장음표시 사용
421쪽
niale ita desit, aul Drma, quae alterutram comitatur materiam. salioni Sub condition 3 1olam ret,elut ordinationem ri 2). Per- millit lanion ut in scholis discupletur, quaenam ex his materiis consendii sit essentialis , quaenam inle ratis ; mi ambae essentiatos sint noc no. Id ipsum dieas do administraliono confirmationis, in qua eoneurrunt et manus imposilio et unctio opobabsami in fronte , et ita porro. Iam vero mimquid ex his spe ulativis disputationibus , quae ab EccleSia permittuntur , concludere fas erit, non pertinere ad disciplinam fundamentalem sorinam in I eclosia receptam in olusmodi sacramentorum administration Nomo sanus id dieset. Simili igitur rati no domatrimonii saeram talo est dimerendum. Hac igitur roiecia Oxclusa tuo falsa hypothesi de separabilitat confractus ot saeramenti in coniugiis christianonim , nequitamplius habere loeum illatio oratoris : expedire ut Separentur. Praolor a rogito aut reipublicae prodesse non potest independensin ni, Eeolosia : eiusmodi enim independentia in iis, quae ad religionum perlinunt , esset aelus perduellionis contra illam auctoritatem , quam Christus ipse tonstituit omnium omnino hominum matrem ac magistram ri 3 . Respublica, nul regnum si volint eat holiet latum servare , debent Ecclesiuo subess et quo
in spiritualibus parere sicut privati omnes. Christus quippe
1 le) Cf. Benedici. XIV. De synodo ui e. lib. VlII. cap. X. S. 12-lti. HI, Atque hic sedulo animadvertendum est erroneum plane esse principium, quo non pauci pseudo-politici utuntur , ut inserant , Ecclesiam rei pii blicae de here subesse ac proinde Obtemperare , eo quod respublica admiserit Ecclesiam , non autem Ecclesia receperit , seu admiserit rempublicam. Nam eiusmodi prinei pium est contra historiam. Velint nolint eiusmodi hominos . Eeclesia reipsa in sinum suum recepit regnum , aut rempublieam , et per baptismum cooptavit sive privatos sive principeS. I pSa contra principum volunt a. tem regna penetravit per evangelicam Praedicationem. Quum principes admissi in Ecclesia sunt, ut plurimum iam magna suhditorum pars ad veram religionem transierat. Sane quum praedicatio evangelica disseminari coepit. quomodo principes exceperunt evangelii praecones ' virgis . securibus. equuleis omnique tormentorum apparatu ac morte ipsa. Devicli tandem , et ipsi debuerunt eervicem flectere , et eos recepit Ecclesia ad n istique ad sacrum lava erum et cooptavit in filios suos.
422쪽
absque exceptiouo ulla dixit Apostolis ac proinde logi limis
eorum Successoribus : a Euntes docete omnes gent S. . . . docen- tes eos Servare omnia quaecumquo mandavi Vobis, s iisdo
quo contulit polestalem legislativam , eui omnos filii obediro tenontur. Nec valos eoarelatio illa , qua dicitire, utramquo potestatem independentem osse intra sinos suos. Duisnam erit iudex horum sinium Z Dubia , iurgia , quaestiones vitari facile polumini, si respublicae ac regna agere bona fido velint ; non aulom, Si usurpare nitentaverint, quod alienum est. Pare Vero Oratoris nostri, matrimonium quod more divit dicitur , proprio nil aliud est, quam turpis concubinatus ,r prohalus a Deo et ab Ecclesia ; concubinatum singillatim eumque turpem vocavit Pius IX. ut suo loeo vidimus. Itaquo non alio nomine insigniri coniugium illud potest et debet ; nec nisi per vocis abusum potest matrimonium diei, cum tale
ral oliam orator dum putat dari in Ecelesia posse matrimonium verum ac legitimum sed non ratum. Nam hoc ipso quod fidelium connubium Verum est ac legitimum , est etiam ratum: si ratum non fuerit, neque verum erit neque legitimum. Matrimonium ratum potest esse licitum aut illicitum , ac sortasse hoc significare voluit orator noster. Ast aliud ost quidpiam esse licitum aut illicitum , aliud vero esse validum aut invalidum. Duaestionis obiectum vertitur circa validitatem aut
invalidi talem matrimonii pure civilis. Ecclesia entholica docet illud esso prorsus invalidum ubi Τridonlinum decretum publi
Cum canonistae distinguunt matrimonium verum ac legitimum a matrimonio rato , hane distinctionem ponunt ad montem Innocentii III. qui Vocavit matrimonia vera, adeoque legitima , quae ab infidelibua contrahuntur ; rata autem nuncupavit matrimonia fidelium , quia sunt praeterea Sammenis. Ex quo principio inferebat pontifex sapien1issimus , matrimonia infidelium ulpolo tantiun vera , posse dissolvi per alterutrius coniugis conversionem ad religionem christianam ; contra vero
423쪽
matrimonia fidelium consummata , ut te sacramenta , nullo
unquam in casu posse dissolvi sil).
Exindo palet, Ecclosiam tenero quidem uli validum matrimonium verum seu legitimum inter infideles, etsi non ratum ominime vero matrimonium fidelium , quod , si verum ae legitimum sit eo ipso est ratum. 0uid traditum sit, aut etiamnum tradatur in Mademia Τuu-rinensi de iuro canonico plane ignoro. Illud tamen novi non Omnes professores hanc eandem tradidisse doctrinam , nec nisi a quibusdam Sudis apostolicae adversariis ac Iansentanae laetioni addi sis novitales coepisse , quas Secutus eSt, immo et longe praetergressus est Io. Nepomucenus NunZ, cuius perversa
placita Pius ΙX. non ita pridem solemniter damnavit 3 5 .
Addo doctrinam, qua traditur matrimonium iuxta leges unis cuiusque regionis celebratum, quamVis destitutum charactere Sacramenti, Verum esse matrimonium , si sermo sit de contingiis fidolium , esse doctrinam salsam , erroneam et antie tholimm . Τantum vom abest, ut hoc sit manifestum ante concilium
Τridentinum , ut concilium potius anathema dixerit in eos , qui negaverint matrimonia clandestina , de quibus disserit orator , ante concilium Ostra et rata esse , id est, ex loquendi Ecclesiae
1 4) In cap. VII. Quanto de divortiis : Si alter infidelium ete. et hane exhibet rationem : α Nam etsi matrimonium verum inter infideles existat, non tan men est ratum : inier fideles autem verum et ratum existit, quia Sacramenn tum fidei , quod semel est admissum . nunquam a millitur , sed ratum emcitu coniugii sacramentum, ut ipsum in coniugibus illo durante perduret. DKadem serme repetit in cap. Gaudemus sub eodem titulo XIX. Ubi nolandum iuxta Innoeenlium , matrimonium fidelium esse ratum et Sacramentum, quia baptigati sunt, seu ob baptismum 'aeramentum fidei) susceptum , nou autem ob henedictionem sacerdotalem. 115ὶ Totam hane illuviem novitatum , quae postea invaluerunt in athenaeo Taurinensi, et progressum paucis complexus est cl. Avogadro in cit. Op. Doriea delι' istiturione det matrimonis , vol. I. cap. IV. pag. 47. not. si . Eam repetit a duumviris Pensabene et Daguirro, qui sub Victorio Amedeo II. Puguaverant contra apostoli eam Sedem pro monarchiae tribunali in Sicilia. Sub eiusdem regis auspiciis Augustae Taurinorum fundamenta iecerunt novae doctrinae. A Daguirre adsciti suerunt ad prosequendum inceptum opus alii
424쪽
usu , Vera eSse sacramenta sl 6) , et eX Oratore ipso , qui doneedit hane esse significationem matrimonii rati. Hinc concidunt, quas adiicit orator : ac primo quod si matri monium sine parocho celebretur illis in locis, in quibus decretum Τridentinum publicatum est , nullum quidem sit ; sed si
ssessi prineipi catholico , prout in Galliis et in Belgio conligit,
placeret alium formam praesii lucro matrimonio tanquam contractui , cum eiusmodi lex fuerit promulgala , matrimonia ad eius normam celebrata eo ipso sint vera matrimonia , quamvis
Nam in nullius principis potestate est, aliam praestituero som. mam matrimonio tanquam contractui , cum id excudat olus facultatem , et soli Ecclesiae competat, ac si id aliquis princeps attentarct , rem prorsus irritam facerei. Contractus, uti saepius inculcavimus , est inseparabilis a sacramento in coniugiis christianorum , ac proinde ubi non est sacramentum, nee eontractus h olur. Ιmo , ut conties animad Vertimus , concilium directo et immodialo irritavit contraetum inhabiles ad consensum efficiundo eontraheutos. Quod si in Galliis et in Belgio lux sancita est qua matrimonia civilia celebrentur , Ecclesia huius logis nullam rationem habuit unquam , aut aliquando habebit . alque eoniugia eorum, qui coram Solo magistralia ciVili contraxerunt, spectat uti nulla , atque ut concubinatum logalem , non secus ac spectarot coniugia more eivilia , quae in Sardiniae rugno celebrata fuissent , si proposita lex fuisset sancti a. Adeoque eiusmodi coniugia ad normam solius logis civilis inita non sunt
eiusdem sursuris professores , inter quos eminet Campiani. Deinde Chionius et Bourem perfecerunt , ac novissime Nuri Eculmen imposuit. Ex his lantibus plerique deputati Subalpini ac senatores doctrinam suam hauserunt, qui propugnarunt coniugium civile. 116ὶ En concilii verba sess. XXIV. ex decreto De rel. matrem. caΡ. l. vi Τametsi dubitandum non est, clandestina matrimonia, lihem contrahentiumn consensu sacta, ruta et vera esse matrimonia, quamdiu Ecclesia ea irrita non D secit, et proinde iure damnandi sint illi, ut eos. . . synodus anathemate clam-n nat, qui ea vera et rata esSe negant. D etc.
425쪽
to eouellium Tridentinum suo decreto non canone ) non creasse dogma , de quo lamen adhuc disceptari posset , nam clesia decreto , quo nulla esse declarat clandestina matrimonia , per se quidem dogma fidei non enunciat, sed statuit et decernit,
quod nemo infirmum dicere potest, quin eo ipso dogma fidei de potestalo Ecclesiae ) neget. Verum, hoc praetermisso, quid indo Sola no dogmata fidui obligant fideles catholicos ' Nonno iidoni sub gravi obligantur ad leges disciplinares , praesertim
fundamentales sorvandas Christus dedit Ecclesiae suae potestatem logislatricem , quapropter omnes eius filii legibus ab ipsa consillulis se subiicero tenentur , sive ii sint principes sive subditi. Si igitur concilium, oratore ipso fatente, condidit canonem, sive melius decretum disciplinao , dum statuis formam celebram
dorum coniugiorum , et quidem sub nulli lalys poena, nemo est, qui ab ea se subdueere valeat ; contrarium I urO GSerere graViS-
Sic etiam erroneum et anticatholicum est, quod adiecit orator concilium hoc suo decreto actum essecisse principatus proprium, eoque annuentu et postulante ; cum placuerit principatui , poterit hic statuere novam sormam sub nullitatis poena. ΤOta haec, inquam , assertio erronea et anticatholica est, utpoto
damnata in Constitui. dogmatica Auctorem fidei inprop. LIX. et LX. quas hic subiicimus : In prop. LIX. dicitur : α Decla- . ratio synodi Pistoriensis asserens , ad supremam civilem, potestatem dumtaxat originariam spectare contractui matri- . monii apponere impedimenta eius genstris, quNe ipsum nul- , tum reddant, dicunturque dirimentia ; quod ius originarium, praeterea dicitur cum iure dispensandi essentialiter conneaeum: . subiungens : Supposito asSensu vel conniventia principum , . potuisse Ecclesiam histe constituere impedimenta dirimentia, ipsum contractum matrimonii; quasi Ecclesia non Semper . potuerit ac possit in christianorum matrimoniis iure proprio. impedimenta constituore , quae matrimonium non Solum ima pudiant, sed ut nullum reddant quoad vinculum , quibus, ebristiani obstri ii tonstantur olim in torris infidelium . in
426쪽
. eisdemque dispensare ; canonum 3. i. 9. 12. sessionis 24.
, concilii Tridentini eversia , haeretica li T). . Propositio vero LX. haec est: . Item rogatio synodi ad potestatem civilem , uta e numero impedimentorum tollat cognationem spiritualem. , avique illud, quod dicitur publicae honeStatis; quorum origo re- , mritur in collectione Iustiniani, tum ut restringat imped , mentum allinitatis et cognationis eae quacumque si ita Del, illicita coniunctione provenientis ad quartum gradum, iuxta civilem computationem per lineam lateralem et obli- , quam, ita tamen, ut Spes nulla relinquatur dispensationis, obtinendae ἰ quatenus civili potestati ius attribuit sivo abro. gandi sive restringendi impedimenta Ecclesiae auctoritates constituta, vel comprobata ; item qua parte supponit, Eccle- , siam per potestatem civilem spoliari posse iure suo dispen, sandi super impedimentis ab ipsa constitutis vel comprobatis.. Libertatis ac potestatis Ecclesiae subversiua , Tridentino con- . traria, eae haereticali supra da mnato principio probe -
Tales nempo sunt fontes, ex quibus orator ac sonator docis nam suam hausit, nempe ux a Stala De Dominis, ex Latinoio, ex Iansenistica synodo Pistoriensi, cuius propositiones lanquam haeretica e vel erroneain hac in parte confixao Sunt. Itaque OreOneum atque anticatholicum est assirmare, pOSSe principatum, cum ei placuerit, statuero novam matrimonii Drmam eontrariam illi, quam Tridentinum constituit, aut olim ab illa diversam ; erroneum et anticatholicum est assirmare desectum sacramenti in matrimoniis , quae inita fuerint iuxta solam legem civilem, cam Sam esse, ut eiusmodi connubia conseri debeant quidem ut non
rata , sed tamen ut legitima ac vera 119). 0uae cum ita sint,
UT) Si haeretiea est doctrina synodi Pistoriensis, eo quod sit eversiva canonum I. 4. 9. 12. ergo eiusmodi canones sunt dogmatiei, non autem disciplinares tantum. Nam haeretica est doctrina, quae opponitur fidei dogmati. ll8ὶ Ει hic animadverto, doctrinam hac in propositione damnatam eamdem prorSus esse , quam orator noster adstruit. Tam altas radices egerat in illo archi gymnasio Taurinensi doctrina Pistoriensis et Febronianal sib) Haec ipsa placet confirmare ineluelahili etiam Pii VII. auctoritate in
427쪽
LIB. I. SECT. ALTERA DE MATRIN. CIVILI.
plane conSequitur , si qua inita fuerint coniugia mere civilia, illa non constituere nisi verum ac ratum concubinatum , nempe concubinatum legalem deteriorem concubinatu vulgari, saltem quoad essuetus. Nam qui versantiu in simplici concubinatu , norunt ac profitentur se male agere, atque ut plurimum resipiscunt; contra Vero qui in concubinatu legali vivunt contecti matrimonii pestio, iactant se matrimonio esse eoniunctOS, eoque iuxta adVersarium vero ac legitimo, adeoque longe difficilius se ab eiusmodi nexibus extricant. In eo vero, quod adiecit Orator , nullam haberi legem sive divinam sive humanam, quae praecipiat concursum Sacramenti ad valorem coniugii, reponimus primo legem hanc haberi in deeroto concilii Τridontini, quo irritantur matrimonia omnia non celebrata iuxta formam a Se praescriptam ubicumque decretum illud suorit publicatum. Reponimus secundo iterum hanc legem haberi in anathemalo prolato ab eodem concilio in eos qui negaverint esse vera et rata, idest sacramenta, coniugia claudustina, quamdiu Ecclesia irrita ea non secerit. Reponimus tertio necessariam non esse legem aliquam asserre dum de eo agitur, quod Oritur ex ipsa rei natura; ut in casu nostro, in quo
contractus et Sacramentum unum idemque revera sunt, ita ut
unus sine altero haberi nequeat, ac, si alterum desit, alterum
Instruetione nuntio apostolico in Polonia data an . 1808. In ea summus pontifex graviter queritur de agendi ratione episcopi Varsoviensis dicens : α Iun matrimoniis catholicis ... contractus civiles, divortia eivilia, sententias civiles. is a civili lege praescripta agnoscendo episcopus catholicus, principi poteStatemn in sacramenta et disciplinam ecclesiasticam concedit, et admittit, prinememn posse formam et ritus mutare, canones ab stare, libertatem Melesiae violare,n eouscientias turbare, proindeque eamdem potestatem habere absolutam inn res et eausas mere ecclesiasticas. . . et ex natura sua a potestate clavium pen-n dentes, eumdemque poSSe mauus thuribulo imponore. atque suis legibus is eanonibus EccleSiae dominari .... Error est, matrinionium contractum civian lem reputare, praesertim ex quo matrimonium sub lege exangelica indiguin latem sacramenti suit elevatum, et ideo res sacra, atque ex natura sua, etn quoad valorem suum ab omni meeis legum profanarum independens faetum n e t. n Apud Boskovan3 Monumenta catholica pro independentia potestatiseeelesiasticae ab imperio eivili. Quinque Ecclesiis i8s7. tom II. pag. 152 seqq.
428쪽
abesse necesse sit. Hinc negatur hypotitusis adversarii, in qua ipse assumit, posse in coniugiis christianis contractum coniugalem
existere sine sacramento; et denuo concludimus , contractum mere civilem non esse contractum connubialem, Sed conventionem ad concubinatum ineundim.
Exinde patet, salsum esse corollarium, quod orator deduci lex salsis principiis, id est, neque oportere, neque decere, ut lex civilis actum religiosum in coniugio praescribat sub μκma nulliatatis; nam omnino decet, ut regimen civile, si velit rite ossieto suo fungi, ubi religio catholica est lex regni vel reipublicas,
ossiciat, ut a civibus ea, quae ad religionem Speetant, sementur. Debet enim potestas civilis Ecclesiae praesto esse in iis omnibus, quae eius muneris Sunt, et ab ipsa poscit Ecclesia. Si sermo sit de aliqua statuenda lege circa matrimonium sui poena nullitatis, certo civilis auctoritas statuere eam non poteSt, cum hoc excudat limites eiusdem auctoritatis , potest vero utique et de llogem eiusmodi ab Ecclesia latam Omni praesidio servare ae
Ideo vero diei nequit haereticus, aut schismaticus, qui tenui doctrinam de separatione seu de separabilitate tuler contractum ot sacramentum, quia nulla hac de re data fuit expressa a formalis ab Ecclesia desinitio. Verum eiusmodi definitionis desectus non impedit, quominus doctrina dici non debeat salsu, erronea ot Ecclesiae doctrinae ac paxi contraria, et qui eam
profitetur, temerarius, atque a germana Ecclesiae catholi eao doctrina alienus. Praeter haeresis, aut Schismatis notas, plures aliae censoriae notae seu censurae sunt quibus propositiones, aut doctrinae notantur, ex. gr. Derrai Suspectae, haeresinoaeimae, sapientea Merraim, temerariae, erroneae et . Neque ad hoc necessario requiritur concilii Oecumeni 'i decli,
ratio , quum non minus sit insallibilis Ecclesia dispersa, quam in concilio congregata. Romanus pontifex Ecclesiae caput salis aperte innumeris prope actibus Veram Ecclesino hac de rooxposuit doctrinam, ut ex allatis documentis constat. Nee proinde necesse est, ut hac de caum immuletur iurisprudentia.
429쪽
Sic opus pariter non QSt conStilucro, ut Solum matrimonium ratum, non autem mere legitimum, ut Oratoris phrasi utamur producat esseelus civiles. Quod enim Vocatur mere legitimum, non est Verum matrimonium. Viderint porro administratores
regni vel reipublicae catholicae, an deceat ac expediat tribuere osseelus civiles coniugibus, qui degunt in concubinatu. Auto concilium I ridens inum coniugia clandestina non comtrahebantua , ut opinatur adVerSarius, iuxta leges civiles. Absurdum quippe est dicere ad normam civilium legum celebratum fuisse coniugium, quod contrahebatur Secreto, ae sine ullis tostibus; of hac de causa tot oriebantur, ut Vidimus, Scaudata et incommoda quibus fiebat, ut non pauci Separati a vera coniuge, cum alia coniungerentur in facie Ecclesiae ac in perpo-luo adulterio viverent, ut Silentio praeteream nuspiam seretune temporis leges civiles de quibus agitur, Viguisse, ac rationum contrahendi coniugia clandestina maximo fuisse idoneam ad leges civiles eludendaS.
licam doctrinam ost prorsus falsum : Scilicet assumit coniugiis illis elandi stinis desuisse sacriunculi dignitatum; at Voro , uti ostendimus, Ecclesia illa habuit tanquam vera Sacramenta. Sic oliam salsum est, quod ipse rursum assi mal , Ecclesiam canon habuisso ut illicita, inhonesta ac turpia; Siquidem coimcilium Tridentinum contraiium plano testatur , dum profitetur Εeelesiam Dei eae iustissimis causis illa semper detestatam esse utque prohibuisse. Absonum porro est et erroneum, quod adiecit Orator, possuetiam post concilium Τridentinum legitime celebrari matrimonia, si princeps catholicus Velit in regno suo formae a concilio praestitutae aliam subrogare, si idem sinis obtineatur impodiendi matrimonia clandestina : ecquis enim princeps Sive catholicus sivo acatholicus potest sibi arrogare potestatem Supra coucilium Oecumenicum, Seu Supra Ecclesiam universalam, proponendo aliam formam ab ea di Versam quam Ecclesia constituit Qui hoc imprudens blaterat, palam se ignorare palefacit hane
430쪽
ilo fritiam usi haereticam fuisse in Constitus. Iuctorem fidei damnatam propp. LIX et LX. quas paulo ante recitavimus: in quibus haerolienti nota configitur Pistoriensium doctrina, quatribuitur principibus polosins immutandi, al,olundi aut substiluondi impudimonia matrimonium dirimetilia. Miror Vero, potuisse Orat Orona Subalpinum etiam atque Olim affirmaro matrimonia eland stina an lo concilium Tridentinum non fuisse rata, cum aperto hoc ipsum com ilium anathema ini os pronuntiaverit qui negaverit suisso vemel rata, ae lamilitivom et rata permanere quamdiu non fuerit suum deer tum promulgatum, prout 1 ipsa lalia adlinc eam vim habunt iis inanibus in locis, in quihus nondum est publicatum. Quod aut 3m asserit de constitio sanciunto illum canonems de retum ob delegationem principum, duplici QOmro gra' issimo errore nil tur, altero facti, iuris altero. Error facti est , quod card. Lolliaringius, dum rogavit concilium, ut irritaret coniugia cland 3slina ob innumera pone mala, quae eX inde dimanabunt , transtulerit in concilium potestatem , qua princeps natura est instructus. Porro tantum ab si ut Galliarunt rex censuerit per Oratorem Suum cardinalem Lolliaringium delegaro potestalem Suam concilio, ut statueret illud dirimens impedimentum , quin polius enisis precibuS concilium rogaverit, ut dignaretur eiusmodi matrimonia irrita facere. Idquo non sinu
ingentibus dissetvitalibus obtinuit laudatus caidinalis a concilii Patribus, quorum aliqui in neganio sententia perStilerunt penei quo ad fossionis illius finem 20). Id no est transmitteret Olesialem in alterum, an veriuS agnoscere ac profiteri se hac potestato plane esse destitutum ' Α cedit, quod eard. Lolliariti ius duo regis sui nomine a concilio postulaverit, tum irritationem coniugiorum clandestinorum, tum filiorum familias, quae obnitentibus aut i insciis parentibus inir nlur. Ex his alterum coneossit conellium, alterum rocusavit; quinimo dei'revit salso nonnullos asprinare matrimonia a filiis familias sine