Aulus Gellius. Auli Gellii Noctes Atticae, qua fieri potuit recognitione, ad optima exemplaria nouissime bona fide redditae. Cun gemino indice, et Graecorum dictionum uersione

발행: 1565년

분량: 739페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

321쪽

ad hancD ὰ sententiam. Philippus Aristotelisa luim dicit. Filium mihi genitum scitor quod equidem di s habeogratiamenon proinde quia natus est, quam pro eo,quod eum nasci contigit temporibus uita tu . Spero enim fore, ut eductus eruditusq; abs te,dignus exffiat O nobis, O rerum i tarum successione. . I ius autem Philippi uerba haec sunt: pol ππος ex zοτελεε χωρειν. ῖι μοι γεγονo ἡον.T2λλην ουν τοῖς Αεοῖς χρίειν-ουχ ουτως o

Barbararum gentium prodigiosis miraculis:deoue di is & exitiosis fascinationibus: atque inibi de foeminis uersis repente in mares. Cap. III .

Vm ἡ Graecia in Italiam rediremus, O Brundusium iremus egressis ὰ naui in tem ram,in portu illo inclytollatiaremur,quem Ennius remotiore paulum, sed admodum scito uocabulo. Praepetem appellauit; fasces librorum uenalium expositos uidimus,atque ego statim aut pergo adsibin j -omnes libri Graeci miroculorum fabularumq; plenis res inauditae, incredulae: cristiores ueteres, non paruae autoritatis, Ari Reas P connesus, Isigonus Nice Cte- O nesicritus, ct Pol banus,'Hegesias. Ipsa ahtem uolumina ex diutino situ squalebant,

322쪽

L I 2 1 R I x. a Ibant , o habitu aspectu ue tetro errat Ace1 tamen,percontatusque precium suis : ct adductus mira,atque insperata utilitate, libros plurimos aere pauco emo: eosque omneis duabus proximis noctiabus cursim transeoratque in legendo carpsi exinde quaedam, O notaui mirabilia, scriptoribusferὸ nostris intentata:eaq; his commentarijs aspers, ut qui eos lectitabit, is ne rudis omnino, O to κοος in eiusmodi rerum auditionibus reperiatur. Eranς

igitur in illis libris scripta huiuscemodi: SQ ibas illos penitissimos, quisub ipsis septentrionibus aetatem agunt, corporibus hominum uesci, eiusque ui ctus alimento uitam ducere, ct αδρωποφαγούς nomivari. Item esse homines sub eadem regione coeli, unum oculum habentes in frontis medio, qui appe

lantur Arimaisti: qua facie fuisse

tae ferunt. Alios item esse homines,apud eandem coeli plagam, singularis uelocitatis: uestigia pedum babenteis retro porrecta, non ut caeterarim hominum pro pectantia. Traeterea traditum esse memoratumque, in ultima quadam terra, que Albania dicitur, gigni homines, qui in pueritia canescunt, ct plus cernant oculis per noctem, quam inter diem. Item esse compertum O creditum, Sauromatas, qui ultra Borysthenem fluuium longὰ colunt,cibum capere semper diebus tertiis, medio abun-. Id

etiam in iisdem libris scriptum offendimus, quod posea quoque in lib. Plinii secundi naturalis biftoriae septimo i legi: esse quasdam in terra Africa

Arimaspi Cyclopea Albania.

Sauromaeapite 2.

Effascina

323쪽

rium: qui se impensius fores laudauerint pulchras

arbores, sestes laetiores, infantes amoenior Aegregios equos: pecudes pastu atque cultu opimas,em . A liae, pro riantur repente haec omnia, nulli aliae causae obno-- xia. Oculis quoque exitialem fascinationem fieri, in isdem libris scriptum est: traditurque esse homines in Illyriys, qui interimant uidendo, quos diutius irati ni serint: eosque ipsos mares foeminasque, CVnoee--βην , pupillas in singulis ο hs ih montibus terrae In diae homines,caninis capitibus, O latratibus: eous, 1 Pliniux , O ferarum uenatibus. Atque item seriptum essὸ alia apud ultimas Orientis terras miracula,ho- . rvines qui 1 Monomeria pellantur, singulis cruri- h. et ' ' currentes,uiuacissimae pernicitatis. id est, V. i Q Ulam etiam esse nullis ceruicibus, oculos inbu-

erutes. meris babentes. Iam uer) boc egreditur omnem modum admiraticnis, quodsidem isti scriptores gentem. esse aiunt, apud extrema India, corporibus hirtis, O auiim ritu plumantibus: nullo cibatu vescentem, sed spiritu florum naribus hausto uictitantem. Pigmaei. Hemaeos quoque haud long8 ab iis nasci: quorum qui longissimi sunt, non longiores esse quam pedes. L .r duos o quadrantem. Haec atque istiusmodi plura legimus. Sed cum ea scriberemus, tenuit nos non idoneae scripturae taedim, nihil ad ornandum, iurandumque i sum uitae pertinentis. Libitum tamen est in loco hoc miraculorum notare id etiam Plin. lib. quod Plinius Secundus,uir tu temporibus aetatis sue, 7.c. . lugeηθ dignitatisquegratia,autoritate magna preditu'

324쪽

ditus, non audisse neque Iegisse, sed Iciressest atque uidisse,su libro naturalis historiae v II scripsit. Verba igitur haec qαε infra posui, ipsius sunt, ex eo libro sumptarpue profecto faciunt, ut quere-1'uenda, neque ridenda sit notissima illa veterum poetarum de Caenide ct Cerieo cantilena. Exfoemi- nis, inquit, mutari in mares,non cst fabulosim . uenimus in annalibus Licinio Crasso, C. Casso Longino Consistibus , Casini puerum factum uirgine ,sub Drentibus : iussuque Aruspicum deportatum in insulam desertam. Licinius MIstianus prodidit uisum esse a se Argis Ar contem, cui no--n Arescuse fuisset nupsisse etiam: mox barbam e r uirilitatem prouenisse, uxoremq; duxisse: Lius id sortis Surnae puerum a se ullum. Ipse in Afrι-ca uidi mutatum in marem die nuptiarum L. C Atium ciuem Tisdritanum: vivebatque cum proderem tac. Idem Mimus eodem tu ubro uerba haec scriρ te Gignuntuis homines utriusque sexus, quos hermaphroditos vocamus et olim Androgyηοβ ηoca' lintriti

tos, ct in prodigiis balitas,nunc uero in delitiis.

Diuerse nobilium philosophortim sententiae, de ge

nere ac natura voluptatis: iterbaque Hieroclis philosophi, quibus Decreta Epicuri insectatiis en Cap. v

DE voluptate ueteres philosiopbi diuersas senten Vesu

tias tenuerunt,atq; dixerunt. Epicurus uolu

325쪽

Actito.

tus Iae omnis uoluptatem oe dolorem, .

duo mala dicunt esse opposita inter siese: bonum a rem esse, quod utriusque medium foret. Zeno ce sui: uoluptatem esse indistierens .id est neutrum, neque bonum,neque malum: quod ipse Graeco uocabulo αδ α po ον appellauit. Critolaus Peripat licus oe malum esse uoluptatem ait: O multa alta mala parere exsese, iniurias, desidias , obliuiones, ignauias. Plato ante hos omneis ita uarie or multiformiter de uoluptate disseruit:ut cunctae sententia, quas supra posui, uideantur ex sermonum eis fontibus profluxisse . 2 Iam perinde unaqua que utitur, ut O ipsius uoluptatis natura fert, pisest multiplex : O causarum quas tractat, rerumque quas licere uult, ratio desederat. Taurus autem noster quoties facta mentis Epicuri esset, in ore atque in lingua habebat uerba haec Hieroclis Stoiaci, uiri sancti coe grauis: τ ος πορνης

δόγμα. απές ποζνΘα,ου πορος- Verbum ab eo quod est Ago, frequentativum, in prima syllaba quonam sit modo pronunciandum.

A B eo quod est Ago O egi, uerba sunt quae ap-

I . pellant grammatici frequentativa, ito, et actitauι. Haec quosdam non sanὰ indoctos uiros audio ita pronunciaro ut primam in his literam corripiant,rationemque dicant, quoniaU in uerbo prin

cipali

326쪽

eipali quod est Ago, prima litera breuiter pronun-riatur . Cur igitur ab eo quod est Edo go, in quibus uerbis prima sitera breuiter dicitur, Esito ditio , quae sunt eorum frequentativa, prima ilitera longa promimκs' ct contra, Distito ab eo uerbo quod est dico, correpes dici lis ζ 2 m ergo postius A lito O actitaui producenda sunt' quoniam frequentativa feris omnia eodem modo in prima Diraba dicuntur, quo participia si teriti temporis: i s uerbis unde ea profecta sunt, in eadem f)llaba pronunciantur, sicut Legrilectus, lectito facit:Vλι-go, Mustiis, unbitoi Scribo, scriptus, scriptito: Moneo,monitus,monito: Pendeo, pensus, pessito: Edo, ejus, esto: Dico autem, iactus, dictito facit: Gero, gestus, gessito:: ebo, uectus, uectito: Rapio , raptus, raptitor Capio, captus, captito: Facio,

factus, faniito. Sic igitur Actito productὰ in priama syllaba pronuntiandum: quoniam ex eo sit quia lesi AD Actus.

De conuersione soliorum in arbore olea, brumali &solstitiali die : deque fidibus id temporis ictu alie

no sonantibus. 'Cap. vi I.

Vθὸ scriptum, ct creditum est, folia olea- Folia olearum arborum brumali O Iolstitiali die conuer rum. ti: quae pars eorum fuerat inferior atque occultior, eam seupra i fieri, atque exponi ad oculos O 'ferri. ad solam. Iid nobis quoque semel atque iterum experiri uolentibus, ita esse propemodum uisioni est. sed de fidibus rarius didia, ct mirabilius est: quam

327쪽

remo ali domuiri, o Suetonius etiam a quillus in libro ludicrs historia primo,satis comperthm esse, fatis De super ea re constare assismata Neruiae. neruias in fidibus brumali die, alias digitis pelli , alias sonare.

Necessum esse,qui multa habeat,multis indigere:deq; ea re Phavorini philosephi cum breuitate eleganti sententia. Op. v Irt.

Vfrum est pro so quod obseruato rerum usu sa

pientes uiri dixere. multis egere,qui multa habeate magnamque indigentiam nasci non ex inopia magna, sed ex magna copia. Multa enim desidera-- ri ad multa, quae habeas tuenda. Quisquis igitur multa habens , cauere atque prospicere uelit ne quid egeat, nebe quid desit: iactura opus esse, non quaesu: oe minus habendum esse, ut minus d 4 detου- sit. Hancsententiam memini a Phauorino inter in-ram i getes hominum clamores t detornatam, inclusamq; uerbis his paucissimis: τὸν γαρ καῖ πεντακισχιλιων δ όα-ν ουκ λι μη πλειόνων γοη, o Roulum o ς L. . Qui modus sit uerba uertendi in Graecas sententias: deque ijs Homeri uersibus, quos vergilius uertisse aut bene apteque,aut improspere existimatus est.

Cap. IX.

QVando ex poematis Graecis uertendae mutandaeq; sunt insignes sententia,non semper ait M. eniten dum,omnia omnino herba in ram,in quem duecta

328쪽

cta sunt, modum uertamus. Perdum enim gratiam pleraque, si quasi invita recusantia uiolentius transierantur. Scitὰ igitur consideratὰ Vergi-i lius, cum aut Homeri, ut Hesiodi, aut Apolloni, aut Parthenis, aut Callimachi, aut Theocriti, aut quorundam aliorum locos e geret, partem reliqui alia expressit. Sicut nuperrimὰ apud mensam cum legeretur utraque simul Bucolica, Theocritier Vergili , animaduertimus reliquisse Vergilum, quod Graecum quidem mirri quam suaue eno uesti autem neque debuit,neque potuit. Sed enim quod

substituit, pro eo,quod omiserat, non abest quincundius,lepidiusquesit:

, Malo me Galatea petit, lasciua puella: fugit ad salices, oese cupit ania uideri. illud quoq; alio in loco animaduertimus cauld omissum quod in in Graeco uersu dulcismum:

mo enim pacto diceret το καλον νε uerba hercle non transalitia, sed cuiusdam natiuae dulcedinis. Hoc igitur reliquit, ct caetera vertii non infestiuiteranis quod caprum dixit, quem Theocritus appellauit.Autore enim M. Varrone, is demum Latiad caper dicitur, qui excastratus e t. Capet. Tityre dum redeo, breuis est ura, pasce capellas: Et potura pastas age Tityre: inter agendum, loecursare capro cornu ferit ille caveto.

329쪽

Et quoniam de transferendis sententiis loquor, memini audisse me ex Valers, Probi discipulis, docti iaminis, O in intestigendis pensitandisq: veteribus scriptis bene casissidissitum eum dicere: nihil quicquam tam improsperd Vergiliam ex Homero uertifΡ,quam uersus hos amoenctimos,quos de Hausicaa Homerus fecit:

Qualis in Eurois ripis, tper iuga Cynthi Exercet Diana choros quam mille sicut gHinc, atq; binc glomerantur oreaden: illa phare

tram

Fert humerosi dies ; deas supereminet omneis. Latons tacitum pertentant gaudia pectus. Talis erat Dido, talem δε ista ferebat Per medios, instans operi regnisq; futuris. Primum omnia diuersum esse dicebat Probus, qu)d apud Homerum quidem uirgo Nausicaa, ludibunda inter familiares puellas in locissolis,rem atq; commota confertur cum Diana,venante in iugis montium,intcr agrestes deas. Nequaquam autem conueniens Vergilium fecisse, quoniam Dido in urbe media ingrediens inter Tyrios principes; cultu atque

incessu serio , insans optiri sicut is uiu regni

330쪽

LIBER I x. 2 sque futuris,nihil eiussimilitudinis capere possis,qus lusibus atque uenatibus Dians congruat. Tum postea,quὸd Homerus mdia atque oblectameuta in uenando Dian honestὰ apteq; dicit: Vergilius au tem,cum de uenatu des nihil dixisset, pharetram tamen facit eam ferre in humero: tanquamst onus, sarcinam. Atque illud impensὰ Probum esse demia ratum in Vergilio dicebant:quod Homerica quidem τωgaudium gaudeatgenuinum, intimum,at-pe in ipso penetrali cordis, animς uigens. Siqui

.dem non aliud est μγhli H τε φρενα ipse autem imitari hoc uolens,gaudia fecerit pura, σleuia,O cunctantia, ct quasi in summo pectore supernantia. Nescire enim sese, quid significare aliud, Pertentant. Praeter ista omnia, flarem ipsius totius loci Vergilium uideri omisisse: quod hunc Homeri uersum exigu8 secutus sit:

mando nussa maior cumulatior ue pulchritudinis laus dici potuerit , quam quod una inter omneis pulchra excelleretinna facile ex omnibus nosceretur. , Quod Anneus Cornutus uersus Vergilii, quibus Veneris & Vuleani copcubitum pudice operte que dixit , reprehensione insulsa,& odiosa inquinauit. Cap. Io.

Amianus poeta plerique eo erusdem Anniinus Musae uiri , summis absiduisque laudibus bos poeta. Vergi* uersufferebant quibus Vulcanum V

i ii

SEARCH

MENU NAVIGATION