장음표시 사용
401쪽
multo magis Constantiensi convenit non solum duobus, sed tribus de Pa patu eontendentibus, ut adeo certum sit utramque Synodum tantum litigantes de Pontificatu, non pacifice ab Ecelesia agnitos Pontifices suis semtentiis p reulisse. An binae hae Synodi legitimae sint, atque aecumenter & singula earum decreta a Pontifice approbata, quisve eorum sensus Τ in hunc stholasticum Labyrinthum ut ingrediar, jam non necesse est: erit forsitan suo tempore simili scholae concertationi locus. Ceterum eamdem materiam elarissime dilucidatam post Sehel stratium invenies apud Petrum Balterinium, Cerboni, Zaehariam, qui transalpini Ruthores Sedi verit, iis propiores prae nostris Cisalpinis distinctio Patribus incognita sanctae romanae Ecclesiae, Matricis, & Magistrae nostrae puriora tibi lumina ministrabunt. Ego vero quo me a partialitatis suspici one purgem, cujus tamen non erubescerem, vel gallicani Doctoris nostris adhue diebus merito suci celeberrimi judicio totam hanc Dissertationem, quae multo mihi stetit i hore, concludam. Est is Ludovicus Thomassinus, qui tantum pro dissiciti limo tempore nefandi schismatis hoc judicat optimum sors tan illa tempestate unicum restituendae unitatis remedium, ut ipsa scilicet Eeclesia sese ex ambagibus expediret, & in eum enica in Synodo congregata inter litigantes de Pontificatu, hoc est, non de ipsa vosolua S prima Sede, sed de ejus incubatoribussententiam ferret. Quod tunc autem extundit necessitas, non extra necessitatis metas effundi debet. Idem porro Thomassinus pro- stetur: ,, Ex Constantiens Concilio evinci illos ipsos, qui Synodico judi., cio Pontifices substernere enixi sunt, etsi quandoque contentionis aestu is quod singulariter de Gersone scribit) longius sint abrepti, in has ta- Amen se tandem recepisse priscae modestiae lineas, ut schismatis tempore Atantum cogerentur dubii nimirum Pontifices Concilii judicium expe-Ariri. Ita salvum manet, quod semper suit catholicum: Summa Sedes a nemine super terra judicatur. Petrus vero quidquid solverit, aut ligaverit in terra, erit solutum, ligatumve S in coelo.
De jure Legatos, eosque sabiles mittendi.
Hae e demum ultima est contro Versia, totius, ut videtur, discordiae so-mes , quae nostris diebus tanto scandalo ad incendium tam maianifestum, tamque perniciosum inflammata est. Quo coepi tramite, peris B b b et rectu.
402쪽
sitas delegationum, eX Ju f. a. A ne recentio
403쪽
Arunt. Competit ei universae Tectosae cura, & solicitudo vi Primatus: Ahanc autem cum exercere per se ubique ipse non positi, vel ex hoc Asolo consequitur, jus mittendorum Legatorum in Omnem orbem chri. sistianum ipsi denegari non posse. - Quod si vero Pontifici jus perse. Ainim eos mittendi denegari a Catholico non possit; . huic vicissim ex is altera Principum etiam supremorum parte respondebit obligatio in the- ,,si saltem certa, ne Legatos ejusmodi ab ingressu in terras tuas prohi- cant, aut legitimis eorum iunctionibus in salutem animarum necessa.. seriis sese obstaculo ponant. Neque hic argumentum duci poterit a Lega. istis aliis, cum jam per lese sat luculentum appareat discrimen: nulli quippe se Principi supremo quidquam in alterum itidem talem , ejus vo terras juris competit; cum contra Pontifici. vi Primatus cura totius orbis christiani in secumbat, atque . tu rebus ad salutem animarum pertinentibus ejus seseisjurisdietio ubique protendat. -
Eruditi, ae solide scripti, pro suo merito in Germania summe aestimati libri Author Heidelbergensis, nomine Hollius haec disserit 'be,,Summum Pontificem pollere potestate mittendi Legatos eo certius est, eum id ex ipsa in ct natura Primatus profluere satis comportum sit. Cum enim ad jura Primatus pertineat cura suprema , ac generalis ,,inspectio, nemo erit, inficiari qui possit, id juris per universiam Eo,,clesiam pro unitate fidei, ae hono disciplinae ecclesiasticae illi compe- ,,tere. Luculenter id adstruitur in Extraυπ.: Super gentes, & regna. de consuetudine inter communes: quidquid demum do eo sit, quis sit hujus constitutionis author habendus, an Ioannes XXII, cui com uniter tribuitur, an vero Bonifacius VIII, cui potiori sumagio ho. ,,dierni critici adjudicant. Idem hoc jus, tamquam certum, omnibus,,que jam tum perspectum, probatumque supponit antiquissimus canon, Concilii Sardicensis, Graecis V, alias apud Dionysium VII, dum inim rum esse Papae declaravit, ut Legatos mitteret in provincias, ubi ,,instaurandum esset judicium Episcopi Sc. ac denique hoc ipsum jus continua, ac perpetua Ecclesiae etiam per Germaniam praxis ex indu- bitata iustoriarum fido constans corroborat. Cl. Endres ηυ. Ex hoc ipso jure Pontificis mittendi ad regiones Legatos 1uapte natura prω
404쪽
isnuit jus habendi in regnis, & provinciis Vicarios, & Legatos, eum
Aid & muneris ratio, & provinciarum amplitudo manifeste exigant se Nam cum his omnibus, in quos pastoralis cura, ae inspectio sese exis tendit, adesse coram non possit, Prohiberi non potest, quin per Le-isgatos ossicii sui partea expleat.--
Εos ipsos, qui scriptis suis pontificiam gratiam haud certe mereari quaesierunt, sed & aliquando aequitatis limites adversus summos ron. tifices transgressi sunt, in testes vocemus. Zal et nius ita loquitur : Nemo utique adeo protervae frontis erit, ut Pontifici super ipso jure semittendi Legatum quaestionem moveat. Si enim hoc jus ex jure na. urali, & gentium Principibus secularibus competat, cur id Pontifici,, denegetur ι Quod autem Pontifices hoc jus exercuerint, aliunde ex ,,indubitatis historiarum monumentis constat. Quoad ipsos vero Lematos , S diversas eorum species, potestatem, & authoritatem vide. tur, quod Pontifices aemulati suerint mores Romanorum, apud quos inriplicis generis erant Legati, nempe municipales ex decreto. sui Oreu is, cui inserti erant, alicujus negotii expediendi caussa ad Praesidem ,, provinciae, vel Praesectum praetorium missi, & de his agitur ad Tit. de ,,Legationibus. Item μουinciales, qui habito prius conventu a provin-Mcia ad Principem, vel ad Sedem praesectorianam in calibus subito ,, emergentibus vel petendi consilii, vel expediendi negotii caussa, vel ,, etiam ad gentes a romana Republica mittebantur, de quibus agitur in Tit. T de Legation. Et demum Legati cum jurisaictione, quales erant illi, quibus administratio provinciarum fuit demandata, ut vices ipssius Senatus romani supplerent, & instar Speculatorum essent, & hi ordina--ie erant Senatores, & a Senatu cum Proconsule mittebantur, de quibus agitur in Tit. ff. de cleio Procons θ' Legat. Horum igitur ve- ωtigia secuti sunt Pontifices, quos antiquioribus temporibus triplicia ,,generis Legatos misisse scimus.--
405쪽
issedi apostolicae pridem competentem jam agnovit Concilium Sardi.
secense, & uni Versa retro Ecclesia: neque in dubium vocatur ab iis, sequi Primatum ecclesiasticum Pontifici romano largiuntur 'a. Ni- irum Pontifex romanus vi Primatus divina authoritate sun dati con- stitutus non tantum est centrum unitatis, atque communionis catholi. cie, sed ei insuper incumbit generalis, & suprema cura, solicitudo, atque superintendentia in omnes Ecclesias, cujus authoritate fidei, &,,generalis disciplinae unitatem, puritatemque conscrUat, Canonum Ob. . ervantiam promovet, & tuetur, deficientes ab ossicio Praelatos ad se muneris sui executionem revocat, eorum negligentiam, & in cura
sepastorali desectus supplet, oppressos defendit, insuffcientes, ac im-
,, potentes adjuVat, verbo ea Omnia exequitur, quae Ecclesiae universa. lis, aut particularis cujuscumque salus, utilitas, necessitasve postulat. ,, Haec autem, & similia negotia cum plerumque ita constituta sint, ut personalem non raro praesentiam exigant, quam tamen Ponti sex Uz-
iis diitentus impedimentis per se ipsum cxhibere non valet; prin,,hiberi is certe nulla ratione poterit, quo minus per Legatos lassicienisti authoritate pro negotiorum expediendorum diversa natura instructos has muneris sui partes expleat.
Inter ipsos Austriae Resormatores Dux Eubelius hae e habet ' :MQuam certissime jus Primatui propter necessitatem conservandae uni- ,,tatis inhaerens est, Imo ut ea, quae ad statum Ecclesiae universalis pertinent, ubi Vis gentium ea geri contingat, referantur ad Primatem, Aut is facilius ministerium suum modo disciplinae ecclestasticae consor. mi impendat. - Hac etiam de caussa mittebant Pontifices romani th,,terras remotas subinde viros, qui exquirerent, quomodo fides resti. Atuenda, qui notarent Authores dissensionum a communione segregam ,,dos, paucis, qui Pontificis nomine Ecclesiis, num unitas servetur, ,,invigilarent. Atque ejusmodi Logatos, Nuntiosve mittendi morem ,,non tantum antiquissimum, sed &, si unitatis conservandae necessitas ,,eXigit, cum Primatu connexum quisque, opinor, lubens admittet. 6. I.
Hane miniis convenientem vocem laetiuntur, eredo Authori per inadverte tiam excidisse.
406쪽
Pehemius etiam, etsi aegre admodum a quibusdam inter Catholi- eos nominetur, vel naturali tamen aequitate compulsus idem Pontis eis ius suam jurisdictionem delegandi agnoscit latve scribens'): Una non seest Ecclesia, nisi ejus membra in fidei dogmatibus conveniant, nullisseque scindantur schismatibus. Cum autem Primas ubique esse nequeat, seossicio suo conservandi unitatem satisfacere non posset, nisi ubicumque Ade rebus salutem universalis Ecclesiae concernentibus cauta & negotia emergant, de his ad eumdem relatio seret. Unde relinquitur Imo penes Primatem jus esse relationes de ejusmodi causis & negotiis petendi & re. ipiendi , id quod tota novit antiquitas. - Ex eadem ratione Primas Aetio jus sibi merito vindicat mittendi Legatos, ct Uicarios suae potestatis sein provinciis constituendi. Utique si Episcopi omnes suo officio funge--entur . si in negotiis ad statum Ecclesiae universalis pertinentibus debito semodo se serrent, cessare quidem hujus juris exercitium posset; sed enim ἡhomines & ipsi Episcopi sunt. Ut igitur Primas pro viribus curare queat, sene quid detrimenti capiat unitas, praedictum jus e numero essentialium
Ad cumulum adhuc ex Febronii ore, licet Pontificibus certe infenso, testimonium percipiamus ''): Praetermittendum non est, quo 'isPapae pro exercitio & usu iurium suo Prima tui adhaerentium competatissa cultas habendi in provinciis & regnis Vitarios & Legatos. Hine Inno. Mentius I exemplo pro Vocatus Apostolorum, qui Principes evangelii com, tituti ceterarum rerum cauissas, necesssitudinesque suis discipulis curandus. oheum ridasque mandarunt, scripsit anno 4I2 Thessalonicens Episeopo Rufo: D,
,,vinitus ergo haec procurrens gratia ita longis intervallis distetminatis a me M. seclesiis discat considendum, ut prudentice, gravitatique ture committendam curam,
carissasque censtam. epist. I 3. Adde S. Gregorium M. episti si & ss, lib. Urinov. edit. Scilicet cum supremo Pontifici vi sui muneris incumbat cura, inspectio, & quaedam superintendentia in omnes Ecclesias; is nulli bisequo ad hoc potest haberi pro extraneo. Quia vero ipse omnibus adesse senon potest, se prohiberi nequit, quo minus per Nuntios has suas par-
407쪽
mi 38ssiprincipes & subditi excommunieantur, si prohibeant ingressum Legatiis Pontificia. ο
Observandum jam de allegatis, haud eerte praejudicii Isidoriani suspectis Doctoribus, quod omnes ex universali principio divinitus fundato, Pontiscis jus esse , ossicium, totam regendi Ecclesiam, vel sola rationis suae humanae recessaria conclusione perspexerint illam, qam ipse Pontifex hahet, jurisdictionem delegari in alios posse, suo nomine ab eis in Ioeis dissitis exercendam, prout Meccssitas Ecclesiae , sive uti illas, uno verbo indigentia summi Pontificis judicio ponderanda exigere videatur Ergo denegare Pontifici potestatem suis Nuntiis facultates, hoc est, jurisdictionis sibi roservatae quosdam actus delegandi, consensu unanimi Doctorum, etiam illorum, i qui haud quaquam partibus Pontificis student, est essentialia & primi:iva Primatus jura violare, divinamque institutionem praevaricari.
Non mirum itaque, attamen dignum memoratu est theologicae Fa. euitatis in Universitate Gojoniensii judicium anno I 6I 8 ad consultationem Rrchiepiscopi Ferdinandi latum adversus librum Marci Antonii de Do. minis de Republica ecclesiastica. Hic Author L. 4, cap. I et titulum dedit Legatos Romani Pontificis extra Ecclesiam Romanam vix ullam habere potestatem. Censura Facultatis: DisIus haereticus, schi arietis N seditiostus. Itim Anton. de Dominis num. 2λ: Posremis demum temporibus Legationes Roma na, θ' Nuntiaturae ad avaritiam, an lation D, S ad sola negotia terrena, temporalia expeditae flunt, θ' expedi tur. Nunuit .vero Papa nunc dierum ad Imperatorem, Regem, Potentatus urisianos eodem pariter Ioco sunt, quo Regum Legati in Curiis Principum fecularium, pro negotiis nimirum secularibusto: issmum tractandis, S indagandis coramorantes. Et certe s optimo eos noni ne insignianais, sunt Oratores, M vero, Exploratores. Censura Facultatis: Tasa, sedatissa, in Romanum Pontificem, eju*tie Legatos calumniosa ' .
408쪽
Cum igitur inter catholicos extra omnem dubitationem positum sit jus Pontificis suo Prima tui inhaerens, in universum orbem christianum mittendi Delegatos; ipsa nunc ratio, ex qua hoc idem jus profluit, singulariter adhuc considerari meretur: ea autem nulja alia est, nisi summi Pontificis in subditos suos ubivis terrarum jurisdictio, quam, cum pra lans esse ubi libet locorum non possit, per alios debeat exercere. Ponti-sieis vero jurisdictio tamquam Capitis universalis ex consensu Omnium illorum, quorum hodie auctoritas plurimum valet Doctorum, exerere sese potest, imo & debet ad unitatem in fide, & disciplinam secundum canones conservandam : ad hunc ergo finem obtinendum Legatos cum jurisductione delegata mitti a Pontifice posse in consesso est.
Cum porro cura conservandae in regionibus verae fidei, ac bonae morum disciplinae non momentaneum, non transiens unius diei, anni venegotium, sed stabile ac omnino pςrpetuum sit, spectata vel generali naturae humanae ad deficiendum proclivitate, ne quid dicam de singulari, quae alicubi forte in Valuerit, corruptione, quod malum saepe tenacissimum seculis vix reparabile est; sequitur summi Inspectoris pariter officium esse, dissitis in regionibus stabiles loco Sui Speculatores & Commissarios constituere, pro casuum emergentia competente ad malum subprimendum , O dinemque rerum servandum jurisdictione praeditos. His accedit unive selis Ecclesiae sententia jam declarata ' , caussas quasdam graviores sum inorum dumtaxat Pontificum iudicio esse merito reseruatas: ad graviores er go causas reservatas, sive interni, sive externi sori sint, eo melius,
feliciusque expediendas delegari posse a summis Pontificibus quosdam in exteris locis habitantes Commissarios, quis si me rationis homo inficiabitur Quaenam enim conquerendi caussa ordinariis Ioeornm, si, quam ipsi non habent L potestatem suo jure Pontifex vel per se ipsum, vel per suum Delegatum exerceat Quare in comperto est & alterum jus divino ex Primatu de endens, non latum Delegatos cum iurisdictio. ne, sed eos etiam stabiles tam pro caustis, ut vocant, voluntariis, quam contensiosis in christianum Orbem emittendi. S. ID
409쪽
Si vetera historiarum monumenta consulamus; ipsa Archiepisto. rtim, pro Germania certe, alia origo non fuit, quam stabilita ejusmodi in eertis locis delegatio pontificiae jurisdictionis erga adjacentes in vici.
cinia particulares Ecclesias, ita ut hodierna nostrorum Metropolitarum jora jam non alia sint, nisi ipsa Legatorum, qui nomine Natorum nune veniunt, jura consuetudine ad Sedium successores translata. Vel Palum jus naturae dictat, poteitatem Delegati nunquam posse in jus ipsum adversus Delegantem accrescere, sed necessario ab hujus voluntate ma. nere dependentem, a qua pro rationum diversitate ampliari possit, aut restringi, in aliumve transferri. Quorumdam antiquitus Archiepiscopo. rum, sive quod idem est, apostolicae sedis Vicari um authoritatem jure extinctam suillae, inter protestanticos jurisconsultos celeberrimus Baetim erus scite observat , eo quod illi gratiam quasi haereditario Seis dis jure obtentam, prout fit, jam non pro gratia haberent, nec debiram apostolicae Sedi reverentiam, ae dependentiam ampIius exhibere vellent, sed potius ejusdem jura perturbare, & invadere tentarent. Si hodie dum natis hujusmodi Legatis Sedes apostolica sua ex consuetudine derivata jura, qtne nunc archiepiscopalia audiunt, tranquillae possessi riis gratia relinquit; prosecto haec gratia non obstat juri apostolicae Seis eis, pro temporum exigentia novos de Latere suo Legatos, quos Nun. Eos Vocamus, congruente cum jurisdictaene submittendi.
quis istud in ea temporum netestate, nis extremitate, negaverit , ubi in Clero inveterata illa vitia simoniae, aut concubinatus extincta nondum, sorte ne diminuta quidem sunt; ubi summo A catholicorum scandalo
unitas diseiphnae, & obedientiae sere jam disrupta est, arrogantibuz frahi quibusdam ordinariis canonum universialium dispensationem, quid ent & abolitioncm t imo obligationum cum Sacerdotio conjunctarum abrogationem, Votorum religiosorum dissolutionem, piarum fundatis: num vorius Astructionem, quam omendationem; ubi paternis' monitist summi Pastoris nulla audientia praebetur, quin etiam aperte resistitur; ubi Doctores errorum, aut plane irreligionis dime vulgati non soluin C e e et tot e-
observ. us ad Pet. de Marea. ias, C. F.
410쪽
tolerantur, sed & ad publicas Academias pro Cleri eorum institutione
convocantur; ubi prae ipsis terris protestanticis major cogitandi, legendi, scribendi non tam libertas, quam libido permittitur; ubi doctrinae perversissimae vel Epicurismi, vel Febronianismi, vel Socinianismi, verbo Naturali simi ex ipsis archi. & episcopalibus Sedibus, veluti ex C, thedris pestilentiae per orbem propagantur; ubi litterarum pastoralium nomine voces seductoriae, & mortiferae ad rudem populum sunt omis. sae, templa ornamentis spoliata, imagines vili pensae, devotiones ple-hie, elli in se bonae, ludibrio habitae, hona piarum constaternitatum, vel monasteriorum direpta; ubi ipsa fidei dogmata de matrimonii insolubili vinculo, de indulgentiarum Ualore, de Sanctorum cultu, de diaboli tentationibus, de peccato originali, saltem in dubium Vocata; ubi magnae Pro vinciae, praesertim ecclesiasti eae, occulta quadam societate hominum ad fidem evertendam conjuratorum, & philosophiae irreligiosae lue jam sunt insectae; ubi denique conspiratione tentata cum Principe gericratim Ecclesiae jurium, in specie vero episcopalium inimiis co η , supromus Pastor christiani gregis ab ipsis ecclesiasticis Praetulibus ad tribunal suculare Imperii, maximam fere partem Protestantici fuit dolatus; in his, inquam, rerum extremitatibus, an ad curanda haec lethalia vulnera unus, pluresve Mission rii apostolici sint necessarii, an ad illorum a Papa missionem inferiorum Pastorum consensus
sit exspectandus, penes Lectorem, dicam pedes ipsum mundum nunc judicium esto l
Deu Iu Legationum in primitiua Eccles α' I. I. AUsus Legationum scribit Bambergensis Doctor Pontifici haud aequus
in re publica frequentissimus, in Ecclesia quoque inde ab ejus pri- mordiis invaluit. Enimvers non tantum Ecclesiae particulares suos hv uerunt Nuntios, si ve Apostolos, per quos mutuam inter se communio. nem conservabant, laborantibus consilio, ope, solatioque succurrebant,
Seeus ac speraverat, iter Uiennense cecidit Archiepiscopo Salisburgensi, congressiis Emiani Commissario consultum: abrogandi caelibatus 1,Cerdota. is nec Im- Peratori placuit, minus Principi Patri de Kollore do : hine negavit schiepiscopus, id suo Nomine se Petere.