Nova bibliotheca lvbecensis ..

391쪽

semper necessario uterque in foveam de- Iabitur. Hoc si de impio ministro explicaretur, veritatem introducit unpius impium alium in via salutis simpliciter ducere nequit quia semper iecessario perire uterque debet, ducens nimirum Oecus, una cum eo, qui alio duce non usus est. Axiomaticus ille allegati proverbii usus manifesto intelligitur, ex propositione univeriali, qua Christus utitur coecus coe- cum si quando ducit, uterque in foveam delabitur. Sic, interroPtio ιητι δυνατα τυφλος τυφλον ἡ γειν; D α στεροι ις

βοθυνον πεσουν V. Luc. I. 39. necessitatem

hujus eventus Mimpossibilitatem auxilii a coeco expectandi inculcat. Et haec est causa, quare missis facere iubet salvator Pharicios nimirum quia usus ad salutem plane nullus ab iis est expectandus. g. V.

Nolunt autem dissentientes concedere, quod simpliciter effcaciam omnem denegent impiorum ministerio ut ut enim SPENER,s, confessus in dem thatigenEhri, penthum pr. II. p. i66 quod minister embo virtutem non porrigat vel addat, sed quod habeat verbum virtutem suam in seipso, dem addat e tonne der enige so

392쪽

bleibe tonnen, adeoque justissimam ansam ipse praebeat venerabili Theologo ERDΜANNO EvΜgisTERO in dem lusius de Spe. ηtristin rihume p. 366. de sonatismo

S PENER conquerenai; siquidem utim- possibile dicit, ut impius vero sensui verborum scripturae adhaereat, recte praesumitur omnem essicaciam ministerio impiorum eripere seduli tamen fuerunt complures ut hanc maculam S PENER abstergerent. Dabimus igitur opκΕasito in de reinen

mens haec PENER non fuerit fidem praebebimus omnibus, qui unquam asseruere quod sola obstaculais impedimenta ab impiorum ministrorum impietate timenda

esse adfirment: tunc vero penes omnes

iudicium esto, quo iure hoc effatum Salvatoris in causa sua allegare possint. ut enim de ministerio impiorum loquitur Christus, aut non. Si prius, quare pudet eos omnem emeaciam ministerio impio. rum denegare, quare Donatismum declinare seduli allaborant Christo enim teste usus plane nullus a coeco in via duce. quem Nov. Bib Lub. Vol. III.

393쪽

quem illi volunt ministrum impium, ex pectandus est, sed animae certum pericu.1um. Si posterius, quare obtorto collo rapiunt effatum salvatoris ad suas hypotheses. Fidi simus scripturae interpretes, nec scripturae sensit ut nasum cereum fingamus, ne obtrectatoribus Manti scripturariis veritatem coelestem eludendi praebeamus

occasionem.

Quantum quidem ad signiscatum coe-

citatis fatemur omnino, quod ille in translatione ad statum hominis spiritualem in tellectus non minus quam voluntatis cali

ginem insinuetis quidem usu biblico. Ita

recte Rusius I. c. coecus est omnis im-M probus, nam improbitas nihil aliud est quam, coecitas mentis, ex quo duc via impνobo-M rum quasi caligo Rursus secus e im- ,, prudens. Hoc probandum venit. Ergo Salo ,,mon ait sapientem oculos gestare in capite unde, equitur stultum hominem oculos non gestare insecapite, hoc est captum oculis plane coecum esse, is videlicet propter imprudentiam. Nam ocu-- lus Imbolum prudentia. Coecus praterea op sepeliatur indoeius, ignorans , quod primose loco dictum oportuti, quia coecitas in animo se est error e ignorantia, principium, radix

o omnis peccatu Addimus his, quod ce-

394쪽

cus dicatur qui non illuminatus est sensu scripturae, id est emphatice, quod perversio voluntatis cum ignorantia in scriptura permutetur Provocamus ad 2 Petr. I. . ubi qui cognitione Iesu salutifera, id est vera viva fide praeditus non est, vocatur Coecus, pariter atque Apoc. III. L Maia LIL I9. De errore intellectus mentis Perversione legimus hoc vocabulum EcXLIII 8 ubi gentes idololatric idolorum oraculis fidem praebentes provocantur. Esaiae XXIX. Io I . ubi insipientia sapientiae carnalis, quae repugnat sapientiae revelatae, eamque ut verbum fatuum retrudit, castigatur. Porro a Cor. IV. 4 ubi infideles arguuntur, quod propter insignia prasiudicia mentis, quibus a Satana imbuti, non possint perspicuum lumen evange- gelii percipere. De errore vero intellectus S malitia voluntatis simul adhibetur locutio caecitatis Ephes. IV. 8 ubi ignorantia,

coecitas mentem obfuscans,is a vita, quae est ex Deo, alienans coniunguntur, Rom. II. as. ubi de induratione Iudaeorum sermo. Voluntatis perversionem coecitatem appel- Iat Iohannes I Epist. II, II. Ignorantiamin Bultitiam, Christus Matth. XXIII. i7. 9. 26. FLACiv quidem si audire cupis in Gas fer ita illes Coeci qui carent vera. viva o practica notitia Dei, utcunque aliquam se peculativam e semimortuam habeant. Sic

395쪽

, christus dicit de seductoribus Pharisaismith. MXV. coeci sunt, id est ignari veritatis eoelellespondent haec iis, quae supra de non illuminatis sensu scripturae monuimus, sed applicatio ad Matth. XU. non quadrat. Praeterea non unicus hic est,quem FLACIus allegat, significatus, nimis igitur angustus est coecitatis conceptus. A RAv NELLO autem in Bibliotheca multa quidem congesta, pauca vero ordine distributa hie exspectabis. In adeo diverso usu huius vocis translatae, idem subiectum, diversis in locis diverso respectu coecum dici potest. Habito nimirum respectu modo ad intellectum is ejus vel perversionem, vel praeiudicia vel ignorantiam vel imprudentiam modo ad voluntatem eiusque mal tiam modo ad intellectum voluntatem simul. Nulla autem est consequentia, quod aliquod subiectum, quod omni in respectu coecum ici potest, toties tanquam omni respectu tale notetur aut excitetur, quoties coecum appellatur. Potius pro substrata

materia iudicium est instituendum, quonam sensu respectu hoc is quonam alio loco eodem nomine idem subiectum insigniatur.

g. VII. De Phariciis ad quos Christus digitum intendit, dubium est nullum, quin omni

396쪽

respectu coeci iidem, quoad spiritualia, diei possint. Illi enim prosus moi Ioh.

VII. 48. malitiosi hostes tela Io. IX et a &gratiae ipsius contemtores IO. 4II. 9, legis divinae frivoli transgrestares Matth. XV. 3, hypocritae pessimi Matth. XXIII. 27 omnem religionem in Θελοθρησκει- convertentes Matth. XV. 8 . Matth. V. Io. opus operatum Luc. XI. 6, scripturae male fidi interpretes , verum eius sensum partim ignorantes Matth. XXV. 46 partim studio

corrumpentes Luc. I. a. Concurrunt

itaque in ipsis mentis praeiudicia gravissima, more ignorant tam vera quam aD sectata animi malitia, hypocrisis, & quidquid ad excoecatum a diabolos intellectum S uoluntatem referri pot*st. Inde consequentia, quoi semper in illos quadret

translatum coecorum nomen, quali etiam

in respectis de iis praedicetur. Vehementer autem erraret, qui ex usu huius vocabuli ad Pharisaeos applicati assirmaret, toties eosdem omni in respectu diciercuecos, quoties hoc nomine laudantur. Obstat fortissime effatum Salvatoris ab operum imitatione, non vero a praeceptorumin agendo- ,rum inculcatiori cavere docens Matth.

XXIII. a. 3. Quae sane adhortatio prorsus esset intempestiva, si in omnibus tanquamcoeei , id est nidonei doctores essent con- considerandi. Est potius coecorum no-c men,

397쪽

men, pharisaeis tributum, semper respectivum, modo ad errores mentis, modo ad ignorantiam, modo ad malitiam redarguendam iis impressum. Imo si certo respectu vel doctrinae, vel notitiae, vel ma- Iitae iis adlcribitur, non tamen ad omnem doctrinam coelestem, sed certa hujus doctrinae capita non ad omnimodam iniversalem, sed ad specialem harum illarumve veritatum ignorantiam; non ad omnes hypotheses , sed ad praejudicatas, non ad omnem omnis generis malitiam sed pro renata, modo ad hanc modo ad illam comseptus coecitatis est restringendus.

g. VIII.

Suadent hactenus dicta ut diligenter

inquiramus in loeum nostrum explicandum, investigaturi, quo igitur sensu coecos in via coecorum duces Pharisaeos appellet Christus. Totus nexus capitis XV docet, motam fuisse Christo a Pharisaeis con troversiam de discipulis placita maiorum e ludentibus, illotis manibus comedendo. Begerit Iesus duplicem responsionem, alteram ad Pharisaeos directam, eamque Pamnor tholicam, alteram ad circumstantes, eamque doctrinalem. Prior sermo epanor ltholicus a crimine imputato solum liberat

discipulos, monstraturus non adeo accusandos

398쪽

fandos esse qui placita maiorum non obse Vant, quam qui praecepta Dei, propter pla- eita maiorum usque deque habent. Atque ita iniquitatem censurae Phari satis exprobrat, qui rellius se ipsos quam alios vocare subcensuram debuissent a versu D. 6. Accusat eosdem proinde hypocrisios V I. evincit quod laudata haec placita maiorum nil sint nisi ει θρησκεια. v. Alter Salvatoris nostri sermo doctrinalis, Io MII. restituit conceptum verum de iis, quae reddunt hominem immundum. Corrigit hac doctrina errorem praeiudicium, quibus laborabant Pharicii; quasi per res externas homo reddi possit coram Deo immundus, S contra, quod per lotiones externas conscientiae puritas restituatur. Errorem, inquam, ex interpretatione perversa legis Leviticae, hasve illasve res prohibentis, ne contrahatur immundities, hasve illasve lotiones lablutiones exposcentis ut restituatur mundities, oriundum. Siquidem immundities levitica non erat nisi symbolica. animam per se non contaminans, sed de immunditie conscientiae cavenda, Veraque puritate procuranda subinde monens. Id

quod nec almudicis doctoribus fuit ignotum vid. LEI DECRER vide repubc Hebr. I. V. c. V. n. V pag. 34. σι XII. n. IX. n.

seq. Corrigitur itaque hac doctrina Christi Pharisaeorum error in expli- in canda

399쪽

canda lege commissus ignorantiae veri sensus legalis superstructus. Quod enim phaticii in externis desudarentis interna negligerent, manifesto testatur ignorantiam legis vel veram vel assectatam is ex hac

ignorantia prodeuntem heterodoxiam. Siquidem ea quae aliena prorsus erant a mente divina, quae spuria, erronea, verbo Dei non consentanea, tanquam veritates

divinas, doctrinas coelestes obtrudere plebi conabantur. g. IX. Ad hane legis divinae ignorantiam,

inde redundantem heterodoxiam respicit citato loco salvator, non ad malitiam aut statum incredulitatis. Neque enim de malitia aut incredulitate ullum verbum in toto colloquio, sed solum de errore illo, quod traditiones praeceptis Dei aequiparare

imo anteferre non dubitent, aegis verum sensum ignorent. Hanc propter ignorantiam coecos eosdem vocat is quia heterodoxa sua doctrina alios instruereis erudire audebant: ipsi nestientes veritatem . coecos coecorum hodego appellat. Imo vero, quia scandalum accipiebant Pharisasi ex doctrina Christi, cita obstinatosis morosos in sua ignorantia, heterodoxia sese gerebant, discipulos conquerentes, quod

400쪽

tantorum virorum auctoritatem destruere, doctrina sua daret eos in pudorem non dubitaverit Iesus Mad iram commovere, avocat salvator ab omni erga Pharisaeos, eorum doctrinam de puritate acquirenda& impuritate vitanda, aestimio Vult, ut

nihili faciant eos quoad hanc rem; quidem nil nisi seductio ab his praeiudicio ita rasi scienter, morose laborantibus, possit expectari. Insuper oratio illa Iesu eontra Pharisaeos Matth. XXIII testimonium perhibet optimum qu sensu coecos in via

ductores eosdem dicati rivolam nimirum viae salutis eversionem, occultationem castigat v. 3. hypocrisin in orando, ut tegant nequitia v. 4 ementitum studium alios convertendi v. IS. In his omni, 'bus autem coecitatem non exprobrat. Sed cum de legis explicatione absurda v. I 6-26. Qtradnionibus loquitur coecos in via duces, stultos o coecos eosdem subindei minat. Ad ignorantiam itaque hoc titulo potissimum respicit Forte non sine allusione ad Pharisaeos Oecutienies dictos, qui, ne prava adspicerent praeter opinionem, mulierem forte aut virginem in via obviam, oculis clausis incedebant, ubique impingentes stultorum more, & frontem ad parietes allisam cruentam reddebantis sauciam. Confagvs DENI Phil. Hebri miri