Alberti Kyperi,... Anthropologia corporis humani contentorum et animae naturam et virtutes secundum circularem sanguinis motum explicans, cui accedit ejusdem Responsio ad poendapologema V. F. Plempii

발행: 1660년

분량: 734페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

621쪽

Uurvans MI Ieru saugmentativa non discrepant realiter. Ut enim visum causa eadem prIncipalis&instrumentalis prima&orta, ae objectum quoque idem realiter, quoniam materialis substantiari quantitas realiter non disserunt. Hinc neutra actio sine altera obiri potest, sed dum nutritio fit, fit a

gmentatio, contra nutriti rict generatirafacultas non disserunt re

liter. Nam si realiter discrepant , vel sic d: Issierunt in eo, quod gen ratur, vel in eo, quod generat. In neutro autem disserunt realiter Scilicet non in eo, quod generatur, quia per lacultatem enerativam Primo omnes partes formantur, atque per nutritivam eaedem regeneratione conservantur At regeneratiori prima generatio non disserunt realiter. Neque in eo , quod generat ' Nam probabilissimum mihi fit, semen generari, dum testes nutritivam facultatem excercent, atque ita redundans in iis alimentum aliquanto amplius excoquunta Hoc tamen non obstat, quh minus formale in iis discrimen admittamus, quod solum contraria argumenta probare possunt. Et quidem ut mittam ea, quae leviora sunt, graviora haec sunt. 4. quae iaculta-tra realiter separantur, aeditterunt realiter sed dictae facultates re liter separantur. Ergo Patet minor respectra facultatis nutritivae augmentativae, quia nutritiva inest toto vitae tempore, augme tativa autem solum perdurat ad plenum augmentum aequisitum. De generativa dehinc, nutritiva similiter , quia partibus sermatis generativa perit, at nutritiva demum incipit operari. . et Tecta

disserunt realiter earum facultatum, nempe nutritur& augetur idem individuum, generatur alterum nutritur item secundum substantiam, augetur secundum quantitatem. Ad I. dicimus, negando minorem. Ad probationem priorem dicimus, ut nutritivam, ita &augmentativam manere toto vitae tempore, dum enim aliquid nutritur, non

solum substantia apponitur, sedi quantitas, quia illa substantia est

quanta Quod vero dicitur diirare augmentatio tantum usque ad ad pia debitam quantitatis mensurali provenit, non quod facultas adempta sit, verum quod ob siccitatem corporis partes solidae non queant amplius extendi, ut ita magis dilatari secundum omnem dimensionem

Vivum possit. Apparet autem , quod augmentativa adhuc adsit,quia omni vitae tempore homo respectu carnosarum partium augeri potest. Patet maxime, si quis aeger macilentus factus suerit,quod is recuperata sanitate rursum incrementum capiat Alterius membri probatio nihil itidem solidi continet 'Nam facultatem generativam etiam residuam esse

622쪽

CO, TRACTA ID E sin P, et M Uri. Si esse formatis partibus patet, quia in nutritione simile genito seu formato producitur ex alimento, quod similares partes etiam regenerentur, si non in solidum ablatae sint. Quod autem non regenerentur, ubi totae ablato fuerint, est quia in prima generatione seu formatione partium virtus gignitiva erat unita&ordine ad omnia procedebat: at innutritione eadem est divisa, secundum partium divisionem. Ad et dico,ex essectorum reali diversitate neutiquam posse probari diversitatem realem causarum, aut facultatum. Sic unus pater eadem virtute gignitiva plures liberos, mares S semellas geuerat. Et ad praesens exemplum dico , virtutis nutritivo testium esse producere sibi conveniens alimentuma at si id aliqua parte redundet, calore

uberiori excoctum ah ifini destinetur, prima facultatis esse quidem unum effectum, sed estisdem partem unam alii fini destinari , quam alteram. Ad alia patet e prioribus solutio. S. XVI l. iaccedimus jam ad singulas facultates in specie, quae declarandae sunt per suas functione. in quibus speciatim consideranda Veniunt, princi plum te causa efficiens, subjectum, finis objectum modus, quibus explicatis lub)ungi potest tota functonis natura definirione expressa. Uta .uultate nutriti ra incipiamus,ejus functio seu operatio dicitur, ritio. Princeps ejui causa anima est prima instrumen-ratu, calidum innatam , sicut supra fuit probatum. Sed quaeritur, Iesi causa ejiu instrumentalu sicunda, Duque is pars illa, unocritionem obita

Omissa prolixitate dico quod causa in iumentatu secunda su orta ariquata

reliquarum. Prima assertiores pars patet, quia sicut unaquaeque pars vivit, ita lutritur, ter consequens nutritivam facultatem obtinet. Altera probatur, quia ut anima non aeqnaliter est in toto, ita

nec ejus facultas, ti Indoquidem secundum nos haec ab illa realiter nondit Tert, secundum alio: haec in illa ut in primo subjecto existit. Ac maxime id verum est de facultate prima, qua nempe primam iunctionem edit, qualis nutritiva est. laccedit alterum argumentum petitum ab effectu in experientia, quae docet, quod alia partes nutriri nequeant sine conspiratione partis primariae. Inde autem consequitur, quod primaria primo nutritivam facultatem habeat,aliae partes dependenter ab illa, quod est tertium assertionis membrum.

S. XVIII. Subjectam nutritionis totum est xi rara, h. e. ecundum Ο-mnes viventis partes. Nam in quibuscunq. partibus residet facultas nu . Ite e triti

623쪽

UNIvgRs MEDI cINAE tritiva illae quoque nutriuntiret . Neque inde sequitur eontradicto rium quoddam, quod idem sit simul agensvi patiens, quia mutatur una conditio contradictoriorum , quod nempe non respectu ejusdem fit nutritio. Etenim nutritio quatenus actio est , fit respectu animae&calidi insiti, sed quatenus passo est, fit respectu corpulentiae corporis. Si quis inquiat, ipsum quoque calidum innatum nutriri augeri. respondeo concedendo 'ed tamen primariam ejus operationem esse nutrire. Addo, quod aliquid nutriri dicatur, vel quatenus suscipit virtute sua nutrimentum , illudque sua potestate mutatum sibi apponit, sociat; vel quatenus ab altero mutatum alimentum suscipit, sibi a Getari patitur. Primo modo si capiatur nutritio accurate non

est passio, orum posteriori modo. Observandum venitvi illud, quod

quandodicimus totum nutrir , non solum intelligamus partes omnes nutriri sedetiam omnes notabilesfingularum partium particulas, secundum omηes dimensiones.

Quemadmodum enim perditio respectu partium .particularum illa Arum singularum fit , sic etiam nutritio, ita deperdita substantia re

cuperatur.

S. XIX. Emis niurisionis e conserrvii viri siecundum subsantiam in naινiduo. Unumquodq; enim conservationem sui appetit, quoad fieri potest. Quonia vero illud fieri non potest immutabiliter,fieri debet mutabiliter, per resarcitione ejus,quod deperditur. Solet hic ambigi,quomodo conservetur idem a nativitatis tempore usiq; ad mortem, cum tanta fiat tot vita tempore corporis mutati, omissa aliorum sententia dico conservationem fieri. r. respectu ejusdem individualis essentiae animae, quae praecipua corporis pars Etsi enim eam multi una cum materia mutari existimant, tamen iis assentior, qui eam incorruptibilem esse volunt. o. respectu staminum: fibrosarum putium Nam itandoquidem experimur a calore non omne illipabile esse, sed illud tantum, quod resolli facile

potest, sequitur utique qtiod stamina, quae non aut aegerrime resolvi polium, secundum se tota, aut secundum maximam tu partem maneant. Etenim experientia nos docet ossa aliasque siccas parte si nullatenus in morbis colli quativis consumi, ac post mortem varia externa rum injuriarum occurrentia genera passis subsistere, quidni ergo durare etiam possint cum lorii insiti calidi activitate 3 respectu partium dissipabilium censeo manere aliquod idem secundum aequilatentiam. Etenim etsi rigide loquendo non est idem, cui simile per eq valentiam substituitur: tamen communi loquendi consuetudine dicitur idem,

624쪽

sundamentum aliquod etiam assertum illud habet, si id paulatim fi .it ut per partes illud quod accedit primum fiat ejus, quod sic mutatur.

Atque hoc modo innutritione contingit Latius hinc controversiam

non persequor, quia altioris indaginis est, linc atis patet, quomodo commode unitas numerica viventis toto vite decursu eadem permanens defendi possit. S. XX. Objectum nutrictioriis alimentum est Circa quod . quaeritur, qui sit alimentum Dicimus, quod alimentum sit omne id quod a calore naturali in substantiam viventis mutari potest. Dineri hoc ipse amesia1nemo, quod hoc dicatur, quicquid mutare potest vivens ad melius, caraen no quod vim habet corrumpendi vivens. Nihilominus haec ita distincta non sunt, quin unum alterius qualitate aliqua ex Parte participet, licet absolute una voce denotetur. Sic enim datur

alimenin med camentosum, tenenatum, & similiter ine lacarmentum alimentosumo venenatum, imo: venenum alimeniosuin ac medicamenetosum. Neque

obstat omnes illas virtutes cons unctim in uno reperiri, quod a principaliori sit denominatum. s. XXI. cauaeritur . qiigilati sint cilmsitiones alimenti Conditiones eae sunt vel generales, vel speciales Generales sunt, quod alimentum partim sit simile, partim dillimite nutrienti Scilicetissimilis actu, simile potensia. Quia enim alimentum mutari debet in substantiam vi- Ventis, non prorsus ei simile esse debet, quia id mutatione non indiget; neque omnino dissimile, quia alioqu. mutari non posset. Quaeri hinc solet alimentariti debeam contraria Simpliciter contraria dici nequeunt, aut si quaedam contraria sint, non tamen necessum est, ea esse talia. Nam quia potentia similia esse debent, ordinata debent esse ad viventia atqua proprie contraria sunt, ea non sunt ad inVicem ordinata. Neqtie obstat, quod dici solet, quaecunque generantur ex

contrariis generari. Nam illud non de proprie dictis contrariis intelligendum venit, sed de iis, quae se habent per modum actus 3 potentiae. Solet a quibusdam dici, quod almumta debeam se dulcia verum ea conditio particularis est, respectu eorum nutritivorum, quae gustu pollent, nec ita rigide accipi debet, sed late, prout dulcia eadem vo-ςantur, quae alioquin grata dicimus. Gηdimnes spectites lunt I. Quod alimenta debeant esse calidiis humidiparticipia et Quod debeant obirem solidam substantii . . Quod debeant esse fissu tra Haida. Nam quoniam debent permeare alimenta omnes partes, liquida esse convenit, Eee eo aut

625쪽

UMIvpns bis Pre INMaut illis liquo associandus est; quoniam viventia solidam corpori compagem obtinent, .calido humido vitali sunt perfusa aptat

esse debent, ut eam substantiam deperditam resarcire, & reliquam con servare possint.

f. X XII. Ex solutione hujus quaestionis, solvi potest quaestio 3.

uesint alimenti Ubi speciatim in quaestionem venit: I. An elementae bini nutinet Dicimus seorsim non , ac aegre quoque confusi,nisi sint in misto unita. Nam in elementis singulis virtutes alimentorum non reperiuntur, confusa quoque immediate in vivorum substantiam trannire non queunt, quia natura non solet facere saltum. . . simi inanimata nutrire Ussint, ut mineralii Plerique negant obdissimilem valde naturam. Et certe si aliquid nutriti vi se habent, id tam exiguum

est, ut vix alimentorum nomen tueri postini. Hoc tamen confitendum Omnino est, a mineralibus virtutes varias viventibus, maxime veget

bilibus tantum communicari, si succo eorum alimentario admista sint. Et hinc aquae quaedam bibitae strumas generant, vinaque diversa calculum, contracturas, pluresque alios morbos. o. an omnia viventia, HEViventium partes aliis commode innutrimentum cede equeant Τὸ Nullatenus, sed

qtuedam ob nimiam duritiem, crallitiem, contrarietatem superari nequeunt quaedam etiam ob nimiam similitudinem idoneum alimen tum non sunt , quaedam etiam excrementitia nimis sunt. Ideo inferiora quidem viventium genera melius superioribus videntur in alimentum convenire, quia sunt superioribus crassiora, majorem subtilitatem adipisci postulat, non item superiora interioribus, tum ob eam causam, Tum quia natura non solet retrogredi. S. X XIII. Quaeri solet . quotvlos alimentum In genere dividi solet remotum, quod pluribus mutationibus eget , antequam irrviventis substantiam transeat, cproximum, quod una solum coctione, ultima nempe eget. Hoe internum etiam solet vocari, sicut illud externum Medici non multum dissimili ratione dividunt alimen: m in veluti alimentum seu futurum alimentum, ac Himentum propraedictum. Illud alimentum mutandum est hoc mutatum, ut immediate in substantiara Viventis converti queat. Apparet ex his quod haedi Visiones non sindgeneris in species, sed ejusdem in diversos gradus , secundum diversas

considerandi rata D aeSi

S XXIV. Modis nutritionis fit alimenti attractione in viventis substantiam, quoad poros vel notabilem cavitatem suctu aut idiopathetica

626쪽

CONTRACTAE LIBs D PRIMUs: 18 virtute deinde attracti reseditione eadem ratione celebrataci tum coctiene , quatenus alimentum calidi insiti virtute mutatur, una vel pluribus vicibus, dum simile eidem evadat denique expidyone excrementorum, quae in substantiam viventis mutari nequeunt ob quantitatem aut qualitatem. In his nihil dirncile est, nisi quod notandum in plerisque viventibus duplicem coctionem celebrari, publicam in prima parte, aut etiam alia adhuc quam prima, qua primum seu externum alimentum mutatur in succum alendo idoneum, d privaravim, quae in Sigulis partibus celebratur, qua peracta fit mutati alimenti agglutinatio.

XXV. Hinc patet quid inutriria Nempe est opera:io aninia rege tantis, qua meriante calido imas exa imento attracto, retento , siliscienter, ratio depurato, virum in individuo quoadsubstantiam omnium partium conservatis

repararisne ejus,quod calidi resolutione deperditum est. In qua definitione bro Viter continentur, quaecunque in prioribus aliquanto latius deduxi

m M.

S. XXVI. Antequam ab ea recedamus,pauca quaedam adhuc de claranda sunt r. Quomodo intelligendum reniat illud assertum, ex iisdem num nur, ex quibus constamus Dicimus I. intelligendum illud esse, non proxi- sed remore: necformaluer, sed materialiter ,hoc modo ex iisdem nutrimur ex quibus constam:u, scilicet remote, materialiter. 2. Nec venit id explicandum universaliter sed particulariter . Quippe omnia mista persedis ex elementis constant, veruntamen ut visum est, non omnia sunt nutrimentorum commodorum loco. Inde colligitur, quod ex eo axiomate quidem legitime negative concludamus eorum nulla esse alimenta,quae materialiter du remote non habent ea ex quibus constamus, Verum non

universaliter assirmative, nisi accedat alia adhuc limitatio, quod sit nutriendo potentia simile . Unde aliqui axioma illud simpliciter declarant hoc modo, ex iisdem scilicet Roportlime seu potentra nutrimur ex IIu

bus constamus sed sic assertum illud identicum reddunt, do inπλογίαν in eo concedere necesctum habent. Etenim quid est idem potentia aliud, quam pesse id feri quid hoc aliud, quam posse in alteria sub antitamonverti, hoc, quam nutrireposse. Unde hic enascitur sensii : Ex iisdem potentia seu quae possunt in substantiam nentis converti , seu taliter disposita, ut ex iis nutriri possimus , nutrimur , ex quibus Constamus. Proinde satius erit paulo quidem prolixius, sed tamen verius eundem sensum declarasse. S. A X VII. Portis r.exponendum, tamen tiosis actio continuaῖDuplex

627쪽

pix hujus quaestionis sensus est unus, an respectu esciemisI: Ontilaum iη-

fluxus, ea conatus, ut lat nutritio ster, an respectu essectus continia ut nutritio ciuod primum sensum attinet, flarmari quaestio debet. 1 niaineium nutriens qua tale agens naturale est, semper operatur, &.ad extremum suarum virium. et erum quod sensum alterum , censeo quideria ord inarie, nullis requisitis deficientibus, continue nutritionem fieri sed tamen fieri potest, defit etiam, tit vel oppressis ab humoribus calido, vel alia ratione debilitato, vel deficiente alimento, Vel eodem non apto, ut continue permutetur, vel alio forte modo interrumpatur aliquamdiu longius aut brevius nutritio. Nec obstat, quod dicatur nutritio toto vitae tempore fieri nam id dicitur, discrete quod nullum vitae tempus sit, in quo ordinarie non fiat, licet eveniat

aliquando, ut feriae.interveniant.

S. IN III. Adhuc illud solvendum est An nutritione tam bene consitura pintes regenerentur, quam primum in generatione productasueruntd Etsi id

communiter negatur, contrarium tamen verum esse arbitror. Etenim

causa efficiens principalis Sc instrumentalis eadem est , m teriaquei nerationis non dissimilis;unde ergo non similisti aeque bonus effectus

Accedit, quod cum nutritione primum conformatae valde debiles partes perfici debeant, quod inde etiam evadere debeant meliores &ie sectiorei Ac omnia quoque partium accidentia idem confirmant. Id solum notandum est, loqui nos de statu naturali, &in aetate firma, quoniam per morbos& senium tam bene partes non regenerari extra dubium est. S. XXIX. agmentativa facultatis operatio augmentata Vocatur,cujus Usiciens principaliso instrumentalis, subjectum item, byectum, modus eadem sint, qMinniaritime, sic ut ab hac differat solum rationes; hoc .

confideratione sinu ; quia finis augmentat ni est perfectio vivi respectu

quantitatis aliorum adjunctorum , quoniam haec ad nullam aliam facultatem referri potest et intuitu ljecti formalis ' Nam nutritiva iacultas versatur circa alimentum maxime ratione Bbstantiae, sed augmentativa, quatenus est quantum . . re pectu modis cialis quoniam inaugmentatione videtur necessaria dilatio partium facta per rarefac ionem secundum omnes partes capaces communis formae. Hinc aliqui specialem facultatem dilatantem ad augmentationem requirunt, sed de eo

supra diximus, hic ideo repetimus, ut insinuomus, siquet alia ministris facultatibus sit addenda, dilatantem certe esse. Etsi enim, ut nota

Vimus

628쪽

CONTRACTAE LIBER AIM Us. vimus ante, a calore possit derivari, quatenus ad taliter dispositum corpus aptatur, tamen dicere quis posset,in dispositionem talis corporis, talem gradum caloris dependere a fine vivi, quatenus illud ad debi tam persectionem referendum est. Plura de augmentatione addenda non hunt, quia eadem, quae de mitritione allata sunt, huc referri pol sunt breviter solum universam ejus naturam hac descriptione designamus Augmentatio est operatro arime vegetantis,qua mediam calido innato ex ali mento attracto, retento, copiosius quam pro nutritione mutato depaerato,virum

quoad onmes partes communisforma capaces uostienter dilatatas majus eradit , ut. acqtura debitam quantitatis, quavitatum O sigura perfecti nem, requisitam ad operationes perfecte edendas.

S. XXX. Inde liquet, quod augnientatio prout nutritioni opponitur, non toto vitae tempore duret, sed universaliter tantum iis que ad καουν seu constantem aetatem particulariter vero respectu partium mollium etiam diutius, quam diu nempe dilatatio illarum ierit test verum postmodum cum exsiccatione partes constringuntur, dicitur vivum decrescere. Est enim decretio deductio vivi a majori quantuate ad minorem in humento caloris natim peracta, quatenus is exsiccatione partes constrin. At Caeterum non est propterea nova alia fingen Iacultas decrescens: verum sicuti ad nutritivam etiam pertinet debilior nutriendi virtus, te ad augmentativam decrescens. Nam a deficiente virtute magis naturalis decretio procedit, sed praeternaturalis a depravata Tempore intermedio intercedente inter augmentum&decrementum, in eodem statu qua iantentis vivi permanet. Qua dantenus dico , quia plerumque ad alterutrum . extremum vergit, licet non adeo viden

ter. - . . .

. S. XXXI. Facultatis generativa onerat o dicitur generatio Circaeam speciatim notandum est. . eam non omni virensiumgeneri competere, sed Ilisolum, in cujus specie consuevit fieri generatio interventu seminis. Et enim viventium duplex est ortus, alius perimen , qui generatio umroca vocatur alius sine semine, qui dicitur generatio quivoca. Ergo ea viventiaritu Iolturi producuntur generat ne aequivoca, non obtinent facultatem generandi verum ea tantum, quae generatione univoca

prodierunt, aut quae sunt in ea specie, in qua plerumque solita est fieri hujusmodi generatio. Haec ideo adduntur, quia raedam, qua gens ratione aequivoca prodierunt,generatione vivo ea se propagant,qua nouam non ita frequenter, nec adeo Constanter. Gippe bst tertiam

629쪽

II, et v DRAE AE EDICINAE

quartam v generationem solita est cessare ista propagatio ob nimiam siccitatemi imperiectionem generantium adhuc magis magisque in

deterius vergentem. r. Generatis non convenit omni individuo etiam eorum vi-τentium, quae se solent umroca generatione conservare. Nam quaedam indivi dua tam debilia sunt, ut non possint prolificum semen progignere, ut quae temperamentum nimis frigidum habent quaedam rursum tam corruptae naturae, ut semen quoque ipsum corrumpant, prout se habent, quae temperamentum ni is calidum sortita sunt. Imo ob desectum par- 'tium ad seminis elaborationem antecedenter aut proxime requisitarum itidem aliqua viventia generandi facultate destituuntur. - Non tamen opinandum est, cujuscunque partis defectum generandi impotentiam inducere, quandoquidem perientia contrarium monstrat. Multi enim mutili integros sanosque Petus producunt. Neque enim quis inserat, facultatem generandi frustra omnibus istius speciei individuis datam esse, quia in actum in omnibus non deducitur, quoniam id non accidit ob vitium animae, sed malam& praeternaturalem disposi- Tionem corporis. Verum anima proprie ea facultas competit , toti sal- rem denominative. 3. Nequest per generatio etiam iturirenti convenit, quo acultas en .sed tantum in aerat perfecta. Hoc maxime a nutritione dis-Lernitur, quae toto vitae tempore duras etiam suo modo ab augmen- ratione, quia hac non amplius persistente universaliter, generativa virtus maxime viget. Neque obstat, quod generatio dicatur naturalistimui viventium opus nam id dicitur de viventibus perfectis neque comparatione nutritionis, sed respectu manifestationis aliquid vivum esse. Nam aliquando nutritio obscura adeo est, ut dubium sie, an aliqua vivant aliquando notantur quaedam rudimenta aut simulachra nutritions in non viventibus verum univoca generatio qualis a persectis viventibus procedit, sic palpum non obtrudit. . inu generarioni est conservasisspeciei, trem:natur ad aliud indiriduum, cum nutritio idem individuum conservare studeat, dc augmentatio idem ad debitam persectionem deducere. s. o aliquatenus rariar, quatenu generatione partes primum formantur, at nutritione codservantur itemque quate nus partium sormatio prima non omnium eodem tempore est, quod innutritione contingere potest, & forte plerumque contingit. Hinc generation universa natura sic dcclaratur, quod nempes operatio anima vegeta 'D , qua instrumento caloris in parte ei operi desinata ex alimento ultimo re in dames inproli cura elaboratar, sudis avir:cem commodam depossum r-

630쪽

format, O generantisimile producit, ut id perpetuitatem, qram non poterat in m di suo,inspecie assequeretur. Etsi vero in hac descriptione multa insinuantur, quae modo circa generationem attulimus, tamen ea ex iis quae de semine tradidimus,m post de hominis generatione speciatis notabimus, manitesta sunt.

S. XXXII. Sic se habent iacultates& functiones animae vegetativae in genere, quae in specie, si ad hominem applicentur, aliquas speciales cautelas ingerunt. Idebbreviteri hoc modo consideranda veniunt Breviter inquam, quia pleraque illa quae dicentur, cum de singulis partibus egimus, satis dilucidevi late exposuimus. Ergo nutrilis

quidem in homine tribus coctionibus per citur, duabus pubucis, ct una privata. Prim coctio est c lificatio, qua insito calore ventriculi, dependenter a corde, adjuvante etiam calore alimentorum4 partium circumpositarum ex cibo fu potu chylus elaboratur. Attractioni in hac coctione similis est fames, fisu, inde alimentum accipitur ore , ex eodem mantica noti praegressa adgulam linguae motu defertur,per quam tum pondere nativo, tum deglutitione demum in ventriculum deponitur. Retentioni respondet ventriculi inca cibum constrictio, coris torum ejusdem coarctatis in omnibus celebrata dependenter a cerebro vi fibrarum, ac peciatim in dextro orificio vi circuli fibrosi in ejus interna parte reperti. Expulsionis vicem gerit actiorentricidi eadem consilitiaira, sed maxime versus orificium ventriculi dextrum, unde per illud apertum chylus1 chylosum excrementum in intestina tenuia dimittitur. In hac itaque coctione nulla fit excrementorum segregatio localis, sed tantum essentialis neque opus est, ut brevi post notabimus. S. XXXIII. Reliqua suis locis clarius exposuimus desola sanae siti, quia non egimus, aliqua ad)icienda sunt. Non male Aristoti lib. 2. deanim. c. 3. docet, famem, e vetitionem calidii cci, itemque ita appetuisnem humilio frigidi Veruri tamen circa ea variae quaest o-nes occurrunt notatu dignae. Prima est quodnam si rerum fauni situ genus, seu quod idem est, an fames stis rectius definiantur appetitiones, antristessensu Aristoteles, uixissima dicit famem & sitim appetitiones esse, atque eum plerique Ph losophi sequuntur e contra autem Gal. l. de caus Impio m. c. r. descripsit pertristes sensus, atque eum uJedici multi defendunt. Inter . r. it. ωGal facilis equidem conciliatio inveniri potest, si dicatur, alterum sorinalem, alterum causalem de

SEARCH

MENU NAVIGATION