장음표시 사용
381쪽
Aptam in viam pariter iuris, & judiciorum a sacris Canonibus praeseriptam
robante Urbe, ac Germania nostra remittendam fore. Dudum illud Praedecessor meus binis ad Sanctitatem Vestram humillimis Iitteris, alii sique judicum suorum S. Rotae Decano et a Septembr. anno I 76o dire. Actis, pari erga sanctam Sedem devotione, & rationum gravissimarum ondere effagitaverat, scilicet primo, ut Decanus Spirensis a Capitulo sessio, nullo juris ordine, sed via lacti suspensus, & ejectus anta omnia Aredintegretur, nec interposita a Capitulo Spirensi appellatio a manu ten. ,,tionis decreto judicum moguntinorum in tribunalibus Urbis recipiatur. , Secundo ut ipsa querela Capituli contra Decanum in prima instantia hiseeisin partibus cognoscatur, & decidatur, salva tamen omnino utrique partisiad sanctam Sedem postmodum appollatione. Tertio ut eadem caussa pe issimo exemplo, ac ignoto hucusque in Germania temporalium praetextuisad tribunalia Imperii laica delata supremo judicio Sanctitatis Ucstrae, sesuorumque in Curia romana tribunalium restituatur. His sensis & des deseriis piissime in mortuo Praedecessore meo Deo providente Ecclesiae M seguntinae promotus, honorum & onerum haeres hoc in statu molestam secaussam inveni, novo studio ad curate perpendi, concordiam inter pam, es non semel tentavi, spe frustratus, tandem Eminentissimo Domino ,,Cardinati Spirensi declarare debui, me nec latum unquem a decreto Amanutentionis judicum Moguntinorum discedere posse. Non ignorosisparsum inde contra me rumorem in Urbe, quod romanas appellatio. senes impedirem, auctumque, dum in nuperis Comitiis electoralibus eliis segundo Romanorum Regi destinatis a Legato Palatino fit f appellati, senibus romanis quaedam monerentur, ac super iisdem Collegii electormistis nomine quaedam epistola ad 17 Martii a. c. Sacrae Majestati Caesareae, scriberetur. Sed supremae Sanctitatis Vestrae perspicaciae cum omni sidu-oeia submitto, an justa sit talis accusatio 7 Quotidie me sciente, ac vo..dente Mogumlare appullationes ad tribunalia Urbis devolvuntur: hoe Dipso tempore complures ibi pendent, ct trahuntur, imo in illa ipsa eausa seri Spirens tractatum suti frequenter, eamdem ad sanctam Sedem per apῶ ellationem devolvendam esse. Id ipsum hisce repeto, & eontestor, , ,non tantum huic appellationi spirens a me tunc deserendam esse, qua n. do evacuata filii in partibus prima instantia, quae cito finiri poterit. Sed
modis insuper, varibusque omnibus a me curandum, ut pars Romam aps
,,pellans ibi & compareat, & judieatus tribunalium Curiae romanae pie sinissime pateat. Utque Sanctitas Vestra eo magis de candore hujus meae
382쪽
sedeclarationis secura reddatur, in stiper addo, penitus' persuasum exi- sestere, praesentem Ecclesiae, quoad provocationes & appellationes adris. Sedem disciplipam tam necessario connexam esse eum ipsa Ecclesia- ,,rum Germaniae qibertato, ut hanc eonve teret, qui appellationes romvrinas abolere vellet. Atque ex hoc ipso Sanctitati Vestrae perspicuum erit,
quam parum praejudicii S. Sed is juribus ex dictis Principum Electorum Mad S. Caesaream Majestatem litteris exsurgere possit. Ex litteris II Martii a. e. exaratis. Quae enim monita sunt in ,,Comitiis illis, quae scripta exhibita praecipue ad Art. I 4 Capitulationis, ,,haec mea non facio, imo pro parte, quam in statu publieo Imperii ha-Mbeo, omni studio enitar, ut nequidquam praejudicii juribus, quae se
des apostolica hactenus retinuit ex iis omnibus, & litteris praedictis Denascatur: atque si qui pacis perturbatψres novos inde tumultus all-Mquando cierent, ego pro meo Archi- Cancellae Status ossicio omnibus,
isquae fierent eontra Sedem apostoli eam juris , seu lacti innovationibus Mobsistam. Quod Vero spectat ad litteras saepe dictas Collagii eIεctora. Diis id quidem constat, occasionem illis unice dedisse modernam ap ε,pellationem capituli Spirensis, sed hoc ipso cessabit litterarum scopus, M& effectus, si caussa Spirenss in Germaniam remittatur in prima in-Mstantia cognoscenda, & Romam demum in gradu appellationis res--ura, ibique terminanda. Aliud est enim appellationum abusus notas, , seu appellantium excesssus, quos ipsae coercent apostoli eae Conm. ritutiones recentes & antiquae, Correctioni summae Sedis exhibere; aliud ,est, quam appellationes ipsas romanas impugnare: postremum taemnec Germaniae Metropolitanis, nec mihi in mentem venit, quin po-Mtius eaedem romanae appellationes in celebri Art. 14 Capitulationis in eodem, quo fuerunt hactenus, statu praeservatae sunt verbis satis di-issertis. Liceat itaque, Beatissime Pateri addere & gloriari, in iis p istius de sancta Sede henemeritum mo fuisse, super quibus accusor, qua de re Sanctitatem Uestram alias uberius informandi locus critis, Denique, quod tertium rei caput est, recursus nempe ad laicos judb,,ces Imperii, qua in re cum supremo Ecelesiae judice communem caus,,sam habent Archiepiscopi, & Episcopi omnes, haud timeat, rogo Sam ctitatem Uestram, quin modis omnibus iisdem sim obstiturus, praeseri,,tim si sub praetextu temporalium in exteris Regnis auscultato in Gedis,mania
383쪽
Amania hucusque inaudito suscipiantur: hoe enim modo & Pontis eum, si& Episcoporum jurisdictionem, & omnem Ecclesiae libertatem everti agnosco, & palam prositeor, & penitus abominor. Longius esset hie,,enarrare, quid desuper in Aula caesarea jam egerim, & porro acturusissim . constitutum mihi insuper est, quam primum sub severissimis pc, is omnibus interdicere, ne ejusmodi recursus ad Brachium seculareisomnino habeant, habentibusque consentiant, & consilium, auxilium, sivel lavorem exhibeant. Cessabit vero hoc ipsum quoque, si Sancti- istas Vestra dignetur, tape dictam causiam spirensem sine longiore Amora in Germaniam modo supra dicto remittere, seque tanta mole--stia liberare. Primis hisce in eadem caussa ad Sanctitatem Vestram selitteris id rogo, & Sanctitatis Vestrae pedes exosculans apostolicam
,,Benedictionem mihi, & gregi commissis supplex effagito.
Plura sunt quidem in his duobus documentis novissimis aeque, aedecretoriis, quae ad trutinam mentis singulari reflexione revocari meremtur: nolim tamen ego criticam mei ipsius animadversonem adjungere, totum Lectori judicium relicturus, tantum vero, quae dignissima sunt notatu, veluti in indicem reducturus. Imo. In Spirensi hac caussa ab una, alteraque parte ad laicos judices recursus, & diversa horum judicum deis creta fiebant, atque a via sacris Canonibus praescripta litigantes Germani di G cedebant. 2do. Ab interlocutoria primae instantiae, tamquam gravamine irreparabili Capitulum cathedrale una cum suo Episcopo ad tribunal Curiae romanae appellabat. 3tio Recursum a partibus ad secularia Imperii tribuis:nalia factum vocat Archiepiscopus Moguntinus pessimum exemplum, ac ignotum bucusque in Germania, es feret vel temporarium praetextu. Mo. Ipse sa-tetur, quod & abominatur, hoc modo N pontificum X Episcoporum jurisdictionem S omnem Ecclesie libertatem everti. sto. Promittit iisdem recursibus in suturum modis omnibus se obstiturum, & suis subditis severissimis poenis interdicturum, ne ejusmodi recursus ad brachium seculare omnino habeant, habentibusque consenιiant, F consilium, auxilium, vel favorem exhibeant. 6to. Arischiepiscopus Elector apud Pontificem romanum se purgat de aec alione , quod romanas appellationes impedierit, & quidem vi Moniti, & Litterarum Collegii electoralis in ultima Caesaris electione. Inio. Negat Archiepiscopus hanc accusationem esse justam: Monitum illud Legato Palatino adscribit, Lituras vero Electorum collegio, nec Verbo jus commemo
384쪽
rans deerotorum Basleensium per Concordata Germaniae validorum. 8M.t E contrario mitem expresse & aperte profitetur, romanas appellationes a prima instim ita se salvas admittere. 9ηο. Insuper testatur, quotidissesciente N eolente ex Moguntia appellationes ad tribunalia romana deDolvi: I omo. Sponis det etiam, modis viribusque omnibus se curaturum, ut pars Romam appellans
ibi S compareat, F juduatus Curiae romanae amplis e pateat. ramo. Ex eo, quem profitetur, candore mentis Pontifici declarat, penitus se persuasumi illare, ε sentem Ecclesiae quoad provocationes X appellationes ad S. Sedem disciplinam tam nec/ssaim connexom esse cum ipsa Ecclesiarum Germania liberimae ut hanc convellerat, qui appeIlationes romanas abolere υellet Igmo. Moni
tum ad A rt. I 4 capitulationis, ubi mentio de Concordatis Principum, protestatur, δε non facerestum, Iasio Quin etiam pro sua parte in Scatu publi eo. Imperii pollicetur se omni studio adnisurum, ne quidquam praejudicii juribus, q a Sedes apsincat racienμs retinuit, ex iis omnibus enascatur. I 4to. Illos pacis perturbatorea nominat, qui inde novos tumultus aliquando eierent. isto. Suum interponit Archi- Cancella iacium, quo velit obsistere omni.hus , quae serent contra Sedem apostolicam juris, seu facti innovationibus. Isito. Quod spectat ad litteras Collegii electoralis, declarat unice cum caussa Spirensi earum cessare Acopum,is essectum. I mo. Demum testatur, nec Germania Metropolitanis, nec sibi in mentem venisse appellationes romanas im-fugnare. V 18vo. Vtιin potius easdem appellationes in celebri Art. I 4. Capitul ιionis in eodem, quo fuerunt ballenus, iratu, sat dissertis verbis esse praserua- . tas. Haec ad summum Pontificem Archiepiscopus Elector Moguntinus a. I 764. Tute, mi Lectori nunc cogita, quid de pollerioribus M 'gutilinae curiae moliminibus in Conventu Consuentiae a. I 769, in Em-
sano balneario a. Izῖ6, & actu in Diaeta Imperii judicandum siti
De appella ιio nib ti s a Papa.
. T Titiinam ad supremum. Pastorem, ac judicem suum instantiam debe. Hi re Christianis omnibus saltem in gravioribus eaussis manere aperistam, prima hujus criticae disquisitionis parte conlactum ivimus: jam inde spontet sua, & alterius Partis assertio fluit, ab ultimo, seu supre. ano tribunali, quod est illud summi Pontificis, nullam amplius dari polle appellationem. Propter ipsam tamen hujus rei gravitatem ho-Zz diernis Dissiligoo by Corale
385쪽
36a mdiernis praeeipue diebus schismati, quod Deus avertat, admodum propinquis Operae pretium est peculiare adhuc examen instituere, quod tribus Articulis perficiam dicturus: imo De ipso jure divino, quod a p. pellationes a summo Pontifice vetat, penitusque excludit: ado De hiis storia antiquissimi axiomatis, Prima Se les a nemine judicatur : 3tis De recenti origine opinionis Papam concilio subjicientis:
De jure divino probibente appellationes a Papa. g. I.
esto in earnata veritate Petrus est fundamentum Εeelesiae divinitus firmatum, quod suam huic firmitatem communicet; non Uero quod ab hae firmitatem accipiat, ut recentiores quidam fingere ausi sunt: Petrus est enim a Christo constitutus, ut statres confirmaret, non inverse Petrum confirmare fratribus concelsum est. Petro claves regni caelorum soli datae sunt, hoc est, suprema in Ecclesia potestas, ut quidquid a Petro super terram solveretur, sive ligaretur, in coelo quoque solutum esset, ligatumve. Nulla ergo amplius superior in terra datur Potestas, quae resormare posset jam in caesis firmata Petri judicia. Unus est pastor omnium ovium, & Pastorum a Christo denominatus, cui totius ovilis cura commissa, S. Petrus: unum ergo ex divina institutione caput totius corporis, quod ab uno regendum est. Unde antiquis catholicum dogma, sormam regiminis Ecclesiae esse veram Monarchiam. Essentia Monarchiae destrueretur, si suprema potestas in plures divideretur. Falsum foret catholicum dogma, fi Aristocratia Ecclesiae dominaretur. Institutio divina everteretur, si Petrus Apostolis inserior declararetur,
quos Christus non solum singulos, sed in unum omnes Petro declara vit subjectos.
Quaenam enim illa Potestas, cui pontificia subdatur Nullus adhodiernum usque diem, nullus eorum, qui adhue vel nomine Catholici velint audire, nemo unus aliam publice ausus est assignare Potestatem Pontifice superiorem, quam concilium universale. Ut non hic repe. tam jam superius ex primis, iisque generalibus Conciliis, in specie ex Ephesino, & Chalcedonensi demonstrata in Appena ad Pan. II contra 'euae Dissiligod by Corale
386쪽
-- 363meuia. Bossuetum, supremam authoritatem in solo romano Pontifice semperfuisse agnitam; quod hoc loco singulariter quadrat, ubi de judicio Papae dijudicando quaeritur, est universalis, ejusque orientalis Concilii VDI,
seu Constantinopolitani IU decretum, quo expresse declaratur etiam ab secum enica Synodo contra primae Sedis Antistites sententiam ferri, aut solum eos in jus vocari s ne nota impudentiae non posse. En Caninnem '): ,,Si qua vero secum enica Synodo collecta de romana etiam ,,Ecclesia controversia extiterit, licebit . cum decenti reverentia sede proposita quaestione Veneranter percontari, responsumque ad mitis Mere, & sive juvari, siVe iuvare, non tamen impudenter contra seis loris Romae Pontifices sententiam dicere. graeca vox latino quidem sermone flententiam dicere redditur ἔ vi tamen sua nativa, & propria in jus vocare potius significat. Quodsi ergo generali Synodo sine temeritatis, imo & impudentiae nota non liceat romanos Pontifices in jus vocare, aut contra eos sententiam serre, etsi forsitan rebus antea secum expensis justa videatur caussa; necesse est, ipsi adeo
universali Concilio jurisdictionem non esse in supremum Pontificem.
Dignum est hic memorari, quod Petrus Ballerinius observavit 'η : se Hoc cocumenicae Synodi testimonium nulli obnoxium controis versiae, quantum praestet aliis quibuslibet posterioris aevi, & in serioris
,,multo, aut nutantis authoritatis, quae ab Adversariis opponi solent, Mfacile est judicare, Hic certe generalis Concilii Canon, quo romani Pontifices ab tecum enicae quoque Synodi sententia, atque jurisdictione sesubtrahuntur, satis superque omnem excestus, aut allentationis no ,,tam detergit ab eo generali axiomate, Prima Sedes non iudicatur a quoia quam, quod ex antiquitate, ac ex quodam principio naturali depromis
tum generalis quoque Concilii jus in summorum Pontificum personas evidenter excludit. Quas huic decretorio Canoni orientalis, atque cecumenici Concilii pseudo. Bossuetus opponit argutias, quippe in se ipsis nimium sutiles, non opus est rememorare: eas satis nervose jam AS clare dissolutas vide, si velis, apud laudatum Balterinium, cerbo. ni, Zachariam, aliosque.
387쪽
cum in ipsa synodo Constantiensi Poloniae Legati, qui damnari pet
hant Ioannis Falhcnbergii libellum, id vero a Pontifice impetrare non poterant, appellationem ad Concilium minitari praesumerent; silere il. los Pontifex jussit, constitutionem de non appellando a Papa ad Concilium allegans , quo audito illi a suo ausu destiterunt. Factum hoc negare non audet Natalis Alexander, hinc Schel stratio responsiones daequasi non suo, sed Parisiensium nomine, tam miserabiliter tortas, ut nolim inania describendo paginam implere ' . . . . S. 6. Pius lI sub poena excommunicationis ipso sacto incurrendae quas. eumque appellationes a summo Pontifice damnavit in Convcntu Mantu, no anno I 4s 9 per Bullam Execrabilis, & quidem ex generalibus hisce,
quae semper subsistunt, rationibus: ,, ne impunita scelera remaneant, adseversus primam sedem rebellio nutriatur, libertas delinquendi conceda. tur, & omnis eeclesiastica disciplina, di hierarchicus ordo confundatur. Has ipsas rationes in moguntino Conventu Rudolphus mormati ensis De. canus adversus Dyetherum Moguntiae Archiepiscopum maxime urgebat his verhis, quae Gobelinus refert in Commentariis rerum memorabilium
Pii II, Quem' appellasti judicem, quem provocasti tuae causis cogni. istorem suturum Coneilium, dicis, appellavi: & ubi est futurum Conis illum ubi sedet yl ubi triburat ejus requiramus Pulchra inventa, ut ,,impunita sint scelera, ut liceat sine metu judicia aliena invadere, is j m
dex appellatur, qui nusquam reperitur. - Εamdem Pii II constitutio. nem edito diplomate confirmavit Sixtus IV illis anathema dicens, quia Papa ad concilium audeant appellare: quae Sixti Bulla teste odori eo
Rainaldo in Annalibus ecclesiasticis jussu Ludovici XI in Gallia solemniter suit promulgata η η .
Summorum Pontificum deeretis adde testimonia gallicanae Ecclesiae, quae Febroniani perhorrescere minus poterunt. Hincmarus Rhemensis Archiepiscopus ita scribit '''' : MQuibus omnibus demonstratur, quia ,,Synodus comprovincialium Episcoporum judicia, generalis autem Sy. ,,nodus comprovincialium dijudicationes, sive dissensiones vel probet,
388쪽
-vel eorrigat Apostolica vero Sedes & comprovincialium, & genera..dium retractet, refricet, & confirmet judicia: scut Epistolae Leonis,seatque Gelasi, ceterorumque rom. Pontificum, & Sardicensis Synodus sievidenter ostendunt. Observa gradus superioritatis, quibus ille galli. eanus Archiepiscopus adversariis aestimatissimus ascendit ab Episcopis comprovincialibus ad Synodum, a Synodo provinciali ad generalem, ab ipsa generali Synodo ad summam apostolicam Sedem. Ex lvone Carno. tuns inter multa tantum hic duo memorabo. De Papa Paschale II ita scri. hit ' : si Charitatem redolentibus litteris admonendus mihi videtur, ut isse judicet, aut factum suum retractet. Quod si fecerit, reddamus Deo segratias Si autem in hoe languore insanabiliter aegrotaverit, non est Anostrum judicare de summo Pontifice. Tantum aberat Ivo ab appellatione ad universale Concilium, ut expresse diceret, non esse in pote. state Episcoporum judicare summum Pontificem. Item alio in loco ' :μQuoniam judicia romanae Ecclesiae a nemine foris retractari posse eadem -Ecclesia romana docente didicimus, si qui aliquando se praegravatos ,,illius Fcclesiae authoritate conqueruntur, hoc eis consilium damus, up non descendant in AEgyptum propter auxilium, sed ab ipsa ad ipsam Aconfugiant, & inde exspectent levamen, unde se conqueruntur accepi se, se gravamen. ,, Ita quasi in AEgyptum emigrari Ivo putavit, si extra
Ecclesiam romanam oppositum illi tribunal quamatur. Enimvero Concilium utcumque numerosum romana: Matri Ecclesiae oppositum, nonnisi schismaticum foret conciliabulum. S. Bernardum adhuc audiamus, qui romanos Pontifices alloquens ita ait '' ): Quis mihi faciet justitiam de vo-Abis 8 exstat quidem tribunal Christi, sed absit, ut ad istud appellem DItaque recurro ad eum, cui datum est judicare de universis, hoc est, Mad vos: vos appello ad vos: judicate & me, & vos. Praeter Christi& proprium tribunal non aliud agnovit S. Bernardus, .quo postent summi Pontifices provocari.
Ad haec authoritatis argumenta, quae in theologicis disputationi. hus plurimum debent valere, accedunt & alia ipsius theologicae rationis,& experientiae. Quale enim istud, quod sententiam Papae judicet, concilium cogitetur An cum ipso Papa conjunctum, ejusque tamquam sui Capitis sententiae eonsentiens y An vero Pontifici ex adverso resistens, pro-
389쪽
- 367 ut sibi unice appellantes optare possunt Τ Atqui hoc eo ipso Jam non Io.gitimum Ecclesiae christianae Concilium foret, sed οαεφαλον, omnique
authoritate destitutum, quippe a landamento suo, quod Christus firmavit, schismate avulsum. Certe univcrsalia etiam Concilia praeter Pontiis cis consensum decernentia in gravissimos errores incidisse, atque a summis Pontificibus debuisse emendari docet experientia: hujusmodi fuerunt Ariminense. Ephesinum II, Francosordiente sub Carolo M., & vel maxime Basileense, quod adeo schismatis se reum secerat. Qui concilium sibi fingunt romano Pontifici, hoc est, suo Capiti oppositum , institutionem Christi, qui Ecclesiam inseparabilem a suo iundamento aedificavit, cupiunt eversam, prout summa eruditione Princeps, & Abbas Gerbertus ad S. Bla. sum in libro de Communione Potestatis ecclesia lice merito animadvertit ): Contra leges communionis in Potestate ecclesiastica Cathedra adversusseCathedram constituitur: tribunal alterum spectatur Romani Pontificis, se& concilii inter se ex adverso positum, alia ac alia jura prosequens, ser- seramque contentionis ad scindendam Ecclesiae unitatem reciprocans, fori instar contentiosi, ac pulpiti, subselliique scholastici, ubi ex instituto Amore causidicorum adversae partes colliduntur, actiones instituuntur, Matque quis caussam ceu litigiosam adversus alienam obtineat, superiorque
sesit, contenditur. Quod Christus Apostolis suis prohibuit, ne more Gen. inium dominentur, estque adversum paci ac unitati Ecclesiae, communio. nique potestatis legitimae - ut adeo sicut idem tribunal, ita idem jud, tum sit in communione potestatis ecclesiasticae, & si quando dubii ali.,,quid, aut ambiguitatis ab hoe movetur, suspicioque maligna exoritur,
restaurato judicio numquam Contraria sententia prodit.
Non jam mirum sere octingentis supra mille annis, quo tempore Christi Eeelesia stat, in quaestione fidei a Pontifice definita numquam ad Cone ilium fuisse a Catholicis appellatum: id solis ab haereticis, iisque pau-elsimis factitatum ex historia ecclesiastica cognoscimus. Primi suerunt se. culo U P clagiani Episcopi I 5 , qui oblata Zosimo P. fidei suae professione ab co exigebant, ut illam discutere vellet, & si quid in illa erroneum deis prohenderet, ipsis indicaret, secus se ad secum enicam Synodum appella. turos. Nota dignum est, istorum licet haereticorum, appellationem non fuisse absolutam, & ab ipsa Pontificis sententia, sed tantum conditiona.
390쪽
tam pro eam denegandae forsitan justitiae. Pelagianos autem audacia, &fastu sine exemplo superavit seculo XU I Lutherus a Leone P. X damna tus: demum hujus seculi initio Ian senistae a Constitutione Clementis XI, quae incipit Unigenitus Dei Filius ad Concilium secum enicum appellabant, quam tamen Ian senistarum temeritatem ne Galli quidem proharunt, haud ignorantes ex avita fide sua desinitionibus summorum Pontificum inte nam mentis obedientiam deberi. . g. IO.. si igitur divino jure ex sacris Scripturis, & Patrum traditione hactenus demonstrato suprema est apostolica: Sedis in judicando authoritas, ita ut nullum in terris detur superiua, quo appellari posset, tri-hunal, ne Concilii quidem universalis; quid de illorum Publicistarum, ut mitissime di eam: audacia sentiendum, qui in re mere eccles astiea, quasi sub inani titulo ab abusu ad secularia , & prophana tribunalia apostoliere Sedis sentchtiam deserri posse contendunt, probantque Nem nem latet, quam mala fide a multis hodie cum hae, aut simili pote- satis ecclesiasticae arrogatione jus advocatia erga Ecclesiam, quod in Principibus residet, confundatur: aliud est enim c& hoe Advoeati non tam jus, quam ossicium sententiam ab Ecclesiae supremo Capite Ialam fideliter exsequi; aliud vero,' quod fidelium nemo potest, suo judicio supremum Ecclesiae Caput arroganter velle subjicere. Princeps gladium portat, quo Dei Ecclesiam contra hostes ejusdem protegat, a que propugnet, non quo eam in suis Visceribus vulneret, dilanthiqite. Habuit domus Dei armatos custodes, uti Constantinum, Carosum, Magnos merito dictos, quorum memoria in aeternum manebit: sed, ondesuerunt, qui sub specioso Advocati nomine facti sunt sanctae Dei Ε,
De historia axiomatis: Prima Sedes a nemine judi satur. K v Foe vetustissimum esse saltem inde a quinto Sedulo axioma summorum Pontificum declarationibus firmatum, res est ex historia ec. clesiastica tam certo explorata, ut eam vel ipsi adversarii negare non audeant. Quare haud abs re lare existimo, hujus axiomatis histori.