Kuin. Kassiou Dionos Kokkeianou Romaikes istorias ek ton autou ogdoekonta biblion tomos protos deuteros. Q. Cassii Dionis Cocceiani Romanae historiae, ex eius octoginta libris, tomus primus secundus ... studio et labore Nic. Carminii Falconii .. Tomu

발행: 1747년

분량: 415페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

Urbesque expiationibus,quas hodie quoque tradunt,ad portam Ferentinam celebrari. Pestilentia etiam nunc grassante, Camerii fecerunt in fines Romanos incursionem, quasi peste Romanis ad vim propulsandam impeditis. At Romulus infesto exercitu movit, ac praelio eos fudit, occidit sex millia , expugnatoque horum oppido , dimidium ejus quod hello reliquum fuerat, Romam habitatu traduxit, Camerium Colonos Romanos his totidem, quam ibi relicti ex Cameriis fuerant. Cal. sextil. scripsit. Tantum illi sexdecim prope annis a codita

Urbe supererat Civium. Inter caetera Praedam ex Camerio aeneum attulit currum , atque eum in templo Vulcani dedicavit, eui imposuit statuam suam a victoria cor natam . Ita convalescente Romana re , imbecilliores accolae observabant Romanos, contenti securitate: Validiores partim metu , partim invidia non negligendum, sed

currendum ducebant incremento eorum, Romulumque reprimendum . Vejentes ,

qui latum agrum & amplam colebant Ur- hem inter Hetruscos , occupant principes hellum sacere,Fidenis repetitis, quaS asse rebant pro suis. Id vero non modo iniquum, sed erat ridiculum etiam,qui laborantibus ia& bello pressis auxilium non tulis,ent, lea opprimi sivissent homines; ut tecta nunc ,δc agrum ab aliis reposcerent dominis. Itaq. a Romulo cum contumelioso responisse dimissi, bipertito exercitu hine adorti sunt Fidenatium copias, hine Romulo Occurrerunt. Apud Fidenas victores intereis merunt duo millia Civium Romanorum a Romulo fusi amplius octo millia desideravere . Iterum ad Fidenas conflixerunt , ubi victoriam, praecipue virtute partam Romuli suisse cujus consilium eum pari audacia eluxit,roburque,& pernicitas plusquam humana, mnes fatentur. Quod autem j

ON ARAM.

opinio fuit , Numen eaedis Tatii , & Legatorum .

quos sabini trucidaram, exigere pcenas. Homicidis ad supplietum deditis, mala illa desierunt. Crescenti bus Romanorum viribus, ex finitimis populis imbrieilliores cedebant; l, tentioribus veth nonconni endum esse ratis , sed inerementa prohibenda ; primi Tyrrhenorum Veii occupant bellum sacere . Congressis, multisque amissis, pactione induetas in eentum annosqmpetrarunt ; quinquaginta ex optima tibus, obsilibus datis. His superatis Romulus triumphavit : atque inde mirandis iactessibus , elatior ec gravior factu relicta mutataque populari consuetudine . ad odiosae , & molestiae manate hiae habi

132쪽

ctitant nonnulli, sane quam est fabulosum, , πάντες όαολογψπ Tο δ' atque adeb a fide abhorrens prorsus, qua- εν λφῆλενον , κορ δῆ μυΘωδῶς - , μαλλο,

tuordecim milli uin caesorum tuamet manu, δἐ ο - απιTον, σι ρι ρ καὶ τ rρακιοι- amplius dimidium intersecisse Romulum. λἰ- πεσοντων , υπερ ἡμίσεις μαν ου ς αυτας Nam simile commentum jactant de Aristo- a 3 χειρὶ P: M oς εκπων . οπω καἰ Mε- mene Messenii, trecentaS eum victimas ma- πι νιοι κόμπν χρῆτασθαι δοκουσιν , περὶ elavisse, ob totidem earsos Lacedaemonios. Αριτομένους λέγοντες , - τρὶς ἐκατορι- Terga dantes non est Romulus insecutus φόνια θ Πεν δεο Λακεδαιμον ν . Γενορι-

eos, qui superstites erant, sed insectum exer- νει δε της τροπῆς , ἀφεἰς φευγειν τα citum Urbi eorum admovit. Illi ubi tanta περωρος ὀ Pωμύλος , ε HU εχ

fracti calamitate fuerunt, ad preceSconver- ρει των παλιν ' οἱ δ' οὐκ ηνέσχοντα si,foedus,& pacem in centum annos secere. αγαλ συμ γρας γενομπης , αλλα δε

Muletati sunt magna agri portione, quod ποῦντες ομολπίαν ἐπου - , 6 φιλ αν Septimagium, idest septimam portionem, ις ετη ἐ-- , χώραν π πο ta προερα vocant, &, quae juxta fluvium erant, sali- της ἐαυτυν , tia Σεπτεακνον καλοῖσιν nis. Obsides tradiderunt ex primoribus f οτερ ἰαν , ετ ταμ ριον ) 6 τυν πα- quinquaginta. Ob hanc quoque victoriam ρα πν ποτααὸν ἐκταντα α γέ- , κ, triumphavit idibus Oetobris. Duxit in eo πεν γντα πιν αρίς- όριήρους χ ρ, ναν- cum alios multos captivos, tum Uejentium ris ' E' ια's δυσε δὲ οἰπὀ τολυ, Ducem iam lenem, qui imprudenter visus nδod oκ ὀριαις , α λο- τε πο ους ώχ- fuerat, & p ter aetatem imperite Remp. μαλ ωτους εγων , 6 - ἡγενόνα τυν gessisse . Unde mansit, quum ob partam ob iων , ανορα πρεσἀυτὶν , αφρόν - δ victoriam sacrificant, ut senem per sorum ξαντα , s παρ' ἡλικliis απρέ- να ad Capitolium traducant praetextatum, cui πρψρια ι κεχρῆσΘαι ' διο κἰ νὼν ἔτι Θύ- hullam puerilem addunt,& proclamat prete- οντες ἐπινίκια , γέροντα μῆν αγουσι δἰ αγοραι seco, Sardeis venales: nam Sardinorum fa- Καπιτωλιον, ἐν περ ρφὰρ V, - παιδι- maest, Hetruscos colonos else. Sunt autem Qui ἄψαντες ' κηρυττει δε ο κῆρυξ, Σαρδιανοῖς Urbs Verii, Hetruriae. ωνίου Tυρρηνοι γαρ ἀπομοι Σαρδιανων λεγον vi τυορ νική γαρ πολις οἱ ΟυNιοι. Hoc novissimum, quod gessit Romulus, I . Tοντον ἔσχατον πλαον ὀ Pωμυλος ι,

hellum fuit. Inde id quod mulit, adeoque λέλησιν ' ' Oi πομοὶ , μῆλον δ. , πλώPraeter pauca exempla , fecerunt omnes, o bin , παrχοντι παντες οἱ ρογαλαις

qui magno, 3c mirabili fortunae successu ad παρα ,γκ αρυλυς εὐrυχίαις ἰς δίνααιν καὶ amplas ad seiraverunt opes, di fastigium, ογκον , ου ' - α διέφυγε παθGν , άNe ἐκ-

nec ille declinavit: verum rebus gesti S ela- τελορ ιὰ τοῖς προ ασι , κ εαρυτψω φρο- tus, animoque insolescenS reliquit comita- νηματι χρώπινος , ἐξωατο του δημοτικου ', rem illam popularem, quam odioso com- Ν π ἡλλαττεν ες μοναρχιαν ἐπαχΘῆ η, mutavit dominatu , atque ex habitu quo λυποῖταν α ὀ του σχηματει πρῶτον , ω κα- ornavit ie , pupugit cives. Siquidem tuni- τεσχηματιζιν εαυτον . Κλουργῆ μἐν γαρ praca vestiebatur purpurea, ac toga praetexta. δύετο χροτωνα, ν, 'ὀωον ἐφορει περαόρτυρ ,

133쪽

4 Q. CASSII

DIO APUD

cedebant alii, qui baculis turbam sum m vebant loris succincti, ut illico vincirent eos, quos ille juberet, unde Lictores dicti: bc virgae, quos gestabant, Fasces. Potuit sor-talle vox Lictores, interposita nunc litera C dici, quum olim Litores dicerentur, qua

si λειτουργοὶ, idest Ministri publici, Mἡῖτον

vocant etiam hodie Graeci populum, & λαον Plebem . At quum avo Albae de iuncto Numitore , licet Reg tum ad ipsum pertineret, Reinp. in populi gratia jussit let liberamelle, ae magistraturi supremum Albanis

quotannis crearet : docuit eadem opera

Princeps Romanos liberae, & sui juris Ozulos a s icere Reipublicae, in qua vicissim imperare ne, Parerentque. Neque enim ashibebantur ad Rem p. gerendam Sena ores, sed nomen modo, & speciem obtinebant honorificam: ac de more potius, quam Izntentiae dicendae causa cogebantur in Sena

tum : ubi jubenti auscultabant, neque ullare alia praelati vulgo, quam quo i priores

acta audientes, disce lebant. Ac c Etera quidem minus augebant eos. Quum vero captum de hostibus agrum militibus divisit solus, Uejentibusque obsides reddidit. Patribus non probantibus, neque Auctoribus , tum profecto insigni contumelia visu, est sugillare Senatum. Quamobrem quum no multo post raptus ille ex oculis de improviso ellet, non caruit Senatus suspicione,& calumnia . Excellit rebus humanis nonis Iulii, ut nunc appellant, tunc Quintilibus. Nihil dictu certum , & constans de obitu

ejus, Pr. ter tempus, ut m Ilia diximus, relinquens. Eo die multa hac quraque memoria celebrantur in illius commemorationem catius.

Romuli, cum subito dercessi set, vestigium nullum corporis comparuit, nec H-stium Z o N A R A M.

principem Sabinis de iotavit ; Romani proer res ad

cupiditatem popularis libe e R ipublieae sunt inelia rati . Neque enim patre torun ulla erat in rebus gerendis auctor Hat. nomen dum a , , δε habitum Re ei accommoda inra eum consuetudinis potius ergo quam sen entve die ille causa, in Curiam v. cara, Romulum d cernen rem tuiti audirent: nulla te su IQNor. et caeteris , nisi quod q iae illa e ereviset, priini audiebant. Ea re eum 3ieni atem Senatus imminuere videretur, ae paulo Im i in te με is esse desiisset, patres suspieione hau l cavetunt . Nam eum ad caprae paludem, concionem habere .sere . Obscurato sole, nox exstitisse , eum horrendis

tonitribus, di procellis. Interea turbam diffugisse,

134쪽

ROMANAEstium . Unde suspieio fuit aliquorum in

templo Vulcani Senatum illi manus ait lille , dissectoque intersecti corpore, partem quamque in tinu extulisse. Aliorum opinio est, neque in Vulcani, neque Patribus tantum pωsentibus fuisse ablatum , sed quum extra Urbem Romulus concionem ad G prae paludem haberet, stupendam subito

mortam, & atrocem tempestatem, melique mira conversione , Solis obscuratam lucem, noctem ingruisse, non placidam , neque quietam, sed cum vehementibus t

nitruis, ventoque, & procella undique incumbente . Ibi multitudinem enulam Q. gisse, primores se collegisse in globum. Post-9uam ex tam turbido dilux rediit, & plebe in concionem revera Rex requisitus, oc desideratus est, non permisisse Principes de eo, ut inquirerent curiosius, sed ut omnes colerent Romulum jussisse, venerarenturisue, ut ad superos raptum, qui ex honoege volens propitiusque ipsos sospitaret; ulgus, eo audito, perfusum gaudio, & na ιPe, quum pacem recibus poposcisset, domu in se recepisse. Fuisse autem nonnullos qui factum in disquisitionem vocarent acerbe, & invidiosE,Patresque percellerent, di infamia aspergerent, quali ridicula illi Populo persuaderet i , quum Regem ii isul tulissent. Ibi virum inter Patres nobi lissimum ,& sanctisIimum, Romuloque fidum, ac familiarem ex iis, qui ex Alba cum eo commigraverant Romam progreἰsum in forum, Iulium Proculum, & tactis sacris in concione juratum dixisse, Romulum iter facienti sibi augusta specie, & humana majore armis sulgentibus, & emulcantibus or

proeerea veth se eone iobasse. Tempestate sedata .

populoque rursus congregato, quassitum esse Romu-Lm ; sed potentes de eo quperi vetuisse, atque omnes hortatos esse, ut eum ad Deos raptum venerarentur,

B coaetent, Deum pro hono Rege situlum. Aevulis us his verbis aequievit, spe bona praeditum e quia in autem suspee os habuere patres ; & exagitavere , ut qui vulgo inane eommentum persuaderent, cum ipsi, Romulum distemiussent. Ae ii negotium potentibus sacessissent, niti proeulus Iulius mi es 8t genere & mori hus probatissimis, ae Romulo fidus. pro eone ione, iureiurando amrmasset, Romulum sibi augu- Piorem solito. & armis splendidis atque Diqentihus apparui fle. Rque illum pereunctatum esse. Quam-εl rein Senatum 1n atroeix crimina, civitatem in s num eonireisset y Eum verti respondisse: Dii ita v sum , ut tantum temporis inter mortales esset, atque

135쪽

36 4 CASSII

DIONIS

natum, obvium se dedisti, ad aspectum se ejus horrore persulum, dixisse: Quo nostro merito Rex, quave de cauta injurias nos, Scgravibus calumniis subjecisti, totamque Civitatem in i inmenso destituisti luctu Respondit se illum: Diis visum est, Procule , poliquam talia diu inter mortales viximus, atque Urbem at summam spem condidimus imperii, & gloriar; ut inter caelestes

ex quibu, eramus, reciperemur. Vale itaque, & nuntia Romanis, ut temperantiam, bc rem militarem colant, iis artibus futuram caput Ocbis Romam . Ego vobis er pilius Deus adero Quirinus. Haec nuntianti propter vitar innocentiam, A jusjurandum fides scit . At cnim ssimul divinum quemdam quasi furorem animos vulgi serunt corripuis,e, neminem negasse, sed suspicione deposita, omni, ct calumniis, Pacem Quirini precibus exposcille, Deumque eum consalutavisse. At Quirinu dictum Romulum quidam quasi Martem putant: alii quod Cives Romani etiam uirites dicere tur: alii a Quiri ita spiculii vel hallain veteres vocat,e: & Quiritidis Iunonis signu spiculo impositu, atque in Rcxiam collocatam hastam, Martem appellat se : cosque qui bello strenuam operam navallunt, donari solitos hasta . Ergo quasi Martialem Romulum, aut hallatum Deum nomen invenisse uirini. R des ei in colle consecrata, quem ab illo nominant Quirinalem. Dies quo vita excessit, Plebis fuga vocatur,&non e Capratinae: quod sacra extra Urbem ad Caprae paludem iaciant. Quum at fa-crificium pergunt nomina multa Patria proclamant, ut Marcum, Cneum, Ca-jum: reserentes quemadmodum fugerent,& 1 e mutuo appellarent in metu illo, &tumultu. Romulum fama est quatuor &quinquaginta annos natum, Regni illius trigesimo & octavo inter homines non ultra visum. Et haec quidem de Romulo nobis at memoriam in lignia oblata sunt.

que in caelum, unde venisset, reverterunt. Abiret ac nuneiaret Romani et, si modestiam & rem militarem colerent , ad summum humanae potentiae fastigium ascensuros. se verb eis propitium fore Quirinum. Haec dicenti, eum o, tu iurandum, tum ob au -itatem viri, tanta fides suit, ut nemo refragaretur Iomnique suspicaone, & calumnia amota , Quirino πω

a sacerent, numane eius invocato. Hoc autem coxn

mentum Romulo iactum ti aditur . vel ob aviis cives, qui Quirites appellabantur, vel ab hasta, quem vete. res Quirim vocarunt. Qurrinus igitur Deus appellatus est, ut bellicosus 3c haliatus. Fertur annos v:x sie 4. 5c anno terni et 8. e conspectu lic minum sublatus esse . Τ Α . 2 l Cod. Varie mutat ubi enim est ἴμων, habet τροπιν, dc v.ce versa, ut Plutarchus.

136쪽

LIBER TERTIUS. B I B Λ Ι Ο N P.

I. Ut Interreges post Romulum , anno Romani

prasunt.

. Ut Numax Regnum suseipit. Eius Deorum cultus, S sapientia, & mores. 4. Romuli Celeres abrogantur. s. ut Numas ad pacifica Romanos efformavit. o. Eius figmentum de Eaedia D a & Musis. . ut sacra docens, instituit pontifices, Et Sacerdotes, & Vestales.

T Romulus ex humanis oeulis est dilapsus, mox alius de creando Rege motus, & fluctus, nondum satis coalitis inter

3 IV peregrinos, S Romanos

vetu res animis, Versavit civitatem . Nam Populus inter se graviter adulae oestuabat: & Patres invicem suspeeti disti debant. Esse igitur Regem omnibus placebat; sed certabatur, conten sebaturque non de viro tantum , sed di utra gens principem daret . Neque enim hi, qui Urbem cum Romulo condiderant , in animum inducebUt concedere , ut recepti in Civitatem, &agrum Sabini imperare molirentur receptoribus. Contra Sabinorum plena a qui-ιatisi, μυλου δἐ άιαν ισΘἰnος , ἐώρα ταναν- , τα

DIO APUD ZONARA M.

Cum haee Romulo aceidissent, Regem volebantemnes, sed Romanorum animos pertamen & seda. tio versabat et nun de viro tantum, qui princimtu potiretur, sed etiam de Rente, utra principem prae- D t. Na n At Romanis, ptimis Urbis eum Romulci conditorib iq; non seiendum uid batur, ut sabini in eivitatem astiti, regnum sibi in eos, a qurbus Ieeepti essent, per eum vendi arent. Et sabinis, ex altera parte , coni nil ntinus . quia Tatio mortuo Romulum rest nare passi essent, sui corporis Rex mereandum esse. Factionibus inter sese ita certantifus, cum civitas sne imperio, exercitus sne duce esset; Patricii numero eentum & quinquaganta constatuerunt, ut quilibet, regus insanibus ornatus, & laus immo i J τοιχω, δἰ st φὶ eis potiυλον μοι κέ ν , α

137쪽

38 Q. CASSII

. tatis erat ratior quia extincto Rege suo Tatio non insurrexissent adversus Romulum , sed regnare unum permisissent; nunc vicissim Regem ex corpore suo postulabant creari. Nam nec humiliorra se praestantioribus Romanis con unxille, & hac conglutinatione vires addidisse cx frequentia tua, corpusque illorum cum suo conjunctum ad dignationem Civitatis pro ἀxisse. Atque hoc semen erat seditionis. Ne autem suspensa sine imperio Repub. discordia omnia misceret comparant inter se centum quinquaginta Patres, ut

loco Quirini singuli vicissim cum inlignibus imperii solemnia sacra obirent, & lus dicerent senis horis nocturnis , & senis

diurnis. Haec temporis utrisque distributio, & ad aequalitatem recte comparata

Magistratibus videbatur , & vicissitudo summi imperii, ne id in oculos plebis in

curreret, emcere: quum eundem conspicerent, eodem die , & nocte privata ex Rege factum . Forma ea imperii apud

Romanos Interregnum appellata. Quamquam autem eos apparet ita populariter, A moderate praeeste , non potuerunt i men obtrectationem , & murmur populi iurare , tanquam summam rerum ad parvorum arbitrium trahentes, & Rempub. ad nutum suum convertentes, Regem nollent . Convenit inde inter utramque factionem, ut altera Resum ex alterius co pore legeret. Ita posse existimarunt P tissimum tolli praesens certamen, cumque qui creatus emet, scire aequabilem utriique,

uod iis , qui ipsum creastunt, esset Obeneficium devinctus, & illis faveret ob

necessitudinem. Quum permitterent Ueteribus Romanis Sabini lectionem , maluerunt ipsi Regnum Sabino deserre, quam accipere Regem ex illorum sui tragiis Romanorum . Ita re inter se deliberata ex Sabinis creant Numam Pompilium viarum, qui Romam non commigraverat: Verum adeo erat inclyta apud omnes illius

immolaret, & iura diceret, senis horia noctu .n t iidem interdiu . Haec enim temporum distributio, Propter aequabilitatem. de ipss inagistratibus 8 p pulo commoda videbatur, , celettimus magistratu abitus, invidiae minimum habehat, eum subditi eumdem eadem die, eadeinque nocte, & remm N privatum eerneret. Haud tius praeterit. de hae imperii forma, quae Interregnuin dicitur, alia quoque iactata esse; esto veth ea sum Dentus, quae m:niprcbabiliora uidebantur. Fremere tamen nihilominu plebs, multiplieatam suavilurem , aiulios pro uno domino facte

138쪽

ROMANAE HIS T. LIB. III.

tum, ut ad Regnu veniret, pariter mittunt. λείαν.

Curibus Numa celebri Sabino ium Urbe . 2. Ην M , πολε- μὸν οNσυμας ἐπιφανους habitabat, a quibus Quirites se Romani, ia Σαεδοις τυν Κυρρουν αφ' ης Κυώται P

una cum recepti, Sabinis nominavere). Fi- ε ιος προς σφας τούς αμα τοῖς ἀνακηρυχ Θεοῦ

lius fuit Pomponii illustris viri ex quatuor in Σαὀἰνοις προσηγορευσαν ὶ ὐιος δε Πήι 'rinlio

fratribus minimus, divino quodam calu)ea- ανδρος ευδοκίμου , τεσσαρ- αδελ οῦν νεω-met

dem genitus die , qua Romulus condiderat Ois3 δἐ γεγονὼς κατά δη τινα Θρἰαν mettis

Romam, ea est undecimo Calendas Majas. ἐν η H- μω ἔκπιαν οἰ πευ Pω υἰλον r. Hic temperatum sua sponte ad omnem vir- δἐ λ προ δεκααιας καλανδῶν Μαιων φυσει tutem aninaum magis etiam doctrina, to- δἐ προς φῆMν αρετ in ευ κεκραμένος ia ηθός. Umlerantia , & sapientiae studio excoluerat. μῆλμον -- ἐξημερωτε δια παιδμας s κακο- Quarum praesidio artium non modo motus πατε; s , s νλοτονας , ου μόνον λοιδορού- animi illos infames, verum etiam honora- ρονα παθη Τῆς , ἀψα καὶ τιῶ ti Avivo

tam apud barbaros violentiam, & fraudu- σαν ἐν τοῖς βαρεαροiς εἰαν ηἱ πλιονιξ αν ἐκουο.Ientiam extirpaverat: eam demum veram δών ποιησάρονος, οἰν εἰ- δε ἀληθη , Hia i eo fortitudinem existimans, qui cupiditatibus λοον πιν Θυρειων ἐν ι v a ἰτ ξιν πο-- animi sui imponeret rationis framos. Ita νος. E'κ δε - λυ παπαν Οἰκοθεν ααα τρυ sui S dum simul omnem luxum domo, & delicias πολυώλειαν ἐξελα-- , πανῶ δὲ πολίτν sexegit , omnibus civibus, & peregrinis in- χρησθαt παρέχων ἐαυ- ηαεμ- δικασην stegraim se in judicando ,& consilio dando συμβουλον, M- δε ἐπι- νολα ντι χρω- pr. het, otium suum non in lustris, &quae- ρονος , οὐ i προς ηδυπαθε ἰας νυ πορισαους, αλ-itibus ponit; sed in religione Deorum im- λα θεροπώαν Θεων, s Θεαυκν δια λέγου φυσε scmortalium, bc in contemplanda per rati ν κ; ὀυναλ ως ονομα μέγα s διξαν R-nem eorum natura, & potestate: ingenti χεν, ι ε καἰ Ταφν - ε, λψιν συα 3xmλε nomine fuit, & gloria, ut ille, quem con- σαν πη Pωαὐ- , μιας αλυ Θυγατρος οLης πα- sorterii Regni habebat Romulus, Tatius, HM , πο πψαι γααὀcόν ἰκῶΜν. ου iata ἐπηγ

Nec tamen hae nuptiae ei tantos spiritus ρον , α ' α γῆ περιλορο πατυα γηραιον ἐν Σαώ fecerunt . ut ad socerum mi raret, sed ibi- ε Ois, λψιεκεν , ααα s πς Tατίας ἐλωένης dena ccimmoratus in Sabinis est tuen, Pa- τὶ τοῖ δεδρος ἰδιωτου ον ς μυγίαν, προ τωι ἐν trem: simulque Tatia viri privati otium Ρημη δια ἡν πατερα πιαλ s Aura μὲν honoribus, & splen loribus, quibuS potuit μν λγεται τρὶμ καὶ δεκαρο αετα - γααον

per parentem frui Romae praetulit, Gete- ετει τελευπται ' o δἰ Nγυακς εκλιπων τὰ ἰνrum hanc ieruat post quam in Numae ma- ἀ- διατριῆας , α ρὐλῶν - πολλα καἰ πλα- trimonio tredecim annos suillet, decessisse. νασθαι μνος ἡοεων , ἰν αλτεσι - ειοῦν , κ' -- Hinc late s

139쪽

Hine Numa relicta Urbana vita, plerum que rusticari, & errare solus voluit, egit in lucis Deorum, sacrisque pratis, ac solitudinibus. Unde potissimum nata est de Dea fama , nullo Numa illum moerore, aut perturbatione mentis in secellu vivere, sessublimioris gustu contubernii, & caelestibus nuptiis potitum, ex Deae ipsius Egeriae, ipsius amori flagrantis congrestu,atque consuetudine vitam beatam este adeptum οῦ &rurum divinarum scientiam hausitIe. Haud obscurum esse haec multas resipiscere Veteres fabulas, quas Phryges de Atte Bithynide Herodoto, & de Endymione Arcades. deque aliis compluribus, quoi Beatos dicebant , & Diis gratos, a maioribus acceptos

Probaverunt. Et sane non mirum est a uulnnon equorum, vel avium Deus, sed Hominum amore teneatur, quum iis qui virtutibus excellunt cupere eum una esse, neque

respuere hominis divini, & sapientis familiaritatem . A corporis quoque humani, &speciei Deum Iaremque trahi consuetudinne, di gratia. id vero est difficile creditu, sed enim esse Diis charum hominum, atqu hinc amorem illum, quem ajunt, existere ad tuendam modestiam , & virtutem haud sit absonum. Neque errent illi, qui Phorbantem Hyacinthum . Admetum ab A Polline fabulantur adamatos , sicut etiam Si

cynium Hippolytum. Sed quum his fidem

haberemus, quid Θ num abnuemus Zaleuc , Minoe, Zoroastre, Numa, Licurgo, RegΠR moderantibus, & constituentibuSRespub. Deum usum familiariter e an vero potius 'uum his Deos ducemus, ut recta suggerantiis, & moneant esse serio congressos λ Sed nec altera fama, quae de Lycurgo, Numa ,& similibus viris resertur, quicquam habet absurdi quum serocem multitudinem, Adifficilem trae arent multaque in Civit alibuS suis noverent commentos suiliis , ut authoritatem divina adhiberent illis ipsis, ad quos simulabant salutarem. Porro Numam annum agentem quadra gessimum legati Romani acciverunt ad acincipiendum Resnum. Uerha secerunt Pro culus, & Uelesus quoque alterutrum Populus ante videbatur ad Regnum Pr Veci rus. Proculi veteres Romani Tatii factio

fuerat Velesii studiosa. Brevis suit oratio

gere malebat. Cumque Romani legati ad eum V

nissent, quadragesinus in aetatis annum agentem , t Emim Cthrentes, recusavit . sed eum instarent, dini

140쪽

eorum fortunam delatam rati Numae gratam fore. Atque non parvi negotii sane fuit, sud multae perluasionis, & eontentionis inducere eum, & flectere sententiam ejus, ut ex tranquilla, & quieta vita Imperium reciperet Civitatis in bello quasi natae , &adultae. Igitur Patre,& Martio propinquo adhibitis respondit omnem vitae conventio nem lubricam homini esse: cui vero ad vi- eam tolerandam nihil absit, & cui res suae satis debeant placere , quum nihil praeter dementiam afluetis auferre, & traducere, quae si nulla re alia, quod stabiliora certe sunt, praecellent incertis. Tametsi obscurus non sit status Regni ex Romuli easibus eonjicient; quanta suspieione aspersus insidiarum collegae structarum Tatio fuerit,

quantum etiam Senatum quasi necatus ab

eo presserit. Atque Romulum hi vulgo, inquit, celebrant Diis sacrum, divinaque ei incunabula tribuunt, & servatum infantem incredibili modo autumant . Nobis

mortale genus nutrimenta, & rudimenta sub hominibus, quos cognolcitis: lauS Uexo morum meorum aliena est a regnaturo, magnum otium, & tranquillitatis literarum studium. Ingens etiam mihi est, & inveteratus pacis amor , rerumque quietarum , & hominum coetus ad Deorum honorem , & ad se mutuo invitandos celebranistium , caetera seorsum agros colentium, aut

Pastentium . Uobis Romani multa bella Romulus invitus portalle, reliquit : ad ea substinenda Civitas ardentem desiderat.& vividum Regem. Iam multum affuet Populus est armis, & ob secundum rerum cui in alacris : neque quemquam latet tendere ad majora eum, & libitine flagrare in alios dominandi, ut plano despectui sit futurus his, qui venerentur Deo,,& colere justitiam, rapinam, atque bellum odille doceat Civitatem, quae Ducem potius albellandum, quam querat Regem. His Uer- his repudiantem Regnum Romani maj rem in modum obtestari , & orare, ne iterum ipsos in seditionem, & bellum civile conjiceret, quum alium, in quem consensura utraque iactio esset , non haberent. Iam

etiam parens , & Martius summotis illis

eihil non ad persuadendum adhiberent , orantes, ne civitatem lentio in seditionem , & bellum inte-shinum contreeret i neque enim esse alium, in quem amb: e rartes eonsentirent . Numam pater quoque .eorsim hortatus est, & prinei patum tamquam divinum donum , & numinis obscquaum, quique viro bono

SEARCH

MENU NAVIGATION