장음표시 사용
401쪽
λίμ. Glossae Isidori: Varicat, dipertit, ambulat. Varis it, ambulavit. Atque inde Italicum var care,usa in Originibus nostrisItalicis observamus. Inde & varicus, qui grandibus passibus ais lat. Ovidius libro III. de Arte,
na, velut conjux Umbri rubicunda mariti, Ambulat, ingentes varica fertque gradus. Igitur proprie in alteram partem nimium deflectere: & metaphorice, a recto, sive ab ossicio, recedere. Praevaricator postea dictus est de eo qui colludit cum reo, & translaticie m nere accusandi defungitur, ut loquitur Marcianus lege I. ad Senatusconsultum Turpilianum. Quae
vox a rure ad forum transiit. Arator, inquit Plinius libro xv III. capite Iy. nisi incurvuN, fraevaricatur. Inde translatum hoc crimen in forum. Ibi itaque caveatur , ubi inventum est. Atque haec est vera vocis praevaricatoris etymologia. Cicero tamen praevaricatorem a Partemte dictum existimabat. Verba ejus sivit in Partitionibus Oratoriis: Defensor autem te Iur conseiud nem sermonis, verbiqPe vim ex contrario reperiet asi ex vero accusatore, cui contrarium es nomen Praevaricatoris: ex consequentibus, qyὰd ea Merade accusatore soleat dara Judicio ex nomine isso, quod significat eum, qui in contrariis causis, quasi varie esse positus videatur. Ciceronis sententiae favet Balsamo: inquit epistola quadam, τους ποικιλλορδψους
402쪽
γας. Praevaricatores dicimus eos, qvi Pariantes,
Tridis instar, coopenuntur, re clientes produnt. Qua in sententia fuit & ipse Labeo apud Ulpi num l. I. de Praevaricatoribus, & l. q. de His qui
notantur infamia: Praevaricator, es quasi varicator ; qri diversam partem ad vas prodita causa θά. quod nomen Labeo a varia cerotione Innctum ait: nam qui praevaricatur, ex uinque parte constitit: inimo ex altera Ulpianum legas, quod nomen Labeo a varicatione tracrum ait: Ut Hotomanus, atque alii, legendum existi mant: nec male; ut ego existimo. verum haec Ciceronis ετυμοτης; quod recte vidit Vossius, analogia refellitur: sicut&ea quam Alciatus ex-Cogitaverat, a varicibus. Vossium vide in Elymologico. Vide & Cujacium libro IX. Qbservationum capite ultimo, a quo plurima Vossius
Ulpianus, lege 31. de Verborum significatione :PRA Tu es, in quo ad fructum percipiendum falce dumtaxat ροπι est. ex eo diinum, quod paratum sis ad fructum capiendum. Ita& ceteri Scriptores Varro libro I. de R. R. capite 7. Alii dant primm tum bonis frutis e ut ego quoque: a quo Antiqvι appellarunt. Et de Lingua Latina libro iv. P R A T A, dinta ab eo quod e opere panu M. Columella a. 17. Et ideo necessarius eis Iovitur de Aratore)-es 'etiam prati, cui veterer
403쪽
Romani primae in agricolatione tribuerunt. Nomen quo e indiderunt ab eo , qu)d protinuae esset Iannium, nec magnum laborem desideraret. Plianius X VIII. S. Ρ R A T A Antiqui, parata dixere. Item Isidorus xv. IJ. Ρ R A Τ u M, Vcufuseni copia armentia tuetur 2 cui veteres Romani nomen india runt ab eo quodprotinuό μparatum, nec magnum laborem culturae desideraret. Et Iulius Caesar Sc
liger libro I. de Causis Lingua: Latinae capite 1'. P R A Τ u M , quod fuit paratum Inde Scipio Gentilis, libro singulari Originum ad Pandectas, Pro eo quod legitur apud Catullum, illius culpa cecidit, vetuisnuti Ultimus flos, praetereunte postquam
legebat, dii illius culpa cecidis pelut parati, &c. Carmianis , inquit, i a lex flagitat, ut legamus antiqvo Velut parati. De quo minuri satis non possem, a doctissimis illim Poetae Interpretibus, ne uno idem verbulo expositum fuisse: omnesque omnitim quas viderim editiones, prati praeferre. Ego
vero, mirari satis non possum, tanto viro tantum errorem excidisse: immo enim metri ratio non permittit, ut legaturpamti. Sed ad propositum. Aliter; atque eruditius; Scaliger ad Varronem. Scilicet a Dorico πζ-ά, pro πύασγὰ, prati Voc bulum deducit. Sunt autem πρασια , in hortis
areolae quadratae, in quibus porri & alia hujusce
404쪽
porraceo, sive herbido. Alias 'ti etymologias proponit Matthias Martinius: scilicet, ut sit a verbo quomodo ab ἄγω : aut ab Ebraeo n B, quod est fructuosum esse , faetificare :quam postremam amplectitur Vossius. Mihi Scaligerana non displicet: inimo perplacet.
Ulpianus, lege 1. de Publicanis: pus L IcANI, . qui publico fruuntur. nam inde nomen Missent: sve fisco vectigalpendant, vel tributum conis sequantur. omnes, qui quid a fisso conducunt, recte appestantur Publicani. ' Optime. Et rectἡCujaeius in Paratillo, & Leunclavius in Synopsi Basilicorum, pro eo quod legitur in prioribus dictae legis verbis, avod Publicanus, ejus publicani nomine, vi ademeris, emendabant, ejus publici nomine: ex libris Basilicorum, in quibus est, ἐνόριαῖ τῶ σέλους. Publicum sumitur pro viarigati. Cicero ad Qt Fratrem: mc te ita versari, ut e Publicanis satisfacias, praesertim publicis male r demiis. Ab hae lubim significatione, Publicin
405쪽
num, qui puplicaredimit, dietiam volunt jacisus & Leunclavius dictis locis. Sed contra Maranus, qd dictum titulum de publicanis, τὸ publi reum accipit de loco publico, aut publica re, quae vectigalis causa Publicano suenda locatur; ut est in verbis Praetoris, in Interdicto de loco publico fruendo: avominus loco publico rvem is cui locandi jus fuerit, fruendum alicui locavit , ei qui conduxit, sociave ejus, e lege locationu frui liceat, vim fleri peto a dc apud Iavolenum, lege 3 . Ex quibus Causis majores: Mi operaου in publico, quodvectigalium causa locatum est , dat 3 Reipublicae causa non abes. Marani sententiam adj vant Glossae Veteres, in quibus Publicani, m-otis eXponuntur. Utramque sententiam jum xit Isidorus; Publicanos, a publicis vectigalibus deducens. Pu ELICANI appelgantur, inqui conduectores: eqvia pectigalia publica exigunt evel quia per negotia seculi lucra sectantur et ut o cognominari sunt. Publicus autem est apo licus, Populus, poFub.populicus, posticus, Pu BLICUS. populus vero a πολυς, ita Veteres loquebantur ) populus. Possit etiam esse a πολλο πολλος, ara πλύγ,poplus, funde Poplicola 9 α -
occurrunt in Glossis Veteribus. , δημοεια. puplico. δημιοσιευω. Et poplicum, in Genuensi Tabula, a Folieta fidelissime exscripta; L. Caecis
406쪽
Paulus, lege 163. de Verborum significatione :PuERI appellatione etiam puella significatur.. Nam eis feminas anellant , recentes partu: er Graece, παισιον communiter appellatur. Hoc vult, puerperam 3 id est, νεοτοκον ; ex puer& pario ue fuisse appellatam. Similiter priscianus. Pu ERI femininum Antiquissimi dicebant: unde es puerpera, quae puerum, Velpue- num parit. Suetonius in Caligulo capite 8. Nec Plinii opinionem discriptio arae quidquam adyuPerit, cum Agrippina bis in ea regione filias enixa sit, qyaliscumque partus, sine ullo sexus discrimiane, puerperium vocetur 2 qu)d Antiqui etiam puelias, pueras, pueros, distrarent. ne ullo sexus discrimine, dixit Suetonius, quod
Paulus communiter. Graece παιδίον, communiter
appellatur: id est, παιχον, Graecis, de utroque genere dicitur. Hesychius: πάδες. miotis G, άκνα Σρσενικά-λλυκά. μιεπεπεσάσης --δοῦλοι. Est autem P Ε R. a Dorico M , pro ηχυς, - is, Laconice: πόψ, poer , ruER:& POR: quod etiarrinum invenitur in veteri Inscriptione, quam profert Vossius in Elymologico. Inde & Marciapos, Cassor, Lucisor, dcc. intilianus libro I. capite AE . In servis jam intercidit illud genus, qvod ducebatur a domino: unde Mnrcipores, Publiporcisve. PAR Io autςm ine a Latino raro, Vol
407쪽
bat Iulius Scaliger de Causis Linguae LMinae libro I.,cap. 2'. Vossius in Elymologico ab Ebraeo quod habuit a Martini λ
Pomponius, lege a. de Oesgine Iuris r, ωm aerarium Populi auctius esse crepisset,
Gi essent res ispraeessent, constitutis ita flores, qpipecunias essensi diecti ab , qvod inquirendae
consimandae pecuniae ca sa creati kant. Ulpia..
408쪽
tem caudae & totius corporis earum avium. Est&κιμος, hedera et ut ερ πυλλον sirensium, , τύερπειν , a serpendo : sunt enim hederae sequaces,ut loquitur Persius,&ut Catullus & Virgilius,erram tes. Et ab ipse κιμος,est Latinum HEDERΛe sic κιμος, κιρδος, κἱέαρο , HEDERA. ErotianuS: κιοσαρον, τ κιμον. ΤΟ Κ transit in CH, dc
CH in H. Ita hinni, hiems, his, heri , ex χειρον, χ , Ab κω igitur, praeposito
cappa, Latini suum Quae Ro fecerunt. Nec obstat quod', per E, qpaero per AE , scribatur ἱ magnam enim fuisse inter eas literas assinitatem, norunt Etymologi.
Celsus, lege y . de verborum significatione et Verbum REDDENDI quamqPa lenificatum habet retro dandi, recipit amen per se dandisi μficationem. Et lage Cum quidam 2I. de Legatis a. Etenim REDDENDI verbum, quam a Di cationem habeat retro dandi , recipit tamen Pper se dandisignificationem. est ab insepa rabili particula re, & verbo do ; assumpta, euph niae caussa, litera D ; quia ab ea sequens syllaba timcipit. Re autem, est a retro, si Priscianum audimus. Re , inquit libro x 1 v. extremo, videtur a retro per apocopam faritumscut.Vsesensus m
nisi t. reficio, retros cis r revertor, retro vereor et recurro z retro curro. Sed si Matthiam Martinium, retro potiua resactum fuerit: & roa ρεοι,
409쪽
vGr quia faciliaiterare solemus: aut,a ρειν --red quia aquarum est cursiis suos iterare. Nugae. Sed de vera ejus vocis originatione, amplius ipse . deliberandum ccino.
' ulpianus, legiri. de AEdilitio edicto: Redhibere, est, facere, ut Hrsus habeat venditor quodh 'fuerit. cs, quia roddendo id bat , idcirco redhibitio eis redditio. Melius apud Fistum: Redhibitum, id proprie dicitur,quod redditum: cum qui dedit, idem ramin coactus ese habere id, qvodante habuit. Redhibitio, XM Fred- hahere: De origine Thabere, vide supra ii
Ulpianus, lege I. g. a. de Aqua cottidiana &aestiva: Si inter rivales, idenr, qviper eumdem riauum aquam ducunt, si contentio de aqvae usu uir quesuum usum osse contendente,duplex interdictum utrique competit. Pomponius, lege s.' titulo eodem ; Is, qui aquae cortidianae jus habet, ve smiam in rivo ponere, vel Liud quodlibet Doere so erit a dummodo ne fundum domino, aut aqvagium rivalibi dete=iinfaciat. 's Aliter Nopius in cellus capite de Ρroprietate sermonis: Ri les diactinni, ast in unum amorem derivantes. Necnon Ereraphius ad Torontii EunuchumAct.I.Sc.I.
410쪽
EIvALEs dicuntur, qui unam amant, vel mer tricem, vel amicam: quod quasi uno riso amoris urantur. Sed similiter quoque; quamqvam alia de causa; Donatus ad Terentii Eunuchum Acti. I. Sc. 8. Riv A L E s, dicuntur aemuli de mulieribus rsam translatione nominis a feris bestis, erae sitientes cum ex eodem rivulo hausumpetunt, in praelium contra se in vicem concitantur. Sic Cicero pro Caelio: Sin erit ex illo fonte rivalis, inquit. Hodie legitur apud Ciceronem , . Sin autem est buulin accersitin. Donati lectionem probat Turnebus Adversar. libro VI. cap. 23. amoena, inqVit1 jucundisve vocabuli ambiguitate: cum Risal fylai, qui propinqvos polluent agros rivo;
vales, qui eamdem mulierem amant. Rivus.
ulpianus, lege I. g. a. de Rivis: Risi es t eus per longitudinem depressus, quo aqua decuram: tui nomen est 'iam τύ ρειν. Aetra τύ λω, est ρο o. a ρογ, est rivus e mutato o in ι, ut κονις,.rinis i & Inserto diganima Ablico, quod Latini in v con hans mutare amant. ρο , ροFo rovus, rivus. Ita δαήρ, levir : Δάγ, Davus, no
κλ- , ctabis, &c. Huic porro Ulpianeae rivi definitioni belle convehit, quod ait Festus: R Dv v s, vulgo aspellatur tenuis fluor aquae, non os ,