Bibliotheca iuris canonici veteris in duos tomos distributa. Quorum vnus canonum ecclesiasticorum codices antiquos, tum Graecos, tum Latinos complectitur; subiunctis vetustissimis eorundem canonum collectoribus Latinis alter vero insigniores iuris ca

51쪽

ciuis non facio candonabit Tm raptu , s quando errent, quorum manus ludere magis quam agere videatur ' In hoc igitur opere sat bene longo , irre rum quidem e rara, sed pauca: leuia suopte ingenio lector poterit emendare: maioris vero momenti qua nobis occurrerum his obseruanda daximus.

pag. 118. I. s. delapsis, lete delapsus.

Pag. to I 3. l. 28. - . . lege a. ct in ores Larina xxviii. Iega viti vii I. Patri l. t. c. in Graco textu post riviis et in des naum ptinctiam e ct in versione Latina post Atrocem, addendam, Atroeem iniuriam.

Ettata in Theodori Balsam. Coll. & Notis Cat. Annib. Fabroti se corrigenda.

Pag. 39s. l. i. Ita. i s pane in mag. ad I s. Par. I Oo. col. i. Iin. 6 pone in maet ad s. . I. I os . eol. i. Ita. I9 pone in maet ad i. 7. g. 34o . col. 1. lin. 3 . pone in marg. ad i. a. pag. I o . ea. I. ΓΛ. I9. deIe m et . ag l. r. Pag. Ici8. est a. lin. 4. anta ilia me ad item que notas , pone lib. xi. tit. 4. O lin. 33. anteiLia versa delinunt, ere. pone lib. ro. tit 7.Pv. I iI. l. I. Ita. s. ante ilia verba, ven na mala, pone lib. 18. tit. i. dig. 3 s. ct Iis. 39. dele ista visebis, lib. x. tit. a. ct Iegenatim non venduntur.

Eadem pag. lin. s. a De ponendiam anu duverba, lib. 48. &e. a capite. AD TITvLvMDe Homicida. Pag. II. col. 6io. Iege Cossinus in is D

54쪽

COD EX CANONUM

ECCLES LE UNIVERSAE

A CONCILIO CALCHEDONENSI:

ET I USTINIANO IM P. CONFIRMATUS.

GRAECE ET LATINE

CHRIsTO PRORVs I vsTELLus primum restituit, ex Graecis codicibus editis & MSS. collegit & emendauit, notisque illustrauit. Editio altera emendatior. notisique m obstruationibus auchur.

55쪽

1 l,

56쪽

CLARISSIMO

DOCTISSIMOQUE VIRO

IACOBO LESCHAS SERIO IG

CHRISTOPHORUS IUSTELLUS S. D.

T diuersa sunt hominum studia, VIR CLARISSIME, ego quidem antiquis capior, eo quo praesertim studi, genere quod ad Iuris Canonici cognitionem pertinet. Itaque quod facere solent homines profanae vetustatis studiosi, qui nullum non lapidem reuoluunt, nullamque non in ipsis lapidibus literam obseruant, ut antiquae Reipublicae illustrandae aliquid e . ruant: id ego in exquirendis vetustis Ecclesiae

monumentis, Vt Veterem Iuris Canonici me

moriam recognoscerem, praestare conatus sum. Quare omnibus quas reperire potui Graecis Latinisque editis & manu exaratis Canonum Colle stionibus, collatis & inter se comparatis, nullam inueni illa a tiquiorem, cui iam inde ab initio titulus fuit, Coz, Ex saue COR P vs CANONvΜ, quam Latinam, Dionysij Exigui interpretatione, etiamnum habemus: eaque tantopere affectus fui, ut eam pristinae luci restituere constituerim, non solum Latinam sed&Gnecam. Siquidem, ut fontium purior est haustus, sine illis sordibus quae in rivulis linterestilent, se Graecorum libros, quasi fontes, Latinis antiquiores ac poti res omnino habendos esse duxi, & Contaionam veritatem ab ipsis ererendam quorum lingua edita serit, ut in epistola M S. Collectioni Canonum preMa tradit Isidorus Mercator. Haec quippe est rerum humanarum conditio, ut fere in deterius prolabantur. Decreueram equidem ab initio Conciliorum Graecorum Canones 4 do. Titio V. C. primum editos, ex codicibus M S S. emendatos iterum in lucem proferre: sed tantisper intermissa editione, quum ipsum Thij codicem multa continere deprehendissem, quae non eram in antiquiori Graeca collectione, qua usus est Dionysius Exiguux, atque ea de causa accuratius modum quaererem, quo ille vetus Ecclesiae primitiuae Codex restitui &in lucem rouocari posset: tu mihi, velati Theseus alier, in explicando hoc labyrintho viam aperuisti, huiusque restitutionis rationem antea incompertam indicasti, quam& ipsam tuis verbis descriptam huic operi adiunxi. Illud ergo vetustissimum Ecclesiae Christianae monumentum,

57쪽

EPISTOLA.

nunc primum a nobis pristinae integHtati restitutum , & ab interitu vindicatum, ne diutius disperiret, publico dari curaui. Quam meam operam iis qui iuri dicundo praesunt, Iurisconsuliis omnibus non omnino inutilem fore spero. Quamuis enim in iure communi anti quo, positam esse libertatem Ecclesiae Gallicanae, ab omni aevo, Reges, Episcopi, Regni ordines , tota denique Gallia affirmauerit : vetus cshtamen in Senatu Parisiensi sententia, a Maioribus per manus tradita, di memoriae omnium, qui prudentia dc usu valent, insculpta, illam libertatem maxime quatuor primis Conciliis cocumenicis , & iis quae ab illis confirmata sint, contineri,& quae c0ntra fiunt, praecipuas appellationibus iis causas praebere, quae velut ab abusu interponuntur. Quae sententia conuenit protestationi ab 1lluiuissimo CarAnali Lotharm-giae, in Concilio Tridentino factae, omnium Galliae Episcoporum nomine , die XI. Nouembris an. ID. ID. LXm. nempe, Optare se, ne

que maxime elaborandum esse , ut vetus disciplina Ecclesiae restitueretur: In wῖm, inquir, veteribas, iamdiu abolitis, reuocatis Canonibus, Grmaxime quatuor veterum Conciliorum, qua quantum feri poterit, obseruanda esse censeo. Ac post pauca, Hanc autem meam mentem Cr fimentiam, eum meo, tum . omnium Galliae Episcoporum nomine, in acta referri volo , σ ut id fiat a notariis peto or postulo. Itaque etiam, ut illa antiquitatis pars non multis perspecta, & a paucis pertractata, magis innotescat , planeque appareat, si res ad sua initia reuocetur, Ius Canonicum, quo hodie utimur, ab antiquo illo codice, quasi fonte, originem duxisse , uniuersam veluti Iuris Canonici historiam , ex vetustis utriusque Ecclesiae Orientis Moccidentis reliquiis desumptam praefixi. Notas etiam addidi, quas quidem non alio studio conscripseram , nisi ut mihi priuatim prodesse possent; amicorum tamen precibus victus, qui aliis non poste superesse censuerunt, quas mihi soli paraueram, randem in gratiam aliorum publicari permisi. Quidquid vero in hoc opere laboris impendi, alteri

quam tibi consecrare nec volui nec debui: nec sanc una causa est, sed ea maxime iusta, quod tibi hinus restitutionis nostrae tota ratio debeturi Abst namque a meis moribus πω labes, ut a quo hanc habeo, me non agnoscam accepisse. Meum itaque laborem, quem tibi merito datum; dedicatumque ultro defeto, tantisper velim te boni consulere . donec alia te digniora occurrant, quibus animi erga te. mei propen tam πο- Iuntatem testatam posteris consignatiniquo relinquam. Vale. Lutetiae

Parisiorum Kal. Maiis, annbab Io. ID. CN. . . . e

58쪽

VETERUM ET RECENTIORUM SCRIPTORUM

te timonia quadam, de Veteri Codice Cano m Ecclesia

uniuerse, σ eius confirmatione.

Ex Concilio Ephesino, actione I. parte χ. pag. 327. tom. I. Concit. generat. edit. Rom.

iecta crimina tertio citentur: nos tamen, ex quadam benignitate Ne norium quarta citatione admonere , ter prouocare parati eramus; verum quod nemini , sicut Epistopi inde redeuntes testati sunt, aditum adsie patefaciat, munifestum est huius Θnossi a lectum recusare. Proinde, qua iam prae manibus sunt, ea capessantur, riteque 4 Mi ό Isai ιν, secundum seriem Canonum, constituantur.

CV M animaduerteremas eos suae defosioni di ere, qua temere visi, τωὐ

uersus C=iatim , Memnonem scripto mandauerant, ea irrita σ prorsus vana

iudicauimus. ι

. Et pag. 491. SI indignam quidpiam, Eu ν xμόνων ἀπιλο iαν, prater CANONuric O N s E QV E N TIA M, pertulerit, ctrc. Ex Georgio Alexandrino in vita Io. Chrysostomi.

59쪽

δEx Epistola Leonis Papae I. & Synodi Romanae ad Theodosium Imp. II.

iubeatis intra Italiam celebrari. Quam aurem, post appellationem s a Flauiano Episcopo interpositam iboe necessario postuletur, Canonum meaea babi

κῆς vita σεως, Manifesta facta sunt, quae a Di oro quondam Alexandriae maniae ciuitatis Scelsa Episcopo oommissa sunt, contra CANONUM SERIEM cr Eoclesiasticam disciplinam. . . t.

Archidiaconus Connantinopolis sancta oe viniae salis Ecclesia dixit: Regula ea Mecum aliis posita a sanctis Patribus, quam eustodimtes sanctissimi Patres Diasvi, docent m clericos . monachos, oe' omnes Christum talentes. Si autem inuenerist aut resultantes, aut aequisfiere non volentes, hac utuntur regula. Et exta. 2'' C O DI C E relegit haec: Si quis presbyter aut diaconus, suum contemnens Episcopum, &c. Omnes reueremissum Dissopi clamauerunte Hac iusta revila hae regula Patrum. S . Ibidem pag. Ioz. HAMα -οδες S mr οἰ λιοι AI -ώρων ν ονες αδ γνω te σω, χἀ ἐμ

60쪽

OD: αρεκυπρος, η γ φρονήσαζ του ἰπνυ ' in πιυ, clle. Sancta synodus dixis macri Patrum Canones ligantur, commentariis inferantur. Sumptoque CODICE , Aetius Arabidiaconus Primicerius magnae fcclesia, legit. C A Nos x xc III. Si quis Episcopus a Synodo depositus, aut Presbyter, aut Diaconus , gis. C A NON A XCIV. Si quis Presbyter aut Diaconus, contempto proprio Episcopo, frc.

phanus reuerendismus Episcopus Ephesi dixit. Supplico ut nones relegantur, qui dicunt, ut is qui in alia ciuitate ordinatus est, constitui non possit in altera. 9μ-riosi simi iudices dixerunt: Relegantur hi Comes. Leontius reuerendissimus Epse pus Magnesiae, ex CODICE relegit. REGULA XCv. Si quis Episcopus vacans super Ecclesiam vacantem semetipsum iniiciens, me. Idem re- uerendissimus Leotius Episcopus ex eodem CODICE legit. REGULA X cv I. sum Si quis Episcopus ordinationem acceperit, & populo praeesse decre

modo possibile est Bassianum expelli praeter CoNfE RV ENT M

legit. CAN O N IV. Episcopum oportet quidem praecipue ab omnibus Episcopis prouincialibus ordinari oc.