Alberti Kyperi,... Anthropologia corporis humani contentorum et animae naturam et virtutes secundum circularem sanguinis motum explicans, cui accedit ejusdem Responsio ad poendapologema V. F. Plempii

발행: 1660년

분량: 734페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

641쪽

CONTRACTAE LIBER PRI UUL covcis valde amplum,in in sinistrum usq- hypochondrium longeque deo

sum productum Lim roseo colore conspicitur trisulus contra ictior est, intusque albicantem pituitam continet Pancreas illi substratum magis sanguineum & gratius asspectu est, quam in adultis. Renes item majores, quibus succenturiat incumbunt. Vreteres patuli hol-tiores,ac refica trina distenta. In puellulis uterifundus constrictior est, tuba magis exsertae , c tege majores infallium, sibit: pubu divisi nes manifeste oculis exhibent, .ua carpi tarsque cartilagili ea, sicutis reri aliorum ossim appendices. S. LIII. iusto ii est: vidisserant f miones, prout afurtu adultis obeuntis φ Quomodo nutritio diti erat sere recensitum est Nempe rem tricaeus nullo munere publico fungitur, hepar in principio nullo item

dehinc pauco, cor manifesto, exolementa dehinc quae gignantur, quomodoque excernantur, superius indicatum est. Id quaeritur, An respiratis in uot ordinarie non , maxime in principio, at extraordinarie aliquando evenit, unde ploratus in utero facti auditi sunt. Sed qua causa, quod ordinariere piratio non obeatur ab infantes Praecipua, ne insans

serum attrahat in pulmones. Inde prudentes obstetrices cum in lucem editur infans, ni forte proluatur liquore , solent nares ejus constringere. Sic enim ob respirationem prohibitam nihil aut parum solum imbibit Quaeri est illud potem quare per Drachum infans urinam mutat, non ordinaria ui tita facultas animalis sopita in foetu est, de maxime sphincteres constricti, ita ut rarissime vel in apoplexi ipsa paralysin pati soleant, ut inde nisi peculiari morbo laborent, si relaxeniatur gravissimam poplex iam aut extremam virium resolutionem, br Vique instantem mortem id praesagire soleat. Sensu interni omnes pilisiuit , externi itidem ligat , ut tomno perpetuo quasi sepultus foetus jaceat orula tamen defen*co nisi, seu phantam obscuro modo sentit quandoque , appetitu concupiscibili, unde & movetur aliquando ammati

u secundum totum, aut secundum partes De an a ratiunalis autem

Operationibus in foetu parum cognoscimus, atque probabile est, quod eae fetum demum exserere incipiant, cum defaecatius&elaboratius fit phantasia organum. g. a V uuasti ir est stus nam his temp:u, quoset: ordinariege itinin uteri Docet Gal. l. r. histor animal. c. . quod et ii caetera animalia certum pariendi tempus habeant, homo tamen obtineat multipleX. laque experientia manifeste comprobat Nam expetientia docetoc

642쪽

tos esse. Uerum tunc quaeritur: quifat, quod hemini tam rarium sit assignatum pariendi tempus Diversae Causae adduci possunt. I. Regisnum dixersitas. Sicuti enim ob regionum diversitatem variant tempora maturationis fructuum, ita etiam variant tempora consormationis perfectionis laetuum. ratque hanc loc cit insinuat Arist. cum docet, in AEgypto ac aliis quibusdam locis ubi mulieres fertiliores sunt, octavo mente natos adolescere posse, aliis non item. 2. Tempe lation Paraetas. Lxperimur enim itidem calido tempore citius maturitatem fructus capere, quam frigido Ac pertinent huc siderum positus & constellationes promoventes vel impedientes formationemi perfectionem scelus. Quippe sidera non minus hominem, quam universum mundum gubernant. 3. Seminis coinplexio. Etinim semen calidum citius, frigidius tardius operationem tuam peragit. . teri, mulieris sanguinisque materni conditio, quia hoc nutrimentum: materia foetus est uterus autem causit fovensvi adjuvans, mulier autem causa sanguinem generansti uterum

vario modo afficiens. s. Victrurum varia, utpote qua temperamentum corporis vehementer mutatur.

6. U. Pusi est Anquilibet fartus omnisus ictis temporibus vitalis esse queat Neutiquam, sed ille tantum ordinarie, qui eo tempore perinfectionem suam adeptus est. Inde qui mense nono, v. g. perfectionem suam demum assecutus fuerat, si septimo vel octavo nascatur, ordina- me non est vitalis. Et ita judicandum de aliis. Eadem de causivi octimestres diversi sunt vitales,4 rationes valde leves sunt, quae eos omnes perire asserunt. Nam nec necessario ob laborem debilitatus est, si octavo demum moveri incipiat nec octonarii numeri ea emcacia est, nee planetarum consequens operatioci utpote fictilia & nulli solido argu mento insistens Hinc liquet quod similiter non sint certa tempora sorinationis& motus. Sed quaeritur: anci mare qua Demira for-1nentur LAfrirmant communiter Medici, probabile videtur, quia citius ordinarie moventur. Aliqui tamen contrarium defendunt, idque quia alioquin liceret exspectare, qualis sit futurus laetus , imo laetum masculinum tum prius in lucem emittendum esse Verum repono,posise etiam probabiliter hinc sexum colligi , verum alterum non consequi, quia majori perlectione masculinus faetus indiget, quam faeis

mininus.

S. LIV. ausis 1 . est stuli istu naturalis suetusis utero, dum paris

643쪽

CONTRACTAE LIBER PRIMUS. cortus instu, Naturaliter laetus capite ad uteri claustrum vergit, atque sic viam sibi parat. Verum, qua hujussit causa, quaeri amplius potest. A natu satis nota est , quia sic tacilius in lucem emitti potest. Dientem autem indigitavit Aristot. q. . de historia animal. e. q. esse magnitudinem& gravitatem humani rapitis. Quoniam enim sudori S urinae innatat, id maxime deorsum vergit, quod gravius est, cum maxime omnia simul in latitudinem expandi non possunt, ut accidit maxime in inferiore uteri loco.

specie, prout in homine reperiuntur. LI. L ima vegetativa mediante homini competit a uimasensi ira, ac, de qua nunc post illam tractandum est. Quanquam vero illa tractatio itidem, ut de anima vegetativa, dividi posset in generalem& specialem tamen quia pauca sunt, quae prorsus abstracte tradi pol- sunt, eaque non tantopere juvantia citra illam distinctionem sequentia breviter de anima sensitiva proponemus. I. stuid si anima semiens

nam0MssMultates s. Defacultatibus singulis in specu ad eas pertinentibus

S. II. Quod primum concernit: unima sentiens est anima superioris quam vegetaura ordinis. Unde hanc supponit, ab eadem di crepans cognitione pure organo alligata. Hoc enim ab anima rationali discernitur, quae quoad cognitionem non est organo alligata.Oportet quidem sapientem phantasmata speculari , verum id non arguit in anima rationali dependentiam ab organo, sed ab objecto, qualem animae rationali non denegamus. Gravis vero hic disticultas movetur quod non videatur animas pessiiva in homine regetaetira superaddere cognuumem, quandoqiudem Mima rege-

rarιra in hovinne cognitiane non caret. Dicimus . notatum quidem esse, vegetativam animam in homine non operam solitari in omnibus operationibus, sed in plerisque sociare se animam sensitivam quod non ob stat quo minus pollini esse diversae. Et ita secundum mentem Philosophi et Arbitror in homine animam sensitivam etiam vegetativae rurationes obixe,ci ab eadem non discrepare realiter , sed solum deno

644쪽

minat onerespectu diversorum munerum snium, obiectorum. Nam sententiam alibi latius, cum Deo , deducam 4 ejus sundamenta superius jam posita sunt. Id solum notandum , inde non consequi, sanima vegetativari sensitiva sint ima anima , quod etiam utraque illa in anima rationali virtute contineantur. Nam priores animae gradus mate-xiales prorsus sunt, anima rationalis autem prorsus immaterialis. Imbnondum probatum est, illingui vegetantem animam a sentiti v i ulloni odo realiter, sed denominatione tantum: certum autem est, animam rationalem a lensitiva realiter discrepare. S. III. Secundum quod attinet In genere objectum a me sensitiva est materiale, singulare . adeoque actu existens, atque etiam praesens. Nam quia materiae prorsus immersa est ad immaterialia extendere se nequit quia universalia etiam sormari nequeunt, quin immaterialis intellectus operatio concurrat , ne haec quidem materiali facultati subjiciuntur.

Neque etiam fingere quae non sunt anima sensitiva potest, quia&illa operatio ab organo independens est. Ergo actu existere debet objecium, quod sensibus objicitur. Addimus etiam quod objectum sensuum etiam debeat esse praesens quia alioquin sensitim movere non posset. At

vero cum praesens esse debere intelligitur, eo ipso non indigetatur,debere immediate secundum locum conjunctum, nam ita non potest sui vectem organo ingerere verum quod intra sphaeram activitatis consistere debeat, ut ad animam sensitivam virtutem suam exserere queat. Et hae posteriores conditiones praecipue exiguntur, resipectu ejus factistatis particularis, quamproxime movent iam alioquin non semper Iocum habent. Etenim beneficio memoriae etiam absentia: corrupta, adeoque non existentia objecta externa cognoscuntur.

S. I V. Ut de tertio aliquid dicam: Subjectum amnis sensitiva res adaesa

rum, vel primarium est quatum est totum corpus. Nam nulla pars corporis est, Cui non insit utpote cum anima sensitiva omnes partes s ma-

erit, regat, imo inplerisque operatione sensus se manifestet. -- marium ubiectum aritima sensitiva vel est absolute tale, quod originarixm radicate appellare solent belsecundum alia tale, quod vocare licet primarium dependens atquemissestativum Ill ulcer esse dicimus, hoc cereseum.

Novi equidem hanc sententiam Medicis plerisque displicere,in ideo

variis argumentis impugnari verum quia superius cap. Io S. 6o.4 seq. nostram opinionem, quae eadem Aristotelis eli l. 2. de partib anim. c.

645쪽

Probavimus, c contraria argumenta solvimus, nolumus hIe actum

agere.

S. V. Facultates nissentientis, ut ad quartum veniam, tres recen

sentur: cognossens, inam sensium appellant appetens, quae appetitus sensit

rivus nuncupatur, c locomotira animalis. Hae facultates inter se dii crepant I. origine. Nam omnium prima est cognoscens, altera appetens, ultima locomotiva. a. ssignitate : secundum quam recensit item ordine se invicem consequuntur. 3. ηecositate ct amplitudine, Quippe sent ac appetitus summe necessarii sunt, comnibus animalibus competunt: Iocomotiva vero illis tantum , quae alimentum vicinum non nabent. q. Vecto forniali. Nam ad sensum refertur objectum ut cognoscibile, seu verum vad appetitum, ut bonum cognitum ad locomotivam bonum cognitum ut absens s. organo promo. Nam sensus per cerebrum, appetitus per cor , locomotiva per musculos suas operationes potiturnum exserunt.

S. I. Restat, ut de singulis istis saeuitatibus in specie quaedam

subjiciamus Sensus ergo est iacultas animae ensitivae, qua interventu convenientis organi objecta materialiari singularia cognoscit. Cingenere duplex est , vel internus , vel externus, qui nomina sua aeceperunt a loco organi proprii, objectis. Nam externorum sensuum objecta foris obveniunt, corgana eorundem exterius consistunt aut in superficie corporis, aut ita ut citra anatomiam factam secundum partem ad minimum conspici queant : Verum internorum sensuum organum cerebrum est, quod videri non potest, nisi cranium primum separetur artificiosa sectione , atque objecta sua ab externis sensoriis hauriunt. Inter hos sensus intercedi magna disserentia. I. ratione originis. Nam externus sensus dependet ab interno. Quippe sine hujus concursu ille operari nequit. a. ratione ordinis cum centi. Etenim sicuti objectum externo sensui primum occurrit, ita ab eodem primum pediripitur. 3. ratione dignita. is. Praestat enim internus lenius externo. q. ratione organorum , quemadmodum superius est notatum. c. arrone

specialis modi, quo νecta iis obpeniant. Externis enim sensibus ingeruntur immediate per proprias species: verum internis mediate per species sensatas externorum lensuum. Interim conveniunt: I. objecto quandoquidem objectum quod sentitur tum internitum externi sensus idem est. a. modo generali, qua siensibile insensum agit quoniam essicienter mediante specie sensum in organo existentem movet. 3. modo, quo sensus circa Ob-

646쪽

ject iners . Unusquisque enim sensus occupatus circa proprium objectum actionem elicit propriam , qua percipit ipsum. S. VII. Hinc occurrunt aliquatatuitones solvendae. Prima est: Ansensus si Ificult.: activa, rei postri item an sensatio uactis vel absio Etsi quidem varie ad hanc quaestionem quibusdam respondetur, tamen probabilis lima sententiae ita lin lasitionem tria concurrere. I. speciei a sensibili in sensorium in prellionem, . ejusdem in sensorio recepti nem actionem potentiae sensitiva , qua mediante specie sensibile percipit atque 3 actus istius in anima receptionem adeoque siCrespectu primi multimi sensum pati: trespectu secundi agere. Hinc certo respectu activati passiva facultas sensus appellari potest Si quis vero quaerat, quid acipue pensissi judico eum elle nominandum facultatem activam. Nam formaliter sensatio actione absolvitur, adeo ut ea facta sensum ad actum deductum et se asserendum sit verum etiamsi objectum speciem suam organo imprimat, nisi ad eam anima attendat, sensatio non elicitur atque receptio quoque actus ab anima elieiti, posterior sensatione est. S. VIII. Secunda quassi est: An mmabentiendi actum solitarie eliciat, ans cumprefa interreniente,ut causa instrumentali Nullum dubium est,quin species sensibiles necessariae sint,ut anima sentiendi actum eliciat, si supponatur tales species dari, Mearu interventu sensus ab objectis moveri, de quo sequenti quaestione agetur: sed id quaeritur, an Ipecies sensibiles ab

abjecto oducta solum moreantsiosus, ut eliciantsuos actus, an rer concurrant etiatam cum anima inshumentaliter, dum eluit sentiendi actus e Fateor obsturam

esse hujus dubii solutionem : judico tamen probabilius esse, animam solitarie cum organo corporeo sentiendi actus elicere, species non concurrere instrumentaliter Rationes meae sunt: I. Oblecta animae vegetantis non requiruntur ad ejus actus eliciendos, ut instrumenta: ergo nec objecta sensuum, & consequenter nec horiam species. Consequentia probatur: tum quia ad operandum aeque efficax est anima sentiens, quam egetans tum quia objectum utriusque generatim videtur se habere eodem modo. Si quis dicat hoc pertinere ad specialem rati nem objecti sensilis, ei probandum venit, eam conditionem necessariam esse ex ratione objecti sensilis, interea probabilis manet mea ratio. Antecedens autem probatur, quia objectum animae vegetantis est alimem tum sed ipsum alimentum non coagit, ut mutetur loret enim sic

sens Sopatiens et sed habile est ut mutetur. Inquis calore ciborum adjuvari

647쪽

CONTRACTAE LIBER PRIMUS. Iradjuvari coctionem ventriculi: dices, id quadamentis concedi in ventriculo debili, verum id evenire per accidens, quia talis ventriculus eΣterno calore indiget, dehinc nihil inde sequitur, quia non ille calor sed ventriculi calor auctus instrumentum proprium chylificationis est et Improbabile est, unum idemque simul movere ad sentiendum, sentiendi actum elicere. Verum species sensibiles movent ad lentiendum. Ergo. 3. Si species sensibiles concurrerent cum potentia sensitiva ad eliciendosaetus, idem versaretur circa seipsum , idemque simul esset respectu ejusdem gens: patiens. Sed id absurdum videtur. Intraim dum hoc urgemus, non negamus species sensibile essicienter

instrumentaliter movere, ut eliciatur sensatio, quod solum evincere videntur rationes oppositae. Nam ea assertione abunde apparet, quomodo per species potentia sensitiva ab actu primo deducatur ad actum

secundum. Sed inquiunt: cognitione fit quid simile speciei. Ergo ipsa

concurrit ad illius productionem. Respondeo, consequentiam non V lare. Etenim observamus imaginatione matris moveri vim πλα κην seminis, ut ipsi imaginationi&objecto ejus faciat quid simile, verum nec imaginatio matris, nec imaginationis illius objectum concurrunt ut concansa cum vi formatrice. Urgent amplius cognitionem elisci tum a cognoscente, tum ab objecto. Nam totum illud concedimus, cincinempe cognitionem ab objecto, etiam per speciem, sed remote, quatenus movet potentiam cognoscentem ad cognoscendum a potenti .i autem cognoscente proximed immediate.

S. IX. Tertiaqiustio est e ridentvrspecies siensibiles . Duplex potissimum occurrit sententia negantium species sensibiles. Prima Veterum est, jam dudum rectissime ab Aristot rejecia,qui statuebatur,objecta se sensibus ingerere per materialiaci realia eliluvia.Namque advertimus nec sensoria divelli aut raresieri ab objectorum admissiones, quod fieri deberet, quia materiale non potest materiale subire penetrative nec ipsa objecta sui perceptione diminui, quod itidem consequeretur, quia illa ei suvia materialiari quanta constituunt. Imo non apparet, quomodo aliquid in medio alicujus densi perspicui consistens possit sese ad

Visum ea ratione propagare. v. g. Videmus araneam vel muscam succi

no obrutam per ipsum succinum; oc vitra quaedam optica conficiuntur, in qua si aliquod exiguum reponatur, clarillime dc multo distinctius percipitur, quam si nude oculis objiciatur Altera opinio species sentibiles negans constituit per reales physica alterativasque qualitates ob-

648쪽

jecta sensus movere, ut ignem calore in organo producito, Iucidum lumine, coloratum colore&c. Haec etsi probabilior est priore, similiter tamen a veritate aberrat. Si enim reali qualitatis productione movetur potentia sensitiva a sensu, non plus ab eo movetur, quam istius qualitatis in organum inductum est. Advertimus autem in qualitatibus tactlibus, etiamsi organum nondum tot gradus qualitatis imbiberit, tamen eos potentia sensitiva apprehendat.' Ergo illi qualitati aliud quid conjunctum est, quod sentibilem speciem vocamus. Et ita commodius fuit & naturae animalium congruentius. Nam ideo objecta species sensibus ingerunt, ut admoneantur de praesentia boni & mali, ut illud prosequantur, ou hoc sugiant. Sed nimis tarde id fieret, si qualitas jam perfecte sentiens suisset impressa. Inquiat quis: tiare ergo sensorium debete se denudatiun a qualitate objecti, si non, quia ab objecto qualitas realis organo imprimitur φ judico, quia qualitas realis, quae organum occupavit ei continuo suam speciem vagerit, ut alia non poLsit sentiri, atque aliquando etiam organum ineptum reddit, ut species commode recipiat. Notandum vero, quando dari species sensibilesas erimus, quod eo ipso non negemus ab objectis etiam secundum reaiales alterativas qualitates posse organa arifici, sed tantum evincere conemur, non illis , sed speciebus immediate Potentiam sensitivam moveri&determinari.

X. uuartaqvi lio est quid' species se ibilest Possunt ea ratione describi, quod sint qualitates a sensibilibus productae ea sensibus repraesentantes. Ex ea descriptione patet eas realia entia esse, imo reales quoque qualitates sed quod appellantur qualitates intentionales,non intelligendum ita , quod sint pura entia rationis , sed quod ordinentur ad cognitionem eliciendam Liquet etiam, a qua causa producantur, nempe ab ipsis sensibilibus, seu objectis sensuum. Et si vero modus quo producuntur, sit investigat difficilior, neutiquam tamen probabile esse opinor, quod communiter asseritur, emanatione naturali ab iis procedere, nisi illud ita explicetur, ne tollatur vera ratio eia scientiae. Sed de hoc alibi disputavimus. Denique in eadem descriptio ne indigitamus propriam naturam δc finem specierum sensibilium, dum dicimus eas repraesentare objecta sensibilia. Quo loco illud rursum in dubium revocatur,ritu modo repra entent objectas J Sunt qui vi riualiter

id fieri asserant, sunt qui formaliter. De visibilibus speciebus dicendum videtur, eas formaliter repraesentare objecta sua. Nam experientiae

649쪽

CONTRACTAE LI 2IR IlIM Us. 6r; monstrat in camera obscura pingi res externas visibiles intentionaliter iisdem coloribus, quibus res visibiles praeditae sunt. Et idem in oculo fieri, experientia itidem conafirmat. Hinc quoniam probabile est, modum repraesentandi in omnibus esse similem judicamus Malias species

simili modo objecta sua manifestare. Sed si hoc ip a jecies sensibiles

etiam sent tu Van solum res pers caec Experientia docet, ordinarie nos non advertere, quod sentiamus species verum aliquando id evidenter cognoscere est. Sic in camera clausi depictas in chari. species cernimus: ita observant quoque ebrii ac vertiginosi res circumgirari, Cum tamen quietae sint, ac species tantum in gyrum volvantur. Inde concludi

mus, semper quidem species prius cognosci; sed non ita ut cognitionem terminent, sed ad aliud referant, etsi non semper cognoscamus, quod speciem prius percipiamus. S. I. uinta It io est: quoruplices sint speciei Non est dubium quin tot uplices sint species specifice disserentes, quot uplicia sunt objecta specifice diversa sed hoc solum impraesentiarum quaerimus , an vertana sit, quod aliqui dicunt, uni cujusique objecti cognostibilis duplicem se speciem, unam inpressam, quam scilicet objectum organo imprimit, alterum expressam, quam facultas coinoscens format ad prioris similitudinem. Non est id improbabile. Etenim sipecies ab objecto immiti perit objecto remoto nisi ergo daretur alia species,iqua a facultate cognoscente produceretur, nuthus posset recordari, nihilque in imuo cognoscere. Hoc tamen porro statuendum videtur,species expressas non formaria quolibet sensu, sed tantum ab interno. Si enim externi quoque species formarent , illi absentia quoque objecta possent sentire, quod

falsum esse experientia nos manifeste docet. S. XII. Sensus externisunt quinque: nempe tactus, quo percipiuntur qualitates tactiles, tum primae, tum fecundae, tum simplices, tum motativar, cujus speciale organum est cutisci deindegustus, quo apores digno leuntur, quique residet in lingua porro olfactus, qui mediante naso externod interno percipit odores insuper auditus,quo soni percipiuntur instrumento aurium : ac ultimo risus, quo oculorum adminiculo lucemi colorem cognoscimus. Quae ad horum sensuum cognitionem pleniorem attinent, pleraque agentes de ipsorum senioriis in praecedentibus attulimus, ut nunc pauca solum adjungenda re

stent.

650쪽

614 UNIVER3M MEDICINAE nervi constitutus ' ' Communi Physicorum sententia assirmativa defenditur , ac sunt pro ea rationes urgentcs , Etenim . objecta omnia sensibilia externa ad aliquem quinque sein suum revocari possunt , ut pluribus non opus, vi unum abesse asseras, aliqua ad nullum sensum revocari queunt, unde consequitur, quod tot necessarii sint. r. manifeste quinque organa sensuum externorum monstrari queunt: at

probabile est ut umquodque peculiari sensui destinatum fuisse. Nec enim credibile est, vel unum sensula in diversis residere organis, vel unum organum pluribus sensibus esse dicatum. a. In homine omnes quinque illi senius deprehenduntur , si illorum unus absit, etiam notitia alicujus objecti ipsi deiicit, ut: hinceoncludere liceat, quinque sensus externos dari. Proinde neutiquam illorum sententiae accedendum est , qui numerum externorum sensuum imminuunt, ut illi

faciunt, qui gustum sub tactu comprehendunt. Variat enim eviden ter tactilet gustabile, ut neutrum alteri subjicere tanquam speciem liceat, organa quoque ita discrepant, ut neutrum alterius objecta sub propria formalitate percipiat Sunt vero in eam opinionem delapsi, quod lib. r. de anim Aristot dixerit , gustum esse tactum quendam , sed ipsum non recte intellexerunt. Neque enim hoc eo sensu dixit, quod gustus non esset peculiaris sensus, Verum quod ad gustum requireretur itidem objecti ad sensorium corporalis applicatio, quem admodum saepe fit in tactu. Similitudinis igitur identitatem, non ensentia Philosophus iis verbis indigitavit, cum ita distincte de objectis,

organis , functionibusque illorum duorum sensuum egerit, ut facile appareret, secundum ipsius sententiam eos differre. Sicut autem hi in deiectu, ita alii in excessu peccarunt , qui sensuum numerum praeternecellitatem multiplicarunt. SiC Scalle titillationem Veneris peculiarem sensum et Te credidit Themistius autem, Plato nus, Aruemia ac ΛΞ-gidiussiensem tactus multiplicem esse judicarunt, sed nullis rationibus ur gentibus adducti. Nam sensatio in titillatione percepta est sensatio tactus, at non omnimode perfecti, verum qualis in aliis partibus proprio organo diversis repetitur. Adjungitur illi titillationi venereaea' petitus, verum hic a sensu distinctus est Neque etiam, quam varia sunt objecta sensus tactus, ideo eum multipliCem esse concludere licet. Hoc enim ei cum aliis sensibus commune eli, sed ostendendum foret, pro istorum objectoriim varietate multiplicari rationem formalem. .eciorum , quod hactenus non est ab illis praestitum. Id autem non

SEARCH

MENU NAVIGATION