장음표시 사용
201쪽
19o ΙηJtue. Jur. civit. Neapol. Denique tutores testamento dati quemad
modum dati ex inquisitione satisdatione non onerantur . At balii seu datariorum satisdare debent, etsi testamento a slatre dati sint si 8). Et quoniam difficile est invenire fideiussorem, qui omnem rem pupilli flaudatarii salvam fore caveat, introductum est, ut annui seudi fructus spectentur , in eamque summam decreto Regiae Camarae Summariae balii fidei ussor accipiatur . Etenim balius spondet ex fide balium administraturum , & quota nis administrationis rationem in Regia Camara redditurum : id fideiussor quoque promittit ty). Quo sit , ut si balius rationes
quotannis reddere cessaverit, atque in malo. rem summam fuerit condemnatus , non ideo minus fidejussur tenuatur : quoniam certae
summae definitio, in quam fideiusser accipiatur , non ideo fit a Regia Camara , ut in maiorem summam ne teneatur, sed ut facisi
lius fideiussor possit inveniri eto) .
Illud quoque interest inter tutores , curatores , & balios, quod illorum officium gratuitum sit, nec salarium ob tutelam, curationemque administratam peti possit, nisi ini tio a magistratu ex iusta caussa fuerit con
202쪽
Lib. II. Cap. V. . yy stitutum , ut docet Calli stratus inquiens :Prineipalibus eonsitutionibus declaratur: sum- tuum , qui bona Me in tutelam , non qui in ipsos tutores fune ratio haberi solet ; nis ab eo, qui eum dat, certum salarium et con sit
tum es eti) . At ballis semper salarium d betur : nam Fridericus II. ut dictum est , voluit eos frubibus laudi exhiberi. Idcirco bacrum Consilium rationibus reddendis salarii , quod ballis debetur, rationem habere solet fan . Quare non facile adsentior iis, qui putant, ubi pater fuerit filii balius, ei salarium , nequaquam deberi fas . Quoniam balio non ob labores salarium debetur , sed pro sua ipsius exhibitione, quam generatim ex fructibus seudi ex Friderici constitutione potest postulare 24 . Quod si fructus fidi adeo tenues sint, ut vix lendis defuncti seudatarii filiis sust, ciant, crediderim posse balio salarium denegari , potissimum si is dives sit , & pupillorum aSnatus, cognatusve , nec multum laboris in pupillorum , noramuue administra
203쪽
I Institui. Iur. cἰνV. Neapol. Porro tutela , 8c cura finitur non modo morte, bc capitis deminutione seu tutorum , curatorumve , seu pupillorum , vel adolescentium : bc remotione , via excusatione ipsorum tutorum , bc curatorum : item ubi
pupilli puberes facti sunt, vel adolescentes ad persectam aetatem venerunt: sed etiam venia aetatis a principe impetrata ; de qua aliqua hoc loco dicenda sunt. Et quidem itare Romano a Constantino imperatore cautum fuit, ut masculi, qui vigesimum, bc feminae , quae decimum octavum annum explevissent, possent a principe veniam aetatis impetrare, ocprincipis rescriptum magistratui afferre, eique scripturis , ic testibus probare aetatem , prudentiam , bc vitae sobrietatem, ut sibi rerum administratio permitteretur . Quo iacto per fectae aetatis censerentur 26 . Ea aetatis venia olim apud nos a Collaterali Consilio impetrabatur: quumque a Carolo BO bonio,quem Deus sospitet,pro Collaterati Consilio fuerit Regalis Camara S, Clarae instituta, ab eo tribunali aetatis v nia de more petit fuit. At quoniam aetatis veniam indulgere non est ordinariae magistratuum iurisdictionis , sed summae principis potestatis : nec olim a Collaterati Consilio , sed ab eo, quidc Collaterati Consilio , bc regno pro rege
28 L. 2. C. de his, qui ven. aerat. imPet
204쪽
Lib. II. Cap. V. ' 19spraeerat obtinebatur ; hinc merito nostra aetate non nisi a rege conceditur , qui ex relatione seu Regalis Camarae S. Clarae, seu Sacri Consilii, seu Μagnae Curiae Uicariae unius anni, plus, minus, ut ei visum fuerit, v
Is, qui veniam impetravit tam in contractibus , quam in iudiciis perfectae aetatis habetur : eique rerum ad in inistratio permittitur, bc, si qui ' in iis administrandis male gesserit, in integrum restitutione minime iuvatur , ne hi , qui cum eo contrahunt, principali auctornate circumforipti esse videantur 28). Immobilia tamen sine magistratus decreto neque alienare potest, neque hypothecae sup
ponere et ρ): be si quid ei, vel ab eo debeatur,
quum perfectae aetatis fuerit, non antea petere, vel ab eo poti potest , quam ad legitimam venerit aetatem 3O). Sed nostris monribus non Ia immobilium rerum alienatio , dc hypotheca his , qui veniam aetatis impetraverunt, vetita est : sed Omnis contractus,' atque obligatio . . Quare iis bonorum adminia stratio decernitur , dummodo non contrahant,
205쪽
ay Insituri iuri eἰυil. Neapol. piendum est , quasi is , qui veniam aetatis impetravit, nullum contractum inire possit ;ita enim res administrare nequiret: sed quod eos contractus , quos administrationis ratio non exigit, facere non possit , neque ex iis obligari , potitumum ex fideiussione , pecunia credita ; nisi eκ iusta caussa apud mMεistratum probata ei fuerit permissum .
De in integrum restitutione minorum , atqu eorum , qui miriorum jure utuntur.
SEquitur, ut hoc loco aliqua de in int
grum restitutione subi ungamus . Iure Romano, qui perfectae aetatis non sunt, si quid gesserunt , bc seu sua facilitate , seu aliena calliditate in captionem inciderunt , in integrum restituuntur: Edixit enim praetor : quod eum minore, quam vigintiquinque an nis natu gesum ese dicetur , uti quaeque re.
aerit, animadvertam i) . Εκ hoc igitur ediscto si adolescens contrahendo, aut alia ra tione captus fuerit, potest in integrum rest, tutionem implorare , qua Laussa cognita, quod gestum est, rescinditur : & minori ius, quod amisit, integratur , permittiturque persequi,
i) L. I. f. I. D. de minor. -) Consulite ineam tractationem de rest. i. integr. lib. I.
206쪽
Lib. II. cap. VI. - 195Αt iure Langobardo nulla minoribus in integrum restitutio tributa est . Etenim ii , qui perfectae aetatis non erant , neque res lienare , neque eas hypothecae supponere , neque quovis modo obligari poterant , nisi bona vellent alienare pro aere alieno exsobvendo; quo casu necessaria erat principis ve-pia, qui probum virum destinabat, culus cura alienatio perageretur , aut pro alimentis
potissimum tempore famis , quo casu iudicis necessaria erat auctoritas 3 . Praeterea si res comunis esset dividenda, aut iudicio inbnor cum alio, aut alius cum minore vellet
contendere ; utroque hoc casu a iudice dabatur , qui rem divideret, aut minorem defenderet. Atque, ubi iniqua facta fuerat divisio, licebat ei, qui damnum senserat, intra quadragesimum annum de ea re queri : ubi vero dolo, Vel culpa eius, qui minorem iudicio tuitus fuerat, is rem amiserat, adVersus eum poterat experiri q) . Quo. argumen to moveor , ut existimem , quando dolo , aut culpa ejus, cui alienatio a principe, vel lydice fuerat commissa , minor damnum secerat , potuisse hunc aiuuersus eum de indemnitate experiri . Atque ita nunquam in intemgrum restitutioni locus fieri poterat ; quam obrem nulla de ea in legibus Liangobardorum mentio occurrit.
207쪽
a 96 Insitvt. iuri eῖνι l. Neapol. Quum vero apud nos iuris Romani augeri coepit usus , coepit quoque in integrum restitutio audiri . Quare Fridericus II. qui Romani iuris fuit studiosissimus, illud plane restituere curavit. Μinoribus enim, qui seu in contractibus , seu in iudiciis laesi essent, in integrum restitutionem indulsit: Quibus, inquit, in illis coibus tantum succurrimus be-tiinteio in integrum refututionis indulto , quibus leges veteres idest Romanae ) Itieeur rebant 5 Deinde hanc in integrum restitutionem minoribus concedit , adhuc si in modico laeῆ proponantur; quod iuri quoque Romano con-1entaneum est 63. Quare probare nullo modo possum eorum opinionem , qui negant ob modica damna minori esse succurren
Denique minoribus delinquentibus restitutionis auxilium denegat inquiens : eis autem delinquentibus ,si delictum procedat ex animo, nisi quatenus miseratis aetatis judicem moverit , minime subvenisnus . Atque hac pariter in parte Fridericus ius Romanum confirmat,
quo iure , si quid minores dolis , M consulta
208쪽
Lib. II. Cap. VI. . I97pa, ignorantia , & iudicii infirmitate , posse sunt praetorio auxilio iuvari S) .Quzmvis vero minor adversus ea delicta , quae dolo admittuntur , non restituatur , tamen interdum mitiori poena punitur, si quidem infirmitas aetatis videatur aliquam excusationem mereri ; quod ex iudicis religione pendet, qui debet factum examinare, ut decernat severiori , an mitiori poena minor si puniendus. Idque & Tryphoninus indicare videtur , quum 1cribit , nisi quatenur miseratio aetatis ad medioerem poenam judieem perduxerit t94 9 Fridericus II. illis verbis nisi quatenus miseratio astatis judicem moν
rit UQ . Quare quum apud nos olim dubitatum fuisset, utrum minor posset legitima poena plecti , merito statutum fuit posse , si
scilicet tanta malitia delictum adinissum, ut nullus miserationi locus videatur relictus ). Et quoniam minores non modo, ubi damnum fecere, sed etiam , ubi lucrum a milere, restituuntur ; hinc fit, ut si res minoris venierit , etsi tanti vendita , quanti valebat; tamen si novus emtor estiterit , qui plus
8 L. auxilium aD. 6: I. D. de minor. L. I.Cod.s advers. delic. Consulite meam tractationem de de rest. in integr. lib. I. cap. 8. 9 Diet. L. 37. I. D. de minor. io Die . Const. minorum jura . ii) Prag. I. de minor.
209쪽
193 In sit. iuri elail. Neapol. offerat , restitutio minori sit tribuenda Verum id apud nos ita procedit , siquidem res minoris sine auctione vendita , tunc secundum ius Romanum caussa cognita pol rit restitutionem impetrare . At si res sub hasta venierit , tunc legitimae adiectiones permittuntur , quae intra legitima tempora fiant, quibus lapsis nullus restitutioni l cus est . Sunt autem legitima tempora , in quibus adiectiones admittuntur , quadragesitimus post auctionem dies, in quo decimae pretii partis adiectio admittitur, modo nondum fuerit emtori res tradita: & trimestre , postquam emtor fuerit in possessionem immissus , in quo licet sextam pretii partem
adiicere tia) . Sed de hac re plenius libro
Haec quidem in Regni provinciis obtinent: sed in hac principe urbe , ubi pupillus tutoris auctoritate contraxerit, non aliter po test in integrum restitutionem postulare adversus eum, quicum contraxerit , quam si
nequeat a tutore suum consequi 14 ) . Et quod consuetudo statuit de pupillo , qui auctoritate tutoris contrahit; idem servari vult, si aboeutorti auctoritate contraxerit, his Verbia , pupillus , qui vendὶdιt , vel aliter eon
iu) L. ait praetor . I. 8. D. de minor. Is Prag.7 i. de ossi procim Caesar. 14) Consuet. pupillua, de iii integr. restit. Irain.
210쪽
LI. II. cap. VI. 199 era ἰe eum tutoris auctoritate , seu cum aucto νitate alieujus dati ad ipsum eontractum eidem pupillo per homines Plateae , seu toeci , in quo idem pupillus habitat , qui se datus seeundum vulgarem usum loquendi Neapoli dieitur abocator , cum quo contrahit , duisque heredem , vel alium habentem eati sum ab ipso eontrahente eum pupillo , reeursum fili-eet non habet, nis in subidium di ebis, dici,
tutore siua aboeatore , O eo non inυento seu vendo , ita quod per res , O bona ibius tutoris, sive aboeatoris non posse provideri indemnitati pupilli : in eo enim , in quo non inveniuntur solvendo tutor, vel aboeator, ad rem disractam, O alienatam pupillus habere potes recursum , pro ut jura communia ei permittunt.
Hac consuetudine iuri Romano derog, tur : etenim eo iure , ut alibi demonstravimus , pupillus , Vel minor , qui in contrahendo captus est , potest recta adversus eum, quicum contraxit , ejusve heredem : immo, adversus rei alienatae possessorem in tristegrum restitutionem impetrare is) . Eam vero consuetudinem ex iure Normanno Or tam coniicio . Etenim iure Normanno non secus , ac Langobardo in integrum restitutiones incognitae : sed adversus tutorem , vel eum, cui alienatio, vel defensio pupilli com
missa erat, actio fuit tributa i 64 , qui quod N 4 ad
is) De rest. in integr. lib. I. cap. a. II. iob L. L. lib. a. tit. 29. L. A.