuit ex eiusdem Galaeni sententι a. l. II. In definitione rerum naturalium desideravi, quod quando dicit esse res Physicae
conliderationis, genus assienaveri tale, quod non solum iecundum rem prorsus acciden tale est rebus naturalibus, sed&taliter accidentale, quod non rei convenit secundum naturae cui suin, sed prout ab intellectu consileratur. Haec proposui, i s. merito. Nam fieri prorsus pol se, ut fieri possit genus d c finitionis definit non compedete, nunquam a
quoquam Logico edoctus sum. Palmam dabo si Plemnius aliquem fide dignum citaverit. Verum quod ita accidentaliter se habet, secus se habere, ne quidem concipi potest. Pone enim vel Medicinam nunquam conscribi, uel nullum i ellectum humanum dari,an desinent res naturales elle res naturales, licet non filii suturae Mediis considerationis Persuadeat id Plem pius quibus potest meum alle alii non impetrabid. Neq; id Pseud-Apologista ostendit. Ille enim t. distinguit inter genus, o id quod est loco generis positulia: hocque tantum a P Lmpio factitatum allerit Uerum sive aliquid sit genus, sive loco generis polit tim debetit, esea itum, ut ei respectu cujus ita se habet, per se conveniat, aut, si illud ita non placer, ad minimuinita se habeat,etit hunquam .ei convenire non possit. Deinde notandum est quod res sint vel praedicamentales vel extrapraedicamentales & quidem in illoruni desinitionibus semper genus conceptum indit Terentiae explet: at in iis quae sunt vel supra vel intra praedicamenta aliquid ponitur loco generis, quod tamen cum genere in hoc convenit, quod es lentiale est,i non reciprocum respectu inseriorum, licet non habeat alia requisita generis praedicamentalis Unde Guthius Synops Log. Peripat ut haec
accurate discerneret, classes si tinctas ierum tacit, ut inqlia libet possint illa loco generum
assignare, quae sunt Elatiora Lessentialia. 1 inquit, me alloquens Insignem Logica -- peritiam pro , dum existimas genus definiri de desinitopradicari in quasione quid est, timetialiter. Hoe sit in definitionibus sentiali in Luteaster in accidentalibus non requiritur. Resp. Ignoto igitur mihi Plem tuus , ego enim non aliter a Praeceptoribus meis edoctus sium, quam quod definitiones essentiales ela accidentales propriis verbis con-eeprae non disseruiit eo, quod non utrobique genus deberet de interiotibus praedicari essentialiter de in quaeione quid est sed quod in definitionibus accidentalibus non em per pIneretur penus proximum, de differentia specifica. Postquam a Praeceptoribus meis dimissus fiam nondum a quoquam Logicorum melius edoctus sum . gratias igitui Plemplo agam, si Autores nominaverit, qui hoc docuerint. mu'd enim ipse additi quando dicis urgenm definiti, genus ibi omne i appetasur, quod lasimparet sicuti etiam in loco a
23쪽
o N o T. s DNnere adjeciem genus est qui magiscommune, species minus communeseimiam late ta-iens hoc ipsum eum nihil juvat. Nam r. quod sciam a nemine proditum est applicati id posse ad definitiones nam speciei nomine&individuum ibi venit, de quo non praedicatur genus sed species et hoc admissis, dicimus id non esse latius. quod aliquando rei potest non convenire, quale illud est, quod accidentale rei est. Manet proinde male id loco generis postuma Plem pio esse. - . III. Hoc Plem pio obieci, quod in definitionis renim naturalium explicatione dixerit quidem, his verbi. sunt rei considerationis Medica' excludi materiamin formam , attamen non adjunxerit rationem, quare iis verbis exesudantur. Posse enim quenquam dicere materiam deformam quoque esseconsiderationis Medicae, quia sne illarum cognitione res nondum ad prima principia deducta sit: negare elementa esse considerationis Medicae. aut res naturales. Et postea rationem addidi, quare hi videmur Gai materiam& imam non recensuisse, quale cum secuti postea alii sint mare satis a me de ducta sunt, i 3 Pseud-Apologista in examine meorum docet id materiam Fformam non considerationis Aledica, quia alioquin nihilobstaret, quo miniuiora P0sica in Medietna repetatur. Re . Non nego hanc consequclam verum uno absurdo dato caetera accidunt. Hoc enim est, quod urveo, uno ex Physica ad Medicinam transsato ut praece pia Medicinae certiora ε rationi congrua appareant, nihil causae et se, quare non ulterius pro rediamur, de tandem univeriam Physicam intransseminus 3 Deinde directe relpon surus: O debent omnia iis remo pia revocari, neque demonstrari in Medicina uenim M.Leinasubalternata Phl ca, quare istim prineipia per principii 1m GmοUm-νi debent. Resp. Quia itaque elementa quoque principia mistorum de species corporum sunt, non est necesse de his quoque in Medicina agere, imoconfunditur disciplina subati
ternata subalternans, scissat Excipit ad ista, autoritatem Gai urgens, quod nemo νecte, se ratione curaretosit morbo similares, qui prima corporis elementa nonari Potes autem quis eurare recte,esnec materiam neesarmam noris R. Qui materiam Drmam patiter elementa non cognoverit 'ille potest curare recte similares morbos, si id ita sumatur, quod convenientia medicamenta iisdem morbis applicare possit sed frecte curare intellipas rivia curare, iis scire uiam, quare ista remedia adhibeantur raciunde talem vim habeant, quod Galenus intendit, tum qui elementa ignorat non recte curat; neque
recte curat, qui materiamin formam ignorat, Lapnosito quod prima principia snt xquia non scit unde elementa illam vim habeant. Et quaeso, quid ad Medicum magis pertinet an eognoscere medicamenta id praestare virtute elementorum, an ipsa quoque elementa id praestare ratione suorum principiorum, de quod ulterius inquiri non debeat IV. Notavi indefinitione Plenapii verbo insint aequivocationem involvi. atque inde obscutitatem indefinitione importati. Haec sitis deduxi p. i s. seq. method. Ad haee excipit Pleud-Apologista AEquivocationem illam a Plcmpio indicatione aequivocatorum sublatam esse. Resp. ego illa aequivocatoriam indicatione non tollit Plena pinsaeoui- vocationem e sed ostendit, quod in ipsi definitione aequit oce urnatur. Nisi enim noem ibi artiatur, ostendat mihi Plemptus,quod vox iNsuN in sua definitione unum syn numicum significatum obtineat. Sin id tacere non possit, confiteatur quod res est, definitionem suam aequivocam esse.
Aliud quoque vitium istius definitionis tuae Plenarius recenset, quod nempe e acri in--irato competat, qui tamen non sit res naturalis sed non- naturalis. Verum hac quidemne caulaeam ejicere non erat nectassium nihil enim repugnat, rem nou- naturalem elle
24쪽
rem naturalem. Quippe somn- , vigilia, moimo quies, animitathemata, exeνera,
vetenta,saltem aliqua res non naturalessunt, ct tamen nartirales pertinentes ad functioris Imo neque medetur illi malo, uti putat in definitionibus suis novis. Nam sub prima, quae talis est Res naturaus sunt res Medica considerationu, quas eoum vivens a sua natura haber, licet pariter res non naturales recensitas comprehendere, sanitatem quoque omnesque ejus species ac consequentia ejus effecta numerare, quae Pseud-Αpol. e numero rerum naturalium excludit. Et altera, quae talis est: sunt res Medica considerationu, qua eorpori viventi a natura insunt, vel ab eo secundum naturam esseiunturispeetatim aerein exspiratione expulsum admittit. Nam ille talis a respirante secundum nati messicitur; aut si nodum in scirpo quaerens hoc neget, solum expulsae ligines itiai re ex sphato erunt res naturalis, quae tamen luntres non-naturalis Male, ergo, Plem-pio iudice, definitio formata est. Alia istarum definitionum vitia maiora Plempius vel dimimulavit, vel non stivit. Ut i. quod vox HABERE pariter aequivoca sit quam , a s s . . quod obscurumst, quid intelligat in definitione sua per A Tu RAM. 3 quod secunda per divisionem fiat. 4. quod neutra medeatur vitiis generis. Quae ipsa tamen hoc loci late non persequar: quoniam id praecipue intendo, ut mea a Plempii insultu vindicem, non ut nova cubia in hac responsione ingeram. Transeamus nune ad definitionis meae examen a Pseud Apologista institutum. r. igitur meae definitioni objicit Secundum istam tuam definitionem res Medio vocata non naturales junt naturales. Resp. Concedo totum: si res no naturales in naturali constitutione maneant, quod sint res naturales. De quo videatur suppositum quae modo ad Plempli definitiones novas attulimus, ubi ostendimus quoque eandem dissicultatem ejus definitionibus objici posse. 1. Objicit ita: Praterea causa visad aliquid pertinere, fareri qua divinum intellectum divinam voluntatem ramam naturata tonsi urionis causam es. Ergo divinmintelle voluntnssunt res naturales apud te angeli quoque, nam ct hos admittu bonasanitatu esse custodes Resp. Notavi supra supposto r. am- Biguitatem involvi in voce RE NATu RALES, 1. eam limita vi , quod Medicis RE NATu RA Las dicantur quae inordine ad corpus humanum se habeant ut ΜΑ- Tu A Lx ipsis Deus ergo, cum bruta tem tacit, morbos arcet totum corpus con servat, an se non habet, ut quid NATu RAL respectu Hominis Si negas, interam ex tua sententia sequi, Homini a Deo suo dependere, qua producatonem, confer vationem. operationes, omniaque quae ipsi competunt secundum naturam, non esse respectu ejus naturalia. Hoc autem quam ablbnum si hinc potes intelligere: Omnu crearura re actu nasurati es a creatore seu D suo dependere,
Maior patet quia in essentiali naturali creaturae conceptu hoc involvitur Minor autem evidens est. Hoc posito ita ulterius argumentor: βι homini a Deo dependera sis naturale, utique Dem hominem in naturali suo flatu conservans respecta impotes vici res nasurassi. Sed verum es antecedens. Ergo. Primae enunciationis consequentia patet quia relatale mutuo inserunt quare si naturaleli omini est a Deo dependere Ergo respectu ejusdem naturale est Deum istud largiti croa-
rurae, sine quo ab eo naturaliter non dependeret. Nihil autem te naturalis nomineam
25쪽
conli iter.ibum, esse in ab luto suo conceptura E M NATu RALEM: sed quod cum sanitatem producit, vetessicit se habeat ut NATu RALE Quam , seu ut EN quod NAT una L est homini seu ut Mari, quae NATu RALis edi homini. Unde patet, quod possit quid est Ras NAτuRALrs inuite, quod tamen non est Res Naturalis absoluta sicut ex adverso potest aliquid esse res naturalis absolutes, .non tale res
Et quid opus est ista tam longe deducere plena pius ipse hac eadem illationis. qua ipse
utitur vi, mecum sentire tenetur. Ecce ait in Pseud-Apolost. Res raternatur pro comrrar o suo habet remsecundum naturam haeque triplex est prout resprate naturam,
scilicet sanitas, ea a sanitatu, sanitatem eo equons Subsumat ergo Deus est causa sanitatis, angeli sunt sanitatis custodes. Ergo sunt res secundum naturam. Rursus Deus est causa monorum, angeliquandoque inlligunt morbos. Ergo sunt res praeternaturam. Qiijd huic ratiocinationi deficies Et quid periculi est, si ei a Medicis ita accipiantur,
quemadmodum abus capi insinuavi S id urgeat quis, Plempius id non urget indauis
remedicos discernere res intra naturam positas, ab iis quae iapra naturam sunt, & non debuisse confundere tam diversarum retum causalitates communi nomine e statim illis assurgam,&ne vel minimo etiam per accidens errandi suppeditetur ansa uno verbo addito definitionem meam instituam taliter νας naturale sun qua inetra naturam posita
ad naturatim hominis consiturionempe νtinent. Hoc ipi tamen neutiquam concessero
non debere Medicum, maxime Christianum etiam ad Deum se elevare. Quippe de Gemtiles Medici hoe non omiserunt. Notabilis super hoc locus est apud Hippocratem l de elegant qui ira sonat Neque enim Numen eunera gubernans in Medicina otiosum esse advertimus, sive in iis morbis quos V et eurara nitimur De in iis quos ultra absque
notUra opera superari videmus. Nam quotquot morbos Medicinatio Est, Dei munere on-ringit. Quincti a Medicina via a Deo penis , ore. Nihil veto periculi est, ne hinc sequatur, quod Pseud Apolog. porro urget, in magnam Theologia partem Medicina complectatur, C tract.rre debeat. Nam non necesse est, ut in Medicina de Dei natura de hujusmodi agatur, sed sui seir paucissimis verbis ista demeae, notati, quomodo se respectu sanitatis&morborum habeat: quemadmodum ab Hippocrate factum est, de post eum a Nasio in specul meth med ela a nobis fiet in nostra Medicina. Tertia quaestio inter me Plem pium est Quomodo res naturatis bene dividi leti tyHane ut distinctius tersectius tollam, primum videndum erit istia in erum narur lium classe recenseri debeant de deinde qua sint summa division membra eonstituenda' Quoad primum has ita tuo conclusiones. Prima est Ea omnia rebus naturali accensen sunt, quibus definitio vera rerum naturalium aptari potest utra vero vera definitio sit, Lectoris benevoli erit ex prioribus iudieare. Quod si vero nee Plenapii, nec mea arriserit, aliam suo arbitrio substituat meliorem Secunda est Illa omnia sunt res
naturales, qua non sunt res praternatuνatis. Haec conclusio in ontroversiam venit. I. quia Medicia rebus naturalibus praeternaturalibus distinguunt res non naturales. x quia Plempius quartum rerum genus , quod vocat res secundum naturam comminiscitur. Caeterum neutrum horum urget. Nam ad i. Resp. Quod res non naturales a Medicis non statuantur aliquod novum rerum genus distinctum a naturalibus irae-winaturalibus: sed tanquam quid mediii per participationem inter ea extrema , quod
26쪽
prout aliter vel aliter se habet, potest esse res vel naturalis, vel praeternaturalis. Atque de somno Se vigilia, motu de quiete, animi a flectibus, excrementisac retentis hoc jam supra ostendi secundum ipsam Plenapii rerum naturalium definitionem novam , imo Ae veterem. Reliqua vero, nempe aer, cibus&potus, citra exceptionem res praeter naturam
siet post uni, quid ergo obstar, quo minus eadem, quatenus naturae humanae eonvenientia sunt, possint elle res naturales 3 Si id neget Plem pius ostendat res non- naturales minus rebus praeter seu contra naturam, quam rebus naturalibus opponi, quod praestare poterit ad Calendas Graecas Ad x dico male id quartum senus a Plemplo esse additum: quippe a sanitasin consequentia eius omnia rebus naturalibus recte annumerari, ex ipsa definitione rerum naturalium a Plem pio posita elici potest. Nam de sanitas , Se omnia sanitatis consequentia corpus naturali a natura habet itemque eadem vel a natura inissent vel ab eodem secundum naturam effliciuntur de nihil ausae est, quare sanitatis ea usae non pariter rebus naturalibus accenseantur. Ergo x ipse Plena pius fatetur. in Pseud-Apolog se ista dicere nulla motum ratione, sed solum, defendar limpii de iii am
dimisionem qua reiici pessint quid ergo ipsi opponendum amplius est, quam ut Plem pio commendemus ram charum de lepidum aput h. e. eundem sibi ipsi ci. Non illa
proba videtur ratio Plem pii res secundum naturam de contra naturam simul in Patholo - ia debere in eodem loco tractari, quia sunt contraria. Nam verum quidem est, quod ea disciplina sit oppositorum verum vel in eodem capite vel in eodem libro utraque contrariorum explicanda esse, hoe non est necessum. Tertia mea conclusio est Id quod νebus naturalibus se raternaturalibmsubess, idnee, ebm naturalibm, nee praeternatu νalit m arcensentam esse. Quippe pariter ad utrumque se haber neque de uno magis, quam de altero participat. Hinc collipo: partes humani eorporu neque naturalibin neque praternaturalibiti rebin accensendas esse. Quippe subjectum sunt naturalium Z praeternaturalium rerum. Neque enim corpus vivens, seu rectius humanum, quatenus totum rebus praeternaturalibus subjicitur, sed de uatenus totum, quatenus partes habens. Non ergo dissimiliter de rebus naturalibus judicandum est. Proinde quidem Pseud Apologista male mihi impingit, quasi non sciam aliquid posse eonvenire toti, quod
non emieniat partibvi. Nam id concedo, sed urgeo, si quid conveniat toti, non quaa tum est, sed etiam quatenus partes habet: seu quando aliquid convenit ipsis quoque totius partibus, quod tum si totum tale quid non est, neque partibus tribui debeat. Sed ipsis Plem pio non negante totum corpus vivens non est res naturalis Hinc consequitur, quod eum partes pariter sint id ad quod res praeternaturales de naturales reserantur quod etiam non sint vel rebus praeternaturalibus, vel naturalibus accensendae. Et patet quoque exhili e , quod neque partes in rerum naturalium descriptione a me ponantur, sed potiussi inponantur iisdem, seu sint id, quod rebus naturalibus substernitur Hoc tamen notandum est, quod saepius aliquid contia Plem pium urserim secutus ipsius hypotheses, quae rei veritati non congruunt. Caeterum ea non possunt mihi imputari, quasi illa ita habere censeam. Haec autem non est necessum hoc loco referre, nam doctus 3 aequus lector
facile ista dignoscet si omnia quae a me dicta lint, cum iis quae a Plena pio proposita sunt contulerit. Proinde nihil est necessum ut pluta addam , quod mihi Plena pius objicit t.
quod tam multa rebm naturalibus aere eam qua tamen Plemiiι iudicio non sint res naturales a quod immeritopartes humani orpoνme Numero rerum naturalium susuurim,
animam tamen iisdem arcensuerim, de quae ejus te in farinae sunt. His ergo sic constitutis videamus quoisini rei naturale prima divisione Seu . quet int 1 summa
27쪽
io CONFu T. PsgvD- summa genera ad qua res naturales revoeantur Ad hanc quaestionem L dico: Rerum na. turaliumseptenarium numerum receptum non esse adsumma genera explicanda idoneum. Nam r. illa divisio non omnia continet, quae sunt res naturales, neque 1 excludit illa, quae non sunt res naturales. Quod primviri attinet: medicamenta, alimenta,ac sunt trana turales nec illa divisione continentur.& quoad secundum: partes recensentur indivisi ne rerum naturalium, quae tamen eo revocari non debent. Haec abunde declarata sunt
circa priorem quaestionem. Hoc loco id istum tenendum est, quod Pleud. Apologista
ipse dissileti non possit, res naturales eo numero septenario accurate non esse diversas, chc vera esse, quae contra eum objeci p. is s. meae methodi ted ad id confugiat quod divisionem tam celebrem non debeamus culpare nec mutare, at reliqua omnia qua indivisiona non continentur ad aliquam ex rebiti in definitione famosa recensitu pertrahenda esse.
Caeterum, mi Plempi, si reliqua, quae ibi non continentur, aeque digna sint, quam reliqua qu enumerantur, quare non magis ista ad haec quam haec ad ista trahuntur Deinde, quam non commode id in rebus naturalibus fieri possit abunde ostendi, ad quae tu nihil respondisti ultimo haec tua humanitas Veteres excusandi tum demum locum habet, ubi non invenis, quae illis opponas: secus quam multiun cures illorum dicta singulae scriptorum tuorum paginae loquerentur, de sere singulae loquuntur. Unde Did mihi notatum, quod non cum Veteribus mihi negotium sit, sed tecnm, qui omnia Veterum dogmata dente canino arrodere siles. II. Dic, Res naturales recte dividi numero re ario, quod nempe sint sanitas, cauta sinitatis, de sanitatis consequentia. Hoc Pseud-Apologista neutiquam serre potest. Itaque r. sententiam meam probabo in h. ab Adversarii exceptionibus vindicabo. Pro mea lententia tali ter concludo: In rebus qua in diversis predicamentis locantur in voce tantum aut eommuni notione entis conveniunt, quot modis dicitu unum oppositorum tot modis dicitur se
Sed res raternaturales renaturales huiusmodi sunt. γ es praternaturasses sunt vel consitutio humani corporupra ternaturatu, vel causa, vel eonsequens erusdem. Ergo rei naturalis ex oppositosic dividi debet, uisit eleensiturio naturalis, seu morbus, vel causa, vel consequens eiusdem.
Hanc rationem proposuit i86. Methodici ad quam Pleud Apologista nihil teponit, quam negationem. Ego vero causam negationis postulo, idque eo magis, quondam cit. loc meth asserti mei rationes adjunxi. Duinde quia Gai quoque ejusdem divisionis
Patronum adduxi, mire super eo Gai loco explicando desudat,4 nescio quas non inconsequelas mihi assingit. Ad quae ego ita respondeo. Saniim ν morbinopponuntur contrarie ex Gai loco cit. l. i. meth med. cap. 7. desita quoque ex eodem cap. s. seq. opponuntur causae sanitatis de causae morborum, &consequentia sanitatis de morborum. Ergo: sicut ex mente Gai tria sunt: morbus, causae morborum, consequentia: ita tria quoquasint sanitas, causae sanitatis,4 consequentia ejusdem Porro ex mente Gai. morbus, cauiae ejusdemi consequentia sunt res praeternaturales. Verum sanitas, causae sanitatisac consequentia ejusdem lint res naturales ex dictis de probatis ante. Ergo secundum GaI. materialiter ad minimum tot sunt res naturales, quot sunt res praeternaturales. Imo amplius quia Gal. c. g. ipse utitur vocabulo INCuLPAni L Isin, ATu R A Liri, potest haberi, quod istam divisionem approbet non solum materialiter, de vi consequentiae verum etiam Bimaliter de exprevis verbis. Hinc videre est , quam prorsus aliene a mea lenien
28쪽
lia pseud-Apologisti hane citationem meam explicarit. Sed inspiciat Benevolus Lector mea verba in method. judicet an recte exceperit Pseud-Apologista, ego ne verbum ad
haec addam. Quarta controversia intermes Plemplum est quomodo res prate naturam definiri debeant Hic rursus aliae duae involvuntur. I. An recte Plemim communem rerumpratre naturam definitionem reieceri y . An idem meliorem subsitueri, Ille utrumque assit matri. . sund Mele. prooem. in Pseud-Apologismate cap. 4. Ego contra utrumque nego. Rationes utriusque ergo examinemus. Definitio retum praeternaturalium, vulgaris ita sonat Res prater naturamsunt res, qua natura humana adversantur. Hanc definitionem Plem pius ideo rejicit quia est justo latior, utpote cum aliis quoque rebus conveniat , quae non sunt res praeter naturam. Hoesi Plena pius ostentare potest, illi accedendum est, hactenus autem id negamus. Probat vero assertum suum in ulti edit tribus Prosillo sinis, licet in prima edit selum una usus suerit. Quicquid vero sit, eas omnes rationes breviter examinabimus Pi ima se habet ita Crudita seu lasa eoncoctio a nimia ciborum copii inordinatus spirituum animalitim
motus in cerebro as aspectu rerum rotatarum vel profundarum; tremo a nimio pondere sum res naturali animalis seu hominis consiturioni adversantes. Sed reeensita nonsunt morbi, vel eausa morbi, vel symptomata adeoque non res praternaturales. Ergo
Dan tu quadam natura hominis adversantia qua non sint res praternaturales. Ad hujus argumenti majorem respondii et M. postquam fundamentum allerti propolueram, non ut Pseud-Apologista putat prooemio nihil ad rem pertinente usus fueram in hunc modum : Reeensita omnia aut sunt talia, quaproveniunt a natura animal a perfectione sua naturati seu essentialiseu accidentali deturbata, auisunt alia, quaproventum a natura animatu perfectionem suam obtinente. Si perfectionem suam naturalem habet animal, is proveniunt ab animali secundum suam naturam, e consequens natura animalis non adversantur. Quippe non minus natural est animali nimiam eo iam ciborum erudam relinquere, quam ipsi naturale es debitam cibi, aliis in ibo requisisti quoque se recte habentibin, debita concoquere. Et ita de aliis judicareta es. Verum si accipiat aliqviu, quod natura a causis issis perscriona sua aliquatenmprivatasit, Deile etiam ρ tet, quomodo Ua ad aliquodamm praternaturalium debeant revorari. Nimirum perti ianent ad symptomata, utpote cum a morbo aliquo proveniant. Pseud-Apologista ad cit. Ioc sendam provocat: ubi hoc assumpsit illa procedere a natura animalis recte se habente. Ibi ergo eo supposito ita respondet Plempius. Inda solum sequitur illa actiones non esse a ab animali sed tamen sunt actiones ias in animali. Et certum es eo rionem passiυam ibi tum esse vitiatam jam tbm est intactin: et actio seu coctio assivas vitiata quoniam actio typassio non singuuntur realiter,sedsolumformaliter. Resp. r. per retorsionem Actiones illae secundum Plem pium non iant laesae ab animali. Ergo neque in animali. Nam illa actio in animali solitarie prosecta est ab animali & est actio immanens Proinde actio non laesa ab animali, recipitur in animali ut non laesa. L. Res . per inficiationem posita hypothesi adversitii quod illae sint actiones laesae in animali. Nam respectu agentis non est ac tuo laesa: Se respectu patientis non est passo laesia. Illud concedit, hoc probo: quia patiens recipit tantum, quantum agens ipsi tribuere potes in debet iucundum naturam constitutum, de quantum ipsum a tali agente secundum natu- 3 Iam
29쪽
ram pati debet. 3. Resp. directe, semota hypothes Actiones istae sunt laesae Lin animali& ab animali Nam ni pati non potest, morborum causas in omnibus istis esse praesteia sis. Sin autem hoc si, utique cum impossibile sit causam in actu postam non aliquidim
ptimere ei, quod non est ei prorsus improportionatum, sequitur, quod causae morborum quoque in actu positae aliquid praeternaturalis constitutionis partibus impresserint. Caeterum non necesse est, ut illi morbi semper sint habituales si issicit seu sint habituales seu etiam actuales tantum. Atque ista abunde a me ostensa sunt inductione omnium istorum exemplorum p. 22 . nostrae methodi. Antequam ab hae ratione recedam iri videndum est quae Pseud-Apologista contra mea dicta inserat. Ea contumeliis ejus de levibus dimissis, primaria sunt sequentia. I. Urget male a me Plem pium accusatum esse, dum divisionem reriam naturalium, non-naturalium, de praeternaturalium ait esse adaequatam, respecti omnium rerum Medicinalium, si res praeternaturales late sumantur at esse addendum genus quartum, si sumantur stricte, h.e. ut dividuntur in morbum, causam morbia sumptomata. Resp. Veiba Plem- pii in prima editione standam ita se habent Dices ista actiones supra pra dicta non sunt res
naturales, non sunt item non-naturales ergosunt res prater naturam , adeoque definitione rerum prater naturam contineri debent. Re pondeo: sunt quidem res prater naturam generalite sumendo sedsumendo stricte prout adaquate dividuntur in morbum, aujam morbi γ toma sic non sunt restrater naturam quo stricto modo testimuntur. Ad ista regessi pag. 13. quaestionem a Plem pio relinqui integram, utpote cum dicat illas actiones non contineri in rerum praeternaturalium numero, cum sumuntur stracte, ut dividuntur in morbum, causam morbi de symptoma rursus contineri, si sumantur res praeternaturales late seu generaliter. Nam D quaestionem illam tangere voluisset, debuisset exprimere Plempius, quid intelligeret per res praeter naturam, si late sumantur quid item per easdem, si sumantur stricte. Hoc ipse Plem pius advertit, ideo in edit secundacit. lo: sund 3: in Pseud Apolog addidit Res praeternaturales generatim esse, quatenus significant quicquid quoquo modo inconveniens est natura corporis viventis quod Psum si Plem pius ante secisset, correctionem meam ex parte evitasset. Nam post videbimus propriam eam strictam esse retum praeternaturalium acceptionem.
II. Egre se serre ostendit, quod Plem pium imiserum Gai de senserem secerim Se dixerim, rem esse levem, de tironibus quoque Medicinae thyscae, modo debite in imati sint, obviam, ex qua se extricare non potuerit. Resp. Veiba Plem pii citavi, & rationes dictorum addidi solvi illa debent. Qum autem Argenterium, Capo vaccium , de Sen-nertum mihi obiiciendo putat Plem pium ab ea accusatione eximi posse, nihil est. Habeo eos pro magnis Viris, de tamen censeo, magnos quoque viros posse i n rebus levibus ab
III. urget verum esse mal l de diis morb. e. . u. ex abundanti demonstrasse, quod omne tymptoma a morbo pendeat: de quod immerito hoc negaverim. Resp. Quidni dicerem Quid enim est ex abundanti demonstrare Nonne vel id agere quod actum est, vel id agere, quod nullum habet usum. Neutrum Galeno ibidem imputari potest. Ipse enim Pseud Apologista, ubi hoc in Gal. taxat, non sci ibit Gai in eodem libro actum egisse; sed quia dixerat se non de symptomate generatim sumpto acturum lac postea sere omnia symptomata persequens demonstrat singula a morbis dependcre, ideo ex abundanti demonstravit. Tune id invitio ponis, Plenapi Eso non Quippe quilibet intelligit, quod cum Gai promiserit, se de Implomate proprie dicto acturum ejus naturam propriam
30쪽
APOLOG. PLEM PII. 23 priam notam sacere debuerit, 'uidem non nuda assertione, aut autoritatis suae interpositione, sed ratione vera. Quid hic ex abundanti Num vero praeter utilitatemn Certe qui eum locum accurate perpenderit, hoc neutiquam asseret. IV. Inquit a me non est demonstiatum omne symptoma a morbo procedere. Resp.
Age ereto in formam Syllogisticam rationem meam redigam, de quid excipiat Pseud-Apologi ita consideremus. Ita argum nior.
Fauacunque actio in animali seu bona, seu mair , , quodcunque actionem eonsequens seu rectum seu sum, immediata proficiscitur ab eo in animali, quod immediare actionem eam edere potes. Sed ad emne symptoma me es animata actio lasa, vel ali3uid actionem imosam consequens. Ergo omnis toma proficiscitur ab eo animadi quod immediate ac ionem eam edere
potest. Major si a Plemplo negetur, simul concedet, posse actionem fieri ab eo, quod non est efΓ-
ciens quod contradictorium Minor vero in consiliotli,4 utrinque concessa Neque ergo de conclusione ea dubitari potest. Ea vera concessa, ita progredior. Sola constitutio partium naturassi vel raternaturalia immediate actionem in animali
ederepotes. Omnes toma proficiscitu ab eo in animali quod actionem immediate derepotes. Ergosola constitutio partium naturaia vel praternaturalia immediate symptoma edere potes. At symptoma non procedit a consitutione partium naturali. Ergo omne θ toma procedita constitutione partium praternaturali. Hac autem reciproce est morbus. Ergo omne di toma promiscitur a morbo. Prima propositio confirmat ut quia omnis in animali actio proficiscitur ab ejus anima, per instrumentum organicum quidem cum id o guium se habet debite fit actionaturae ejus convenienter, adeoque beneris cum se habet male, neque actionem convenienter edere potest Minor vero ex ptius probato argumento desumpta est. Sequitur ergo concluso, sequuntur pariter quaecunque necessaria illatione ex ea deduxi
Plem pius Blam majorem hanc in dubium vocat, atque tum in est loco ex land tum in Pseud Apolog. judicatactiones laesas proficisci quoque posse ab errore externo. Ad id Iespondeo ab errore externo dicitur proficisci aliquid , cum quicquam in corpus errore
aut inconvenienti ratione sumptum est, vel in eo sic reperitur, quod tacultatis liberum exercitium prohibens, tacit ut actio laeti edatur. Itaque error externus non est proxima
causa laesa actionis sed est proxima caula lardens id, quod hesum edit laesam actionem. Et id ipsum sussicienter, exemplis adductis p. xi . mcie methodi ostendi , ad quae nihil a Plem pio repositum est solum citat Gai docentem ab errore externo laedi actiones, quod mihi nihil ossicit: posito, non tamen concesso, Galenum hic a me dissentire,
sol. elus autoritate non potest rationes a me adductas dissolvere.
V. Pseud-Apologista valde me reprehendit, quod dixerim Glum morbum esse causam immediatam si mptomatis idque ideo, quia Barealaurei LOvanienses facile me convincent, producentque θ romata immediate orta asi tomatim onon nisi remote amo=bu Unde ut post pauca addit: st toma poteHesse ausa immediata Symplematis. Resp. Ego quidem istos Bae laureos sic institutos una eum Plemplo patum reformido. Nam Logici de Metaphysici Lovanienses quidem eo melius edocebunt Ii erim tam bene norunt quam ego, actionem non est ullius eventus causini, sed id quo causa causa