Ioachimi Perionii benedictini Cormoeriaceni De rebus gestis, vitisque apostolorum liber

111쪽

v rT A. in rem haleret,nec confideraret, se ab illo contendisse, τt angelos suos ad ipsius pernictim exiti, que mitteret, quos ipse ne in illum impetum facerent vetaret. Clamare etiam tumca daemones ,rogareque Iacobum, γt Hermogenem sibi dederet, de qua ita consulerent, τι illius iniurias, sua incendia ulciscerentur. Iacobus eos rogat, cur Philetum qui aderat, non arriperent: cumque illi negarenaxet formicam quae in ipsim cubiculo esset, se posse contingere, ipse Philetum docuit, discia plinae religionisque noIirae esse, bene mereri de iis qui male δε nobis meriti sint. Itaque eum iubet Hermogenem soluere, qui ipsum minxiPset : ct qui xinctum a daemane ad ipsum te

trahere conatus Q t, liberum solutumque eum dimittere, Soluι in Hermogenes primum abierim stare coepit: deinde cum ei Iacobus potentiem abeundi qua vellet,fecissct, quod negaret disciplinae no ira esse, quenquam ad eam inuisum traducere ,se ille daemonum furorem n e Git, ob e imque causam minime dubitare, quin arreptum se illi Lucrps suppliariis necarent. . portoim eius vicem dolens, illiscipionem, quo ipse in itinere τti solitus f-set,tradidit, eumque bono esse animo illo comite iussit.Agagna mis illo in bacillo inesse rufa eLLVt enim domum Hermogenes. enit, idudque suit. Er dscipulorum starum ceruicibus ap-

112쪽

p6.it,repete totus mutatus est,coquisitos etiam tunc libros qui de magia scripti erant innumerabiles ad Iacobum pertulit, eUs aequo animo exuripassis est. Hilicse ad apostolipedes abiiscere carpit petens ab ea maiorem in modum, vepaenitentem reciperet, quem inuidentem oe Obtrectantem adhuc tulistet. Iacobus qui ignoraret,quo id animo consiliόque faceret, respondet, Si xere oe ex auimo ipsium actae ad illud tempus vitae paeniteret, veram eum misericordiam a Deo meniamque esseco cuturum. OG quae ille, Tam,inquit, veram Deo poenitentiam offero, ut oe omnes codices meos qui malis artiabim referti erant,viscis,abiecerim, oe omnibus inimici artibus nuncium remiserim. Ouod eum apo solus ab eo accepisset, imperauit isti, ii id iam verum esse doceret ac proteretur,quo Valsum esse asseueran et,siimulacrum quod vener retur, ct a quo oracula se accipere putaret, in partes diuideret ac comminuere pecuuias quas malis artibus quaesiuisset, in res bona profunderet: vi quemadmodis Diaboli filius eum imia aia fuisset, Dei iam flius Giceretur,qui qu tidie in ingratos benesta conferret, in obtrectatores clementem se praeberet. Si enim tu, imqui cum in Deum impie ta multa feceris, ipse contra multis te bovis assecit, quanto tu refuturus est benignis si magus esse desieris, σbegi: Ubi ei aratu Iu ueris esse Maec atq-

113쪽

VIT A. 69 talia cum Iacobm dixisset, ita Hermo tenes sim praeceptis paruit, τt persecta absilutάque miram quae deinceps in eo fuit ad mira inusitataque opera perueniret. Iudaei cum noumTmogenem modo,quem inuictum putarent, . verumetiam eius discipulos oe amicos omneis

in Christi fidem Iacobi oratione traduci reciapsque animaduerterent, Lasia ae Theocrito centurionibus qui sum illo locispraefuisse dicuntur, pecunia largitionibusquepersuaserunt, ut eum in mylodiam traderent. Orta autem seditione, ut fit,in populo,eum educi e cuyladia, audiris quemadmodum lex iubebat lacuit. Eduelum Pharisaei rogant,cur Iesum ChriLlum homine quem inter latrones in crucem sublatum esse co-saret, public. laudibu/ ornaret. Ipse cum eos brahaeflios appellauisset alte petito exo

dis, hoe Abrahae a Deo promissum esse dixit,

fore ut nationes omnes illius seminis, id est, pο-Herorum haereditatem adirent, semenque illius non in Ismahelequi una cum gara matre

eiectus fuisset ,sed in Isaco intelligi, cum hoe

Deus ipse declarauerit his merbM,In Isaac πο- eabitur tibi semen. brahamum xer. amissi Dei appellatum esse ante quam praeceptum de circuncidendo praeputio a Deo accepisset, antequamsabbatum coleret, antequam legem ulla diuinitus latam cognosceret: eumque amicitia

cum Deo coniunctumfuisse, non quodpr phili

114쪽

δεἰ earnem ἰοβ circuntidisset, sed quod Deo eredidisset, cum praedixisset, ad omnes gentes risu feminis venturam esse hareditatem. Quod si braham,inqui gratiam a Deo iniit, cum ei fidem hoc pollicenti ac praedicenti habuit,re te persticuum est, eum qui illi non credat, iniamicitias cum eo exercere . Cumque Iudaei qua-rerent, quisnam esset tam amens, qui Deo non crederet: eum respondit, qui non credoret seminis Grahae haereditatem ad omnes gentes peruetituram esse,qui Musi, Esdrae, Hieremiae, Dani eli, Dauidi, caeterisque prophetis, qui de Chrilii aduentu, morte, resurr bone, ascensu in caelum certissima clari mdque tosimonia dixissent dem non haberet . . Atque

haec omnia Iacobus ex prophetu memoriter cis Uaxima eorum qui aderant admiratione pra- nuntiauit: multaque praeterea exposuit, quae a ChriIl asia essent oe tolerata, ut prophetae praedixerant . inbus commemoratis omniabus, fieri posse negaui quin Iudei qui haec mianus crederent, perpetui ignis supplicio at cui di essent,ae debitas poena. tauri, e praesertim ij qui essent ex Gentibus, in prophetarum sempturis sententi que acquiesceret. Itaque omnes qui circunLlabant, hortatus est, atque monuit, ωι haec ipsa tam grauia i que indigna sc Dra lachvmis Obliterarent atque delerent, Mno Tram, inquit, paenitentiam Deus pro ex

115쪽

VIT A. comta sua misericordia oe benignitate gratam

acceptάmque habeat, ne ea nobΗ eueniant, qua contemptordiu euenerunt, de quibu/ Dauid ita scriberet, perta es terra oe deglutivit Datan, oe operuit super congregatione i ctiaran. cum dixisset,abas permulta in eandem sententiam , omnes ad unum clamare cc

perunt epeccasse, iniuste se egisse: itaque orare, mi ipse quid agerent, praescriberet. Ille eos bono esse animo iubet, admonetque ut tantum credant, vitalique aqua expientur. Erat tum

Hierosolymis Abiathariti pontifex,qui cum tam magnam multitudinem ad Chrini r liarionem fidemq; traduci moleIὶe acerbeque se rei, pecunia ita poliolum in tantam inuidiam odiumque apud Pharisaeos adduxit, xt Iosio scribarum inm eum iniecto iis collum fune ad Herode statim perduxerit. perducta Herodes securiferiri iussit, quemadmodis ex eo libro Lucae,qui secta OIlolorum inscriptus est,intelligi potest, quo in libro ille missos Use milites

scribit ab Herode, qui Iacobum comprehenderent:quo actum esse tum cum primum Iudaiob Hermogenem infeIlo in eum animo esse camperunt,intelligere debemus. Sed adpropositum reuertamur. Cum Iacobus Nemo tu iussu ad locis in quo securi eum feriri oporteret, duceretur, paralyticum in xia, ut Clemens Alexandrinust ite Eusebio in hilioria Ecclesiastica, tradit,

116쪽

2. I ACO B I VITA.ωἰdisse dicitur,oratem vise curaret. Q d cum ipse Christi nominefecistet, Iosias scriba ille, quem eius ceruicibus funem iniecisse pauso antidixi,eo extracto, se ad illiu pedes mst,magnu precibus petens, ut es sibi ignosceret, oeses

cro lauacro expiaret. Iacobus qui hae illum Guino a atu ΔEIum dicere intelligeret, rogare eum coepit, Iesumne ChriIlum,quem Iudaei in crucem egissent, verum Dei filum esse crederet: quod cum ille se credere ιeretur, Ogbiath rus pontifex eum statim comprehendi iussit,e demque mortis genere quo voLiolum, mulcta tum iri dixit, nisi quamprimum or ra. Iacobo se disiungeret ac sic eret,innomini ChriLumalediceret. Sed cum,ut noIbi loquuntur,maledictum illius nomen, ChriHi autem benedictum γοce magna diceret, Lisbiatharus os eius

pugnis cataeums cum Iacobo fecuri feriri lusest. Cum autem verum esset ad locumsupplicuelictorem Iacobus rogasse dicitur, mi ante qu feriret, aquam iuberet Hserri. . lata aqua quaesiuit a Iosia apostolus, num iu ChriHuni Dei filium crederer: qui cum se credere diceret, expiatus es ab apostolo aqua salutari, osculos dato cruce frons illius consignata est. QuibMritepe estis,xterque eadem hora eodemque loco morte mulctatus mi auit ad Chritium VIII. Calendas . rilis.

117쪽

B. IOANNIS APO- ita

Cormaeriaceno auctore.

rodes gladis interficiendum curauit, statergebedaeo patre naim fas a Christo una cum Iacobo fratre, cum in mare saliuae pilicatores retia rescerent, Meatus statim relictopatre re buseque omnibus, se in illius disciplinam,quemadmodum Matthaeus oe Marcus exponunt, Aratu. . tradidit. Inde ex communidiscipulorum nume. Mar. I.

νο ad voLZolici ordinis dignitatem hon rem Christi benignitate ascendit. Eunde Chria Ruspraecipuo quadam amoreprosecutus est sempe quod ex illius libro qui Euangelium infir plus est,intelli potest. Semper enim cum de se sermonem infer proprio praetermisso nomine,discipulum se esse dicit eum, quem Chrιλιι cha rum haberet, quasi ex illa re aduentitia omnes quis esset, intellecturos arbitraretur. -υ n μι est quenqua ab isto falso iactatum esse ex simare,nos verum id esse credere,oe qua de causa omnium charissimus Chrsiis fuerit, Ce-quirere debemus . Eum quidem ipse ChriΠιιι cum remotis arbitru oe in monte mutata fomma initarseia fulsit eius facies,oe 7 horis oleis 'sto pridie quam mortem te ferret, latrem

118쪽

ariauli, semper adhibuit : sed quoniam ct P reum , Iacobum eius Iratrem illius gloria

sua atque consiljparticipes esse voluit, nos ex eo singularem praecipuamque illius in eum charitatrintelligere aut colligere possumu/. vita igitur quaereuda suntsummi huius amoris amgumenta. Duo quidem potissimum mihi diligenter consideranti occurrunt. Vnum quod tu extrema illa caena, ad quam duodecim apori tos adhibuit, cum perturbato more hominum auimo eis ipse praedixisset fore ut unus exeui um proderet,omnesqMe maximo, t par erat, dolore affecti, quem hoc verbo intelligeret, haesitaret, Petrus qui omnia solitus esset audacius gerere,non a Christosed a Ioanne qui bam ess t que sevo sermone Christus signiscaret,quaesiuit,qu. cilicet latum Albi de Christi in Ioannem amore persuaderet, ut facile ei rem totam enunciaturis putaret. eum non fefellit σμnio. Nam cisin Ioannes caput tu ChriIHi sinu,

quod maxima familiaritatis amoriss singularis argumentum est oe certissimum clarisiamu reposuisset,rogatu quisnam esset quem diceret, eum e se respondit, cui intinctum panem iam porrecturus esset. Hinc omnes disciplina nostrae aufctores hominess clarisimi ex Chrisu pectore eum hausisse tradui ῬIZeria maxima, quae initio euangelu sui de Verbo terendum seoim Uu hoc γocabula, id est de Deolis ex-

rum eti

119쪽

VIT A. 61 posivit er enunciauis. Sed non video eur non etiam in exilio hae multάs plura alia ei pate-

seri ostendique potuerint. Utque hoc quidem

unum argumentum est. uerum est eiusmodi Cum ChriLlussalutis omnium no rum eausa

erucisuffixus, Maria matrem Ioanems disciapulo quem diligeret,ad crucem Lutes animaduertisse matriprimum, ut ipse Ioannes auctores, Ioanne rim esse filium,deinde Ioanni, M viam eius matre esse dixit. Christi c3me datis apud Dannem discipulum latum valuit, τt quandiu illa talu mater vixit, eam quibi s

cunq; potuit officiis sit prosecutui. .dsi Chri

sm in hoc mundo moriens nihil matre, quam anui de quo dicimus,matrem attribuit, A riim habuit profecto vel ex hoc uno quam eum charum habuerit, intelligere posumus. Nec miarum videri debet,si matrem Ioanni moriens co mendauit,cum virgo terque permaperit. Hine etiam plerique praecipui amoru causam ducunt, quod virgo tum esset, cum a Christo vocatus accersitu que est, ct in si cepto castimoniae seruandae consilio propositoque permansit. admodum autem singulari quodam ac praecipuo amore Chresus in eum fuit,sic ipse Chrimum prae caeteris amauit. did hinc intelligi potest,

qui cum Christus tertio quam in crucem actus

esset die excitatus ab inferu ,sepulcrum in quo humatus fuerat, prima luce vacuis reddidisset,

120쪽

Ioan. 2 o. quaedamque mulieres .in tu Maria Magdal ne , sepulcrum me Chrim corpore reperissent, Maria βIagdaline ad Simonem Petrum nil adhue Ioannem, eisque dixissublatum esse e monumento dominum, nec scirese ubi reulocatus esseri ut id cum illi audiuissentsine mora ad sepulcrum sibi eundum esse censuerunt. Currentes autempra desiderio ma pri,non simul eodemque momento temporis peruenerunt, sed Ioannes anteuertit . priarque ad sepularum ingressus s. Νο M autem id quidem dubium, quin hi duo Christum charissimum habuerint..dsi Ioannes hocsua ossicio Petro in Chiasi amore non concesiit,sed eum superauit, certe Luc. 21. omnes facile misit. Hunc Chritius ina cum Petro misit,quisignificarent ei quem vellet, mpud illum se una cum discipulu agnis paschalem esse comesurum. Astra erat in eodem agnos .ndi Christi solertia 6 ratio. Na cum Chria Ioan. 2I. Rus ab inferis excitatus, Petro, Ioani,Thomae,

aliisque discipulis picantibus se in litore maris Oii odisset, quaesiss tque ab eis ipsium ignorvi bus num quid coepissent,illique se quicquam caepisse pernegassent, atque ille anclor eis fuisset.

τι rete ad nauigi, dextram mitterent, missύque reti tatam vim piscium coepissent, ut trahi pramultitudine nonposset,eis etiam tum tanto edi- . to miraculo ignotus fuisset, nis Ioannes Petro dominum ese dixisset. Itaqut Petrus cum ille dominum

liti

lutri

ses ti