장음표시 사용
411쪽
-i 389M& ea procurabant omnia, quae ad communem totius Reeles ae salutoni Aspectare videbantur, sed ipsi etiam Episcopi vicaria Legatorum Opera hutebantur in expediendis iis negotiis, quibus praeesse ob varia impcd, enta non poterant. ) Non solum jam a primordiis Nuntii sine Fa. cultatibus, sed etiam cum Facultatibus ab Apostolis mittebantur, teste Innocentio I: Principes Mangelii constituti ceterarum rerum cauissas, ne sit Gres e suis discipulis curandas, obeundasquce curarimi. Plura hujusmodi, quos Nuntios voces, Vel Vicarios, vel Commissarios, vel Ministros de voca non litigo quorum opera Apostoli usi leguntur, nomina Occurrunt,
uti Lucae, Marci, Barnabae, Silae, Epeneti, Lenae, Sylae, Sostenis, Epaphroditi , aliorumque.
Etsi rarissima quidem sint, & obscurissima plerumque primaevi illius temporis monumenta; quaedam tamen delegatae jam ab Apostolis juris di. Etionis vestigia vel in sacris Litteris deteguntur. Ut enim Petrus de Marisca observat D, S. Paulus insulae Cretae sollicitudinem Tito, veluti suo Via cario demandaverat, quem ibidem reliquit, ut pcr civitates Presbyteros non tantum simplices, sed Episcopos constitueret, scut ipse a Paulo fuerat ordinatus' ' . Titus igitur erga illos in civitatibus ordinatos, sibique subjectos Episcopos tune fere id crat, quod apud nos Archiepiscopus, non utique ratione Sacramenti ordinis divinitus instituti, quod illis eum ipso commune fuit, scd ex humana Pauli Delegatione superior. Simili m do idem Apostolus Timotheum Ephesi remanere jussit cum Facultate supra ordinatos a se Presbyteros, sudEpistopos eidem concessa v. Quae sane lunt exempla Apostolicarum cum jurisdictione, eaque stabili, qualis hodie ordinaria dicitur, Delegationum.
i : AG . i. . g. 3. Quod paulo, quod aliis Apostolis licuit salva Episcoporum potestate ea, quae divinae institutionis est, scilicet superioris suae Authoritatis Vicarium delegare; num idem Apostolorum omnium Principi Petro non licuerit 7 Quin imo num dubitari potest, idem ab ipso revera factum fuisse 2 Certe antiquissima Orientis & Oecidentis traditio, Ecclesiis Alexan-
412쪽
39 aedrinae, & Antioctense, tamquam S. Petri Sedibus post Romanam praeeipua prae ceteris omnibus privilegia & jura competere, primos illarum Episto pos Mareum , & Evodium non aliter respicere nos sinit, quam hujus Apostolorum Principis Uicarios, seu Delegatos. Hinc tres quidem primae Sedes antiquitus fuerunt, sed una tamen suprema Cathedra, tres Patriar.ehae quidem, sed unus Patriarchatus in S. Petri Primatu comprehensus, prout S. Gelasius I in Concilio romano a. 494 declaravit: λQuamvis uni-Aversae per orbem catholicae Ecclesiae unus thalamus Christi sit; sancta sitamen romana Ecclesia, nullis synodicis constitutis ceteris Ecclesiis Apraelata est, sed evangelica voce Domini, & Salvatoris nostri Prima- istum obtinuit: Tu es Petrus, θ' super Sc. Est ergo prima Petri Apo--stoli Sedes Ecclesia romana. Secunda autem Sedes apud Alexandriamsi B. Petri nomine a Marco ejus discipulo, & Evangelista consecrata est; hipseque a Petro Apostolo in AEgyptum directus verbum veritatis prae. -dieavit, & gloriosum consummavit Martyrium. Tertia vero Sedegoapud Antiochiam ejusdem B. Petri Apostoli nomine habetur honorabiistis, eoquod illic, priusquam Romam venisset, habitavit, & illic pri. um nomen Christianorum novellae gentis exortum est. Itaque eum Alexandriae, & Antiochiae primi Episcopi authoritate ceteris superiores, suerint B. Petri Delegati; Apostolis coaevae merito censeri debent hujusmodi cum Facultatibus Delegationes: & stabiles quidem, veI certis Personis, ut illa Tito, & Timotheo, vel ipsis Sedibus assixae, ut. Alaxandrinae, & Antiochenae.
Praeter illos, quos ordinarios hodierno loquendi more vocaveris Delegatos alia quoque ad singulare aliquod negotium restrictarum Legationum exempla suppeditat primaeva antiquitas. ita S. Clementis ro. mani prima testatur epjstola, ad sedandas Corinthiorum discordias, qui lacerdotes ab Apostolis ordinatos ossicio suo.dejicere ausi suerant, ex romana Ecclesia, missos fuisse abs dubio cum debita jurisdictione Clavidium, Ephebum, Ualerium, Vitonem, & Fortunatum η . Rem itataque, quam jure divino, & naturali demonstravimus firmissime sulciri, jam etiam ab ipsis Ecclesiae incunabulis suisse in usu historica, quae restant ex illa vetustate, documenta loquuntur. Modum vero Nuntiosa Latere mittendi in terris exteris fixas in odos orecturos si recentiorem. dicas,
413쪽
Meas, & primitiva illa Reelesis aetate meo itum ς oro quidem H nos
moror, quamvis tibi possem Marcum appellare. Tempora mutata innhine & modos rerum mutari necesse erat. Cibo ad vitam nutriendam indiget homo parUulus aeque, ae adultus; alius tamen alimentorum modus adulto convenit, quam parVulo. Da nobis sanctos primi illius
aeui mores sicut in grege fidelium, ita in ipsis Pastoribus; & hae tan tum conditione posita jure peries ecclesiasticam politiam reduci ad pri. stinam illam formam debere: imo ne tum quidem id iure petes; illo
enim tavientis persecutionis tempore nondum erat firma quaedam o
terioris regiminis disciplina, seu fixa ecclesiasticae politiae forma, quae primum concelsa Ecclesiae tranquillitate Ordinari, ac firmo quodam pedastabiliri poterat. Aut num tu desiderabis Episcopos & Archiepiscopos,seut ab origine Apostolos, piscando & fabricando Rerum de bord suum victum mereri ΤΦ An forte Nuntius apostolicus cum splomdore summum Christianorum Sacerdotem repraesentante tune ad Principum paganorum aulas missus fuerit, cum ipsis ordinariis locorum non
licuerit se publice infidelibus praebere speciandos Τ Sapore oportet, sed sapere ad sobrietatem: Ne quid nimisi si Ecclesiae pacem amas, sussi, ciat tibi iam inde ab Apostolis Delegationes jurisdictionis, seu stabiles
seu momentaneas, hoc est, Vel ad generale quoddam perdurans, vel ad singulare transiens negotium, prout utile visum, in usu fuisse.
Atque hoc amplius antiquissimi ac ineumeniet sardicensis Concilii eanone confirmatur, apud Graeco3 quinto, apud Dionysium septimo: qua occasione istorum Canonum sedulam claramque explicationem praec. Co. roll. Artic. 3, g. 7 usque ad finem a me datam perquam cuperem relegendam. Patres enim Sardi censes pontificium jus Delegationum eum juris di.ctione conjunctarum tamquam rem perspectam Omnibus, atque indubit tam praeposuerunt, hocque supposito integrum Papae declararunt, fimo do dignum judicaverit, ut Legatos in provincias mitteret ad judicia Episcopalia majore cum authoritate instauranda, vel etiam reformandae. Tria hic singulariter observa tu digna sunt: Imo hunc Canonem non esse norituris Legatos mittendi institutionem, sed hoc supposito jure, tamquam quod omnibus exploratum esset, Tantum declarationem submissionis erga id, quod romanus Pontifex decreverit: stia Patres credidisse, hoc idem jus Delegationum non praecise in romano Patriarchatu, sed in divino S. Pe. tri Dissiligod by Corale
414쪽
chalibus etiam Sedibus hunc Canonem statuere, neque tantam in caussis Orientalibus authoritatem romanis Legatis adjudicare potuissent: 3tio ponistificiam jurisdictionem etiam in foro contentioso ab Orientalibus aeque, ac occidentalibus Catholicis suisse agnitam, pro arbitrio Papae vel dubiis in casibus, an res tanti sit, exercendam; quanto magis in caussis gra. vioribus fidei, vel disciplinae dicendum est eam, quam nunc vocantioluntariam jurisdictionem, in Papa respectam fuisse Hunc certe animi sui sensum satis aperte demonstrarunt Patres Sardicenses in sua synodica ad Iulium P. epistola, ubi a Domini Sacerdotibus, hoc est, Episeopis sponte sua in huiusmodi caussis ad Caput, id es, ad Petri sepostoli
Sedem de fingiιlis quibuscunque provinciis referendum statuerunt, M. de Orientalibus etiam, nou tantum romano Patriarchatui subjectis pro.
Si conellii Nieaeni etiam canonem sextum attente , ac tranquille ponderes, suas patriarchis Alexandrino, & Antiocheno praerogativas invenies non alio, quam S. Petri respectu confirmatas, eoque ex sine cum romanae cathedrae Episcopo illos suisse comparatos, ut se ut huic praecipuus honos in Ecclesia servatus est, quia X urtis Romae Diapo parilis mos est, ita & illis antiqua consuetudo praerogativae stupra alias sibi subditas Ecclesas servaretur hoc est, ut Alexandrinus Episcopus per AEgyptum, Lybiam, & Pentapolin supra omnes alios haberet potestatem, Antiochenus autem supra quindecim Provinciarum
stricte se dicti Orientis Episcopos. Has duas, quippe S. Petri Cathedras reliquis in Oriento omni hus Ecclesiis. ipfi ctiam Matrici
Hierosolymitanae jam inde ab origine vider authoritate praeva suisse. Unde haec aut horitas, nisi ex Apostolorum Principis delcgationeὶ Enim. vero ex antiquissimis Ecclesiae monumentis pro nostris diebus summe memorabile est, S. Marci tantum a Petro delegati discipuli Cathedram ceteris, etsi Apostolorum Sedibus, superiorem jam ab initio suisse habitam. Ita nimirum verum est eam, quae antiquitus Patriarcharum sui sese legitur, superiorem supra alias Ecclesias jurisdictioncm haud esse aliam, quam ex S. Petri Prima tu ceu fonte suo derivatam, hoc est, delegatam. Idem quoque de antiquissimo totius Africae Primate Carthaginensi suntiendum ex Tertulliani Testimonio: Si Baliae adjaces, Ro
415쪽
a-l 393mam habes, unde nobis quoque authoritas praesto est η . omnis in Eeclesia iurisdictio, ut cum S. Cypriano loquar, a Petro Apostolorum Principaest, sicut ex sole radius, sicut ex radice arboris ramasculus, sicut ex fluminis sonte rivulus. Ita Patres nostri crediderunt, ita docuerunt, ita nobis Posteris traditum est, idque Catholicum. Christus ipse in uno Petro totam fundavit, primitusque reposuit jurisdictionem, eidem regni coelestis claves tradendo eum potestate quidquid solvendi, ligandi. ve. Parum reseri, an primitus in Petro fundatam juris distionem Christus per se ipsum in alios Apostolos, an mediante Petro extenderit: hoc certum. ac de fide est, illimitatam esse in Petro jurisdictionis plenitudinem, & nonnisi dependenter a Petro ad omnes alios Apostolos, illo rumque Successores extensam in Ecclesia dari jurisdictionem.
De Legationibus pretisciis in Oriente post Setrdicense Concilium. g. IaDaee ab exteris hostibus Ecclesiae reddita, internis salsorum fratrum, R seu Haereticorum dissidiis, gravissimisque scandalis per ipsos gregium
Pastores excitatis, Christi Sponsae graviora certe Uulnera diabolus inflixit. Quare pontificia potestas, quae veluti quiescere antea videbatur Pastoribus raro admodum suo ab ossicio deflectentibus, jam evigilare, totaque sua authoritate quasi assurgere debuit non, ut quidam Sanstos Domini calumniantur, sese amplificandi gratia, sed ad coercendos imis probos necessitate cogente. Primi Orientis Archiepiscopi, seu Patria elite apostolico sulmine prostrati, quantum supra omnem Ecclesiae Prinis ei patum divina Petri Authoritas praevaleret, suo experimento demonstrarunt. Ita Nestorius Constantinopolitanus a Pontifice caelestino Lita Dioscorus Alexandrinus jussu Leonis M. in concilio Chalcedonensi, ita Petrus Fullo Antiochenus a Felice P. III authoritate Acacio Constantinopolitano delegata, ita demum idem Acacius pro suis meritis ab eodem Pontifice, patriarchalibus Sedibus sunt dejecti, quas Patriarcharum depositiones, aliasque plures contra Acacii de senibres in una epistola a. 493 contexuit Gelasius P. hisce verbis: AIn hac ipsa caussa Timotheusis Alexandrinus, & Petrus Antiochenus, Petrus, Paulus, & Joannes,
416쪽
Aeeteri, non solum unus, sed plures utique nomen Saeerdotii praese- entes sola Sedis apotholicae sunt authoritate dejecti. Cujus rei testis Actiam ipse docetur Acacius, qui praeceptionis hujus extitit executor. AHoc igitur modo recidens in consortium damnatorum & damnatus. Itaque vel primarii Orientis Praesules romanae S. Petri Cathedrae ita erant subjecti, ut ab eadem otiam ex authorari possent, ejusdemque jurisdictionem supremam ita venerabantur, ut eam sibi delegatam honori du
I. asId adhue in specie de Alexandrina, orientis primaria sede ex praestanti documento quinti seculi constat, quod apud te Quicn in. venio, ubi in libello hujus Ecclesiae nomine Anastasi P. II Legatis ob.
lato haec leguntur: se Uenerabiles sanctae Ecclesiae, romanae Urbis, atque se Alexandrinae, non solum fidem rectam, & immaculatam, ex quo sa-Mlutaris in eis praedicatus est sermo, sed etiam in divino ministerio con- cordiam servaverunt. Quippe cum ab uno fuerit in utrisque jactum Afidei landamentum Petrum memoramus beatum Apostolum, cujus se per Omnia S. Evangelista Marcus extitit imitator ita ut si quando contigerit in rebus ambiguis quaedam Episcoporum concilia celebra- ri, Sanctissimus is, qui romanae praesideret Ecclesiae, Reverendissimum Alexandrinae civitatis Archiepiscopum deligeret, ut sui curam loci su- sciperet. Exemplum hujusmodi Delegationis exhibet S.Cyrillus, qui Caelestini P. authoritate Nestorium Constantinopolitanum damnavit, sic
Quae adhuc supersunt, genuinae S. Leonis epistolae testantur, magnum hunc Pontificem pluri hus Delegationibus suam, quam a S. Pintro haberet, superiorem jurisdictionem etiam in Oriente exercuisse. Sic pro fide vera contra Eutychianum errorem declaranda e Latere suo Legatos misit, qui defensioni veritatis asisterent D, quibus tamen, prout moderationi congrueret Sacerdotum, facultatem concessit, ut Acondemnatus Presbter Eutyches plena fatisfactione corrigatur, sententio,
qua obstrictus es, relaxetur: si vero in eodem insipientia sua luto jacere dele- - gerit,
Oriens eliristianus. Tom. a, p. 335. Paris. II Q. D Epiti. 3 a. editi Ballerin.
417쪽
i 39s. gerit, saluta permaneant '). Alios etiam duos Legatos, Lucentium Episcopum, & Basilium Presbyterum Constantinopolin misit, quibus& Anatholium hujus civitatis P sulem sociavit, ut lapsos Ephes, sa.ctique paenitentes ad communionem cum poenitentiae indulgentia reci. perent iis exceptis, qui in bac caesa gravius cum aliorum scandalo peccave. re: horum enim satisfactionem maturioribus apostolica Sedis consiliis voluit
reservatam ' ). Neque solum ad singulare quoddam, & transitorium negotium, sed & pro generali, & stabili redintegrandae fidei solicitudine mox post Concilium Chalcedonense Iulianum Coensem Episcopum ad Aulam imperatoriam delegavit, ut suas ibi vices suppleret P. Haec profecto antiquissima Nuntiorum in Oriente forma est sere ad eundem modum, quo hodie dum de Latere ad magnorum Principum aulas solent delegari.
Bonus alias Thomaginus hoc loco dormitat, multumque sallitur, dum hane stabilem quidem, sed jurisdictione vacuam, tantum pro vigilanti inspectione, & apud Imperatorem mediatione suisse Legationem existimat η' η' . Ipsa enim repugnant formalia S. Leonis verba, quibus ad opprimendas haereses Nestorianam, & Eutychia nam Iuliano singularem
curam commendat sub hac tantummodo cautela, ne Ordinariam caussarum, quae ad Ecclesiae cujusque Praesulem spectant, disquisitionem perturbet: exceptio certe, seu eatisserum sequestratio locum habere non potest, ubi nulla datur jurisdictio. Praeterquam quod ipsa inspectionis pu-hlicae potestas a legitimo data Superiore jam sua ex natura sit magna quaeisdam jurisdictionis facultas; neque etiam scopus, quem S. Pontifex intenis derat, Haereticorum ausibus resistendi, potuisset sine vigore & efiicacia authoritatis obtineri. Haec autem Omnia Legationis litterae satis aperte loquuntur: se Consulente dilectione tua de his, in quibus putavcris amis igendum, non deerit relationibus tuis meae responsionis instructio, si ΝΒ. ut sequestrata earum actione caussarum, quae in quibusque Eccle--siis Praesulum suorum debent cognitione firmari, hanc specialem curam sevice mea lanctus assumas, ne haeresis vel Nestoriana, vel Eutychiana in aliqua parte revirescat: quia in Episcopo Constantinopolitano catho..dicus vigor non est, nec multum aut pro Sacramento salutis humanae, aut D d d et D pro Epist 34. Epist. 8s. Epist. II 3.
Vet. 5. nov. Discipi. P. I, L. I, Cap. III, n. 6.
418쪽
sepro sua est aestimatione sollicitus; eum, squid illi inesset spiritualis in-
Adustriae, ita & a quibus ordinatus sit, & cui viro successerit, cogitare deberet, ut magis B. Flavianum, quam sui honoris sequeretur auctores.
Frivola est quorumdam exceptio, eam non suisse sabilem Legati
jurisdictionem, quippe quae ad relationes quaslibet caussarum a Papa singulariter delegari debuerit. Certum est enim, vel ipsam publicae inspectio. nis a Superiore concessam facultatem jam esse generalem quamdam, magnamque jurisdictionem; ad hujus vero pro quibusdam singularibus, praecipue ambiguis casibus exercitium plane exigit necessaria Legati a suo Principe dependentia, ut hoc inconsulto nihil ille praesumat. Hinc o, servandum cst, quod S. Leo non in omnibus, sed tantum ambiguis casi. hus suum Legatum jusserit a se consilium petere. Praeterea quam inuti. lis sit haec, vanaque nostris diebus cavillatio, facile quisque perspiciet: si enim pro speciscis casibus Pontifex suo in terris alienis residenti Nuntio delegare potest jurisdictionem; cur non possit generaliter eamdem pro casibus ipso jure sibi reservatis alteri committere certe non hic ullum est potostatis discrimen, sed negotiorum: alia sunt plani juris, aut minoris momenti; alia vero dissicillimae indaginis, aut gravissimi ponderis: non illa, sicut haec a Legato ad Principem referri debere manifestum est.
Exemplum S. Leonis secuti posteriores Pontifices perpetuos suos in aula Imperatoris Nuntios, graeco nomine Apocrisia rios, latino Respons Ies, maxime proprio autem Commissarios constituerunt: & isti quidem non amplius Episcopi, sed Diaconi fuerant; si quidem cum jam fixa esset, &perpetua corum Constantinopoli Sedes, ab Ecclesia autem sua perpetuo abesse Episcopis non liceret, potius Diaconis hoc muneris conveniebat. Itaque romani Pontifices sexti seculi, Agapetus, Silvester, Vigilius, P Iagius, Gregorius M. aliique suos in aula imperatoria habuisse Apocrisi, rios leguntur, quorum magna valde in Oriente dignitas fuit & auctoritas: Episcoporum siquidem ordinationes, aliaque majoris momenti negotia ejusdem Pontificis nomine, cujus vices gerebant, sua roborabant praesemtia. Tantam hisce pontificiis Legatis, etsi dumtaxat Diaconis reveremtiam Ecclosa exhibuit, ut plerique veluti ex proximo gradu ad summum usque Pontificatum assumerentur, uti Pelagius i. , Gregorius M. Sabini v
419쪽
-- 397nus, Boni laetus III., Martinus I. Quam longe alia tunc in veteri EccINsa ante Isidorum sensa fuerunt, quam longe major summi Sacerdotis vel in Legatis suis aestimatio, ac hodiernis diebus non apud Isidorianos certe, sed Febronianos i Dic Sodest quinam veterum illam obedientiae disciplinam, & sanctam concordiam unice a IESU desideratam corruperint
Aquam eribro hauriunt, qui post Petrum de Marea vel in dubium vocare laborant, an istorum Legatorum authoritas cum quadam jurisdictione conjuncta fuerit: historica enim documenta nimis clare contra illos testantur. Ut ad Pelagium I redeamus; is adhuc Apocrisiarius cauΩsam Pauli Episcopi Alexandrini dijudicavit una cum Episcopis Antiocheno, Hierosolymitano, & Ephesino ad eamdem caussam ab Imperatore delegatis. Rem disserte narrat Liberatus Carthaginensis Diaconus scriptor coaevus in Breviario: Misit Imperator Pelagium Diaconum &AApocrisarium primae Sedis Romae Antiochiam eum Sacris suis, quibus,,praecepit, ut cum Ephremio ejusdem urbis Episcopo venirent Gazam, A& Paulo Episcopo Pallium aufferrent, & eum deponerent. Pelagius cum memoratis Patriarchis, & Episcopis venit Gazam, &auserentes Pau- lo Pallium deposuerunt eum. Inane effugium esse, coquod haec specialis jurisdictionis commissio fuerit, & transitoria non stabilis Delega. tio, jam supra g. s satis ostenRim est. Quomodo Imperator id negotii specialiter committere Pelagio potuisset, nisi jam antea generaliter e etesiastica jurisdictione Praedito is
sed etiam stabile jurisdictionis delegatae tribunal, & pro soroquidem contentioso epistolae S. Gregorii plane demonstrant. Historiam ex Fleurio η' , quam coroll. I, 3. Io jam attuli, hoc loco rememorare certe operae pretium est. Adrianus Τhebarum Episcopus a quibusdam clericis apud Archiepiscopum Larissaeum accusatus, atque ab eodem condemnatus, arctoque carceri injuste inclusus, refugium tamen ad Imperatorem Mauritium invenit, qui hanc appellationem Honorato romani Pontificis Nuntio, seu Apocrisiario Constantinopoli examinandam commist: ita generalem , stabilemque in hoc Legato jurisdictionis a Papa delegatae facultatem agnovit. Attamen adversariis Adriani non
420쪽
398 aequiescentibus ad Ioannem primae Iustinianae Episcopum, Illyriel Primatem, & sanctae Sed is Uicarium caussa haec rem ista est: cumque Adria. nus Primatis judicio iterum cecidisset, ad ipsum Papam S. Gregorium appellabat. Ponti sex diu exspectatis Juilinianaei Legatis acta tam a judi-eio Metropolitae, quam & Primatis ad se avocavit, noUOque examini subjecit, nec non utrumque prius judicium plane illegitimum declara vit, Primati paenitentiam triginta dierum interim imponens. Ad ANehiepiscopum vero Larissarum litteras misit, in quibus sub poena excommunicationis eidem injunxit, ut si quam amplius actionem, criminalem
vel civilem, contra Thebarum Episcopum sua jurisdictione jam exemtum haberet, apostolicis Nuntiis, qui Consantinopoli essent, judicium defer- νὸt. En expressis verbis stabile tribunal pontificiae Legationis constantinopoli erectum l
sunt, qui hoc tam apertum documentum praetextu saltem quodam obscurare nitantur, eoquod tota haec caussa Thebani Episcopi utpote ex Illyrico non ad orientalem, sed ad occidentalem Patriarcha tum pertinuerit. Quocunque autem se vertant, nulli hi his asti locus: nam ipsum Nuntiaturae tribunal extra occidentis Patriarchatum, nempe Constantinopoli subsistebat; neque solum pro pecidentalibus, sed quam maxime pro caussis orientalibus, id quod ex eodem Fleurio mox seq. f. 28 patet. Presbyteros enim Constantinopolitanos injuriam passos S. Pontifex Gregorius a suo Nuntio ibidem tune commorante, Sabinia. no dijudicari jussit ' . Quod vero h* animadversione dignius est, proprio ore se damnant Febroniani, qui quo magis S. Petri Primatum deis primere queant, eo altius Patriarcharum potestatem extollere non dubitant, illisque larga manu attribuunt jus Delegationum etiam cum jurisdietione conjunctarum, quod tamen universali Ecclesiae Primati, qua pollunt vi, & fraude surripere allaborant. Si tanta fuit antiquitus vel patriarchalis poteIlas, quae nonnisi rivulus erat ex univcrsali flumine ab hominibus quasi alienatus; quantam oportet hodiedum agnoscere pontificiam jurisdictionem, in qua divino instituto omnis Poleuatis ple. nitudo collecta est Τ Quid demum praetensio patriarchalis aut horitatis noli rorum Archiepiscoporum Curialistas juvat Τ Si nolunt obedire Ponfitilici, debent obedire Patriarchae, qui idem est: cumque antiquam as