장음표시 사용
321쪽
1cxin ordinem Melesiasticum dictare Α si potuit laicus sacerdoti anathema dicere, dc contra canones quod ei non competebat constituere Dicite, vobis quid videtur de me Licuit laico legem dare Sancta Synodus dixit: Non licuit, de a iecit: Lege sequentia. Hormista diaconus legit. Et is , qui praedium rusticum, vel urbanum iuris Ecclesiastici fuerit consequutus, nouerit se nulla lege, vel praescriptione munitum , sed siue is, qui alienaverit, siue qui eum sequentur, o Iuntate contraria praedium huiusmodi
alienatum reuocare tentaverit, id cum
fiuctibus restituat, qui illud fuerit consequutus. Et cum legeret, Stcphanus Episcopus Venusinae Ecclesiae , surgens e consessu , dixit, Perlegatur. Hormista diaconus legit. Ouam etiam poenam placuit accipientes haeredes , prohaeredesque respicere. In qua re cuilibet clericorum contradicendi libera sit facultas. Iniquum est enim, Ac sacrilegii instar, ut quae vel pro salute , vel requie animarum suarum se nusquisque venerabili Ecclesiae pauperum cauta contulerit, aut certe reliquerit, ab iis, quos hoc maxime seruare conuenerat, in altitudine transferatur. Pl nὶ quaecunque in gemmis, vel auro, a que argento, necnon de vestibus minus apta usibus, vel ornatui videbuntur Ecclesiae, quae seruari, ac diu manere non possunt, sub iusta aestimatione vendantur , de erogatio religiose proficiat. Cum
que lecta fuisset, Laurentius Mediolanensis Ecclesiae dixit: Ista scriptura nullum Romanae ciuitatis potuit obligare Pontificem , quia non licuit laico st
tuendi in Ecclesia, praeter Papam Romanum habere aliquam potestatem , cui obsequendi manet necessitas , non authoritas imperandi, maxime, cum ne Papa Romanus subscripserit , nec alicuius secundum canones Metropolitani legatur assensus. Petrus Episcopus Rauennatis Ecclesiae dixit: Scriptura quae in nostra congregatione vulgata est, nullis eam viribus subsistere manifestum est, quia nec canonibus conuenit, Sc a laica persona concepta videtur, maxime: quia
in ea nullus Praesul Sqdis Apostolicae in ter fuisse , vel propria subscriptione firmasse monstratur. Eulalius Episcopus Sy. racusanae Ecclesiae dixit: Scriptura, qua in sacerdotali Concilio recitata est, euidentissimis documentis constat inualida. Primum, quod eontra patrum regulas alaicis, quamuis religiosis , quibus nullade Ecclesiasticis facultatibus aliquid disponendi legitur unquam attributa facultas , facta videtur: deinde, quod nullius Praesulis Apostolicae Sedis subscriptione firmata docetur. Quod si cuiuilibet prouinciae sacerdotes, intra suos terminos Concilio habito , quicquid sine metropolitani sui Antistitis authoritate tentauerint,irritum esse debere Patres S S. san-Xerunt; quanto magis, quod in Apostolica Sede non existente Praesule, qui prae rogatiuam beati meriti Apostoli Petri per uniuersum orbem primatum obtinens sacerdotij statutis synodalibus consueuit tribuere firmitalcm , a laicis, licet co
sentientibus aliquantis Episcopis qui
tamen Pontifici, a quo consecrari pro-hantur, praeiudicium inferre non potu runt ) praesumptum fuisse cognoscitur, viribus carere non dubium est, nec posse inter Ecclesiastica ullo modo statuta censeri. Sancta Synodus dixit: Licet secundum et prosequutionem venerabilium fratrum nostrorum , Laurentij, Petri, Eulalij, Cresconii, Maximi, vel Stephani, nec apud nos incertum habetur hanc ipsiunscripturam nullius esse momenti, quae etiamsi aliqua posset subsistere ratione
modis omnibus in Synodali conuentu, prouida beatitudinis vestrae lententia enervari conueniebat, de in irritum deduci, ne in exemplum remaneret praesumendi quibussibet laicis, quamuis religiosis, vel potentibus, in quacunquC Ciauitate, quolibet modo aliquid decern re de Ecclesiasticis facultatibus. Quarum
solis sacerdotibus disponendi induscussὸ
Symmachus Episcopus dixit: Mydb,
quia Deus praesentiam vestram votivam mihi sub qualibet occasione concessit, volo, si placet, rem fieri firmam, quam credo Ecclesiasticis facultatibus Conu
nire , ut agnoscant omnes, quos in me vanus furor excitauit , nihil me magis
studere, quam ut saluum esse possit, quod mihi est , Deci sub dispensatione commissum , sed etiam quibustibet successoribus, Deum timcntibus, fratum csso debeat, Sc ad Ecclesiastici cullodiam patrimonia pertinere. Sancta Synodus dixit: Scimus prouisionem vestram necesurus studere, Ac ideo in vestra e st potestate sequenda disponere.
322쪽
symmachus Episcopus Ecclesiae Catholiem urbis thoinae dixit: Magna quidem venerando sacerdotali dehetur cultura proposito , cui imminet de stu. dio, quae recta sunt, non de necessitate disponere. Sed quoniam in aliquibus
aliena postulantibus , vitiorum mater auaritia, repudiatis honestatis repagulis, totum putat expedire quod licet, ata, dum praedae inhiat, patientia supernae pietatis abutitur, expectantibus correctionem cxlo moderante, iudiciis se exustimant non teneri, de clarum sit, quod apud certos iii occasionem rapiendi procedat diuinae mora sententiae. Sed nobis, quos pastoralis cura, Ecclesiasticae adsitingit pro dispensatione credita ratio reddenda substantiae , opus est , ut solicitussinem nothiam non solum ad praesentia, sed etiam ad secutura saecula po rigamus , ne ad animae nostrae detrimenta
contingat, si hi, qui possunt, statutis debere innocentia praelumentis de libertate deliquerit cum religiosa possint denos, & successbrcs nostri potestate fulciati , legibus Ecclesiasticis seruientes.
I v. His ergo perpensis, mansuro cum Dei eonsideratione decreto sancimus,ia a Pa . . vi nulli Apostolicae Sedis Praesuli a praesenti die , donec disponente Domino Catholicae fidei manserit doctrina salutaris, liceat praediam rusticum, quantaecunque fuerit vel magnitudinis, vel exiguitatis , sub pcrpetua alienatione , vel
commutati ne ad cuiusliat iura trans serec ncc cuiusquam excusentur necessitatis obtentu. Quippe cum non si per sonale, quod loquimur, nec aliquis clericorum , vel tacorum sub hac odea ne accepta tueatur , sed nec in us tu-ctum iura aliquibus dari liceat, nee data retineri, praeter clericos, & captiuos, at que peregrinos, ne malae tractationis ministretur occasio, cum ii talitati illi alia:
itinera reseruentur. Sane tantum domus
in quibuslihet urbibus constitutae, qua rum statum necessu est expensa non modica sustentari , acceptis, si auferri contigerit , sub iusta existimatione redditi. bus , & diuini timore Iudicia commutenia
v. Pati etiam vectesiarum pet omnes Romanae ciuitatas titulos, qui sunt presbyteri, vel quicunque fuerint, adstrino v lumus lege custodes, quia nefas dictu est obligationes, qua se per charitatem Christi connectit simmus pontifex, ea hominem secundi in Ecclesia ordinis non teneri. Quicunque tamen Oblitus Dei, & tr. s. a. decreti huius immemor, cuius Romanae x uuηffusciuitatis saccrdotes volumus religiosis nexibus deuinciti, in constitutum praesens committens , quicquam de aure titulorum , vel Ecclesiae superius praefatae quolibet modo , praeter aurum , arsentum, vel geminas, vestes quoque, si sunt, vel si accesserunt, aliqua mobilia ad orn menta diuina miname pertinentia perpetuo iure , exceptis duntaxat sub praefata
conditione domibus, alienare tentaverit, donator, alienator, ac venditor honoris sui amissione multetur. Praeterea , qui petierit, aut acceperit, V I.
vel qui presbyterorum, aut diaconorum, seu defensorum danti subscripserit, quo
iratus Deus animas percutit, anathemate
seriatur , sitque accipienti, vel subscribenti de personis superius comprehensis, id est, quas anathemate feriri censuimus,
in statuta poena contubernium, scruata, quam praemisimus in alienatore , vindicta. Nisi forte & alienator sibi, dum repetit , & qui acceperit, celeri restitutione
prospexerit. Quod si minore animae suae cura qui L V II. quam remedium oblatum forte negle-xcrit , supra ea poenarum genera, quae superius tencntur adscripta , contra fas, si quod conceptum fuerit documentum, uniuersis viribus squamuis ab initio nutatas habuerit) effectetur. Sed etiam liceat quibuscunque Ecclesiasticis personis vocem contradictionis afferre, &Ecclesastica authoritate sulciri, ita ut eum fructibus possit aliena reposcere, nec aliquo se ante tribunal Christi obstaculo muniat, quia religiosis animabus ad substantiam pauperum derelicta contra fas, sine aliqua pietatis consideratione, dispergit. Huius autem constitutionis legem in Apostolica tantum volumus Sede serua
ti, uniuersis Ecclesiis per prouincias secundum animarum considerationem , quem proposito religionis e uenire rectores earum viderint, more seruato. Et
subscripserunt. 3 iCaelius, Symmachus , Episcopus Ecclesiae Romanae, huic constituto, a no
Caelius, Laurentius, Episcopus sanctae Mediolanenss Ecclesiae , huic constituto, a venerabili Papa Symmacho facto,
subscripsi. Petrus Episcopus Catholicae Laden-
323쪽
natis Eeclesiae, huic constituto, a venerabili Papa Symmacho secto, subscripsi. Eulalius, Episcopus sanctae Eeclesiae
Syracusanae, huic constituto, a venera-b1li Papa Symmacho facto, subscripsi.
AEmilianus Vetellensis. Tigridius Taurinatis. Bassus Mutinensis.
Maximus Bleranus. Rusentius Ignatinus. Martinianus Ostiensis. Fortunatus Vessanensis. Eucarpas Messiane sis. Stephanus Venusinus. Romulus Praenestinus. Vindemius Antiatinus. Fortunatus Fulgenatis. Martianus aecaniensis. Chrysogonus Albanensis. Laurentius Bovianensis. Pasci suis Vulturnensis. Aprilis Nucerinus Innocentius Forosempronien. Felix Nepesinus. Amandius Potentiantra. Colonius Foroclodien. Proiectus Forinoui. Bonifacius Foroflamimen. 11
Rusticus Bursentinus. Victor Dunensis. Syluimus Veliterninus. Areston Ostiensis. Felix Nepesinus. iAsterius Aquinatis. Eusebius Fanestris. Crci conius Tudcretinus.
Iocundus AuginanuS. Vitalis Fundanus. Pacacialius Coaniliensis. Martyrnis Terracinensis. Basilius Tullentanu&. Benignus Aquaeuiuensis. Seuerinus Tundari n. Ioannes Spoletinus. Valentinus Amiterninus. Prohus Carmeianen. οῦς Candidus Tiburtinus. Proculeianus Sepinatis. . Maximianus Perusinus. Eutychius Transiuis. . Fortunatus Anagninus. Marcus Samninus. Memor Canusinus, i Flor tius Blestinem Concordius Mesenatis.
Veneriosus Pellensis Sebastianus Syranus. Venantius SenogesIten. Innocentius Tiphernantius. Iustus Signiensis. Augustus Liparitanus pro Vrso. Propinquus Trebiatas.
RVε ε o Magno, Fausto Avieno vi ris clarissimis, Consulibus , sub die
x. Kalend. Nouembrium. Sancta synodus apud urbem Romam ex praecepto
gloriosissimi regis Theodorici ex diuersis regionibus congregata in Christi nomine dixit: Cum ex diuersis prouinciis ad urbem Romam conuenire sacerdotes regia praecepisset auctoritas , ut de his, quae de venerabili Papa Symmacho, Α-postolicae Sedis Praesule , ab aduersariis ipsius dicebantur impingi sanctum Comethum iudicaret, Liguriae, is uliae, vel Venetiarum Episcopis, quos ad praesemeiam Principis ipse itineris ductus attraxit , consulendi Regem incubuit necensitas, quae hos voluisset artate seactos, de-hi litate corporis inualidos causi congregari. Respondit praefatus Rex piissimus bonae conue sationis affectum, plura ad se de Papae Symmachi actibus horte da fuisse perlata, de in synodo opori re tractari, si vera esse inimicorum eius
Obiectio, iudicatione Constaret. Mem
rati Pontifices, quibus allegandi imminebat occasio, suggessierunt ipsiam , qui dicebatur impetitus, debuisse si nodum conuocare, scientes, quia cius levis p mmum Petri Apostoli metitum , vel primcipatus , deinde, sequuta iussione Domini , Conciliorum venerandorum auth ritas , singularem in Ecclesiis tradidit potestatem, nec antedictum sedis Antistiatem minimorum subiacuisse iudicio, iupropositione simili facile forma aliqua testaretur. Sed potissimus Princeps ipsum quoque Papam in colligenda synodo v luntatem suam literis demonstrasse significauit. A mansuetudine eius paginae postulatae sunt, quas ab eo directas consta-rbat, has dari sacerdotibus fine tarditate constatuit, vel quicquid in eodem negotio actum , scriptis Romam ri diuersis errarum , vel regionum partibus Duiprosequutione peruentum stri Et dum in vencrabili collectione ia incipiendo habc
324쪽
haberetur negotio , prout poscebat causa tractatus , sanctus Papa Symmachus hasilicam Iuli, , in qua Pontificum erat congregatio , prout habuit Cura, celeriter ingressus est , dc de euocatione synodali clementissimo regi gratias retulit , Ze rem desiderij sili euenisse testatus est. Causa ergo de sacerdotum animis, quae de Concilio nondum firmato tristi tiam ministrabat, abscisa est , authoritatem ordini colligendo, sicut poscebant Ecelesiastica statuta , in omnium , qui ibidem conuenerant. Episcoporum prae in . sentia , sedare professias est, sperans, ut
visitator, qui contra religionem , contra statuta veterum , vel contra regulas maiorum a parte cleri, vel aliquibus laicis fuerat postulatus, ex ordinatione Antistitum , sicut decebat sanctum propossitum, prima fronte cederet, dc omnia, extra Ara- quae per suggestiones inimicorum suo-irum , potestati eius ab honor
bili Concnio redderentur , de tanct loci praesul legaliter prius statui pristino redderetur, Ac tunc veniret ad causam,& si ita recte videretur, accusantium propositionibus responderet. Digna res visa
est maximo sacerdotum numero, a aue ut mereretur , effectum. Decernere tamen aliquid synodus sine regia notitia
non praesumpsit, sed suggestio iusta per
legatorum negligentiam non meruit secundum vota responsum. Iustus est regis praeceptionibus Papa Symmachus ante patrimoni, vel Ecclesiarum , quas amiserat, receptionem , Cum impugnatoribus suis in disceptatione confligere,
qui potestatis suae priuilegia, Sc quae proco cientiae t quantum iustὶ aestimamus
emendatione lubmiserat, nec hac voluit vice resumere. Sed dum esset synodus in Hierusalem basilica sessoriani palatii constituta , aliquibus sacerdotibus visum est,
ut libollus, quem accusatores parauerant,
qui quotidie seditionibus appellabant, susciperetur a synodo , in quo suscepto
duo erant, quae vel veritati inimica essent, vel ipsi, quantum ostenditur conuentus Ecclesiastico proposito repugnare. Vnu, quia dicebant crimina memorati superius
Symmachi Papae apud regiam constitisse notitiam, quod falsum et se declarauit,
non enim quasi nouam causam audientiae commisisset, si eius conscientia conuictum de et re solum se sciretexpectare sententiam. Aliud, quod per seruos de his quae obiiciebant, se eum loquebatur pos-
se conuincere, addentes, ut ipse mancipia traderet, quibus quantum illi asserebant, posset iudicatione superari .Quaeresca- - 4 fisnonibus, & ipsis publicis erat legibus ini- Umica, cum Patrum statuta sanxissent, ut quos ad accusationem leges saeculi no admittunt, iis dicendi in cognitione, vel accusandi aliquid delegandam non esse Iicentiam. Et dum inter ista, quae essent facienda, tractatur, praefatus Papa, ut causam diceret, occurrebat, qui veniens ab
irruentibus turbis aemularum suorum ita tractatus est, ut multis presbyteris , qui cum ipso erant, per caedem ipsam mortis fuisset occasio, dc recentium adhuc vestigia vulnerum inlustris vir comes Aliges
nus, 3c sublimes viri, Gudita, de Vedeulfus, maiores domus regiae perspexissent, quod se , unde egressias fuerat, ad beati Petri Apostoli septa conuexerit. His ita
actis, de rebus varia confusione turbatis,
iterum nos ad iustitiam contulimus principalem, scientes diuinitatem propriam regere Dominu , quae ad Italiae gubem nacula ipsa prouideret, cuius mansuetudini omnia per relationis seriem, sicut res poscebat, ingessimus. Intimantes etiam, saepe nominatum Papam post eaedem cui subiacuerat cum suis, si voluntatem rursus haberet exeundi ad iudicium, fuisse commonitum,sed allegasse eum per directos Episc sos, mandatis canonibus sibi concessisse affectu purgationis suae culmen humiliat,quantis periculis pene fuisse oppressos. Domnum rege habere quod Di iri uellet faciendi se interim iustitiς remtentem statutis canonicis non posse compelli. Ad haec serenissimus rex taliter, Deo aspirante responditi In synodali esse arbitrio in tanto negotio sequenda praescribere , nec aliquid ad se praeter reuerentiam de Ecclesiasticis negotiis pertinem, committens etiam potestati Pontificum , Ut siue propositum vellent audire negotium, siue nollent,quod masis putarent utile, deliberarent: dummodo venerandi prouisione Concilii pax ellet inciuitate Romana Christianis omnibus,quae cum iuste offertur , Dei mandata complentur. Italiae suae dare rectorem agnoscentes, nullum nobis laborcmalium remansisse, nisi ut dissidentes cum humilitate propositi nostri ad concordiam hortaremur , quia Vnum tantae rei restabat,
unde Deo pareremus, ut sanctae principis voluntati, inuitamus senatum amplissimum, quali oportuit legatione dessnata,
325쪽
monentes dc instruentes , causas Dei M. . io. ipsims iudicio committendas , qui valet 3 corpus occidere, de animam mittere in
m gehennam: qui iucit, Mihi vindicta, de
ego retribuam: apud quem conscientia nuda est , cui non absconduntur occuluta , cogitare prudentes viros oportere, quanta inconuenienter, de praeiudicialiter in huius negotij principio contigissent, Ac nos viam, per hanc, quam ipsi
vocabant remissionem, peccatis non ape
rire , sed claudere , qui quod dicebatur
maiori iudicio seruamus, instruentes eos, ... quia per nos illis Christus innotuit, non esse ovium lupi insidias praeuidere , sed
pastoris : maxime , quia in causa praefata multos , se dignabantur Cognoscere, Be Deo satisfacere error inuoluerat. Et
quia non poterant plura sub hac occasione Ecclesiae membra dispergi, sed magis per mansuetudinem sustineri, sicut boni nos operis Paulus magister instruxerat, dicens sanandos esse plurimos per patientiam , fle doctrinam. Et quicunque putantur rei, dc grauibus peccatis inuoluti, quamuis nullus est qui delicto careat, sicut Ioannes testatur Apostolus, Si escam quia peccatum non habeo, mendax sum , hos tamen magis pressutis hominum sustentari, Ac perterreri has passiones, iudicia diuina suspendi: maxime , cum illa , quae praemi Mus, inter alia de authoritate sedis, obstarent, quia quod possesses eius quondam beatus Petrus meruit , in nobilitate possessionis
accessit , 8e Claritatem veterem vobis
dat , det Christi dote rectoribus . cl mantes , scriptum esse per Prophetam ext ι . p sona Dei, Nunquid non valet maia' nus mea ad consumendum eos, qui errauerunt Haec eadem saepissime, sicut oportuit, commonentes: ut habita intentione discederent, & famam nostrum, quod Deus inspirauerat, iuxta mandatum Principis non discuterent, sed sequerentur, sicut decebat Ecclesiae filios, nee sub hac intermissione contenderent, Be crescerent Ecclesiae detrimenta. Quae res poscebat cum festinatione succurri, Se nobis huius celeritatis , dc illis obedientiae necessitas imminebat : maxime cdm omnem penὸ plebem cernamus eius communioni indissociabiliter adhaesisse , cuius nos non modica Cura stimulabat , ne in aliquo laberetur e rore. Quibus allegatis, cum Dei nostri obtestatione decernimus, harum ne Dsitatum , vel religionum consideratione adstricti, be caelesti inspiratione perpensis omnibus, quae in causa erant, inspira tione secretis , ut Symmachus Papa Sedis Apostolicae Praesul, ab huiusmodi propositionibus impetitus, quantum ad homines respicit, quia totum causis obsistentibus superius designatis constat , arbitrio diuino fuisse dimissum, sit immunis, de liber, de Christianae plebi sine aliqua
de obiectis oblatione, in omnibus Ecclesiis suis , ad ius sedis suae pertinentibus, de tradat diuina mysteria , quia eum os
impugnatorum suorum impetitionem . propter superius designatas causas, obligari non potuisse cognouimus. Vnde secundum principalia praecepta, quae nostrae hoc tribuunt potestati , ei qui C- , quid Ecclesiastici intra sacram urbem Romam, vel foris iuris est, reformamus,
totam causam Dei iudicio reseruantes, uniuersos hortamur, ut sacrammmunionem, sicut res postulat, ao eo percipiant, dc Dei, 8c animarum suarum meminerint , quia ipse dc amator pacis est, Mipse pax est, qui monet, Pacem meam Dau. 4. do vobis, pacem meam relinquo vobis.
Et in quacunque ciuitate pacem esse conis firmandam adfirmans , beatos esse dicit pacificos. Haec quicunque ex instructi ne nostra quod non aestimamusὶ vel non admittit, vel retractari posse crediderit, videat, quia in diuino iudicio contemptus sui rationem est , sicut de Deo confidimus redditurus. De clericis memorati Papae, qui ab Episcopo suo ante tempus aliquod contra regulas discesserunt, Ze schisma fecerunt, hoc fieri decrevimus, ut eos satisfacientes Epis: po suo misericordia subsequatur, S officiis Ecesesiasticis se gaudeant restitui,
quia Dominus , de redemptor noster oues perditas ab errore laetatur inuentas,
de super profugum filium paternam libertarem caelestis medicator accommodat. Quisquis verb clericorum post t-is: hanc formam a nobis probatam, quocunque sacrato Deo loco in Ecclesia Romana missas celebrare praesumpserit, praeter
conscientiam Papae Symmachi, dum vivit statutis canonicis, velut schismaticus percellatur. Ista sufficiat cum Dei notitia sincere protulisse. Et subscripserunt. Laurentius Episcopus Ecclesiae Mediolanensis huic statuto nostro , in quo totam causam Dei iudicio commisimus.
326쪽
Petrus Episcopus Ecclesiae Rauennaistis huic statuto nostro, in quo totam causam Dei iudicio eommisimus , subscripsi.
FeIix Iteramnensis. Maximus Bleran . Maximus Ticinensis. Gerontius Fundensis. Laurentius Boensis. Mercurius Sutrinus. Hilarus Tempsanus. Innocentius Fertinatis. Vitalis Fundanus.
Cresconius Tudertinus. Ioannes Spolitinus. Laurentius Vergomatis. Rufentius Agnatinus.
Martianus Acanus. Fortunatus Αἶninus. Innocentius Foro sempronien. Hilarus Tempranen. Seuerinus Tundaritanus. Sebastianus Sinanus.
Felix Atellanus. Propinquus Tribensis.
Bonifacius Cameritanus. Vindemius Antiatinus. Valentinus Amiterninus. Bonifacius Aquaeuiurassis. Emilianus Sura S. Cassianus Mutinensis. Stephanus Venusinus. Fortunatus Fulginensis. Stephanus Neapolitanus. Maximilianus Perusinus.
Concordius Mesinatis. Castus Pratensis. Martyrius Terracinensis. Asterius Aquinatis.
Amantius potentinus. Ursus Reatinus. Innocentius Mi natis. Eustasius Cremonensis. Eucarpus Meresape. Serenus Nolanus.
Eu chius Tranensis. Paschasius Uulturnensis. Felix NepesinuS.
Innocentius DirentiumTiberinorum. Sylvanus Veliternus. Mercurius Gabinam. Rusticus Buxendinus. Adeodatus Formianus. Iustus Signatinus. Augustus Liparitanus. Fortunatus Suessanus. Iocundus Augustansta. Viticanus Celeniensis. Proculeianus Sepinatis. Aprilis Lateranensis. Memor Canusinus. Elpidius Volaterranus.
Rosatus Tauromenitanus. Probus Carmeian n.
Tigridius Tauriganus. Ioannes Ariminensis. Candidus Tiburtinus. Asellus Popolienensis.
Collonicus Foroclodiensis. Ioannes Turritanus.
Venerius Pallensis. Seruus Dei Ferenensis. Dulcitius Sancti Antimi.
VsTIMus Augustus Ho MIsDAE Papae Quo fuimus semper, M quo sumus studio pro conciliandis sententiis Catholicam fidem
Colentium, ut eodem animo cuncti venerentur lumen Indiuiduum Trinitatis,
pal1m fecisse dinoscimur: nunc legatum ad vestram beatitudinem vireb ob hoc ipsum dirigetes Gratum virum spectabilem Magistrum scrini j, quo remedium in
dem reperiatur discordiis varia Certantium : nunc prono, libentique suscipientes affectu viros religiosissimos, quos interuentores unitatis vestra Sedes Ap
stolica credidit destinandos. Prosecthetenim tanquam ipsam pacem, & locu dis eos oculis aspeximus, & extensis manibus duximus amplectedos. Quinctiam omni intentione ordinabimus,ut Venera. bilis Ecclesia Constantinopolitana . ne non complures aliae vota suscipiant v
327쪽
stra , non solum in caeteris, sed in auferendis etiam nominibus , ex sacris Dypticis , quae remouenda maxime postulastis. Verum nonnullae fuerunt urbes,& Ecclesiae tam Ponticae, quam Asiae, ac praecipue Orientales t quarum clerici, vel populi omnibus pertentati minis, atque persuasionibus, tamen nequaquam flexi sunt ut tollant Antistitum, Ac repellant nomina , quorum apud eos opinio floruit, sed morte vitam duriorem aestimant, si mortuos condemnauerint, qu
rum gloriabantur vita superstitum. Ouidigitur faciamus huiusmodi pertinaciae,
quae nec dicto audiens existit, 3c torme
ta in tantum despicit, ut amplum sibi, ac festiuum iudicet, si corpore prius, quam
religioso desistat consilio Nobis quidem
videtur opus esse mollius agendi, Sc clementius , quae si non in tua sanctitudine iam, nec in alio poterunt inueniri, nam
neque s suinis, de suppliciorum cupidi i quod dictu etiam graue est libellum
suscepimus, neque ut paruo ὸiscrimine remaneant impersecta concordiae desideria: sed ad prorogandam, quo possumus
ordine , coniunctionem membrorum Ecclesiae. Vtrum itaque praestantius erit minorum gratia in totum esse nobis aduersas tantas multitudines , an concessis exiguis, de remissis, maiora de omni ratione quaerenda corrigi: ut quae non licuit per omnia, saltem ex necessariis partibus allegantur veniam itaque nominum postulamus, non Acatij, non utriusque Petri, non Dioscori vel Timothei, quorum vocabula ad nos datae sanctitatis tuae epistolae Continebant : sed quos in aliis celebrauit ciuitatibus Episcopalis reuerentia , bc hoc exceptis urbibus, ubi vestrae beatitudinis libellus iam in plenum admisitis est, nisi hanc quoque partem beneuolentia statuerit vestra mitius corrigendam. Verum nec iudicio res caret Sedis Apostolicae , ut non magis Venia dicenda sit, quam deliberata iam, ac perspecta definitio. Anastasius siquidem
religiosissimae memoriae vestrae culmen Ecclesiae palam, apertuque constituerat:. cum hoc idem scriberet negotium decessori nostro , satis esse pacem assectanti bus , si nomen tantum reticeatur Acatij. Ergo priora vestrae sedis constituta sequitur, qui non omnes memorias mortuorum iudicat contemnendas, ut indignam habeatur, Sc inconfiruum, si non placidior omnibus non solum defunctis, sed etiam superstitibus vestra diuulgetur
in omni fine terrarum lcnitas: de hoc quidem non dubitauerimus , ita gratiosum vobis futurum, ut pacifico statim responso laetior mundus reddatur. Retineat autem vestra sanctitas, quod dudum scripsimus ex Oriente supplicationes nobis esse destinatas voluntatem ipsorum continentes , dc arbitrium, in quo sese duraturos ostendunt firmiter, & a quo nulla ratione desistendum aestimant. Hanc itaque chartulam secundum nostra promissa per Ioannem virum reuerendissimum Episcopum dirisendam vobis in praesenti merito credidimus : ut a vestra sede etiam tenor eius admissus ad colligendas
proficiat, dc adunandas ubique venerabiles Ecclesias , de Hierosolymitanam
praecipue : cui tantum omnes fauorem
impendunt, quasi matri Christiani nominis, Ut nemo audeat ab ea sese discernere. Consensum itaque proprium tuam
sanctitudinem epistolari quoque pagina
conuenit declarare: ut cognito omnibus, atque patefacto tenore eiusdem cliartulae a vobis etiam laudari, Ac tenaciter custodiri laetior mundus existat. Data v. Id. An clam Sept. Calchedone. Rustitio Cons. accepta pridie Kal. Decemb. Cons. SS.
DEo amabili, ac piissimo Impera- x x.
tori, ex Deo Augusto, de Principi IusTiNo Christianissimo deprecatio , dc supplicatio ab Hierosolymitanis, Sc Antiochenis, dc secundae Syriae clericis, Ac
Abbatibus , 3e possetaribus prouinciae
Syriae. Haurite aquam cum laetitia ex fontibus salutis , vociferatur Esaias pro- Esai. mpheta de clamat, fontes salutis, Euangelicas veritates, de praedicationes manifeste ostendens, ex quibus beati Apostoli, dc eorum, qui per ordincm fuerunt discipuli, de sapientes Ecclesii doctores, alutarem aquam fidei haurientes, omnem
sanctam Dei Ecclesiam inrigaucrunt, quae in petra summi Apostolorum subnixa rectum, dc inconflexibilem conseiasionem custodiens , fiducialiter cum eo ad unigenitum filium Dei omni tempore exclamat dicens: Tu es Christas filius uiso. i Dei vivi. Hanc salutarem consessionem a sanctis quatuor Synodis , quae Euangelicis praeceptis sunt honoratae, suscipientes nunquam per Christi gratiam a traditis nobis rectis dogmatibus deuiaui-mM , sicut rerum testatur probatio , M
328쪽
tempore neeessitatis fidei constantia demonstrat. Si igitur, vi Christiani, rationi fidei sumus participes, Domine pii me, & ad communem pacem, te ad unitatem festinamus, nostram fidem, quam ab initio suscepimus, per hanc satisfactionem nostram manifestam vestrae facimus pietati: ut notum sit, quia dc paci concurrimus, dc a recta Cum Dei iuvamine non diuertimus fide di sed omnem ex aequo haeresim execramus, non solum
Eutychianistas, bc Αcephalos, sed de N
storianos, Ac hominem colentes toto antimo odientes, anathematizamus. Nos autem , Domine Christianissime Imperator , scut superius dictum est, in Patrem, de Filium , de Spiritum sanctum ab initio
baptizati quoque, de credentes unam es sentiam Dei in tribus subsistentiis ad ramus secundum sanctorum Patrum m thema , & sumbolum , credentes in v-num Deum Patrem omnipotentem , dc in unum Dominum nostrum Iesum Christum, unigenitum, Deum verbum, similiter de in unum Spiritum sanctum. Et secundum hoc diuinum mathema, definitionem a sancta Chalcedonensi synodo promulgatam intelligimus quoque, de suscipimus confitentes, Ec credentes, quia una substantia, vel persona,
quod idem ipsa sancta Synodus in duabus naturis, id est in deitate, Ze humanitate indivise , Zc inconfuse praedicauit, Deum verbum, de Dominus noster Ie. sus Christus unus est ex sancta, & unius essentia Trinitatis. Si enim unum Deum in tribus subsistentiis , sicut dictum est, accipimus , Pater autem non est incarnatus , nec Spiritus sanctus, Deus Verbum incarnatus est, de homo factus est, unus est sancta, Zc unius essentia Trinitatis secundum filiationis proprietatem. Sic itaque secundum praedictas sanctas
uatuor Synodos creaentes de secumum Dei verbum natiuitatem secundum carnem confiteri non renuimus. Unde
propriὶ Dei genitrix sancta. Virgo esse
creditur , tanquam natura , dc veritate
unius essentiae Patris Filium, Deum Verbum , per naturam immutabilem, ex ipsa factum hominem enixa est, Ac duas naturas in Christo per essentiam, vel se stantiam unitas confitentes, sicut in v-nius persona , vel substantia, neque harum diuersitatem, vel proprietatem post
unitionem auserimus , nec eas diuidere
in duabus personis, de substantiis per ves- 16stionem sumus edocti. Eundemque scimus unigenitum Filium Dei, dc ante in carnationem eius, & post idem Deum si mul, de hom inem, passibilem carni, iminpassibilem deitati, circunscriptum compori , non circunscriptum spiritui, eu
dem terrenum δά caelestem, quem mundus , ut hominem Cepit, & ut Deum con tinere non potuit, mortalcm Be immortalem , nusquam naturarum diuersitate sublata, neque diuidentes pcr essentiam unitionem. Hoc enim vere magnum pietatis mysterium, quia unus ex sancta, Ac unus essentia Trinitatis incarnatus, dia homo factus Deus Verbum, in utraque natura deitatis, de humanitatis indiuise, Ze inconfuse cognoscitur , δά adoratur, non conuersionem , vel mutationem sustinens , sed proprietatem utriusque naturae in una persona in semetipsis conseruans. Ob hane isitur fidem praedictas sanctas Synodos suscipientes , de custodientes anathemati ramus omnes , qui aduersus eas quocunque tempore , Vel
modo aliquid conscripserunt , praecipuΘIoannem Egotam, qui aduerias mem ratam sanctam Chalcedonensem Synodum multas , ut Nestorianus , blasphemias euomuit, similiter condemnantes de Timotheum ataurum cognomin tum , sicut Eutychianistam , aduersus eam cum suis latr3ntem sequacibus. Ita ergo cum Dei iuvamine semper sensimus, etiam nunc sentimus, quapropter hanc satisfactionem vestrae obtulimus pietati. Iubere enim dignata est nos proprium intellectum , de quemadmodum de sana fide sentimus , exponere , quia uitam haeretici, dum suam malam fi-em occultare festinant , nostram in Christo libertatem, Ze rectam fidem de tractare conantur. Supplicamus igitur clementiam vestram solicitudinem de perfecta Ecclesiarum viatione sanct rum habere debere , ut unitas, quaecum Dei facta fuerit iuvamine, nec ullo dei ceps rationabili, aut irrationabili occasionis fomite invictari pax possit. Deus autem omnium vestrum pium adimpleae
desiderium in gloriam sui, &reipublicaediseiplinam. Hormista Iustino AurasD. IN τε R ea, quae ad unitatem Ecclesiae ipertinent , propter quam Deus clementiae vestrae elegit imperium , in literas contulistis , hoc quoque venerabilis
329쪽
27 Imperator cura fidei, cui multipliciter vos studere declaratis, adiecit, ut aliquorum preces perferendae ad humilitatis
meae notitiam Iungerentur e quibus vclquid quaestionis oriretur agnoscerem, vel ad submouendum propositae consultationis ambiguum, responsum a mereligiosae scientiae conueniens redderetur.
Legi omnia solicitudine , qua decebat, de licet ad responsi plenitudinem sufficere potuisset, si illa tantlim, quae a veteriabus sunt definita, rescriberem : tamen Vt
religiosi propositi vestri remunerarer aia inimi, non subtrahendum credidi mei quoque sermonis obsequium , quod de emergentibus Nestorii, Be Eutychetis venenis paterna omisit instructio , pene
omnes impietates cum inuentoribus tam
nefandorum dogmatum conuenientia in unum synodica decreta praecesscriInt.
Nec ulterius locus ullus, tam ditis perfidiae seminibus amputatis, aut Christum Dominum nostrum credere sine carnis fuisse veritate, aut eundem, Zc hominem de materni uteri intemerata tacunditate prodi sic , cum alter eorum dispensationem , qua saluati sumus, negando, quantum in se est, irritam faceret, alter opinione contratia, sed impietate consimili in eodem Domino nostro Iesu Chri-Lης,-- sto potestatem diuinam a vera humilita. - re secluderet, neque illa recordatus, quia palpandam carnem suam Christo osten-
bum carnem factum esse dicentis. Cui vox Domini indeficienter insonare debuerat, qua dixit, 3c docuit, Nemo a
scendit in caelum , nisi qui de caelo descendit, filius hominis, qui est in caelo.
Saepe haec Ac multis praecedentium sunt comprehensa sententiis, sed nec clementia vestra, licet etiam dicta sint, fastidiose poterit repetita agnoscere , nec nobis pudor est ea quae sunt a praedecessoribus nostris praedicata , reuoluere. Neque enim possibile est, ut sit diuersitas praedicationis, ubi una est λrma veritatis, nec ab te iudicabitur alienum , si cum his,
cum quibus conuenimus fide, congru mus & dogmate. Reuoluantur piis mansuetudinis vestrae auribus decreta syn
dica , 8c beati Papae Leonis conuenientia sacrae fidei constituta, eadem inuenietis in illis , quae recensetis in nostris. Quid
ergo est post illum sentem fidelium statutorum , quod amplius , si tamen fidei
terminos seruat, quamlibet curiosus struistitor inquirat Non opus est aut adiectione plebis, aut institutione perfectis, nisi ite vult quisquam dubitare, quam credere , certare, quam nota, tequi dubia, quam seruare decreta. Nam si Trinitas
Deus, hoc est Pater, Filius , εc Spiritus
Sanctus , Deus autem unus , specialiter legistatore dicente: Audi Israel, Domi- D-. Lnus Deus tuus unus est , qualiter habet necesse est, aut diuinitatem in multa diuidat , aut specialiter passionem ipsi essentiae Trinitatis impingat. Et quod a sit a fidelium mentibus in hoc est aut plures Deos more prosinae gentilitatis inducere , aut sensibilem poenam ad eam naturam, quae aliena est ab omni passione, transferre. Vnum est sancta Trinitas, non multiplicatur numero , non crescit augmento , nec potest aut intelligentia
comprehenda , aut hoc, quod Deus est, discretione seiungi. Quis ergo illi secrem aeternae , impenetrabilisque substantiae, quod neque ulla vel inuisibilium
creaturarum potuit inuestigare natura, prosinam diuisionem tentet ingerere, de diuina, atque arcana mysteria reuocare ad calculum moris humani Adoremus Patrem, & Filium, de Spiritum Sanctum, indistinctam distincte, incomprehensibilem , Be inenarrabilem substantiam Trinitatis , ubi si admittit numerum ratio per narum, unitas tamen non
admittit essentiae singularitatem, ita tamen , ut seruemus diuinae propria naturae, seruemus propria unicuique personae, Vt nec per rus diuinitatis singulariutas generetur, nec ad essentiam hoc, quod est proprium nominum , transferatur. Magnum est , de incomprehensibile sanctae mysterium Trinitatis. Deus
Pater, Deus Filius , Deus Spiritus sanctus , Trinitas indiuisa , Ac tamen n tum est . quia proprium cst patris , ut generaret filium , proprium filii Dei, ut
ex patre patri nasceretur aequalis : no
tum etiam quid sit proprium Spiritus sancti, ut de patre 3c filio procederet sub una substantia deitatis. Proprium autem filij Dei, ut iuxta id, quod scriptum est, in nouissimis temporibus Verbum caro fieret, & habitaret in nobis. Ita intra vise ra sanctae Mariae Virginis genitricis Dei
unitis utrisque sine aliqua conssisione naturis , Ut qui ante tempora erat filius Dei, fieret filius hominis , Ec nasceretur extempore hominis more matris vulvam natus aperiens, dc virginitatem matris
330쪽
deitatis virtute non soluens. Dignum ctio. Anne aliud expectat, quod se idem plane Deo nascento mysterium , ut ser- Dominus Cleophae cum alio discipulo,
uaret partum sine corruptione, qui con- cum ad Emmaum tendentes de se lo-ceptum fecit esse sine semine , seruans querentur inseruit Et quanquam de re- quod ex patre erat,& repraesentans quod surrectione Domini per mulieres , quae ex matre suscepit. Nam unde iacens in primae ad monumentum conuenerant, praesepio videbatur in caelo , inuolutus: agnouissent, tamen ut per eorum dubi pannis adorabatur a magis, inter anima- rationem daret credentibus futuris talia editus , ab Angelis nunciatus, vin e- culis firmitatem, incipiens a Moyse, δύgressus iniantiam , adnuncians mysticas omnibus Prophetis , quod oportuisset sine instituente dominas, inter rudimen- pati Christum , de ira intrare ingloriam in annorum puerilium edens caelestium suam, interpretatus ostendit & per passigna virtutum Idem enim Deus, 3c h sionem humanam naturam, dc diuinam mo, non, ut ab infidelibus dicitur, sub in eo esse per gloriam. Mult plicibus haec quarta introductione personae , sed ipse sanctarum scripturarum insinuantur e- Dei filius Deus, dc homo, idem virtus, xemplis, nec apud religiosam consciende infirmitas, humilitas, de maiestas , re- tiam tuam, vcncrabilis Imperator , tandimens, dc venditus, in cruce positus, de quam ignota dicuntur; fides enim ipsa, caeli regna largitus. Ita nostrae infirmita- quae, te constanter adseritur, tibi reddittis, ut possit interimi, ingenitate poten- hoc muneris, ut sensibus tuis&affectum tiae, ne posset morte consumi, sepultus sui inserat, M scientiam, perquam dili- est, iuxin id quod homo voluit nasci, Ac gentius adseratur, infundat. Et tamen in- iuxta id quod patri erat similis, resurre- terest dispensationis mihi creditae, ut ego xit, patiens vulnerum, dc saluator aegro- quoq;Vel apud scientes nota non taceam, tum, unus deliinctorum, de vivificator Vt succedente sibi per vices temporum obeuntium. Ad inferna descendens, & a Catholicoriun pretdicatione,senliin quod patris gremio non recedens. Unde M indeficicnter adseritur, sine fine cietatur. animam, quam pro communi conditio- Latius haec, quae ad detratem, humanitane posuit, pro singulari virtute , Ac admi- temque Domini nostri Iesu Christi petrabili potentia mox resumpsit. Haec ita tinent, Sc in eo unitas duas sine confusi esse , nec ullam dubitationem oportere ne naturas, potui secundum veterum de- recipere, id est, ne Dominus noster Ie- finita disserere, si esset aduersum eos, qui sus Christus aut inter corporis passiones iis dissentium, disputandum, sed cum in Deus non esse crederetur, aut ne Deus manibus omnium sint de synodica comtantum, non etiam homo inter opera mia stirilia, de beati Papae Leonis dogmata, rabilium stupenda virtutum, proposito perstrinxisse potius pauca , quam euol nos duorum Apostolorum informauit uere Credissi conuenientius uniuersa. exemplo , Deum esse Christum Domiti Nunc vero agnoscere satis est, oc cauere, num nostrum Petri fide, hominem Tho- ita proprietatem , Sc essentiam cogitan-mae dubitationem declarans. Quid enim dam, ut sciatur quid personae, quid nos intererat, ut quem se homines dicerent, oporteat deferre substantiae. Quae qui indiscipulos suos vellet inquirere , nisi ut decenter ignorant, aut callida impietate respondente Petro: Tu es Christus fi- dissimulant, dum omittunt, quidlit pro-lius Dei vivi, notum faceret, non hoc prium Mij in trinitate , tendunt insidias de carne, Ac sanguine proditum, sed pa- unitati. Sed si quae praedicta sunt, validistre Deo inspirante reuelatum, & per te- teneantur fixa radicibus , nec a paternastimonium laudatae responsionis fides pa- traditione receditur, 3c Constanter quaeia
tefacta fieret veritatis Quid intererat, monibus obuiatur. Data V III. Kalend. L. cu stivi apparente post resurrectionem Domi- April. Valerio victorio Cons , M.tio Thomas tantum aut abesset a caete- ρresburia, diacomus se archiaris, aut solus ambigeret, rusi Vt mundus mandrius scanda Sν .crederet, quud ambigens discipulus explorasset , ut dum vnius manibus se pa- T ECTIs literis dilectionis vestrat, 1 v. teretur tangi , ab uniuersitate fidelium ,quibus inimicorum Dei patefacta quid esset, possit agnosci 3 Non ergo ad vesania est, & insidelium pertinax furor improbandum discipulum interpossia est dolenter expositus , qui dum rediuiuo dubitatio, sed quaesita postetitatis instruia spiritu oderunt Deum, membra illius