장음표시 사용
131쪽
Isageno dynasta et archiepiscopo Thorere a Colonis concitatam suime, magna SuSpicio erat. POStquam rex, capto a Bagiis Throndhelmox,
aegerrime elapSuS Est, Semper animo erat dejecto minusque firma valetudinc; in navibuS vitam agere, jucundissimum existimabat; cum in emporio ver Saretur, quiesque a bello esset, plurimum in cubiculo Suo Se continebat, paucos apud se huhelis,
quos maxime diligebat, quibusque fidem maxime habebat, quos omnibus rebus liberaliter habuit.
Fuit quietus et placidus, non insolenS aut SuperbuΝ, sed humanus et comis, perquam bonus et facilis. Cum nullum strepitum ferre posset, raro in Compotationes et sodalitia veniebat, quod minus gratum fuit nonnullis suorum, qui Sodalitiis, obrietatis et vaniloquentiae stabulis, interesse SatiuS ducebanti Τres ex suis, quoS intimos habuit, Sempor apud se ita cubiculo habebat, quales erant
Droste Sive aulae magiSter, et eodem quo rex lecto cubui L Uespera quadam cum ΡοveluS cubitum iret, rex animadvertenS, eum nudum cultrum manu tenere, manu prehensa, ceteros inclamavit; qui cum Povelum comprehensum interficere vellent, rege vetante, ne quam vim ei inferrent, ex cubiculo ejecerunti Post haec Po- vetus se in oppido continebat. Rex Henri humSkot servare cultrum jussit, Omnesque, qui intuSerant, rem geStam cuiquam enarrare, priuSquam ipse indicasset, vetui LPost aliquanto, Shulio fratre regis et Joite Ostrota, qui Sigridam regis Sororem in matrimonio habebat, regem convenientibus, rex fratrirem aperuit, antea sidem adStringere jusso, Se
a de re non Succensurum, neque POvelo vim
132쪽
HISTORIA IN II BARDI Pii 11. 123
ullam illaturum, dicens Se eum peregre ablega
Ita aliquot anni praeterierunt, ut Povetus,
ut antea, apud regem VerSaretur, reXquo, quaerente fratre, cur in exilium non mitteretur, Sem
per aliquid causaretur. Tandem Shul iug, registrater, et Jon Ostrota Povelum in I hrondlielmo occiderunti Quod factum regi magnopere displicuit; POvelus enim ei indicaverat, quo hortante
tantum in Se lacinus admisisseti Verum tamen pacis concordiaeqi Ie Servandae gratia rem intactam esse sivit. Jon Ostrota statim post haec Bergis mortuus eSLEadem, quam supra diximus, hieme Hagenus dynasta Bergis in morbum implicitus, statim post sestum jolense mortuus et in aede Christi
sepultus est. Universi cives Huy mortem grariter doluerunt, magnum in tali tantoque principe damnum secisse arbitrati. Nam inter Omnes conStabat, ejus aetate neminem NOrVegorum Strenuiorem aut manu sortiorem eo fuisse; accedebat, quod et civitatis regendae peritus erat, et omnium ordinum, tam militum quam populi, gratia florebaLUXor ejus, domina Κristina, cum filio Juvene Κnuto statim Orientem versus in Gothiam prosecta est, ubi praetori Ashillo nupsi L ArchiepiscopuS Tliorer aestate proxime insequenti obiit,
in cujus locum Guttorinus archiepiscopuS creatus esL Rex Ingius, mortuo Datre Hageno dynaSta, totum imperium cum aulicis praesectisque ejus sibi subjeci L 2Estate proxime Sequenti rex Bergas prosectus, advocatis omnibues praesectis, magnoque exercitu per partes regni oriental Aet occidentales contracto, in Τhrondheimicas provincias movit, colonosque ad pendenda Stipendia et vectigalia, quae aliquot per annos retinuerant,
133쪽
coegit, praesectoS provinciis praefecit, colonisque de nulla alia re compellatis Throndhelmum rediit, militesque dimisi LInterea rex Philippus imperio pacato quie- inque usus esL Venit ad eum frater Andreas Simonis filius ex Dania, quem rex honorifice exceptum magniS praefecturis ornavit. Hic Andreas, reminiScenS, patrem a Τοnsbergensibua occisum, culpam caedis in Τhorlahum Uluhelis filium, Ulvum Nigrum, omnesque qui praelio Brim- Sindensi interfuerant, conjeciL Quo animadverSO, illi regem Philippum auxilii ergo adierunti Rex,
defenSione eorum in Se recepta, declaravit, quo tempore Se regem SumSiSSent, se eiη istam hanc rem condonasse, impunitatem pollicitum. Andreas contendit, cum a patre et matre germani fratres ESSent, non poSSe Se impediri aut prohiberi, quo minus legis civilis beneficio uteretur, et satisfactionem pro caede patris aequo jure ad se, atque Philippum regem, pertinere. Sed rex
cauSam Colonorum tanto servore defendebat, ut fratrem omni huη beneficiis privaret, eique non nisi duos qui eum comitarentur samulos concederet; quo sacto Andreas regis voluntati parere coactuS eKL Hac vero magna cauSa et conteu-tione sedata et composita, quae tutegra multorum hominum vita ac salute statura fuisset, rex Philippus praecipuum apud populum favorem consecutus esLΤertia post mortem Hageni dynastast hieme rex Ingius Τhrondhelmi in morbum incidit, diuque aeger lecto affixus est. AEgrotanti Shulius frater ejus Saepe adsedit, cumque vireS HuS magiri magi Sque decrescerent, intimi ejus consiliarii et aulici rogarunt, ut aliquem principem eiS praeficeret, in quo ipsis satis praesidii esset. Quorum voluntate et rogatione cognita, rex Shulium
134쪽
fratrem suum in sedem deduci jussit, eique comitis titulum dedit; illeque imperium in milites moderamenque aulicorum statim suscepit. Post aliquando rex Ingius mortuus est; quem Shulius dynasta honorifice sepeliendum curavit in sede Christi ab meridiano chori latere, et pro inseriis ei faciendis vas aureum, quod regi Ingio Jon Angliae rex muneri miserat, obtulit; itidem alia pretiosa munera sedi cathedrali in animae ejus eommodum dediti Idem sepulcrum ejus monumento sculpto, picto et inaurato Ornavit, cui insigne ejus insculpendum pingendumque curarit, ibidemque ejus gladium, galeam et clypeum Su- SpendicRex Ingius forma erat venustimima, membrorum commoda, juSta concinnaque Statura, CΟ-lore comae ex leucophaeo candicanti. Diligenter aliquid inspecturuη, alterum oculum claudere altero oculo nictare) amabati Constat inter amicos inimicosque ejus, nullum regem Nooegiae magis suisse fortunatum aut in vulgus benigniorem, ex quo rex Sigurdus Hierosolymipeta in vivis esse desii SseL Ingius uestecim annos imperavit, mortuus eAt nono calendas Μέi, anno pοκt mortem regifi Suerreris decimo quinto.
135쪽
. . . . tempore, quo mi SSse matutinae canebantur;
nave pro aedibus regiiS appulSa, cum eScenderent, obviam eis milites devenerunt, Salutatosque quid novi interrogarunt, imprimi Sque quo in statu valetudo regis esSet; quem aegrotare cognoverant. Hahoniani reserunt, regi multo melius esse,
seque nihil novi asserre. Interrogarunt, ubi Ha-hon regis filius esset; audiunt, domi in aedibus esse. Inde ad templum Christi adscendunt, indeque in pedes, ubi regis filiuη versabatur. Μisso intro ad eum homine, petierunt, ut in colloquium exiret; nam Soli rem narrare voluerunti Dei uregis filius in cubicula progressuS, Petrum et Iahonem ad se arcessi jussiL Accesserunt eo cum aliquot viris, benigneque alteri alteros exceperunti Μox Hahoni regis filio rem narrant, singulaque de morte regis Ordine eXponunt; reddunt epistolas, quas rex Suerrer conscribendas curaverat; quo facto aliquamdiu inter se collocuti sunt. Deinde rex omnibus aulicis ad concionem convocatis rem palam fieri jussit; eoque ipso conventu Hakon regis filius princeps factionis creatus eSt.
Rex Hahon aulicos Imit. Vere proxime inSequenti Hahon regis filius
136쪽
comitia inrensia edixit, nunciosque in provincias ad colonos misit; comitiisque constitutis HahonSverreris filius rex totius Norvegiae creatus est; regium ei nomen dedit colonus, cui Shervardo nomen. Deinde rex Hahon aulicos legit; ejusque partibus Se adjunxerunt VetereS aulici, qui regem Suerrerem suerant secuti. Tum quoquo Suos provinciiS praefecit; militesque ad eum ex
meridianis regni partibus venerunt. NaVPR quo lite tuin instruendas reX curavit, Stipendiaque in usum belli coegit; cumque paratuS eSSet, prosectus est, circa tempus vigiliarum; nam adversis ventis diu detinebatur. Meridiem versus Bergas contenditi Bagii in continenti erant, variique rumores de consilio eorum serebantur: alii dicebant, eos boream versus in Τhrandii ei-mum CurSum conversuros, alii, ad meridiem in Rogalandum descendisse. Tum rex Hahon copias adverSum eos misit, praesectis Petro Steipo, Titorgrimo ab Lianeso, Einare regis assini, et pluribus; hi magnum habuerunt copiarum numerum. Steterunt ad Rotium, huc Sera vespera delati; tum audiverunt, Baglos Stavangri eme. Postero mane Birhibet ni Baglos conspicantur a
borea remigantes cursumque ad insulam dirigentes: Bagii enim nullum acceperant nuncium
do itinere Birhibetnorum. Cum Uero .... ad modum . . . . remigarunt Birhibetni . . . illis;
quo viso Bagii cursum averterunt, Birhibeinis insequentibus, qui unam navem ceperunt; Bagii vero se sortiter defendebant, plurimaque pam ejus navis vectorum cecidi L Deinde Birhibeini eos fugientes pepulerunti Bagii cursum in Romdos direxerunt, ibi diversis locis e navibus egressi, in mediterranea contenderunt. Birhibeini Bergas reversi sunti Rex Hahon boream VerSus prosectus est, et multum aestatis in Hordis consumsiti
137쪽
De Minya rea restina. Regina Μargareta, Erihi filia, quam rex Suerrer in matrimonio habuerat, proximo Statim post mortem ejus vere orientem versus in Vi-kam prosecta eSt, ducens secum virginem Κristinam, suam et regis Suerreris filiam, alteramque Kristinam, filiam Nicolai, ex sorore Sua neptim; hae in Gothiam proseisci statueranti Bi
quae alicujus magnitudinis erant, ibi ad lacum. Cum vero coloni in insulam trajecissent, extemplo ad villam Successerunt; neque priuS Sunt animadversi, quam ad villam pervenerunt Sedebat in triclinio rex cum cohorte Sua, et potabati Tum unus excubitorum ingressus; incaute Sedes, domine, inquit, hostis ad villam. Rex nubito exsurrexit, arma arripuit, et locutuη eAt: raptim Surgite et arma induite, eruptionem in eoA faciamus, neque capi nοη intus patiamur. Pauci regi priores exierunL Fortiter se tuebantur, Eed diu hostium impetum excipere non potuerunt: cecidit eo loco Ingius, Baglorum rex,
plurimaque cohortia para. Quo cognito Bagii, qui aliis locis collecti se tenuerant, aufugerunt, alii in Sueciam, alii in Daniam, parη ad cogna-tOS Suos, pars pacis impetrandae gratia regem Hahonem adierunti Sic tota hac lactione dilapsa, bona pax rediit TMellais in Meriam. Sequenti autumno rex Hahon boream ve sua in Thrandi, eimum prosectus est, et hiemem Nidarosi egiti Hac hieme post festum jolense legatos in Uplanda et in Vivam usque eum literia miAit, in quibus rationem praeScripssit, quam servari voluit de praebitis ac praefecturis, quas
138쪽
quique liaberent, itemque, regem aestate proxime insequenti in Vilia adlaturum. bellarii in Suociam usque profecti sunt ad reginam Μargaretam et dominam Κristinam: in literis Scriptum erat, Iahonem regem eas ad se invitare, pollicerique, summo apud se honore habitum iri; iisdem literis multa benigne dicta ineranti Illae vicissim
literas miserunt, in quibuS eorum, quae pereeripia ab rege erant, amicissime lacla mentio estiti, qui literas pertulerunt, ad regem Halionem
Reae Hahon in Vi ham profectus rat. Rex IIahon proximo vere post seStum pascitatis ad iter se comparavit, magnumque habuit militum numerum. Ut paratus erat, meridiem versus prosectus est, litora legens, et tempore vigiliarum Bergas pervenit, ubi aliquanti Sper moratus esti Inde meridiem versus cui Sum continuavit in Viliam uSque ad orientem, ubi in em portis commorabatur. Ad Albim usque contendit, universo populo ei Se subjiciente. Dein cursu boream versus in Vikam eonverso, OKloam in-gr Sus est, ibique aliquantum temporis egiLInterea regina Margareta et domina Κristina ad eum Venerunt, quaS benigne accepit; illaeque eum comitatae Sunt, et aliquot famuli earum. Rex proximo autumno boream versus BergaS prosectus est, ibique hiemationem comparaviti linotis in vincula conjectus. Regnante rege Averrere suit in Dania vir,
nomine Erlingus, qui se filium Magni regis appellavit. Quo cognito rex Suerrer in Daniam mi Sit, qui eum quaererent. Ut vero id rescivit Erlingus, in Gothiam aufugit. Quod eum rex
Suerrer animadvertisset, literis ad Knutum Sueciae regem, affinem suum, mi MiS, indicat, eme
139쪽
in regno ejus hominem, qui se regis Magni sili-iim nominet, quem turbaR in Norvegia moturum opinetur. Quo audito rex Κnutus misit ad eum
quaerendum, prehensumque muro castello lapideo in Visinsoya includi jussit. Hic aliquamdiu
inclusuκ tenebatur. Cum vero mulieris, quae nicibum asserre solebat, amorem sibi conciliasset, ea Ralvum evadere magnopere cupiebati Et jam eam rationem inierunt: ea multa velamina ad
eum attulit, atquου his in lacinias dissectis, extremitates colligavit; cumque ille hoc satis longum esse vinculum existimaret, ut a summo muri ad solum pertinere poSSet, eo Se circumdedit; quo facto illa eum ex muro arcis demisit. Λt vinculum non omnino in solum pertinebat; itaque se ille ex vinculo exsolvit, et in terram dejecit; qui caSuS adeo gravis extitit, ut os senioris oblideretur, illeque semper exinde claudicareti Hac ille ratione elapsus in Jarnheriam ad orientem sitam effugit. Quod cum rex Suerrer rescivisset, protinus homines in eas regiones misit, qui eum in Jarnberia comprehensum eo loco interfecerunt, librumque collarem, qui HuS erat, cuique nomen ejus erat inscriptum, ad regem retulerunt; quem eundem librum, collo gestari Solitum, complureS postea agnoverunti livus Strinumstus factionem comparaNil. Eadem seState, cujus mentio Supra lacia
est, Shaneyram, quo tempore ibi mercatus habebatur, advenit vir quidam, qui se Erlingum nominavit, regeque Μagno Erlingi silio natum serebat; is se aliquamdiu in Vindlandia fuisse Simulavit, idemque Erlingus Se muro incluRum lapideo in Visinseya sedisse testatus est. Erat Shaneyrae magnuS Νοσegorum numeruS; ad quos cum fama pervenisset, adesse ibi filium Μagni regis, illi, qui Baglos Secuti antea suerant, eum
140쪽
quaeSiverunt, congremique se factionem instauraturos eumque ducem sumturos polliciti sunt: nam non deerunt nobis copiae, inquiunt, ubi fama
vulgaverit, nos ducem habere regis Magni filium. Quibus Erlingus: audio, inquit, pleroSque principes, qui Baglos Secuti suerint, nunc ad Birki-beinos transiiSse, linivei umque Νοrvegiae populum in amicitia regis Hahonis effie; quam ob rem non majoribuS, quam in Spe Sunt, OpibuSadjutus, rem tantam adgredi non audeo. Ita colloquium diremtum. Erlingus Havniam Se contulit. Rex Hakon Berstis. Rex Hahon Bergis, ut supra memoratum, se continebat. Ibidem et regina Margareta sui
Huic rex comitibusque victum praebuit Seomum, raroque regina apud regem epulabatur. Virgo Κristina apud reginam, matrem Suam, VerSabatur. Regina animo ab rege alieniori minusque hilarierat, cum rex ei Se benignum praeberet. Domina Κristina saepe verba ad reconciliandam inter eos
gratiam proficientia interponebat. Rex Ha honjolense convivium omni apparatus genere e Xquisito instruendum curavit. Regina Margareta Petrum Steyperem ceterosque omnes, qui ad reducendam virginem profecti orientem versuR suerant, Summo odio prosequebatur; contra ea Sein familiaritatem Hahonis dynastae inSinuabat, ejuSque patrocinio res omnes Suas, quaS quidem alicujus esse momenti judicaret, commendabat. Adpetente autem sesto bolensi magna hominum multitudo ad regem veni praesectorum dignitate ornati et provinciarum praesecti, ceterique quiei fidem suam addixeranti Vespera prima sesti jolenSis, convivis, qui in aula convenerant, pro more dispositis, rex misit, qui reginam et virginem Kristinam arcemeret, et praecepit, ut apud