장음표시 사용
71쪽
quae antehac in lucem prodierunt. Prima igitur de omnium vetustissima est Canonum Ecclesiasticorum
Coi Iectio, quae COD EX CANONVM ECCLESIAE V MvERs Er Ete nuncupatur, quia eo, veluti iure communi & uniuersali, Ecclesia primitiuatam in Oriente, quam in Occidente olim usa est, in diiudicandis incris controuersiis: postea vero ab antiquo illo Codice, veluti
certo atque communi Ecclesiae uniuersae authoritate probato, veteris Iurisprudentiae Ecclesiasticae Corpore, Ius omne Canonicum, tam G corum, quam Latinorum, per omnes totius orbis Christiani Dioeceses ac Prouincias derivatum est. Sunt & aliae antiquae Ze recentiores Collectiones , seu Breuiationes Canonum, Nomocanones etiam, seu Canonum di Legum concordantium collationes, quae omnes Canonum sententias sub certis quibus
dam titulis comprehenderunt, Io. scilicet Scholastici, Photis de Arse-nij Patriarcharum CP. Alexij Aristini, Simeonis Logothetae, de Co stamini Harmenopuli, aliorumque Collectorum Graecorum, post Calchedonense Concilium , & Iustiniani Imp. tempora, priuato tantum consilio conscriptae, nullaque publica authoritate probatae, nec a nciliis cecumenicis, nec ab Impp. confirmatae; quae di ideo nullam vim habent Iuris Canonici uniuersalis , sed tamen ad interpretationem dc faciliorem instructionem Canonum sunt valde utiles & necessariae. Quod autem ad Ecclesiam Occidentalem attinet, certum est, in toto orbe Occidentali, de Latinae linguae Dioecesibus de Prouincius , eam
quoque svi de orientalisὶ in iudiciis Ecclesiasticis , priscis Canonibus
veteri Codice Ecclesiae uniuersae comprehensis viam fuiste. Id testa tur acta Conciliorum , & Decreta Pontificum, ubi passim Codicis &Corporis Canonum, de antiquorum Canonum, & Canonum Orientalium mentio, quo nomine Codex Ecclesiae uniuersae sine dubio intelligitur. Horum autem Canonum Graecorum variae diuersaeque occuserunt Latinae interpretationes. Atque antiqua illa est, qua usi sunt L lini Conciliorum Collectores, sub nomine Isidori Mercatoris, & cum Dionysiana interpretatione coniunxerunt, eiusque antiquae versionis plura exemplaria extant in bibliothecis. Sed antiquior altera, nondum edita , cuius peruetustum exemplar MS. penes nos habemus, literis maiusculis exaratum, quod aeui sui notam indicat. Dionysj vero Exigui Latina interpretatio squam ante annos viginti ex vetusto Cod.MS. Bibl. nostrae edidimus in ut purior & elegantior caeteris praelata est; quae quidem seriem & ordinem Conciliorum , Canonumque cons
quentiam, ac numerorum connexionem retinuit, quae erat in Graeco
cxemplari quo ipse usus est, a Nicaeno scilicet Concilio primo cecumenico, ad Constantinopolitanum I. hoc est a primo capite ad centesimum sexagesimum quintum, ut ipse ait in epistola suae Collectioni praefixa, cui tomissis Constantinopolitanis quatuor posterioribus Cano nibus, & octo Ephesinis, qui in Collectione Canonum, & Nomocanone Ioannis Scholastici Patriarchae C P. & caeteris omnibus Graecorum
Canonum Collectionibus reperiuntur j addidit Canones qui dicuntur Disitired by Corale
72쪽
cidente Latine sunt editii atque ideo in omnibus Collectionibus postmodum positi sunt , κὰ et πα- - ἶνων 'λχω ν Dιω ν nam μα- A Qe εύγας, Propterea quod multa de quibusdam ad loca er regiones pertinentibus , siue occidentalibus partibus, definierint, ut ait Balsamo in protegomenis MSS. ad suum Nomocanonem. Dionysius autem Exiguus suae Collectionis Canonum rationem exponit his verbis: Canones qui dicunt
posiolorum, de graeco transtulimus, quibus plurimi cm sim non praebuere facilem, quamuis poma quaedam constituta Pontificum ex ipsis senonibus adsumpta ebsemideantur: Deinde Regulas Nicaena Synodi, οβ deinceps omnium Conciliorum , siue qua ante eam, siue quae postmodumfacta sunt, urique ad Synodum C L. Pontificum, qui apud Consan opobm conuenerunt: σsub ordine numerorum, id est a primo capite usique ad centesimum flexagesimum quintum, sicut habetur in Graeca auritonitate digessimus. Tum sane ii Calchedonensis Concili, Decreta subdentes, in his Graecorum Canonum finem esse declaramus. Statuta quoque Sardicensis Concilij. atque Apicani, quae Latinὸ sunt edita , suis a nobis numeris remuntur esse Astincta. Haec vero Dionysiana Collectio ab Ecclesia Romana statim recepta est, ut testatur Cassiodorus, Dionysij Exigui coaeuus: Fuit nostris temporibus , G . Minquit, Tiousius Monaehus, Sotia natione ,sed moribus omnino Romanus, in 'mtraque lingua doctissimus, qui peritus a Stephano Epistor Salonitano, ex Graecis exemplaribus Canoηes Scelesia heos, magna eloquentiae luce composit, quos hodie
a celeberrimo Ecclesia Romana eomplectitur. Et Canones a Ioanne II. Papa T. . r.
misti anno 133. pro causa Contumeliosi Episcopi, qui ex transsatione Oza
Dionysij Exigui expressi reperiuntur. Vt autem Codici Canonum Ecclesiae Orientalis Decreta seu Epistolae Canonicie Patrum Graecorum a Synodo Trullana adnexa sunt, Dionysius quoque Exiguus paulo post editionem Canonum , Decreta Pontificum Rom. Si rich, Innocentij, Zosimi, Bonifacij, CVestini, Leonis. Gelasij, Anastasij, ab anno scilicet 38s. ad annum 496. in unum colle agit, & in ordinem titulis compositis distinxit, sub una serie numerorum eo modo quo Patrum Canones transferens ordinauerat, ut ipso
profitetur in epistola praefationis loco praefixa ad Iulianum Presbyterum tituli sanctae Anastasiae, quam cum Indice Decretorum edidimus anno 16 3.ὶ qui Synodis Romae celebraris sub Symmacho Papa , post 'Consulatum Paulini, hoc est anno 'V. die Kalend. Martiarum,&Fla- a. uio Avieno Iuniore. sub die g. Idus Nouemb. hoc est anno so1. subscripsiste reperitur. Vnde liquet quo tempore Dionysianae illa: Collectiones, tam Canonum Conciliorum, quam Decretorum Pontificum Rom. scriptae sint. Atque haec est prima & antiquissima Decretalium Pontificum Collectio, quae LIBER DECRETORvM dicta est a Zacharia Papa, epistola ad Pipinum, & Episcopos Franciae, ex quo citat quaedam Capitula Innocentij, Leonis & Gelasj. Cui postea ab alio Collectore addita sunt Decreta sequentium Pontificum, Hilari. Felicis, Simplicis , Hormis dae, Symmachi. & Gregorij Iunioris. Ex quibus tam Conciliorum Canonibus, quam Pontificum Decretis, tandem compositus ςst CODEM CANONvM ECCLEsIAE ROMANAE, qui a Io. Uen-
73쪽
delmno , ex tribus codd. MSS. Moguntiae primum editus est, anno 1111. & Matthaeo tituli S. Angeli Presbytero Cardinali dicatus, subhoe
Postea Lutetiae Parisiorum anno imo'. sub titulo Codicis Canonum E clesiae Romanae. Atque ipse est Codex Canonum qui ab Hadriano I. Papa, Carolo Magno Regi Romae oblatus est anno 8os. ad usum Ecclesiarum Occidentalium, cui epistola seu versuum politicorum achrostichis praefixa est eum hac inscriptione, DOMNO EXCELLENTI M-LIo KARvLO REGI H ADRIANvs PAPA, quae a doctissimo Iacobo Silmondo edita est: illiusque Codicis plura extant antiqua exemplatia MSS. in Bibliothecis, & Breuiarium eiusdem a Cresconio Epilaopo Africano, qui circa annum DCXC. vixit, omissis integiis Canonibus Conciliorum & Decretis Pontificum, quae facile est ex ipsa Collectione repetere. Atque hi sunt Canones & Decreta, quibus in iudiciis Ecclesiasticis Romana usa est Ecclesia, ut testatur Leo IV. Papa, x. .... qui Concilia ipsa S Pontificum Decreta, quae hoc Codice Romano continebantur, recenset his verbis: Quibus autem in omnibus Ecclesia Misitimur iudieiis, sunt Canones qui dicuntur Apostolorum, Meanorum, Ancyranois
rum , Neocaesariensium , si grensium, Laodicensium, Constantinopolitanorum, Ephonorum, Calchedonensium , Sardiansium, Africanensium, Carthaginensium , eum illis Regulae Praesulum Romanorum Sisic , Innocent j, Zosimi, Celsini,
Leonis, Gelasi , Vilari, Symmachi, Hormissa, Simpliciν es Gregory Iunioru ob omnino sunt, oe per quos iudicant Episcopi, σ per quos simul indicantur, σ
Uideamus nunc, quo iure Ecclesiastico usa est Ecclesia Africana, caeteraeque Ecclesiae Occidentales. Ac primum quidem, certum est Africanos, Nicaeni Concilij primi cecumenici Canones habuisse, a Caeciliano Carthaginensi Episcopo, qui ei interfuit & subscripsit, adlatos, ut ipsi testantur Africani Patres in Concilio Carthaginensi anno 4i'. post Consulatum Honorij XII.&Theodosij VIII. celebrato, quibus etiam a Cyrillo Alexandrino Episcopo, & ab Attico Constantinopolitano.
ipsa Nicaena statuta transmissa liunt ex interpretatione Teilonis de Ta- . risti, quae in editione Conciliorum Coloniensi extat. Sed & aliis Grae- ' cis Canonibus veteri Codice Canonum Ecclesiae uniuersae comprehensis, hoc est Ancyranis, Neocaesariensibus, Gangrpnsibus, Antiochenis, Laodicensibus,&Constantinopolitanis usos fuiste; ex quibus, pace Africae restituta, Fulgentius Ferrandus Ecclesiae Carthaginensis Diaconus, Collectionem seu Breuiarium Canonum ante sua rempora in Α- frica receptorum, ad restituendam Africanae Ecclesiae disciplinam composuit, eodem fere tempore, quo Dionysius Exiguus suam Collectione ni edidit ad vium Ecclesiae Romanae omissis Canonibus Apostolicis ι Ephesinis, &Calchedonensibus,& additis Sardicensibus,&quibusdam Decretis Sirici j Papae ex illius epistola ad Episcopos Africanos scripta, sed & Africanis, Carthaginensibusque Conciliis. Habuit enim Ecclesia Africana certam & receptam suarum Synodorum Collectionem, Duiliaco by Cooule
74쪽
Africanorum Canonum nomine a Concilio Carthaginens uniuersali nή. m. ., totius Dicecesetiis Africae probatam, illiusque actis inieriam, a nobis Latine & Graece, sub titulo Coclicis Canonum Ecclesiae Africanae anno 1611. editam , cuius nouam nunc editionem damus in quam Dionysius Exiguus in sua Collectione posuit, & synodus Trullana confirmauit. Bieuiarium Pollea vero, Collectionem Canonum & Decretorum Pontificum a Dionysio Exiguo concinnatam, ab ipsa Africana Ecclesia receptam fuisse indicat Breuiarium, seu Concordia Canonum Cresconij Africani E . scopi, quae circiter annum 698. seripta , & tota ex Dionysiana Colle ridem s.ctione expressa est. Sed de his pluribus in praefatione ad Codicem Ca- , itari nonum Ecclesiae Africanae.
GALLICANA etiam ECCLEsIA veteri Iure canonico usa est, quatuoi videlicet priorum Conciliorum oecumenicorum, de caeteris ab iis confirmatis, & ab Eces csia uniuersa receptis; non tamen ex Dionysiana interpretatione, sed ex altera vetustiore, illa scilicet, quae habetur in Collectione, quae Isidori Mercatoris nomen praefert, in editione Conciliorum Collamcnsi. Codicis autem Canonum Ecclesiae Gallicanae meminit Synodus Parisiensis, in causa Pretextati Rothomagensis Episcopi, apud Gregorium t 1. O Turonensem, qui LIBRUM CANONVM vocat, in quo nouum Ca-nonem, quasi Apostolicum a Chilperico Rege adnexum ait, qui inveteri Codice Canonum Eeclesiae uniuersae non erat: Psemeia s Cnilpericus j d cessit, transimittens LI B RV M CANONVM , in quo erat quatenmo no uus adnexus, habens Canones quasi Apostoseos, continentes haec: Episcopus in bomicidio, adulterio, cY periurio deprehensus, a sacerdotio diuestatur. Vniae liquet Cano nes qui dicuntur Apostolorum, antehac a Gallis non receptos, sed ignotos fuisse. Sigebertus Rex Francorum in epistola ad Desiderium r-.
seruauerant. Et Episcopi Galliae sub Childeberto Austrasorum Rege in -- Synodo Metensi, Egidium Remensem Episcopum, LECT1s C No ''
NVM sANCTIONI Bus, ab ordine sacerdotali remouerunt. Et sub eodem Childeberto, in causa Ingelirudis, ipse Gregorius Canonum Ni- δ'' caenorum nomine qui Codici Canonum Ecclesiae uniuersiae, quo utebatur Gallicana Ecclesia, praeticulati erant in citat Canonem XI V. Concilij Gangrensis: Canonum Nicanorum Decreta relegi, in quibus continetur,
cuiasi qua reliquerit virum, σ tiarum is quo bene misit, ' reuerit, Acens, quia non sit portis in illa caelestis Regni gloria, qui fuerit coniugio copulatus , anathemast. Sed & Synodi quaedam Gallicanae, ut Valentina, Rhegensis, Ar latensis II. Agathensis,&Epaonensis, citant Canones Nicaenos, Ancyra nos, & Laodicenses, ex veteri transsatione apud Gallos tunc recepta, quae apud Isidorum Mercatorem reperitur, qua semper liberius usi sunt, quam Dionysiana, usque ad Caroli Magni tempora, cui eius exemplar oblatum eli ab Hadriano Papa I. & deinceps Dionysiani illa in Corpus Canonum interpretatione, Africanisque Canonibus, & Decretis priorum Pontificum Romanorum a Dionγsio Exiguo collectis perpetuo usii
75쪽
sunt: quod in Conciliis Gallicanis stib Ludovico Pio Imperatore , cae-tetisque subsequentibus, obseruare licet. Idque aperte indicat Hincmarus Rhemensis Archiepiscopus, qui sube.1. i. Carolo Caluo Imp. vixis, in opusculo aduersus Hinc marum Laudunensem, his verbis: stui sunt illi, quos c Apostolica Sedes, oe omnes Episcopi peri uniuersum orbem, π omnis Ecclesia Cathotica Canones appellam' νίque a Ni-eano Concilio, quod primum in nostris Codicibus, quos ab Apostolica Sede maiores nostri acceperunt sequendos, per ordinem usque ad Africanum Coηcilium, pro Canonibus recipiendu, venerandis , ere obseruandis retinent. Et paulo post de Decretis Pontificum loquens: Pande nobis, quaesumus, quid censem de eorum
Decretis, qui post Nicaenum Concilium, em alia Catholica Concilia , o manda duretalia constituta de ei Em sacris Canonibus premulata sanxerunt, sicut Siricius, Innocentius, Zosimus, Bonifacius, Callinus, Leo, uilarus, Symmactas, cyelasius, Hormisda, Gregorius, . quique ab , Anastasius scilicet ει Simplicius, qui in Dionysiana Collectione recensentur in quorum Detreta Ecclesia Carbolica , oe Patres, ae praedecessores nostri fruanda tenuerunt, . venerati sunt. Ex quibus apparet, ut ait Baronius, hactenus non Uu receptas Epistolas ιllas quae ante Siluemum s legendum Siticium) diuersorum Pontificum Romanorum feruntur ab Isidoro collectae. Atque de iis intelligendum est, quod olim Fν ἔ- . . ab Episcopis Galliae Nicolao I. Papae scriptum ipse testatur, Decretalia priss
rum Pontificum in toto corpore Codicis Canonum non inueniri defripta. Hic enim
' - μ ν Codicis Canonum voce intelligi par est Dionysianam Collectionem, ex Canonibus de Decretis Pontificum compositam, quae tum in Ecclesia Gallicana usu Ecclesiastico erat generaliter recepta. Hincmarus enim Decreta Pontificum a Siricio ad Gregorium Iuniorem, Codice Romano comprehensa, passim citat, ac nominatim Innocenti j epistolam ad Victricium Rothomagensem Episcopum, ex sacris Canonibus promulgatam ait. Synodalia vero Decreta, quae Sylvestro tribuuntur, improbathis verbis : uoniam quidam quasi in authoritatem proferunt Bluearum Papam decreuisse talia, quae Ecclesia Catholica inter onodalia Decreta non computat, quae maiores nostra inde nobis tenenda sisis posteris reliquerunt, bie necessarium ponere duximus. Seriptum namque est in quoiam firmone, 'e me roris nomine, de gestis
oluestri excepto, quem GA us Hspalen d mllegit, cum episolis Romanae Sedis
Pontificum a Clemente usque ad B. Gregorium, eundem Sylvestrum decreuisse, ut nullus lateis crimen clerico audeat inferre, me. suae dicta quam aduersa sibi, erquam diuersa a sancitis Canonibus, oesiacris legibus sint, nemo est qui dabuer, qui
haec dicta eum ratione attenderit, σ si ras Regulas, ae leges kligentius legit. Perperam Hincmarus hanc Collectionem Epistolarum Pontificum Romanorum a Clemente ad B. Gregorium , Isidoro Hispalensi Episcopo tribuit, quae omnino tribuenda est Isidoro Mercatori, quam ab Hispania in Gallias allatam, Riculsus Moguntinus Episcopus primum euulugauit, ut ipse Hincmarus testatur epistola aduersius Hinc marum Laudunensem Episcopum, ubi de sententiis ex Graecis & Latinis Canonibus atque Synodis, Decretisque Pontificum ab Hadriano collectis, & Enge ramno Episcopo datis loquens: De illis, inquit, sententiis plena est terra icta , sicut m de libro collectarum Epistolarum ab Isidoro , quem de Corale
76쪽
Regis cieri ar, obtinuit, es istas regiones de illo repleri 'it. Vixit autem Ri. culphus tempore Karcidi Magni Concilio Moguntino anno Si 3. celebrato praefuit. Habuit etiam Ecclesia Gallicana, prarier dicem uniuersalem,quaudam suarum Synodorum Collectionem, Gallicanorum Canonum nomine receptam , quorum meminit Hon ilia a Papa apud Gratianum ΛΨ..his verbis r Secundum titubs antiquorum Patrum, sancto Spiratu sugeerente eon. C si u
scriptos, m secundum entemias CCCX V ID. Episcoporum, hoc Cli Ica nos 1α.d inaa. Canones in quia etiam GALLICANI CANON Es eominere videmur, Clerici
in adulterio deprehensi, ast ipsi conmst, aut ab aliis conuidit, ad bonorem redire non possunt. Atque horum Gallicanorum Canonum Hiipanos studiosos fuisse, illorumque authoritatem sequendam saepe sibi proposuisse indicat Concilium Tarraconense tempore eiusdem Horinis dae anno si7. cete bratur i, Can. it. Ut nullas monachorum frensis negoti Austerior vel executore fiat, nisi id quod monaster 1 exposivit itilitas, Abbate si ni dominas impe n.
te, C A NO NUM ante amnia GALLICANORUM, de eis constitutione siruata.
Et Ilerdense Can. 3. Valent1num ' Can. L. Hispalense I. & Tolatanum XIIo de iisdem obseruari statuunt, quae in Conciliis Agathensi. Aurelianensi, Regensi, Et Valentino Gallicis constituta essent, quorum etiam verba stibiiciunt, atque ex iis de continueritis Ecclesiasticis pronunciant. Tanta Rit tunc temporis Ecclesiae Gallicanae aut ritas apud Hispanos , ut quod ab illa sancitum erat, imitandum statuendumque ducerent. Agohardus Lugdunensis Episcopus, qui seb Ludovico Pio
vixit, Gallicanorum etiam Canonum meminit his verbis: Sunt qui GAL- tib d. Dis. LICANOS CANON ES, - aliarum regionum, pulmi non recipiendos, eo quod Legati Romani, Θ Imperatoris, in ereum con hi tionibus non interfuerint, circ. Et Epistola ad Imperatorem : Vine accedit quod pia e sideraraone dignum videtur, de CANONI Bussilien G ALL I C A Nis, qui quasisi perflui am mutiles a quibusiam restuumur, eo quod neoterici Romani eos non commendauerint, cum antiqui religiose eos menerari sunt. Neque hoe iacirco dictitur. τι passim omniam F- pistopalium tamentuum san hones aequali ainbonitate recluviae cyiaaritur, Ut Macani, Calchedonensis, or caeterorum generalium ex ratius mundi consi a congrega rorum , receptorum. Sed quia congrua veneratione, pro causis necessarin, quarum
desinitiones in illis generalibus non inueniuntur, fides si eis adhibenda religione debita. Quibus verbis discrini en utriusque Collectionis qua via est Eccle sia Gallicana, aperte ostenditur. Illud etiam indicat Concilium Uuoniale II. anno 129. habitum, Canone primo: Et quamuιs omnia quae a sanctis sacerdotibus mel clericis obseruari debeam, or antiqui , n uti Canona continere probentur, me. Hoc cnim Cisone, ut & passina in Conciliis Galliae, antiquorum Canonum nomine, Codicem Canonum Ecclesiae uniuersae signiscari dubium non est. Addam, Gallos ante Dionysianam Collectionem a Carolo Magno receptam, Africanis Canonibus uti solitox fuisse, ut indicat Concilium Matisconense II. anno 1M. celubratum, Canone 6. Iam enim de tali causa, clo in Coaciliis Apicanis definitum est. Quam definitionem nostro quoque dignam duximus sciare decreto, , ad locare, ur
77쪽
Sacramenta altaris, nonnisi a te is telebrentur. Nonnullas etiam Epistolas Pontificum Rom. suo Codici inseruisse, testatur Concilium Agathen
se, Can. IX. Sirici, Epsopi authoutus, qua est his Canonibus inserta, struetur. Quod desumptum est ex Siricij Epistola ad Himerium Tarraconensem, quem postea Dionysius Exiguus suae Decretorum Pontificum Collectioni instruit. Sunt de aliae quaedam Gallicanae Collectiones, Capitula videlicet Ecclesiastica Karoli Magni, Ludovici Pij,& Lotharij Impp. ab Ansegiso, & Benedicto Levita collecta, atque omnia Pene ex Codice Canonum Ecclesiae Romanae, & Isdori Mercatoris Collectione desumpta, quae in Concilio Meldensi obseruari placuit Can. 78. Vt Capitula Ecclesia hea a
D. Larolo Magno Imp. necnon a D. Ludovico Pio Aug. promulgata obnixe ob
struari praecipiantur, sicut ast legalia obseruanda esse noscuntur. In quibus Capitulis passi in citantur Ganones & Dccreta Pontificum, quae in Codicci Romanae Ecclesiae comprehenduntur. Unde apparet, illum Co icem, quem ab Hadriano I. Karolo Magno datum fuiste diximus, circa haec tempora ab Ecclesia Gallicana primum receptum & approbatum fui stasse Extant de Capitula Karoli Calui & successorum aliquot Franciae Regum in diuersiis Synodis edita, a Iacobo Sirmondo in unum collecta, notisque doctis Itivis illustrata anno 1613. Sequutus est Iuo Carnotensis Episcopus, cuius Collectio circa annum 1iox. sub Decreti nomine, iam
pridem in lucem prodiit. Restat ut de Hispanica & Anglicana Ecclesia aliquid dicamus. Ac de Hispanis quidem dubitari non potest illos priscorum Canonum Codice Ecclesiae uniuersiae comprehensorum, iure ab initio usos fuisse, quorum adeo studiosi& amantes fuere, ut quum Synodis subscriberent, hac formula uterentur, salua aut boritate pristorum Canonum, ut in subscriptionibus Concili j Toletani II. obseruare licet. Et Bracharense Concilium anno 163. celebratum, nominatim Codicis Canonum meminit his verbis: LvCRETI vs Episcopus dixit: Necessarium arbitror, si vestrae fraternitati videtur, it instituta sanctorum Tatrum , recensitis antiquis Canonibus,mnotestant: qua etsi non omnia, certe vel pauca quaedam quae ad instructonem elericula disciplinae pertinent, relegantur. omnes Epistopi dixerunt, Placet quod dictum est, σου congrua res ea, mi quibus fortasse per incuriam abolita sunt Ecclesia-Ilica constituta, audiant sanctorum Canonum regulam, oe obstruent. Relicii fiunt
GCODICE CANONVM, coram Concilio, tam generalium Synodorum Canones , quam localaum. Et postea, Can. 4O. Placuit ut praecepta antiquorum is nonum , qua modo in Concilio recitata Funt, nullas audeat praeterire. Codicis etiam Canonum meminit Concilium Toletanum IV. anno 633. celebratum , Can 3. a.& . Diaconus CODICEM CANONvM in medio proia
ferens, capitula de Conciliis agendis pronuntiat. Habuisse etiam Hispanos, ut de Africanos de Gallos, quandam suarum Synodorum specialem Collectionem ex Hispaniae Conciliis compositam, innuere videtur Innocen- ω,-. . tius III. Papa, in Epistola ad Petrum Compostellanum illius verba te- ς' ferens: Emerites, inquit, Concilium authenticum esse, multis rationibus aues ebas, tum quia cum aliis Conciliis continetur in tabro, qui Corpus Canonum
78쪽
appellatur, quem Alexander Papa per interlocutionem authenticum approbauit. Cui u ini: Collectioni Hispanicae nonnulla Ecclesiae Gallicanae constituta, & quasdam Pontificum Romanorum Epistolas Decretales insertas mille facile est colligere ex iis quae supra de Gallicanis Canonibus diximus, & ex Concilis Toletani III. Can. i.& Barcinonensis Can. 3. Illae vero sunt . ' 1 stolae, quae postea in Codice Canonum Ecclesiae Romanae insertae sunt. Quod enim dicitur Can. 16. Concilii Toletani IV. Suno ira Prae. sulum Romanorum Decreta Apocal sim Ioanms inter diuinos libros recipiendam constituunt: id proculdubio intelligi par est de Epistola Innocenti j I. Papae ad Exuperium Tholosanum, in qua de libris in Canone recipiendis agitur, inter quos Innocentius Apocalypsim Ioannis nominatim recenset. Et in Concilio Toletano VI. laudatur Leonis I. Papae sententia ex illius Epistola ad Rusticum Narbonensem Episcopum desumpta. quae quidem Innocentis & Leonis Epistolae in Codice Canonum Eccle
Hoc ipso saeculo, Martinus Bracharensis Episcopus Latinam Graeco rum Canonum interpretationem edidit, quae Collectionis Orientalium Canonum nomine, ad Nitigesum vel viuuersum Concilium Lucensis Ecclesiae directa , inter Concilia Hispaniae extat. Vnde autem singula Capitula sumantur, non adscripsit. Sed si ea conferamus cum Graecis Canonibus Codice Ecclesiae uniuersae comprehensis, ex eo omnino desumpta esse inueniemus, paucis exceptis quae ex Toletanis Conciliis ad utilitatem Ecclesiarum Hispaniae, siue ab eo, siue ab alio addita sunt. Nec Hispani Latina Dionysij Exigui interpretatione usi sunt, sed illi veteri quam Isidorus exhibet, ad cuius methodum Concilia Hispaniae, ut , i Toletanum XII. citat Graecos Canones . Ex hac autem Collectione apparet, Canones qui dicuntur Apostolorum, a Martino Brachatensi est e praeteritos, utpote illius aetate ab Ecclesia Hispanica nondum receptos. Sed & Isidorus Hispaleri sis Episcopus, qui Concilio Tolatano IV. subscripsit, de his Canonibus haec tradit: Canones qui dicuntur Ap stolorum , seu quia eo siem nec Sedes Arctolica recipit, nec sincii Patres illis assensum praebuermit, pro eo quod ab haereticis, sub nomine Apostolorum compositi gigno cuntur, quamuis in eis milia inueniantur, tamen ab authoritate Canonica atque Aponlabia eorum gesta constat esse remota, atque inter apocr ba deputata Sequutus est Isidorus alter, etiam Hispanus, qui in pluribus vulgatis de MSS. Codicibus, Mercator appellatur. Is Veterem Codicem auxit, ac cessione ipso tum Canonum Apostolicorum , Sardicensium etiam &Africanorum, ac diuersorum Conciliorum Galliae & Hispaniae t sed &Epistolarum Decretalium Romanorum Dii illic una , 1 Clemeiam usque ad Gregorium Magnum, ut ipse testatur in Epistola s uae 'Collectioni praefixa, quam 14 S. penes nos habemus, quae etiam in corpus Gratifini C 'relata est. In principio huius voluminis, inquit, qualiter Concilium apud πυπ-lebratur , posuimus, ut qui nostrum ordinem sequi voluerrit, stiant qualiter hoc agere debeant. Denique propter eorum authoritatem, caeteris Conciliis privsuhnus Canones, qui dicuntur Apostolorum , licet a quibasta, a cophi dicantur, qxoniam plures eos recipiunt , m sancti Patres eorum sementias 5vuodali aut ritate robora
79쪽
uerant, oe inter canonicia risierunt constitutiones. Deinde quarum am epistolariise decreta virorum Apostolicorum interfuimus, id est clementis, Anaeleti, Euansti , , taeterorum Apostobcorum, quas potuimus hactenus reperire epistolas , usque ad Sylvestrum Tapam. Postmoaum vero Nicaenam S nodam constituimus, propter aut bonitatem eiusdem magni Concilii. Deinceps diuersorum Conciliorum Graecorumae Latinorum, siue quae ante , qua postmodum facta sunt, sub ordine numerorum ac temporum , capitalis seis distincte sub huius voluminis sectu locauimus. subiicientes etiam reliqua decreta Praesulum Romanorum usque ad sanctum Gregorium. . ... Ipse autem Itidorus Mercator Concilii Toletani XI . memin1t, il- liusque Collectio a Canonibus Apostolorum protenditur, usque ad Concilium Toletanum XII. Huic etiam inserti sunt Canones ab Hadriano I Pontifice collecti, & Ingetramno Mediomatricae urbis Episcopo, traditi. Unde liquet hanc Collectionem non esse Isidori Hias palensis Efiscopi, ut multi nomine decepti perperam sunt opinati: led illius Ilidori cognomento Mercatoris. Isidorus enim Hispalensis, ut testantur Hispanici Scriptores, mortuus est anno DCXXX v. Ex su- ι- perioribus vero constat Isidorum Mercatorem vixisse circa Caroli Maia
ba gni & Hadriani I. Pontificis tempora , quorum aetate illius Collectior . ais in Gallia primum innotescere coepit, quae aucta multorum Canonum c.' L n. accessione in nomen illud transiit, ut etiam LIBER seu COR pus
CANONvM diceretur ; sic enim habet illius inscriptio in meo Codice M S. Deipit liber qui appellatur COR P vs CANONVM.
De Co Dic E CANONvM Ecclesiae Britannicae seu Anglicanae t stimonia quaedam extant apud Rerum Britannicarum Scriptores. LecAM; m. ginaus enim Theodorum Archiepiscopum Cantuariensem librum scri h. ii psisse, qui PATRUM CANON Es vocabatur, in Concilio Herefordiensii' probatum, ut illius acta testantur apud Bedam, Anno tertio, in- ,e- quit, Ecgfriae Regis, Theodorus cogit Concilium Epistoporum, una cum eis qai
canonica Patrum statuta deligerent os nossent. Et paulo post ipsius Theodori η verba referens, qui huic Concilio praefuit : Rogo , dilectis i fratres, ut quaeque decreta ac definita sium a sanctis Patribus, incorrupta ab omnibus nobis
fruentur. Omnes consacerdotes nostri Hxerum: Optime omnibuι placet, quaeque definierunt sanctorum Canones Patrum, nos quoque omnes alacri animo hbentissime fruare. siuibus statim protuli LIBRUM CANONVM , cs ex eodem libro decem Capitula, quae per loca notaueram, quia nobis maxime necessaria fici bam, illis coram ostendι. Quae quidem Capitula ipse Beda subiicit. Sed &vetustiores de recentiores Synodorum Ecclesiae Britannicae Canones extant in cditione Conciliorum Angliae H. Spelmanni viri clarissimi, ex quibus planum est, Graecis Canonibus, Africanis, & Gallicanis Anglos usos fuisse. Sunt & aliae Latinae Collectiones Canonum, Burchardi scilicet Vot-matiensis Episcopi, & Iuonis Carnotensis, quae sub titulo Decretorum editae sunt. Denique Gratianus Bononiensis monachus, omnium Collectorum Canonum nouissimus, sub Innocentio II. Papa Decretum composuit ex Graecis&Africanis, alusque Canonibus,& Decretis Pontificum Rom. veterumque Patrum sententiis collectum, quod absolute Diuitigoti by Corale
80쪽
Ius Canonicum siue Pontificium nuncupatur ab Ecclesia Romana probatum & confirmatum, cuius iure omnes controuersiae Ecclesiasticae hodie iudicantur. Atque haec dicta sint de veteri Codice Canonum Ecclesiae uniuersae, eiusque confirmatione de aut horitate, Iutisque Canonici origine& progressu, tam in Oriente quam in Occidente , Graecisque ac Latinis vetustis de recentioribus Canonum Collectoribus & interpretationibus. Quid autem in huius operis editione praestiterimus, res ipsa patefaciet. Sane textum Graecum Canonum, ex edito Codice Io. Tiiij, bona fide exscripsimus; & quia multis in locis mendosus erat, collatis plurimis Graecorum Canonum exemplaribus editis & manu exaratis, accurate emendauimus, variantesque lectiones adscripsimus: ac Latina Dionysij Exigui interpretatione omnino fere usi sumus; notas denique& obseruationes quasdam adiecimus.