장음표시 사용
301쪽
Italiam multorum dierum metu perturbaseiρ cons militer ad quoque Claudius in primo annalium, Ne-- quitiam appellauit luxum vitae prodigum, si simque in bisce uerbis: Persuadenti cuidain adolesce ri Lucano,qui apprimὰ summogenere natus erat,sed luxuria, nequitia pecuniam magna consum rat. M. Varro in libris de lingua Latina: Vt ex Nolo. Non, Volo, inquit. Nolo sit: sic ex Ne, Qui Nς803m- media extrita ollaba, copositum cst equa. P. Africanus pro se contra Tib. Asellium de multa ad populum: Omnia mala,probra, flagitia, quae bo--mines faciunt,in duabus rebus sunt: malitia,atq; ne Malitia. quitia. utrum defendis,malitiam,an nequitiam λ an utrunque simhi Si nequitiam defendere uis, licet. Sed tu in uno scorto maiorem pecuniam absumsisti, qtiam qAanti omne instrumentum funes Sabini incensum dedicatiisti. Si hoc ita est,qui spondet mille nummum j Sed tu plus tertia parte pecunia paternae peri . didisti, atque absumpsisti in flagitise. Si hoc ita est,
qui spondet mille num um3 non uis nequitiam' g malitiam saltem defende.Sed tu uerbis conceptis coniurasti sciens sciente animo tuo.Si hoc ita ess,qui Pondet mille nummum
De tunicis χειρίδι τοῖς, quod earum usum P. Africa- 1.nus Sul. Galio obiecit. Cap .XII.
Tunicae micis uti uirum prolixis ultra brachia, use manicate que in prim res manus, ac prope in digitos,s o/ς ςς9 atque t mn ni Latio indecorum fuit. Eas tunicas . Craeco uocabulo nostri j appellaue μη
302쪽
Farminisquefolis uestem longe late ue dissusum in
decorem existimauerunt, ad ulnas, cruraque aduer-
Ius oculos protegenda. V iri autem Rom. primo qκidem sine tunicis,toga sola amiciti fuerunt: posteasub Hristas, ct breues tunicas citra. Huierum desinentes habebant, quod Icniss Graeci dicunt Hac antiquitate inductus P. Africanus Pauli filius, uir omnibus bonis artibus atque omni virtute prydi- tu T. Suh Gallo homini delicato, inter pleraq; alia qua obiectabat,id quoque probro dedit, quod tunicis uteretur,manus totas operientibus. Verba sunt haec Scipionis: T am qui quotidie unguentatus aduem sum speculum ornetur,cuius supercilia raduutur,qrei barva vulsa,feminibusque subvulses ambulet: qui in
conuiui s adolescentulus cum amatore, cum chiridota tunica inferior accubuerit: qui non modo uino
sus,sed virosus quoque sit: eum ne quisquam dubiaret, quin idem fecerit, quod cinaedi facere solent λVergilius quoque tunicas huiuscemodi,quas semi
neas,ac probrosas crimina tur . tunicae,inquit, manicas, habent redimicula
Q in quoq; nius Carthaginiensium tunicatam iuuentutem non uidetur sine probro dixisse.
Quem classicum dicat M. Cato, quem infra classem.
CLUPi dicebantur,no omnes qui in Hasybus erantsed pr ae tanthm classis homines: qui C. G A v. milia aris, amplixs ue, celsi erant. ins a P a classem
303쪽
avLI OELLI et classem autem appellabantur secundae classi caeteris rumque ometium classium: qui minore summa aeris quam se ra dixi, censabantur. Hoc eὸ strictim no-..taui , quoniam tu M. Catonis oratione, qua Voco
niam legem suasit, quaeri solet quid sit Classicus, quidlt ira classem.
De tribus dicendi generibus,ae de tribus philo mi
qui ab Atheni elisibi is ad Senatum Romanum legati sunt. Cap. XIIII.
i. '-ε , T T-carmine,et tu soluta oratione,genera dicen 'c di probabilia sunt tria, quae Graeci χαρακτῆρας
uocant, nominaq; eis fecerunt apponi: αyiis, ἰχνο , ' μεσον. Nosque quem primum posuimus, uberem A camus: secundum ,gracilem: tertium, mediocrem. Vberi dignitas,atq; amplitudo estgracili uenustas, subtilitas: medius in confinio eri utris Arer modi particeps. His seiugulis orationis uirtutibus uitia agnata sunt, pari numero: qua earum modum, habitum simulachris fulses ementiuntur. bis plerunq; si stati atque tumidi tallunt,pro uberibus : squalentes, ieiuni inti,pro gracilibus: incerti, ct ambigur,pro mediocribus. Vera autem, propria huiuscemodi formarum ex la,in Latina tingua M. Varro esse dicit: ubertatis, Pacuuium : gracilitatis, Lucilium : mediocritatis Terentium. Sed ea ipsagenera dicendi iam antiquitus tradita ab Homero sunt, tria,intribus e Magnificum, in Hysie, cst uber ente subtile, in Menelao, σ cohibitum e mixtum, moderatuique,tnN stare. Animaduersa eadem tripartita Stylus
304쪽
v I B E R v II. ra uaristas est in tribus philosophis,quos Athenienses Romam ad Senatum Populumque manum legauerut,impetratum,uti multam remitterent, quam fecerant propter Oropi uactationem. Ea multa fuerat talentum ferὸ quingentum. Erant isti philo -- phi: Carneades,ex Academia: Diogenes,Stoicus t icritolaus, Peripateticus. Et in Senatum quidem introducti,interprete Usunt f Cacilio Senatore. Sed merob. antd ipsi seorsum quoque quisque ostentandi gratia, magno conuenru hominum dissertauerunt.Tum Caeli, admirationifuisse,aiunt Rutilias, Polybius, pla-- lib. t. Asophorum trium sui cuiusque generis facundiam. Violenta, inquiunt, ct rapida Carneades dicebat: scita, ct temetia Critolaus: modesta Diogenes, sobria. Vnumquodq; autemgenusin diximus,cum car-mpudices ornatur, it idustriusu cumIucatu atq;
Quam seuere moribus maiorum in fures vinclicatumiit :& quid scripsit Mutius Scaevola super eo , quod seruadum,datum,commodarum,e esset. Cai xv.
Abeoin lib. xii.tabulis fecundo cria et se sera iudicia de furtis habita sis, apud uet Furtum. - να, scripsit. Idq; Brutum solitum dicere, furti damnatum esse,qui iu=entuin aliorsim duxerat,quam quo utendum acceperat. Item qui longius produxe . rat,quam quem in iocum petierat. Itaq; si Scaeu . ia in librortim,quos de ιure ciuili composuit, sexto decimo uerba haec posuit: Quod cui seruandum d rum est di id usus eursae quod utendum accep P 3 rit,
305쪽
rit,ad aliam rem atque accepit usus est: furti se obligauit .
Locus exscriptus e satyra M. Varronis, qliae inscripta est, de peregrinis ciborum. generibus : & appositi versus Euripidis, quibus delicatoruni hominum luxuriantem gulam consutauit.. Cap. xv I.
ia admodum, scitὰ factis uersibus,coenarum,cibo et redire rμm e exquisitas delitias comprehendit. Na pleherediti id genκs,qκα heluones isti terra, O mari con' quirunt,exposuit, inclusitque in numeros senarios . Et ipsos quidem uersus cui otium erit,in libro quo di Diue si positos legat Genera auι e, nominaque edulium, cibi adre ct domicilia ciborum omnibus aliis praestantia, quae palς profunda ingluuies uestigavit,q Varro opprobras ei: meri forme,quantum nobis memo
ride esti Pisus e Samo,PhIgia attagena, grues Melicae,hoeius ex Ambracia,pelamis Chalcedonia,m
raena Tarte illa,aselli Pessinunti', ourea Tarentina, pectunculus Chius,elops Rhodius, scari Cilices,n os Thasiae, palma Aegyptia, glans Iberica . Hanc: autem peragrantis gulae, et succos insuetos inquirentis industriam, atque has undique uorsum indagines cupediarum,maiore deteriatione dignas cpsebimus si uersus Euripidis recordemur, quibus utebatur se
pissime Ch si pus philosophus,tanquam edendi im
ritationes quasdam repertas esse, non per usum uim necem
306쪽
necessarium, sed per luxum anim parata atque facilia fastidientis per improba satietatis lasciuiam. Versus Euripidis adscribendos putaui:
P Ercontabar Romae quempiam grammaticum, priin docendo celebritatis,non hercle experia di uel tentandi gratiarsed discenssi magis IIudiriet cupidine: quid significaret Obnoaiss,qum; eius us-cabuli origo ac ratio esset. Atque iste aspicit me, ii Iudens leuitatem quaestionis,paruitatemque: obstu ram,inquit, sand rem qliaris, mustaq; prorsus uigilia indagadam. Quis adeo tam linguae Latina ignarus est,qui nesciat eum dici obnoxium, cui quid ab .eo,cui se obnoxius dicitur, incommodari noceri potest ei, qui habeat aliquem noxa. i. culpa sua conscii o potius, inquit hec mittis nugalia, digna quaeri trammis, sint.Tum uerd ego permotus, agen m iam obliquAut cum bc mine stulto exiuimaui: Et caetera, inquam, uir doctissimcio grauiora remotioraque,si discere, Oscire debuero quando mihi hos ueneri tum qu ara ex te,atque ducam. Sed enim quia dixi saepe obnoxius,
307쪽
ignoraui: sed sui res es Plautus homo linguae,a que elegantiae in verbis Latinae princeps,quid esset obnoaius nesciuit. Versus enim es in Stisho ictius, ita scriptus': Nunc ego hercle perj plan/, non obnoxi8. Quod minimὰ congruit cum ista,quam me docuisti, signi
catione.composuit enim Plautus tanquam duo inter
se conrraria,planZO obnoxu: quod a tua significatione longὰ abest. At ille Grammaticus satis ridi-- civi quasi obnoxius, O Obnoxi/, non declinatione sola, sed re atque sententia disserrent: ego, inquit,' dixi quid esset obnoxius,non quid obnoxi8. At tueego admiratus insolentis hominis inschiam, miti mus,inquam,sicuti 'vis,quod Plautus obnoxid dixit. Sed si id nimis esse remotum putas,atque illud quoque praetermittamus, quod Sallust. in Catilbur scriavit: Minari etiam ferro, ni sibi obnoxia foret. t quod uidetur uobis peruulgatius esse, id me doce. y Versus enim Vergilii sunt notissimi: Na Yque tunc astris acies obtusa uideri,1 2 ee Iratris di s noxia surgere luna. Quod tu ais, culpae sua conscium, alio quoque loco Vetra. uerbo isto utitur, a tua sententia diuers/, bis Moibus:
' ' 'n rastris hominum,non ulli obnoxia cur Cura enim prodesse arvis Alet,non nocere: quod tu
de obnoxio dixisti, Iam meta illud etiam ad Em
308쪽
L' I a E si v II. φιο pacto congruere tecum potens quod scribit is Thoenice,in bilce uersibus. Sed uirum uera uirtute uiuere ammatum adi cit fortiter, Eumque innoxium uorare,aduersius aduersarios , libertas est,qui pectus puru et Armsm gessitat ires obnox a nocte in obscura latent. At ille oscitans, hallucinanti similis e Nauc, im quist,mihi operae non est: cum otium erit, reuises ad me atque disces,quid in verbo so Vergilius, et Sallu tius, Plautus, o Ennius senserint. Et nebuti quidem illainbi hoc dixit,diiresius est. Si quis au-εem uolet non originem solam uerbi inius ,sed gnificationem quoque eius, uarietatemque recensi re,ut hoc etiam Plautinum spectet, adscrips uersus ex Asinaria :Maximas t optimas, gaudio effertissumas Suis heris ille mem uni pariet,gnatoq; et patri: Devorat ut aetate ambo ambobus nobis sento
Qua uero ille Grammaticus finitione usiis ect, ra Midetur in verbo tam multiplici, unam tantummodo usurpationem eius notasse: quae quidem congraucum significatu, quo Caecilius usus est in Chrῖsio, in his uersibus:
Quanquam ego mercede hic conductus tua a uenio, Ne tibi me esse ob eam rem obnoxium rearee
u is malis male dicis mibi. De
'optumitates lentur apud Plautum
309쪽
De obseruata,custoditaque apud Romanos iurisiura di sanctimonia r Atque inibi de decem captiuis, quos Annibal Romam , deiurio ab ijs accepto, le-
Iussuran- TVsiurandum apud Eo. inuiolatὰ sancte uetabia est. Ido moribus, legibusque
multis ostenditur,oe hoc,quod dicemus,ei rei non tenue argumentum esse potest. Praelio Cannensi Annibal Carthaginiensium Imperator,ex captiuis nostris electos decem Romam misi mandaulipeis,mitus, que est, ut si Po. R o. uideretur,permutatio fieret captiuorum: ct pro iis, quos alteri plures acciperent, darent argenti pondo liueram scilicet, selibram. . Hos priusquam prosicis erentur, iureiurando adegi redituros eos esse in ca tra Punicas Romani captiuos non permutarent. Veniunt RFmam decem captiui: mandatum Poeni imperatoris in senatu expo. . a . nunt. Termutatio Senatui non placitae parentes,co
gnati, a nes s captiuorum amplexi eos, postlimianis in patriam redisse dicebant, Halumque eorum in tegrum, incolumemque esse: ac ne ad hostes adire nessent, orabant. Tum octo ex iis, pissimimum ii Deiurisi. 'sum non ese sibi,rsonderunt, quoniam deiurio uinis forent: satimque uti iurati erant,ad Annibalem profecti sunt: duo reliqui Romae manserunt,f lutospes' escae liberatos religione diceban:: quoniam cum egres castra hoctium Dissent,commentiris consilio regres eodem die tanquam si ob aliam fortuitam causam issent: atque ita iureiurando Ia- rivi I rursum iniurati abissnt. Hac eorum fram
310쪽
' talenta calliditas, tam esse turpis simata eIt, ut contempti vulgo i discerpti ue simi: C E N s s. t desse
eos pista omnium notarum, damnis, ct ignom- ctique. nise affecerint: quoniam quod se facturos dictauerant, no fecissent. Cornelius autem Nepos in libro exemplorum v. id quoque literis mandauit,multis in senatu placuisse, ut 8,qui redire nollent, datis cullo- dibus ad Annibalem deducerenttir. Sed eam sententiam numero plurium, quibus id non uideretur, superatam': eos tamen, qui ad dnnibalem non redissent, usq; adeo intestabiles,inuisosqι fuisse,ut taedium ui ceperint, necem uesbi consciuPrint.
- Historia ex annitibus de Tyberio Sempronio Grac- . cho sumpta, patr* Gracchorum Trib. plebis: atque inibi tribunitia pleb. decreta, cum ipsis uerbis rela ta. ' Cap. ' x Ix.
D 'liberale,atque magnanimμmD- Tybefij I ctum Iob. Semproni Graccbi in exemplis repo- Se rositum est. Id exemplum huiuscemodi est : L. Scipio- nu Pr ς' ' ni Asiatico, Scipionis Africani, superioris fratri, et cui M. Minutius Augurinus Trib. pleb. multam irrogauit, eumque ob eam causam praecis poscebat, cipio Africanus,fratris nomine,ad collegiura Tri- cbunorum prouocabat: petebatque, ut uirum consularem triumphaleraque a Collegae vi defenderent. Octo tribun cognita causa, decreuerui. Eius decreti verba, qus posui, ex annaliu monumetis exscripta sunt: tu'ad P.Scipio Africanus postulauis pro L. Scipione Asiatico fratre, cu contra leges, cotraqκe