Quis est Petrus? : seu, Qualis Petri primatus? Liber theologico-canonico catholicus

발행: 1790년

분량: 526페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

38 uvel ipss adeo Λpostolis, no in fide deseerent, ne eos alia sulta petro dependentia, a quo in fidei firmitate tenerentur ἔ quanto amplius se. quioris aevi Episcopos nullo jam sicut da Apostolis ab Ecclesia ereditur. quorum singuli proprio Christi ore instructi, & Spiritu sancto perfusi, ae

in gratia suerant confirmati quanto amplius Episcopos nullo jam persa. nati inerrantiae privilegio praeditos, ne a fide aberrent, supremo Eccle sae Capiti subesse oportebit Si vel toti apostolico Corpori ita praepositu fuit Petrus, ut omnes, non singuli tantum ab eo debuerint confirmarii, in quo uno singulariter inerrantiae donum suit eolloeatum; quis hodier no Episcoporum coetui ampliorem tribuat authoritatem, aut fidei infati tibilitatem Uerbo quis neget Petri Uicarium & Suceessorem id hodia adhue supra omnes esse Episcopos, quod Petrus supra Apostolos sui universos, eumque etiam in concilio supremam habere in omnes authoqritatem, & extra concilium in se ipso, ceu fidelium Christi Capite fides infallibilitatem p Gallicana, inquies, Ecclesia id negat. Neget paco mea, sed quisquis neget, contra divini eloquii veritatem negat. . Tantum tolerata est, seu nondum ecclesiastico fulmine condemnata haec opinio, ab ipsis Gallis solidissime jam impugnata, atque etiam consutata. Heu Quam miserum solatium tolerari, nondum condam his Sancta, ci optima Mater Ecclesia non vult instigere vulnera, nisi ex necessitate.

- . . . ' . . . .

Sed de promissis suis fidellier stetit veracis uis..quippo disinus Ecclesiae sun dator, Deus - homo, lesus Christus cum enim optimus Pastor, qui animam suam pro suis ovibus tradiderat, a morte redivivus jam tertio Apostolis se manifestasset; Simonem, quem antea Petrum vocaverat, interrogavit, num aliis discipulis, quos ad litus properando fide praevenerat, etiam caritate erga se praecelleret. Simon θpannis diligis me plus hisy Ioan. XXI. Petro amorem suum ex ipsius divini Magistri scientia contestante: Domines tu sus, quia amo te, eidem pascendos suos agnos tradidit: Pasce agnos meos. Hae quaestione repetita Christus idem respondenti Petro pascendos agnos iterato commisit. Cum autem teruo Christus eadem quaestione instaret; tum varo contristatus

32쪽

est Petrus, haud dubie in memoriam revocans uiuam Magistri fili nomtionem post illam fidei praesumtionem, qua omnes alios sibi postposue. rati Si omnes βαMMati funim in M, ego nunquam statvistigabor. Ergo iam in se dissidens, nec amoris praerogativam prae ceteris sibi arrogans, eum animi dolore omniscio Magistro sui amoris conscientiam resignati Domine i tu omnia xissi, tu scis, quia' o D. Christus vero nunc jam tertio totum gregem suum Petro pastendum eommictit, pasee mei meastita discipuli hujus ampliorem prae reliquis caritatem remunerans, uniis versa gregis Pastorem insti mendoς sicut antea sub Iimiorem prae allis 1, dem remuneratus, eundem totius Eeelesiae fundamentum constituendo. Quae duae sunt supremi Pastoris praecipuae dotes, excelsior fides, S ube. Nor caritas, eas in Petro ambas videmus, hinc Petrum supremo Pasto.

ratu totius gregis donatum. t. ' I. . Π . .

Certum est usque adeo, ut evidens si soli, & ut aiunt', indisiastua Petro eum aliorum omnium exclusone id offeti, Pasoris tin emalis suisse commissum, utpote quem solum in praesentia aliorum Apostolo. rum rigorum adeo examine Christus probaverat, an prae reliquis lapius diligeret: Muis me plus his ν & ait Petro, pse Mnos meos, pam es meas. His immediata & universalis Christi missio est soli Petro propria, nec alteri Cuicunque Apostolo, nec universo Apostolorum eollegio communis, nisi ut sub Petro & ipsi pascant. Non suprema tantum haec jurisdictionis potestas est, sed & universialis, quippe in totum vegem. Nullus hie distinctioni scholasticae locus in jurisdictionem immediatam, S mediatam: una enim Christi voce totus grex paseendus Petro imis mediate fuit traditus r-Psse agnos aetas, pine aues moast Non pastores

magis, quam grex, non minus agni, quam oves, sed & matres, & ruliae, id est, fideles singuli, & universi uni Pastori omnium, Petro sum runt & immediate quidem a Christo subjecti. Deus locutus est, si e celum,& terra praetereant, haec filii Dei verba non praeteribunt: Pase sonos meos, pam oves meas. Sileant ranae, dum caelum tonati

Ita Patres nostri crediderunt, hoc eodem sensu textum Ioannis XXI. intellexerunt, quo sensu Catholicos oportet S. Scripturam interpretari. Origenes nullo facto discrimine inter aguos, & Ovea ita promin.

33쪽

eiat : APetro cum summa rerum de pascendis ovibus traderetur, &osupra ipsum velut petram landaretur Ecclesia; nullius consessio alterius,,virtutis ab eo, nisi caritatis exigitur. με S. Chrysostomus de Petro ait ): HSic abluit illam abnegationem, ut primus Apostolorum factus sit, ei. que totus terrarum Orbis commissus fuerit. - S. Epiphanius totum Christi ovile Petro fuisse creditum testatur' ): isHic est, qui audivit, ,,pasce agnos meos, cui creditum est ovile. - S. Ambrosus Petrum v cat propter praecipui amoris sui consessionem ipsius summi Pastoris, Christi Vicarium 'b: -Quem elevatus in caelum amoris sui Vicarium

in relinquebat, - quia solus profitetur, ex omnibus antefertur. -- S. A

gustinus ita loquitur : ,,Quid incongruum, si Petrus post pecca. inum. Dctus est Pastor Ecclesiae, sicut Moyses post perculsum Aegy4

septium factus est Rector Synagogae Τ Αn Moyses forte nonnisi media. tam in populum habuit jurisdictionem Τ aut minus sorte, quam Moyses in Synagogam, Petrus in Ecclesiam potuit, cui voce dominica aeque ac illi totus grex fuit concredit 3 S. Leo M. haec scribit ηε : ADe,,toto mundo unus Petrus eligitur, qui & univcrsarum gentium voca. ioni, & omnibus Apostolis, cunctisque Ecclesiae Patribus praeponereritur, ut, quamvis in populo Dei multi Sacerdotes sint, multique Pa- stores, Omnes tamen proprie regat Petrus, quos principaliter regit &riChristus. Theophil actus ait 'g) : Finito prandio praefecturam novium totius mundi Petro commendabat, non autem aliis, sed huic tradidit. S. Eucherius Lugdunensis in I. c. sic commentatur κ' :MDicit ei Iesus, pasce oves meas, prius agnos, deinde Oves commisit ei, ,,quia non solum Pastorem, sed Pastorum Pastorem eum constituit. Pa. ,,scit igitur Petrus agnos, pascit & oves, pascit filios, pascit & matres, seregit subditos, regit & Praelatos. Omnium igitur Pastor est, quia prae-

ister agnos, in Oves in Ecclesia nihil est. - S. GregorIus M. ceu de re

Homnibus fidelibus explorata scribit η' : isCunctis Evangelium Ascientibus liquet, quod beatissimo omnium Apostolorum principi Pe-Dtro dominica voce totius Ecclesiae cura commissa est. - Domum S. Bernarisdus agmen claudat illa Christi Verba expendens, pasce oves meas

Cui, non dico, Episcoporum, sed etiam Apostolorum sic absolute, &

34쪽

Aindiscrete totae eommissae sunt oves Si me amas, Petret pasce oveaismeas. Quas ' illius, vel illius populos civitatis, aut regionis, aut secerti regni oves meas inquit. Cui non planum, non designasse ali. uas, sed assignasse omnes Nihil exeipitur, ubi distinguitur nihil. Quis ergo fidelium audeat exceptionem, distinctionem, restrictionem facere, ubi Christus nihil excepit, nihil distinxit, nihil restrinxit, sed totum quantum gregem immediata, & illimitata potestate Petro pascem dum dedit: Pasce agnos meos, pasce oves meas p Sicut unus grex Christi, ita Petrus totius gregis unus Pastor, sub quo plures quidem divisarum inter se portionum Pastores sunt, iique vel superioris ordinis, vel inferioris, quorum illos nunc Episcopos, hos vero Presbyteros vocamus, quibus omnibus a Petro illud dictum est: Pasite , qui in vobis es, gregem Dei. I. Pet. V. Haec optimi Pastoris, Christi Optima institutio est, qua per unum, & universalem sui Vicarium totum ovile, id est, un cum ovibus ipsos etiam Pastores regit, & gubernat. Vae Pastoribus, qui subordinationis a Christo institutae everso ordine non jam ad Christum, sed ad se tantum oviculas trahunti de his M. Augustinus seri. hit se i hoc animo pascunt oves Christi, ut suas velint esse, non ,,Christi, se convincuntur amare, non Christum, vel gloriandi, vel

haequirendi cupiditate, non obediendi, & subveniendi, & Deo placem

ridi caritate.

Insanit retentior quidam anonymus scriptor ''), qui novam sane,& inauditam verbis Christi, pasce oves meas, aiunxit expositionem. Verba illa non vult de omnibus ubique terrarum gentibus, quae fidem christianam amplecterentur, sed de solis Iudaeis, ad quos missus erat Messias, intelligenda. Movetur autem f. ex eo, quod ipse Christus dixit Matth. XU. 24. Non sum missus nis ad oves, qua perierunt, domus IsraeLIdcirco tantum Judaeos suas oves vocat inquiens Joan. X. I 4: Ego sum

Pastor bonus, F cognosico oves meas, F cognoscunt me meae. Ergo OUes,

quas Christus Petro pascendas tradidit, non nisi Iudaei fuerant. II. Idem probatur ex praecepto paullo posteriori, quod Christus omnibus Aposto-

C a se iis,

In Ioan. Tract. 123. ' De Primatu Rom. Pontificis. Opus , evius Scopus est demonstrare primatum Rom. Episcopi inter alios Episcopos nullum , nisi honoriacum elle . nec uiris num, nec juria dictionia. Londini 17To.

35쪽

iis, consequenterile Petro dedit, ut irent, docerent omnes gentea, sis. que Evangelium praedicarent. Ut quid idem mandatum paucos ante dies Petro dedisset, si oves ejus alii quoque fuissent, quam Iuda,ig Ergo solos Iudaeos voluit Christus Petro commendare his verbis: pasce eves meas. III. Ab Apostolo Paulo discimus Judaeorum Apostolum modo speciali fuisse Petrum, sicut & ipse Gentilium fuerat; ita enim scribit Galat. II. 8 rQui operatus est Petro in Apostolatum circumcisionis, speratus es S mibi inter Gentes. Item vers super. Creditum es inibi Evangelium praeputii, scia ae Patro eircumcisionis. Ergo Petruε tantummodo pascendarum ovium domus

Israel peculiare mandatum a Christo acceperat hisce verbis: pasce ova

Haec quidem seriptor ille, si fides titulo libri est, Anglus, cujus insaniam doctiss. Lupoli Iuris ecclesiastici Pro lassor Neapolitanus solidiGsme jam refutavit η , & quidem ad Imum: Christus ovium suarum nomine non unam certe Hebraeorum gentem, quam Evangelio imbuendam susceperat, designavit: siquidem Hebraeos Evangelium audientes, sed mini. me credentes ex numero esse suarum ovium negavit. Joan. X. 26. Sed Dor non creditis, quia non esis ex ovibus meis. Contra vero Geutiles per orbem dispersos, nondum quidem audientes, sed postmodum tamen ad fidem convertendos, oves nihilominus suas este assirmavit ibidem U. I 6: n alias oves habeo, qua non sunt ex hoe mili: S illas oportet me adducere, F vocem meam audient, X fet unum mile, S unus Pasor. Erant igitur oves ejus

Propriae non solum Iudaei, quibus primum lux Evangelii splendebat, sed omnes etiam illi ex gentibus, qui Evangelium audirent, & amplecterem tuta Equidem Christus dixerat se non esse missum, nisi ad sev , quae

perierant ex domo Israel, . ωὐanctas, quo seram erga Iudaeos praedito. etionem, eorumque praerogativam , utpote quibus ipse propria voce sua PINdicaverat, volebat ostendere; attamen istorum quoque reiectionem Propter ineredulitatem, sit gentilium ad fidem electionem praedixit, quasDVes suas pariter vocavit, sed alias, quae non sunt ex hoe ovili, sed i men ad illud adhuc adducendas. Ita Dominus Chananaeam mulierem Pro filia rogantem primum quidem durius allocutus est, quasi a sua gratia exclusam, postea tamen propter fidem suam eidem gratiam vale- uUinis suae filiae contulit: quo ostendit non sanguine, sed fide filios A,

duris ecclesiastici Praelemones. Neapoli IIII.

36쪽

rahae. & iam Christi oves constitui. Bonus ille Pastor, Christus an, mam suam dedit pro ovibus suis . non certe pro Judaeis tantum, sed pro quibuscumque in mundo fidelibus sanguine suo redemtis, ex quibus omnibus unum fecit ovile, cui unum Pastorem praesecit, PETRUM.

S. 6.

Ad)II Christus, dum Ioan. XXI paseendas suas oves Petro tradidit, eumdem omnium suorum fidelium Pastorem instituit; quinam autem essent ad fidem vocandi, ibi quidem non declaravit: hinc non superflue factum, ut postea omnibus ApostoIis una cum Petro dixerit, sentibus quoque Evangelium esse praedicandum. Quae duae sunt plane diversae res, & non immerito diversis in locis, atque ad diversas personas a Christo dictae, primum scilicet illud ad solum Petrum, in quo duplex persona sensu morali omnino distinguenda est, altera qua simplex Apostolus, cui cum ceteris dictum est, euntes docete omnes genter: altera quacioriphaeus Apostolorum, & supremus omnium fidelium Pastor, cui fingi Iariter, δι soli dictum est: Pasce oves meas. Ceterum, quod Judaea tam tum sit Petro singulariter a Christo commendata, id oppido salium est, nam S. Iacobus, quoad vixit, Hierosolymorum fuit Antistes, & omnes Apostoli, antequam se ad gentes verterent, solis Iudaeae finibus se contianebant, ει Petrus ipse, ut mox videbimus, primus ad gentiles Evangelium deportavit.

scriminatim nationum, quocumque terrMum Evangelium ferre, ubique gentium Ecclesas condere, & Episcopos creara jure licebat: siquidem cum tradita Apostolatus dignitate muneris quoque Apostolici potestas tradita divinitus suerat. Quod autem certi quidam Apostoli ad unam potius, quam aliam gentem migraverint, uno, aut altero Ioco diutius substiterint, id non nisi ipsorum consilio factum est, movente quidem interno Dei spiritu, sed monente etiam ipsa populorum necessitato. Quam ob rem Paulo,' de Bamaba ad Apostolatum evectis conventio quaedam inter Apostolos inita suit, ut ambo illi praecipue ad gentes convertendas proficiscerentur; Iacobus autem, Cephas de Ioannes saluti circumcisorum potissimum providerent. Ita ipse S. Paulus Gal. II, 9.

Cum e mulsent gratiam, qua data es miti, Iacobuἔ-Cephas, S

37쪽

nes, qui sidebantur columnae esse, dexteras dederunt mihi, N Barnaba societa. tis, ut nos ingentes, ipsi autem in circinuisionem. Id vero minime prohi. huit, quo minus Paulus etiam Iudaeis praedicaret, & Petrus Gentibus, praesertim cum Iudaei evangelica gratia sere jam indignos se feci flent. Hi ne Petrus ipse testatur se ad omnes gentes Evangelii praeconem esse divinitus missum Ael. XV, 7. Viri fratrest vos sicitis, quoniam ab mtiquis

dishus Deus in nobis elegit, per os meum audire Gentes verbum Evangelii, i credere. Frustra igitur, oc contra divinae Scripturae veritatem monstroso contorquentur verba: Pasce oves meas, quasi iis cura dumtaxat Hebraeorum Petro demandaretur. Nec vero quidquam contrarii eruitur ex alis

latis Pauli testimoniis: ibi enim non asserit Apostolus, se jure priuatiua ad ministerium Gentium, & Petrum ad Hebraeorum esse deputatum, sed totus in eo est Paulus, ut Galatis perluadeat, se quoquc verum esse Christi Apostolum ceteris hoc in munere aequalem, lignis divinis comprobatum, & a Petro omnium Apostolorum Principe confirmatum, proinde aeque ac aliis apostolis sibi credendum tanquam gentium Apostolo, quem ad modum a circumcisis credebatur Petro, quibus hic praecipue praedica-hat. Galatae quippe ab evangelica doctrina, quam a Paulo hauserant, se facile abduci sinebant, eoquod minus in eo authoritatis esse putabant,.qui non sicut ceteri Apostoli ex ipso ore caelestis Magistri Evangelium acceperat. Ad Petrum vero ut revertamur, proprio ipsius testimonio edocemur, se esse prae reliquis Apostolis a Deo electum , ut per os ipsius Gentes Evangelium audirent, dc crederent. Atque hinc Romam inter Gentes prosectus Gentilium Ecclesiae factus ast fundator, in qua hodiedum per suum Uicarium, sic Successorem praesidet. Ita videmus verba Christi compleri: Pasce oves meas. Apud eumdem Neapolitanum Doctorem Lupoli invenies etiam Claudium Salmasium, Isaae Castu bonum, Joannem Prideaux, & Benedicitum Pictetum, nec nota Calvinum egregie Vapulantes ).

f. 8. t . . .

Quid vero jam Febronius, quid tota cohors Febronianorum

Et ipsi ad sacram Scripturam prOVocant, quasi haec sibimet contraria laret, Et quam Petro praerogativam magno Verborum apparatu attribuit, ea nisdem alio in loco iterum destrueret. Itaque non soli Petro, sed fit rω1iquis Apostolis, eorumque successoribus, scilicet Episcopis sacrae pol

38쪽

- Mς statis plerastudinem in suos subditos jure divino concessam suisse ex textu

S. Ioan. XX. persuadere conantur: Sicut misit me Pater, S ego mitto vos accipite Spiritum sanctum, quorum remistritis peccata, remittuntur eis, i, quorum retinueritis, retenta fiunt. Textu hoc mirum, quantum gloriantursbique applaudunt recentiores quidam ' , sed responderi facillimo seque, ac solidissime potest, rex tum illum plane extra oleas versari Christus enim ubi ait, Apostolos a se mitti, sicut ipse a Patre missus est, non illam Apostolorum inter β Authoritatem, quam Matth. XVI& iterum Joan XXI indicavit, sed fluam propriam, eamque divinam Authoritatem prae oculis habuit, indicans, scut ipse a Patre Deo missus est, ita Apostolos quoque a se divina Authoritate ablegari. Cum ita que, ut Patres intelligunt, Christus hoc loco Apostolos tanquam Lesa. tos suos, & Uiearios instituit, absoluta quidem apostolicae missionis divinitas inde erui potest, neutiquam vero relative Apostolorum inter se aequalis, & aeque ampla jurisdictio regiminis, de qua ibi omnino non'suit sermo. Accedit eamdem divinam missionem a quolibet Ecclesiae ea. tholiete Missionario, etiamsi smplici Presbytero continua inde ab Apostolis successione, in apostolica Sede conservata, haereditari; quis tamen sana mente concludat, propter hanc apostolicae missionis dionitatem euillhet Presbytero utpote Christi Legato, & Uicario plenitudinem iurisdictionis in plebem suam competere Certe ibidem Christus Domi nus non pracse regiminis ecclesiastici sormam, seu Regentium inter sorelativam Authoritatem, sed generatim ordinis sacerdotalis divinam potestatem instituit: atque hqc sensu ipsa sancta Mater, catholica Ecelesia textum Joan XX intelligit, dum quemlibet, licet simplicem Presbyterum in Apostolorum successorem his ipsis Christi verbis ordinat: Aee

pe Spiritum sancium, quorum remiseris peccata, remittuntur eis. His inquam

verbis, quibus ordinis potestas, 'seu orernet in conscientias jurisdictio potius, quam illa externa regiminis significari videtur, non soli Episco pi, sed omnes etiam Presbyteri Apostolorum successores, Christique Ubearii constituuntur. Anne vero hi aeque, ae illi cum plenitudine pote.

statis seu une refrictione, & subjectione erga Superiorem Apage e. g. Eldasser der furitii Ecleii dilig per eius serpunitatiost. 1 gr.

39쪽

Πlne eolligere licet, quid de prima positione Embsanae Puncta.

tionis st: seChristus sanctae Ecclesiae nostrae sun dator Apostolis, eorum- iique successoribus, Episcopis illimitium dedit potestatem ligandi, sol ,,Vendive pro Omnibus illis casibus, ubicunque id necessitas, vel utilitas Decclesiarum, aut fidelium ad illas pertinentium exigat. Quaero in. Primis ex DD. Punctatoribus, quare solos Episcopos Apostolorum Sue: eelibres nominarint omissis Presbyteris, quos certum est, pariter ess. Vi Ordinis quoad potestatem conscientias i andi, sol vendi ve, eamque illimitatam, prout est a christo data, Apostolorum succosibres. N ne hodiedum baec eadem illiinuata in conseientias potestas in ipsa Ord, tione cuilibet Presbytero ab Leeles a datur 2 Quid ergo Τ Nonne Q. C*rcotalis potestas, etsi iustitutiora sua illimitata, usu tamen suo, & exe citis subordinata est superiori Potestati, a qua restrino possit, & limita ri, aut tota suspendi 8 Nonne in Ecclesia, auae bene, immo Optime a Ust 'homine ordinata est, datur potestatum bubordinatio Τ Dieant, 'u DRI e X sundamento plenitudo potestatis, & independentia a Superior. qt 'βj intim sit potius in Episcopis, quam presbyteris, cum quoad trisu liquem bis deque, ac illis potestas sua illisiitare a Duo sit concessat Alii Crum dico ., Epissiopis, vae cinctae Hierarcitiae, si quae arma illi ad Vςriu. , apam adhibeat, eadem Presbyteri in j pos eonvortant lDeinde vero superfluum est, quod da casu necessitatis dicunt 'Q um omin est omnibus, in necessitate, sed vera. nullam dari spritua--δtia restrictionem, sed illimitatam, proud divinitus instatuta a gyςm Q Xerceri posse, sicut ab Episcopis, ita & a Presbyteris. Hinc

u , R D'Qussi is a quibuscunque peccatis abibluam' poma qui libat. p lizet, sacerdos . eui jurisdictio ordinis ab Episcopo restricta, RV pidue suspensa est. Reverentia tamen superiori debita videtur exti ' dein extraordinarium, & suo modo irregulare, quippe com regulas, hujus generis factum ab inseriore cum quadam eraevii, T* Cie notificetur; ita non curatus sacerdos, qui in casu ne uti hi ' 'bist Uit, summe laudabiliter coram Superiore suo, seu Episeo ius ori P r re in purgabit. Plura aequus Lector sibi cogitet. -- IIa fium quQd de utilitate Ecclesiarum, vel etiam fidelium partieula.

st uti ui ' My. 'lerumque falsum est, nisi Brte manis sta, & urgens

VRI , adeo, ut' verius necessitas videatur: cσlistat quippe commu

40쪽

- utilitatem, qaee Dbedientia obtinetur, particulari utilitati esse prinponendam; mimia eniis bonum cederη m ori debe . Praeterga si quod oriatur dubium, quid verae utilitatis sit, a Superjore potius. quam is infer ore, qui forsitan obedire nolit, definiendum est. Sic certe aequa

animo haud serrent Episcopi, si utilitatis prx textu ab obedientia Prenbyteri is eximerent, & potestate sibi restricta, si spensave uti vellunt: Ni n, mi bouel quam diversa, partim quidem Vera, Pariim autem talis, prout fit a malae cauta de senioribua, in illa Embsiana prima Pro, - msuove fuerint eommixta

At Inquiunt, ipsa sideo ricles a Aupremaen Episeoporem potesta tem Ru plenistidinem jurisdictionis agnovit, dum in fidei definitione ' da Hierarchia divinitus instituta primo omnium loco Episcopos, non Papam, secundo Presbyteros, R demum ultimo Dia nos, seu Ministros reposuit. Haec, siqua videri possit, dissiculina, mox disparebit stellii Tridentini caput 4rum sessionis a3 legenti: manifeste siquidem

vi et factam fidei dossitionem tantum de potestate Sacramenti Ordinis ontra Haereoieον, mi Chrissianos pro Que novi Testamenti sacerdostes esse, & omnes pari inter se potestate spirituali praeditos in amne . Idem vel ipse canonum titulus indicatia da Sacramento Ordinis. Itaque dagradibus hierarchici ordinis ex fac amento Ordinationis loquens sacrois .ncta synodus meridis Episto se primo, sumnoque gradu reponit, quia Papa ratione ordinationis tuae facrameimalis non aliam accipit, quamsiopalem potestatem Ritamen id nullatenus obstat, quo minus ratione zmisopatus ibi Re vi, seu quod idem est, suecessione in S. Petri lciis cum ampliorem. - - 2premana regimirus emclesiastici potestatera Papa immedisse a Deo vi Privilegii Petro, ejusque Successoribus dati, ed,

si non in me Sacramento Obtineat.

quo contra episcopalis jurisdictronis restrictionem st Papis tactam eonqueruntur, eo quot hujusmodi restrictionis nulla in s. Seria pluris exempla occurrant. Ego vero vel ex ipsa S. Seripturae exemplis ostendam. De in initio quidem penes particularium Ecclesiarum Episem pos, etsi vi ordinationis suae illimitatam ligandi, solvendique potestatem

SEARCH

MENU NAVIGATION