Nova bibliotheca lvbecensis ..

371쪽

tione illustravit. In hoc autem studio, in naturalibus quippe adumbrandis, figurandisque omnem AEgyptiorum hieroglyphicam sapientiam, infra Graecanicarum solertiam fabularum longissime subsedisse Wi aestus probe ex vero observat, universam demum tractationem istam hoc demum epiphonemate obsignans quicquid

si, adeo perplexa, obscura atqυ incerta sunt, saepe etiam inepta ASDptiaca Theologia nigmata, nihil ut inde solidi, o in quo para pretiumst, extundi queat. Nam qua magno Ivolumine in Oedipo suo Rireherus congessi, ea prudentiores inania plerumque commenta esse, hominis ingenio atque oti abutentis, vident ονident. Etsi vero IoΗ. BAPT. AsALi usu magnum 1RCHER statuit pretium, eumque cum sacrorum mysteriorum, sub

hieroglyphicis disciplinis latentium investigationem, tum idiomatis AEgyptiaci antiqui, quod optum vocamus, restaurationem, totius orbis admiratione, suppeditasse contendit secus tamen viris doctis visum in documentis dembnstratum est,

plus vice simplici edixisse memini, se

ΚrRCHER v insignem censere impostorem. Ista vero in symbolicam doctrinam ἐγκλή1, adeo certa sunt & explorata, ut

372쪽

ut exemplis, si opus foret, ea gillatim demonstrare, in proclivi esset obscuritatem di ambiguitatem scripturae huic*mbolicae ipse Vir doctus ἐν hultro largitur,

ut non lassiceret ad certam raetermina. tam cognitionem cum altero communicandam, vel ex symbolis hauriendam. Et unde est, quod hieroglyphica scriptura nulla in continua serieis integro contextu, certum hactenus, indubium nacta sit interpretem, licet singulis notis vel conismis, aliquam, sed variamis fluctuantem tribuerint significationem t

epntendit naturae scripturae conciliator, magnam scriptorum si partem hieroglvhicam esse, h. e. Bmbolis tuis, S umbris, rum praesentium o futurarum refertam, &quod denuo οὶ inculcat, osen artem per Bmbola docendi, non damnasse, sed novis inis

ventis auxisse s sanctimasse, istud haud dubie e 1RCHER hausit, vi b Mosen omnia per symbola tradidisse, omnemque scripturam L nil aliud, quam mysticam rerum doctrinam pandere, unde Christus

Desu Obelisu Pamphilii lib. II cap.v. p. II sq.

373쪽

quoque pleraque sub parabolis tradiderit,as firmat. Hoc autem est quod negamus, Sin sanctissima Dei oracula injurium pronunciamus. Symbola quippe profana, superstitiosa distinxisse oportebat a castissimis mysteriorum divinorum sive typis, sive vaticiniis utraque enim immane quantum distanti Est nimirum typus persona, Vel actio, vel res Vet Testamenti. quae aut Christum, aut mysterium Novi est in imagine sistit repraesentat. Curate hanc doeendi methodum solertissimus scripturae interpres, . GL Assius, tradidit e)dignus, qui prae ceteris hic evolvatur. Cumprimis ad typum requiritur, notante

DAN ΗΑ,ER ut Spirituis eum liqvido alicubi indicet, absque quo criterio vel nulla, vel incerta ejus sit explicatio inod

Six TIN vs AB ΜΑΜ e uberius inculcat, Candidatos solicite monens, ne pro concione, ex qualibet persona, vel re veteris Instrumenti typum sive Christi fabricent, sive ecclesiae, sive aliorum mysteriorum. Si aliquid, pergit, in utroque μmile , hoc tuo constituendo neutiquam Dii est. Nunquam enim evinces, est upum, nisi ex patina sacra ostenderis, istud a Spiritu S. hue suus destinatum, o ad hanc reprasentationem

374쪽

ordinatum. yae eo fine allego, ne in Mosis trophetarum volumina nimii intrudantur typi, stylusque utplurimum is tantum non ubique, fingatur aenigmaticus aut figuratus. Vera autem adumbrationes ac figurae in veteri codice, divinam agnoscunt originem, calculum ferunt in reliquis voluminibus sacris,is consensum divinum, divinam praeterea, humana augustiorem, in attentis lectoribus operationem e dunt ac virtutem non profanos auctorum

fallacium, infidelium spirant conatus, non humani ingenii lusus, qui in hiero. glyphicis rerum pytiuntur inae ex sanctissimi Numinis, vel imperio , vel instinetia gesta dim is literis consignata

sunt, ea absit, ut aut ex impura AEgyptiorum institutione derivare, aut cum Onstrosis eorum simulachris conferre ausimus. Id non negaverim quod αυὶοψία docet, dicendi genus in Scriptura . ad gentium Orientalium morem attemperatum esse is similitudinibus, allegoriis, apologis, & figuris rhetoricis resertum, ve- ut ex libro Iobi, exclud. IX. ex Ezechielis, Zachariae, ceterorumque vatum sanctorum oraculis, maxime ex docendi methodo , Salvatori optimo recepta Matth. XIII. alias passim obvia, ad oculum patet inter ista tamen, Minter 2Fgyptiaca

symbola insigne intercedit discrimen inid

enim

375쪽

enim vel personis humanis, vel actionibus Propheticis, aut typicis commercii aut paritatis est cum absurdis istis, 'ine spurcis, hinc ab omni naturae lege abhorrentibus hieroglyphicorum figuris, quae

humano corpor taurinum asininum, aut

lupinum caputu vel accipitris rostrum praefigunt, vel capitiis figurae humanae avium corpus pedes ingulas subjiciunt, vel mammosam sive Isidem, sive Cererem vel Sphyngis monstrum, repra sentant Plane juxta Lyrici Poetae delineationem: Humano capiti cervicem pictor equinam Jungere si velit,is varias inducere plu

Undique collatis membris, ut turpiter

atrum

Desinat in piscem mulier formosa superne. Evolvat quis, o attente contempletur iconismos istos hieroglyphicos, vos laudatus P LvCΗ in historia coeli P. I. edit. Gall. p. 48. de Anubi p. 66. de Serapide. λ. a. de magna De Syriae QEphesi, maximem a s 3 p. 84 86. O a 4 demoro, pso. de Harpocrate, p. 8 de Iside armata mo rursus p. 328. n. a. de Iside is . . de Osiride cum capite lupino, oculis subjicit: adjiciat ex iRCHER Obelis Pamphi lib. II cap. 6 p. 3 o. alphabetum AEgyptiacum, lib. III cap. 9 p. Ia imaginem Ηο-

376쪽

ri, p. 2I3. Osiridis, cap. o. p. 222 Iovis, sive Panos, ceterasque pag. 84 29 q. 3χ7. 6 8 44 o. 4 4 481. 2O. obvias: demum apud Io. PIERIUM VALERI Α- Nuthieroglyphic lib. XXI. cap. 3. pug a Io.

indignum divina majestate, sub accipitris specie, cum Egiem intueatur, tum subjunoti legat interpretationem, quin, per ciconiam lib. XVII. c. 3 p. 72. per crocodilum lib. XXIX. c. a. p. 29ι reprae sentatum intelligat Deum ideo, quod δε- sis inter animalia elingvis esse deprehensu est, qvod divinitatis munus esse perhibent Eoptii: Ilvam male etiam dignitati principum con-uluerint, ediscat ex cap. XVI. cit Itb. p.29s. ubi insignia ipsis, in suprema parte plumatum ciconiae caput referentia, inferne autem in ippopotam ungulam desinen 'tia, assignant. Addat ulterius ex Caiatio, monstrosas vel ineptas, animae p. s. a nopi p. 3o Isidis p. 38. nubis cum cynocephalo p. I. rursusque Isidis p. 48. n. 4. figuras. Hinc itaque sententiam dicat attentus spectatoris lector, num Moses absonam istam is monstris refertam symbo Iorum disciplinam in sacrum codicem intulerit, novisque inventis auxerit mam

plificarit styi et, cum hieroglyphica AEgyptiaca de naturae quibusdam eventis, de exundatione Nili, de caritate annonae, de

iDiqiligo b Corale

377쪽

de tempestatum vicissitudine, aliisque mortales, signorum ejusmodi peritos, instruerent; nihil plane divini, nihil religiosi,

nihil quod ad aeternam animarum conducat felicitatem , in iis deprehendes, quo tamen universa sacri codicis in solidum spectat institutio nec virtutum studium aut vitiorum criminum fuga, quae in divinis literis proram ac puppim constituunt, illis inculcatus, nisi quod sequiorum temporum scriptores nonnulli moralia figuris istis assinxerint praecepta . de quibus veteres AEgyptii ne per somnium cogitarunt. Ut incestuosam, spurcam honestis au ribus intolerabilem taceamus Theogonian

symbolis istis pariter comprehensam, ad quam pia mens horret obstupescit hane cum castis, purisque Mosis praeceptis conferant hieroglyphicorum basiatores ima- sit,is videant, num quid paganorum impuris figmentis mile eruere ex illis queant Τ Num acerbius aliud in sanctissimam fidem nostram conjici scomma queat, qVam illud auctoris: nam his symbolis hieroglyphicis universe sublatis, praecipuum Christiana religionis jundamentum evertitur. Licet

itaque CYRILLvs ALEx ANDR1Nus f ab Auctore in partes citatus, diserte amrmet, legem in umbris versari desaenigmatis.

378쪽

qva aliud praeserunt, quam quod ipsemet

esse credantur,is exemplo Ἀρογλυψων , sartificum illorum declaret, qui in templis obeliscis literas incidentes notis, tritis. que non utebantur, sed aliis figuris rerum naturas efformantes, abstrusam quandam stientiam sapientioribus ingerebant id tamen nunquam voluit aut asseruit strenuus ille veritatis adversus βον παρροίατο vindex, quod libri Mosaici pari, cum hieroglyphicis figuris obscuritate laborent, aut quod universe sublatis e sacro codice symbolis, praecipuum Christianae religionis

fundamentum evertatur. Anne contrarium plane Moses assirmat Deut XXX. 22. adstipulante Paulo Rom. X. 6sqq. anne deineantata, is Theologis nostris solide vindicata Scripturae L claritas, evidentia

aliud longe evincit 3 Explicat solummodo Cyrillus contra Φλυαρας Iuliani empectae, typum hirci apopompaei, eumque figuram Christi portast demonstrat, cujus mysterium ex luculentis novi foederis testimoniis illustrat; tantum abest, ut Mosen paria cum ne γλύψοις fecisse pronunciet.

s. V. Nune ad id, quod aput rei est devolvimur num serpens aeneus, a Mosee. rectus, ex arte hieroglyphica in AEgypto

379쪽

a Mose hausta, promanaverit, quia serpenso f3mbolum vita salutis apud omnes gentes' Hunc in finem ad nummo, provocat Auctor, quorum aliqui Graecorum, baculo AEsculapii serpentem circumvolutum exhibent , quia Medicina maxime est ars salutaris alii vero Romanorum, in quibus Dea S A L VS plerumque sit figura stans vel sedens, serpentem manu tenens, vel e patera pascens, unde aeneus quoque serpens fenum salutare Sap. XVI. . . . dicatur. Fallor, an Auctori praelusit memoratus supra PIERIvs VALERi AN a ubi de AE-sculapio verba faciens, satis frigide de aeneo serpente in hunc modum disserit Inusa

quidem angui remedia multa, experimento comis pertum est, neque ullum esse junt apud edicos volumen, quod angvium in agritudini us beneficia non latissime demonstret ut, nus miremur, serpentis igiem ex re in emtum surrectam a Moyse, in quam populus ocu-Ios intendens, ab incommodis qua se incit nere tam longo rigerere potuissent, divinose vante prodio, oberarentur inae verba, uno plura opinionum monstra alunt, curatius examinanda, explodenda, si cum ipso nunc nobis concertatio esset. Sussiciat inde cognovisse, Pierium ex serpente aeneo

signum hieroglyphicum exsculpsisse. Ad haec observamus, serpentis Hieroglyphici

380쪽

ci tam variam ac ancipitem, tam sibi ipsi quoque adversam fuisse significationem Oedipo ut opus fuerit, qui ubicunque de-

Iineatus ille occurrit, genuinam ejus mentem hariolando assequatur. Nil nisi magnificum ac salutare ei attribuit 1RCugnus divinitatis symbolum, munditio tius indicem, quatuor elementorum designationem, & ἀγαθοδαίρονος directionem S auspicia serpentis effgiem referre, Grae- eorum QAEgyptiorum fides, ex Eusebio cumprimis testatus. Neo inficias ire licet. AEsculapio illum dicatum, cuius insigne serpens erat baculo circumvolutus, Hubricis amplexibus inhaerens, Vossio e docentes; unde γίεια salus, quae Escula

pii filia fuisse fingitur, angvis symboloid

instruebatur. Ovinis per serpentem, i tum hoc universum AEgyptios delineasse, quod KIRCHERus mox referebat e),KIT-sius ex Hor hieroglyphicis edocet, imo divinitatem aliquam draconis serpentiumque naturae Taautes apud Eusebium largitur, unde L Ex ANDER M. summique heroes alii, serpente se natos gloriabantur,

a ut

Γ e. l. lib. lv eap. XVII toto P. 347. . to lib. Ix de Theol. gent eap. 32. P. 28 . Q HU ib. cap. 36. p. 293. lantiae lib. II cap. IV. f. 23. cui Vossim adstipulatur ex Philone Biblio c. cap. . e tri