장음표시 사용
271쪽
Ios . AvLI OgLLIrDe Cesellii Vindicis pudendo errore, rem offend mus in libris eius quos incripsit Lehionum antiquarum. Cap. M.
TVrpe erratu offendimus in illis celebratissimis
commentari s Lectionum antiquarum Ceselli' ' Vindicis hominis herclepleraque haud indiligentis: quod erratum multosfugis,quanquam multa in C selio reprehendddo etia per calumnias rimarentur. Scripsit autem Cesellius,Q. Ennium in XIII. lib.annalium Cor dixisse,masculino genere. Verba Cesellii subiecta fiunt: masculino genere Cor, ut multa alia, enuntiauit Ennius: Nam in xiri. annalium quem
cor axit: Ascripsit deinde uersus Ennii duos et
Annibal audaci dum pectore dehortatur,2Ve bellum facium,que credidit esse meum Cori Antiochus en, qui hoc dixit, rex. Is admir rur,oepermovetur, quod Annibal Carthaginiensiubellum se facere Pop. I m. uolentem dehortetur. Hos autem uersus Cesellius sic accipit , raniquam se Antiochus sic dicat: Anniibal me,ne bellum geram dehortatur e Quod cum facit,aequale cor putat harbere me ei: quam stultum esse me cretit,cim id mihi persuadere vult. Hoc Cesellius quidem sed aliud Diad Ennius. Nam tres uersus sunt, non duo, ad hanc Ennii sententiam pertinentes, ex quibus remtium uersum Cesellius non respexit: Annibal audaci dum pectore dehortatur,2 e bellum faciam, quem credidit esse meum cor Suasorem summum,et studiosum robore belli. Horum uersuAm sensus atq; ordo sic opinor este Mimn bal
272쪽
nillat ille audentissimus,atque forti lis,quem ego credidi hoc enim est,cor meum credidit perιnde atque diceret,quem ego sultus homo credidi fores mmum suasorem ad bellanduas me dehortatur,dissuadet clue, ne bellum faciam. Cesellius autem fortet λοτερον α pi, i ta verborum captus,quem Cor diactum putauisiis quem accentu acuto legit quasi ad Cor referaturino ad Annibalem. Sed non fugit me, si aliquis sit tam inconditus sic posse defendi Cor ceselli, masculinum: ut uideatur tertius uersus scparatim atque diuisem legendus: perinde quasi praecisis, interruptisque uerbis exclamet Antiochus ,suasorem summum. Sed non dignum est eis,qui hoc rix rint,responderi.
Quid Tullius Tyro Cieeronis libertus reprehenderit an M. Catonis oratione, quam pro Rhodiensibus in Senatu dixit: & quid ad ea, quq reprehenderat, re sponderimus. Cap. 1i I.
CIritas Mosensis, O insula opportunitate,ct Rhodos.
operum nobilitare,et nauigandi siolertia naualibusque uictoriis celebrata erit. Ea bosensis ciuitas cum amica atque storia populi Rom. foret,Pem D tamen Philippi filio Niacedonum rege, cum qim ' bellam Populo Ro. fuit, amico usa M. Conuuique
sunt Rhodienses legationibus Flymam saepe missis,id bellum inter eos componere. Sed ubi ista pari,catio perpetrari uequit , uerba a plerisque Rhodiensibus in contionibus eorum ad populum facta sunt: ut si pax von feret, Moseses regem aduersus Populum
273쪽
Romam adiutarentSednullum Iuper ea re publi- Perses. cum decretum factum e t. ubi Perses uictus captusque est,Rhodienses pertimuere,ob ea,qua compluries in coetibus populi acta dictaque erant: leg rosque Romam miserunt, qui temeritatem quoris da popularium suorum deprecarentur,ct fidem comsiliumque publicum expurgarent. Legati postquam Romam enerunt, ct in senatum intromissisunt,uerbis pro sua causa suppliciterfacti de curia excesserant. Sententia rogami coeptae. Cumque parti senatorum de Myodiensibus quererentur, maleque eos leλ animatos Iussie diceren bellumque t eos illis faciendum censerent: tum M. Cato exuingit , O optimos
si osque socios Duorum opibus diripiendis posdendis ,non pauci ex summatibus uiris intenti infensi me erant st defensim conseruatumque pergit, orationemque ines tam dicit,quae ct seorsum fertur, insicripta me estpro Rhodiensibus,et in quinto Ori Tyro Tul ginum libro scripta est. Tyro autem Tullius, M. CA, ovu uberins anὰ quidem fuit ingenio homo et
bellus. ganti,ct haudquaquam rerum literarumque uel rum indoctus. gaeque ab ineunte aetate liberaliter im
rituro, adminiculatore, O qua se admini iratore infudi s literarum Cicero usus est. Sed profectis plus ausus est,quam ut tolerari,ignoscique possit. P anq; epistolam conscripsit adminium familiarem patroni sui confidenter, o nimis callidd: in qua sbiamet uisus est orationem istam pro Rbodientibus acri subtilis ingenio oe iudicio percensuisse. Ea ea via lsola limum fortὰ nobis es reprehe oriri rivs quas
274쪽
tam attingere ornatore scilicet uenia reprile ura Tyronem,qu m tum ille reprehenderit Catoneaeul--
pauit autem primum hoc, quod Cato ineruies, ipse ait, principis nimis insolenti,ni miscy'e acri, obiurgatorio usus sit: cum uererisese ostendis,ne patresgaudio atque latitia rerum ge-- isarum pro perd,de statu mentis suae deturbati non satis consilerent,neque ad rectὰ intelligendum,con sulandumque essent idones. In principi s autem, inquit,patroni qui pro reis dicunt: conciliare sibi, complacare iudices debent esensusque eorum expediatione causa suspensos,rigentesque,honorificis uerecundisq; sententiis commulcere: non iniuri s atq; periosis comminationibus confricare. Ipsum dei, de principi apposui cuius uerbah sunt: SCIO solere plerasque hominibus rebus secundis,atq; pro lixis,atque pro peris animum excellente atque superbia atque ferocitatem augescere atque crescere: quod nunc mihi metu cur,s,quod haec res tam secvnita processeri ne quid in consulendo aduersi ueniat, quod nostras secundas res confricet ene uehaec utitia nimis luxurios8 eueniat. Adverse res siedomant, docent quid opus sit facto o fecρndae r iacitia transuorsum trudere solent a rem consule
do,arque intelligendo. QD mainore opere dico,suam deoque, uti haec res aliquot dies proferatur, dum ex tanto gaudio,in potestatem nostram redeamus. QVdeinde Cato iuxta dicit, ea cinquit confessionendaciunt,non defensione: neque propulsationem,trans
lationem ue crisinis habent,sed cum pluribus assi
275쪽
communicationem: quod scilicet nihil ad purgata inest. atque etiam,inquit,insi per profitetur,'hodie-ses qui accusabantur, quod aduersus Populum Rom. regi magis cupiuerint ,fauerintque, id eos cupisse atquesau se utilitatis , gratia: ne Romani,Pe se quoque rege victo,ad superbiam,ferociam que,et immodicum modum insolescerent. Ea que ipsa uerba ponit, ita ut in ta scriptum est . Atque ego quidem
arbitror Rfodienses noluiis non ita depugnare, uti depugnatum ent: neque regem Persen uicisse, non odienses id modo uoluere, sed multos populos ac multas nationes idem uoluisse arbitror. tque haud scio an partim eorum fuerint,qui non nostrae contumeliae causa id uoluerunt euenirer sed enim metueres nemo esset homo,quem uereremur,quicquid i heret,faceremus : ne sub solo imperio nouro in seruitute nostra essent,libertatis suae causa in ea sententia fuisse arbitror.Atque Rhodienses tamen Persen pia licὸ nunquam adiuuere.Cogitate quanto nos nostri natiui cautius facimus. Nam uni q. AVenο-xtrum,si quis aduersus rem Dam quid sieri arbitratur,summa vi contra nititur, ne aduersus eam fiat,
quod illi tamen perpessi. Sed quod ad principium reprehensum attine scire oportuit TDronem, defensos esse Rhodienses a Catone,sed ut a Senatore, Consulari,qCensorio uiro, quod quidem optimum esse publicum existimabat, suadente : non cut a patrono solet) causam pro reis dicente. Alia nanqueprincipia conducunt,reos apud iussices defendenti, elementiam msericordiamque undique indaganti: aliai . cum
276쪽
crani Senatus de republica consulitur,viro autoritate
prae tanti,sententiis quomndam iniquisimis permothoe pro utilitatibus publicis,ac pro salute sociorugrauiter ac libere indignantismul ac dolenti. Quip Rhetoripe redM,O utiliter in disciplinis rhetorum praecipiatur,iudices de capite alieno, que causa ad sese non pertinenti cognituros e ex qua , praeter incium iudicandi,nihil ad eos simul periculi uel Emolumenti, redundaturum eri,conciliandos esse, ac propitia slaudatiliter ac placabiliter, leniter existimationi salutique eius,qui apud eos accusatus est.At cum dignitas, Ades, O utilitas omnium communis agitur,ob eamque rem aut suadendum quid ut fiat ut feri iam coepto disserendum est: tum qui se in eiusmodi principiis occupat,ut benevolos, benignosque sibi auditores paret,otiosam operam in non necesariis uerbis it.Iamdudum en negocia,pericula-que ipsarum rerum commmia, consili s eos capis dis conciliant : O ipsi potius sibi exp0cunt consulto ris beneuolentiam. Sed quod ait confessum Catonem noluisse M odienses ita depugnare, uti depugnatum est, neque regem Persen a Pop. IVm. uiunci, atq; idis disse rara dixisse non Rhodienses modo ,sed multas quoq; alias nationes uoluisse,sed id nihil ad pumgandum, extenuandum ue crimen ualere: iam hoc
primum Tyro improbὰ mentitur. Verba ponit C tonis, a*s tamen cum uerbis calumniatur. Non enim Cato confitetur M ossienses noluisse uictoriam
esse Popu. Isma.sed sese arbitrari dixit, id eositasse,quod erat proculdubiosuae opinionis proseo,
277쪽
tierat: hi posui. Envius in Erechtheo non timsecus dixit qua m Catullus rvuibus nunc inquit, umna mea libertate para uibus seruitutem mea miseria deprecor Significat abigo, ct amolio uel prece adhibita,ues quo alio modo. Item Ennius in Cresphonte r. Ego cum mer uitae parcam uetu inimico deprecor. Cicero in libro sexto de re ita scrisset. Quod quiadem eo fuit maius,quia cum in causa paQollegae essem,non modo inuidia pari non erant, sed etia Clau- dij inuidiam Gracchi charitas deprecabatur. Hic quoque item non es ualde precabatur, sed quasi proselfabat, defensabat inuidiam: quod Graeci propinqua significatione nrechmπου tam dicunt. Item pro A. Licinio similiter Ocero uerbo isto utituromid, inquit,huic homini facias e Nonne conceia interdium, ut excusatione summae stultime, sunt e improbitatis odium deprecetur' item in Verrem actionis fecundae prooemio: nc vero quid faciat Horten iust auaritiaene crimina frugalitatis . laude detrecetur e an hominem flagitiosisimum, libidinose simum,nequi imamque defendat f Sic igitur Catullus eadem se facere dicis,qurrens uenia,quod O male diceret ei patim, respueretque O recus rei, detestareturque assidia: est tamen eam penitus
deperiret. inis omnium primus libros publice praebuerat legen
dos: quantusque numerus fuerit Athenis,ante clades Perucas,librorum in bibliothecis publicorum. p. xv Id.
278쪽
Labros Athenis disciplinarum liberalium publi-cὸ ad legendum praebendos primus posuisse di
eitur Pisistratus uraunus. Deinde studiosius, accurariusq; i se Athenienses auxerunt. Sed omnem i tam postea librorum copiam Xerxes Athenarum potitus, urbe ipsa praeter arce incensa abstulit, asportauits in Persas. Hos porro libros uniue s multis poli tempestatibus Seleucus rex,qui Vicanor appellatus est, referendos Athenas curauit. Ingens postea numerus librorum in Aegypto a Ptolemaeis regibus,uel conquisitus,uel confectus est: ad millia fermὰ uoluminum septingeta.Sed ea omnia bello priore flexandrino,dum diripitur ea ciuitas,non spontὰ, neq; opera con
. auxiliariis incensa sunt a Opera e5suita: pro
279쪽
Admiranda quaedam ex annalibus senipta de P. Sci- pi0Πς Africano superiore. Cap. i.
Vo D de Olympiade, Philippi re
gis uxore, Alexandri matre, in historia Graeca scriptu es ridem de P. Scipionis quoque matre, qui prior Asticanus appellatus est,memoriae datum est. Nam et . C. Oppius,ct Iulius Hlim,s, aliique qui de uita Orebus Asticani scripserunt, matrem eius diu seri, lem existimatam tradunt: Publium quoque Scipio nem, cum quo nupta erat, liberos desperauisse. Pο- Hea in cubiculo atque in lecto mulieris,chm absente mirrito cubans sola obdormisset, usum repent8mWa eam cubare ingentem anguemo eumq;, 's qui viderant territis o clamantibus, elapsum inueniri Scipio Α- non idipsum P. Scipionem ad Aruspices res spetiit scrificio facto respondise, fore ut libet iis geni 'glu relitur. q; multis diebus,posteaquam illatus. anguis in lecto uigus es, mulierem concepi se: concepti
280쪽
u hic minui Armibesem,ct Carthaginienses in Arallo Punilao fecundo uicit. Sed emim peralis nimis ex rebus ge sis,quam ex illo He uirtutis creditum est. Id etiam dic
re ibi so- diu demorari quasti D2, 2 cum ioverine tuom, eius templi sepe
redientem cane, semper in arent eum,
Gutrid ualidum, musitum,re etiam cibaria m et horiundispes erat. Et quodam didi, sed ii, dicebar, atque ex eo loco Id .
I, in nrtit videbatur. Tum d militibus qui m
2 a uisia ut interrogauit quispia
imis sevi lacumque vadimonium promit Imberetis Scipio manum ad ipsam oppidi uod Οὐ-
AL ue nrcem oratendens: Perendie, inquit, fles'
uot illo in loco: atque ita famis. em vadari usserat, oppem captum est. E dem die in arce eias oppidi ius dixit.