De antiquis Italiae incolis. Scripsit dr. Gust. Guil. Henr. Curtius ... Pars prior

발행: 1829년

분량: 125페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

script6rnm modo in medium prolatis apparet, magnam, quin maximam Graeciae Partem antiquitias tenuisse Pelasgos, minime tamen ex iis ossicitur, id quod a Te po. situm est, Omnem eos Possedi e terram, Praesertim quum praeter Pela3gos etiam alii antiquae Graecias incolae, ut Aones, Temmices,. leges, Caucones, CureteS, alii, a veleribus scriptoribus commemorentur. Nonne igitur

multo propius ad veritalem accedere videbimur, si, veterum Scriptorum auctoritate commoli, in eam discedamus sententiam, ut e multis nationibus barbaris, quarum sedes antiquis temporibus Graecia fuisse tradatur, unam suisse gentem Pelavicam statuamus; hujus suisse patriam Asecadiam, vel Argos,,quod vocant, Achaicum, vel, ut multa Τibi concedamus, totam Pelo innesum ς inde colonias deductas in alias Graeciae regiones, praesertim in Thessaliam Τ - Sed ne quaeramus, quomodo quibus haec sententia probatur explicare velint, qui sieri potuerit, ut una Pelownnesus antiquissimis temporibus hujus gentis Sedes fuerit, inum eam revera γηγενῆ haberi velint, an

navibus advectam esse putent; ut omittamus, nullam Om- nino. in Atticam inde prosectorum Pelasgorum mentionem eXstare, sed Atticas incolas non minus, nec minori

prosecto jure, quam Peloponnesi αυTOχθονας se ESSE praedicare; ut omnia haec et hujusmodi alia praelem miliamus: mirum tantum commemorabo, quam antiquissimis temporibus et jam diu ante Deucalionis tempora Pelasy .possedisse omnes consentiunt. Num, quod neo nysio quidem probalum essessividemus, Tibi probabile Videtur, huc quoque missos esse ex Pelomunem colonos Et, si concesseris,iquae Pelownnesi fuerit, caudem hujus terrae suisse conditionem, eam pro altera quasi Pelaες rum patria esse habendam: nonne Tibi verisimile videtur, Pelas eas quoquo regiones, quae tuter has terras in-

32쪽

terjacent, lenuisse non eX Peloponneso advenas, sed earum, ut hujus ipsius, ex antiquissimis temporibus incolas, praesertim quum tam facile ad eXplicandum sit, qui Graeci scriptores ad sententiam de coloniis Pelasgicis ex Pel Ponneso huc atque illuc deductis mentibus concipiendam Pervenerint Nam tum, quum hi ad sui populi aliorumque res scriptis mandandas animum adpellebant, jam diu evanuerat pristina Pelasgicae geniis polentia ac gloria, alque in Graecia quidem practer memoriam nil ejus reliquum erat. Et no haec quidem memoria plena et integra, Vera et incorrupta ad posteros pervenerat ἔ quod ViX secus accidere potuisse lacile est ad intelligendum. Nam ne dicam ante aetatem historicam, ante eam ipsam aetatem, eN qua,

quod ulla fide dignum sit, proditum est, factum est, ut Pelasgi vel ejecti vel subacti vel mixti cum aliis populis, pro

pria gens esse desinerent, ne multa ut Pelasgicum no-

men e lingueretur et o vi Vorum PDPulorum numero EXi- .

meretur. Itaque evenit, ut de plurimis, quastantiquitus Pelasgi tenuerant, terris, ipsa hujus rei memoria obli lateraretur, de paucis lanium et inter has de Arcassia servaretur. Quumque hujus terrae incolae, quippe qui, licet, quod infra docebitur, et ipsi in Nellen es conversi essent, soli lamen de omnibus Graeciae populis, semper Pelasgicam stirpem puram nec ullis aliis populis mixtam fiervassent, et αυζοχθονας se esse, et Pelasgum inter se genitum esse gloriarentur: seri ViX potuit, quin plerique

Arcassiam Pelasgorum patriam sumerent, unde Pelasgiacorum aliarum terrarum incolarum origines repolendas esse censerent. Nos autem, nihil impedit, quominus veriorem de hac re sententiam concipiamus et, missis coloniis, siclis iis quidem a scriptoribus ad rem explicaudam, quam aliter eXpediri non posse pularent, statuamus: Antiquis temporibus non solam Arcadiam nec solam Pe-

33쪽

DPonnesum, sed omnem Omnino Graeciam, etiam Epiro

non excepta, Pelasgi Os habuisse incolas, praesertim quum haec senteulia non solum probabili conjectura, sed gravissimis Meterum scrotorum iratimoniis, tanquam fundamentis certissimis nitatur. Auctorem enim hujus sententiae in medium produco eum, quem inter Veleres historicos tanta pollere auctoritate, quanta qui maxime, omnes facile concedent, mea vero Senientia unum dignum, quem ducem Sequamur, quippe qui - id quod iis, quae in si a dispulabulatur, majori

etiam in luce collocabitur - unus omnium Veterum historicorum in his rebus verum viderit, Herodotum. Hic enim non Solum tradit, eam terram, cui postea Hellaanomen laclum sit, quo nomine etiam EPirum comprehendit, antiquitus Pelasgiam esse vocalam ), sed etiam alio loco sine ulla exceptione et circumscriptione refert, Pelasgos tenuisse quondam eam terram, quae postea NEGlas nuncupata sit 'q). Nec omitiuo desunt alii Meleriam auctorum loci, qui sententiae ne doleas cousirmandae esse possint. ΕXstat memorabilis Aeschyli locus ' ), quo Pelasgis multo etiam major terrarum ambitus adsigna-lur, quam qui,Graecias fiuibus contineatur -ὲ exStat praeterea Scholiastas ad Lycophronis Cassandram locus 'q), quo non soli Pese nneso, sed Omni Graeciae au-tiquis temporibus Pelasgia Domen fuisse traditur. Argumenta, si quid video, satis valida atque idonea, quibus ad sententiam, quam proposui, comprobaudam adducamuri Nam quicunque hujus rei quae sit Vera conditio perspectum comprehensumque animo habet, nec Plura nec majora exspectare poterit. Attamen video, lare quam Plurimos, qui, quamvis sint veri studiosi,,nec opinionibus praejudicalis occupati, tamen in hanc Seniculiam

pedibus ire dubitent. Video etiam, quid obstet. Impedi-

34쪽

mento iis sunt, quominus hoc faciant, PoFuli, qui Praeter

Pelasgos antiquae Graeciae in lae apud veteres scriplores commemorantur. Nesciunt, quid his fiat, si universa terra imi Pelasgorum populo attribuatur. - Ego vero minime pendeo animi, quid faciendum sit. Quid enim est, quod obstet, quominus hos omnes ac singulos Pelasgicas gentis Partes laciamus 3 - Quodsi uero lotus Tibi auctor non esset, Vocis causa mana , quos antiquissimos Atticae incolas fuisse constat, PelaWOs suisse, nonne si a veteribus scriptoribus Cranaorum inter antiquae Graecias incolas mentionem factam videres, nonne de his idem Tibi accideret, quod nunc V. c. de Aonibus p Populum a Pelasgis diversum putares, et eX ea re, quod Cranai partem Graeciae antiquae tenuisse tradantur, idoneum argumentum petere posse Tibi videreris, quo, qui omnem hanc terram Pelasgos obtinuisse dicunt, refelleres - Verum eniIn Vero etiam amumenta nobis videntur asserri posse, quibus hoc certe essiciatur, ut non prorSus a Vero aberrasse eXistimemur, quum hos populos omnes in Pelasgicorum numero habendos esSe posuimus. Dum autem uberiorem hujus argumenti tractationem alii loco et tempori resereamus, ubi omuia, quae ad hauc scnientiam comprobandam nobis dici posse videantur, accurate et plene exponentur, hic ut a proposito nostro non alienum, Sic Salis esse ducimus, nonnulla, quae e re esse Videantur, paucis attingere. Et quod ad Tenranices et Aones allinet, qui in priscis Boeotiae lucolis reseruntur, nolumus jam ea repetere, quae supra in eain Sententiam dicta sunt, ut Pelasgicam antiquissimorum hujus terrae incolarum originem probaremus; hic Lectores admonitos volumus, ue negligant, eundem, qui hos populos Boeotiam antiquitus incoluisse tradat, Strabonem, cos illuc ex istica venisse prodere ' ex Attica inquam, quam Pelasgicam

35쪽

nationem, nec adventiciam eam, Sed, quod Sciamus, a priu-cipio tenuisse cognitum habemus. Leleges Pelasgos misso cur crediderim, hoc potissimum causae est, quod complures regiones, quas Pelasgos habuisse eXPloratum est, casdem Leleges tenuisse memoriae proditum invenio. Sic Leleges antiquissimi Megaridis incolae fuisse traduntur '' , qnam antiquitus Allicae, itaque terrae a Pela gis habitatae, partem fuisse, nemini non nolum est φ). T litis Peloponnesi incolas antiquos fuisse Pelas Os supra demonstratum est; Straboni placet, hanc terrain antiquitus coluisse Dra Ues, Cari nes, Leleges, Pelasgos 'φ . Verum enim vero si Dryo es, utpote qui ad Dares, quos posteris temporibus terram occupaviSSe constat, pertinere videantur, male bis admixtos esse statuas ' , et Ciano nes pro populo Pelasgico habeas - optimo hoc jure Tolacere posse, Iulia docebitur - iam solos Pelasgos et Leleges reliquos vides, quorum uirique indigenas se esse praedicabant '' . Quid, quod solam Oram, Asiae min ris, cui postea ab Ionibus eX Graecia illuc prosectis I nia nomen factum sit, ante hos a Caribus et Leleg bus occupatam fuisse, Strabo auctor est '' , quum ΜΗ- uecrates apud Strabonem tradat, eandem hanc lorram codem tempore obtinuissc ' γ Pelasgos. Quumque Strabo doccal, Leleges in ea quoquc Orac parte, quae Aeolis postea ex Aeolicis coloniis ex Graecia illuc deductis nuncupata sit, praecipue circa sinum Adramyttenum habitasse, et nominatim de Antauris urbe Alcaeiiversiculos quosdam Iaudet, eX quibus hanc Lelegum urbem suisse apparent 'q): Herodotus hanc ipsam urbem nominat Pelasgicam ' . Et revera Pelasgorum hac regione sedes constitutas fuisse, eo intelligitur quod a Strabone Larissam urbem in ca et in ipso quidem nil conspectu. silam fuisse relatum est '' . Ubi enim de Laιὸ cxxa urbe menti

36쪽

onem illatam videris, ibi Pelaagos habitasse pro certo assii mare poteris. Nam ubicunque terrarum Pola in habitasse certo scimus, ibi etiam urbes, quibus Gri a nomen fuit, invenies ''in. ita utioptimo jure concludere posse videaris, urbes, quae Pelasicarum civitatium capita lacrint, hoc nomino fuisse appellatas. Quae quum

ita sint periculum nou est, ne a Vero aberremuS, Si, quas ferras non quidem constat, Verisimile tamen est. Pelasgos lenuisse, in his revera Pelasgorum sedes constitulas sit. isse sumore non dubitamus, ubi Tarissam urbem in iis positam fuisse comperimus. - Quibus argumentis si nil- ducor, ut Leleges Pelasos suisse statuendum csse ceu- scam, alia Sunt, quibus mihi persuadelur, aliam lamon quandam inter eos et Pelasgicum nomen intercessisse rationem, quam V. c. inter Arcades et Pelasgos; sed haec signiscasse satis sit, quum exponi ac probari paucis Verbis non possint, et mullum me osse in his rebus hujus seripti institulum et ratio velet φ . - De caumnibus, quos etiam Peloponnesi incolas fuisse jam commemoratum

cst, hoc habeo, quod addam, Cauconem A Ilodorum inter caonis filios, i. e. Caucones inter PoPulos Pelasgicos referre o, et suo quidem jure eum hoc sacere, imsra, ubi de Asiae minoris incolis agetur, docesimus . - Do Curetibus, ne justos fines egressus esse videar, disputationem, quae paucis absolvi non possit, instituere nolo, itaque sussiciat addidisse non omnino decsso, quibus

hujus quoque populi origo Pelasica probari possit.

Haec sunt argumenta, quibus quae in medium pro- . Iala est sententia nititur. Quibus si id modo ossectum crit, ut Lectores probabilem eam esse et ad verum videri dicant, quod intenderam animo, consequutum me esse proin silebor. Non enim sum nescius, inahisce quaestionibus ultra quo progrediamur nobis non datum esse, quam ut

37쪽

veri videamns similia. - Positis autem his, quae milia

quidem ad veritatem proXime accedere videntur, sponte jam intelligitur, quantum distet a vero Porum sententia, quos supra dictum est Pelasgos pro vaga quadam miXtorum omnis generis hominum colluvione habuisse, neque minus in aperto est, iis quoque non esse assentiendum,

quibus haec quidem improbatur, altera illa lamen probatur sententia, qua Pelasgi erroribus infinitis quibusdam

obnoxii suisse, neque usquam nisi ad breve tempus stabilos sedes collocare Potuisse creduntur ; ot vix aut ne vix quidem necesse est ad resulandas has sententias u rodoti auctoritatem in auxilium vocari, qui, quum per Sejam paleat, eum, qui Pelas s antiquitus omnem Graecia am coluisse tradat, hos non pro vaga quadam multitudine habere potuisse, aperto lamen, ubi uellenicam gentem πουλυπλανVTον MEDTα suisse refert, etiam hoc docet,

Pelasgicam oυδ ιῆ κω ἐκχωρῆσαι 'θ. Salis est, unde

natus sit ille aliorum scriptorum de Pelasgorum erroribus error, paucis ostendisse. Apparuerat in Graecia tempore, quo PelaWi, qui Graeciam incoluerant, jam in

ellenes mulati essent - circa belli Trojani tempora natio quaedam Pelasnica, cui etiam T Menia nomensuisse perhibetur, quamque alii aliunde, plerique EX Ba- Ea venisse serunt. Ili Pelasgi-0rrheni, 'b), qui revera per Graeciam huc illucve vagali erant, neque usquam certas Sedes constituere potuerant, donec Attica, ubi ad tempus degerant, pulsi, Lemnum et Imbrum aliasque insulas his sinitimas occupaverant, scriptoribus Graecis aevi posterioris, qui eos cum antiquis Pelas is confunderent, causae fuisse videntur, cur omnes Pelm g vagam et e rabundam hominum multitudinem fuisse sialuerent. Ego Vero tantum abest, ut in horum sententiam discedam, ut ne Nomauum quidem, qui dicuntur. more Pelas

38쪽

Graeciam peragrasse, sed civitates et urbes constitnias habuisse contenderim.-Argumento mihi sunt, quae traduntur de civitatibus Pelasgicis, v. c. in Argolides, The salia, etc. conditis; porro moenium rudenta, quae, CyCI Pica vulgo nominata, non minus in Graecia, quam in iis Italiae regionibus etiamnunc eXslant, quarum incolas antiquos Pelasgos fuisse compertum habemus. ' , quaeque his ipsis attribuere vix est, quod dubitemus; confirmatur haec sententia denique urbium Larissarum mentione, de quibus supra disseruimus. - Quodsi denique quaeratur, num αυτο θονες τῆς ' Eλλαδος Pelasgi fuerint, an ex alia terra in hanc immigraverint, hoc habeo, quod respondeam. Veteres Scriptores, quantumvis discrepent in aliis rebus, quae ad hanc gentem pertineant, in eo tamen consentire videntur omnes, Pelasgorum Patriam fuisse Graeciam. Nec, quod equidem intelligam, quicquam est, quare ab hac sententia discedendum nobis esse putemus atque statuendum, alios ante Pelasgos populos Graeciam possedisse, atque hos vel colonos fuisse, qui, ex aliis terris profecti, inter illos recepti essent, vel vi atque armis terram sibi subjecisse.

Exstiterunt autem in ipsa Graecia, per quos essectum est, ut nomen PELUicum mox ita evanesceret, ut praeter memoriam nihil ejus relinqueretur. Hellanes dico, quos Graecos nominare Romanorum moriS erat. Hi, quam partem quandam gentis Pelawicae, ab hac so

39쪽

gregatam, celeriSque eultu atque humanitate praestantem, suisse perSuasum mihi est, Pelasgos partim Sedibus pepulerunt, partim iis, et multo maximae parti, constitutis per omnem sere terram inter Pelasgicos incolas coloniis, suorum morum, legum, institulorum, quin ipsius, quatenus haec discreparet, linguae cum Heli nicis commutandorum causa suerunt, ne multa, effecerunt, ut qui Pelasgi fuerant in Hellenes converterentur ἡ εὰ ' Ελληνας μεταβολη.) Itaque quum, Mel pulsis pristinis incolis Polasgi cis, sol in Hellenes conversis, Omneε civitates Pelasgicae factae essent neuenicae praeter unius Arcadiae incolas, qui soli nec ab Heli nibus ejecti, nec cum iis permixti sunt, progrediente tempore hi tamen et ipsi moribus suis ad Hellenes, quibus undique circumdati erant, consermalis, horum similes seri et in eorum numero haberi coepti essent: sactum est, ut omni terrae, cui antea ex incolis P Iasgia nomen suerat, postea item ex incolis, qui communi Hellenum nomine iam appellu-rentur, Hellas nomen poneretur.

Omnes, qui GrGe rum res enarraverunt et antiqui- talis et recentioris aevi scriptores communi consensu do-

40쪽

cent, exstitisse antiquis temporibus in Graecia gentem, eui uellenibus nomen faciunt; quam, quum primo Parva

tantum hominum manus fuerit. mori per omnem Graeciam ita esse quasi disseminatam, ut omnibus terrae incoliseommiano 'Eλλ νες, terrae loli 'm ς nomen positum sit; sed in explicando modo, quo hoc factum sit, in deli.

nienda tum origino gentis, tum ratione, quae inter hanc et Pelasgos intercesserit, lauta opinionum decretorumque discrepantia, ut quicunque simam ac certam super hac re sententiam, gravissima ea quidem et dignissima, quae Penitus cognoscatur, sed perquam obscura et multis dissiculi alibus pressa, sibi sormare cupiati ipsos adcat sontes nece8se sit, et ex olerum scriptorum testimoniis verum ita elicere suscipiat, ut, eXplorato, quinam omnium gravissimus, et cui fides habeatur dignissimus sit, quac ab hoc tradita sunt tamquam fundamenta ponat, super quibus aedificium exstruatur, reliquorum dictis nisi ad exaedificandas ct exornandas singulas aedificii partes non utatur. Itaque nos, quos quaestiones istas plane omittere instituli ratio velet, hanc, quam in iis, quae Supra disputata sunt, jam ingressi sumus, Viam persequamur, et cundem. quem jam antea, Herodotum ita ducem sequamur, ut reliquos, ubi ad Iuro soteam narrationem vel supplendam

vel confirmandam perlinere videantur. in auΣilium vocemus. Sed ut ad rem pergamus, primum dubium esse omnino non potest, quin Nero siti cadem, quae reliquorum Graecorum scriptorum, fuerit sententia, uel nos non adventicios esse, sed indigenas et a principio in Graecia habitasse. IIoc palet ex loco supra jam a nobis laudato, qui de variis gentis, leniciae migrationibus mentionem habct, ubi auctor, demonstraturus, hanc gentem fuisso πουλυπλανλὶτον Meorce, profecto, si ei, eX alia terra in Graeciam eam immigrasse, persuasum fuisset, hoc addere

SEARCH

MENU NAVIGATION