Alberti Kyperi,... Anthropologia corporis humani contentorum et animae naturam et virtutes secundum circularem sanguinis motum explicans, cui accedit ejusdem Responsio ad poendapologema V. F. Plempii

발행: 1660년

분량: 734페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

421쪽

384 VNIVE R PAE MEDICINAE s. IV. Sunt illae vel in partibus corporis , quae truncum ejus constituunt , vel in artubus In artub invenitur medulla ossium, Minucin artic loram. In trunco reperitur humor in pericardio, mucosa substantia in intestinis, sermeatum in liene, saliva in ore, secundum aliquos etiam coagulum in xentriculo, ferumque rigans in partib ingenitalibia. Ita humores tres in oculis, cier implantatis in auribia visuntur. De quibus omnibus agemus ordine, ita tamen , ut nos certo ordini neutiquam alligemus, quoniam diversus observari potest.

s. V. A salira ergo capiemus initium, cujus existensia quidem omnibus nota est, attamen nasura non ita accurate perspecta. Ac ne nominuva

ambiguitate quis fallatur, notamus, quod non qualecunque sputum salivae voce insigniamus, sed albam spumosamque illam substantiam, vi abstergendi sanandique praeditam, quae in ore naturaliter progigni solet, ac cibis admisceri, ut melius illorum sapor cognoscatur & iidem promptius

in ventriculo concoquantur. In hoc etenim plerique conveniunt, cum de saliva naturali agunt.

g. Q. Verum cum haec non sufficiant ad naturam salire cognoscendam, aliqua adseremus de causis saliva, post de essentia, tum de adjunctu ac essectis. Inter causas primo se offert matella saliva, ubi quaeritur Ex qua materia saliva generetur Aliqui opinantur eandem seri ex cibo, quem ore capimus, sed improbabili ratione. Nam ex eo fit chylus excremcntum proprium primae concoctionis, at neutiquam saliva, sicuti patet ex experientia in anatomia vivorum ex vomitionibus in praeternaturali constitutione aut cum vomitoria exhibentur, utpote in quibus vix unquam salivosa egeruntur. Vt taceam vix cum natura salivae talem materiam congruere. Aliqui ergo existimant, salivam generari ex proprio alimento linsuae, quod itidem improbabile est. Nam nec saliva nutrire potest, nec in lingua, sed in glandulis oris generatur, nec coctione ex sanguine produci potest. Alii itaque putarunt eam generari ex pituita. ceterum nec hoc vere videtur asseri, quia pituita crassior est, & calore incrassatur magis. Proinde cam in opinionem venio, salivam generari ex sero , iroprio alimento glandularum in ore. Id enim cum natura ejus valde convenit. Nam aquosa est saliva, salis alicujus particeps, dulcis , dulcedinem tribuente alimento proprio, at priora sero. Quanquam enim sanguis solus non potest esse materia salivae, tamen nil impedit quin sero coniunctus a glandulis et Orficio praesectis queat ea ratione mutari.

5. VII. Hinc apparet, quid deforma salire sentiendum sit. Nimi

422쪽

CONT ACTAE LIBgR PRIMus. 383rum neutiquam eorum opinio probanda venit, qui eam simplicem aquae statuunt quoniam non solum sapor virtusque ejusdem aliud ostendunt, sedac materia ex qua generatur id manifeste arguit Probabile igitur est

eam esse muti corporis quidem tanquam eratis per se, quia ab agente

naturali per se secundum ordinem a natura praescriptum generatur, citiidem per concoctionem , ut paulo post proponetur. g. VIII. Sequitur, ut inquiramus in causam esicientem salivae Circa quam expendendum est,in qua sit,4 qua ratione satiram generet ' Quoad primum. Quemadmodum in quarumcunque partium, ac humiditatum utilium productione anima est princeps causa, ita de saliva opinari oportet. Atque ita etiam statuere convenit, calidum innatum esse instrumentum cI tectionis generale, speciale autem prout est in glandulis, quae in ore continentur maxime quidem in eis , quae ad radicem lingua sunt collocatae, lari sthmia, ac Barbaris amygdalae, vocantur vat tamen etiam in aliis in ore repertis, utpote quae cum prioribus ejusdem naturae sunt.

Proinde neutiquam illorum sententiae subscribimus, qui glandulas oris suta salsiva receptacula si perhibent, quin potius etiam et siciendi vim illis attri. buimus, quia saliva propriam suam naturam habet, Malibi non perscitur , quam in illis glandulis, ergo ela ab iisdem glandulis, quandoquidem efficiens non agit in distans, & in diverss aliis humiditatibus eadem est

causa generans, qua recipit & conservat genitas. . . IX. Quoad secundum ludico colicoctione salivam generari, aetione

scilicet caloris, congregatione homogeneorum .segregatione licterogeneorum, cluae ipsa partim per halitum oris egeriantur, partim sinito emittuntur, aut si pauca valde sua reliqua, saepe saliva commista manent.

Nequaquam ergo opinamur solam esse segregationen seri factam in glandulucta glandulu, quoniam naturam salivae nullum aliud serum obtinet. Intelligo naturam specialem seu propriam, quandoquidem nemo amb:git, quin sicuti saliva sero participat, ita quoque naturae ipsius quae nidocu

s. X. Vltima inter causas sinisost, qui ipse cum sit operatio, vel opus ejus, cujus est finis, nihil de eo distincte adterae pollumus quod non circa eiiccta explicata debeat Progresumergo facimus ad a. uncta sit liva, inter que praecipue considerandi veniunt qualitates,quandoquide m alia aut ignota prorsus, aut prorsus nota sunt. Ita quantim saliva certis mensera exprimi nequit, illud autem notum est, quod secundum naturam tanta

esse debeat quanta sinis suificit Lotin est in glandulis, in quibus gene-

423쪽

caeteris. Inter qualitates vero notantur tum inanilestae, nempe tactiles, visibiles, lupabiles, ac odorabiles tum occulta seu propria. s. X l. Tactiles qualitates satura sunt prima vel secunda Post quas age mus Uc qualιtatibus occultis seu propriis, quia eas plerique ad tactiles referunt Uualitates prima temperamentis absolvuntur, quod salivae moderate caliduini humidum videtur convenire, sic tamen ut vi siccandi aliquali non sit citit ut uin Atque laoc ex effectis ejus patet. Nam maturat, a

stergit, mundat, siccat,4 ad concoctionem facit, interim fluida est. In secundu qualitatibus maxime notabilis est raritas, istumosita ejus, quam crediderim ipsi tribui partim a calore rarefacientes, partim a pororum varietate in glandulis, ab hac secundari, ab illa primario. Inter qualitates ociuitas id speciatim in illa notatur, quod specifice venenis adversatur, maxime aranei si serpentibus, 'uod etiam specifice serpentiari acria cutis mala compescat e sanet, maxime si jejuni hominis sit, utpote qua sincera est ma is, ci cibis aut potulentis assumptis nondum alterata. s. XII. Quoad visibiles saliva qualitates, notatur in ea color alibus , qui inde sit quarituri Iudico cum salivae convenire, quemadmodum spuma aquae in nivi, nimiriam quatenus rarefacto ei vel aliquid aeris admiscetur, vel quatenus obscuriora tenuia reddita albiorem colorem referunt ut in scobe seu pulvere ungularum, cornuum, aliorumque nigrorum se te quia illis magis externum lumen tum admiscetur Sapor salira modice dulcis est, unde judico eam non ex solo sero constitui, sed etiam ex aliqua portione es intenti glandularum, utpote quae itidem dulces sunt odor vero nullus saliva secundum naturam tributus est, quia id cerebro olffeci et, Mnatura ejus que quoad substantiam neutiquam admittebat. s. XIII. Elfecta saliva sunt humiditate solvere, calore ac renuitatepenetrare, coquere, abstergere, mundare, quorum quaedam etiam in humano

corpore praestat, propter quae: maxime animalibus tributa est. Frincipio enim cibis permista facit, ut melius in Ilingua percipiantur, unde arida existente lingua gustus minus bene celebratur. Fit autem hoc quatenus liquiditate sua cibos fundit, &tenuitate ac fluiditate porosam carnem lingua subit. Deinde juvat quoque concoctionem in ventriculo, quatenus liquat cibum, moderato calore facit, ut promptius a ventriculo conficiatur. Quam ob causam purientibus nobis, o appositis cibis, auis de cibis cogitemus, saliva nobis movetura atque infinitibus cibos potius masticamus, quam alio modo tenuissime comminutos exhibemus, licet id a multis non observetur. s. XIV.

424쪽

CONTRCA Tilii BER PRIMiis. 7s. XIV. Hinc iam naturam saliva, quoad eam percipere licet , exhibere possumus saliva nimirum est humidιtas non nutriens, ulu humam corpora ex seri alimento proprio tuo agiodulu oru genita ad meliorem gustationem ct chylificationem inserviens. Quae omnia ex priori biis patent. Solum id quaeritur An rn sativa recte excrementu annumeretur Nonnegamus, quin ubi retundat, quoad quantitatem ad excrementa Pertineat, verum cum prorsus secundum naturam est, non videtur iisdem ex supra allatis accensenda. Id hic attexemus, quod supra omismus,salivam eii 1m loquela commodare, quatenus lubricando partes eas ad motum aptiorescit. Atque hine accidit, quod arido existente ore miluti commodetos amur. Estque hic usus sane non contemnendus. s. XV. saliva tanquam humiditate utilioris tramimus ad coquium, quod in ventriculo quidam reperiri existimant Iudicant enim quod quoniam ventriculus frigidae constitutionis est, Iecundum illorum sententiam ad chylificationem ineptus in ipso aliquid inveniri debeat, cujus ope prima illa concoctio peragatur. Quod ipsum quoniam viribus cum

coagulo arbitrantur convenire, utpote quod multum ad concoctionem facere docent, ab ea similitudine coquium dicunt. Aliqui fermentum rentriculi ob eandem causam Arbitr.mtur id generari ex reliquiis ciborum in chylum conversorum, atque mellugine siquoris ad instar tunicis, ventriculi inhaerescere. De hac opinione quid statuamus, ex iis, quae de officio ventriculi troductione chyli proposuimus, facile judicium formari poterit. Sit enim ventriculus trigidus qua ut mistum simpliciter consideratur , tamen prout viventis corporis pars est, temperamentum id nactus est, quod unctioni ipsius congruit. Maxime si consideremus spiritum vitalem a corde influentem, alias partes circumpositas compent alc,

quod ipsi solitarie spectato deliciebat. Et eum spiritum muneri citra sectum esse supra probabiliter asseruiimus ut non opus sit de alio coagulo cogitare. Neque etiam illud in omnibus& semper reperitur, sed praecipue in ruminantibus, a quidem lactationis tempore, 'uidem tantum inomaso, adeo ut Averrh.l.3.de pari.anim. c. ult.id illitas excrementum esse

crediderit. Sed illud , quod nobis in ventriculi thinicis repelatum monstrant, nihil sane distat ab illo confuso ex chylo&cxcremento proprio ventriculi , quemadmodum autopsia in anatomia vivorum monstrare

potest. . 2AIs. XVI. Proinde inventriculo coagullam aut sermentum peculiare prateria quod ex corde communicatur non agnoscunus at in intestinumucosam illam

425쪽

t blantiant, qua tantiis eorumdem interius adhaeret, Oninino probantia ac defendi- in M. Laippe usum per se habet ut nempe debitam humiditatem ipsorum conservet, dolorem perpetuum a bile acribusque humoribus praeveniat,& ad excie inemorum eliciorem evacuationem faciat. Atque ob priores usus aliis quoque partibus lentorem talem concessum esse advertimus in maxime membraneis, quanquam non omnibus similem. Neque refert, quod non possimus dicere illam substantiam animatam esse, quandoquidem sufficit illam pertinere ad compositionem corporum, non excre inentis accenseri posse, nisi ubi praeternaturaliter nimium increscit. s. XVII. De sermento etiam lienis non est, ut multum dicamus, quia circa generationem sanguinis officium lienis de eo jam egimus. Solum ergo illud addimus,gcnerari illud a lienis virtute insita concoctriceariuvante spiritu influente cordis ex sanguine arterioso ac inservi refer mentando ac concoquendo chylo Ideo enim ad hepar per venam portae transfertur Temperamentum ejus est calidius temperamento sanguinis, quoad materiam est eodem tenuius, unde competentes virtutes potentius exierit. Id videri possit dubium anno rectius inter humores alentes

illud referri potuisse, Si quis id valde urserit, non inultum cumaeo litigabimus nos tamen hunc locum cidem assignavimus , quia non tam alit quam partibus inservit ad conficiendum alimentum partium sanguinem

puta. . .

s. X VIII. In abdomine adhuc invenitur seruii testes ac partes genitales rigans, niaxime in conjunctione maris foeminaran opere venereo. Id sane licet aliquatenus ad excrementa reserre, licet tamen & hic recensere, quatenus illa partes melius sic irrigatae muneri suo praesunt. Aliquitate serum in ipsis telii bus generari docent: aliqui vero tellibus sublimius ossicium assignant, quemadmodum e nos supra fecimus. An ergo circa illas partes cumulatur coacervatur ' An a vasis transsunditura niti glandulis circumjecti , maxime in prostratis congeritur Via duce caremus ex Veteribus Autoribus, licebit citra magnum crimen quodcunque non prorsus absurdum est detendere. In hac autem controversia PH-losophus in testibus tale serum produci existimat, a quo cum abierimus ex caeteris aliqua arripienda est opinio, aut alia investiganda. XIX. Forte non improbabiliter humiditatibus his venit accensenda illa, uuae in pene virilivi in clytoride mulierum reperitur, ac atro- purpurea est. Nam olianino ad partium earum compositionem facit, ac magnum etiam usum ad generationem exhibet. Sine enim illa ista partes in Vene

426쪽

CONTRACTIO LIBER P R I in s. 389 in Venereo exercitio tendi 8c expandi non possunt. Verum de illa ibidern jam egimus, itaque hic a nobis praetermissa fuit, solumque nunc obiter indigitata. g. XX. Accedimus nunc ad thoracem , in quo reperimus humorem

peri cardii an ille secundam naturam in omnibus reperiatur, dubitant aliqui.

Sed vero praeter rationem, cum usum per se in eo praestet. Si quis quaerat, quis ille usus Repono, initio rigare, lenire,in humectare, tum cor tum peri cardium, ac deinde facere, ne tacite cor in motu suo offendatur. Hinc accidit, ut eo absente cor rigidius appareat,& multis palpitationibus ac li-pothymiis afficiatur. Interim neq; nimium esse debet,nam tunc cordi spatium in quo moveretur non satis liberu foret. In hominibus violenta morte peremptis cochlearis fere mediocris quantitate visitur, an in viventibus plus vel minus sit, non certo constat. Qui mutus esse arbitrantur,judicant circa mortem ob vasorum laxitatem,& cordis commotionem plus seri ex vasis maximis circa cor in peri cardium derivari. Contra qui plus reperiri

censent, ju dicant vehementia oppressionis cordis ex ipso pericardio illius liquoris quid dissipari Crior istius liquoris obscurus est, aliquando loturae

carnium timilis, an in vivis, scut in mortuis, non quidem certo constat. attamen non improbabile videtur. Etenim generari creditur ex vaporibus sanguinis, in magnis vasis cordis, nisi malis eum a primordio generationis pericardio insitum esse, ne ea dissicultate obruaris, qui fiat, quod humor nic perpetuo sibi aequalis maneat. Quanquam id explicatu non adeo dissicile est, si dicatur, naturam sibi in omnibus consonam tantum generare, tantumque dissipare, quantum utile est, ut fiat. Neque certum est, sempcraeque multum manere. Id tamen non improbabile quibusdam videtur

aliquid etiam ex proprii alimenti peri cardi reliquiis ad istius humoris

conservationem tenerationem contribui. g. XXI. Accedere nunc debebamus ad explicationem trium humorum oculorum, sed eam jam de oculis agentes expedivimus procedimus ergo ad aerem implantatum auribus. De hoc primum videndum an detur Deinde, unde originem cap ac Porro quam obtineat naturam Denique,

quem usum proe t Quod primum attinet, vix de eo apud Veteres dubitatum, adeo ut hinc Plato despost eum Galenus L . de decret Hippocr.

Gal auditri infrumentum aereum esse dixerit, a. de instrument odorat. expresse asserat, organum auditus aerem, aut quid aerisimile esse. Ac omnino id videntur illa cavitates interioris auris evincere. Nisi enim aereum quid

in illis contineatur, nihil nominari poterit, quid in iis reperiatur. At id Cccci absonum

427쪽

yso VNIvERsAE N absonurn a ratione est, cavitates illas prorsus esse vacuas . Neque est quod quis opinetur, illas externo aerei inpleri, nam membrana, quae tympanum dicitur, illius accelsum prohibet. Ac si quando haec membranatuit avulsa, id prorsus praeter naturam est. s. XXII. Quod ad secundum , probabile est, hunc aerem a primordio renerationis auribus indi, seu ex aerea portione seminis, seu sanguinis menstrui, aut principio conformationis aut postea eo delapsi. Varias enim rationes, quibus natura id praestare potuerit, concipere possumns, licet, qua ratione egerit, non prorsus perspectum habeamus. Tertium quod con- cernit, arbitramur omnino naturam aeris innati aereum se, simplicem quidem aut Implici proximam, quoniam scuti foris, ita Mintus aer convenientissimus est ad expressionem soni ejusdemque receptionem. Ideo neque

proprie nutriri eum arbitror, sive id dicatur fieri ex sanguine, sive ex alimento membranarum continentium, sed judico ex exhalatione aerea sanguinis in vasis contenti eundem augmentari, si qui equam ejus perierit. Caeterum an animat insit, aliqui videntur dubitares Ego illud judico necessario dicendum esse, quod anima omnino eidem insit, cum in eo debeat nos percipere, ac ideo hiare in cavitates nervum auditorium censeo , ne destanima sentienti suum primum organum. Quod ultimum concernit, istud videtur statuendum, inservire eum aerem expressioni soni in auribin, quemadmodum externus aer exprestioni soni extra aures commodus est, atque id non est opus hic pluribus exponi, quandoquidem de auditus organo agentes id jam expediverimus. s. X XIII. In articulorum conjunctione etiam quidam e peritur humor, coin loco, quo ossium extremitates sibi junguntur Albicans, tenax

ac glutinosus est, ac inservi rigationi & emollitioni ossium ut facilius motum suum obire possint, quod apparet cum imprudentia Chirurgorum

hic humor effluit, quandoquidem eo casu sere motu partes privantur. Dicitur clinia isdam ab soliue humor articulorum , quibusdam a similitudinc articulorum mucin. De hujus origine aliqua controversia movetur. Etenim dubium esse potest. Vtrum ille humor in principio conformationis ex seminegcneretur, an postea pro scatur seu ex alimento, seu ex excrementi Ego existimo eum in primordio conformationis articulorum etiam produci ex materia sibi conveniente, seu seminea materiali, seu es cognata, ut si loco de partium conformatione agentes ostendemus. Attamen hoc non obstat, quo minus postmodum conservetur, augeatur, ac uitam non proba

bile mihi videtur, id fieri ex redundantia quadam seu excrementitia seu

428쪽

CONTRACTAE PRIMus. 3 Ialimentosa circa illum locum naturae destinatione asservata Neque inde quis inserat, hinc sequi humorein illum excrementis esse accensendum. Nam sit excrementum respectu istorum ossium, tamen quia ad articulorum4 consequentc totius corporis compositionem facit, merito humiditatibus componentibus accensetur Evadit, cro opinio prior probabilis quod in humidioribus constitutionibus4 in aetate , qua humiditas dominatur humor hic magis cumuletur, at in aetate senili, ac etiam praeternaturali calida siccaque constitutionc corporis minuatur, non alia ex causa. quam quia in ista materia generationis commoda adest, Mabest causa corrumpens: in hac alitern nec illa satis commoda est,in haec vires sumit. aut generans causa nimium debilitata est. 5. XXIV. Ultimo loco demtaulla ossum tractanduin est: ac princi pio quidem quotuplex fit deinde quam obtineat natiιram tum unde is a qua constituatur: ac denique quem obtineat usum. Vt a primo incipiamus, medulla Ossium maxime duplex est alia famos ita ditia, quae in ossium majoribus cavitatibus reperitur, quae ideo estorinatae sunt, ne ea nimio pondere naturae essent molesta: alia improprie ita vocata, quae in cavernulis seu poris ossium coercetur. Inter quam duplicem medullam id interest, quod illa crassior, magisque pinguis apparet: at quae in poris continetur tenuior, aquosiorqueest Impraesentiarum maxime quidem de illa, attamen nec non aliqua ratione de hac agimus.

g. XXV. Quod secundum attinet non est dubium , quin habeat

naturam misti, omniaque elementa ad sui compositionem exigat attamen quoniam in plerisque mistis unum aut plura elementa dominium obtinent, quaerendum cujus indolem maxime redoleat. Id ver optime ex qualitatibus deprehendere est quae omnes docent, pinguedini aut sevo eam esse similem, atque adeo aeream conditionem maxime redolere. Hoc

ejus pinguedo ostendit, deinde quod aquae supernatat, quod facile ardet,

quod humectat, lenit, digerit, resolvit, quod denique omnium fere con- lania humida calidaque est. Atque ista generatim de omni medulla ossi univera sunt, veruntamen magis apte illi quadrant, quae ita proprie aut specialiter vocatur.

g. XXVI. Quod tertium concernit judico eam ex illo materiali principio produci, undevi reliquae partes, nempe vel semine, vel sanguine. Atque hoc ultimum mihi probabilius videtur, quandoquidem probabile est eam etiam ex sanguine augeri. Nam in aetate puerili procul dubio minore quantitate repetitur, quain in adultiore &juvenili. Et hoc quoque

429쪽

VNIvRRHAE MEDICINAE

quoque probabilitatem conciliat, quod in aetate puerili ad rubedinem,

sanguineam conditionem vergit, at progressu aetatis paulatim variatur &ad albedinem aut flavedinem deducitur. F. XXVII. Egicientem etiam causam aliam habere non videtur, quam eam , quam reliqua humiditates utiles, imo & partes. Nimirumprihceps ejus causa est anima, instrumentalis deinde calidum innatum, quod calore coquens, speciali ratione digerens alimentum in ossibus medullam inde conficit. Hinc QPhilosophus l. 2. de part animal. c. s. excrementum dixit, scilicet non simpliciter, sed concoctum sanguine alimenti ossium. Ex quo intelligere est, quod Aristoteles candem concoctione fieri existimaverit,4 quidein exsanguine, qui etiam ossibus alimentum suppeditet. XXVIII. Denique circa ultimam quoionem Autores in diversas sententias abeunt, quibusdam Hippocrat. l. de aliment. Gai L 3.de natural facultat. c. ult. l.2. deis pari. c. I 6 as lentientibus, medullam Llium elle ossium ultimum alimentum quibusdam Aristoteli lib. 2. de pari. animal. c. 6. adstipulantibus, omnia ossa sanguine ali quod omnium partium ultimum alimentum l. r. de part anim. c.3. MLq.c. 2. alibi ab eodem statuitur. Vt hinc pateat, manifeste errare eos, qui Aristotelem Hippocrati ac Galeno hic conciliare student. Cum ergo alterutri parti accedendum est, magis Philosophi sententiam probo, medullam ossium non seorsum alimentum, sed ea, sicut Malias partes ex sanguine ali. Nam r. sicut ossa cum reliquis partibus ex uno materiali principio primum constituuntur, ita etiam ex uno principio comitatini reliquis partibus alimentum capiunt. 2. Ossa intantium tenera non soluin rubicundiora sunt, sed etiam evidenter ostcndunt sanguinea vasa, qualia etiam in diversis ossibus ad uiatorum conspiciuntur. 3. Quod etiam corum opinionem infringit, qui medullam ossium, quasi illorum cambium esse arbitrantur, inde istas oppositae sententiae elucescit, quod medulla ossium in cavitatibus ossium non in ipsorum substantia aut poris per ipsorum substantiam dis pcrsis re- riatur, unde obscurum est qua vid qua ratione per univci sumis distribuatur, ut sngulis illius partibus apponi possit. q. Medulla etiam tam multa in quibusdam ossibus reperitur, ut manifeste liqueat , eam non esse nutritioni istarum partium destinatam 3. Si ossa non alantur sanguine obdimi militudinein cum ossibus, coite multo major jure non debent ali medicit , qua prorsus temperamento ab ossibus diversi est. Atque id non videtur hanc rationein infringere, quod quidam junt, facile illam contra-

430쪽

rietatem posse conciliari, quia medullae temperamentum calidum quidem humidum est, at aereum ac facile dissipabile. Nam non ita fa-elle dissipabile est, ut experientia ostendit, & cum medulla excoquitur, fere tota liquescit unde ergb tunc ostium soliditas S XXIX. Urgent in contrarium, quia nobis dissentiunt, .miasios a nut antur medulla, tunc nutriri debent sanguine melancholico. At consequens est absurdum. Ergo Antecedens. Primam propositionem stabiliunt , quia alimentum debet esse alito cognatum. At ni medulla statuatur, nihil judicant sere cognatum ossibus praeter melancholicum sanguinem. Alteram dehinc propositionem inde probant, quod melancholicus sanguis rubicundus aut subniger sit ossa autem albentia.

r. Id adferunt. Nisi medulla nutriat ossa est excrementum, quia nullum alium ulum habet. At non est excrementum, quia nec amara, nec salsa, nec a natura expellitur, sed amice retinetia. Ergo nutrit ossa. f. XXX. Utilis argumentis satisfaciamus ad . dicimus consequentiam in primo asserto vacillare. Nam nutriri dicimus ossa sanguine, sicut& reliquas partes. Et si vero ille non est ollisus actu similis, est tamen potentia illis similis, atque adeo sussicienter cognatus Deru-bedine ratio in contrarium adducta nulla est. Sicuti enim ex albo chyla sanguis rubicundus producitur, ita etiam ex rubicundo sanguine alba partes produci queunt Asa argumentum, quod proprie ultimam quaestionem concernit, dicimus maxime alios esse usus medullari nossibus, & praecipue, quod debeat usa rigare, atque ita ea a celei exsiccatione facilis actioni vindicare. Et sicuti hunc usum proprie dicta medulla habet, ita censeo quoque alteram medullam eidem ululelie a natura

dicatam.

S. XXXI. colophonis loco adhuc circa medullam quaerimus. I.

uare inter medullam proprii dictam ossa tenuia in caritate ossium inter erantur rAn id ob majus sulcimentum majorum ossium, an potius, ne medulla in se recidat, sed ut commodius disjungatur Posterius probabilius mihi videtur. 2. in quare leariis ossa pauciorem me lallam habeant ' Habere pauciorem medullam Aristoteles lib. 2. de part animal. c. 6 autor est: Et hoc provenit, quia tiones lunt calidioris siccioris constitutibnis. Nam sic etiam medulla ostium variat in aliis animalibus. Interim natura compensavit hunc medulla desectum aut potius paucitatem permajorem ostium leonis soliditatem , quae tanta esse dicitur, ut adinvicem

collisa ignem emittant, licet id alii negent. D 1 S. xxxI I. Ut

SEARCH

MENU NAVIGATION