장음표시 사용
21쪽
erit, eos non duas ejusdem gentis partes, sed unam eandemquo nasionem fuisse. Quod ut intelligatur, primum et ante omnia tenendum est, quod item infra fusius explicabitur, Tyrrhenos illos, qui dicuntur, non diversos fuisse a Siculis, sed nomina ,, Tyrrhenus ct ,,Siculus unius ejusdemque populi suisse, ita ut, quum Siculos eandem fuisse nationem atque Bagos probaverimus, idem de Tyrrhenis essectum sit. Quod autem ad illam rem altinet, ,,narus' et ,,Sicurus Varias tantum ejusdem nominis species habendas esse, persuasum mihi est. Non enim
videtur negari posse, quibus Italis nomen fuerit, eosdem antiquitus Viatagos Mel Vitelos vel, si mavis, Visellos, VileDia 'suisse nuncupalos, quum non solum probabili conjectura, sed ipsis veterum scriptorum leuimoniis evinci possit, terrae, quam obtinuerint, praeler Italiae nomen, etiam Vitalia, Visella vel Vitelium fuisse. Quae quum ita sint, a vero minime aberrare mihi videor, si conjiciam, Voces ,,DH- et ,,Italia principio istam habuisse, quod dicitur Aeolicum. In vulgus enim nolum est, hoc progrediente tempore vel in alias litteras et apud Latinos praecipue In V litteram transiisse, vel omnino esse omissum. Itaque ex Fπαλος et Ι ιταλία- meatus et Vitalia, tum Balus et Italia orta. - Alvero, 'dicat fortasse aliquis, ut vera haec sint, quid ad rem
Dei t. et qui ex his efficitur, ut, qnae vel maxime diversa
essδ videantur, eadem sint Badorum et Moesorum nomina Τ - Licet videantur, non sunt tamen haec aliena a proposito nostro, sed faciunt omnino ad scntentiam, quam in medium protulimus, probandam. Nam quum salis constet, viritum averum mullorum nominum Graecorum eonversum esse in Latinorum S litteram, quumque Verissimum, quod de Digammate Aeolico doceri possit, hoc esse videatur, tuisse illud viritum, ut ita dicam, averri-
22쪽
mum, per se jam veri Simile videatur necesse est, hunc quoque spiritum in eandem Latinorum litteram convorti potuisse; sed ad confirmandam hanc rem etiam idoneum exemplum in Graecorum pronomine personali tertiae, quam dicunt, personae, comparato cum Latino invenisse mihi videor. Quum praeterea' saubonus ad Strabonem υdocuerit, mullis nominibus propriis Veleres modo sibilum, modo aspirationem praesXisse, nec desint omnino exempla QT quibus ollam nominibus quae non asperum. sed lenem spiritum haberent. praesiXum esse nonnunquam S litteram appareat ' in, nihil iam ad sententiam nostram probandam reliquum est, quam ut ostendatur, etiam Τ et Κlitteras a Vel cribus nonnunquam esse permulatas; nam variae vocum terminationes, quominus ei asSensum praebeamus, impedimento esso non possunt. Illud autem non prorsus insolitum fuisse, docuit Nebuhrius, ad quem et ad Ebertum, quum plura hujus permutationis cXempla nobis non suppetaul, lectores delegamus ' . Ne lamen ullum dubium relinquatur, num revera
Siculi et Dari unus idemque populus fuerit, asseramus veterum auctorum locos, quibus lum Italorum ibi mentio sit, ubi Siculos habitasse certo scimus, lum Siculis sedes in iis regionibus assignantur, quos Balos tenuisse com-Ρorium habemus. Sic Antiochus apud Strabonem prodit, omnem, quae sit circa Rhegium, terram antiquitus Sion scoluisse Thucyides ad suum aevunt in iis regionibus,
as, Antiocho teste, qui primi et proprie Itali dicti
sunt, incolebant, Siculorum quasdam reliquias superfuisse nucior est ' ; non solum Oenotrorum reX Italus, sed Eliam eorum, qui circa TMerim nuvium habitasse dicuntur, Siculorum commemoratur Pin.
Jam, si his argumentis adducit statuamus, Oenotros Et Tyrrhenos unum fuisse populum, et sicuti Balorum
23쪽
nomen utriusque populi. pio Italiae commune tuisse ter-rno. tib utroque habitatae, quaeritur, qui sortii in sit, ul. Intior fluvi xolis Dev fris et Oenotriae lori ne liaec nomina tribuerit. Unne quidem res non ita dissicilis est ad os . plicandum. Primi, qni ad hanc Itali re partem appulo. rant, Graeci ob causam, quae supra nil ala est, terrae nomen Oiso reis, itaque incolis οἰνωτροι posuerant. Fieri lamen non potuit, quin qui posteris temporibus in his
oris sedes collocarent, comperirent, incolis ipsis ea nomina prorsus esse ignota et longe alia esse. quae ipsi clsibi et terrae tribuerent nomina. Ut igitur probabile est. Graecos, releniis Prioribus, quae a popularibus iis tradita erant, nominibus, vernacula quoquc recepisse; ita ad veritatem accedero videtur, indigenas illa nomina a Graecia inventa non prorsus abnuisse. Ita quo duplo X ol terrae et populi nomen usu esse receptum. Quo factum est . ut Antiochus, iliti in . libri in de hae terra compositurus. scis ei. lando cognovisset, tum dupleX populo et terrae nomen esse. tum alterius nominis originein, ut vi lac humanioris in ilia, ab ipsis indigenis referri Mi Dalum D. Vileuiu- v. supra quondam. eam sibi informaret si lationem
hunc Italum populo nominum OenoIrorum ci Oenotriae in Balorum et Datiae commiliandorum auctoreni sui SSe. -
num autem Oenotrium nomen primum iis solis, qui ultimum Daliae angulum incolebant. datum cl. lum demum in monea quoque translatiam cssol, quum Graeci utriusquo populi commune genus esse comperissent, factum est, ut idem Antiochiam sibi persuaderet, Italicum quoque uomen. natum apud illos, cum in Iris post temporis spatium Interjectum ad hos mones transiisse. Νcc est, quod mireris, hoc ita factum esse, praefurtim quum Antiochum verisimile sit omnino fugisse, quod Don Ofros patriae Funesin Ilimos praedi ea re de se audiebat, inlcr Se in lucem
24쪽
quas ejusdem geniis nationes Omnes. - Neque hoc obscurum esse pol est, quid sit, quod nulla omnino ab Antiocho mentio facta sit, olim Italiae et Balorum nomen cliam ultra Siliarum fluvium ad Arnum usque pertinuisse. Nam haec terra tum, quum Antiochus scribebat, jam diu, nec semel incolas mulaverat; Itali, qui eam tenuerant, vel si mavis TFrrheni a. Siculi antiquissimis jam temporibus vel ejecti vel subacti erant, ut infra docebitur. Ilaque non mirum est, ad Antiochi notitiam omnino non pervenisse, hanc quoque terram antiquitus Italiae partem fuisse, quod de terra, quae inter Silarum et Latim fluvios sila esl, ignorare non poterat, ni pote quam non multo aule eius aetalem Lucani invasisSciat.
25쪽
l. 5. Omnium, qui de antiquis Italiae incolis dis
seruerunt, tum Velerum Scriptorum lum recentiorum una et ConSentienS VOX eSt, e numero
eorum, qui antiquitus hanc terram obtinuerint, suisse populos gentis Pelasgae. Eosdem autem in partes abire Vides diVersissimas, quum quaeris, quaenam uniVerSae gentis suerint origines, quas sedes antiquitus tenuerit, qua sorte sit usa est. Quumque ex discrepantibus de uni versa gente placitis non minus diversae de sin
gulis populis iisque, qui Italiam tenuisse
dicuntur, Oriantur necesse sit et re vera ortae sint, sequitur, ut quicunque accurate. et
diligenter in origines priscorum Datiao incolarum inquisiturus sit, et eadem, quam jam Veteres auctores ingreSSOs esse Videmus, via ingredienda et de cuncta Pelasgorum gente dis-
26쪽
putatio sit instiluenda Quod quum mihi quoque, quippe illud argumentum iraelaturo, saeu
Ddiun esse viderem, tamen, quum idem et a proposito meo alienurn et insultum esse inlevsigerem, omnes omnium recentiorum Scriptorum super hac re placita atque decreta excutere ac dijudicare, hanc mihi legem ScripSi, ut, bis, praeter unum Me hrium omnibus, neglectis, ' Ioascriptores νeteres auctores SeqΠerer, ut, quid ex horum Iocis, studiose iis quidem conquisitis atque accurate inter se compositis, de Pelasgis uniperata est singulta essiceretur, nullis aliorum de hae re sententiis impeditus et praeoccupatus, ipse viderem Jam, quae, hanc rationem sequutus, inVenerim, eXPonam.
q. 6. Et primum quidem proxime mihi ad verti
tatem videtur accedere, Petram non solum quas m MIMina Partes, Sed omnem, cui P stera hoc nomeri indurem t, terram tantiqui simia temporibus tenuisse, tantum abest, ut iis assentiendum esse CenSeam, qui errones eos nescio quos fuisse, nec ullo loco Certas sedes Hoeare potuime, Permadere nobis Cupiunt.
27쪽
Fneriant inter veteres scriptores. qui Pelasgos unquam Populum fui, o et oi infuso Constituisse negarent, nedum magnam gentem, multorum natio inm Pnrentem, haberent. Fuisso eos mi Κlorum omnis generis hominum vngam quandam colluvionem, cui per totam Graeciam pariter ac per barbaras gcnlcs erranti nusquam stabiles sedes constituero contigisset. EX horum munero, quorum sententia quae resuletur non digna est, unde orta sit, infra demonstrabitur, quem Strabo eXcilat, Iphorus suisso videtur. Alii. quorum longe muximus eSt numerus, hane quidem sententiam non probant, sed suisse quondani gentem Pelasgiciam canaque non parunna tradunt. Iidemque Pelasgos antiquissimis Graeciae incolis, adnumerandos ess docent ' . Tamen nec omnem unquam eos lenuisse terram, nec, quas tenuerint eius partes, eas onaues a principio obtinuisse, sed aliqua Graeciae parte, quam alii Argos ') esse dicunt, alii Arca iam q), ogressos in illas
alias regiones immigrasse. Fuisse cuim hanc gentem vagam et saepissime sedes commulasse, vel quod ad vagandum praeceps '. , Vel quod Deorum immortalium consilio quum calamitatibus Variis lum vero erroribus exercita fuerit ' . Quorum sententiam, quamquam ob ea, qua Pelasgos totam Graeciam antiquitus stabilibus et certia sesbuvi tenuisse enuntiatum est, propius abest, quam Ephorus quique cum eo consentiant, et ipsam lameli longo tuleris vallo ab ea distare facile intelligitur. Quumque huic non modo vel rum auctorum testimonia sat multa repugnent, sed ne Niebuhris quidem probata sit '), Viro ut harum rerum peritissimo, ita nimiae timidi latis nequaquam arguendo, jam praeVideo, lare, ut quom plurimi ad eam oppugnandam existant. Quare nihil eorum, quae ad eam defendendam sacere posse rideantur, erit prael emittendum. -
28쪽
Εt primum quidem de singulis Graecii e terris videis bimus, quas antiquissimis temporibus a Pelasgis habitatas fuisse testimoniis veterum scriptorum probari possit.φΕt ut a
Peloponneso ordiamur, salis constat, ejus regionis. quae P
si ea mula lis incolis Achsa vocilala est, antiquos incolas Pelasgos fuisse ' , Arcadiam antem a plerisque vel Omnium Pelasgorum patriam habilam esse, Supra jam commemoratum est Alios Argolitia hoc tribuisso, codem loco dictum; certe quin hujus quoque terrae pri-ri inculae Pelasgici generis lacrini, dubitare non licet '' . Duodaulem do Argolide, idem de Laconica videtur diei posse,
quam antiquis temporibus cum illa terra conjunctam fuisse sciamus . Confirmatur etiam haec sententia Seroii auctoritato - . Messeniae autem incolas ad eandem, ad quam L Iconicae, pertinuisse gentem, recte cx oo colligi
videtur, quod, teste Pausa ta μ' , Polycaon, qui primus in illa terra regnasse sertur, primi Spartauorum, a quo generis originem repetunt, regis filius suil. - Νed quid do singulis Peloponnesi Partibus quaeramus, quum uon pauci veteriun scriptorum loci inerri possint, quibus tota
ferra aliquando Pelasgorum sedes constitutas fuisse probari potest . - Quodsi ad reliquam Graeciam pergamus, quin isticae incolae Pelasgi fuerint, qui in Hellen es
postea coiiversi sint, Herodoti testimonium nullum omnino dubium reliquit ). Locrenses et Boeotios huic genti adnumeratos esse, Aieb rius negat δ'). Et de Locrensibuε, quos Leleges fuisse proditum est, infra videbimus; Boeotiae incolas priscos Pelasgos suisse equidem coulenderim.' Ad quam rem confirmandam neque eo uti Volo argumento, quod Pelasxi una cum Thracibus quondam hanc terram obtinuisse perhibentur ), quum probe sciam hos. expulsis dcmum priscis incolis, Nisi per aliquod lempus terram non possedisse; neque eo. quod D OnyAius ''
29쪽
tradit, Pelasorum ex Thessalia a Deucalionia populis Pulsorum partem quandam Boeotium invasisse, licet hoe in a ilium vocare Possem, quum, quod infra demonstrabitur, probabile sit, omnes eas terras, quas Dionysiuarum demum a Pelasgis occupatas esse tradit, inde ab antiquissimis temporibus jam incolas gentis PeIasgicae habuisse, sed, ut alia quoque hic omittam, hoc mihi satis firmum asserri videtur argumenium, quare hujus quoque terrae antiquissimos incolas, Iicet aliis nominibus notatos, tamen Pelasgicae stirpis suisse credamus, quod Cabir rum Facra et mysteria, quae Pelasgorum propria fuisse
Herodotus auctor est 'o, tu Boeotia oria esse traditum est φ . - Per Thessaliam omnem antiquitus Pelasgorum sedes consilutas fuisse. in vulgus notum est, ita ut vixi hujus rei testimonia inerri necesse sit η γ. Haec sere sunt, quae de singulis Helladis, quae Proprie vocatur, terris habemus veterum Seriptorum lestimonia. Quum autem postea huic voci Ialius patens potestasi subjecta sit, ita ut, quae a septentrionibus.eam cingunt terrae, quaeque antiquitus.ab ea. exclusae erant, Epirus atque Macedonia, in ejus partibus ita referrentur, ut ' rus iam Herodoti aetale a nonnullis Graeciae adnuineraretur, Macedonia posteris demum temporibus, de illa, , num serie hanc quoque terram Pelasgorum sedem suisse
memoriae proditum sit, jam hoc loco, do hac postea videbimus. Et, si quam terram, certe Epirum Pelasgoa tenuisse constat, id quod vel ex eo patet, quod clarissumum antiquitatis oraculum, Dodonae constitutum, Pelas, . Licum fuisse omnes Veleres scriptores uno ore docent. Locos horum, quibus quum TFiroticarum nationum, tum Dodonaei oraculi origo Pelasgica probatur, asserre noualtinet, sussicit Lectorem ad me hrii librum saepe laudatum delegare '' . -
30쪽
Quum Epirotas Pelasgos fuisse in consessis sit, axeo, quod Parvas quasdam nationes, quae postea vel The saliae vel Aetoliae vel Acarnanias vel Macedonias adnumeratae sunt, ad T iroticam gentem proprie pertinuisse traditum est, recte colligi videtur, eas quoque in Pelasgicorum m loriam numerum esse referendas. Et primum Dolopes, quos regiones a Pincio morale meridiem versus porrectas incoluisse Strabo auctor est, Homerus eX- .
tremam Phthiam tenere perhibet, verisimile est proprie ex Epiroticis nationibus suisse, quae Strabonis sententia fuisse videtur, item Ptolemaei et Somni = . Cui accedit, quod Achelous nuvius, qui teste Thucydsido per
Dolopiam siuebat, in Epiroticis numeratur. Pelasgi autem quin fuerint, eo mimis dubium esse potest, quum qui Scyrum insulam habebant Dolo es generis Pelasgici suisse constet μ' . Quod ad Amphilochos attinet, quos cum
urbo, cui Argos Amyhilochicum nomen erat, postero tempore Acarnanicis adjectos vides, ad Epiroticarum nationum'numerum recte adscribi, Strabonis auctoritate nitentes firmiter a Trmare possumus μ' .
Agraeos vel Agraos, qui et Aetolos allingunt et Acarnanes, licetia Strabone, nulla Epiroticae originis mentione habita, conflanter inter Aetolicos populos numerari videam, lamen Nebuhrio φ ' , qui cos in Epirotic
rum numero reponit, assentire non dubito. Nec est, quod ab eo, idem de Orestia, quorum terra postero tempore superioris Miacedoniae pars lacta est ' , Statuente, rece- 'dendum esse putem, quum haec sententia Strabonis aliorumque Velerum scriptorum testimoniis confirmetur . Sed de Elimiotis et Pelagonibua, eadem veterum Scriptorum auctoritate commotus, idem, quod ille V. C., sentire non possum, ut infra fusius ostendetur . At, dicet sortasse aliquis, etiamsi ex locis veterum