Martini Bonacinae ... Tractatus de clausura, et poenis eam violantibus impositis

발행: 1626년

분량: 265페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

re, ut iam Cardinurum C e- . r 1. Sextor mingatio dularat. teste Suarea loco ci

Addo mitialem, que ad aliud

Monasterium ei Memoralinis , di habitus tu utilita a publicam tra. sat fuit, posse per ossicio, ob quod transtata fuit, redire ad prius , monaster tum de consensii' utriusq;. Monasterii; etiamsi socia cum quaci anilat viae tregredi nolit. Ita

'rbus, Sanchea, ω Rodriquez lcisos citatis Qil in moniales posse ad alta

ligaenem persectiorem transire. Rino pit, tum quia communi momnialium bono conducitposse peris-ctiorem ii nmacis cere, nec

ctiorem caciranti resi re, ει aditum risctioni eludere.Tui qui in p. twec de regular. viris religiosscoeedirur transitus ada 'aior relinionem;ergctissim etiaconcessus cellaturmonialitas, cum videminutrisq; rario milligi, di iid clausura detrimentum non Pam

inque obstat cap. vnteum sco monasteriam transferri eausamni tionis, quoties visita decemi. pin capvistonum,de simoui ubi deincemitur, ut recipiens aliquam ire monasterium pretio sit simoniacub., tamxeceptus quam recipiens ei=ciantur e monasteris'. ut in arctio perpetuam poemitentiam; iat, re ratio est, tum quia expedit communi bono, ut huiusmodi deli epacto puniantur. Tum quia praes

tus textus nullibi reuocatus repo

l 3.- Septimo, licitum esse monsilii exitum, qua dum in pro in monasteri aliqua de musa commose cor: rigi non potest,ad aliud monasteriai

correctionis gratia trassertim communi enim religionis bono eo 'cit monialem fine str it corrigi , Ita Sorbus loco citato; Sa chra n 47 Miranda de monialibus quaest.

r . Maior dissiliatas utrum nialis, quae adeo4ncturigibilis vripsi emendisio; ει correcti 'imGm ipsin sint de religiosis domia nullo monasterio speretur esici, sin σ.νbidsconitur retrusuSori Possit M ... a M. ἰdo ad alium, vel conuentus ad eo- - Respondet Santam lib.s cap, uentii se,ac Ioca sua vitaliter trasis a in rigore elici resse; sicut enim mi absq, lic tia sedis Apostolicae . religiosi virili cirrigibiles eiinpos. Responoo enim nos loqui de sunt cap. cum ad monasterium, α

Person riam translation nou de io, M.ta dostat.Monac nemus moret' cali: in praecitato autem dextu ser

ido est de transutione, quae cum lotc seu replisations honorum lacin. dieaesta Rodriqueet tom. 3. q.baa. s. liba a*p. 'minae. Zerola in prabida sanas infitiat, ita' etiam mornialis incontigibilis in rigore loemendo aetiui posis videtur,4 - . Ego vero arbitro ullam monialem propnex incorrigibilitatem etinxi Episc. I pMinermonialegadfinia Hi posse. Ratio est, tum quia id φsu ει alijapud' praeeitatos Ddieontrae nunquam mequum est. Tum quia Morium Primastari lib.1m a.. mavum. clausur detrimentu m in '. xi da Di ilic

32쪽

spe eua pi licentia, di tunc simul dormiant Hendi ineorrigibilites e merituT. Tum quia par non est , ut quis ex si indelicto commodum, di immunietatem recipiat.Ideo non solum .non

est elicienda, sed potius puniendari in Μonasterii carcere detinenda ne aliis ruime ansam praebeat. Ita Augustinus Barbosa in collact. ictorum in cap. ne religiosi d e regu-ur. & uerendi uimtri Dominus meus Coeinus Rotae Romanae D canus optiui meritus in una Vlim honen.Monasterii, a Nouembris

.. rationes Santam respondeo, en praeeitatis textissius sermonem et o sede uiris, tum aute demonialibus . ad quas non est iacienda extensio, Lutem dum eadem ratio non mili-εe dum aliter monialibus incoreti ilibus perderentionem in earicere occurri potest, ne grauiora in .monasterio in m a sequatur. Is Octauo licitum esse monialia. bus conuecit, e Monasterio exireadrectendas elemosinas conuentui necessarias, dum raber alios commodὸ petere non possunt, seruatis i men conditisnibus praelariptis in. motu Pii ' nti, qui mcipit, eirea. Pastoriae , in inanis mora Gregorii. AIU. qui incipit,μως virg--, ac dentque in quadam Sacret Con-ς tionis declaratione apud et

chium capitolo numero Is .ve

eo s. tit. de Uul. edita anno I s 73 ubi decemitur, ecdeciaratur, ad colligendas eleemosinas non plu-rra conuersas mutendas esse, quam. quae sinet i dilant, nec di iunmtur, vi sint 'atae viri, e cedentesm annos triginta nouem, nec pernomni extra oppida, ubi

bent Monasteria, qtsi de Episco .

uerset recipianturi etiamsi profiteri.

et intra clausuram manere vaelint; Ergo frustra in prie tam casu exe sanaus moniales conuersas a viol

tione Hassuri. dis exeunt ad muligendas nec iurias eseemosina 16 Respondeo moniales conue las posse adhue ob receptam consuetudiuemi si ι de ad.msessionem admitti. Ratio estatun quia in pricistis iuribus non interdicitur simpliciter coauersarum rec tio, sed illarum, quet fieri nolunt verae relugiose , seu quae eIeemosinis colligendis deputatae sunt. Tum quia in o positumextat consuetussi ut tuto seruari potest. Tum quia muli' sc minet choro ut non sunt vestquet sumckntem dotem non habet, a statu religioso excluderetur,quod non videtur Benignet Summi Pomtificis intentioni conis e .' Tum quiasme viri conuersi inreligione

poralium curam gerant, ita equit xi asentaneum est. vi conuersi, qui in ministeria iactiora inem hunt,in Monasteria monialium a malantur. Ita Sancto Ioco citatonum. 9.Suarea tom. φ Te .lib.

allertio, ee alii contra Nauarrum

quissionein fisse prosequitur. II Verum tamen est,hoete re raro fieri posse, rimoniales eo

33쪽

- .idi ad collimas elemosinas, quia

Gregorius XIII. in praecitato motu proprio, ne moniales conueris Emonasteriis exeant,deereuit, ut d umidia pars omnium eleemosinam in quacumq; mundi parte, quacum

lege, dismytione, vel oblititione

pauperibus erogandamn confer tur monasteriis monialiu in necessitate constitutis,& in eo loco existetibus, in quo pridictet eleemosinae distribuendet sunt; mocio tamen pretdictς eleemosau et certis pauperibus non debeantur,aut non sint ad alios usus, quam ad alendos pauperes destinatet i nam si certis pauperi5us debeantur, aut ad alios certos usus distinctos ab alimentis destinata snt, non possunt monialibus tradi,

ut cimstat ex praecitato motu Id emisque obseruat Nauari consi. 8. num.

a. de statu monachri alibi Saneheet

loco citato nu.s6. xs Nono innrmitatem non contagiosam,qua monialis ita detinetur,viab ea curari nequea dum in m nasterio existit, non esse iustam, lesufficimuem Z monasterio exeunia cauisam, etiamfi huiusmodi infirm tas vitae periculiam ipsi moniali afferat. - est , Tum quia hic casus non excipitur in praecitatin decimtis, nec est similis pricedentibu v, in quibus ob communem monialiu.utilitatem facultas exeundi conceditur. Tum quia magnum hisc damnum Eansuret sequeretur; cum enim uiorbi periculosi frequenter contino ,ec atadens sit monialium ἡ elaust exeundi desiderium, 'pius c finge tuT causae egrediendi, sipia usque exeundi facultas cum magno alausuret detrimento , et spiri i-arum monialium periculoconcederemi :Prsertim cum indici α.eiles sint ad iudieiuni& attestacto nem de grauitate morbi faciendam Tum quia sicut probabile est C

tusianos ob conmune religionis bonum, in abstinentia a carnibus coaesistens, obligari possis ad abstinentiam a carnibus, etiamsi medici italarum elam ad tautem corporis necessarium esse duxerint ; ita etiammoniales ob commune ipsarum bonum, in clausura eoninen ad clam furam obligantur tempore infirm ratis non contagiose, etiamsi exitus d monasterio alioquin necessarius ad salutem corporis censeatur. Ira Zerolam in praxi Episcop. parte a verbia Monia les ad finem, Rodrim

sura casa sad finem Gutierre q. noni rap. 34. Miranda demonia liboq. art. q. Corduba in addrtionibusad compendium sub finem vers notandum, Barbola loco cit

to num. m. Cenedo eollere sextum Decreta ut aiast alirquam.

Αddunt tamen, Rodii m Ibeo gitato, vers. sed advertendum, ecSancheE loco citat mim.qa. Gene' 'les, & eorum visita res optim 'iure posse eos non punire, qui iacui, vatem egrediendi eoncessi rumin

Pore nasmutatis ericia si reum; enim Classici Do res oppositum

lamentiam teneantur, non vado

tur poena digni, qui eam sententia lectantur: Pinna enim supponit cui

34쪽

qui classici Doctoris opinionem noerroneam, nec reeres ata sequitur.eto obiicies primo lex humana

non obligat cum vitae pericula, E mmoniales non tenentur ad clau- ruram tempore infirmitatis, i m currere nequcunt, nisi se ad alium locum transferant. Respondeo legem humanam non obligare cumulpericulo,quoties illius obseruantia necessaria non est ad commune

honum, ut pater ex dictis de legibdide censuris; clausura autem --niat uim in tali euentu necessaria est ad eommune bonum ipsarundo obiicies Iecudo Gregorius XIII. testemuarro loco cinuo , priuilegium quibusdam monialibus exeunda concessit, quoties exitus ad ill rum saritem iudicio medici necessarius esset . Ergo si im est, licituesse monialibus egressum ad tuendam vitam . Respondeo negando consequentiam, nam ex antecedente potius inferri debet non liceremonialibus, tempore infirmitatis no contagios e claustro exire absq; Summi Pontificis licentia, &priui lagio; siaut enim illis monialibus nolicuit sine priuilegio Greg.XIII .exi Te,ita neque aliis sine Summi Pontificis faculiate licebit. Obiicies tertio , si moniasis ab aliquo inuadatur, ει vitae periculii

alia ratione euadere nequeat, qua exeundo, licite e monasterio exire Potest, ut eom muniter Doctores istentur. Ergo etiam licitus est egresius tempore infirmitatis, in qua corporis salus desperatur, nilimoni us exeat*par enim ratio videtur,&νarum refert periculam vitae ab emrrinseco,vel ab intrinseco proueni- , mullam in utrove casu tue

propris vitet tutat rus auferri quin

Respondeo negarso consequentiam. Ratio dis itatis est , tum

quia Fericulum extrinsecum raro contingere potest ; consequenter, Concesta tunc temporis egrediendi facultate non veritur via violationi clausurg, quod no accidit in casamor: snaturalis, qui cisi frequetis mus sit, no censetur sufficiens egredi edi causa;alioquin via egrediendi nimium aperiretur.Tum quia diam mors ab extrinseco inferenda est. monialis duplicem habet egrediendi causam. Prima est, ut euitet peccatum volantis sibi mortem inferre. Secunda ut vitam Propriam tueatur, in infremitare vero naciaratis eunda solum subest euadendi causa-Τum quia mors, qui ab extrinsem, di violenter inferenda est , naturet nimium exosa, S dura est; cons venter tunc temporis maius homini ius ad impediendum huiusmodi mortis genus inesse videtur. tres secundo, Vtrum moni lis,quae titulo morbi contagiosi,aut incendi j, vel ruin stotius monast

xii, antalia de rauia egresta est, i eneatur sub mortali , statim finita egressus causa, se ad monasterium

recipere is

Respondeo reneri statim ae m raliter potest. Ratio est, Tum qina sic decernitur in cap. perieuloso. 8- verum de stata regularo in s. de rivmotu Pii V. qui incipit Decori, Maestiti, ibi , sia nee in editiis ea si

bas , exua ista monaruria, nisi adneces sarrum tempus δενε licet. Tum quia, cessante causa dispensationis celsa

dispensatio, ur docui in tractatu de legibus. Ita Rodri Mea quaest. .

35쪽

monvista qui' Lar s. pereati Mim mortalis eram nore sub finem Colletior. Briuilem verso .esse . Ita Saneheg Meo citato num ingredi , s . Momnus ramosa S g. ini unum, vestiuos ebreue M. ic.&potest. Episcopi 3. parte spatium putat.

Dixi, statum moraliter potis. ωum revertitur , vel ad Monast ut ostenderem non teneri statim trim, cuius reformatione pr tenmetaphisiuae, sed moraliter, ut in da est, pergit, non peccare more simili domi de obligationeia resti literi si aliquantulum immoretur, tutionem in trin.de coirin.de Ca- aut a recto itinere aliquantulum d nonico absente in trin. de horis utet, exempli gratia viginti, aut via Canonicis, & deleneficiario non ginti quinque milliaribus,ri sacram residente in trin. variarum tracta- imaginem inuisat , aut consanguiationum; Prie ta enim Ecclesiet neos visitet. Ratio est, quia hoc non sunt metaphysici, sed moraliter fieri non Midetur in fraudem claus explicanda. ret, nec longum spatium censetur. Ex quo sequitur primo moni Ita Sancheχ loco citato n.s It Gulielem, qu adepta sanitate, seu ceo realib. t. eamnic. Mis. ODL ad

sanis causa egressus , breui spatio finem.

36쪽

De obligatione, qua religios uiri claustro

line licentia ς iam vetantur.

IN hae quaestione explicandum nobis est Vcium religiost viri ad cim. suram obligeat , dissu scensura aliquibus in casibus exeundo in.

currant.

PUNCTUM LVinim religiosi viti ad clam

σε αε et sariani violam cs suo in erint.

D Elisa simia teneatur ad clausule iam et alni Ratu, est, atae illis nullo iure indicta fuit. An autem clausura perpetua possit italis imponi,constat ex dictis de legi bus disp. I .q.I ncto δ mum. I Rubi docui, o m non posse a propriis Su perioribus; sed c Summo Phntifice impopi austa eoncurrepte causa , si cςr i t rium nonnulli Doctores

Dixinoi, tenetur ad perpetuamo issuram , ut indicar m ad aliquae clausuram teirporalem teneri, qua tenvs scilicet religiosi sebditi e claastro sine sui superioris It centra, expres vel tacita, praesumpta, vel i te relativa exire non possunt: sic enim colligitui Tum ex cap.placuit is q. Gustro suo contentus, - Dupificissae ap/a Mura vita, mo moasserio mimactas, ec cap. tu

dii r lis omnium religioserum. Tu quia plures casus extant, in qu hus religiosiviri sub excommunicatione: exire prohibentur, quos maiusto punctis proximὰ sequentibus.

enumerabo.

a. Quaeres primo, Vtrumvain tio et rurae in monachis, sim res giosis viris se minalixR-ndeo regulanter loquendo, e tδntum modo

37쪽

linodo clausura indu citur, & contineturin regulis relusiosorum; quae autem in regulis r ligiolarum continentur , praeter tria essentialia religionis uota, obligare non solent ad lethalem culpa, ct religiosus vovet obseruantiam re gulae, quatenus in usu est, & quat nus ipsa regula praescribit. Ita

uarr. in cap. statuimus, comment M. de regular. num. 29. fc seq. Miran da in Manuali praelatorum I. Parte q. 32. art. I. conclus. I.& 2. Contra Suarer tom. q. de relig. lib. I. eapri. num. . S seq. asserentem hanc obligationem respectu religiosi ex suo genere mortalem esse.

Dixi regulariter loquendo esse tantummodo venialem I quia per accidens, ratione alterius ei instantiae, fieri potest mortalis, ut stuis claustro egrediatur, ut extra

lud diu,& quasi stabili modo vivat

contra praelati obedientiam, aut si noctu iureiuὸ egrediatur; egressus enim noctumus, iuriiuus, est ea sus reseruatus in decreto Cleme tis VIII. de casibus reseruatis rei giosorum casu tertio, ibi, noctuma, i in funisad monasterio inam non animo Aponatandi facta,casus autem reseruatus arguit grauem obligationem , quae tunc inducitur, vet inducta supponitur , ut bene in hac' parte Suarea loco citato num. 3. Quaeres secund5,quid requira tur, ut religiosus, exeundo a mona sterio, immunis sit ab omni culpa. Respondeo requiri licentiam superioris expressam, vel tacitam, ut si 'pra dictum est, iuxta praescriptum religionis: hane tamen licentiam superior licitὰ non coneedit, nisi . aliquam illius concedendae causam

habςat, quam ipse iustam pro suo

nerimtest, ut quaelibet imis causa sussiciat; eum enim obligatio clausurae leuis sit, leuis etiam causa sufficit addispensandum. Ratio autem, α cur aliqua causa requiratur, des mitur ex restilis generaliBus a me

traditis de .dispensationibus; quia superior hon potest in lege dispensare sine aliquaisnsa. Quamquam,

qui e monasterio sine aliqua causa egreditur, superiore sibi iacialtate faeiente ilia siqvaecausa nisn est reus poenarum, quae imponuntur exeuntibus sine licentui,quia

itam concedendo sine cμ sa. quam religiosus inferior induretino superiorem ad praedictam lieentiam sibi ne causa concedendame cooper tur enim peccato siperioris ala N uami de Miranda ocisest. Sinoctiso de religassici. cap. 6.

de legibus disp. I.q. aluncto , et Ex dictis colligimr, religiolanti' ui iuxta de causa extra monasteriuegit delicentia sui R dilati , tutum

esse in eonscientia, rsi reman extra monasterium eastis vrgentisn ecessitatis, sui, vel sutorum, aut i

sa, iuxta prudentis superio assi trium;dum enim in iure non dete minatur,'quaenam eausa ad

finiendumiustaeenseatur, illius terminatio mentis arbitrio tre linquieor. L. cff. dedare deliberaui edi, M cap. d. causis, de Grec. do iei . tia ΠΑ. Vt m vero in quis ab lefessu religi6his abitinere, aut si vel teneatur religione egredia subueniendum parentems, aliis M

38쪽

Punctum Primam as

diti vimineis hi nὸemtate consti deferre, eluun in ieri , & incita

tutis constat ex diriis de legibus mitate eap. Sanctimonialis dist. I3. dispaR. unica puncto Ammari cum acopo VrduzGaasaxo. q.a. quan Sanchra, Reginaldo, Aetorio, di quam praedicta iura non continent his, quibus iade Mirandam loco rigorosum praeceptum; consequenm

citato art. .ubi etiam ar. . & 6.oste ter monialis mortaliter non peccat

utrum religiosus degere possit exuendo habitum absque animo extra Monasterium, τt alicui henesi Iam desertai,nisiobstet regula oblicio inseruiat. . Pns sub mortali,vel alia circunstatas. Quaeres tertio, trem res I tia. Ergo etiam religiosus. sus pomi de licentia sui Praelati e tra monasteriam manere absq; h SECUNDA PROpΟSITIO.hitu. Respondeo non posse habhu

dimittere absque Ileentia Papae Sa A vitis modis, S multiplieitiamsi habitum dimittere intendat, 1VI occasione clausuram vicia

Φt commodius pareulum ne sit re possunt religios . Primo dimi ii eonsulere valeat. Ratio est, quia tendo habitum. Secundo matris nullus Papa inferior potest, per se nium contrahendo. Tertio proficit loquendo in lacriscanonibus, Ee in cendo vi a mare sine debita Sup iure communi dispensare γ iure au- rioris licenti ut reo adeundo cutem communi lancitum est, ut retia rias Principum inconsulio Soperiogiosus habitum sui ordinis non dia re Nainto accedendo ad studia nominat, eapAt periculos ne clerici, obtenta i Praelato saeuitate . Sexto

vel monachi libaAbi religiosus abs exeundo ad audiendas leges, vesque licentia Summi Pontinois,qua- physicam. Septimo illieitὸ transeu his de causa, dimittens habitum, de do ad aliam religionem. oeiano inialium assumens, ut eum ipso in- que recamando contra prosem dat, subiscum excommunicationi. nem, indeque rasonem exeundi

sum ex Tridentinoselsas cap. 19. atrifendo. Nonis dando volant j finem, ubi interdieitur licentia ri causam expulsoni . Decimo suis cuique resilari concedi oecus a m glando, vel apostatado i religione, tendi habitum suae Ressionis ν Ἀ- cum violatio civisurae his omnibusso multo minus eoaeeda potest sa- modis ongulari quadam ratione incestas dimittendi habitam Religio iure prohit,ita si, de religios clauinnis. Tummia Monachus ad uis. Iuram hoe pacto violantes,po..copatum assumptus tenetur habitu mi es petnas inmurant,

suae Religionis gestare , ut probae Me silis νεμ

Nauaraap.nullam num-8Ioannes tim, di singiude Craee, de statu reliuionislib. r. latim cap.2Aub. 4. Miranda ioco citaa. s. merere Maoc ali, quos reseram puncto sequeri tui s. ubi etiam otandam, an sit exc5- municatus,ves Apostata, si hamita dimittat . Tum quia monialis pro

39쪽

ga. Religiosita risu defer hmtum is sis moniserio excomm leatima inoriis iuxta probabiliorem βου--

De religiosis habitum suae religionis dimi

tentibus.

s. infertur textin , inementi niliabilis dimittendi bisuam. a. Habitum sea religismi quiseram ι

mittere dicatur.3 --omm Deo, in tem -νe habitam sua religinis deferre debeι saltem ex honestatis debito 4. Religio*i a m after o D tens iu- tussuis vestibus non afficitur ex- comunicatione quamuis fugiat absque si perioris licentia. . Amstara fugiens cam Biliis sua religionis lare eommuni non vise

tur excommunicasione.

. Religiositis qui per sementiam perpeoo coceri damnatus est non tua tur excommunicatione fetiendo si ne vestibus.

. Religiosius , qui nudus fugit, avi iasiis femoralibus in excommmicationem ineidis. s. Religiosis exedimmunicationem i currit non stiam dum totum sua

trama

II. Relit in non securrit excommuniacationem ob quamuMι habitus dia sumem.s . Religi uexcusatur ab excommmetiacati e dimittendo habitum ea a seruanda vita, dum per loca Tumebarum, γει inimicorum transeas rus es .is. Religioseus non incurrit excommam cationem dimittendo habitum cas sa alicuius ludicra actionis. IN. Religiosius assumens habitam aheriis religionis mimoris nan incidis in e

17. Religiosus assumeas habitum ait Hus νeligionis contra tanta execm muricationem incurria, licet mulsi Dia res oppositam fretiam. I 8. Religiosus dimittens habitum suar ligionis ignorans p olabitionem n

ineurris excommunicationem. x s. Religiosus dimisens habitam imu ris excommunicatisnem etians mni nam habeaι situm iterum assi menes.' religiores habitum dimittit. verum etiam dum partem detinet alia dia

missa sed ea parte retenta nequis religiosius dignosci.s Religiosius professus excommumc Aonem incurrit in odo habitum nouitiorum, quoties noviiij diueris habitus genere utuntur, Io. Religiosus excommanitationem imcurriι occultodo venes sua reli gionis alis babita sevis imposito. II. Religiosius excommηnicationam i eurrit accedendo ad alluem locum me babitu etiah fueuitatem a suo superiore ad tuam locum accede xo. Religiosus dimittens hiantum Meta

caιionem etiamsi intemsenem ha Heris diutius dimite ausi. 2I. . signatur quantitas ιemporis fius iaciens ad incurrendaru eensuram ob habitus religies dimisionem. 22. . signatur fabiectum istias exeon

municationis.

tur excommunicatione etiamsi

40쪽

Punctam Secundum tinae lautitae disruuendo M. - , religioseum. PRIMA PRO 'OsITIO.

promotus ad beneficia- ipanoebiais incurνit excpinauicano. D Eligiosus professas habitum te-uem dimittendo babiιum sua re l . mere dimittens excommunica

uetur sub excommunicariora hil tam sua religionis deferre. a IIdem die de religiosio ad dignitatem rebatis electo babente promiam die e. nulli v copo subiectam. 18. Religiosus creatur viscopus vel Abbas cum dignitate quasi vistopali

tenetur adhue tribus votis religionisas. Religiosis ad cardinatatus apicem euectus non subi itur excommunia

catoni non deferendo baiatum sua religionis ψD. Religiosus dimittens habitum suar ligi is exeommurieationem incurru , etiamsi Ictuam, vel leges sine superioris licemia ancire non late

dat.

x. 'Vamuis Religksus egredi oossit retento habitu, ecexcommunicationem

non incurrat, ut probatum est puneo praecedenti, nihilominus tabiam dimissis aliqua egreditur,laeo explicandum hic est, primo virum Religiosus habitum dimittens excommunicationem incunar. Secundo virum ouaelibet dimissio habitus suffciat ad incurrendam istam ese

communicationem . Tertio,an omnes, di singuli Religiosi hane ce

iuram incu rrant habitum dimittendo . Quati utrum ubi excommuni-oatio reseruata sit. tionem incurrit, nam ut euagandi materia Religiosis auferatur in cap 2. vr pericuIosa de religiosis domibus , decernitur sub excommunic tione ipso facto incurrenda, ne Religiosus,tacite, vel expresse professus, temere habitum dimittat in scholis, aut alibi, in textu enim dicitur, diminius inhibemus, ne de cetero aliquis, qvamruηPe Relgionem tactu. vel exin prese m lsu, ιη sbuis avi eubi ιμmere ba&ium Religionis sua dimittat ,squis autem horum ιemerarius violator exciserit, racommunicationis incuravise

tentiam ipso facto.

a. aaeres primo, quisnam habutum in hac mareria dimittere dicatur. Respondeo eum dici,clui, habitum deponit ad sic incedendima, vel ad se occultandum;ita ut eo deposiato nequeat Reli iosus dignosci; cuenim in hoc rapite prohibita sit Iaabitus dimimo, utanti vagandi Religiosis subtrahatur, is dici debet fi situm dimittere qui ita illum deponit ad se occultandum, vel inc dendum, ut agnosci nequeat, an sit Religiosiis; inde enim occasionem vagandi arripere potest, in cuius detestationem hic can6 editus fuit;ι ita sentire videntur communiter

Hinc sequitur primo, illum non afficI excommunicatione huius capitis, qui se vestibus spoliar, ut dormiat;vt histrum purget, vel accommoder, ut melius studeat, vel quiescat,ut ludat,ut saltet, ut saxum defera ut liberius, ct voluptuosius pe eet, &c.hic enim non dicitur Labia

SEARCH

MENU NAVIGATION