장음표시 사용
101쪽
quod omnes interpretes veteres, excepto Chaldaicae tran lationis auctore, cuius vestigia etiam hie Masorethae sequuti sunt, singulariter reddiderunt. Iidem autem etiam in 'mit pronomen singulari numero transtulerunt, ut 'a re legisse
videantur. Igitur maiori certe auctoritate niteretur is, qui non in 'n F plurale pronomen pro singulari, sed in v πη singulare pro plurali rescribendum esse censeret. Atqui etiam hic, quomodo accidere potuerit, ut scriba quidam librarius, quum et in antecedentibus, sit in sequentibus singulari numero posita utatur, pluralem numerum pro singulari scribere potuerit, non intelligitur. Tum aliud qum est, quod hic offendit, adverbium rim, cuius in hac sententia maius, quam istius u τη pondus esse videtur, non in principio sententiae collocatum esse. Propterea reputanti mihi, saepe a scribis librariis litteras u cum n commutatas fuisse, haud dissimile veri esse videtur, legendum esse a CN,
id est intueor eoa, ut sensus sit: Drueor eos, ut iam es eumdederunt me. - Alterius membri verborum hic sensus
est: fgunt oculos suos, ferientes seo, in per terram: proprie: adeo ut fretant sessin, sive adeo νι sectaritur, per terram. Videt inimicos, qui eum iam circumdederunt, oculos figere et continuo in varias partes flectere, ut faciunt, qui insidiantur praedae, sive quod occasionem quaerunt eam arriapiendi, sive ut caveant, ne evadat. Ideo cum leone insidiante et praedae inhiante comparat hostem suum in colo
huius coli verbis contineri articulum, qui ex parallelismo respondeat ultimis coli antecedentis verbis, 'ann re u libera
102쪽
animam meamὶ ab improbo gladio tuo, id quidem ad primum adspectum manifestum est; sed vocabulum α' π, sive, ut in nonnullis exemplaribus scriptum et a nonnullis inter pretibus antiquis pronuntiatum est, u , non habet sensum huic loco convenientem. Nam, quod vulgo interpretes statuere video, positam hic vocabulum, viros significans, ita Posuisse, ut in sequenti demum membro, repetens cum addito complemento vocabulum, declararet, quales viros designare vellet, id a consuetudine stili Hebraici nimium abhorrere videtur. Vocabulum corruptum esse censeo, sed integrum adhuc habuisse in suo exemplari Graecum interpretem Alexandrinum. Hic enim reddidit: ano ἐχθρῶν τῆς χειρος σου. Ita certe convertere non potuit, quod nunc nos legimus. Non dubito, quin scriptum invenerit απlura, et hocumra pronuntiaverit, ut esset participium plurale verbi πτο, cui hic eandem tribuit significationem, quam habet in Aramaea lingua verbum rem, percutiendi vel caedendi. Nam, Pe inde ut Dan. 4: 32 verba a Theodotione Graece translata sunt oς ἀως σαω τῆ χειρὶ αυτ , sic hic quoque Alexandrinus interpres vr u ri a proprie significare opinatus est a percutientibus manum tuam, hoc autem sic accipiendum esse, ut sensus kret: a resis entibus, vel a --aantibus, manui tuae, sive ab adversariis mansa tuae,ano ἐχθράis τῆς χειρος σs. Iam vero, si O m: hic legit an liquus ille interpres, non dubitari potest, quin sic ediderit posita. Perperam autem interpres vocem sibi interpretatus est pronuntiavitque: proferri debet α' v a pinoibus, id est ab inulentia. Eodem sensu vocabulum n m legitur Ies. 5: 17. Quasi pingues, ut vidimus, inimicos suos iam designaverat poeta colo 10, et pariter in sequentibus huius coli membris
103쪽
eos describit ut opulentos, qui in abundautia omnium vitae honorum laute vivunt, quorumque ventrem thesauris suis explet Deus. - Faeil δ d ma in dimura mutari potuisse, nemo negabit: nam non tantum litterarum ri et ri maxima similitudo est eaeque etiam alibi inter se permutatae sunt cons.
untingitii Cria. vet. Med. p. 94); sed hic in primis pronum erat pro ri scribere ri, quia vox rara proxime sequitur, ut facilδ aliquis opinari potuerit, eandem vocem Eliam hielegendam esse, praesertim si aliquo modo dubia esset litterae ri figura. Sequens membrum, prout a Maso this distinctum est, sic vulgo transferunt: a viris de mundo, quorum portio inviasi est: idque in hunc interpretantur sensum, ut inimicos suos hic designet poeta tanquam homines mundanos, rebus huius mundi addictos, qui portionem suam non post mortem demum in alia futura, sed in Mo vita exspectent et habeant. At enim sic poetae vitae post mortem futurae n tiones tribuuntur, quales priscos Israelitas non habuisse eertissimum est. Hoc quidem non dubitandum esse censeo, vocem 'bma non, ut a Magorethis factum est, cum antec dente, sed cum sequentibus construendam esse, ut in relativa enuntiatione vice praedicati fungatur, quo poeta, qualis hostium suorum in vita portio sit, declarat. Sic verti poterit: qruorum de stabiti portio in vita est; id est, quorum labilia visae sora est, seu qui ala bilem vitae sortem Aabens, vel potius qui pro ma in vita Fortione res afabiles αι-- erunt. Existimari possit, hunc sensum duobus ultimis huius reli comprobari membris, in quibus dicitur, eos in tanta omnium rerum abundantia vivere, ut etiam filii eorum saturentur, atque adeo hi relinquant residuum liberis suis.
104쪽
Atqui vero, his verbis non stabilitas lautae eorum sortis et Per plures generationes perennitas, sed copia bonorum, quibus fruantur, et abundantia significatur. Igitur suspicor
mendum in ea voce 'brra esse et rescribendum iri:, ut sensus antecedentibus et sequentibus aptissimus hic sit: α --ris, quorum de adipe seu de pingui) portio in vita est. Vocabulo iri, quod proprie adipem seu pingue alicuius rei significat, optimum cuiusque rei denotari, omnibus notum est. Facillime autem litteram a cum ' confundi potuisse, consentient omnes, qui in palaeographia Semitica non sunt hospites; et saepius has duas litteras inter se permutatas fuisse, eum, qui nescit, docere potest nuntingite l. l. p. 89.
Sensus ultimi huius carminis coli manifestus et clarus est ei, qui symbolicam Israelitici Iehovae culti s perspectam habet naturam. Loquutio videre faciem LM avi frequentatur de iis, qui sacram Iehovae aedem visitant: conferatur annotatio ad Ies. I: 12, horum Orientalium vol. I p. 73 sq. Non
proprio sensu eam accepisse veteres Israelitas, manifestum
quidem est; sed eam tamen prorsus non intelligunt, qui nihil amplius ea significari putant, quam visitare Lehmam, seu visitare sacram Medem, in qua invisibile Iehovae numen praesens habitare censeretur. Imo vero aedes sacra, et quae in ea erant, Israesitis Iehovae, coelestis numinis isthoc loco in medio populo suo praesentiae sumbola erant, adppecta bilia huius praesentiae imago, adeo ut, quod crederet Israel ita , Iehovam, deum suum, eo loco singulari modo pra sentem adesse, id etiam in istis symbolis oculis suis intueretur. Sic pius Iehovae cultor, aedem sacram visitans, videbaI D-oi m Ie vae, et grato iucundoque, quo illa symbolorum
105쪽
rum contemplatio animum perfunderet, fruens divinae Famentiae sensu, salie fur imagine eius. - Quod autem addit Poeta Tml, quum evigil ero, id, ut iam alii monuerunt, declarat poetam hoc carmen sub noctem fudisse, vel certe propositum ei fuisse, ut postridie mane aedem sacram visitans suavem illam ex contemplatione eorum divinae praesentiae symbolorum caperet voluptatem et animi in praesenti amictione consolationem. Poterat autem hane v luptatem et consolationem ex ea contemplatione capere; nam iustus erat, et in hac iustitiae suae conscientia certus quoque erat, sanctissimum numen iustam suam causam vindicaturum esse. Hoc illud prata significat.