장음표시 사용
361쪽
tempus futuri Concilii indulserit, eademque Nicolaus eodem modo conis firmaverit, sequitur conditionate permissa cum ipso permissionis termiis no eetasse, eo quod non mutata fuerint, sed quod erant, permanis. rint, hoe est, tantum pro tempore intermedio datae cujusmodi sunt decreta Basileensium sub Alberto acceptata. Quae autem absolute ab Eugenio Germanis usque ad suturum Concilium concessa, e. g. de te. mine certorum gravaminum extra Balileensium decreta, de restitutio. ne duorum Archiepiscoporum jam antea depositorum, de collationibus beneficiorum, earumque caussis litigiosis; eadem Germanis, ut pro futuro Ualerent, sunt confirmata. Quamobrem illa decreta a quibusdam Moguntiae olim acceptata vere non iunt amplius , nisi historica antiquitas vel ipso teste Barthelio η : AScilicet inter Nationi nostrae concessa, is& adpromissa, quae mox omnem suum offectum conse euta sunt, &Ahodie nullum amplius essectum juridicum habent, mereque ad illu-ostrationem hujus materiae subserviunt, esse decreta Basileensia per Alribertum II Romanorum Regem in Germaniam introducta. Nihil est inanius, quam quod hodierni Publicistae opponunt, a Barthelio nondum nusse inspectum acceptationis Albertinae instrumentum, quippe postea primum ab Horixi O detectum. Quid inde An decreta Basileensia ab acceptatione Archiepiscoporum, quam quidem & Barthesius non ignoravit; nonne potius a confirmatione Pontifieum vim concordatorum obtinere debuissent hane pro stabili valore decretorum defuisse,
Barthelius jam optime ex Actis sibi notis perspectum habebat.
certum est a veritate illos aberrare, qui ex clausula in aliis autem eonfirmationem decretorum Basileensium sub Alberto receptorum evin. cere laborent: non enim alia ab Eugenio permissa firmiter permanere dicuntur, nisi ea tantum, i e & Ni laus confirmavit, & praesenti concordiae non obviant, ubi manifeste ad acta tractatus Aschastenbu gici provocatur: atqui ut ex iisdem actis ipsi jam perspeximus, numquam Nieolaus acceptationis Albertinae decreta pro sutura stabilitate confirmavit, sed o contrario concordiae Aschassenburgi initae obviaret, si generatim decreta illa, eaque integra amplius valerent. Ex famosa er go clausula In aliis autem decreta illa Basileensia nullatenus reviviscere possunt.
D Tractat. histor. Canon. pragmat. Gamas l. I 3.
362쪽
possunt. Quodsi erim lasso litet, atque ad excellum largiter daremus;
ad summum sequeretur illa tam famosa decreta a quibusdam, qui Albe tinae acceptationi adhaeserunt, licite in usum deduci potuisse usque ad proxime suturum generale concis m- in quo aliter ordinaretur, quod in Tridentino sinum. Hine ne hoc quidem Concordati titulo Archiepi. seopi nostri jus sibi debitum pro secunda appellationum instantia, aut Delegatis mere nationalibus ex Basileensi decreto Sest. 3I possunt praetendere.
Dato insuper, non concesso dissicilem adhue, & obscuram vide.
ri ipsam Concordati formulam; certe se ut in communi jure erga aequa. Ies, ita etiam erga summum Sacerdotem Optima tran Sactionum reguladoberet admitti inde ab initio tranquille semper perdurans observantia: atqui haee plane san me Sed is adversarios condemnat. Ab epocha enim Asellasse burgi eae pacificationis usque ad aΠnos ultra viginti paucos, hoe est per tria. & amplius secuta quanto temporis intervalloi utri . . que compaciscentium parti ignota fuit illa decretorum Basileensium quasi ex pacto obligatio. Consuetudinem in regulis juris communis optime
fundatam romano Pontifici jus dicere nemo negaverit vel aequitatis naturalis inter aequales, aut etiam inter hostes amans. Consuetudo autem dormitantia invaluerit Τ Anne Germania dormitavit Basileensihus sectariis utique vigilantibus, & paulo post haeresi excitata sanctae Seditnsen fissima Nonne gravamina gravaminibus patriae nostrae haud glori Oss fuere cumulata, nisi ab Haereticis, certe a Mercenariis Archiepi. seoporum, inde a Majero Moguntino usque ad Em sanos balnearios Mirum, quod inter Ioo illa gravamim a. y petet, nec unicum ad decreta Basileensia provocaverit Τ Cur ecclesiastici tres Electores in sua episto. Ia ad Rom. Pontificem a. 16 3 unice conqueruntur de non servato pacto Aschasse urgensi, & quidem nec verbulo de appellationibus, sed tantum de electionibus, de an natis, de collatione Beneficiorum,& indulto, ut putabant, sibi debito Τ Cur ad hane usque diem in nul. I a Capitulatione caesarea mentio facta de conservandis Imperii juribus per Basileensia decreta, ut nunc braetenditur, acquisitis Τ Numquid in
Conventibus electoralibus adversus romanam curtam vigilarunt Metro.
363쪽
at sero nimis praetenduntur Si soli Romani vigilarunt; vigilantibus jural
Quod Basileensis synodi decreta hine inde in provincialibus SP
nodis, ut Moguntiae a. r II, & Wirgeburgi a. I sa fuerint commemorata, istud supra excitati duo Scriptores, Papae inimici, unus Protestan. ticus, & alter neotericis principiis supra modum imbutus, Spitti erus &Gregellus facile non magis, quam solide dissolvunt: illis enim in Conventibus non agebatur de disciplina hierarchica, seu relativa ad romani Pontificis jura, sed solum de domestica sui Cleri disciplina, quam
aeque ex se ipsis, ac Basileensibus ex statutis ordinare Praesules potue. runt. Et sane nescio, an vel isthaec Basileensium decreta in dictis duabus Dicecesibus amplius valorem practieum habeant. Duumviri illi pariter in suis scri piis, quae, vide 36. Io, & I7, ostenderuui, Mayeri Mo-guntiae Cancellarii gravamen de a. I ST esse impertinens, atque injustum. Quid, quod iidem positive ab exemplis demonstrarunt, Majores nostros per sic dicta Principum cincordata solam intollexita Ascha Tenburgi eam pacificationem ne cogitando quidem de Basileensibus decretis Unico adhuc, quod ad hominem vocant, argumento utar: Per ordinationem aulici Consilii imperialis de a. Iss9 jubentur cincordata Nationis germanicae semper reposita servari in Consilii aulici tabula, ut eo facilius in dubiis casibus inspiei possint. Quaero ex ipsis D D. Consiliariis Uiemnae imperialibus, an usque ad paucissimos abhinc annos praeter solum Aschassen burgense instrumentum etiam Albertinam illam decretorum acceptationem in tabula repositam habuerint quam dabunt responsi
nem, haec lassiciat, ut vel ego ipsis, vel ipsi mihi victas dent manus.
Purum est igitur commentum, aut ad summum unitateralis praetensio, nequidem consensu omnium compartialium admissa, quod Gedimaniae Concordata integra a. I 763 per Horixium suerint inventa, partemque illorum praecipuam Basileae depreta constituant. Quod tamen, s ica esset non conceo, tantum permisso; ne stantibus quidem hisce decretis per Germanos acceptis, summus Pontifex quidquam perderet: non enim nisi vana sunt haee terriculamenta, ad formidinem infirmis animis incutiendam, & vagam aliquam authorizatem suis attentatis prae-
364쪽
texendam. Verum enimvero Natio nostra Theutoni ea teterrimam co. ram Deo, & hominibus maculam gestaret, eo quod decreta conciliaria pro reformatione morum, & disciplinae facta, publicaque fide acceptuta, nec non in fundamentalem Imperii legem transmutata non serraveis rit, sed fere ad totius disciplinae morum, imo & Religionis ruinam omnia, praesertim salubriora extra observantiam posuerit paucissimis exceptis, quae non ad vitae emendationem, non ad lapsae Religionis aedificationem, sed unice ad quorumdam suorum Praesulum amplificationem, atque adeo ab apostolica Petri Cathedra independentiam primum recentissimis his.ce diebus in praxin numquam antea usitatam vult deducere, neque id ex juris titulo satis probato, sed tantum praetenso. Attendite Germ nil nostrae Nationis interest, talium judicum, quales Curialistae archi. episcopales Emiano in Balneo spectandos se dederunt, tribunalia effuge re. Non venerunt, ut pascant, sed ut mactent, F perdant.
. His tranquillo perpensis necessario concludendum est, aliam firmiorem nostrorum cum Nicolao V Concordatorum regulam de receptis decretorum Basileensium sententiis stabiliri haud amplius posse, quam ipsam Germanorum anteriorem Ascha Fenburgensi transactione, & po. steriorem observantiam. De illa hujus Articuli superioribus 33. jam dixi, illamque publicis ex pactis demonstravi: de hac talia mox proferam,
quae omne dubium tollant. Fortiora certe argumenta nemo requiret,
quam ex ipsorum Adversariorum gestis, exemplis, & testimoniis, prublicisque documentis desumta.
Ut nihil amplius de famosis Ioo gravaminibus a. Is 23 dicam, ubi tantum de caussis pro sanis, quod Romam & quidem in prima instantia ad
jus vocari soleant, querela movetur; in caudis ergo ecclesiasticis roma. num hoc judicium suit NB. tranquille agnitum. A. Is63 Consiliarii Electorum & Principum varia a Pio IV summo Pontifice reformanda petie runt, quorum primum erat, ut in profanis caussis nemo umquam, in Ecclesiasti eis vero in tertia demum instantia ad Urbem pertrahi valeat. Itaque salvis Germaniae Concordatis per ipsos Imperii Principes saltem certo cum moderamine ad romanum tribunal aditus patebat. Dignum
autem memoratu est Pii IV responsum ad id, quod de tertia primum
365쪽
instantia petebatur ad exeludendam Papae, quam UOcant, concurrentem
iurisdictionem. Apud Rainaldum sic legitur ): Ut nulli liceat prae--termitto Ordinario coram Delegatis ab apostolica Sede judicibus in Geso, mania suas caussas peragere ἡ cam nulla hoe Germaniae exposcat utilbinas , & hujus Sodis aut limitari deroget plurimum , non putat sua Samoctitas concedi debere: nam & in magnum esset Germanorum, qui caus fias, & negotia habent, Praejudicium. Quod si querantur Orclina. dii suam per hoc jurisdictionem minui, cogitare debebunt, non a d Acem, aut viginti, aut triginta annis introduetum, sed a tempore, da vicujus initio non est memoria, ita observatum, ut liceret unicuique secoram delegatis judicibus in Germania sugs causias peragere, sed etiam ,,ad romanam Curiam suos Adversarios libere evocare. Itaque queriseeos non posse sibi ab apostolica Sede non concedi, quod nullo ipsis sejure debetur. Ostendant, si qui possint, quid contra haec summi Pontificis rescripta Germani responderintl
Adhue memorabilius est Trevirensis Archiepiscopi rescriptum ad
sinam ossicialem Trevirensem, & Consuentinum de a. inget, quod ex vernaculo idiomate, prout apud illust. Hontheimium legitur, ita in Ia. rinum transfer : in Satis tibi notum est, quamuis ex antiquissima ob eroantia , in nostris & vicinis Archi - & Dioecesibus ita ustatum fuerit. R ab ossiciliabris in caussis ecclesiasti eis, & prophanis indifferenter ad pontificiam Sanctitatem, vel ejus Logatos appellaretur, & ab iis- isdem hujusmodi appellationes active, & passive usque ad finalem exe-
secutionem inclusive tractarentur, & absolverentur; nihilominus ad pe- sititiam unius alterius Ue partis ab imperiali Camera similes appellationes 9,NB. in rebus prophetuis - cassatas, annullatas, & anni hi latas sitisse: ,,Piopterea gratiosissime maΠdamus, ut in commissio tibi ossicialatu ishoc mandatum publices, quatenus in laturum usque ad aliam ordi--nationem nostram nullus in rebus prophanis a te aliter, nisi ad Nos,issive ad nostrum electorale aulicum iudicium appellare possit, & de. eat. -- Ergo antiquissimam Germaniae observantiam ad summum Pontificem , vel ejus Nuntium appellandi leges imperiales Ialtem in eassis ecclesiasticis licitam reliquerunt, prout & Capitulatio caesa. rea inde a temporibus Iosephi I usque ad hodiernum diem Art. I4, g. s
366쪽
testatnr. Atque hoc ipsum jus sanctae Sedis neeessario debet inviolatum conservari , cum sua caesarea Mal ertas Articulo omnium primo sese pu-hlico juramento obstringat, sanctae romanae Ecclesiae, di apostoli eae
Nune ad tempora generalis Concilii Tridentini redeundum, quod supposito sane fidei dogmate, divino scilicet apostolicae Sed is jure appe,
lationes suorum subditorum suscipiendi, ad praecavendos aut emendam dos appellationum abusus sapientissima decreta sanxit, in specie ' iis Causse omnes ad forum ecclesiasticum quomodolibet pertinentes, etiamissi beneficiales sint, in prima instantia coram ordinariis locorum dumositaxat cognoscantur, nec antea aliis committantur, aut avocentur,
neque appellationes ab eisdem interpositae per Superiores quos eumque Arecipiantur, earum Ue commissio, aut inhibitio fiat, nisi a definitiva, si vel definitivae vim habente, & cujus gravamen per appellationem a de- ,,finitiva reparari nequeat. Ab his excipiantur causse, quae juxta ea n senicas sanctiones apud Sedem apostolicam sunt tractandae, vel quas ex Murgenti, rationabilique caussa judicaverit summus romanus Pontifex per se speciale rescriptum fgnaturae Sanctitatis sine, manu propria subseriben- ,,dum committere, aut avocare. - Legati quoque etiam de Latere Nun. iii, gubernatores ecclesiastici, aut alii quarumcumque lacultatum vigo re non solum Episcopos in praedictis caussis impedire, aut aliquo modo Meorum jurisdictionem iis praeripere, aut turbare non praesumant. sed neeseetiam contra Clericos, aliasue personas ecclesiasticas, nisi inpiscopo oprius requisito, eoque negligente procedant, alias eorum Procellus, oro Adinationesve nullius momenti sint, atque ad damni satis lactionem Par. Mibus illati teneantur. Ecce quam provide ex una parte ad Episcoporum honorem & authoritatem apud subditos conservandam ab ipsa jam Ee. elesia abusibus praecautum sit, ex altera vero parte divina jura sanctae So. dis romanae custodita; atque facultates ejus Legatorum & reverenter agnoscantur, di suis tamen limitibus sapienter contineantur.
Porro Iudi eum in Partibus delegationes saera Synodus non quidem praecipit; attamen prout romani Pontifices semper se promtos & faciles
367쪽
344 3 ei rea easdem exhibuerunt, ita & de iisdem ad honorem ordinariorum noleviter quidem violandum statuit ): In singulis Conciliis provinei alia us, aut dioeceianis aliquot personas, quae qualitates habeant juxta Con- Astitutionem Bonifacii UII l, quae incipit: Statutum, &alioquin ad id aptas
designari, ut prieter Ordinarios locorum iis etiam posthac caussae eccle-issi alli eae ad spirituales, & ad forum ecclesiasticum pertinentes in Parti. us delegandae committantur. Et si aliquem interim ex designatis mori, contigerit, substituat ordinarius loci cum consilio capituli alium in ejus Alocum usque ad futuram provincialem, aut dioecesanam Synodum, ita ut habeat quaeque dioecesis quatuor saltem, aut etiam plures probatas personas, ac ut supra quatilicatas, quibus hujusmodi caussae a quolibet Legato, Uel Nuntio, atque etiam a Sede apostolica committantur: alio. Aquin post designationem lactam, quam statim Episcopi ad summum ro--manum Pontificem transmittant, delegationes quaecumque aliorum judi- secum aliis, quam his factae, subreptiliae censeantur. IIis tam aequis nondum contentum esse, dicas, num sit pacificum esse, aut aequum Animadvertendum est autem hoc loco, ab universali sacrosancta Synodo Nuntiorum apostolicorum iurisdictionem in Partibus non excludi, sed expresse a saeri, atque appellationes ad eoΤdem admitti, a quibus caussae, si ita visum fuerit, subdelegatis a se judicibus committantur.
Ea, quae hoe Articulo publicis ex documentis demonstravimus, sumient ad rite cognoscendum Ius appellationum reeentius, idque Germaniae nostrae adcommodatum. Uidamus, quam solliciti ad reformandos abusus romani Pontifices vel proprio motu, vel ad preces in seriorum ju- di eum suerint; ipsum vero jus ad supremam Petri Cathedram, dummodo cum moderamine, appellandi quam constantes ab Imperatoribus & Principibus, a Synodis non solum Tridentina, sed & Constantiensi, imo ipsa
adeo Basileensi suerit agnitum, atque observantia communi ad hodiernum usque diem custoditum. Sed & purum esse commentum, vanumque te riculamentum vidimus, quod hodierni Publicistae magno numero contra extantium documentorum fidem, contra totius Germaniae pluribus secuistis tranquille continuatam praxin, nisi etiam contra Caesareas Capitulati nes de Basileensium decretorum sub Rege Alberio acceptatione, tamquam Concordatorum Nationis nostrae sundamento, aut lege Imperii funis
368쪽
34Sdamentali praetendunt, ct incessanter Veluti suffatu bullas in aera j
Da Iano F utili appellationum usu. g. I.
Qisee tanta sapientia & moderatione jam ordinatis, prout modo a nobis 3 ostensum est, quis non putet superfluam esse de sano S utili appellationum usu tractationem 7 Neque enim juribus jam optime dispositis aliud quid praeter eorumdem jurium executionem faciendum superest. Hi ne autem illae lacrimael Provincialium & dioeceianarum ex utroque Clero tam seculari, quam regulari Syn Odorum ad disciplinam instaurandam opti. ma remedia fere ubique in Germania Vel neglecta, vel certe praetermissa sunt: hinc neque judices in Partibus designati, & inde nova tantum non in authoros culpae materia gravaminum. Quantum romani Pontifices rectam justitiae administrationem, S litigantium indemnitatem cordi habuerint, prae ceteris ostendit immortalis memoriae Papa Benedictus XIV epistola encyclica, post supremum Ecclesiae clavum in se susceptum anno 1 4r ad omnes Arctai - & Episcopos data, qua suas illis graves curas do judicum delegandorum vel ignorantia, Vel malitia manifestat. Cumque facile hujus corruptelae radicem detegeret, eo quod praescripta canonicis sanctionibus judicum synodalium designatio universam esset neglecta; pro injuncta sibi omnium Ecclesiarum sollicitudine Episcopos hortabatur, &obtestabatur, ut sublatis quibusvis impedimentis concilia provincialia &synodalia, sicubi omissa sunt, quam primum haberi curarent. Largiorem adhuc in concedendo Ordinariis privilegio, ultra quam per Canones de heret, hie Pontifex se praestitit, Episcopis permittens, ut usque ad syno. dalem judicum denominationem interim cum suo Capitulo quosdam eli gerent a Papa designandos: illorumque nomina Romam mitterent, & quidem pro Dioecesium amplitudine plure3 etiam, quam quatuor, modo viros juris peritia sat bene instructos.
Idem Pontifex anno sequente aliam edidit Constitutionem is m, litantis Ecclesie in eum finem, prout ipse loquitur: DUt graves nimium diuturnae, nulloque umquam tempore interminae Episcoporum, alio-Σ x Drum . Digiti ou by Gorale
369쪽
umque ordinariam iutisdictionem habentium querelae alvertas majora
tribunalia, atque illa etiam n O ltra: romanae Curiae propositae tantium compescantur. E contrario nobis quoque, dum etiam in minoribus seessemus, superiorum judi eum respon Eoa es audire contigit asserentium, sememoratas querelas inanes esse, nec ulli innixas sumi eurit, utpote se ex hac unica re caussam & originem habentes, quod inferioribus grave,,est obedientiae ac subjectionis jugum erga majora tribunalia, ipsisque senimis displicet, sibi subditis appellationis benelicio succurri.
Facile cognovit sapiens Pontifex haee dissidia eomponi, & lacero
scentia litium semina evelli posse, si, quae a sacra Tridentina Synodo, ab apostolicae Sedis constitutionibus, & Congregationum sacrarum deerptis provide sancita sunt, debitae executioni Mandato'tur. Quaprorier RS conservandam Ecclesiae disciplinam, restituendamque tribunali is sormam canonicis legibus consentaneam qradraginta quatuor decreta secit, quae dicas summo studio pro casibus possibilibus excogitata, ut nihil vide tur oblitus, quod ad amplificandam ordinariorum potestatem secundum jus & aequum saceret, arctosque admodum Curialistis romanis limites constituit, quibus illi hodiedum manent constricti, plurimumque jam smendati, adeo ut attendi non vellet Pontifex, quidquid a Curia illegitima emanaret. quid jam reciproce a Germania exspectes sineere Lectori Res nostrae nihil hae vel illa Pontificis conititutione emendatae, gravamina vero ad hodiernum usque diem reduplicata. Ita dixeris Germanos ' a multo tempore disciplinae vulnera ferire, ac postea in lamenta erum pere, id quod jam in proverbium vernaculum abiit: e mlagen , undllagen.
Rebus sie stantibus quis Germaniae subditis erimini vertat, si in causis suis litigiosis principia juris naturalis, divini, & communis eccle fastici, nec non & observantiam immemorialem suae Nationis sequantuis. atque a judice ordinario immediate ad supremum Ecclesiae Capitis tribunal, vel ejus Legatum in Partibus confugiant, tum ut via breviore & tuistiore incedant, tum etiam ut sumtibus pareant mediam Archiepiscopo-
- rum si Germanos dico. non omnes intelligas, sed aliqnos Reprae*vν. πως fio M. dum enim pro explorando contentu tota Natio in unum fuit cou,regata.
370쪽
tum instantsam praetereuntes, eamque romam non viliori pretio sua servitia exhibituram si grave Germanis ost papalium Curialistarum do. minium, remotius est tamen; sed illud archiepiscopalium Curialistarum dominium quo propius nobis, eo formidabilius, ne imponatur nobis gravius onus, ct prout ab exemplis probat sapientissimus quidam Geramaniae Episcopus, intolerabile. Exempla terrent. . . c. f. s. Ius naturale dixi non prohibere ab inferiore tribunali appellationem ad supremum omisso intermedio. Quid est enim appellatio, nisi ab eo, qui pressiim se sentit, provocatio iudicis ad suum Superi rem Quod si ille duos, tresve superiores habeat, quodnam est illud naturae jus, quod supremum mox adire judicem vetet, nisi prius adean. tur omnes medii 3 Quid enim, si judex ille primus, qui meus est op. pressor, supra se plures adhuc sibi invicem subordinatos judices habeo ret; anne miser ego, & pressus ad ipsum , in cujus justitia confido,
Principem nonnisi per quatuor, aut quinque, pluresve ascendere instantias, seque miseriam cumulare miseriis debebo Nonne natura miseris hoc facilitavit refugium Nonne subditus natura duce immediate ad Principem potest pervenire, suam illi querelam deserens Nonne Princeps aut per so ipsum, aut per quem velit Commissarium hane po. test discutere caussam Natura ergo appellationum tantum exigit ad
serperius tribunal provocationem, neutiquam Uero per Omnia in torme. Hi a tribunalia, hominum arbitrio constituta, usque demum ad supre- ωmum judicem ascensionem.
Divino jure praepostos sibi habet christianus homo tum locales
si os Pastores, tum vero Supremum ovium, & Pastorum omnium Pa Ilorem, S. Petri Uicarium. Huic quidquid solvendi, aut ligandi in Eceles a claves sunt immediate a Christo datae: potest is ergo quemlibet Rorum subditorum per se solvere, aut ligare : hujus ergo implorans ju- dieium, quid facit, nisi quod tristitutionem a Deo prosectam sequatur
Nostra tempora, quod non mirum, Doctores tulerunt, qui de divina, nescio qua, Archiepiscoporum origine scripserunt, quorum ignorantiam rebus divinis, an majorem commim alionem, an falsiloquentia majorem mercatur indignationem, sub judice lis estot Archiepiscopales