Aegidii Menagii Juris civilis amoenitates ad Ludovicum Nublaeum, advocatum Parisiensem

331쪽

u negotii contMhendi, transigendiqω causa , com senes ut qpi inter agunt. i sicuti convenire dictimu lex diverps Acis in unum cogeuntur, ire ventum , ita qui ex. Hversis animi motibuae in unum consentium. id erit, in unam sementiam

tem dicitur , vel a concitracione'. vel a conventu uehoc eis a collatione vocum e cum enim in unum Plures voces conferuntur, convicium aneliatur,

quas convocuam- ' Longe aliter Nonius. Cosis inciuM, inquit, dictum eis qνasi e vicis jocum, secundum ignobilitatem loci maledictis σ dicti turpibus cavillae . Inepta ετυμο η, κη, vera est, quam Ulpianus postrei pam rei sit: cuius et

iam; ut &Nonianae; meminit Fes uς. CDNvICIuΜ, a oicis, in quibuου prius habitarum eis, videtur ἁ ctum e vel immutata Ateris , , mvocium. Idem Ulpianus, ibidem: Fecisse convicium, non tantum is videtur, qni vociferatin est, ruetam is quoque qvi contimvir ad vociferationem Aiors : ves Uumosit, ut vociferentur. EX conmcis com nucium, &russus, convicium. Huc spoictat, quod in Glossis convicium exponitur Nec alitertiaceipiendum, Septem, . --UIum, norem , convicium, apthd Capitolinum in

Vita Lucii Veri, & apud Ausonium in Ephemeris xle. Et nemoru- ωnvicia picae, apB Ovidium, in

332쪽

Metamorphosi conmisia ranae, apud Columellam, in Poemate de Cultu hortorum: Et Cantorum convicium, apud Ciceronem, in Sextiana: itemque, aures convicio defesse, in Oratione pro Archia. Eamdem vocem ea deni notione usurparunt, Phaedrus I. 6.& III. I6. &Martialis III. 6. Ridicule igitur Laurentius Ualla hoc vocis convicii etymon irridet: ipse irriden- ldus, qui a con, & Pitium e sive a con, & nita ; quas1 vitandum, & vituperationis causa factum; τὰ con- uvicium deducit. Vide Defensionem Veterum IIurisconsilliorum adversus Laurentii Vallar RG aprehensiones. A convicium autem; ut hoc ini transcursu doceam ; est Gallicum cohue. Conum cium, convucum, conruca, COHu E. hoc est, ό- lχλαγωγον, ut recte Basilica ad dictam legem 11. lde Injuriis: qua de voce Graeca videndus CH, eius in Observationibus libro & capite sexto.

Paulus, I. 3. D. de Damno infecto: DAM M,& DAMNATIO, ademptrione,σ q si demin riore patrimonii dictasunt. Idem legere est apud Varronem I v. de Lingua Latina. Damnum, ad emptione, cum minus re factum, quam qνanti constar. Cui etymo iubscribit & Cornelius Fro to. Damnum univit; demit omnibus. Et Isidorus: Damnum, a diminutione rei vocatum. Falso.

333쪽

afuere. ' Veri 1Isme Maliger ad Varronem , an πανη, id est, sumptin, impend-m. δαπαν , pinum, oe in ι: ut δάω, iacmω, disco; χα tis his , reos, his o , -Sνη,s arina, βάm ανγ , fasi nusi ρυκάνη, runcina; άψάν , apina , & similia. Inde, inquit Vossius, verbum a Filare apud Pla tum in Captivis Iv. 2. veis. III. HEGIo: Nunc hercle nisi panticinatus pr be ero, fusti pectito. ERGAsILus: Mernum tibi , dapinabo viactum, sivera autum,. Sed ibi forte legendum dis labo e Wbd in versem mirc quadrat, & τύ 'Enticinatus --: sic enim omnino legendum cum Salinasio,. ex sectione veteri manticinariis 3 novum novo vocabu- Ium oppositum. Est vero b A P s IL A R E , largiari: iam τύ δαψιλαν. δαψιλης, est sergis', largitor. Glosse Graeco-Latinae: δαψίλευομM, Iargo, indulgeo e nam Largo ibi; est, Letioγ: Eaedem: δωνιλμα, largitas, largitudo. A dispinum est daphum d a dapnuis , dampnum. Glossae Veteres: dampnum φύα: ex quo dei de idamniinet e ut xv in sopnin , somnus. Hinc ; quod Scaliger observabat ; ddmiam pro sumptu apud Iuvenalem: Nulla viri cura interea, nec mentio Aet

Addo Tribonianum in iustitutiohibus Iu SAneis; Tit. Quibus allanare licet: Aia omni δε- mo quod Theophilus vertit ἱ-- ῆς tar

334쪽

-νης. Addo & Capitolinum in Pior Vini, olei, tritici penuriam per aerarii sui damna emendo, gnatu populo dando, sedisit. Addo & veterem Horatii Interpretem, ad haec, ex Epistola xiv. libri 2. rem scis immunem Conara placuisse rapacidIMMuNEM. Sine damno ; sine donis 3 sine munere. Inde & damnosis pro sumptuoso Plautum in Pieudolo Ι. F. Si de damnosis naris, s amatoribus Ita recte Guietus) Dictator fiat nunc Athenis Atticis,

Nemo antecedat filio, credo, meo. Et apud Iuvenalem: -'Et crescit multa damnos panto. ,

Hinc & damnose, pro sumptuose, apud Horatium in Sermonibus 2. . Nos, nisi damnose bibimus, moriemur inulti. . :A damnum porro, est verbum damnare o ex quo damnatio et non ab ademptione patrimonii: quod volebat paulus. Et vere χntilianus in Deci mat. Mihi ex hoc, qria pleri ne crimini cpecunia poena imponebatur Hanesima Hiam damnatio

335쪽

eorum qui duceremur, consiliipublici gratia comscribi solita sit. Verosimiliter, si non vere. Ita Decuriones in militia Inaim de Municipalibidi Decurionibus intelligendus Pomponius. a n mero, cui praeerant, dicebantur,: DEPOSITu M. Ulpianus, i. I. Depositi: DEPost Tu Μ ess, qvodcis odiendum alicui datum est. di tam es ex eo, qPὰd ponitur. praepositio enim de auget depossium: ut ostendat totum et ejus commissum, quia ad custodum rellertinet. Donatus in Adelph. IV. 6. DE, Talde, gnificat. Festus: DEPERI-R E, significat, valde perire. Idem: D E s P R τus. valde stratus. DEANO. vehementius amo. Sta Depositum fictuim videtur ex eo, quod humi vel dςorsum ponitur. Similiter Graecis γαι- κη, . σωλκM, Vel, ut Phrynichus dici praecis pit, πωκαλκη. Quod enim allatum ess , ponitur humi juxta eum cui commendatur. Inepte

Uidorus, quasi diu positβm.

Ulpianus, libro nono de Oricio Proeonsulis,l. 7. de Extraordinariis criminibus : SACCu LMRis, qui vetitas infacculo artes exercentes, Par

tem subducunt, partem submuhunt. Item, qPiDERECTARII anellantur, hoc est , hi, qri in aliena caenacula se dirigunt, furori animo. s

336쪽

spexit enim Auctor Glossarum dictiim locum Ulpiani ex libro nono de Ossicio Proconsulis: vesillum, ejusdem Ulpiani, ex libro octavo de Ossi. cio Proconsulis, in lege r. de Effractoribus: Simiati modo re S ic uni s Dere . berii erant flumeDdi. Legendam vero uti coique si ηδη eia: vesiacarηδηmῶται. Id est, saltu iri uentes k invadentes. Derectariis autem, pro Dire Lartis. Id est, qui non clam, non noctu, sed aperta vi, de die, & recta, domos invadit, furata di causa. Quare eum alii aperii larium & raritalariPm appullant, ut recte Turnebus Advenariorum lisro xviII. capite 16. & Cujacius Oblervationum libro x. capite s. obserVarunt. .

DIMIS so RIAE LITER

Modestinus, I. ros. de Verborum significatione: D IMIsso RIAE LITE RAE dicuntur, quae uulgo Apostoli dicuntur. Dimittariae autem dia ictae, quodcausa ad eum qui aneliatus est, dimittitur. Nihil verius. Paulus lib. v. Sententia- rum, Titulo xxxiv. Ab eo a quo appetiatum si ad , eum qui de appellatione cogniturus si Literae Di- .

337쪽

missoria diriguntur, quae νulgo Apostoli dicuntur. Basilica, ad legem s. C. de Appellationibus: καλουν M-ων η etsi δικαῶ γήν ται ρ. -ς .v-Μλιμ τ εγο τον. Vide legem unicana de Iabellis dimisistiis, & legem q. de Iure fisci. si, sAliae ab illis Dimistariis Literis sunt Dimissoriae Literae, quae Clericis in alia dioecesi permansuris a suis dabantur Episcopis: aut quae Episcopis a Metropolitis, vel Metropolitis a suis concedebantur Patriarchis, quandoipsi Episcopi vel Metropoli 1,tae ad Principem suum profieiscebantur: quae Pacificae dicebantur: de quibus videndus Zon , rus ad Cianonem z. Concilii Chalcedonensis, &Philippus Priorius in Orudita ilia Dissertatione de Literis Canonicis.

Gaius, i. a. de Divortiis & repudiis: DIvo ΤIuM autem. a diversitate mentium dicitum es exel qpia in diνesin partes eunt, i distrahunt mi trimonium. Paulus, lege Iy1. de Verborum significatione: Non recte autem Sponsa disortisse dia' citur : qpod divortium ex eo dictum est , quod in diversaου partes eunt , qvi discedunt. s Optime. A disorio, divortium: ut a devorto, devortium,& deortium e unde donium e quod Turpilius apud Nonium, capite de Honestis,& nove Veiorum dietis, usupavit. Antefacta igni committo.

338쪽

tristitas ante dortium. Divortium, est discessio. Ammianus Marcellinus lib. xiv Dotis nomine,D- rura conjux hasam es tabernaculum ossint mari

to, post flatnm diem s id elegerit, discessum

Mulieres cum nubebant, deducebantur in do muna vi. Hesiodus in operibus: Ω ιαν vota κα τίον ποπι οἶκον ἄγεst. Inde Rucere uxo- , rem, ἐλλει plικως, pro ducere domum uxorem. I , tegram phrasim usurpavit Plaurus in Milite ori- Oso actu 3. scena prima: Verum egone eam Eu Om domκm 8 3cc. Inde& Deur Domiduret apud' Hagustimam libro vi. de Civitate Dei sap. y. Crim vero matrimonium distrahebatur, ipsae domo viri exibant, aut expellebantur. Qvintilianus Declamatione 262. Tune ropudiatam tu credis uri.

rem cum res suas Hi habere jussa es J chm eg di de domo. Quod si exirent, id Graecis dicebatur bd λειψιc; si dimitterentur si ποπομπη. Ab aquarum divortiis, ex uno jugo decurrentium, vocem Aportium Ciceronem , scripsit hoc loco Scipio Gentilis : quod unde habu rit , nescio.

Paulus, lege 3 . de Mortis causa donationibus . DONATIO, es dicta a dono, qOsi dono datum.' rapta a Graecor nam hi dicunt oωρον, κώ Ulpianus, lege i y . de Verborum significatio1ior Inter donum est munus hoc interes, quod inter ge

339쪽

nus reflectem. Namgenis esse donum Labeo, a donando dict/- ; in anus, blectem. nam munu esse rinum cum causa, ut puta, natalicium, nupt

lietum, Corrige nuptialicium. Eamdem doni originem adfert Agraetius: aliam ; eamque i ineptam; inter donum differentiam. Donum, inquit, dantis. est ; munus , acciFientis. Huc a iando hoc, a muniendo, via movendo, d l cimus. s D O N u oest a Graeco , Id recte Pompeius Festus, , 'Donum, inquit, Graeco est; quodisii vocantδῶρον. a 'Aliis, est a Graeco Hesychius: δα; τίνι υ, δωρεαν, δοσιν. Idemunm AKεάις, δω motis, ceti δωρει . . Atque haec est Varronis sententia libro iv. de Lingua Latina: 'Dos erit pecunia, si nuptiaram causia data. haec Graeceitaenim hoc Siculi. 'ab eodemnum. nam Graece hiscex re: ut alii, δομιαaut Attici, timc. Ita hunc Varronis locum cxantiqvo codice restituit Salmasius in libro de Usiseris. Pro feminino δωπινη, neutrum δουπινον dixis se Sicolos verosimile esse; atque inde Latinis G δε- num dictum per contraetionem, quidam existimant: quod non puto: neque enim Latini voces Graecas contrahere soliti. Ceterum ; ut hoc obiter dicam in lege 7. & 37. de Operis libertorum, & apud Lampridium in Alexam dro Severo, junctim positum observabat Salmasius ad di etiam Lampridium. S 1 EuN

340쪽

Verissime. Gνὴχοι dicti sunt ab cylis &quia curam lem habebant. Est igitur proprie ἀνῆχ' ossicii nomen: Lecticustos. Ad spadones postea transiit: quia, quo se icione res careret, si adonibusfere τά γαυ κοὐν committebantur. Frustra sunt Epiphanius, Eustathius, Etymologus, alii; qui alias hujus vocis clymo-gias adducunt. Heinsium vide ad Hesiodi ημιερος, capite s. dc Volsum in Elymologico SPAD ONEs autem di sti Usοπανο a comitorquendo testiculos: non a Spada, Persidis vico, ubi primum homines castrari coepisse scribit Stephanus Geographus. Ridicule Accursus a fastrea: quia spatha, sive gladio, incidantur testes:

Ulpianus, lege i. de Testamento Militis: Exedi citus autem nomen ab exercitatione traxit. 'Ele ganter Vegetius libro a. capite I. Exercitus ex rei a atque opere exerritii nomen accepit, ut ei num