장음표시 사용
111쪽
fugit, quam ver4um 100: iuvat ire cum Virgilio Aen. l. 27 es. Stat. Theb. I. 616 et Sen. Ag. 435 . Inoomportam hanc rem habuit Maalandus Ρraes. p. VIlI. sq. cui quidem satius fuerat vel hoc proponore: illo severus
- nostrRe COMOScat vulnera curae). Juvat etiam hoe Mycoro a Grammatico ris. Barth. Adv. XXXVII. 13 p. 1692: isStatius: ne cinno latuere patrum supplexque profatur positum esso versum Τheb. VII. 154: Neo causa o Istruero Patrem. Quod supprest: sententiarum ordo videtur hoc postulare, ut quem loci Un occupavit vox t stmon, is reddatur voci tantum:
Tantulia ille severus. Quisquis is est, nostra eognostat viseera causae.
Ut Thob. IV. 761: Tantum roduces det flectere gre sus. XlI. 203: No tantum revocato gradus. Achilli. I. M2: tu tantum providus astu Tende animum vigilem. Virg. Aen. VIII. 78: Adsis o tantum si propius tua .numina firmes ubi Wagnorus p. 189 haec adscripsit: tantum optantis hic est, ut alibi; VI. 74: laliis tantum ne carmina manda ). ovid. Trist. I. 1, 101: Tantum ne noceas, dum vis prodesso, videto. Marius Am. Il. 15, 18 p. 446 sq. Doug. Remed. 714 p. 76 I. Ea autem mutatione nihil aut facilius aut frequentius osse testantur et Arnigenius Plin. Pan. 8, 2 p. 44.
Drahenborchius Liv. IX. 12, 6 p. 101. Oudendo ius Apul. Met. IIl. p. 214 et Heinsius Ovid. Rem. 423 p. 7 . Burmannus Her. IX. 119 p. 130. Cortius Lucan. V. 102 p. 580. Arnigenius Sedul. II. 190 p. 124 sq. Lachmannus Prop. IV. 4, 3 p. 244. add. Carm. de Phoen. 3. Martiat. IX. 46, 4: Dum tantum aedificat. Pllarim. codd. tamen. Coripp. Jo. II. 10b: Sed licuit
timuisse tamen. Triv. tantum. Claudian. Eutr. I. 420: tutum Mentis pignus. Vat. sce. Pal. Farn. Roti. tantum. Vat. duo tin. Alia in Cinnae Propompi. D. 3 explicando
112쪽
ΕXponam, qua via ac ratione in hoc loco emendando progressus sim. Quum in editis libris omnibus invenissem: mercatus Ι'haria de puppe loquaces Dolicias solaquo in ea re a reliquis dissensisso Marhlanduin Duebnerumque at mechium vidissem, quod do Heliasii Ovid. Mel. VI. 56 p. 450 sententia Phariae pubis commemorationem anteferendam putarunt, in codicibus vero Domitii ot Lindenbrogii ot capi lupiano ot editt. Parm. et Rom. Aodi tuas, in Rohdigerano Ediluas, in Vmneto exemplo Ede tuas extare compertum esset, doli
eias in hoc loco ut intelligi sacile credidi, ita plano percepi ipso nomine ut ab Ovidio Trist. I. 2, Ν0 et Quintiliano I. 2, quem cum hoc Statii loco composuit Wernsdorsus Maximian. Eleg. V. 110 p. 372) non
apppilatas fuisso. Nemo enim ad persuasionem apposito demonstraverit potuisse vocem notissimam et maximo
bendi temeritatem, quae cum multis in locis tum apud Martialem I. 7, 1 in Florr. Voss. et Columollam I. Pracf. 14 cernitur: deliti a o, tam prave a Voro detorqueri. Itaquo quum tantum absit, ut Domitius aediluas picas appellari ratus aliquid dixisse censeri possit quem quidem errorem exagitarunt Lindenborgius Geuartiusquo et Maalandus) aut is, cujus haec nota extat in Capilup. adscripta ImhOL Condic. Crit. p. 42 : Aediluas. ispueri aedituis eruditi. N. S., ut fraudem ejusmodi hie subesse saeilo intelligatur, quali ecloga apud Suetonium Ner. 42 vertit in ecclesiam, Gannicus in Canonicum apud Frontinum i l. 4, 7, Xanthus npud Martialem VIII. 21, 7 in cod. Voss. in sanctum et salicta apud Catonem de R. R. 36, 2 in sancta, pectora in peccata in Loid. sec. Quintil. Deel. IV.
12 p. 94, apud Grammaticum do Gen. Nom. 262 p. 48 in Evangelium id, quod apud Nonium Mure. p. 217, 1 p. 147): hNeutro Varro Gallo incorruptum
113쪽
adversus vitia mansit - nolo enim rem in Emendd. Arnob. cap. XI. Anal. Prop. p. 73 inchoatam nune perrexere -, sed quum fraudis genus Acile agnoscatur, investigandum tamen et proferendum est aliquod vocabulum, quod ad istas commenticias aediluas videatur litterarum similitudine proxime accedere. Quod cogitanti subiit illud Errorum genus reputare, quo primas quaSque V0oabulorum littoras in ipsis versuum initiis positas maxime intercipi solitas esse ot alii docuerunt, quos Drahen-borchius Sil. X. 297 p. 513 commemoravit, et nos Gratii loco Cyn. 179: Acyrusque sic correcto: Naryciusque Electi. Crit. p. 3 sq. novisque jam exemplis ot Statii v. 84. 59 confirmare licet et Silii Ill. 481: isCuncta gelu canaquo Reternum grandine tecta Atque novi glaciem cohibent hac, si quid Videmus, ope adjuvaridi: Stantque et vi glaciem cohibent. Jamquo videbar non incommode reminisci illud Epigramma th. Ρal.
κωτίλα, unde posset perveniri ad στωμυλον Εὐτυ- IX. 187, 4 cf. Hemsterii. Anecd. p. 91 sq. et κωτιλους χυιτας, εὐέ o νας sive loquaces laetitias Fab. et Haverc. Lucret. Ill. 143 p. 499. Arnig. Mamer-tin. Grat. Aot. 29, 2 p. 759 vel blanditias, quum nil
aliud moliendum inclinavit Verius, quum deflexit recordatio permixtarum saepissime Vocum laetitia et no-
Neque enim subinde nihil movebat ea res, quod cum oratione Statii delicias suss sic laudantis: doctum convicia infantem salibusque protervum mirifico congruore videretur illa Martialis professio XΙ. 16, 7: nequitias nostri Ius usque libelli. Vl. 82, 5: ille Martialis, Cujus nequitias jocosque novit. V. 2, 3: Tu quem nequitiae procaciores Delectant nimium salesque nudi, Lascivos lege quattuor libellos. Quid, quod Vocabulum ,, pro lascivia et petulantia vulgo traductum Barili. Adv. XXlX. 14 p. 1383 es. Erhard. Petron. 87 Duilirso by Coosli
114쪽
p. 547 sq. et Gloss. M p. 357. Burm. Ovid. Hor. IV. 17 p. 41 et XV I. 29 p. 245. Burm. Prop. ll. 4, 2 p. 242. Hartes. Chrestom. Lat. Poet. p. 116 sq. Orsili. Araob. V. 5 p. 272 in ipsis hominibus atque adeo in pueris Alexandrinis alg. p. 87), quo genero nullum di sortius suit Rigali. Artemid. II p. 99) et sacetius, poni ejusdem Martialis testimonium suppetebat hoc IV. 42, 4: Si quis sorte mihi posset praestare roganti, Audi,
quem puerum, Flacce, rogare velim. Niliacis primum puer hic nascatur in oris; Nequitias tellus scit dκro nulla magis cf. lil. 91, 4: Huic comes haerebat domini fugitivus Achillas Insignis forma nequitiaque puer. Amri. l. d. 7 Et in hoc quidem Martialis loco, quem perstrinxerunt Pithoeus Petron. 87 p. 547 et Dempsteriis Paralip. Antiq. Rom. ll. 19 p. 393. Ε, firmamentum ci
robur positum est hujus emendationis: morcatus Phariade puppe loquaces Nequitias. Neque hoc quidem verendum esse, ne audacius egisse judicemur, declarat eum ipsa litterarum similitudo ecli tuas et ociutias sic enim, ut hoc asseram, Equiria in Oridii codicibus Iis Magar. ec iitria, e curia scriptum invenimus cf. Emendd. Prop. I. 4 - tum locus Julii Obsequentis CXVIII p. 197: isSulla - magno torrori fuit inimicis. Aeditui Capitolium una nocte conflagravit. quem hoc modo: ,,- inimi eis. nequitia sognitio) si odii ut treconcinnari veritis est, quam hoc, quo Scaliger voluit: aeditui culpasi aut quo Pighius: aeditui incuria aut quo Oudendorpius: inimicis caede edita. Capitolium . Nam Holusium omitto no quilias et delicias in
Ovidii Am. ll. 1, 2 p. 397 permutato ingressum. Qui idem quam incaute Apud Statium quamvis proclivi instituto vid. Quaest. do Tanusio IV. p. 28. Coripp.
Jo. V. 385: deducere puppes Vectantes alimenta suis.
Triv. pubes Phariam puppem jusserit fiori Phariam
pubem quamquam sortasse praestabat plebem ponies. Heins. Claudiati. Rus it. 283 p. 87. Burm. B. Gild. 4l6 p. 232), ot Cinnao exemplo discitur, qui Bithynidam
115쪽
libri Varroni donati originem hoc modo monstravit Isidor. VI. 12, 1 p. 197: Haec tibi - Prusia ea voxi munerana. vicula , si eX iis ipsis, quae modo argumentando exsequuti sumus, manifestum est arguuntque non dubio Ioel Silv. ll. 1, 73: Nec mixtus Pharii a venalis mercibus insans Compositosque sales meditataque Verba loquutus Quaesisti lascivus herum nocuoque Const. . Sap. 11: pueroη quidem in hoc mercantur proca os ot eorum impudentiam acuunt - qui probra meditato standant, quibus locis usi sunt Govartius p. 577. B. et Dempsterua l. d. p. 393. C. F. Et hic quidem intur ipsam hune libellum profligandi sestinationem ex insporatorem ad notitiam maxime pertinontem edoceor. Namque in eXtrema ea, qua Verissimum, ut ipsi visum est, Heinsit inventum pubem commendat Mariuandus, adnotations p. 409. b. haec invenio addita: hEx quo Martialis loco aeque bene legere posses in Statio loquaces Nequitias, quod a Aodi tuas non longius abest, quam radolicias. Ergo hoc quidem in loco veri aliqua suspicio perstrinxerat animum Marhlandi, quae quanto indiscrimine ponenda esset neo ipse percepit nee Duebnorus aut alius quisquam exploravit. Quamquam ipse nunc lMartiale posthabito malui id proponere, quod et modestius dici et a librorum memoria propius abesse videretur:
mereatus Pharia de puppe loquaees Bl a n is i t i a s.
Quod nomen maxime commendabile sacit et discrepantia librorum Prop. IV. 6, 72 Blanditiaeque. Vati. Blandidu-taeque. Perri Blandidulaeque et Da res, quod quorum caritas et affectus isos lis blanditiisque quaeratur Quintil. Decl. d. 7 p. 44), eos ipsos diei blanditias, oscula comprobare posse videor locis Ausonii Idyll.Vll. p. 342: Delicium, blanditiae, ludus, amor, voluptas Bissula et Martialis V. 35, 2: Oscula commendo deliciasque meas, itemque affectus vocari liberos et proximos quosque docueriint Casaubonus Capitol. Maximin. 23 p. 55. Savaro Sidon. Apollin. Ep. Vl. 4 p. 388. Barthius Claudian. Epigr. 33, Diuitigod by Corale
116쪽
2 p. 1075 Ηoinsiusque p. 999. Colvius Apul. Dugm. Plat. ll. p. 252.
Qui do statu hujus versus quaesiverunt, in gummagunt varietate et dissensione. Nam quum inventum essetfamium in codice Potavii quem a Donipstero Ρaralip. l. d. p. 394. A laudatum nominare quum fugisset Oro- novium Diatr. p. 592, fugit nimirum etiam Marklandum p. 410 , simium in codicibus Domitii et Lindonbrogii et oditionibus Parm. Rom., summum in Rehdigerano sit editione Veneta, Domitius p. 575. C simium praeoptavit, cui a Barthio p. 505 ot Marhlando p. 410 resutato savit tamen Duebnerus p. 293: , , simium non esse reiiciondum contenderem, si mensura sim jum St lianis exemplis posset defendi, Ρetavius correxit istingua Samium , dum Nonii et Ciceronis auctoritatem interponit, per duos errores lapsus, quorum Hlerum Salmasti Vopisc. Aurelian. 7. p. 435 doctrina laetus notavit Oronovius, alterum ante Gronovium Dempsterus nec Gronovio neou klando commomoratus, non item Barthius p. 506, Barthius is sales ad suam linguam rodigi voluit hoc modo: istinguaque simul manibusque Protervum, G novius a Barthii, quem silentio ipse transmisit nec post quisquam ab oblivione vindicavit, disputatione prosectus puerum pantomimum is qui lingua sensus sermonemque aliorum graphico roserret , descriptum esse his: lingua simili salibusque protervum sibi persuasit p. 593 probavitquo sic Marklando, is ut emendationem, quam liquet eme perplexam atque inconditam, diceret esse optimam, nisi quod propius esset scripturae codicum una tantum littora mutata lingua nimium: nimium lingua, ob quod supra vocarentur loquaces doliciae, ut Horat. II. 12 nimium mero Hylaeum. - ΤM. Hist. Ι. 3b nimii verbis. Maalandi autem inventum Diuitigoo by Corale
117쪽
propagavit Queckius. Atqui ipsam illam litteram, cujus
mutationem certo et confimiato unimo Marhlandus edixit, nec in aliis locis cum altera dissimillima pomixtam esse quisquani adhuc idoneis exemplis comprobavit et hie
abolere urtiη critica 3 praeceptis vetamur certi6simis. Praeterea librariorum consensum ad injuriam notissimile voci iaciendam conspirasso eo minus credibile est, quod non satis cruditis licuerat Verba ea vel in hanc sententiam connectere niquo explicaro: puerum lingua salibusque nimium proterVum.
Itaque tot ineoptis doctorum hominum nihil actumust. Quorum nemo unus perspexit, unde mali labes fluxerit. Namque illam scribendi varietatem potius, quam divom sitatem, cujus in aliis carminibus plurima inveniuntur documenta, ut apud Martialem XIV. 202, 1 simius. Voss. similis. VI. 39, 9 sima nare. Berol. simia.
Wolfenb. summa cf. Anth. Lat. III. 292, 29 exsinuabat amictus. Vora. exuuia bat). VII. 87, 4 similem cercopithecon. Cannegiet. Avian. I 4, 3 p. 100, id quod fugit Schnoidovinum p. 315, simqna et quos commemorat Heingius Ovid. Fasti lil. 754 p. 215 sq. ios adnot. V. 26 et 24 , quisquis recordatus fuerit vitii genus natum illud per eas sequas grammatici synaloephas et ecthlipses appellant Vinet. Auson. Pros. 10 p. 188. Subsiciv. nostr. Philol.) V. p. 735. Emendd. Prop. cap. V. cf. hujus
eclogae V. 49 verum erat: vulnere at), non dubitabit sic dissolvere, ut verba lingua simium ad hunc statum
revocet: lingua eximium. Nam litteras a et ae ut v. 78 invidia: invidiae. Prop. IV. 3, 40 parca. Lachm. Parcas temere in omni scriptorum genere mutatas quis nescit 3 in consesso autem est et juxta justa sacrum esse Santen. Terent. Maur. Praef. 27 p. 3 cf. Stat. Theb.
XII. 589 justa ira. Ms. Lindenbr. juxta, Aesopum
Ex opum in Voss. 3 Avian. Praef. p. 5, esuritionum Catuli. 21, 1 in Dat. Laur. exuritionum et 23, 14 csuritione in Dat. exuritione sui Amob. V. 28 luxuriantis. eod. vere surientis , Elysias Prop. IV. 7, 60 in Ashew. Duili od by Corale
118쪽
elixas, et cornix apud Avienum cornis et ut alia omittam Valg. p. 174. 50 et Subsiciv. Cap. I. p. 2 indicata, Herculis emeriti hoc enim Verum esse, non illud, quod omnes tuentur: eximii obtinebimus Emendd.
cap. VII. 2 apud Propertium IV. 9, 70 in Neapolitano
Hercule ex terminium, et apud Corippum Jo. IV. 1075 genitrix genitis: is Cum genitis genitrix , quod idem jam video sentiru Nauplium Herm. II. 1 p. 11. Quibus ita expositis primum licet insigni documento ea
confirmare, quibus Marhlandi errorem supra coarguimus: apud Virgilium enim Aen. VII. 496: Ipse etiam eximiae laudis succensus amore in id vocabulum, quod pro vero
venditavit Marklandus, degeneravit in Dorvilliano libro: etiam nimias laudis cs. Quintil. Decl. XlΙ. 14 p. 255
ex nimia cupiditate. Leid. pr. eximia). Deinde suppeditat, quod in medium allatum nostrae conjecturae nou leve pondus addere videatur. Etenim quum Propertii
loco, quem dixi, restituendo intentus hoc quoque dubitarem, num serri posset dicendi genus locce: Herculis eximio nescit inulta esse) sitis, scrutatus et Oudendorpii commentarios Apul. VIII. p. 552 et Heinsii Adversaria IV. 4. p. 595 cum illud cum summa et miratione et jucunditate rescivi Heinsium de hac ipsa Statii ecloga
multa p. 594 - 597 commentatum osse ut frugis plena, ita, ut assolet, Duebnero atque adeo omnibus incognita, tum haec exprompta inveni p. 596: isV. 62. Malim detineas et citius. Mox etiam scribam libenter: Insantem lingua eximie salibusque protervum Dilexi, non linguaque simul. Nam vetusta editio Parmensis lingua simium. Eximie protervus lingua, ut apud Catullum: eximio taedis felicibus metus Haemathias columen Peleus. Quae planissime demonstrant, quantum inter minsii et Martilandi intersit acumen atque artem, suntque recte et probabiliter adornata, nisi quod
geribi oportuit. ut est Silv. II. 6, 97: Eximius licet illo animi meritusque dolorem Solvisti. Virg. Aen. XI. 41T:
119쪽
E gregi usque animi. Stat. Theb. lII. 99: Tu tamen egregius inti mentisque. Claudian. B. Gild. 239: egregius morum cs. Ηeina. 281 p. 224. Vechneri Hellenol. i. 18, 7 p. 178 sq.; nam quod Theb. VI. 15 legitur: eximii regum similo ei, quod est I. 1M: Egregii juvenum, secus tamen interpretatus est Barthius Ill. 472 p. 801. Sed longe dignissimus comparatione est Silius V. 77: Atque hic egregius linguae nomenque superbum Corvinus cf. VI. 19: non patre nitens linguaque. XI. 65: praecellens Virrius ore.
XlV. 3i Promptae gens linguae. VIII. 263: lingua sperabat adire Ad dextrae decus. Virg. Aen. M. 338: Largus opum et lingua melior. Sen. Octav. 885: lingua claros. Markl. Silv. l. 4. 61 p. 203.
Ne hujus quidem versus sententiam quisquam adhucussequutus est aut enarrarit, qualis esset. Quum enim singulae sere ejus partes singulatim quaerendi malariem praeberent, pauci aliqua dixerunt, dixerunt aulam et levia et de iis verbis, quae ad disceptandum essent sacillima. Postquam enim Dempsterus i. d. p. 394. Ahaec pronuntiavit: is in Ms. Petarii egregie praefertur: Aspexi atque unctum genitali carmine fovi. Castigatissime. Nam insantes nuper nati et adhue de matre rubentes, ut Verba satyrici usurpem, aqua abluebantur, unguentis persundebantur, Vulgatam lectionem vinctum Barthius Animadv. p. 507 non deteriorem, potiorem Marklandus dixit testimoniis allatis Ovidii Ib. 235: Membraque vinxerunt tinctis serrugine pannis et Plinii N. II. Prooem. VII.: hab hoc lucis rudimento, quae no seras quidem inrer nos genitas, vincula excipiunt et omnium membrorum nexus, itaque feliciter natus iacet manibus pedibusque de vinetis, flens animal ceteris imperaturum subscripsitque ei, ut solet, Duebnerus P. Disili sed by Cooste
120쪽
293: rivinctum. Fasciis, ut recens natum. Hic quoque ita agnopere desidero doctissimorum hominum prudentiam et acumen. Quid enim Θ rectene et ordine factum est, ut vinctus insans diceretur nulla montione addita aut ptannorum aut manuum pedumque, qua ii ipsi, quorum testimonia interpon tur, non esse Supersedendum putarunt 3 Quid γ rationisne fuit statuere vincto infanti Statium adfuisse cantilena, cantilena autem tali, quales
novimus esse nutricularum dulces arcesse utium somnos Barth. Theb. V. 616 p. 288 8 cui quidem rei commemorandae non hic, qui in manibus est, locus deberi videtur, sed ille, ad quem v. 85 sermonem deductum videmus. At is genitale carmen ost genethliacum, quo se statim ut natus suit, suo puero adfuisse dicit Statius eumque Musis aliisque divis ei rei excogitato praesectis commendasse. Certe sic dicit Barthius Animadu p. 597 similiterque Morellus p. 576. A.: recens nativii e solo sustuli et natalem ejus scripsi noque obloquitur quisquam. Mira profecto fides. Quid enim absurdius proferri potest, quam vernam puerum fere talem fuisse qualem Meleagrum et celebratissimos quosque viros, quibus natis is camina divino cecinerunt pectoro Ρarcae
Catull. 64, 383. Broukh. Tib. I. 8, 1 p. 143. Jac. Philostr. Jm. Π. 8 p. 448. Lob. Aglaoph. p. 790. add. Ovid. ib. 242) aut quali patri suo OXorto Musas non
genethliaco carmino adfuisse , sed dextrum dumtaxat
risisso fingit Statius V. 3, 121 cf. Barth. p. 476. Milach. Hor. Cam. lU. 3, 2 p. 332. Jac. l. d. p. 448. add. Bergi. Alciphr. Ι. 36 p. 216 sq. Ruhnk. Ep. Crit. II. p. 146. Blonis. Aescii. Sept. 664 p. 64 3 Etiam illud explicari voluti, quam apte et probabiliter dicatur tum,
quum Puer manibus pedibusquo devinctus aut in cunis jaceret aut in manibus gestaretur, id carminum genus cantatum fuisse, quo constat principuni ac maximorum poetarum natales celebratos fuisse Schwarg. Mamertin. Donethl. Maximian. 1 p. 78). Sed ut qnnocuitque vol