장음표시 사용
31쪽
Synesius quadringentesimo vigesimo. ADticus Patriarcha Constantinopolitanus Αnno quadringentesimo vigesimo quinto, Cassianus Anno ejusdem saeculi trigesimo, Socrates quadragesimo. Theodoretus no quadringentesimo quinquagesimo, Diadocus quadringentesimoMagesimo, Iustinus Imperator qui etesimo vigesimo, Procopius Gazaeus quam saeculi trigesimo, Iustinianus item Imperator quadragesimo, Climacus quoque ejusdem octuagesimo. Praeterea Gregorius Prest yter Anno sexcentesimo, Leontius sexcentesimo decimo, ejusdem vigesimo Joannes Moschus, tripesimo SophroniusIerosolymitanus, quadragesimo Maximus, septim gentesimo dein, S: vigesimo Germanus. Constantinopolitanus, septingentesimo trigesimo Joannes Damascenus, octingentesimo Nicepi totus Consessor. Theophilamis nongentesmo. Simeon Metaphr stes nongentesimo quinquagesimo, Oecu- maenius millesimo quinquagesimo, The dorus BessMon millesimo centesimo. Quid alios minus celebres Ecclesiae Graecanicae numerem Si dubites, exponit illa in Thesium suo Occius, cujus&chro- nologiam in recensendo sum secutus. Ex quibus liquido patet, contra torrent mGraecorum Patrum navigandum ei esse, qui purgantes flammas inmeseriar. At qua, qua G, vi, nisi judicii pertinacis: Cum pauculos illis opponere. possit, eosque, vel vetere inustos haeresis nota, ut Aesium relidone Arianum, veI alios nonnullas r Centi es e dem c aliaque infamia insignes , quibus credere, Ein Fidem prostituere.. Jam inter Latinos pluribus locis idem confirmat Tertullianus Anno ducentesimo: Sic enim de testimonio animae adversus Gentes: Cui gratiam cinerib- - restorium comprecaris, Erat benὸ requiescat apud inferos cupis & lib.
de Monogam. C. Io. pro anima eluae orat,
refrigerium ad Hulat ei, sem prima resurrem-ι consortiam, in porri annuis diebus ἁormitionis eius. Cyprianus item Anno ducentesimo quinquagesimo idem tradit. Zeno Veronensis ducentesimo sexagesimo , Arnobius trecentesimo , Lactantius trecentesimo vigesimo, Ambrosius trecentesimo septuagesimo, Prudentius erusdem saeculi octuagesimo, Ru finus nonagesimo. Concilium Carthaginense tertium Anno trecentesimo non
gemo quinto. Quartum trecentesimo nonagesimo octavo; Augustinus quadringentesimo. Item Baccliarius, ac Paulinus Nolanus quadringentesimo vigcsmo; Siratus IT quadringentesimo vigesimo, Philippus Presbyter quadringentesimo trigmsimo. Concilium Valense primum qu dringentesimo quadragesimo secundo 1 Eucherius Lugdunensis quadringentesimo quinquagesimo, Cesisus Arelatensis us, dem saeculi septuagesimo, Victor Uticem sis o tingesimo, Boethius quingentesimo. Concilium Valentinum Hispaniae ejusdem saeculi trigesimo tertio a Ptimasius quadragesimo. Quid consequentes annos, quid Gregorium Magnum. Isidorum Hispalensem, Eligium, Bedam, Alcvinum Haymonem. Petrum Damianum , Anselmum, Ivonem Camotensem, Odonem Camet censem, Ruperium Tulliensem, Bemar-dum , Ricli dum a S. Victore, Petrum Lombardum, alitique doctrina ac pietate illustrissim viros hic laudem Stancarus, homo haereticus lib. de Trinitate de Mediatore, Petrum Lombardum, Magistrum
Sententiarim, quem postremo laudavi, his verbis praedicat: Plus valet unus Petrus Lombardus , quam centum Liatberi, durensi Meiannbones, treunti Buumri, quainingenti Tetri Mari res , quingenti Calvini, qui omnes si mortario contunderentur, non exprimeretur uncia vera TM
uria. Ita ille, de omnino vetes Poribaddo hic majoris lucis gratia ex eruditissimo Annalium Ecclesiasticorum scriptore Batonio ad Annum Christi s . haec pauc Ia: Suratim, inquit, habeto; omnium, qui post dicta tempora is re orthodoxi 'in νυ satqui deΑugustini, Caesitis Aret tenus tessim iis . aetateque egerat que in prasius m uum reprelei, qui Ap lica traditioni de Purgatorio, Maior inque assertioni, aς demque tot saeculis prascripta Tuis Rica consuetudini ausus si contra dicere. auis potiὰι eamdem Carbolicam
veritatem non tant- ex Patribus ratam,
atque 'matam, sed miratisiorum editione divino calculosapius comprobatam, pronis manibus excipientes, sunt piis, sana que venerari. Hactenus Batonius. Atque ex his omnibus clarissime confi- M. cio prim in splendidissime mentitum esse μι me Calvinum, dum ait, de Purgatorio adeo dariiarguinihil asseruisse Patres, ut illud pro re in- - is
ceria haberent, quae ut observat Bella i- Σ θ ή
nus de Purgator. lib. I. cap. s. intoleranda
impudentia, vel imperitia est : deinde ex eodem convinco, Christum & Apostolos Purgatorium in asse , fatetur enim ipse
conceptis verbis extra controversiam esse,
dc 3. & es in juxta editionem Gallicam,
32쪽
Patrocinium Defunctorum. Lib. L s
Rem sis aριrtam, indubitatam nibit rum aetate Iongissima serie continuatis, ab aetate Apostolorum usque ad Sanctorum atque adeo Apostolorum doctrina per cosistorum Doctorum te in mutatumfuisse in hausta manifesto stabiliri. domina, neque Roma, neque in altu umbibus. Cum igitur Augustinus tum aliis tractatibus, tum edito de cura pro mortuis libro disertissime purgantes poenas statuat, consequitur Calvini sententia Christuin ejusque Apostolos easdem statuisse. II. Vcrum nihil interest nostra, quid de illis, Et ρμην- vel Calvinus, vel alii Hucdcm generis & fi-ia, ιιs nnae homines sentiant,cum& hi mendaciis infames sint, & tot alios viros omnis aetatis
virtute doctrinaque praestantissimos in idem consentientcs habeamus.
NON modo Scriptura per sese , & a8.
Sancti Patres ex ipsa Purgatorium nil cin apertc demonstrant: sed& multiplex ratio, xa lac im- ut caetera abessent , de illo dubitare non sinit. Constat enim primum nonnullas esse noxas natura sua tam lovcs, ut amicitiam Ut enim
fusitatis signum est, dissentio inter alicujus divinam minime dissolvant; tum quia consectae studioses quemadmodum patet in ' stat aliquos in Ecclcsia esse, & fuissejustos, haereticis in diversissimas de fide opiniones & Deo gratos, ut deSS.Josepho,&Lcha- distractis) ita & concordia doctrinae non ria Baptistae patre, ejusque matre Elisabe-
vulgarc vcritatis argumentum cst: quippe tha ex Evangelio compertum est, ta- quod ut falsitas multiplex, ita veritas una men F dixerimm , quia peccatum non habe- sit. mus, ipsi nos seducimus; I. Joan. r. se iuI6. -Αt enim, inquis, omnes illi, utpote ho- multis ossendimus omnes; Iacobi 3. Tum di restri mines, errori subjecti sunt. Scio, D per sese quia insinum est arbitrari levissimam men-θμ' spectentur; minime verb, si ut cum Chri- tis inter precandum evagationem , aut
sto & Apostolis doctrinae communione otiosum verbulum odio divino, poenaque conjuncti sunt, quemadmodum luc in aeterna dignum esse; uti infiniret homo proposito conjunctos esse manifestum est, qui ob lovissimam amici noxam perim- tum ex allata scrie jam inde a Clemente prudentiam admissam , immortali cum Romano ac Dionysio Areopagita, Aposto- odio prosequeretur. Atqui non dubium, lorum discipulis, tum ex Ecclesae tradi- quin cx probis quispiam cum levis lusin tionc, quam convcssere inseri portae ac di noxae macula emori possit. vcl quia pi- vires,teste ipse Christo, numquam 'alebui. get, vel quia non vacat eam cluere propter Deinde si tot illi Christiani orbis Doctores 1ati repentini necessitatem. .Quid igitur errori cxpositi, quantb magis pauculi, de fiet homine isto nam de coelum illi clau- indocti, ac propter vitae pravitatem, perfi- sum est, quippe adhuc inquinato; nec ta diamque, exosi Numini, α errorum ac rarus debetur, quippe Numinis amicor
mendacii fictori diabolo subjecti E
At Scripturam a se stare contendunt: Π virm bc- o vanitatem l dum cnim evidentem Scri- ὸ, tu' opponimus, qua in anisestbre
igitur ad lustralem custodiam ablegetur, neccsse est , ut maculam illic eluat, re oenam noxae debitam solvat. Enimverbianc poenam dicere in ipsa morte sitam vincuntur, eam ipsura Veram Scripturam este, merum dcliramentum cst, sive quia esse pernegant ;dum aliam minus aportam, imparibus noxis poena commuitis inique contra Sanctorum Patrum cxpositioncm reddorctur: sive quia plerumque nocen- pro arbitram suo interpretantur. Quam, tiores mitius mortis genus sortiuntur: sive quaeso, Scripturam claram, ac perspicuam quia, ut in infantibus patct, mors solius promitis, o viri, quae, vel Machabaeorum originalis culpae poena cst. Quid clarius Iristoriam Canonicam csse, vel Purgato- hac ratiocinatione ξ Quid potcnti Q rium omnino. costare neget, aut Vel tram re ad alterum hulus Calliolicae de Purga- interpretationem confirmet nullam pro- torio sentcntiae firmamentum, priore non mitis. Qui autem promeretis antiquitati minus stabile, procedo. incognitam inauditam Z Cur igitur sa- Etenim cxploratum est, etiam apud cram Scripturam, vestram csso clamitatis heterodoxos, ea lege condonari posse cub n g=ario Si vero eam, quae pro vobis facit, fatemini pam, ut illius poena selvcnda maneat. ruin pama dubiam, S obscuram: cur illam vobis ar- Quippe gratia divina, pcrquam rco venia bic non ν rogatis Cur Fidem certam, ac divinam fit, non cum obligatione poenae, sed cum incertis, humanisque cjusdem interpreta- peccato tantummodo pugnat, satisquetionibus vestris fulcitis Z Maneat itaque habet illud expungere. Atqui, Et fateri purgantium locorum veritatem Sanctorum coguntur Deum eam sibi legem in remit-
Patrum testimoniis jam inde ab Apostolo. tonda culpa prae fle, ut facta reis venia. A 3 poenam
33쪽
poenam nihilominus subinde exigat,idque cum ex compluribus aliis Scripturae locis
pater, tum ex eo Exod. 32. Ego autem iudie ultionis misitabo, in hoc peccatum e rum: Nempe Israelitarum; quibus tamen sive ob Moysis preces, sive ob eorum poenitentiam ignoverat. Item ex 2. Regum c. I2. ubi Dei nomine Davidi, quem Iam sceleris poenitebat, id est, adulterii, caedisque commissae, Propheta renunciat certo quidem utrumque ei esse condonatiun ;Veruntamen, inquit, quia blasphemare fecisti inimicos nomen Domini , filius quinatus est tibi, morte morictur. Audis & poenam exprimi, & peccato licci remissio eam nihilominus reo infligendam 3 Quid plura nec enim quidquam fingi potest,
cur non idcm divinus Judex etiamnum eodem pacto cum rcis agat: praesertim cum veteres illi eadem gratia Christi Redemptoris , qua nunc Christiani, scelerum veniam consequerentur. Igitur hodicque remisia noxa non continub remittitur poena noxae debita; igitur ab homine reo exsolvenda est: & cum saepcnumero vel non liceat, propter subitam necessitatem,
aut criminum numerum ac gravitatem,
totam in vivis exsolvere, vel non libeat propter difficultatem, clarissime certis. smeque conficitur cam in Purgatorio esse peralvendam. At oblatrant hic haeretici, ea rationera quo non injuriam Christo, & Sanguinis ejus D cisim ac meritorum minui pretium. Celmenimifaria. sit infinitum, & par omnino extinguendae simul cum culpa obligationi omnis poenae. mire nos atapae remissionem, eam assi huc selvendam contendimus t Ita illi: At sine insulse. Primum, quia utcumque immensum sit pretium illud, tamen Deus Opt. Max. noxa populo Israelitico, alii que Condonata poenam exegit. Deinde nihilo plus obstante hac immensitate pretii , nos etiam ipsi ,imo&infinies originali culpa omnino remissa, dei alia plurima, &' mortem ipsam perpetimur. Nimirum par est quidem pretium expungendis omnibus
nominibus nostris veris, ut revera expungat, illud nobis applicari debet. Alioqui enim quid esset, cur etiam damnati' inferno carcere soluti, eodem isto pretio, beatitudinem non indipisceriatur Z Itaque
applicandum est Sanguinis Christi ingens
meritum ac satisfactio , Sacramentorum& bonorum operum beneficio; sive nos
ipsi per gratiam Christi Sanguine nobis
Partam,poenae peccatis nostris debitae siti facere debemus. In quo ipso, non modo
nihil detrahimus pretio illius Sanguinis,' sed potius honorince de illo sentimus: quod videlicet non Christo dumtaxat, sed& nobis vim merendi , ac sitisfaciendi
contulisse credamus, ac profiteamur. satius hic caverent, qui haec nobis ob- 2I.jectant, ne, dum Redemptoris satisfam QMa mgnem male extollunt, aequissimi Numinis partim justitiam vindicatricem convelle- h. rent , partim providentiam. EnimVςro iis, λγ.-Justitiae illius est, vel hac in vita, Vel in al- νlatratia tera plectere quascumque noxas, sive ut Decinjuria Deo per has illata eo ensetur, sive ut rectus ordo, qui per eat sem perturbatus est, dum homo Numinis imperiose subtraxit. instauretur. Deinde Providentiae divinae permagni interest, poenas esse aliquas, quibus & lethiserae culpae quantumvis cond alae aliquando castugentur, & pariter leviores illae, quas dicimus veniales. Alioqui enim quM pronus esset in eas lapsus i inania carum frequentiat quantus Numinis contemptus Siquidem satis constat homines longe fortius minis ac suppliciis a committendo peccato deterreri, questi beneficiis ac promissis tellici ad colendam virtutem. Quare recte Philosophus pronunciavit S lam de mundo eum tollere, qui justitiam neget vindicatricem , & Regius Psaltes Psalm.IIo. Initium, laquit,sapientia ιimor Tomini: quasi dicat, caput ac summam sapientiae esse, subjectam oculis semper habere Iustitiam Dei vindicem. Quamobrem qui Purgatorium negant,non modo Iustitiam divinam convellunt, sed etiam proVidentiam, quae quemadmodum altera
Velut manu utitur misericordia ad condu- Cendos regendosque mortales, sic Maltera, quamvis sinistra , attamen forti,
justitia vindicatrice. Est igitur sime, cur ille vindictam timeat, qui justitiam negare
non formidat. Atque ex his aliisque superius demon- 12. stratis, purgantis carceris Veritas clare elm Diluiscescit. Φiamobrem recte ab Ecclesia in Conciliis Florentino, Tridentinoque decisum, cam sub Fidem cadere. AEque igitur credenda est, atque esse Deum, esse Unum in essentia , in personis Trinum, quando una, & eadcm divina authoritas utrumque persuadet. Hinc porro consequitur eadem de vcritate nos esse ceris
tiores , quam si supplicia ipsa purgantia medio in foro exerceri lusce oculis vider mus : propterea quod Fides divina qualibet
identissima cognitione naturali certior
est. Atqui si levissimumlustralis ergastuli
cruciatum coram spectaremus, quanta animorum nostrorum commotiol quanta commiseratio piorum manium i quanta
sollicitudo ejusmodi poenas a nobis, & ab aliis
34쪽
Patrocinium Defunctorum. Lib. L.
aliis avertendi ipso primo conspems momento erumpereti Exsuscitanda igitur illa Fides, uisfieri possit, non impares cunas in nobis creet, maxime cum tormenta
longe graviora sint, quam quaecumque oculis usiarpari queunt, imo re monte inliae mortali vita percipi. Ergo rectissiniuinnocens ille Jobus c. 9. Verebar, inquit, omnia opera mea ,sciens, quod nonparceres Atinguenti; & nos quoque multarum jam
rei noxarum eodem animos metu adve
sus nova crimina confirmemus:& si Clitiastianum pectus gerimus, purgandaἔum animarum vel nunc misereamur. Etenim nosse amici gravem miseriam, plusquam satis est ad misericordiam: quantum igitur erit side divina cam compertam habere:
dagamus hunc illius locum. ut & di tis Fides eb certius
et hes eatur, quo magis comper tus erit etiam Purgatorii locus,d: ex situs infamia, molestiaque, carceris himus acerbitas pronius deinceps cxpendatur. Est autem Doctori Angelico, aliisque communiter Theologis Purgatorii locus duplex: Alter ordinarius, alter traordinarius. His addit Bellar minus, aliique tertiam aliquam sedem, in qua animae quaedam corpore solutae, coelique ad- hoc exortes, immunes ab omni scias uspretia deganti Nonnulli Purgatorium Sancti Patricii adstruunt, in quo ctiam vivi torqueantur. Haec igitur hujus Capitis materia, atque hic ordo mihi ad scribendum propositus est, & cuique loco suus
articulus destinatus. Comitare nos, mi Lector, scire cxpedit voraginis aerumnosae locum, ut cam vites facilius.
ARTICULUS I. De ordinario Puroatorii loco.
potissimi liri Rincipis arbitratu, lo-
fert identidem ad caetcrorum exemplum, ac terrorem, si supplicii locus idem sit, qui criminis, quo maxime pacto locus ipse pars est supplicii. Veruntamen, ut selemnis ac status est apud mortalcs tum carcer, tum crux ac cii pus feralis, propter varias utilitates; sic providentiae Numinis cuncta Cum pondere, numero ac mςnsura ficientis congruebat, ut castigandis post hanc vitam reis certum locum designaret, scilicet capiendis supplicii instrunientis, &cruciatui exercendo idoneum.:Hunc potia designasse videtur ipsa veritas Matiliai s. ubi sic monet: mo consutiens
adversario ciιὸ, dum es in via cum eo; ne fortὸ ιυ ι te adfersarius Iudici, Iu- dex tradat te mamctro. in carcerem mittaris. Amen isco tibi. nou exies tuis, donec reddas novissimum qua anteis. Ecquis enim ille carcer Orte quidem, Purgatorium omnes intelligunt, dc merito. Ut enim D. Bernardinus Tom. 2. Scr. 62.
Noe quidem is carcere huius mundi noup i stim Pli,eὸ quod nec ila ponuntur omnes tales: nec de carcere infernali, quia ibi numquam solvitur novissimiu quadrans debita poenae, sed de carcere Purgatorii imi Lei habet, quia ab isto exibit quis, quando μIuerit nosissimum quadrantem. Sic ipse. Est igitur certus ac dc finitus carcer, in quo post hanc Vitam attin mur, qui purgandi sunt i nec enim necesse est. aut semper expedit, aut etiam fas est, ut quod sensit Hugo Victorinus apud SanctumTliomam in A. dist. 1 . q I. art. r. illic domore plectatur a Deo reus, ubi peccavit. partim quod diversissimis locis peccavit, in quae reas animas disterri, aut discurrereliaud est probabile, partim quod dum uno in loco unius criminis poenas darent, non darem alterius, unde longissima existeret mora Pia gatorii: partim denique quod si qua ratio id ς vinceret pro piis manibus. pari jure pro damnatis evinceret liquod vel opinari nefas est: quando igitur id contingit, praeter morem ita que Dei ordi. nariam , ut brevi alleremus, contingere dicendum est. Porrb
35쪽
Porrb locus ille purgandis animis desti- bibus coelestibus. Ut certi aliquid st,
natus non est in coelo statum lus: est enim tuam, displicci mihi primum, ut & Suario. sedes Beatorum : nec in iere, quaa reis haec circularis inclusio , sive quod gratis quidem locus humilior, carccri autem te- adstruatur, sive qudd incongrue. Quippe nebrosus convcnit: neque vero in Orbe ca posita ante Christi quidem adventum rerrarum , quod viatoribus, militantibus- per Limbum Patrum, perquo reliquam- ue proprius sit: igitur sub terram retru- ceptacula, post illum vcro per Limbumendus est, & luc cit Sancti Thomae, om- puerorum, ac per Purgatorium damnatos niumque hujus temporis Theologorum omnes a daemonibus praetcruchi oportcrct: communius sentcntia, imo totius Eccle- unde & pucrorum nihil tale commeritosae sensus. . Hax esum in Dctunctorum rum rcquies turbarctur, & Purgatorium ossicio ita precatur : Libera Domine ani--teterrimis istis vectoribus, infaustissimis mas omotum Melium defunctorum de pur- sarcinis semper resertum esset. Itaque as-nis inferni, im de profundo lacu; quem signandi videntur divera circa ccntrum
infernuna non damnatorum, sed purgam terrae sinus, i se mutuo eXcludentes, quo-dorum intelligit; lacum aulcm illum insi- rum insmus ipsium centrum proxime am-nuat, de quo Zacharias Vates cap. 9. dum biat,&damnatos excipiat, caeteriscorsum
sic Chrisium conipellat : Tu aut m in diversas mundi plagas respiciant. Ita t sanguine tessamenti eduxisti minctos tuos men ut ab orco remotissimus sit Abrahae de lacu , in qMo non est aqua; quem lacum sinus, ut magnum illud chaos, de quo Bellarminus congruentius pro Purgatorio, Epuloni Abraham , inter utrumque dis quam pro Limbo Patrum accipi censet; fundatur. Cui sinui propter miseriae simi- partim qii bd animae purgandae rectius , Iitudinem vicinus si puerorum Limbus, quam P. atres, vincti dicantur sncc cnim propius tamen absit ab orco ob originis hi rei, nec Limbus carcerin partim qubis noxam, quam purgaverant Patres. Tum in Limbo nonnulla erat aqua, nimirum parte alia ad tartarum accedat PurgatO- solatii, cujus illa symbolum cst, nulla vero rium, propter poenae utriusque loci Ani- est in Purgatorio. Caeterum alia quoque, tatem. sint sicroruin Codicum loca eumdem At lis esse potest, an si tartaro conti- subterraneum stum confirmantia. Qualis ' guum , an verbicontinuum. Ac Doctor Non coni hic Apocalypsicos cap. s. Nemo inventus quidem Angelicus ita vult esse continuum, ηοη est digum aperire librum, neque ia coelo, ut Purgatorium in superiori . tartari parto neque tu icrra, nequi subtus terram. Nec locet. Et revelationes quaedam illud hu- enim damnatis, cum omnino execrandi bus velut ripam esse sgnificant. Alii, ut sint, digni nomen competit, neque hic de Suarer, velut os inferni pulci discribunt, Patribus Limbi sermo est, cum jam coelo nulla scilicet terrae mole intcrjecta. Vc- recepti essent, quando haec scripta sunt, tum, quia hic sunt libcrae cogitationes, igitur de Iustis sub terra degentibus, at- salva tantorum virorum authoritate, opi- que adeo de piis manibus agi sat comper--nor nihil commercii purgandis animis esse tum cst. Missa facio alia, missas historias, cum damnatis, & ne locum quidem utrisicio visa Sanctoriim fide di Dissima quibus que communem tribuo. Quid enim opust idem ostenditure u nunc quis Purgatorii An quia idem utrasquepcrurit ignisi esto
contin . illud, de quo post videbimus: attamen potuit ignis natura, &cssentia idem utrobique creari a Dco : neque revelationes
illae Oidquam convincunt, tum quia iis alias opponcrc licet, ut Christinae Mirabilis, non uno, sed binis carceribus lustrandas & damnatas animas conspicatae: tum
OUAτuo R sub terra animarum re- quia ut in simili Suareg dc Purgatorio,ccptacula cile , omnes 'nicologi Sect. r. in inmisionibus ostenditur subinde Consentiunt, at de singulorum inter se or- aliquid in aliquo loco propter aliquam si
dine non parum Contendunt. Eis enim nificationem , vel occasionem : non quia inplerique omnes orcum infimo, Limbum tali loco illud opus fat. Igitur ideo Pu Patrum supremo loco constituant; qui-igatorium velut orci ripam superi ostendam tamen Limbum puerorum Purgat, dEre . ut viciniam indicarent, non conti-rio subdunt, alii contra. Multi autem lo--nuitalcm. Qui cnim haec congruat ca haec sic inter se componunt, ut supre- Nam pii manes, daemonum Victorcssunt, mus caetera includat, & sic deinceps supe- impii autem subacta turpiter corum mancipiat illi Numini carissimi, ilicum daemonibus
36쪽
Patrocinium Destinetorum. Lib. I
nibus paritor invisi: illi Deo, vel in acerbissiniis suppliciis, ex animo grates agunt,
laudes concinunt, summa voluntatum consensione scruper adhaerent; lai contra perpotuis diris ac maledictis cum insciactantur: cur ergo rcis in tanto conditi num , noxarum, ac voluntatum discrimine idem tribuitur poenae locus, idemque carcer i An ad poenam exaggerandam at facilis alia ejus gravitatis ratio , eaquC COΠ-gruentior. An ut pii mancs daemonum
carnificinae sint magis cxpositi Z At Suarius ipse cum D. Thoma, &aliis, censet ab iis minime torqueri I de quo, & nos postmodum disputabimus. Concludendum itaque inter carceres lustralcm, & infernum , aliquam terrae molem intcnici, qua
Caeterum nec ingratum,nec inutile fue-Ejus a nota rit, deinceps metiri carceris huius lustralisbu distan- profunditatem. Pono igitur ex Tichoneris. Brahe terrarum ambitum circiter novem
lcucarum Belgicarum s sive unius horae' millia complecti, atque adco illius diametro tria cirCitcr millia contincri. Pono deinde avernum terrae centrum Occuparc,
ut quemadmodum palatia Coelitum, ac Dei amicorum excelsissimo loco; sic impiorum ac damaonis mancipiorum ergastula pro dissimo, vilissimoque sita sint. Statuo praeterea cum Lessio lib. i3. de Persest
bire centrum terrae, ut utriusque idem centrum sit. 29. Porro cavitatem orci Lessius quidem ad Orci mag- unicam leucam, seu ad quatuor circiternitudo. miliaria Italica dumtaxat extendit. Quippe quod damnati tamquam aridae halcccs in orca, vel ut sicca ligna velut in fascem collecti sint: quo situ plusquam octingonia
millia millionum corporum avemus cap
re possit: cum tamen subductione inita
constet, damnatorum numerum centies
milic milliones non cxcessurum. Ita ipse, quamvis postea habita stagni sulphurei, demonumque ignitis corporibus post judicium includendorum ratione, ConcaVae superficici telluris orcum ambientis, sex leucas, atque adeo diametro illius duas concedat. At Ribera, & post cum Cor. nelius in Apocal. cap. 14. ΑVcmum ramin longum, quam in latum & profundum, ad mille sexcenta stadia , id est, ad quinquaginta leucas porrigunt: quot scilicet Apocalypsis tribuit lacui irae Dei, quem
avernalem esse contendunt, voluntque
damnatos & plures fore, & quaquaversum per ignem raptandos, de volutandos, ct variis catallis, ac velut equuleis disponendos. Quamobrcm cum cxpiatorius carcer ab avernali haud multum distet, de concessis ambitui terrae novem leucarum millibus, ejus diametro tria millia debita sint, ac proinde spatio ad usque centrum terrae, mille dc quingentae; consequitur a terrae superficie ad Purgatorium lclluris spissitudinem mille leucarum intervallo esse majorem : quanta autem sit praecise,
haud posse definiri. Quis det ut camnumquam metiri, atque experientia ipsa magnitudinem ejus scire nobis contingat l
ESsa aliqua cum S. Thoma Consen- . tiunt plerique omnes Theologi, & ra- Dari aptionem asseit Angelicus Doctor, quod aliqua, hoc expediat idcntidem ad vivorum imstructionem , vel ad mortuorum, ut loquitur ut viventibus eorum
poena innotescens per suffragia Ecclesiae mitigetur. vide illum in .distinct. 2 . q. I. art. I. Neque vero hac de re nos ambigere sinunt historiae, visionesque plurimae, quibus omnibus fidem abrogare, praesertimcdm a dignissimis Fide authoribus rcfcrantur, impudentis, parumque Christiani hominis est. Neque tamen ἱnficias eam non paucas 3r. sic exponi posse, ut non ipse animae pur- Quam gandae; sed earum loco ac nomine, habi- omni liique Genius aliquis bonus viventibus, aut Mappareat, aut loquatur, ipsis interea communi carcere detentis. c. o quidem pacto non magis proloquitur farum, quam cum Dei nomine, quem reserebat, Israelitico populo diceret: Ego sum Deus Abraham: ego percutiam,co ego sanabo,de hujusinodi.
Constat enim Angelos hoc in munere atque officio caritatis, animarum gerem persenam, ut in lcgationibus ad Judaicam gentem , personam gercbant Numinis. Neque veram animae praesentiam necessariis indicant nonnulla narrationis adjuncta,
quae supplicii locum designant , ut si cui videndum se praebet, hic, aut istic se cruciari
Commemoret. Ut enim recte Suarius hic, aut istic, in silva, in monte, hac in domo, & similia nonnumquam idem valent, ac si diceretur, in loco expiatorio, qui per hunci aut istum repraesentatur. si a ratione interpretandi utendum utique est, dum damnatos quospiam certis terrae locis, Velut earum lupplicio destinatis, torqueri asseritur. Constat enim unicum erebi carcerem corum camificina assignatum,
37쪽
quamvis negandum minime sit damnato- torum aliquos subinde ex orco, quo relegati erant, a daemonibus revectos, tantisper in terra ad caeterorum exemplum haesisse.
Id quod Bella inus evenisse autumat Pa- risiensi illi Doctori, qui, ut refertur in vita Brunonis, dum ei parentaretur, primo die pronunciavit e sandapila, sese accusatum, altero judicatum, tertio condemnatum esse, cum tamen forum illud divinum statim a morte peractum, ipseque Jam tum ultricibus crebi flammis correptus fuisset. 31. Porro ut ad nonnulla Purgatorii extra-
ad rum ordinaria loca veniamus, celebris ille est, quamdam qui statae per annum piorum manium cΟ- Iuxta - memorationi occasionem praebuisse fer-r ὀπηl-- tur Historiam narrat Petrus Damiani invita S. Odilonis: unde ni filior, hauseres caeteri ; Cujus ipsa verba produco. Reli-M giosus quidam vir, oriundus de pago Ro-
,, tenensi , revertebatur ab Hierosolymis, , , qui dum mare tran siret, quo a Sicilia versus,, Thessalonicam per plurima fluctuum pe- riculosa I9ca protenditur, eumque cum,. multis aliis furentium ventorum horror
impelleret , applicuerunt ad in selaik,, quamdam sive rupem, ubi Sanctus quidam servus Dei manebat inclusus. Rotenenis is sis itaque vir illic aliquamdiu commorans, , , & tranquillitatem sedandi maris exspeia is Etans,deleet ibatur cum servo Dei frequem ,, ter habere colloquium: sed dum tanc non is nulla dicuntur, illinc plurima referuntur,
in is perquisitus hospes a viro, unde Unus du-
,, Cerct originaliter: Aquitanum se esse resisis pondit: Requisitus insuper, utrum Cceis nobium illud, quod dicitur Cluniacum, &ri Odilonem ejusdem loci nosset Abbatem ,, quod quaerebat, se nosse eerhibuit. Sci-
scitatur homo, cur Dei servus ab co r ,, quirat. Sunt, inquit, vicina nobis loca, exri quibus gravissima flammarum furentiumri volvuntur incendia, in quibus etiam locis
animae reproborum diversa luunt, pro me-
,, ritorum qualitate tormenta. Ad quorum es e aggeranda supplicia, innumerabiles sunt ,, daemones deputati, qui intolerabiles cori rum pinnas quotidie renovant, & eos adri rediviva supplicia indesinenter instaurant. A Quos tamen ego frequenter audivi queruis lis lamentationibus ebulantes, &lacrym is bili vociseratione deflentes, quod oratio-
,, nibus,& eleemosynis quorumdam adve is sus eos infoederabiliter concertantium fieri quenter ex eorum manibus eriperenturis animae damnatorum. Inter caetera deis Cluniacensium coetu permaximam, &- - eorum Abbate querimoniam faciunt, quia
quam sirpe per cos sui juris Nernaculos pc
dunt. Quambrem terribile Dei nomen ' obtestor, ut sanetis fratribus illic haec; quae tibi dixi, fideliter referas. & ex nostra quoque illis parte denunties, ut et ccmosy-
nis, ac orationibus magis ac magis insi- stant, ac praesertim hujus intuitu, ut de ma- nibus daemonum eos, qui ab iis cruciantur, educant, quatenus de quotidianis corum
rapinis, & luctus inferatur generis humani inlinico,& gaudium multiplicetur in coelo. Aliquanto post homo regressus in patriam, quidquid ex viri Dei revelatione didicorat, Beato Patri,&sanctae Congregationi fideliter narrat. Dinc Venerabilis Pater os Odilo per omnia monasteria sua constituit ., generale dccretum , ut sicut primo die ,, Novembris juxta universalis Ecclesae re- , , gulam omnium Sanctorum solemnitas agi- istur, ita sequontidie in Psalmis, &elecmO- ,, synis,&praecipue Missarum solemniis Om- is
nium in Christo quiescentium memoria is
Hactenus Cardinalis Damiani, ubi mirabitur mecum haud dubie non nemo, Discutitur quod reprobos vocet,& damnatos, itemque hec histo postea daemonum vernaculas, seu manci- ria.
pia, qui ex istis incendiis eripiuntur. Nam piis manibus cetae quidem nihil horum Compctit. Et quamvis damnati ad
tempus dici possunt quomodo intelligendus Augustinus in chiridio, ubi cos
damnatos nuncupat) tamen reproborum nomen, ac daemonis mancipiorum omnino ab eis avertit Theologia. Unde permirum ast Cardinalem Baronium in suis
ad Martyrologium Romanum notis 2.
Novemb. ubi hanc historiam laudat, nec non alios, qui in sua vitae SS. editionci obscuriora loca interdum illustiant, Omnino hic tacere. Quid igitur dicendum nempe historiam illam Eremitae istius, a ut Monachi Rotunensis inscitia sic narratam,& prout jaccbat, a Damiano aliter accipiente relatam, dc recto sensu ab Odilone intellactam esse. Nisi forte velis Damianum minus proprie loeutum: quae posterior sententia similior vero est, confirmaturque ex eo, qdod per occasionem hujusmodi narrationis Odiici, omnium, ut scribit Damianus , in Chrso quiescentium, memoriam instituerit, ubi quod do reprobis dictum est, aperte corrigitur. Alius Purgatorii locus pluribus Commu- 34. nis, ad Pisas Italiae civitatem, situs fuisse videtur ex actis S. Nicolai Tolenti tis. Is cum Sacerdotio initiatus fuisset, ad Eremum Valli mensem a Provinciali trans- missus, singulari cum religione Sacris quotidie operabatur. Sensere id e lustralibus
fiammis fideles animae, di venia coelitus
38쪽
Patrocinium Defunctorum. Lib. L 11
facta sub noctem diei Dominicae, qua die
hebdoniadarium, ut vocant, agebat, α Sacrum facturus erat, dum vir sanctus tantisper semnum caperct, quaedam anima contenta voce . multoque ejulatu, sic eum
compellat: Frater Nicolae, vir Dei, huc, quaesb. oculos. Ille per semnum in eam Intuens, neque satis agnoscens, quem vivum se nosse memincrat, pernolse studebat ; quod cum assequi non posset, quiuiam esset, percunctatus est. Subjecit illa, animam se esse Peregrini Auxinensis ipsi no-ii , dum in vivis ageret,& iam expiatoriis ignibus cruciari. Quare rogare se illum impensius, ut Missuri destinctorum iaciat
siro nominatim, atque aliorum levamento.
Tum vero candide illi Nicolaus inquit. Salvator meis: ego emrn, qui ad summum Sacrum solemniter faciendum ae pinaiu1som bac praesertim Dominica luce, quando oscium mutare visas in Missam pro defunctis facere non possum. At anima, Veni, reposuit, Venerande Paιer, O inde, num parsis tanta, tamque misera multitudinis , aqua missus sum, preces repellere,mque pariter miseram tam inbumaniter destiιuere. Vilus sibi est sequi ducem vir sanctus ad alteram Eremi partem: ubi inmodica planitie ad Pisas urbem. haud procul Ermo sita animadvertit insentem n merum animarum ita se obseciantium, Miserere Pater, miserere turbae auxilium tuum exspectantist nam si pro nobis Deo litare sacrificia dignatus Heris, maxima pars nostrum ex his atrocissimis tormentis eripietur. Sub haec expergefa s Ni Iaus , dc vehementi commiseratione permotus, multis mim Iacrymis pro omnibus illis Redemptorem hominum precatus, indeque primo mane ad pedes Prioris prostratus, non tem uti viderat, totam, quod actantiam fugeret, sed importunas tantum animarum preces exponcns, oravit
obnixe, ut bona ipsius venia liceret seshebdomade illa tota, sacrificia pro mortuis perpetrare. Cessit Orejus precibus,&illius loco alium substituiti inmobrem hebdomade illa tota fecit hac, quod erat rogatus, summa camanimi pietate. Qi'clapsa eadem Peregrimarum rursum spectandam se praebens. asseruit bonam illius multitudinis partem ejus lacrificiis aliisque rebus liberam in Coelum faeliciter secum
Non dissimile est,' quod R. p., bolar. adi, RhemeSocietate J Esu, non raro accidit: O infria sepe enim sepius itabant ad ipsi animae, filia. dormientem excitabant, ejus se precibus, ac sicrificiis commendabantι dc plures t stati sunt audivisse se voces e coemiterio Collegio Societatis vicino, inclamantium animarum, & diserte, distincteque opem R. Patris Rhemii implorantium. Hinus quoque generis est, quod de Iosepho Anchieta amaturgo nostro commemorat Berctarius. Cum enim secus stagnum iter cum socio faceret, ingentem ranarum coaxationem, unaque esulatus ingentes audierunt, quasi hominum cruciatus imgentes tolerantium i usque adeo, utJosephi comiti capillus inhorresceret. Hic verb Iosephus sublatis in c um oculis, terne Dei , inquat, quam magna tuap tentia est Propiusque ad stagnum accedens , comitem ponere genua secum, dc quinies orationem Dominicam, Angelicisque salutationem pro purgandis animis pronunciare jubet; qua prece soluta cessavit ejulatus, neque postmodum, quando lapius frater illac pertransiit, auditus est.
Illustrius est quod abjicio ex themio
Claronici Anno i 8. Eo enim anno non procul Vormatia maxima vis armatorum Iasiam equitum pariter ac peditum interdua, mis que haud pauco tempore velut ad pugnam e monte procedere vita, & modo huc, modo illuc per turmas discurrere, tumque circa nonam noctis horam ad eumdem, unde prodibat, montem reverti. Incessit monachum quemdam Lunxum
gensis Coenobii, non longe a monte dissiti, cupido seisicitandi,quid sibi acies illa vellet. Ergo exsuscitata nducia. nonnullis aliis comitatus eam adit, innatusque seontem crucis serma, interposito M. Trinitatis nomine, de monte moventes, qui sint interrogat. Τum de turba quispiam, Non 'mus,ait, inanias ctra, neque verὸ ὸmam talibus, sita militum quondam Me in eampo casorum in praesis cnimae. Arma, saga sitam . in equi, quibus quondam Merimina abusi sumus, nunc mobis nomi aris
gumentasunt supticis: quidquid enimν- samus, ignis est . tametsi vobis. invisin His auditis Monachus quaesiit, num qua ratio esset iis opitulandi. Cui anima, Omuino, inquit, precibur, maxi-mὰ incruento Corporis es' Sanguinis ciristi fatrificio adiuvari possumur in rogamus mcontinuoque tota illa acie,, velut una v ce tertib inclamavit: Orate pro nobis I a que illico omnes tamquam in flammas abiere . ipse verb mons, ardentis instar, non sine ingenti fragore ignes laculatus
distremd extat in vita S. Theobaldi, mirus Purgatorii cujusdam animae locus. Quondam oblata fuit viro sancto glacies in fluminis fundo a piscatoribus reperta. B , Incessit .
39쪽
Incessit illum cupido eam pedibus suis aegris refrigerandis subjiciendi i quod cum
fecisset, ecce tibi e glacie vox lamentabilis in hac verba: In-, quam vides, glacie baceo, purgorque miserabilis anima. O 'estor te, ut triginta Missas mihi addicas:
ita diuturnum cruciatus mei tempus non parum contrahes. Quod cum a viro sancto praestitum fuisset, Bacies resoluta, &anima liberata est. Vide Petrum de Natalibus, & alios. In summa, intcllige quaevis loca hujusmodi expiationi vel addicta, vel addici posse , de sic audies ex diccndis, templa, puteos, domos dςnique eadem fuisse nonnumquam incendii purgantis, quς criminum loca,pro Numinis arbitratu. Atque haec satis: quae quidem non ideo' protuli, quod inter caetera maxime, Veram piorum manium praesentiam demonstrent, . neque aliter possint exponi, sed quod saltem eam probabiliter indiccnti enim visa sic discernere, ut praesentes animas velut tangas, haud scio, an quispiam praeter Angelum, aut ejusmodi animam pos. sit, nisi serte disertissime ncgetur repraesemtatio, & praescntia ab illis affirmetur, aut certe simul cum anima Angelus adcsse dicatur. Cujus rei causam prius attigi, quod nulla fere sint visa. in quibus boni Genii animarum persenam agere, & ipsarum n
mine loqui non possint: Et verb ad onine auxilii genus clientibus suis, aliisque m nibus praestandum sunt, promptata: Tu Lector, qui tot locis animas aduri intelligis, nonne loca, ubi peccare alitus es,
nouere merito debes: ppe Arsis se pliciis tuis destinata & qui tot quoque
locis opem ab minus, vel earum nomine efflagitari cognoscis, nonne simul agnoscissammas expiatrices ingentes esse, quippe quibus extinguendis, aut mitigandis aqua undequaque petitur.
Statuit r. 38. LI atrium appello locum , in quo nerrat Lia purgandis animis sola damni poena, ραώ-- seu filacitatis aeternae mora sustinenda est.
masip η-- nomenclationis phst indicabitur. autem primo, an contingat aliquando, ut post vitam innocenter actum sola poena damni luenda sit, aut etiam omnibus sensus poenis persolutis retardetur
tamen animus, & coelo adhuc ameatur. Inter paucos, quos super hacce materia disputantes comperi, Luisius noster Turrimus alantem sententiam severissimacem
sura ferit. Sic enim ipse in selectis Cen
turia 2. Censiira 72. quaerit: An mereatur
cenjuram placitum asserentium in Purgatorio detineri aliquando animam cum sola poena damni absque usta sensus. Legantur Bestarminus alii agentes de Turgatorio, E proposta est digna gravi censura, non Diam temeritatis, sed erroris, iudicio multorum, quIa es contra communem Iensum μιιium. Ita ipse: qui centores illos non nominat, ac propterca sibi Qti. sane censurae alias, teste Diana, latvissimo, censuram hanc adscribi patietur. Mitius, ut 'selet Suarius: Mibi, inquit, nou adeoprobatur sententia eorum, qui asserunt animaae puniri in quodam loco, ubi ignis acriijs, e ardentius urit, deinde transire ad alium,
ubi mitius puniuntur; postea ad alium amoenum, ubi detinentur e poena senssi.& post pauca: Finita enim, ait , rna θα- fui, purgatio finita est: in anima ess aptao' expedita ad videndum Deilm r quapropter non amplius detinetur; quia . ut supra sendi, numquampana damniatem , vel temporalis, propιer peccata actum
. ita separatur a poma sens , quia reatus
manens non es maior, seu dium nior res μm unius, quam alterius, neque oppossumpat a probabili ratione suaderi.
propter credibile non ectanimas ὸ Purgat rio transire ad locum amoenum, is uam tu erium ingrediantur. - Hactenus Suarius
de Purgatorio Sech 4. Cui juvante Deo conabimur satisfacere. Caeteri verδ The logi de hac materia fere altum silent, ut Vdentia, risqueet, Coninck, Praepositus, Meratius, Lugo, Gaspat Hurtadus,&C.
Porro probabilem censet sententiam sentem Bellarminus, de Purgatorio, C. T. magnum & ipse nomen, & in hoc genere disputationis Suario aequiparandus, & amthorem citat Gregorium Magnum, Ven rabilem Bedam, ac Carthusianum. Accedit his e recentioribus Reverendus Pater
Ioarines de Dicastillo Theologus egregius appendice de Purgatorio Disp. I. dub. 2.
qui relata aliorum responsione ad revelationes infra proponendas : Non tamen,
' inquit, ideὸ admodum repugnaverim semientia, quam revelationibus confirmant,
quod anima solutis seliquis detineatur ali- . quando, in sola mora Oivindi Teum pu- niatur. Sic ipse. Accenseri posset re Tannetas, qui proposita Bellumini sententia rem in medio relinquit. Sed diserte
a nobis stat Joan. Eusebius Nierembergius
40쪽
Patrocinium Defunctorum. Lib. L
lib. 1. de pulciat. Dei, cap. 3. ipse Madriti exiguam reperiri noxam, viae seu damni sietoriam Codicum interpres, & saiptis poena abunde pu tui. elatus. Et favent omne' qui sS.Bimitta', in vero attinet ad reliquos impuli Gererudis. Melchiildis visionibus,& or vita defunctos, dici potest a principio iam iaculis sumagantur, qui&Theologi sunt,& decerni utramque sensus&damni poenam, Rario. ex his aliqui illustres, ut Turrecremata, de sed impari tempore subeundam: ita ut Consalvus Duramus, qui S. Birdirae R poena damni alteram mora excedat. Et velationes notis illustrarunt. Deinde Do- firmari potest haec propositio. quod au-minicus Bannes, & Leandet, qui divinas iliore Angelico Doctore tu dist. xi. q t. Ea sinuationes Getarudis approbarunt, sal, art. 3. Acerbitin poenae verba sunt illius tem eatenus. uterioris immunes declaret. propria respondat quamlitati olba . sed Item, qui Blossi Laetiensis Abbatis scripta inurumi ae respondes rassicationi culpae is vcneramur, plurimi: Hic enim Monilis subiecto, unde potea contingere, ut aliquis Spiritualis, cap. 33. Eremitam quemdam, distiὰs moretur, qui minisi affligitur, ipsumque Thaulerum sila damni pama ὸ converso. Irem quadam veniatiis, inquit, ὼiquamdiu castigatum esse commemorat. sunt maioris adhaerentia, in quia ea qua Ex quibus omnibus sat isquet, quam non. sunt maioris adbarentia tarditas purgan- timenda sit Misit Turriani censera supe- ιue, lino quidam in Turgatorio diutiὰρ, rius allata: cum illius causacorruat, nempe quam Iii torquentur. Ita sanctus Doctore sententiam de poena damni sola,Chti-- Fac i tur quempiam levissimae noxae diu notum sensui adversari. Neque enim mulidiaque adclictum fuisse : illa chris fideles modb plurimos, sed & divos, de noxa minimo sepplicio digna est:&tamen Theologos insignes,dc ex omni ordine vi- gravissimo multaretur, si minimum.illud ros praeclaros sententiae illius lautores pro- ab igne iupplicium diu duraret: quippe ducere licet. quia poena binis dumtaxat gradibus inten- o. Neque verb authoritate seu nititur. sa, atque adeo exigua , si quatuor dicbus Rati. - cui de ratione Theolmca. Nulla siquidem toleretur, aequivalet intensae ad octo usque inveniri potest necessitas nextis inter poe- gradus, ade uesammae. Praestat igitur re nas illas sensus, de damni, quem nexum diuturnitatem illam supplicii. quam mini- Suarea afferst. Imbd: mortiabus solemne ma ad culpam adhaesio authore D.Thoma est poenas illas separare ut cum David mereretur, subinde sui damni poenae as-Αbi onem filium parricidii terum con- signare. speetu alloquioque suo tantisper arcuit, Accedit, quod probabile sit poenam nullo praetcrea irrogato sepplicio) εc Deo sensus paulatim minui, sive quod visio
non iniolitiim, ut cum Moysen, de Απο- S. Malachis D. Bernardo descripta, alim titinem ingressu, possessioneque terrae pro- que frequentes id ostendunt , sive quod, missionis prohibuit, nulla inseper poena ut probabile admittatur a Suario, tristitiam culpae incredulitatis adjecta. .idni igi- ex privatione beatitudinis ortam eatenustur in altera vita sc agere censeature remitti, quatenus ad terminum acceditur, Maxime cum tam levis in morte possit unde pro remissione poenae sensus argi superesse culpa, ut sola poena damni, scis mentum duci potest, sive quδd ea videtur prohibitione conspcctus divini expiati esse mens Augustini Enchiridii ito. d queat. inalis levissima mentis evagatio centis Ecclesiae preces defunctis prodesse, vix deliberata, veI minimus error e prae- mel sim plena remisso, πιιι ανιό. ut tolera-settim, si moriens, saltem ex parte pro iis Llιον sat ima. ut loqvitur, damnatio: fecerit satis intimo dolore, aut Dei amore, quem locum sic exponit Eslius in .dis .ix. vixque reliquum sit quidquam maculae, j. s. ut poenarum mitigatione id fieri immod egeat expiatione. Ut enim inter tolligat, non modδ temporis contractione: mortales nonnullae tam leves sunt filiorum sive denique quod ea tota res ab arbitrio noxae, ut ciuilela esset verberibus eas ca- Iudicis pendeat, Ze ad ejusdem bonitarem .stigare r ira possunt esse tam leves mor- pertinere videatur enon tantum de di tuorum, ut igne illas plecti, divinae boni- turnitate, sed etiam degravitate poenarum tali disseritaneum vi tur. De quo ite- aliquid remittere, dum a vivis rogatur. rum postea n. 331. Neque his obstat, quia Ea porro remissione posita, continuo sopoena damni gravior . quam poena sensus qui tur saepissi is omnino remissum esse censeatur: imo id nobis sivet. Cum enim dolorem lens is, ac nullum, quando poena poena damni cuilibet eulpae, etsi minimae, damni necdum persetura est: ubi nimirum debeatur, ne quid coinquinatum intret in levissima quidem noxa est , ac vehcmens, regnum taloruην;&vob haec ipsatam acer- ac diuturna in eani propenso, cui poenaeba sit, conficitur posse in moriente tam diuturnitas respondet, ut ex Angelico