장음표시 사용
431쪽
proserre non gravabor : Spurio , iteratos lini dicto vocant Romani , φνia eisni. Sedquia 'numqvin matris dicebantur pater eorum ignoretur, matris esse dicuntur. liberi Jure Romano;
cisque enim dicebatur Titius; Gaiae filius: sed L. Titius, Marci filius; propterea eos usscaban, Spurii filios: ut, ilius, Spurii Elius: a parte scia
dicet matru ; unde procreati in lucem prodierunt; lqrae honesὸ nominari non potest. Auctores, Plu- rarchin, opuleii, Lyidorus. Omnes enim spurb. απορές vocatam dicunt eam panem 'ubc ita esse, 'Mater ea quae superius a nobis dicta
juns, 'fidem feceris, qνδdeos etiam Favonios vocabant. ' Nam Favonia ova, qua Graecei ATDεμια, ea sunt, quae sine initu maris concepta sunt. ει- sonii igitur quasi sine patre. Plutarchus cum SP. qpo Spurius notabatur, interpretetur
sine patre, significas eos filios sine patre vocatos. Rectὸ igitur hic apud Ee m nostrum, Nothum diaei illum, qpem vulgo spurio patre natum vocabant.&νod sim imprudenter docti mi viri murare conati sint, nemo non videt: tum quia iisdem verbis Iegitur apud Adbreviatorem, tum etiam propter eam caussam, quae a nobis in medium prodesIta est. Sedre Plutarchus aperte et τά-αταιῆρας απουργου καλῶn ; Nam falsa es lectio vulgam, α φους μές. mimquam enim hominem pulgo conceptum, Spurium filium, lea Spurium smplicia te es Spurii sthium vocabant. Alii, a durcm :alii, a sine Sc purus, serii nomen deduxere ,- Broaeus, Anteceltar Bituricensis, a suprum Cnme
432쪽
omnes a veriloquio aberrarunt. Spurius, . est a
rius. in primum factum est ut-:. ψαρια δ' . eX αμια Nam, ut rectς Herodianus Grammaticus e cistimabat; teste Elymologo in voce ψαμα ; ψαρια di est ab non vero, ut uulgus GrammatiCorum putat, a
Ex factum deinde α ρο 'lica se .ma, cui est Latinus sermo simillimus. Ita ISole
νυλλαξ, occurrit haec vox apud Hesychium ασύλλα, απυλ ξ , pulex. Pomi quoque stur,
ab formari: MULsPuRIus: Ut απειρω , semino , ab κω. - τεοω, unde Latinum siero z ε ροὰ , σείζω ,Σ Π EI p Ω. Ita, pimposito sigma, dixerunt minoς, a litera Tau, quae crucem repraesentat: id vere Lucianus in Judicio VoCalium observavit. autem, sive est ταμου. Inde cvα, sive s&να, vocata Graecis ova irrita & casia,
ex quibus nihil gignitur, volunt Grammatici ;quia plerique vento ea gcnerari existimabant: quae tamen mutua feminarum inter se libidinis imaginatione generantur, ut vult Plinius: aut, si Aristoteli fides, suavi quadam & titillatoria manus attrectatione. Eustathius ad Iliados α. pag. Α2. O f Ρ Η Α Σ,-ημιονους λεγει. -- oem,oζεα, si Ιοὐνιμος ἡ ρῆας, dcc. σω. τ ο, δηλοι
433쪽
iam a nonnullis Zephyria, quae hypenemia dixi
ras ais es solent. Plinius libro X. capite 38. Ipse aistem inter se s simas non sit; femi qve sal unt e pariuntqDe ova irrim ; ex qνibux nihil gi gnitur ; quae hypenemia Graeci vocant: Ι t Cap. 6o. Irrim ora, ae hypenemia diximus, aut minina feminae inter V libidinis imaginatione concipiunt, aut puisere, &c. avidam es vento runt ea generari e qνd de causa, etiam Zephyri appellantur. haec autem vere tantism. Appellarunt αurina, & Inosura. Aristoteles 'dicto loco: τακαλήμ α iraetri ινων κυιόσουρ λ, ζψγὶετω τῆ Θερους μάλλον. autem ova CP nosiam, es urina, ab aliquibus dicuntur, per UMtem magis orsintur. Ita locum hunc Aristotelis vertit Iulius Scaliger. Plinius dicto capite 38. Palumbes c r turtures plurimum terna ova paria sint, &c. M.qPamvis tria peperint, numqPam si duobus educunt e tertium, qpod irritum est, urinum
434쪽
Dum vocam. Et capite 6a. Urina, Funt incit fatione derelicta, a alia cynosiara disere.. Sed falluntur Grammatici in ea vovorum etymologia. Dicta fuerunt, non τ ουρον, a venis r sed το ab urina., Similiter gicta, a canis urina. πιευό-: id est, οσι καΛυος -υγ g νηφίνα ut Verissime Iulius Scaliger ad caput sextum libri MAriestotelis de Historia animalium. Verba ejus aia scribere visum est. Appellant Graeci ova ilia Uaπίμεμια , quoniam . inania sint non tamen )domnino inania, sed inutilia. Nam issexto Historiarum diximus, plena esse assumine'mitob. Atque ibi Zephyria dissita ait Aristoteles ahqvibi , qvasi. vento concepm verno tempore; manu attrisam scilicet, titiliantur. avare eμiam flant γόνιμα, stant Pam edantur, aut ad nrtar albumen, ineantur. Alia autem sunt sive cynosura. a ate frequentito generanIur non a venio, sed ab humore contento inutili. Et sane intus quidam humor virosus est, re ineptus: ut
quasi fetus initia semis ve, haut insint, sed
vox infrequentior es in usu communi loqνendi adhunc significatum e PoeticumqPe Temium sepius significat: aspe eum iridem , qui a puppi, ut ait divinus Poem, proseqVitur: neque alium: quoad nostis caudam accommodagum. Itaque altenu interpretario commodior videtur. Nam Plinius ostendit etiam cynoseradicta. Theodorus Gaza ambitiose s venta a dixit:
435쪽
eum Latinum nomen haberet ex Historia Pliniana indecimo libro: qvi ibi irritas cat. Melius
dixissetiae: qnomam prolisset seminis inania resis enim vocat Plausus casTam nucem. In eodem
libro Pliniis Asinguit: sive cynosura, esse
incubatione deserant irrita autem, sine matris in tu nam. Tanto miniss subventanea dicenda igitur, in quibus nultas Pentru es, qua nudo vento: gene mur I saltem, non omnia: non enim in ga
finis: nam de perdissim suo loco dictum est. Idem, ad eamdem Aristotelis Historiam, lib. H. c. 2. Sunt enim cynosum ova, qνasi urina canis P non, scut caelese fidus.ὰ cauda 3 Graecorum ineptiis, qui Ursae caudam apposuere. Sic κρινα, τὸ non πα, τ-: neqve-τ ve tum; ut diximus in decimo hujuw operis. Simialiter Bodatus, ad haec Theophrasti Historiae pia tarum libro I. capite 28. ἀγονα, καλ- τα ἔρινα Δά : Oυρινον, modo infoecundum, modo subvent aneum interpretatus Theodorus: qν ventum: cum παbis τὸ lotium, nomen hoc acceperit. Idem & Guieto, viro ετυμο- videbatur. Fallitur omnino Des Campius, qui OVa κ-οσκνα dicta putat, quod e niculae tempore, κ-ο αρας, ab incubati ne gignantur: quoniam scripserit Aristoteles liabro de Generatione animalium tertio, Capite a.
436쪽
potius calidon: . Sed ad propositum. ' Cum spurisorum pater ignoratatur, matris solum esse dicebantur, ut ex Iosephi Scaligeri verbis supra recit iis apparet. Hinc famam, ut eos ; ducta simili tudine ab ovis illis S,οις Spurios Latini nunCu-
paritit. Sententiam nostram confirmant verbalsi dori, Scriptoris non prorsus contemnendi. N o-ΤH ι , diritur, qui de patre nobili, matre ignobiligigritur, ficut ex concubina. M auitem hoc nomen Graecum: re in Latinitare deficit. Huic eoninnrius es Spurius, qui de matre nobili, re patre ignobili nascitur, &e. Eosdem, e Favonios appellabant; quia quaedam animalia Favonio Piritu hausto concipere existimantur. UndeHis qui non funt de legitimo matrimonio matrem potius quam
patrem sequuntur. Favonius idem ventus aς Z phyrus. Et Ζεφυρια οὐά, iamrLυεριια , .a γναι, Ponia, de Cassis ovis userpata Grammatiacis. Haec nostra de uoue Spurius originatio , libere ut' dicam quod sentio, mihi valde arridet. Sed cum mire recondita sit, non est mirum si primam syllabam in ea voce corripuerit Ausenius. Aviqi e notas duriis versibin apposuit. Ita Aeollinaris Sidonius, necnon Valgius, primam in bu-
rum corripuerunt. Infundens acido comam hinoro. . Lac niveum, but umqve novum, cum me
δε comedit. Sed & vetustissimos Poetas Latinos, recentioribus in longe accunitiores; in multis vocabuli g, ex Craeco fimie notae originis ἔ
437쪽
notius est quam ut exemplis probari de
Ceterum; ut hoc obiter dicani; quod ait Isid rus m nothiu in Latinitate deficere;habuit a Quintiliano: cujus haec sunt verba, libro 3. capite 8. No , si legitimus, Graeci vocant. Lati--m rei nomen , Cato quoqpe in oratione συπιidam testatuae est non habemus t ossi utimur peregrino. Igitur improprie in Glossariis
Ulpianus, lege I. T. F. de Fluminibus,dcc. Stat onem dicimina statuendo.Is igitur triciis demon u-rur, ubicumque navessiare tutosossunt.' Immo,a stando. Mo,flet , tum , sati,satis Moesse a ω, notius est,quam ut observati' dineat.
Paulus, lege r. de Staiuliberis: ST A Tu LIBER, est, eri flammm.destinatam in tempuae , vel com dicionem, liberemem habet. s. Hinc Mamliber dictus, inquit Maranus, quasi saturin liber. . E-' mendandu & confirmandum obiterVetus Glossarium. Statum liberum. ελί- Βρίαν. Lege: Matulibem. κεκλεαενη την εMομίαν. Legitur ibidem: Smtuliber, si*εΘεές: Pro quo Scaliger ad Festum emendabat, δρεθει f.
438쪽
ex his Festi verbis, qui testamento est a condicionesroposa, jubetur esse liber. Sod nihil mutandum docent haec Pauli, qpistatutam
Verissime Cujacius Observationum libro x.capite 26. a stellione animali versuto. Plinius libro x xx. capite Io. ubi de Morbi comitialis remediis : Tuniculastellionis, e am eodem modo, ut an guis, exuit, nota, &c. Operae pretium e Iscire q-mo praeripiatur, cum exuitur membrana hyberinna, alias deponunti eam: quoniam nullum animal fraudulentius invidere homini imarant. Distellionam nomen Uunt in maledictum translatum . . currit haec vox eo significatu apud Appuleiuix, lib. v. Metam. ubi de Cupidine se Venus': Mununc irrisui habita quidetam Z: o me conferum stqvibus modis sectionem illum eρhibeam P Asellio autem,sedionator. Glossarium Vetus: oso Messionator Ea deinde: Maleficus, Mestionatus. CorrigN, Stellionator. Ab eadem voce sessio, est & voxssessio μου : de qua . sic Isidorus in Glossis: STELTIONAT us z' - - me cum una res duobuae penditur. S Τ E L L 1 o a tem Ovidius in Metamorphosi, i
439쪽
ulpianus, lege a . de verborum signi attonet Stipendium a stipe anesiatum eis, qyMper stipes: idem modica aera, colligatur. Verissime. Atque ita Varro libro iv. de Lingua Latina e Stipeninum, ab stipe dictum , ρνὰd aes quoque stipem diacebant. Festus etiam: Stipem esse nummumsignatum, testimonioect id qνoddamsipendium , militi, re cum spondetur pecunia, quod stipulari
dicitur. Item Ρlinius x x x I r I. i. populus Romanus, ne argento quidemsignato ante Pyrrhum regem devictum usus in. Libralis 3 unde etiam
mmc libella dicitu ; dupondius ane elatura A aciare aeris gravis poena dicta. Et adhue expensa in rationibus dicuntur e item impendia, s dependere. in re militum an militisiumZ sipendiorum, hoc infli sponderanda pensatores libripendes, dicuntur. Et Isidorus: Stipendium, ast ependonia nominatum. Antia i enim as prederepecuniam soliti erant magis o quam annu
Menure. 'Misendium, igitur equasi sitsipendium. A a Inde '
440쪽
Inde Stipatores, a stipe quam accipiebant mercedis nomine; si Paulo ,lesti Adbreviatori, fides :nam aliter ipse Festus: & verius: scilicet, quia stipati ferro circumdabant Regum corpora. Inde
etiam stipes pro sipendio. Eugraphius , ad haec
Terentii in Eunucho Act. I. Sc. I. CA ES , STIPES :Stipes, ect truncus cujuslibet ligni: s declinatur, stipes, stipitis. Stipes vero', estpraebenda militum. Praebendam vocasae stipendium: quae vox a Militibus ad Canonicos, & alios, traducta est. Unde autem stipes, pro pecunia, docere cΟ- natur Varro dicto loco: Hoc ipsum stipendium ab stile diritum , quodH quoqνe stipem dicebant. Nam quod asses libro pondo enunt, qui accepenum majorem numerum, non in arca ponebant,fidis aliqua cesia sipabant; id ent, componebant 3 quominus loci occuparet, a stipando,stipem dicere coeperunt. Stipare, fortasse, Graeco vocabulo, & quae sequuntur: est enim locus proliXion quam ut integer exscribi debeat. Hanc Varronis
originem verissimam esse putat Iosephus Scaliger: quod&simile dictum in Vita Lycurgi apud Pi tarchum; & Porphyrium ρε πχης εριψυχων:H δεκα μινῶν αμοιζήν ωαπλκης ριεγάλης δε Q. Addit Vir magnus: Hanc pecuniamsic reposimmin cella Dei Fesus ait impensam vocatam fuiss,qνὰdnondum essetfensa,sedmmumsipam. Unde factum, ut quaevissipatio, G fartum, impensa diaceretur, &c. Sed verius esse puto quod ait Sabmasius, stipem esse a , hoc est lucrum.Gla sae