장음표시 사용
391쪽
33 VNIVia Rs E MEDICINAE deferveat. Si quis id totum a calefactione cordis pendere judicet, conii-deret sanguinem etiam sub digitis attritione externi resolutum, quam potenter incalescat,in facile mihi assenserit. Si quis quaerat, quare talu attritio seu commotio sati Dicimus, ut termentum adiciae transmissum melius commisceatur, ac actuetur,4 illius, aeschyli residui sanguinisque calori cluetur, ii coctionem sanguinis adjuvaret ac acceleraret, quatenus parvum facilius concoquitur quam magnum. g. II. Secuna a rapi est An iuricula corduis quomodo ad anguis scationem conserant Censeo, quod illa praecipue id praestent eadem ratione per commotionem seu attritionem. Nam recepto sanguine se itidem constringunt, atque sic eum comprehendunt undique, conterunt, in cor impellant, iungunturque vice praevia ventriculorum cordis. s. XLIII. Tertia quastio eli An pulmones etiam aliquid on ribuant ad sanguificationem ' Quandoquidem in ipsos acre externo refrigeratos. calens immittitur, meo arbitrio, eatenus conferre dici potest, quatenus calidum xserventem sanguinem attemperat. Ac forte vix alia ratione etiam cordi prospicit, quam quatenus retrigerata in vasis sanguine non solum ejus adustionem, verum etiam cordis nimiam incalescentiam Dexsiccationem prohibet.
A X LIV. Quarta q stio est In una ice sanguu in hepat elaborari
inchoatini cor immissu in sanguinem bonum inutetur Ratio dubitandi ab una parte est, quia natura nihil crudum ad alendas partes mitteret. At chylum elaboratum seu mutatum una vice in corde ad singulas partes amandat. Contra ab altera parte videtur stares, quod tam pauxillo par v
nue tempore non possit absolvi sangui ricatio quandoquidem chyllificatio multo plus temporis exigit. Vtraque equidem ratio probabilis est, ait me prior mihi magis stringens videtur,cum in nullis aliis concoetionibus
natura aliquid dimittere soleat, antequam operationem suam peregerit. Intelligo vero si id non indebite restiterit: atque eo sensu etiam dixi reduci aliquas in concoctas chyli partes, ut plene in sanguinem mutentur. Adrationem autem contrariam respondemus. praeparationem in hepateri auriculis, robur cordis, comminutionem partium . atque adeo repetitam ii calescentiam omnino illum brevis temporis defectum compensare posse. XI V. Ultimo loco inter caulas sanguinis occum it sinu, qui est,
ut partes omnes corporis eo alantur, conserventur, ac vigorentur. Primum quidemmaxime facit crassiore sua substantia, postremum tenui, seu spiritu se, at medium utraque. Vbi occurrit initio illa quaestio an corpin nostrum
392쪽
etiam ali possit, alia quadam substantia, quamsanguinea Seu, an sangu fit,niniuim partium ultimum alimentum Z Nihil nunc dicam, quod ante obiter indigitavi, aliquos arbitrari, quod odoramentis,clysteribus4 similibus nutriti homines possint, cuni quilibet facile intelligat, in tenuibus illarum
rerum exhalationibus neutiquam totam compagem partium nostri corporis virtute contineri, utpote quam ex quatuor elementis secundis contiatam docuimus, sed hoc scrupulum injicit, quod aliqui docent, ventriculum ex culo, vesiculam felleam ex bule, lienem ex metam holia alimentum capere.
Ergo quidem ejus sententia refellenda causa haec quaestio proposita est.
g. X L VI. Auertio itaque nostra est Omnes omnino partes nostri corporu nutrit sol sanguine, nullo alio humore. Sanguis etenim alimentum est, Mad omnes partes amandatur, ita ut nulla sit, quin sanguinem accipiat. Ergo credibile est, quod eodem quoque alantur At alia , quae recensentur partim excrementa sunt, partim adhuc amplius mutanda antequam corpus alere queant, & ductibus quoque carent, qua per totam substantiam istius partis digerantur. Et quare quaeso, v. g. ventriculus magis hylo ac vescula sellis magis bile alatur, quam alia ad consimilem modum membranea partes' a autem sanguine extra dubium aluntur , Ergo cillas inde ali credibile est. XLVII. Verum tum grave illud dubium movetur Quomodo cum paries nostri corpor tantopere inter se distιnt, uno eodemque alimento resa rati quom s Ad quod respondemus, hoc inde esse, quia etsi est unus ac tu, tamen multiplex est potentia, quatenus ex eo diversa coctione diversa
produci queunt Atque id videre licet etialia ex semine, quod licet actu homogencum quid sit, tamen virtute in se omnes partes compIectitur. Si quis quaerat in quo virtualu seu potentialis illa continentia sundetur Respondeo: in elementis tum primis, tum secundis diu ci sis, prout scilicet pro ipsorum varia mistionis habitudine diversa rieri queunt. Cujus exemplum habemus in magno mundo, in quo ex quatuor primis, xiis respondentibus secundis elementis omnis illa mistorum varietas deducta est. f. X L VIII. Inter adjuncta sanguinis primum locum obtinet temperamentum, de quo, quale sanguini competat, quaeritur Nam alii calidum& humidum esse eum volunt: at Hippocr. l. de corde ac Arist. etiam l. r. de part anim .c. 3 sanuuinem frigidum este asseruerunt. Sane si sanguinem
complexe sumas cum spiritu vitali, nihil dubii superest, quin eum calidum appelles, at sicundem seorsin a spiritu sumas, res videtur ditricultatem Jnvolvere. Veruntamen probabilis opinio est, eum esse moderate calidum
393쪽
i Niv Ens MEDICINAE& humidum Ae humiditas quidem ejus ex fluiditate satis patet , verui ne aliditas tum ex coctione ejusdem probari potest, tum ex effectis Madjunctis, quia Mnutrit, modice digerit, de moderato calore conservatur. Qilod vero priscos illos Autores attinet, crediderim eos tantum illorum sententia contradicere voluisse, qui arbitrati sunt, eum calorem, qui in sanguine viventium communiter deprehenditur ipsi sanguini naturaliter incile, cum tamen is illi a corde adveniat. s. X L LX. Sed nunc nova dubitatio moveri potest quomodo ergo
sanguis sit hyla calidior Dici posset, quod sanguinem consideraverimus
prout in viventibus reperitur deprehenditur calore suo impraegnatus. Attamen , ne id longius petitum videatur, absolute adhuc dicimus, probabile esse, cum calorem modicum naturalem sanguinis adhuc esse mal
rcm, quam in chylo, ita ut prout ille comparatione ad aliquod dicitur triagidus, ita hic multo majore jure frigidus appellari queat. g. . qualitates secunda si consideremus, sanguis moderate uidus, crassus , densusque est, quanquam gradus illarum qitalitatum determinare non possimus obtigerunt vero hae qualitates sanguini non solum ex partibus suis componentibus, sed etiam respectu sui finis. Si enim fluidus non suis
set, commode ad partes pervenire nequivisset,nisi crassus moderate foret, non ut latentervi constanter nutriret, si tenuior & rarior evasisset, in auras in concoctione dissiparetur. Ita ergo natura prudens quaecunque media fini suo proportionata reddit. g. LI. Color anguini rubicundinconveni , quem unde habeat dubitatu sunt qui eum a tinctura derivant, vel hepatis, vel cordis, vel lienis, aliqui etiam sermenti, quo singuis conscitur. At quandoquidem viscera omnino exsanguia talem tincturam non emittant, Jermentum ex sanguine fiat, de sanguinis vero colore quaeratur mavelim & hic ad concoetionem recurrere , sicut lae colore chyli fecimus, experientia illa confirmati. quod mire in digestionibus hymicis codores varient irris. LII. Loιus sanguim quusit, non potest sicile in controversiam voeari, cum sensuum teltimonio constet, eundem in venis Marteriis reperiri.
Id tamen quaerituri Virum sanguu venosino arteriosis flecte disero, Sunt
equidem aliqui in ea opinione, at vehementer errant, quandoquidciri nulla documenta spectricae diversitatis in sanguine venolo marterioso conspiciuntur. Imo quomodo dirierre queant specie, quandoquidem invicem commutantur loco, nam arteriosus in venas, ienosus in arterias
naturali motu deducitur. Interim quoniam in corde tinguis semper natu
394쪽
CONT ACTAE LIBER PRIMus. 337raliter ebullit, ut calore suffcienti impraegnetur,4 aptus sat nutritioni. conservationi ac vigorationi parti una, omnino evidens evadit, quod tenuior ratior, fluidior, & calidior evadat, qui in arteriis propagatur, quae tamen qualitates inducta circa remotiora loca minuuntur. Ajunt quidem, quod sangu Arieriosus quoque flaviorsit, quam venosus, quod si verum est , accidit vel ob admistionem bilis, quae in corde generatur, vel ob tenuitatem sanguinis,quoniam tenuia sunt dilutioris coloris, verum ab adustione neutiquam, quandoquidem per eam obscurior color conciliatur, qualis etiam in febricitantibus deprehenditur. g. LIII. e motum denique sanguinis alium Veteres , alium Recentiores esse statuerunt. Nam quicunque Galeno assentiuntur, duplicem motum in sanguine ponunt, utrumque a centro ad circumferentiant. num nempe attribuunt sanguini venoso, cuius principium hepar constituunt, quem per venae cavae truncum ascendentem ejusque ramos ac propagines, in partes supra hepar positas , at per truncum venae cava descen deluem truncum venae portae eorundemque ramos Turculos in inferiores ac laterales hepatis respectu partes pro alimonia singularum par tium deduci existimant. Alterum posuerunt pro sanguine arterioso, junque principium constituerunt cor, ex quo eum per arterias in universum corpus distribui putarunt, non pro partium alimonia, sed ut esset vehici Ium spiritus vitalis. Aliqui tamen tenuioribus iubtilioribus partibus eundein inservire posse pro alimento statuerunt. Contra Doctissimus Harvaeus, loli eum Celeberrimus Vir D. Iohannes X alaeus Medie. Prosessbr Lugduni Batavorum, ac Clarissimus D. Franciscus Sylvius, Medicus Amitet amensis Expertissimus, aliique plures, plurimis experientiis edocti unum sanguinis motum, sed reciproculmstatuerunt, cujus principiuira iniicit ipsum cor. g. LIV. Hujus sententiae cumin nos sinus, principio ordinem hujus motus , deinde ejusdem probationem proponemus, denique subjici mus quaedam, quae circa eum controverti solent, aut quae ad ejus pleni rem notitiam faciunt. Ergo quidet quod histbriamin ordinem hujus motus attinet Originem capit motus sanguinis in xa corde, utpote quod singulis pulsibus , quacunque scilicet systole sanguinem eum, quem in suis
ventriculis habet in arterias continuas ejicit, ita nempe ut ventriculus dexter in arteriam pulmonalem, quam vulgo venam arterialem vocant, at sinister in arteriam aortam sanguinem impellat. Ille sanguis in arterias eo odo impulsu secundum arteriarum ductum in univeritan corpus pro
395쪽
-3 8 VNI vnns E MEDICI ejus nutritione, conservatione ac vigoratione propagatar Nimirum qu niam arteria pulmonalis in pulmonibus absumitur, sanguis quoque ex dextro ventriculo nonnis in pulmones derivatur. At quia arteriaciorta in truncum ascendentem4 descendentem dirimitur,4 ramis ac surculis suis in universum reliquum corpus dii tribuitur, sanguis ex sinistro cordis ventriculo in universum corpus propagatur Inde jam porro sanguis, quoniam totus absumi in partibus non potest, & aptitudinem alendi conservandi ac vigorandi partes paulatim amittit, per venas arteriis in extremis aut intermediis spatiis continuas sanguis residuus revertitur, ac prorsus secundum uictum venarum tandem in corde terminantium in cor reducitur. Ita nempe, ut luoniam arteria pulmonalis seu vena arteriosa communicat cum vena pulmonali seu arteria venosa, haec illum sanguinem in auriculam sinit iram primum, deinde in sinistrum cordis thalamum dedi cat, verum quia aricti Laorta cum omnibus distributionibus fere aliarum venarum communicat, illae sanguinem reducant in dextrum cordis ventriculum, in quem a supernis Minternis vena cava magno foramine hiat. In quo ductu, quia vena cava in serna parte cor attingere non potest, quin ejus rami intra hepar positi inlcpate concurrant, 'uia etiam venato tar cor immediate non attingit, sed in hepate tantum cum vena cava sociis
tur, ille omnis sanguis, qui pereas venas reducitur, ad hepar necessario priamo venit, antequam ad cor veniat Iino quoniam ad ipsum hepar quoque reseruntur venae lacteae, ne chylus quidem ad cor venit, nisi primum pexhepar transeat, ela dehinc sanguini reliquo confusus cor subeat. Sicut autem in sinistra cordis parte auricula sinistra pilus cxcipit singuinem, quana
sinister ventriculus, ita in dextra quoque prius sanguis ex vena cava in auriculam cordis dcxtram deponitur, qv.eipsum dehinc in dextrum cordis ventriculum propellit. Vbi singuis rursuin cor subiit, eadem ratione rursum ex illo in corpus, dehinc ex corpore in cor modo praecedenteis vetur, ut inde ab ea reciprocatione convenientiam quandam cum circulo
habente, quod sicut in hoc ita in illo idem si principium vinis , nomin
runt cum mo: um circularem. Et inde Tractatus di versi scripti sunt de circi lari sanguinis motu.
s. N. Hunc ipsum motum sanguinis experientia ac ratio multiplex comprobat. Ac ut ab experientia incipiamus, cadem confirmat, quod 'uaecunque vena ligetur,eadem sanguine repleta intumescat, qua recursus anguinis i partibus impeditur: at contra sanguine orbata detumescat, qualibera ips patet via a ligatura ad cor. Secus vero omnino inligatura arteriarum
396쪽
CONTRACTAE LIBER PRIMus. 339riarum notatur: ea enim ostendit, quod arteria intumescant iuxta ligat ram ea parte unde sanguinem a corde accipiunt at detumescant ea parte, qua acti atura sanguinem ad partes devehere queunt. Atque quod ex ligaturaic elicitur, idem ex incisione venarum Marteriarum etiam evidenter concluditur, quae prorsus ad similem modum contingit fundentibus nempe venis sanguinem, ab ea parte qua revehunt, at arteriis qua devehunt. mos in medio clevetur vena vel arteria Mutrinque lateribus elevationis acu pungatur, apparebit itidem, quod notavimus. s. LVI. Haec ipsa in diversis animalibus comprobata sunt multotiesin a multis adeo ut de his dubitari non possit solum id videtur habere difficultatem , quod experientia illius motus in homine non fuerito, servata. Sed id non multum stringit. Nam si quid periectionis gratia in animalibus brutis a natura constitutum est, illud in homine multo magis inveniri debet, nisi alia sublimiore ratione illam persectionem compens a-rit. Et quid, etiamsi hac ratione in homine eum motum tentare humanitas prohibet, tamen alio modo omnino advertitur. Nam recursum per venam in vena sectione omnino evidentissime licet colligere, quod si ligatura debita instituatur ea parte, qua cor spectat, vena tundatur, qua ad extrema veicit bene cffuit sanguis at secus si ibi qua cor respicit. Ideo si digito quoque tantum vena comprimatur a sectione versus extrema cessat
fuere, at si adversa parte id fiat, ille effectus non sequitur. Imo ex modo quoque sanguinis etfluxus id colligitur qui si in venis brachii vena sectio instituta sit versus superiora est,at si superne sanguis veniret,deberet deorsum tendem Quemadmodum vero venae sectio recursum sanguinis invenis patefacit, ita arteriae apertio posset adductionem per arterias probare, vertim quia illa in notabilibus arteriis institui sine periculo non potest, ad experientiam nobis arteriarum vulnera sufficere possunt, quae evidenter ostendunt, a corde sanguinem at fluere, cum inde et fluat,4 eo moveatur. Caeterum, citra apertionem in manu ille motus notari potest, nam in ejus dorso, si in venis sanguis pressione ad digitos propellatur, sistitur, contra si versus superiora. In arteriis contrarium habet locum. I. L VII. Ratio etiam diversa hunc motum comprobat. Praecipue vero chiplex Prima sumitur ex eo, quod singulis pulsibus aliquid sanguianis ex corde in arterias propellatur, cujus quam parva etiam quantitas concipiatur, quae tamen satis magna est, ut ex anatomi vivorum patet, tamen si numerus pulsuum computetur, tantam mensuram implebit, ut omnis necessum sit, sanguinem illum recurrere, niis cor, inanes venae lanὀxune
397쪽
36 VNIvERs MEDICINAE Janguine exui debeant. Quod vero aliqui putarunt, ventum solum aut satum cx corde singulis pulsibus prodire, hoc experientia in vivorum anatonae , ac etiam in vulnerationibus arteriarum evidenter refellit. Secunda petitur a Ductura vasorum4 cordis. Nam in hoc valvula, quae arteriis praeponuntur, foris spectant, ut nempe ex corde in eas sanguis possit immitti a quae venis competunt intro respiciunt, ut possit sanguis cordi tribui. Sic etiam in remotioribus locis invenis valvulae patent, qua revehunt a partibus sanguinem, at obsistunt, qua ad partes deberent licvehere.
g. L VIII. Latius haec non persequor, sed qui plura de his cognoscere volet, ad cxperientiam revoco, ad eos Autores ablego, qua ex professo hac de materia scripserunt, apud quos haec latius, multa alia legere poterunt, sicut etiam objectiones cum suis solutionibus plurimas cognoicere, nobis id impraesentiarum satis erit, ut pro meliore istius motus cognitione, controversiarum quarundam solutione quaestiones quasdam subjungama breviter solvam, dehinc porismata quoque quae dam ex collaciam. Sit itaque prima trestio , Qua sit causa sitiens motu ci cularis sanguinu ' Respondeo principesti anima, instrumentali primati cor, secundaria arteriais vena, imo sartes inguia a corde dependentes, quae vel attrahendo, vel propellendo huc conserunt. Ac de anima quidem nihil addo, at quod cor attinet, non intelligimus illud separatum a calido 1nnato, sed cum eo copulatum, quo casu nihil dissicultatis superest. De aliis partibus disticultas cit; ac quidem principio de arteriis lenis, an quor nodo illa ad eum motum concurrant ' Iudico, quatenus vi constringendi prae
ditae illud quod in illis est, propellunt quam vim illis competere tum exfibris illarus patet, tum etiam ex ligatura quoniam etiam post ipsam propellunt Deliine de partibi alι du Ditatur ario quomodo illa ad eum motum conspirenti Iudicaurus, quatenus alimentum conveniens attrahendovi redundans depellendo motum aliquem sanguini conciliant.
g. L LX. Secunda uulio sit ob quem inem institutus si ille sanguinis
notus Respondemus: Primarius de ultimus in suo genere, ni est artium nutritio, quippe per eum alimentum ad partes facilius & commodius deducitur deinde partium conservatio, quatenus non solum in locum consumptic alimento quid restituitur, verum etiam, quatenus spiritu inssuente partes conservantur,4 confirmantur; denique partium rigoratio, qua calidum insitum cinimici inexistens a calido influente robur accipit. Secui dat ius porro vaermedius est, sanguinis dcbita raparatiis, quatenus aptus redditur accedens ad cor ad eum primatiui tinem implendum ,
398쪽
- QVT AECO LIBER DR1M ux. dehinc suum a putredine praeservatio, cum per experientiam constet, eum
alicubi quietum facile putrescere, cujus causam facile quis invene, es si putredinis naturam consideraverit. Atque hine lieet . et outa heu, quare natura non potius singuinis recurrem eius Nimirum, quia in extremis depe ditus dor spiritus vitas ob distantiam nimiam illi a corde reddi non poterat Sed qui nAtu solum rantum m siet ad parte, quantum uisa rium UTum cor non potuisset cum omnibus partibus conspirare per ulnisi spirituum assi uxum, Quandoquidem arteriae Z venae pie qu sere aut
Omnino Vacuae debuissent esse. - ' μμ arterii in renas, an etiam per porositates partium Mon est dubium, quin mul-
locis evidentissima: sint attamen in extremis quomodo contingat, ubi amstomose non advertuntur est obscurum. Atque meo arbitrTtrum que probabile, neutrum autem certum est. Nam quia vasa capillaria ita tenuia sunt, ut omnem sensum exsugiant, quis secundum sensum dicere certo possit, quod vel anastomos bus conjungantur, vel non coniungantur Si vero ad rationem confugias, ea utrinque probabilis apparet. Nam pro negante opinione dici posset, naturam in partes non plus deponere, vel accipere, quam conficere possit, ideoque non necessariam este illam per po states deductionem. At pro affirmante adduci potest , ouod omnes singulae etiam parvissimae particula alimentum requirant, ad quascum vas mattentia immediate tendere debeant,at cum reducentibus La-1tomossibus concurrere ob partium parvitatem improbabile sit, videtur conlequa, quod secundum portionem aliquam per porositates transire alimentum debeat Sidicas, probabile esse, quod nec vasa adducentia alimentum insingulas illas portiones parvas partium desinant, nihil equidem improbabilis arsertur, attamen certo quodam argumento id probari, quit Alia argumenta levioris ponderis sunt, nam si per porositates natura sanguinem reducere constituisibi viam & modum invenire potuisset, nec illa inexplicabilia forent. s. J XI. Quarta quastio si quanto tempore motus ille reciprocin san-gainis absolratur Docet equidem ratio, cum singulis pulsibus satis notabilis quantitas ex corde in arterias impellatur,4 tantum sanguinis in corpore non inveniatur, quod non adeo longo cmpore ad eam circulationem opus sit. At determinate exacteque desiniri non potest, quia nec sangui et nis
399쪽
,Q NivΕRs M DICINAEnis definita quantitas, satis nota cit,4 viarum tanta diversitas notatur, ut per alias citius, per alias autem tardius illa motus reciprocatio absislvatur. Quis enim non arbitretur citius circulationem in viis cordi vici moribus Deragi, quam in remotioribus; verbi gratia per arteriam venamque cor nalem, quam per arteriam coeliacam, ac venam comitem, per hanc citius, quam pereas, quae in extremas corporis partes deducuntur Sed hoc polito, inpossibile est certo definire temporis mensuram.
A. L X XII. Quinta questi sit, nili mo Micontivuiu vel intermittens Non judico eum simpliciter continuum ella, quandoquidem ab iis
causis pendet, quae non continue agunt. Ita verbi gratia, cor syllolen diastolen, utpote contrarios motus, non sustinet, mi ordinari quiete aliqua interveniente. Atque idem de arteriis aliisque concurrentibus partibus sentiendum cit. Caetcrum, naturaliter sic continuus ille motus dici potest, quatenus nulla cxtraordinaria quies intervcn:t.
s. L XXIII. Sextaqitasti sit An ille mo semper sit aquabitu Intelligi id potest, tum secundum celeritatem, tum secundum ordinem motis. Quod celeritarem attinet, ea non semper aequalis est, sed maxime dii sertetiam in sana conititutione non solum ratione artatum sexus, sed etiam ratione motus 'victis, somni Muigiliarum ac animi affectuum. Prout enim in his pulsus, ita motus hujus celeritas variat. Verum quoad ordinem motus in omnibus naturaliteris similis eli, exceptis embryombus in quibus ob soramen ovale in corde canalem in arteria pulmonali 'orta aliquantum variatur. Caeterum praeternaturaliter omnino istercipi perturbari aliquando is motus solet. g. LXXIV. Septinia quoi sit Quam utilitatem hac doctrina inus dicina asserat ' Maximam sanetum pia theoriam , tum qua praxin Qua theoriam quidem, quatenus ostendit, quo in loco sanguis coquatur, quosan utine partes alantur, quibus viis ordinaric sanguis tumores affluant,
a, iisdem recedant, atque prout sic sanitatis & morborum sim causae,
partes diversa aliis sua mala communicent. hi praxin autem, quatenus inde cognoscitur, quibus viis maxime per venae sectionem sanguis aliique humores invasis exilientes vel revellendi, vel derivandi, et evacuandi sint. Atque quemadmodum hoc in genere hic notamus ita in specie posmmodum indigitabimus, multa jam in anatomia proposuimus, quae ad hujus rei notitiam facilint. Qui si considerentur, innumerarum quaeitionum aliae solutiones suppeditabuntur, quam hactenus communiter ab Au- . toribus datae sunt.
400쪽
CONT ACTAE LIas It RIMus. 3635. LXXV. Atque ista in genere de sanguine sufficiant, praeter quae in controversiam venit, anis quatenis sangus diridi debeat Circa quam ego judicori respectu causarum in respectu partium,in respectu adjunctorum Meffectorum, quasdam divisiones oriri, sed quia eae differentiae jam praeternaturalem sanguinis constitutionem simul inserunt, ad hunc locum non pertinent. Id solum quaeremus, quandoquidem sangu alius inchoatus, alius perfectia est, Inchoatu scilicet, qui in hepate producitur, at perfectus, qui in corde concoctionis ultimam persectionem acquisivit Imtrum sanguu inchoatus cst persectus gradualiter, an specie disserant Sane utriunque opinionis, illud scilicet vel hoc defendentis sunt probabiles rationes. Nam quae gradu alem solum diversitatem agnoscit, urgere potest, . quod non sint entia praeter necessitatem multiplicanda. At nulla videtur constituenda , cum nihil causa lit quare inter chylum4 sanguinem persectum aliquid distincti interponatur. 2. quod sub ordinata non sunt opposita, at
quae specie diruerunt sint opposita. 3. quod heparvi cor ejusdem calidi innati beneficio concoctionem illam sanguinis peragant , atque ideo effecta diversae specie producere nequeant. s. LX X V I. Contra pro adversa sententia haec adduci queunt. I. Quod partes illae cor nempe lepar specie proprio ossicio discrepent, adeoque ei sectus quoque specie diversos producant. r. Quod forma nequeant acquiri indivi labiliter. At chyli forma in hepate destruitur. Ergo
alia ab ipso inducitur, unius enim corruptio est alterius generatio. Haec opinio ita probabilis mihi videtur , ut quanquam superius in priorem inclinasse videri possim , hanc facile defendi posse judicem. Nam ad I rationem contrariam dici posset, non hic multiplicari entia praeter necessitatem, verum quae dillincta a natura sunt facta, distincte recenseri. Ad r. responderi potest, quod aut illud axioma non simpliciter verum sit, aut ita accipiendum, quod subordinata, qua talia, non dicterant specie, at quatenus formis suis constit ut a concipiuntur, omnino differre queant. Sic chylus a sanguine , cibus a chylo, elementa a misto, semen a vivente inde, nito G specie discrepant Ada reponi potest, ct si heparvi cor eodem
calido innato gaudeant, tamen non utantur eodem ut eodem, sed ut ipse
partes specie discrepant, itavi calidum innatum in iis ad diversa specie Diecta tendit.