Spicilegium Romanum a cura di Angelo Mai Synodus Constantinopolitana, Constantinus diaconus, Severus ant., Leontius, Nicephorus patr., Nicolaus I. patr., Photius Ad Armenios, et minora alia

발행: 1844년

분량: 945페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

CONSTANTIA I DIACO

u ,ασττὶν ανατρεπίυσα, τ τε τυραννις Taθαλ γω μια κρα- η τῶ, μη εξ ἴσου ποια μενη την συμπλοκηυ' του δε λαιστρυ. mico suo sibi incumbente , cuius tyrannide in nonniSi se- . eundo certamine depelli nequum erati ipse creator, unus. de Τrinitate Deus Verbum, sicuti olim creaturae plasmuti . confieieudo nullum adiutorem habuerat; ita ne nune qui- . dein eum corruptam imaginem instauraturus eriit, cuivis. Blii hanc reparationem eommisit, sed sua potentia operanten usus, certamen pro nobis in humana forma subcepit. Η - enim mn eniens quodammodo erat Deo, ut certamen ex nequo eum hoste patraret. Quoniam vero Omnis certatoro tribus modis, aut uno ex his vincere Solet adversurium, . vel fraude scilicet vel lege vel tyrannide; propugnator noω- ter primo quidem P tremoque prorsus omi is, utpote in . ptis nec Sibi idoneis, nee illis ipsis pro quibus agon nebat . utilibus aut pronicuis inam et lanus sal in victoriam purit, - dum improbo in O ndvorsarium superat; tyrannis autem

172쪽

τιας Iristitu ὀὶν ἡ κακlα υτ τρ εγενετο, υρμω Τυσεως cdεύ- σας υπερ υυς, ne vης Ταμεν γαι θι λης, κοτων te, καὶ Θα- in, iv, και ἰθρίζων, και αγωνιας, καὶ μωλωπων, καὶ 2Θρ- ρας καὶ Θανατeυ' ώς αν ἐυ αυτῶ πρ σπάπrevrα ταχρως - irrationali vi , incit, dum sine aequitate luetam initi reli- quum modum praeoptans, certamen legitimo lure patran-- clum delegit; sumensque de lapin natura carnem, rationaliu et intPlligente anima praeditam, manens quod erat, et nihilu proprium amittenS, omnia in se recepit, excepto P ento,u quite hominis naturam constituunt; neque phantastice in ν earne n pparuit . neque simplici eum dii initate diabolum expugnavit i illud enim dolosum fuisset et quasi timidum, hoc vero turannicum et 1 iolentum, haud ni iter quam lapsa natura indutus, summo iustitiae iure eum qui dolo vicerat vicit, primo quidem per omnes, nitaque pepcuto, humdmus PM Sion , quarum mater malitia est, naturali lege incedens supernaturaliter, per lamen dico, et per sitim, per labores, lacrimas, Sudores, ligoniam, et ulnera, fragilitatem denique corporis atque obitum; nempe ut haec in se indidentia cito deStrueret, veluti arte fusoria omne super acuum et Spurium

173쪽

CONSTANTINI DIACON

υρῆυ ε κρυες επινε, ηυτα πρ Θευ te νυν λαβοντες cυζυ, τοιαυτα γραξειν ε Θοκιμάσατε; excoquitur, et hominum generi omnem maculam abstergeret, atque in eum, quem Bnte casum habuit, statum restitueret. Postremo ex mortuis resurgens et in caelum conscendens, dinnuo se ludicem venturum denuntians, certam eorporum re- Surrectionem , et perpetuam eiusdem naturae imputribilitatem hinc nobis essecit. . Hunc itaque secundum illam in qua nin- paruit formam, et in qua cum hominibus Versatus est, nos. imaginibus repraesentamus, memoriam patratae ab G -- . tutis hoc divino typo refricantes; non autem, ut vos laetu tis, varias formas oeulis obtrudentes, figurasve pro libito. confingentes . . Apud vos enim alius est harbatus Deus, alius semineus, alius hermaphroditus, alius iam provectus et luventutem praetergremus, alius aspectu adhuc florenti: atque ut summatim dicamus, multiformes ac diversae a vobis Dem

i) Sequens particula recitata suil pariter in conc. nicaeno II. l . cit. ut iliximus

174쪽

LAUDATIO OMNIUM MARTYR GN.

17. Etsi Deorum sormae, responderunt iudices, variare in imaginum specie solent, attamen divinior quaedam nobis tradita doctrina est, quae ad veriorem sublimemque mentes nos uas theoriam elevat, utque ad archetypum ducit, neque nos sinit ad materiae vilitatem trituramque delici atque dispergi, aut colorum varietati inhaerere. Sed hane doctrinam vobis pandere prosanis et alienis neque fas neque plum est: verumst initiari et mnsortes neri sacrorum nostrorum nusius, euneta vobis revelabimus, nihilque areanum habebimus. Nam quod alium quidem seniorem, ullum vero iuniorem estin mus, par vobis sententia est, qui patrem filiumque appellatis: constat enim, parentem et intelligi et esse ante suum natum.18. Mis haee, dixerunt martyres, ut ex vestra quoque sententia Dil per tropum atque phantasiam humana figura

175쪽

cur cynocephnius singitur Deus, et corniger, et pani Sc , et semiser, et hermaphroditus, quum rerum di inarum ideas, etiam Sei Siles, oporteat rese dignitate plenas, nisi sorte volumus in salutis speratae summa perielitari Vere enim impium , et rationalium hominum minime proprium, turpibus symbolis Deum designare, et caninum aspectum primae meliorique nnturae imponere, et adversus providentiam latrare. Tum vero seniorem ac iuniorem Deum dicere, detestabile ii bis est; id enim temporalium creaturn rum proprium. Anturae autem initio earenti et sempiternae nihil ad nostram rationem inest: quippe Deus supra omne tempus, principium, nique omnem quae intelligitur in creaturis proprietatem ret, etiamSi humanis appellationibus hune haud opportune aliquando nuncupamus, ob nostrae naturae infirmitatem. Neque igitur pater

si in Similia fore dicuntur de singulis ethnicorum illis a mari re 'liry- Muillio in actis eius a Varino pt Armenio conscriptis, apti l Νtiri iam a lilium 25. Octobr. T. V. P luέυ-lo .

176쪽

sine silio, neque illius sine patre cogitabitur, si certe decora nee salsa ratione uti volumus; sicuti nec ignis sine splendore, nec sol Sine radio est: ut in brevi imagine proeulque a veritate distante, quantum lieet, incomprehensibilia illa speculemur. 19. Cum itaque sine initio Patrem dicimus, oensempiternum confitemur etiam gessitum Filium, ut pro dentem n P tre sanctum Spiritum. Neque enim nequum erat, ut Verbo et Spiritu Grentem Deum contemplaremur. Has haud fluxas in Deo potentias dicimus, neque ut in nobis contingit dissolutas, Sed ipsi substantiae inhaerentes credimus; et distincte quidem quod ad personalia idiomata adtinet, coniuncto Butem Peu in una natura ne deitate adoramus. Etenim in simplici substan-l in Pt incomposita, Et quae nullam conversionem patitur, nemo sanus dicet, et genitum, vel procedentem in primitivam causBm commutari. dam quod est simplex, nihil heterogin

177쪽

neum ullo prorsus in se modo unquam recipiet: Secus, compositio quaedam in eo cerneretur, atque a sua simplicitate decideret. Quomodo ergo proprie divinum, quod in allud convertitur ne mutatur 7 Quomodo rursus alia perficiet, quod aliis indiget ad suae universitatis complementum 7 Postremo tum generationis tum processionis modum , cavete ne scrutemini, vel materialiter humiliterque cogitetis. Si enim incircumscriptus est Deus, invisebilis, mente ineomprehensibilis, infinitus, et M a carens, qui fieri potest, ut eum in nliqua proprietate sua rimemur et discernamus 3 Atque haec est rima Patrem et Filium ac Spiritum sanctum theologica npprime de- stultio et doctrina, brevi verborum ambitu demonstrata. 20. Atqui apud nos quoque, dixerunt ludices, in personis distinctis una deitas intelligitur et creditur. Ver tenus quidem , responderunt martyres, hanc vos Opinionem gerere non negRmus, sed ulterius minime progredi: reapse enim longe a

178쪽

γυμνον καὶ ci v αγαρακαλυ τρυ τὸ τῆς ἐνΘεικνυμενους Θυμρειὰ , γεγονυρτερ v, ε καzα το συvnΘες, ε ξεπιπι- κοτω, δίκην ἐμβοῆσαι τοῖς Gληταῖς καὶ qavat, ως ρυχ praemetorum Verborum sensu distatis. Quomodo enim unum illud sit, quod mutuo rixatur et pugnat, et in unomalia ne Seditione versatur, et aliud dominatur aliud nutem Urannidi obtemperat 7 Nam litanica bella, et Deorum apud Dium pugnae , et libert a Saturno vorati, et Patris expulsio ne vincula, et dixtin potentia in dynastias, et regionum sol titio,

haud intelligimus quo Meto unum eundemque Deum esse patiuntur. Mitote igitur vos errore vugari; liare enim sententiae vestrae oratio, veritatis reput Sa viribus, prorsus concidit atque evan cit. 21. His auditis, Urannici iudices argumenta invictorumn Rrtyrum non serentes, hypoeriseos personam abiecisse dicuntur, et corporum habitu, ne vultuum motibus, nudam inlaetamque nnimi iracundiam significantes, elatiore ae Solebant Me, et dementium instar murtyribus inclamarunt dicentes: haud vos pro laeto absurdae huius orationis, sed nos potius

179쪽

blasphemine in Deos auctores sumus, qui benignitate nostra vesaniam Vestram nlulmus, et quod ius lusque est eorrupimus, dum vobis et morum et hominum infestis hostibus audendi mplam dedimus. Inest quippe vobis v ordia et insania cum lingua loquace, quae et congenitam habet omnigenam fatuitatem, et nihil plum eloqui potest: praeter quam quod effrenem unimum comitari solet inconsiderantia, et audasia in subitos motus erumpit, laciliusque ignem a comburendo cohibeas, quam os temerarium novitatis flabellum. Sed iam intentum vobis iudicium, et impendens periculum, manumque vindicem extentam adline et elatam videntes, quae naturali clementia et misericordia ad poenam torpet et disseri, omissis tot contortis labyrinthi iustar sermonum umbagibus, ct opinionibus ad praeeipitium ducentibus, in regium tritamque iam gressus dirigite, idest Diis iuvietis sacrificate, quibus

180쪽

communiter ab universo hominum genere honor et gratia debetur, benivolentiae nomine erga illorum providentiam: denique et augustorum imperatorum lussibus obtemperate. Senis enim immortalem poenam renuentibus esse prolis si in n. 22. His dictis minime territi martyres, sed ut sit in luetis excelsitatem animi nobilitatemque ostendentes, ut implorum tumentem iram parumper sedarent, mentisque aperbitatem Idinirent, modrato modo, firmo corporis habitu, temperataque u e responderunt: quod vos iudices dieitis multiloquium , id nobis necuratum et valde prosleuum indidit vestrae salutis umor. Praetor quam quod et vestris interro tionibuS OngruDS Oportuit nostros esse sermones: neque enim de minimis rebus suit inter nos dialogus, set instituta OhiScum disceptatio. Nunc quia v ordia honesto praevalet, et Superbia vobis mentem inflat, nec recte eommovemini; dignamini breviter

SEARCH

MENU NAVIGATION