장음표시 사용
81쪽
Plutarchus argu It, In secundis nuptili, quibus d migis Antistiis, privignam Syllae AE tiam , quae
asteri iam n ta is titerum gerelat, tixorem a st . Fuerun/, inquiens si , Drannicae bae, atque ollae, poticis , Pompe, consentaneae moribus, κώ ire; rimaratida AEmilia ἐν ab aurio ad ipsum obstrahi-rtir , is expelia ν Antisti ignomini δ , misere quertit quae patre nuper. UIRI CAUI o aris esse . Amristias enim , quia Pompeii eatisa, jure ab G a putaretuν , fuit in curia interemptas. Nater rivis hoc videns, mortem titiνο Mi conflavit. Ita quae uir que parente, viri causa orbata erat, viro ipso Pompeio auctore, domo sua, cum tanta ignominia ab
eodem ejecta est . Vellicat hine Pompeium , di Tacitus, sa) cui pos C. Maritim , saevia tim
lum. Cn. Pompritis oectitiiον es, non melior.
3. Mitte quod Gytis es sertim M xi eν νόοnismigerias insultasse; ' quem υiactum prorixit. 33 ester Romanus Og. fuerat ; is de eo sedens posto tribu moli, ixdignante aegraviter ferente corona, quaesi mem habωιν, ἐν inde assici e m . it. ἐν mcidari. Nee audiatur C. Oppius Caesis Vis fismiliaris , qui amdis oratim Pompritim etiam in P. Visterium extitiger quem hamanitatis , O hων artim inteν paucos periarum; ιι actus ad ipsam es, seduxit, drambtilistitia , ct usi accepia is didieit di is, quae cupiebat ;imperavit hctoribtis, tir ili eo auferreat eum is inter siserent e ea ratione Plutarchi optima quod Oppio , qvitim de Gesris hostibus HI amitis agit, non teme se aditi vendis Dei es. si autem id verum sue si . 'savus fuit Pompeius. & illust barbare & insultavit homini tadet nimis . Quis vero vanitatem Pompeii non miretur; quis non invidiam in Metellum λμα besti Servilis Crassus maturavit praeceps pugnae aleam victorque suit, trecentis supta viginti duo millia s. - θίου. - - hostium caesis: vertim men, quia . qtiinque missio, quae ex acie axfugerant, in Pompeium ines lorant; ipse his semes inlatis , oetu' fit ad senisitim seribere, Cras fim gladiatores acid1 d, e, sis mera bellum radicitus sum exsirpage . Addit Plutarchus sue): si uia verora Metellam Pompeius in Cretis perpetravit , NE
Nam invidia in Hetellum aemulistione ; homini-ltis nefariis is impiis nomensitim accomodabat . is, velut a malitum , appen sar ati βον rosem . Nam meque aestium ipsum viristinitam effieis, dixerunt,
. Repend e meto iure illi Lucullus virem, dum assi veluti vindeu, post suum eum Mithridate d victo bellum; pera re P.*6um, ait, εὶ adiu-
drens , alud cartili, imtim esset Metelli. Haee non rnea sunt, sed Plutarchi verba , qui virtutes extollit viri, di vitia reprehendit; quod faeit Dio. An a Dione, tantum laudes Pompeii quaerimus etiam in vitiosis λ Et num idcirco Plutarchus quoque , ut Cin arianus est differendus p
1. Fuit equidem Magnus in re bellka, & nautI Pompeius : sed magnorum est. & humanum. salsa quoque ipsos quandoque specie salti di decipi . Thea. tro exstructo ut 'apulum ab armis ad ludicra propellereto finem sibi propos tum, oppido est assem iatus; sed eo pacto corrupit mores, es Remp. suo muli te spoliavit e qua de re nedum 1ertullianus νγ antiqui Romani conquesti sunt. fr) Λmiem sbi crea re, sua potentia sibi p'posuit: secit, sed electione prava discrutione peioti, indulgentia pessima in his usus; oppido est deceptus , ct aberravit. sitiam eκimmeritis stiis scum e dum I lutarcho inquam is ,
tibi D m is repertiri, Hi stiam adbbetant νοών; iis te, P p . oes , stibulus in Remp. G ών, et istis viristi, odieUtis alios pollebat; iisdem V m etei ieis pro alit . Luscus erat , aut uno tantum vidie oeulo Pompeius, qui duobus quam maxime cernere debebat. oportuit enim in re pravissima, in primis prospicere suae ploriae, & sugere adulatores si it nestam aliorum augere vires, quam suas: ac nos sed
nique . num iidem unquam , validiores a se reddit . sibi inimici suturi essent. Oportuit insuper mae omnibus . modum imponere suae spei suaeque Horiae . ea que ad libellam regere; saltem in dictis & rebus. qum propalam perebantur: tandem nec in ianire unquam, & extra se rapi. Tunc erim ripi ii iis i tam
LIAE inoism EGO PEDE TELLUREM PUGIA VERO . cnPIAE DUITUM ET PEDIrUM PRODIRINP . Verba hae e non Dionis iuut, sed Plutarchi ,13 qui non suit sane Caesarianus. Quis Pyrgopolinices & gloriosus miles sese In scena loeutus Tantus imperator adeo fidit itis si maris spopuli demulsus sallaci tranquillitati. ZEab eo magna cuncta si hi promist. ut inimicum armatum & vicinum . inermis ipse despexerit, de nihil sibi penit ut consti luerit. Hi ι Pompeius onim, pergit Plutarchus i dii iis istis , delectum militum, qua seriue t timens κ ἰθὰ, I ; praenubat vero Caesarem ρ ut putabat v νbii is des retis, quae Eti faecιροκι- hat . Ita censuram . & seriam irrisonem Plutarchus in eum, ob eiusmodi exercet jure . Attamen hic est ma nus ille . qui post medum tam levi motu Caesari se Roma fuga proripuit, excessit Italia . victus est .
Tanta equidem securitas, tanta jactantia. non ar-puunt sane nee mapnum militem , nec Thra nem .
qui dum jactat, tremit & pavet totus. Libere & li-
num , Pistitiem Coiatis Aeetum , di Caianium , ptinet dimἱ iter eius adulatores.
82쪽
hemet loquar ipsis Plutarchi verbis , ne maledic ego etiam videar in Pompriam, & Caesarianus pariter habear eum Dione. qui mox eum iisdem, Caesaris quoque cui bonum decet historicum detegam
vitia , ct peceata: post quam hoc egit Plutarchus , cui ut a Nais, licebat ea silere.
- Pompeμ Piuem ex urbe, is sum ata ιηυν-ima ramitata numerant , ye -ia Caesaν qui vix rapta Λrimino, urbe excessii Ie Pompeium sensit mirabatur, quod qui munitam ιnsederat urbem Brundusium; copiar moaricatque polleret; reliquisset, & excessisse Italia. Reprehendit etiam Cicero. I ple re ostendit Caesar, magnopere se tempus sormidare: Numerium enim Pompeii amicum , quem captum habebat , misit Brundusium, pacem aequis conditionibus petens tr J. Sed adulatoribus nimium Pompejuβ aures Prebuerat, inquit Plutarehus si a qui multis vi Iis virum imisyoreme1n oloriae, is ruboris erga amicos, eum t uati unt.tit r. lictis consiliis optimis suis, rnorum ob secouaret Dei is moribus: quod nec navigιι guberis natorem . nedum tot gentium ἐν tantarum eo Iaarum conveniebat, sum ιm imperatorem admutere. Ultonamque & quidam hominem in praeceps proruebant; an non ipse Plutarehus, alios multos amicorum auis dii me dicit, ut copias pararet, ne impAratus a Uae sare, si moveret ut movit deprehenderetur St Iidi Ducis semper est ex animo contemnere inimi cum .& inermem inveniri, armatum tantum verbis di decretis, poti datum tempus , α copiam habitam facile comparandi . Tum excedere Italia, eam ho ii relinquere, oblatam pacem & aequi1 condita nibus , spernere . solius fatui scelus fuit .
s utque Caesar, quinque millibus trecentra , unum occupavit Italiae oppidum Λriminum , excessu praemetu urbe , aut eum pauci 3 cedens ignare, aut plures falso e voens; exportatisque liberassuis in confuse, aliit aurem civium desitatis , fugae se mancavit: otium aut puIηandum pro patria esset , aut pax a portιο re a Qu/ida . ' a 1 ompeio Caesar, qua re erat inferior, inde declinavit , ne incommo um aeciperet: ubi praefabat, eoepi signa terres rabus e pias et de summa rerum conserentem vere, proin in que potitur, eo facto est pecunia , commotibus, mari, quae citra praelium suppe a M. Mae autem praetenditur bie satisfactio s aere λον- ὰ ea maximum es tanti Diacis eramen, Novitium erim/mpseratorem, strepitu is acclamationibus in moltitum in rimiditatem ea eis rem , turissma retia ere coυι a non fit ne nomiam sed Monanaum: Pompeium v ri Nagrum, ctii popiatis Romanus cora,
e/jat ρ Dio autem in L. Septimium, Gabinium, di alios insurgit lib. a quod Pompejo apud Pelusii seis a dilapso imtis in θανιὶ mcemsunt macrinati. Ouin Caesarem ipsum ridet. quod viso Pompe cam e i ut eomatu, timentalus ae est, is facinas detoa -
c. Ψἰ δὲ δὴ - ουροστα - , γέλω m ωμί - : qui nactum aliam ob rem in AE tum properavera , quam ut Pompeiam, fi adhaesuperstes esse eonficeret:
s. Neque hie tantum ejus in Osarem candor deis prehenditur , sed alibi quodue saepe secutus Sueto. nium aliosque ) ubi is illaudanda esit. In laudibus
diversis remporibuὸ eontulit eum TRICIEs N. FENIs MILLIBυs r eu quibus DGIEI CENTENA A1ILLIA ia isela interfecit; alterum tantum cepit . Quod hoe apologema Dioni maius o. Hi ne videas utri Imperium magis, Pompe io ne an Caesari debebatur . Caesari indubie debebatur. authore ipso, post Cratippum, Plutarcho: αquidem nece librio , quod pro eo Deas etiam se de claravit. Impius haee irrideat t non irrisit tamen Plutarchus. et si Ethnicus, ct Cratippus apud eundem. 33 peti pateticus hic philosophus , eum Pompeio, qui Μitylene ad eum conis sus sitie enim ea urbe ad eum isse vim, eladem Ascenderist a conquesus es, ἐν eum eo disputavit nonnitit de Pr videntia ; assessis Corintis es ; tradaxitque eum adspem metiorem NE AcERBO VEL IMPOR-
Haec Pompeio Cratippus, cui unum erat reliquum,s nee apertius loqui potuit . praesertim his ultimis verbis J dicere Pompeio coram , Monarchiam a Deo Caesari designatam . Plutarehus vero in nruinto. ε ita locutus est: Caesaris domi istus . aumco ιν ueretur . non parum praebuit negotri adver1arus. ωι eum victi receperunt, nomen tantum isopse
monem apparuit esse, factum vero ab illo saevum , vel 1 rannicum exsitit nasium I imo rebus ipsis poscenti to Plat. pas. ειν. t. Plut. par. t. a. B.
83쪽
bus UNUM PRINCIPEΜ, Ibηi virum quas αε- eensura ipsum perstrinxit, ut malignum in salibus,
Dain, AB IPso sE DEO osFENDIT DATUM. ut impotentem in gloria , ut in corporis eura ηimium . tiare Caesarem illiso POPULUS ROM. Afide fit, Haec ejus verba s33: Urbaxitas in Deritis eius s.
PERCOsORIBUS EIUS . Meliore modo sane esset ἐκ ea elusor, multos ostendit. is habitus est
consito. quam olim, quum uno tandem Princim murentis. ' Avebat supra modum eelebrari: unes a opus esse fessae Reip. idem Populus Rom. recte petis eum perpetuo cupiditas immensa gloriae . quae muti spexit, sed male Pompeium hunc judieavit. Tune eitis p esuria frequenter interpellavit . Et alibi enim mutii erant si) qtii etiam dicere miti e ma δε- riit in eorporis cura , curiosus , nimiss . p. litis rem N III SUΜΜA RERUΜ AD UNUM . - Esto sJt vitium non animi . sed naturae Lara Esso, deiuratum Remp. esse e mediis quod Cicero non habebatur Tulgo nimium animostis .cumqtie tolerandum sane medicinam tii faterar, is a quid de eius effusa dicimus jactantia , qu 2 -- quam issi remm ; POΜPUUM SIGNIFIchM- inini honesto vim serenda et Fuis equidem, inquam TEs, Et unum emo Principem, eumque ab ipso cum eodem Plutarcho ε) ea tempesare , avictorio, Deo designatum, Caesarum ; & vidit deinde Roma, evis in civitate , summa. Verum snvidio m eoas Ostdi probavit diu , & diu postea desideravit a Pluta i , scillo illi quidem Lagitia; sed quia se in sucida
scilices amovere Detis. ἐν β brieeνe vinum ii iam, qai IUDICI is, habuιt in ore Catilinam . is Lentiatum . potiri rerum valenti Caeseri obsator: ni rara, o, Labras denique scripta LAUDIBUs eo levit non illis palma & victoria Caesaris, in B tiri Nai ea sUIs . Moniailsimamque , w fis inlam dictio-κotitiam. qtiamvis id prope riseri de cim . nem , eis am reddidit iuraram audisoristi, H. Imtis igitur Brutus, ct reliqui coniurati Cae- ρα rem . quasi morbo al.3ao, Iemper comita aere IN larem cons erunt, pro quo Deus ipse tam multis PORTUN ITATE . sinis & portentis, contra omnes alios, Pompeium i a. carait. non inscior no 2M edistis an ἔ- in primis, voluntatem suam Menderat 1 & quem quos Ac Graeeos vitio; Arasor es ei m. nis κ/i,ta indiu sustinuit, malorum Rom. Rcip. lenii sinum men au i; ut Plato. Iovem. f I ' i velut ii dissuram medicum . di principem melius , quam privatum . Theso hrolus sitae de u iae sunr; Dem A ms -- Ingratissimus proiiae Brutus, qui in virum , eui M. 6 num probatior, ipsi eis lon uisma 1 cujus amore nescia tot continua , honores tantos dc vitam Dialo iras dixit tuas in M. Λaronium orationes .iplam plurius datam, servatamque debebat: a quo Sed quibus Latinis . aut Gracis sunnitibus non imetiam dum pugionem in eum stinxit, titulo itii di- vidit, quem cum laude d biis unquam nominat δctus est; de consilia. Et arma, & minus impias Si e2cipias Graecum Crat Mam. cui Periparatico tendere ausus est . Atque haec pro Dionis apologe- impetratilis caesar' iam rea n Potir eivit rem Roma te scribo in Brutum; cujus quidem res gestae tra. manam r) quod ab eo impense laudiretur. invenias duntur a Posidonio Apamiens; iura Strabone te- sere neminem. Si leo hominis ambitionem. cidam se, eorraptae dei; ab Emphylo ejus eιηιιωγηati ; a ma togae, concedat Iaurea linguae . transeo imma- a M. Calaurnio Bibulo ejus Et Eoo; a M. Valetici ne illud ofortunatam, natam me cons se Romam; Messala Corvino, qui cum eo in pugna ad campos mitto historiam suam . a se, buuropheson incepisse, Philippicos, militiavit; de a P. Volumnio Eutrapeto, desiisse in Romulo; Num eius iactan it. di maliquisecutus est semper Brutum . Λ .eογγυι ue,aer: unitas serenda est, quae ex ipso ejus ore prodit in a contuberκali; a vit Lo; ab ejus commilitoni , , Numatium absolutum sitiam enim Putio ad. IJ quid sperus , praeter mendacia dc elogia s Ceterum . Numissio patrocinatur egeι, atque absolutur, necessa-
Brutus, quoa nemini odisturum puto secta fuit rium illa moerori r postulisset sabiniam; ea pro pigeaeademictis, veturis Academiae; ec Cassius D. a. Ciceronem ira ferant . ut Fruaverit: suiu λ an tu reus, uterque impius & sne Deor cum quo homi- e, uti Micio, rua. Numati, evasis, innaeentia λnum genere, nulla ex animo, vel ex apparentia, an non m is opera, qui mtitium e liginis. Itimini a se est honesas. Quam citi rem, eruditos demiror hω fudi Tristinitis tuos παλυ -- ἐν οωa δε--mines , pro ejusmodi virtutum dehonestamentis, e .ν - α -οι.) An noli idem egit in M.Crassum querelas tantas sacere in Dionem; quod punnici lici suum pro roris . enim. M crassam Malnopa ulis , vivas eorum iconas Orbi reliquit, velut ana- pristis ora isse/ , euiae vi ruitis , haud unigno in- themata impiorum , te oro inureolio lacerarer probris: tibi illa dixit ri, Atque ex his gradum sacri ad Ciceronem . pro An non me ex hoc tiro xon aso pridem laudoi λ Moquo Grammatici tantum admiratores, dc Sophiliae G H in Oit: sed commentandι gratia argumentum adeo etican fuerunt. Idolum suum sibi ipsum con- infame declamans. suti motiὸ Neulitiis ituerunt; cuique tantum litant, sua etiam vota Nesos ei obiiceret, plures ipsim res imoaetostia opprespendunt; hiscet ire in eloquenti it um , sapientisi fisse, quamsere se patrocinio: Greor, inquis, plus sinumqtie Principem oratorum Latii in Demosthe- mihi fidei, quum eloqtieηriae esse. En quanta s des dem Latinum , ex Cicerone Graco , quod ad quanta veritas. S iustitia, in eloquentissimo, sed ejus mores spebat dc vitia I placulum illis est, noxio Cicerone. Juvenes sectemini etiam in vitiis
quod suum Heroum veluti Aidans Pyriphleret onteo Ciceronem: Lipsus vim horiatur; insurgite in re. iupplicio luen/um est . Hinc illa eorum rabiei cyni- prehensistes Tullii; atque utinam in hasSyrtes nia, ca, hine suror Eunaenidum in Dionem , qui ςum stra tempora. pio Ciceronis tuenda in amia , servan- paululti in vellicavit . Plutarchus in cacerone, libera da sama, non incidui enti adeo his Ciceronibus abum damus. i . Sed
84쪽
a sed satyram Dio se ipsit In Cieeronem. Q.
Fusus Calenus in Senatu hane habuit pro Antonio rationem . ecto etiam velis Satrram . Quid in his historieus Dio pereat λ qui alioqui male neccasset in arte historiea dc de posteritate nostra male meruisset,s quae displicitura partibus sui puta hie Ciceronianis 3 flentio praeterisset . Vera debet historicus seri here, non silere. Sed scripsi in fullonicam Cicero nis; in vanitatem, qua se gente Tullia natum ha- heri studuit; in crura distoria cum Fufio est debae. chatus ; cum Fulvia Antonii uxore, obtruneati Ciaeeronis vultum sputibus, linguam acu pupugit; eius domus & filiae, vel eum filia , vituperia enudavit deflentio non obvolvit. Oui tanta a Caleno exigit, de Dione, aequus velim sedeat judex, dc revolvat antismo quanta in viventes, in suis passim Cicero orationibus Jaeiat, non iacula, sed arietes . Verres non Verres sed vermis est: ips grunnit, de scelus est, non vero sceleratus, in omnibus & per omnia sordus vitiis. Quid non debaechatur in Philippicis in Antonium λ Quid non in aliis ; in quibus homo moris dacissimus, etiam eitra injuriam sbi illatam, ex solo ioco, dc dicacitate, etiam in amicos irruit λ sed
Calenus opponit vitia crurum. Cui illa non erant nota Vatinius Cos., qtitim tam ris se Reip. de e sui. νοον istiam Cicero, gloriaretur: Unde ergo tibi torices λ exprobavit . Vituperia domus erant sublica dc nototia; de eorum ipsae Ciceronis epistolae multa olent.Calenus diluidem a desectibus generis de officii de patris de filii in hominem insurgit,quae alie xa erant a causa. Vitium hoc suit temporis, non Caleni. Ipse Cicero hoe vitio maxime delectatur; qui ab atavis homines in suis orationibus dehonestat, set eque semper a pueritia deturpat viros magnos, contra quos orat . Quid mirum ergo s Calenus suae set itis Oratores. dc ipsum secutus est Ciceronem, in Invectiva maxima in Ciceronem λ Sed mittimus
magnum virum , qui ut de status est, amicos, inum icos , quosvis sua mordacitate, non provocatus quandoque, lacerarer ita non mῖrum s mordaeis, formina tan diu provocata , sputibus vultum. dc aculinguam venenatissimam diutius pupugit obstrun
i. Senecam, e re si, post Ciceronem, prodi re eum Dione, qui eum inique ereditur lacerare. Laelius Bisciola. non ego, pro Dione in Senecam quem recte aes sorans , avit lambis iam tinniens diis
die is eum paulo γ personabit. Etuditissimus hie Mutinenss e Soc. Iesu, sc pro Dione, merita ex pendit hominis tal ut eius hypocrisin , de Phisos
phiam scenicam de verbalem tantum , non sileat rre luxus de avaritia, cum veritatis dispendi transi gatur e Ris Meti V Iaterrano o. is. Anis pes alae, ' arduum vadere r. inteν ιot opes seu eae dei riasque hortorum 'rei stidium non cupiat potius ae
tiq. leti. xl. cap. a. eum perstringit, quasi adtit rorem , ac mendacem, Wopter haec ipsus verba lib. Naturas. Quaestionum sexto, cap. 8 r. Ego quidem Centuriones duos , uti NERO CAEIAh υT A
LIARUM UIR TUM . ITA VERITATIS IMPRIMIs AMANTIDI Mus , ad investigandum
eaput Nili miserat, iudivi narrantes . Tam in ea
media Μaeesur. Liberemus tamen seneram ab e Gminibus t vel quod primis Imperii sui annis id Nero
seceriti vel quod nemo tam malus , quin aliqua itire bonus: tametsi levis hae e defensio, cum solus hoc Seneca scribat: nullum eaeteri se tores verbum saetant. Amsit Uum illum indieat , quod sc ibit Suetonius capsa. Neronis, his verbis r Libriales disciplinast , omnes sere puer attigit; sed a philos
phia eum mater avertit, monens, imperaturo CVntrariam esse: a cognitione veterum oratorum Seneca,
quo diutius in admirationem sui detinerer . Et narrae
Tacitus, Fenium Rusum , de Sofonium Tigellinum, obiecisse illi, quod eloquentiae laudem uni sibi adseriberet. Nam de Quintilianus libro x. eap. r. eundem notat, quod non desisteret ineessere potiores se, placere se in dicendo posse, quibus illi placerent, dissi
t ε. Rursus Tacitus lib. Annalium t 3. eommemorat , P. Suillium , seMeam studiis inerrutis, de iuvenum imperitiae amictum. INVIDERE iis, qui
vividam de incorruptam eloquentiam tuendis civiabus exercerent, assirmantem . Hie autem ille est
Suillius, qui ante criminatus fuerat Valerium Asaiaticum Ae alios illustres Romanos cives, ut lib. xl. aeephalo, ipso initio seribitur a Tacitor quem item praepotentem vorat ae venalem, de Claudii P incupis amicitia diu prospere . numquam bene usum 4 Adtilatorem prosin, se ipse ostendit in consolationci ad Polybiam cap. s. dc 3 s.; MIRIFICIs CLAUDIUΜ c,GAREM LAUDIBUS extollens 1 ins M TAMEN MORTUUM, pertiunIre insultat.
Adtiutorem item notant iidem ejus accusatores, ei
lato a . libro Tariti ; QUOD CARMINA cREBRIO FACTITARET postquam NERONI
AMOR EORUM EVENIsso. Nam ad poeticam pronum suisse Neronem, loco citato tradit Suet nius a de ea ina libenter, & sne labore compossisse . Cettea Plinius libro epistolarum quinto, epis . . Aristoni, SE EXcU P ETIAM SENEcbE EXEMPLO . quod versus pangeret.
tr. INGENTES item OPEI cONGEssum. villas possedisse magnas ae miliai DELITII sETIAM HIRTORUM DELECTATUM . eorum temporem vicini Tacitus, Plinius, Dio: de ab iis remoti scriptores, Ausonius, de Xiphilinus Dionis
abbreviator, literarum monumentis consignarunt.
Et Authnius quidem . ita se ibit in Panegyri: Diio
senecis, nee tamen Consul, arguetur rectius, quam
praedicabitur, non erudisse indolem Neronis. sed amasse sevitiam. Dio maxima ips vitia de scelera , quae ab Aulanio indicantur, appingit r adulterium videlicet eum Agrippina Imperatoris matre ; auctorem eiusdem a stio intersectat pullarium item suisse
Imperatoris, idque vitium an eo Neroni insitum . In hoc tamen mendacium agnoscunt docti quidam &malignitatem Scriptoris; quando etiam stylum acute in optimos viros, Ciceronem. Brutum, de Cainum. Quae vera esset defensio, nisi serine eadem apud Tacitum libro x3. P. Suillius Senecae exprobaret his verbis r se suasorem Geνmanici , a lum domus eius arilleνtim stilli e . An stravius existimandum , sponte litigatoris praemium honestae opera assequi, quam corrumpcre cubicula principum so minarum pig. Eundem etiam in invidiam vocat, OB IM
85쪽
eo reprehendit: ut iure B id abus lib. s. de asse, scribat , iidem scriptis ejus & auctoritatem propterea derogari. Si enim scripta ejus aestimentur , nemo unquam animosius calcasse divitias & pauperiem securam ad litictius eo, amplexus fuisse .idebitur: prudenter colligens, s sex tertium ter millies, qua to jam anno Imperii Neronis quaesierat; quid putandum habuisse illum octavo ejusdem imperii anno, cum oratione habita, se apud Neronem. adversus calumniatores delendit λ At lumis altibus compa iuste illum dices . Vero: si bonae artes, scaenora sunt.1' oribus magna ex parte locupletatum. idem Suillius, apud Tacitum, eodem libro praedicat. Rcitnae tectamentum, & orbos, veluti indarine ejus eapii Italiam ec Provincias immensi, sim te hauriri. At sibi labore quaestam . de modicam pecuniam esse. Nam&cum MORERETUR ; PRAU IUM, ET PRAEPOTENs, lib., s. a Tacito dicitur. De ipsus vero hortis 3c tandis, Colii inella lib. . cap. 3. dc Plinius lib. t . cap. . scribi, ii de Plinius quidem eum vocat, PRINCIPE Faeruditionis. de POTENTIAE . quae postiemo nitata fuit super ipsum.
q. Addamus Iu unalem Satyra X. . qua demon stat. nihil esse rubminibus tutum in hae vitar octodias parari virtuti, doctrinae. eloquentiae. π:ό ι,
honoribus: quibus non λ EXEMPLO Cassii Longini Juri leonsulti . IENECAE, Plautii Laterani,
quos Neto ad necem compulit, ut opes eorum invaderct .
Ille luitur se dit triarum maximtim exemplum pr potio e juilios debuit, quam Cn. Lentulum Rufurem . quem libro de henesciis a cap. 1 r. 3 quater millies texieritum habetu, te x id ille clam memorat. Eo. si MULATOREM quoque EGREGIUM Ta citus libro i ;. oacndit his vel bis: seditis Θυnitisi H
sa iactandi ingenii, voce Principis vulgabat. Inu
cat eodem loco Mium Neronis in matrem , in sentaeam te serri ob Actae bberta amorem , do e vi iam ris inquit .stibadius excierar ias naicina in matrem se. meaeque perni uerri. Extulat Senecam s tamen excusat, oratio ipsus ad Neronem habita, quam reia citat i . libro Tacitus; cui subdole. dc di immutato egregie odio, ut bonus diici his Nero mou respondit, additis orationi fallacitius blanditiis. Hoe bre viter Suetonius in Nerone . ita scribit cap. q. κου- cam praeceptorem iaci necem com Elit . quamvis fispo commeorum petenri. EDNI UE CEDENTI . e.
ram senecam, ut viseres, conqrarere Iussae, cur PU nem adum arce, ei λ Melitis fora , fi amicitiam fa- tiari coegi es vi exercti gent. Et respondasse senecam, Armones mutuos, i, crebra cestiquia η .rieonda cere: cae erum saltitem suam , incolumitare Pisonis niti . Inim Portim item suorum odia , dc quas aeceperat in urias acerbe persecutum , partim philosophod M, P. Suillii damnatio probat, ut est apud Tacitum lib. i a. qui eum , non fine india a senecae . damnatum narrat. Nam & idem suillius Senecam increpat, ut infensum amicis Claudii, stib qtia , imquit, in Usimum ex uiam pertulisset. Tum dc se ipsumultus est libello eo, qui lari, db morro Cluvidii inscribitur, graphice descripti, Claudii vitiis, de sceletibus : tametl adcitatorem se ostendit eiusdem Claudii, de exsilio suo his verbis modesse ae timide scribens Nie enim se me Ljriit , ιι xodo eri aere . ιmo sdscit quidem, sed imρι tam a fortuna , eadentem
a1 In rartis item Agrippinae suit, s verum est; ut adnotavimus auctorem fuisse Neroni illius inter Mesendae . Nam illa , ut loquitur Tacitus libro Ia.
ne malis tanum 1a. ιηον bus note ste, ei, veniam ex Li io Annaeo Senecae mui praei jam im tral; Letum m subiiciam rora os curiιυλκem sud orum eius . tqtie Domit 4 puerit a rati mas, adolesce et, P eon his GDem ad oem domanationis titeretur e qui Mn ea scias ta Aaeri sinum memoria beneficii , γ infensus Cutid a dolore te taxiae restibatu . . Multa eae his, quae attulimus . quantae fuerit auctoritatis. ω potentiae seneca, ilemonstrant: de illud . quod Afranium lavrrhum , cui vade intensus erat Nero, in Praetura detinuit: cuius poseanor, ut ait Tacitus, lib. i . , infretis sareae potentiam: qtita nee 5
nis artibus i. n. Durium eras, altera vetat dure a m ιο Nero ad deteriores in Iiniabat. Quorum hae criminationes in Senecam suerunt, tanqtiam Ingentes ; is priviaici injtipra morim eraehas opes , ad; caciaeret , quodque sudo civatim inse verteret. Im torum quoque amae attiare Ullarum magnuficentia,
quasi P iacinM tu tergrederetur. a 3. Tacitus duobus aut tribus illum verbis deseri dii. quum bonis artibus usum sui se commemorat. Duobus autem tticis objecta sibi vilia Seneca depellit: alter est epistola 8 ., quae initium est libri 1 a. In ea enim eius frugalitas Ec pars monia describitur, praeter catera utitur hac orationer Punis Liud Iocus, O se m no pran .um; pos qLod nos Iuvan-
turr Alter eli libro do viro b oris . quam tortast. scripsit. ut calumniarcitibus responderet . qui Ob illius opulentiam, invidia rumpebantur. Nam cap. g. sibi sui:se indieat Oiκ iras adventitias. N eo lOP , quo sunt in castris auxit a. dc a matura levis, stilicet ut ierviant, non ut imperent. Et cap. . Voluptates s bi tu isto. quas aecellionem: de cap. vi. quae s)quatur& pareat. non tegat; ut Nomentanum rege, bat . atque Apicium: A. ea pia : Hae omnia in terpositisse vita . ct ludum iocumque inter lesia. Addit cap i s. iii a bona fortuitae conaequentia sum
86쪽
reum henum, mn tonsummantia r maxime verδcap. r. &sequentibus, sibi ipsi objicit, quod item ejus aemuli. qui t ut loquitur J Philosophiam eollatrabant , illi obiiciebant. stiare ergo tu fori ui I
me mihi satis es, inquit, quotiuis oliqviId ex vitiis meis demeνe; di similia. a . Et cap. ag. philosophos omnes dixisse, non quemadmodum ipsi viverent, sed quemadmodum
ipsis vivendum esset . Et ea 'ao. Licet non praestent Philosophi, quae leguntur; multum tamen praestant, quod loquuntur. quod honesta mente eoneipiunt.
Nam etsi paria dictis agerent; quid esset illis beatius
Et eap. a I. vulgaria bona, ita contemnenda ab eis , aut mala eor fis non exstimanda, non ne habeant, sed ne sollieiti habeant. Et rapa a. Propterea sapientem opes habere, quia maior materia sapienti. viro
Asit, animum explicandi suum in divitiis , quam in paupertate. Et concludit, hoc esse discriminis inter sapientum divitias, dc fidorum; quod non eun dem apud utrumque habeant locum . Mihi, inquit, divitiae , fi effluxerint , nihil auferant, nis semet B se is supebis. ἐν videbois tibi . fine te relictus ,s illae is te recesserint: a d me disitis aliquem Letim habebism, apud te , summiam. Ad postremam. His iis meae sint, tu distriarum. Et me a 3. Sapientem habere opes bonis artibus , eupidum malis rhune sordidὰ, aut luxu lose possidete . illum honeis se & munifice . HAEC SANE PRAECLARA ,sED FUcATA VITIDRIM EXCUSATIO .a s. Ita bene claudit sed enervi nimium & elumbi
Bisciosa oratione: qui in Senecam retorquere poterat prem i oris consessionem, & num opes . bonis artibus, an malis . oppres ore, dc Amore enormi, digno sane,
philosopho acquisierat. Exueret minde se Philosephi persona . et suo vultu prodiret, bonae phil sophia hypocrita, qui tantas opes ideo conperebat, tit exoso i mperio a Nerone; in se divitiis, scientia, fama diverteret; & a fastinato populo posset emere. Hinc illa eius coniuratio eum aliis in Neronem hine
alia multa, de quibus supra: quae admirator aeter
rus ejus Lipsus, frusta dis pare contendit. Ni ve limus in deplorata eausa, Stoici, perfidi, dc imp tentis ad luvuriam . ad avaritiam, ad gloriam ; adjactandum inpenii sui vires, se pro Senecae operibus, Potius quam pro Senera exercuisse .as. A senecae vita, contraria suis gestis; digrediamur ad Legionem Fulminatricem, pro qua jam tum a Xiphilino Dio male audit apud nos rates . Pro eo, Criticorum plures suum stylum superiore capite acuerunt. Nos illis addimus nihil: Sed viserimus Samuelem Baiisagium i) qui suscepturus idem hoc argumentum, pro Dione se arguit in relotas
sine terio; oppressos a praeiudiciis r
ὁ, mreus , pluviae , qua eum exereseu recreatus
est, a sitam rarisianis adseripseris λ Denique, ea de ea a miseνδε κου Senarui literas, UT AB EIUM
al. Primam Dod attinet, num. 4. non ii sumus, qui inficiemur , Christianorum aliquos ad Marci Mana eonDenisse . scimus enim eae TerisItiano, militemitiise , qui Iibera capite, coronamento an manu ocios , Tristino responδεω , CHRISTIANUS SUM. N vimus etiam; imperante Gallieno, Marinum centurionem Cesareae, noliti functum esse mari,ris. IIlia etiam faciles uui-ν rarisianorum precibus, qui Romanorum in Legionibus miritabant, impetratam esse pluviis m . Dia ni λ eiam mvitium vile ρ deprecaritio lasi UsPax. Eliseique orationibus , vallis imple rast aqua; cujus penuria maiuma erat in exercitu RQ m Urariis, Iudae, is Irim eorum . Fidelium potius , qti m Marci Mecibus auxilium filuviae tib rami exerciαι fit adductum . Quia vero Legio eget, quae tota rarisiarii ea saret , in animiam quidem
morum inducere n/γimas . sttiine eis bellum, IIci-te Jomae geri possit quia eradite more sua inendie Gratias DE IURE BELLI ET PACIs lib. ia p. a. constat tam a chrisianos, ahenum a militia sessis
animum , quorum mites , factique mores, cum Cruentia armoram exenitus non eonruebant. - --que propria septimii sentemis Lee et . Hoc ipsumsenistit ἐν origines eantra caestim, Lactantias quo ahoe scripto nod dia . ris a erga rarisiani
Marci in exereua; quibias ramen Mundabat, I Desunia Legio, Christis ais malitibias tota conflabas. Dis re plures ex bam in manipulis, esionibus , Legi nudis 3 sttila etiam capria es diffficillimrum, qua ra risne Chrisiani in unam Letionem seinsum convenire, aut quis de eotis λ Neque etiam anima eo lecti va remus , qui feri parueris . tia grassanti, Imperante Aurelio , priseetitioni, ea Legio christianorum, ex mere ν. EI ne uisur meri mire , integram chrisianorum tigionem , ' adeo placide in Genita egisse λ Nirari 3ti aestibis, v. scripseru Eusebius, bo fles Dige supefactos ades Raetita novisarem, quod
flexis in terram sanastis , Legis Lee chrisi noram reces fandeor cum eo stitis satiem rim Heis emcio , coram hostibia, deoni debuirit; me sane fidem
a nobis nox impet ηr. Itaque Tertialianus, non Le
De Deionibu, stiso sisti, Dis uetitus es . In quo
87쪽
ΑΣΑΜ ORA, ET DA ARCUM in quibus . ad cuin per νattime me aurem credere non cluntias . Ea re
88쪽
MES . Eusebius lib. s. cap. i. pagit 3 a. Haeccine Nar barum exercitum , ex omni lacla confora nongento-
89쪽
PENE DIMIDIA. Ex eis Derameee , salmum
nascitur argumentum in epistia m. Nam Dracones ἐκυν si νη militaria optid Romanos ηοηdam erant.
DRACONEM VERO' UNUM MILLE HOMiNES SEQUEBANTUR . Atque haee
s m ei Balaagius . non pro Dione, sed in Lerim rem Fulmineam . idciri nuncupatam , de in Epi- solas Marci ad senatum P pulumque millas ex
suppositione. pro Christianis . 3ε. Adhi Leo haee omnia pro Dione: pro quo breviter dico ; ut de mira lo nemini dubitandum, ita ab homine Christiano, non poste credi, nee deberire credi ; ab aliis. quam a Christia ius precatori hus impetratum . Eadem persuaso oro sus, pervast aetnnicos; qui Mereurium; qui Jovem ipsum; qui Anuphis artes ; qui Marci pietatem obtenderunt. Iactavit tune quisque suos: ut sit saepe , cum hostium iis se quisque victoriam jactat Ethnici eum Dione tune puto, se seripserunt: se inde pro nostr s Chrissiani. Immotae res permanserunt apud Idololatras, Ex nee miram, nee stolus est, quod Dio se sespst , hi ipse, de omnes alii non Christiani, traditum apud
se notant. Summa aequitas ista iubet, ut nostis p eius eredamus, quam alienis r de iniquitas summa esset virum honestum de probum e arguere,ita se gerentem . Nostri. eκ desiderio. saei te ex fama & rumoribus, qui vites acquirunt eundo ex imperitia populari, tibi persuaserunt, quod sine crimine enfingebant commentum Deionem id peregisset eamque ex solis cens κtem christanti r in que dictam Fulmineam aut Fulmi η ρνkem. Et sub ruinosis his fun/amretis, hine primri jactatae, tum sctae a vim simplicidae males ato, de subdita veris, literae ut1 Iarci Aurelii ad siseram senatum . Populumque Romanum, pro testimonio masti mi bene seii. Sane qui suo abusus es otio , Vitta sum Pollicinem , ait tune fuisse Praesectum Urbi , Pugna illa fuit anno I A., 'uo tempore eχ Cos. l. suffecto, L. vel T. mirotis Pollio, anno ars. ordinarius II. pr cessit CostiI ctim M. Furio Iora II. Cos Stylus h minem Graecum olet, non Latinum, de hine imperitia formularum 1 hine substructiones inepti . ET mroeoηes illi, qui suum hune hortum Hesperidum tuerentur. In materia religionis. quisque tuetur suam; Dio sorte nec audierit. aut seiverit, quae inter se
clanculo dicerent Christiani r Et s quia ipsum in suos, hae e nosse, de scripsisse velit, is ahripitur desiderio; quo ero vellem non solum ut scripstat promtissimis, ted ut Christum amplexus , indutus esset. Unum noto; cireum militeras illas dici, a Tertulliano. ah Eusebio, ah Oroso, a Hieronymo r a nemine vero eorum diei unquam fuisse lectas in secundo. tertio. quarto & quinto secuso Christiano. Quid inde λ ncin erant lux, sed tenebrae rdi tenebrio suetit etiam ille qui eis sndiit.. 3 1 Liberato ita Dione ab oppositionibus. quas
in ipsum eruditiores nostri pere'erunt; restaret ab aliis eum patrocinari, quae in V.Cl. reiecerunt Sca-lifer de Dod melius . Scalirer saepe abripitur suoi ite : visum modo in muneis quam male vapulet a
Salmatio: de Iabatim adventam Ciso atra in Ur sem dum diear od riseb tim, preterseerrat: θη --rita , licet satis acerbo . a Cis tib/κo ad eap. s r . Iulii Caesaris , suetonii 3 quoque et Ophlat . Non tanti autem sunt, quae non probat D melius, ut Pro iis eluendis hae diutius immorari debeamus. In rhus Traiani , nemo versatior si Dione, qui eius vitam, primitias suorum laborum serit; ac proinde , pro eius gloria totus suit. Dod me ista saepissime hallucinatur; de dum eum ximi lino dimicat, fingit sueum Dione decertare, ut ex hoste magno, sed iubdititio victoeiam si hi ea uat. Simulat secum Dione Pingnare, eum dipladiatur eum Σiphilino, qui ejus Epia tomen supino saepe iudiei ea detruneat male , quaeve itati His otie, adversantur Si hae tollas & pauca alia ; nihil sani. aut validi habeas, quae intorqueas in Dionem . Si ergo eum opponit in ipsum , ei Xiphia lini personam detrahas; illico, cujus ponderis sint
ejus obiectiones tute videris . Nos qui suo loco, in notationibus . eorum alia. reliquorumque grammaticorum , expendemus ZE resolvemus; num ad alia properamus, quae eruditioribus erunt grata .
A. V. C. I9. L. Corrisio L. F. S Sex. Pompeio Sex. F. CUI
De Pannonibus dum loquitur p. I 3. B.C.D.
ram, . . Quod ego non auditu tantum, aut lectione, sed re ipsa caenitum quum prasuerim videlicet ei nationi) scribo. Nam poli Africae Praeie iacturam. Dalmatia: quam olim pater quoque meus aliquando adminiuravit ) dc Pannoniae superiori praepostus sui, quae scribo explorata nubi sint . N
men autem Pannonibus inditum est, ex eo, quod tunicas manicatas, e vestimentis in pannos more indigenarum patrio conscindant. δέ consuant, atque inde s bi nomen sumant; Verum , sue nominis ea est ratio . sive alia; certe quidam Graeci, veritatis ignari; Paeones eos vocarunt: quod ipsum equidemno .nen antiquum es , non tameti istius populi; sed eius, qui ad montem Rhodopen, & ad ipsum Maiacedoniam habitant, quae nunc usque ad mare per
dilo Paeonas. hos vero Pannonios noloiliabo; sicut
de ipsi sese, de Roinani eos appellant. Libro ε s.
Loeutus de Traiani morte , de successione Hadriani. papi x s. A. B.
90쪽
enim pater meus, qui Ciliciae praestat , quique res eius omnes certo novit, mihi singula recensuit; at que illud in primis, mortem Traiani per aliquot dies in occulto fuisse, ut adoptio procederet: ejus enim litetis non ipse, sed Plotina subscripsit: quod in alio mullo negotio ipse secerat. Libro ra. pansiga
rino ab U. C. 9 34. Commodo Aug. 3. ,
tradita , sed a me observata notavi. postquam Romam venit scommodus ) orationem in Senatu ha-huit, in eaque meras nugas dixit. J Aderat iis ii
Anno ab U. C. 936. Commodo AaPq. 6 Victorino a. Coss
. Nnrtuo Commodo , Dii qui δε sextum s Quire. tilium Condianum . Maximi silium o Hereri Periia
in Cilicia cam patre meo , qui ei provinciae praeeraρ, mon ante potui cinyeere, quam fratres a Commodo, qua Herculem post/a imitatus o , quodammodos s. caios esse intestigerem. Panga . A.
A. U. C. 944. Cossis Aproniano, G M tilio Ira a II. Coss.
Per idem tempus tanta pessilentia fuit , quantam nunquam ego fuit se cognovi: nam uno die Romae moriebantur , saepe numero ad duo millia homi
Anno ab T C. 94s. Commodo Aug. .es P. Bestio Pertinace Coss.
.u ι. Neque vero quisquam existimare debet, me propterea gravitatem foedare historiae , quod haee scribo i nam quum ea ab Imperatore facta sint, adsuerimque ipse praesens, viden ue singula, audive fim , ct collocutus sim, non abs re nihil reticendum putavi . Sed ea perinde volui, ae s maxima essent,apptimeque necessa ia , posteris memoriae prodiis relinquere. Itasve catera, quae hac aetate facta sunt,aceutatilis, diligentiusque perscribam, quam sup Hora ; partim quod ego eis intersui ; partim quod neminem novi alium sex his, qui aliquid dirnum opera tradiderunt: qui ea pati didigentia pertract rite Pag gas. E. 8aε: Α. Pag. 8aε. D. . Post eum pugnabant eaeteri r ac primo die ipse toto sumpto Mercurii habitu, eum inaurata virga , conscensoque simili suggestu , eos omnes insta ux
ostenti . Post revenit in sellam , in qua talere eo sueverat: indeque una nobiscum spectabat caetera .ro. Qua ordecim dierum suere spectacula hujus generis qnoties ipse certaret; -- μπ o.
bus: dc tum magna voce dicebamus multa, ut jus si eramus: illud autem erebro: Et Dominus es, &primus es Ec omnium selicissimus, aeternum victorias vinces: Amaaonie vincis . Lit. it. Idem Commodus indutus Herculem, pedibus carentes, unum in locum adductos o es periti se