Spicilegium Romanum a cura di Angelo Mai Synodus Constantinopolitana, Constantinus diaconus, Severus ant., Leontius, Nicephorus patr., Nicolaus I. patr., Photius Ad Armenios, et minora alia

발행: 1844년

분량: 945페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

161쪽

CONSTANTINI DLACONI

que motuum nut studiorum nut voluntatum ratione parre sumus. Constat ergo quod si terrenis notis nosmet vobis demonstrare vellemus, re communi propriam obnuberemus. Nunc quia puram vobis minimeque dicatam vitae nostrae speciem

exhibere voluimus, quodque latet minimeque in propatulo est politiae nostrae in lucem proferre, ut liquidam desaeeatamque cognitionem nostri habeatis, haud aliter id agendum orat quam genuinis veritatis coloribus, eorum quae in vita agimus

162쪽

LLUDAT ID OMNIUM MARTYRUM. II

τε και παραχορος ουὁὲ σεσοῦ ρισμενως και σκολιῶς, καιριως δε μαλλίν τῶν προσόντων γων τους χαρακtTρας ταῖς υμ ετ εραις διανοιαις απετυπώπαμω αὶ κ' ει ὁρκῶ λοιπου περὶ 'ς Θρησκείας ori vati neρ Urel λ-ατε. πο-ασΘε etὰν εξή- rixσιν , 6M Music ἔτοιμα παυζι τω ερωτωντι περι της εv τμινἐώtιθος απολογε σΘat. ια. Τρυς δε προς et αυτα ει arcu, toc ευ γε υῶν tam παρ- ne molimur, et quinam simus, imaginem voliis depingendo. Iam et vos ipsi nequaquam negabitis mimam deteriori eorpori illigatam, tamen huic dominari ne moderari, ne suae naturae praestantia subiectam Sibi materiam pro suo lihilo regere, quamdiu certe dignitatem suam conservat. Si quis igitur non tam praecipuae partis ornamentis glorintur, quam Obseuro earnis velo ceu re magna inisere delectatur, hie v, detur stulto suffragio quod deterius est eligere, et rem creatam honestati anteferre. Quamobrem vobis persunsum volumus, nos neque temere, neque ahSurde, neque malitiose aut fraudulenter, sed tempestive admodum nostrae vitae rationem mentibus vestris quasi typo impressisse. Reliquum est, ut de religione nostra, prout minati estis, quaestionem adgrediam l-nt; etenim nos parati sumus cuivis interroganti de Spe nostra

rationem reddere.

i. Ad haec ludires respondebant: recte vos ea in pretio h

163쪽

habetis, quorum nos quoque magnopere curam gerimuS: Vmrumtamen cur repenter si tum religionis genus, ni quo hanc dogmatum novitatem invehitisi Nam pereurina quaedam nostris auribus obtruditis, avitam de Diis Sententiam eiicientes, Sareulis, moribus, legibusque iamdiu strinatam. Α Diis enim universum hoc ex discordibus Oppositisque partihus colligatur, ne lege veluti amicitiae et Ordinis ad harmoniam con-Nensumque compingitur, atque nd vitae nostrae conservationem et securitatem. Quanam porro ratione ducti, tanto numero Deorum omisso, tribus tantummodo et quidem ignotis Diis adhaeretis a vobis nuper eonfictis et labrientis 3 Quod si trinitatem Homero auctore nominare vobis licet, iuxta illud, trifariam cuncta distineta sunt, haud idcirco Oportet universum hoc secare, et eius quidem partem praelibare, reliquam prorsus abiicere. Etsi enim nonnullis principalibus et quaslcoryphaeis, ceu quibusdam primis cauSis, mundi imperium

164쪽

και παιοαγωγ υ Τροπω παιοευε ιν προς το συμ ρεμυεκβιαζομεν ι .il . Καὶ τίς αν δ ιχΘεra τε, προς et αυτα του. αΘλritas υπ πριγασθαι, ξιλον τεκνοί τε καὶ δρχικοι, μνι etcιουτοις τυας poeta attribuit, minime tamen reliquos Deos a rerum cura Excludit ; immo vero isto suo poemate, ut una de rebus agendis deliberantes inducit, ei convivantes, Simulque gubernantes, et in bello propugnantes, et opem serentes, cunctaque agentes ob quae maximos esse Deos credere Oportet, erratiωque rebus providentia sua ac regimine consulentes; quos ideirco ambire nee se est, et oblatis honoribus propitios sacere. Quapropter errorem retrum, tamquam Stem quandam expellentes, dediscite, veri honestique lumine mentes vestras purgantes, nobisque sundentibus nuscultate. Adhue enim , obis parcimus, insaniae vestri miserti; ideoque et humaniter vo-hiscum consabulamur, deposito imperativae dignitatis tumore, et paedagogi ritu nd ea quae vobis sunt utilia compellimus.12. Atqui, responderunt martyres, qui sieri potest ut benivolorum parentum ac magistratuum loco habeamini, nisi

165쪽

τα, και προς το γε-ες απ ιυσαντα t omina, προς bravdignis nos hoc nomine doctrinis imbuatis apprime atque erudiatis Τ uul interim in re maxima, adeo de vobis magnissee et gloriose sentitis, ut vere tamquam n Paedagogo nos oporteat a vobis emendari: benigneque et humaniter agere putatis, quod non lineunde sed mansuete nos alloquimini. Iam vero qu niam huc usque promissum hoc inviolatum fiervastis, neque ulla animi perturbatione movemini, age nunc simul dispiciamus de re gravissima et momenti maximi, tamquam in statera quadam sermonem librantes, quae ubivis inclinaverit vl-ctoriam pariet, nosque ipsi victorem sequemur. In primis igitur, si vobis plaeet, de religionis antiquitate tractemus. a. Nostra Igitur doctrina tradit, primum hominem, de Entis existentia divinitus edoetum, et summum theologum et sapientia plenum extitisse. Hunc tamen insidiis invidiaque diaboli a suae scientiae sublimitate depulsum, atque ad ter-

166쪽

LAUDATIO OMNIUM MARTYRUM. li T

renas cogitationes delectum, mentis acumen subtilissimum et purissimum sensisse hebetatum, crassam vero quandam n hulam sibi circumpositam quae honesti oblivionem induceret: atque ita claro lumine amisso, de splendido paradisi habita- eulo suisse eiectum. Ex eo tempore nepotibus quidem nonnisi subobscuram et indistinctam theologiei radii lucem, tamquam Per tranSennam, splendescere solitam. Ceteroqui Abrahamum progenitorem nostrum, sapientiae amore praeStantem, multa quidem meditatione ae malore side, quantum licuit, Sublimiorum rerum notitiam comprehendisse, atque imis Trinitatis sanctique nostri eultus mysteriis manifestius et clarius suisse initiatum : cui demum intellectu suo ad maiora tendemti , et res divinas studiosius laboriosiusque scrutanti, myst rium quoque unius de Trinitate personae, Dei scilicet Verbi posterioribus saeculis incarnati, symbolire prae tensum int. Post illum Moyses ad Dei visionem dignanter admissus , a

168쪽

LAUDATIO OMNIUM MARTYRUM. iis

τῶν κα-αρυώ ναμ ceroiv χαριν ἀποσειωμeΘα, βορβορω ὀι καὶ tum habuerunt; lupidesque et ligna assatim in lims transformata Sunt, et Speciem quum libet pro artificum ingenio et v luntate induerunt. Quid ni igitur constanti et temporum Buctoritate subnixae religioni nominii vestrii datis, et heluinis sepositis opinionibus, e identem veritatem umplectimini 714. Undenum vero, dixerunt iudices, dictorum vestrorum deprometis demonstrationes 3 Partim quidem, responderunt martyres, ex Sacris apud nos libris, partim etiam ex multis de vestro numero historicis, scriptoribus , utque philosophis, rei Veritatem po uinus conflamare. Eupolemus enim et Artabanus, Demetrius utque Porphyrius, aliique plurimi, quOSob nimium multitudinem praetermittimus, Moysis antiquitati testimonium dant. Ne igitur, nd imaginem Dei creati, et libberi arbitrii dono exornati, ad irrationalem mentem decliu muS , neque more porcorum conversi, purorum lantium gratiam vitemus, in luto autem et materiali errore volutemur,

169쪽

ο αγαλματων πλῆΘcς κατασκευαζουσι, ποικίλαις ει ρ ῶς deteriora Secuti. I urpe enim re vera est et valde absurdum atque fatuum, naturam mente et anima praeditam, rationis munere ornatam, totque virtutum privilegiis abundantem, in aere et lignis spem suae vitae sui dare, et cum calenta pedibus serviique materia quodammodo lapidem fieri per mentis suae impetus brutos. 15. - Ergone vos , dixerunt iudices, existimatis nos ab aere, et lignis salutem expectnre, et non potius nd providam . quandam et quae cuncta continet xim Spectare, a qua Opu- ma quaeque nobis proveniunt 7 Cur linque, responderunt. martyres, plastae ne statuBrit signorum multitudinem ela- . borant, variis figuris cons matorum, eaque in sanis Pons ) Tolus subsequens tractus a uoltis irgulis distinctus, extat citatus in Concilio II. escaeno, anno DCC. LXXXVII. celebrato, aet. V. ed. Labbei

170쪽

LAUDATIO OMNIUM MARTYRUM. 12 i

. iis dubiorum solutionem postulatis Quid autem tyranni. vestri persequuntur 3 Deitas, quam dicitis, nonne imaginio ius exprimitur 7 Cur ergo nobis tam acerbe conviniamini, . qui in iisdem actibus versamini 7 Quia igitur nobis, o lu- . dices, eriminationibus facile resutandis, de imaginibus ae-- cusationem insertis, age ab hoc quoque errore et ambigvlu tate vos eripiamus.. lG. Nos deitatem, quae simplex est et incomprehensibi-- lis, nequaquam certis formis aut siguris expressam volu-- mus, neque cera nut lignis Supersubflantialem et sine initio. Substantiam honorandam censemus; sed quia primo homini. ab apostatica audacique potentia per suum lapsum de icto, . opus erat adiutore qui erigeret neque enim iacens natura M per se ipsa resormare semet poterat atque instaurare, Ini-

SEARCH

MENU NAVIGATION