장음표시 사용
531쪽
sum manes, constati nusquisque, ait Hi ERONYMus in prologo ad Josuam, pro arbitrio suo vel addidi vel jubtraxit, quod ei visum est is iique non potest esse verum quod dissonat. Et, quod miror . nullius viri Θεοπνευς sua in opuscula praeter reliqua suae doctrinae testimonia extat comis
mentarius r uoties autem cunque nouam
quis codicis sacri fabricauit versionem, illico fuit eam commentario plerumque solitus commendare. Utrum nostri seculi beneficium sit an vitium, tot in eadem numerare unius codicis sacri versiones lingua, b iudicet Lutherus sed quam parui pensum fuerit4 vocem suo loco emotam aliorsum collocasse is vocis, notionem suo ex
ingenio vel finxisse vel pinxisse, verba Paulli supra excitata sunt experta. s. I. Συγχυσιν admittit hic vocum, praetervolgatum, qui codicis graeci ordinem
omnium maxume verborum seruat rei, qua interpretum turba. Recentiores Ταρολλο lα α γοα non tam Τ' , quam ἔν mo in coniungenda esse censuerunt rati, nullius vel exigui esse momenti, ubi voces collocentur. Sed quum eiusmodi confusionis ne in profanis quidem scriptoribus occurrat exemplum, spiritu potius sancto
532쪽
tam indignam illam censeo, ut admissa hac confusione, scripturae auctorem negligentiae magis accusares, quam elegantiae fuco excusare videamur ). Et si
Matuti l X. 6. verba , O ruis ἔχει οωΘ -r hunc in modum potestatem hominis habet filius, transferrem, merito diceres me insanire. At vocum eam συγχυσιν, quam primis in Ebr. X. I. verbis committunt , seculum quo linguam Graecam iam arrosit barbaries enixum est, aliorum quoque monstrorum feracissimum. Sunt, qui, quoniam legem hic pro Vmbra accipiunt, σκιαν ἔχειν 6 σκιαν ινα idem esse asserunt. Verum enim vero hi utriusque vocis confundentes notionem turbas mouent in sympulo aeque ac ANTONIV solim SADEEL Caluinianus, qui Vt παν- Τοιχουσαν humanae Christi naturae excuteret diuinam , natura deum esse , attributa diuina reuera habere a semet differre negavit q). Vt vero hic veritatis detortor filio hominis vitam , quam ei in se habere pater dedit, nunquam extorquere potuit,
ita βο-- βο εχω notionem quodlibet suam retinebit. g. VII.
533쪽
g. VII. Constat praeterea, quam inique s PEN-CERus iuper the mρrai philosophe , legem non tam umbram haberes, quam fumum umbram esse nugantes Mosen pariter atque Paullum nostrum tractarint r). Sed lex bonorum est non umbra, habens autem umbram actionum futurarum. Ol. II a T. Quam vario autem legis notio sacris literis veniat usu , praeter theologos alios vel . CAEΜNiae ius GL LL. fol. a. q. pro more docuit distincte. t. quanquam D. M UHLIo cum b. CHEMNITIodamus, totum ita tempus V. T. quoad , ut alibi . C Η ΕΜ Niae ius ait Christo nascituro, opusque redemtionis praestitur oppon tur, vsque ad aduentum esse fuisse tempus umbrarum, signorum, adagogia c. etiam ante Iegem in i): tamen legis hic notionem pro ceremoniali sum . non video t). Nullibi enim literarum sacrarum lex Vmbrae aut umbrarum dicitur, quasi nil nisi ceremonias, quae COL IL 7. umbra non bonorum futurorum , sed actionum fuerunt,
impertita. Quicquid igitur Paullo est lex fide Rom. III. 27. ex mentis Rom. VII. 23.
534쪽
ti spiritus Rom. VIII et lex Iustitia Rom. IX. i. futura mei Gai III. 23. Jacobo autem
ex libertatis c. I. as. II. Ia id nostro in loco lex appellatur futurorum bonorum. Ergo legis hic notio plus quam ceremonias V. T. umbratiles , quae, teste EZech. XX et s. non bonae dicuntur, continens, Dei decretum de ratione homines per futurum Chrissum perpetuo felices reddendi tradit aediuinorum doctrinam promissorum , quibus se Deus ad misericordiam erga genus humanum semper promptam alligauit, sedulo proponit. g. VIII. Est autem bonum in Christo siue praesens siue futurum, quod generis humani conditionem reapse reddit felicissimam, beatamque essicit. Atqui Dei de Christo
humani generis restauratore promissa, quae QMoses pro suae doctiinae habet norma, bona sunt,&, quum ea demum in Christo fuerint seruanda, a Cor. I. 2o futura appellantur. Beati igitur fuerunt veteris foederis patres, quorum quippe fides erat sperandorum bonorum conditio, actionum argumentum, quae oculis non cernebantur, Ebr. XI. I. sed noui foederis filii licet patribus fide beatiores non sint, oculis tamen auribusque, Luc. X. 23. 24 praedicantur e licio
535쪽
ριον Θεον φανερωθε Τα εν σαρκι, .' λ. cuistis auribusque perceperuntu . Christum scilicet verum deum o verum hominem, verum teneris humani redemtorem . inferarum victorem, gentium salutem mundi sponsorem ac denique sempero ubique majestatis via flatorem certissimum Hanc etiam ob causam vocat Apostolus Christum παραγενοριενον αρχιερε τω μ ελλονlων γαΘων xj, qui futura illa bona carnem indutus, bene operatus, passus mortuus in vitam redux in coelos sublatus nobis, misso spiritu sancto, exhiberet praesentia, sacerdotes coram patre nosmet ipsos conformaturus. AEGisivsΗvNNIus cuius vestigia quidem Io AN. GERM ARDus qui duo sigillatim noui foederis sacramenta in bonorum istorum retulit numerum 3), venerandus olim praeceptor noster . Io SCΗΜi Dius Lips Hlegerunt, bonis illis futuris docet Christum in carne indicari. PMi Lippus autem MELANCHTHON in A. C. Apologia Christum totumque in nouo testamento cultum Christianum iisdem bonis existimat significaria , Romani Pontificis responsurus nugis, quae ex lege antiqua nouam ex Aarone Pontificem
536쪽
scem Romanum, ex ceremoniis eremo.nias, ex umbris umbras, e Iudaismo admixtis gentium superstitionibus Iudaismum Christiano nomine fucatum finxere ι LYRANus contra, CALVINUS, BEZAaliique eorundem sequaces, ut solet, in alterum lapsi extremum bona illa esse comtestis gloriae nobis futurae contendunt. Hos autem quum de Christo suum in terris obeunte munus disserat Apostolus, a via regia plane aberrare, .m VNNIVS, GERMARDvs nostratium alii satis superque
g. IX. Verum enim vero quas hic illa συγ- m dederit turbas , denuo disquirendum est. α πραγματι hicis Τα άγαθα ex Λ-postoli mente sunt neutiquam sibi opponenda sed umbra imago, quarum traque sibi Τα προγριατα consciscit, Paullumque hunc in modum scribere docet Quatenus enim ex futurorum bonorum habet tim-bram actionum, nec earundem ipsam habet imaginem, eatenus homines, quantumvis ad hostias umbratiles accedant, Christo renera con- formes D cons quae ANTAS ADE E ad P. Turriani Sophismata respondet, opp. heul pag. 386 7 O.
Sed uterque ii doctrina de Christo errat.
537쪽
forme nequit reddere. Το αγαλι, Uae
Quum futura fuerint, , si Christi merita significassent, veteris foederis patribus aeque ac nobis profuissent, integram Christi attinent Personam, α του - ωris produnt δωριέα, eaque, quae, qui cum libris nostrae ecclesiae symbolicis doctrinae se iquuntur ordinem , ad primum & tertium quod vocant, communicationis genus, qui vero naturae probant ordinem , ad primum S secundiam communicationis reserunt genus c). α gryαγμέα contra Christi atti nent ossicium,is facta sunt, typorum olim umbris agitata is apparentibus in carne Christi bonis, vaticinando, patiendo, et gubernando in luce completa. Facta inquam sunt illa πραγμ οέα, quae, docente Apostolo Ebr. XI. i. olim non oculis, sed fide in umbra cernebantur hodie autem oculatis in luce testibus explorata constant. Horum & factorum caussa, si theologorum saniorum consulamus typologiam, non aeque futurorum bonorum gratia arbitrorChrbiti in veteri foedere typos extitisse Christus
enimo ordinem doctrinae . CHEMNITIVS, theologi
Saxonici m*TTERVS, HVLsEM ANNIS, HUNNIUS, ROMAYERVSis: alii naturae vero ordinem MENT ZER VS GERHARDIS, CALO VIVS BROCHMANNvS RV-DRAVFPIVS, SCHER ZERVS theologi hodie vostri flerique sequuntur.
538쪽
enim laturus vel premissis erat, vel Actia actisque rebus ob homilium oculos positus. Paullus ergo Christum summum futurorum bonorum appellando sacerdotem , Ebr. IX. Ii collato deinde cum hostia umbratili Christi sacrificio , ipsemet α γαλα α ατων πραγμαlodi discernit, atque, quam male futuris suis bonis umbram immiscuerint interpretes , ostendit. Quid Τ quod . JOAN GERA ARDus , qui noui foederisfacramenta bonis illis futuris obumbrari statuit, , si animum aduertisset, sacramenta salutis non tam fundamenta , quam instrumenta esse . i. IRENAE V lib. IV. aduersus haeres c. g. υχαρ -
πιον ut ιέαὸν συνε κυιαν, scribere, sacramenta
potius ad Τια προγμοζοι quam ad Τα αγ- simpliciter spectata esse referenda iudicasset.
g. X. Sed paulli umbram paullo propius in
tueami r actuumque illorum adspiciamus imaginem B IOANN. CHRYSO STOMUS.
quoad ego scio, primus est, qui Apostoli
mentem pictoria illustrare arte ausus scribit: οὐ μεν γαρ ν ως εν γρας περι--γη Τις α χρωμα τα , σκιοι τις ε ιν άτοιν δε et τοd a. e. Fortasci ex NAZIAN ZENI Orat. a. pasch.
539쪽
ριοέα, lol ἐικων γινέβα . 'οιῆτο τι κα ὀνομιος 1 e . Hunc deinde THEOPHYLACTUs, hunc DAMAsCENus suas defendens imagines s , hunc ceteri patres, hos PHILIPPUS MEL ANCHTHON ) hunc denique nostri commentatores omnes ex quibus suum
Echiuten Nis hausit celeb. ΗΕvMANNis. sequuntur. Equidem umbrae vocabulum a pictoribus iam Plinio teste h in artem suam receptum esse noui. Quin imo Juvius ille POL Lux nomast. lib. VII. c. 28 p. m. 3 6 operam pictorum eorum. que recensens instrumenta: μη μην κονα, inquit, ἐσοις αν Το πραγμα - ἐμ δε και σκιαγρα μιν 4ιπει Το πραγμα , -- , μερη JG εχ ει σμαν. Quodsi vero POLLvCis argumentum e Paulli verbis pictoriam um
bram einen SohattemNisi, vel potius ei tun rinid Nil aut σκιαγραφιαν essiciat, non id saltem , quod de ad tuum dixi um
bra, modo non negaret, sed umbram quoque Mimaginem eiusdem faceret naturae, ut, quod saniori tamen aduersatur doctrinae lex Mosis oppido foret euangelii fumdamentum
e In Comment ad h. l. D Orat contra leon octastas. gyl. e. p. m a14.
540쪽
g. XI. erum enim vero umbram equitis Romani di imaginem videtis inquit Cicero. imaginem sane non modo istam , sedam , ergo nec umbram pictam, sed factam. Quippe umbra mago , nisi imago sit statua umbram, intercepto lumine,
proiiciens , extare una non possunt. braeos, credo , ad quos suas Paullus dedit literas, etsi artem Graecorum pictoriam tum temporis haud ignorasse faterer Mosen tamen , quem noster ubique habet ob oculos , umbram imaginemque Graecorum suis intulisse literis , vehementer dubito. Quemadmodum enim x Ebraeorum misbia&imago CP sibi respondent, ita ut imago statuam significet umbrae , intercepto lumine , caussam: Sic Moses vatesque divini Τω n'*, facientes mentio m, nusquam imagines aut umbras intelligunt pictas, sed statuas, quas umbrae comitantur. Deus creatum ad suam imaginem hominem , ex quo suarum virtutum umbram
in reliqua mundi opera proiiceret, suam quasi statuam in mundo posuit. Non igitur Pastor illa fidelis, quem Sohar i vocat incommode ait Napvnn nun N