장음표시 사용
351쪽
Ams ct deciem. Namgenus use donum Labeo, a donando dictum i-keriem. . nam muisse , esse donum cum causa, ut puta, natalicium, nupta- istum, Corrige nuptialicium. Eamdem doni originem adfert Agraetius: aliam, eamque i ineptam ; inrer donum di. differentiam. Donum, inquit, dantis es ; munus , accisientis. intari a iando et hoc, a muniendo, vis movendo, d thimus. s D O N u oest a Graeco ν. Id recte Pompeius Festus, i 'Donum, inquit, ex Graeco es
Dos erit pecunia, si nuptiaram causia data. hac Graecei δα)άνη. ita enim hoc Siculi. ab eodem,num. nam Graece hiscer er -: ut alii, δομου oeut Attici, timc. Ita hunc Varronis locum ex antiqvo codice restituit Salmasius in libro de Usibris. Pro feminino J ὐπνη, neutrum λυπινον dixis se Siculos verosimile esse; atque inde Latinis-Anum dictum per contractionem, quidam existimant: quod non puto: neque enim Latini voces Graecas contrahere soliti. Ceterum; ut hoc obiter dicam; Donum munin in lege 7. & 37. de Ope- . ris libertorum, & apud Lampridium in Alexandro Severo, junctim positum observabat Salmasius ad dictum Lampridium.
352쪽
rao Imperator Novella '8. de Poena Eunuch rum, si uxores ducant: Hυ πως ςυλακας ειναν. τε το ἡ ἡ κλῆMς εχπατοι . sVerissime. cνοῦχοι dicti sunt ab cylis &quia curam lem habebant. Est igitur proprie νῆχ' ossicii nomen: Lecticustos. Ad spadones postea transiit: quia, quo suspicione res carem rei, spadonibusfere --commimiebantur. Frustra sunt Epiphanius, Eustathius, Etymologus, alii; qui alias huius vocis clymo-gias adducunt. Heinsium vide ad Hesiodi capite s. & Vossium in Elymologico
torquendo testiculos: non a Spada, Persidis vico, ubi primum homines castrari coepisse scribit Stephanus Geographus. Ridicule Accursius area: quia spatha, sive gladio, incidantur testes
Ulpianus, lege 1. de Testamento Militis: Exercitus autem nomen ab exercitatione traxit. 'Et ganter Vegetius libro a. capite I. Exercitus ex rei a atque opere exercitii nomen accepit, ut et num
qvam liceret oblinisci, qνod vocabatur. Causam addit Varro iv. de Lingua Latina: qvod exercimn- ἀδ
353쪽
mebo . . . V catius Gallicanus in Avidio Callio: Exercitium septimi diri fuit omni ae mi
tirum o im ut re sagittas mitterent, re armis Iuderent. Dicebat enim miserum esse, cum mercerentur athleta, Penatores fgladiatores, non exemceri mibus', qvibus minor esset fururus labor , si Eon ram esset. Cicero. libro 'I. de Oratore: genda sunt in foro, tamqpam in acie, exercitatio-- qnasi ludicra praedisceremmeditari. Et libro r. Ars Ddsicra armorum gladistorio militi prodea
alteriae , Haec autem armorum tractandorum
meditatio, debeturΡ. Rutilio, Duci, Oratori, I rilconsilio, Philo pho, Historico eximio. Valerius Maximus libro a. cap. 3. Armorum tractam dorum meditaetio a P.Rutilio , Cn. Mallii Collega, militibus e t tradita. Is enim nul tuae ante se Imperatoris exemplum secutus, ex ludo Auretii mauri doctoribus Gladsi ιδrum accersitis , vitant atque inferendi irius subtiliorem vitioisem Legion huι ingeneravit: virtutemque arti , oe rurs- amrem virtuti miscuit: ut ilia impetu Misae fortior; haec, filius scientia cautior fleret. Sed ad rem. Exercito e est ab exerceor exerceo, volunt esse ab ex, ct arceo: unde ab arcendo hostem, Exercitum di- . ctum nonnulli existimarunt. Caesellius Ortho-- graphus apud Cassiodorum in Collectaneis de Orthographia, capite 1O. quia arcetur sub milit ri disciplina. Exercere , in vit, non habet S incompostione, qνia in plici quoqre S non habet. Etenim exercere est ab ex, s arceri: ut Exercitus,
354쪽
qnisiub disciplina ceDra arcetur. unde' exercitatio. Sed omnino exerceo est a Graeco εξασκεω. Ex HIBERE
V lpianus l. 3. de Homine libero exhib. Ex ADBERE, e t in publicum producere, videndi, mgendis hominis facultatempraebere. proprie autem exhibere,fit exin ecretum habere. E X H I B E R E, formatum ex verbo habere & particula ex a quod est, desinere habere et prohibere, ex porro habe
re s redhibere, re D inserto) & habere.. Redii, bitum id proprie dicitur, inquit Fqstus , cum qui dedit, idem rurius cqaetus est habere id quod a te habuit. Habere a Graeco ecm ηειν.άHχω, abuo, H A BL o. Id rςcte Salmasius in libro de hilaris observabat. Nam τὸ quod in Hesychio exponitur , a Latino babes fo
355쪽
pieus, qui L. Antonio, P.Serviliu Murico, iterum Cosis anno Urbis pix eam tulit. . It Am stinus libro de Legibus. At Soliger ad Eusebii Chronicum Cn.Domitio Calvino II Cos. & Asirinio Pollione Cois N Ubi non recte ab . Hieronymo in Chronico, Falcidium, 'appellari, ren
paulus i. i. de Furtis: F u R T u M ' a furvo, Mem nigro, diritum Labeo ait, quodHam et obscuro stas, plerumqνr Uoecte e vcla fraude, ut Sabimur alte vela Graecosermone, qri appellam δε res. . mmo.Graeci , - ζ' diserunt. A furvo quoque Varro & Nonius Mareellus flarem deducunt. Marcelli xςrba haec: a res linificantiam habent a furvo quod Roma ni Veteres auranti appellaverint e re ρνod per obscurar ars atras noritis opportuna μ bin mali eutio, eos dictos fures. Varro Rerum Divinarum lib. 2 . rem ex eo dictumqu)dfurvum atrurii apperirerint, tar fures per obscvr.is noctes atqνeatrifacilii furentur. Romer π d κλετῆη τε νυκτος - νω. Cula us autem' obi lib. 6. c. a. si ferendo. ortabis urtuis est a bis: fur autem a craeco iae: sic, Gellius. Ipsum auctamus: Sed in posteriore ejus libri sertae dicit, loquitur de Varrone) furem ex eo dictum, qu)d Vereres Roman ππουρῶ, -triisnanes immis s Us fu
356쪽
liis Q lepore ' Nam quἀd a Graecis hunc κλεέης dicitur, antiquiore Graeca Lingua φωρ in diritum. Hinc per a i rem literarum , qvi cpse Graece
Latine fur est. Sed ea resfugeritne tunc Varronis memoriam , an contra Vrius cohaerentias
purarit furem a furvo, idess, nigro, appellari, in hac re de viro ram excellentis Aectrinae, non meum jussicium in. Sic autem voces fur &furtum se matae videntur: φώρ,fur e φω νω, φωρωJuro, seu furor, funuru : φωρείου, fureo, inusixatum ; undefurimis, & syncope P u R T u M: ut ab libero : ελευ&ρεω,libereo , liber,
Inde fur, ο ἐπ' ἀυτοφόρω, de fure, qui deprehenditur cum furto, lege s. D. de Furtis. Coterum in dicta lege I. eodςm titulo, pro a ferendo, auferendo, legendum videtur, a ferendo,ident, auferendo. . Ferre, est auserre. Virgilius: Omnia fert aetas 2 animum quoque. Ita Graecis βας άζων, Lucillius lib.a. Anthologiae, Titulo fures: τὸν Hηνὸν τὸν Eum Uπηρετω, Τὸν - ἄνα- τον βοηλάτιω, f G τωνδε γυμναmων Γῆ ,ο που
357쪽
Paulus, lege Io. g.io. de Gradibus & . adgnibus udiu autem diriti simi a similitia e sicalarum: locorumveProclivium e ι Ios ita ingre imur , ut a, Proximo in proximum, id eis, in eum rvi quasi ex eo nascitur, transeamψ.. s Haec ita Paulus: & nos sane cum illo sentimus. i
Iustinianus, Novellarum Constitutionum titulo 18. de Moderatore Helenoponti, capite I.
θνe ab Helenopontias nimcissator. AFdisii nomen a pientissimo Principe Constantino impositum eri occasione honesis a sua matris 3 Η
358쪽
de si ilicet, pientissimiae mulieris: φυae nobis etiam furum Christianorum sigrum MPmit. Q Vetus enim illudnomen Ρo emonis, quo pleri in ponio Tyranni usi fuerunt dehinc ruisito e primum, quia Taranni existitosecundo, quia urbem de suo homine 'Appellatam habet; scilicet polemonium drum etiam quispulchriinfuerit regiones, Christia' anorum'Regum nominibin designare quam his nepolemisiscent, bEsther tumultuspra se notia onem ferunt notitiam Myerii Orient, lis, capite Ilo.
Ulpianus, lege i. Si Mensur filsum modum 8,xerit : Adversus Messorem agrorum Praetor in f λιm aritionem proposuit, a qro fasii eos non oportet. Ideo autem hanc araonemproposui 'via non crediderunt Veteres inter talem personam locatio-
mmcis conductionem esse :sed magis operam eme- i lo praeberi:did os datur ei, ad remune Iundum dar : re inde honorarium appellari. ' O ptime. Iuvi honoraria Advocatorum: quia magis ad liqn andos eos, quam ad mercedis satisfactionem solerent eis osserri Glossae Veteres: Honorarium. τι δεῖ Eodem loco cecsendi Rhet0res. Philosophi, Iuris Proseis res, Medici, Nutrices. Honorem autetm
pro muneis, usurpavit Tibullus lib. 3.eleg.I. Dicite Pierides, quonam donetur honore, . Seu meaine cor, cana Neae; a tamen.
359쪽
Et Ulpianus, lege I. g.3. de Extraordinariis cogniationibus. Proinde, ne Iuris quidem Civilis Pro- fessoribis fιν dicerat. V qpidem res sancti maCipilis Sapientia, sed quae pretio nummario non si αμ uda, nec dehonestanda, dum in judicio honor perior, qui in ingressu facrameneti osserrid uit.
Paulus, lege i8. de Verborum significatione: Mu Nus, Irihin modis ccisuro Grotius lego. bat dici, ex sequentibus. uno, donum 'inde'
Munera dici dari, mittive d altero, onin id qυὰd cum remittatur, Pocationem militiae, muneri vepraesare inde immunitatem anelgari. inus, est HuNIS: a munis, IMMHNITAS. Festiis: MuNEM, Agnificare certum es inciosum: unde de conmurio immunis dicitur, qui nullo funiitur initio . Idem: IMMuNIs: vacans uni re. De clymO -neris Grotius h1c, dc Vos sus in Elymologico, & Martinius in Lexsto. INCILE.
Ulpianus, lege i. g. 1. de Rivis : Intale, est locus depressus ad latus fluminis, ex eo dictus, quὰd inci Ebrum Inciditis enim pel lapis, vel ternet, unde primism aqua ex flumine agi possit. Magis placet Vossiana originatio, ab inciendo esst autem inciere, incitare. Fustus: incisa. incitam. Ut T a in
360쪽
ὰ cubo, cubile ; silc Moincio, incile. Ceterum de
incili, ita Festus: fosse, qpae in viis μ' runt ad deducendam aquam, sive derivationes de .ripo communi fantae. Et Onomasticon Uetus: Incites. διω υγες. Viam lacunosis incilibus vonugia insim, dixit Appuleius libro y. Metamorphoseos. INIuRΙΑ. Ulpianus, lege I. de Injuriis & famosis libellis IN Iu RIA, ex eo dicta es, qyod non jure flat: omne enim quodnon jure fit, injuria fieri dicitur. Hoc gen uliter e sterialiter autem injuria dicitur contumelia. Interdum injuriae appetiatione damnum culpa datum significatur e ut in Lege Agyrilia dicere solemus. Interdum iniquitatem, ij riam dicemine nam cum quis inique pel injuste sententiam dixit, injuriam ex eo dictam, quod jure justitia caret, qνasi non juriam. ' Vero verius. Similiter Isidorus v. 16. Injuria , es in-pitia. Hinc es apud Comicos , in jure sequi. Vel, Injuria, est qui audet aliquid conra ordinem Iuris. Atque huc facit, quod ait Asconius Pedianus : Injuria semper injusta est.
tidi etiam aliquis isse potest. Nam G rvi jure
damnantur, Dduntur, sed non injuria. Ita Graecis ἁλκια. Injurin, pro in sus, legitur apud Plautum in Persa 1 II. 3. Impure, inhonje, insere, Egex, labes popli. Emendabat Guietus: Inserie,