장음표시 사용
141쪽
eterionem mensem hiemalem esse. Ἀltera vero manus
Seholiis istis alucinatur. Ego vero ista uberius persecutus sum, ne quid, unde depravationis explicatio peti possit, praetermisisse instinuler. Ceterum ipsi mihi, Ulpiani istis in morabilibus non tantum tribuenti, aliud, sertasse Probabilius, in opinionem venerat. Potuisse enim suspita cisa aliquem temporum iustae rationis non accurate
gnarum verbis decretio πως ἄν ἡ Μήνη ἐπιτελεσθῆς ἐπιχειροτονηθεῖσα ἐν τῆ πρώτη ἐκκλησl in salsam eiusmodi opinionem delabi, ut concionem illam anni fuisse primam crederet, eoque deceptus in hoc primo,
alteroque decreto, Callisthenis, pro sua rerum omiatione tempora emendanda esse statueret. Quem tamen praeter unum illum errorem in duplici alia opianione erranea versatum statuendum est altera, unde cimum, vicesimum ac tricesimum mensis diem comtitialem fuisse, quam ipse tenet Ulpianus v. Schom. de comiti P. 43), altera olim etiam vulgari, Maemaeterionem mensem Pyanepsione priorem esse. Quod si statuatur, optime iam nunc conveniet artorianus ille calculus, quem supra exposuimus. Etenim inter diem III unychionis et XXVII Seiro Gionis dies intersunt LXXXIII inter Hecatombaeonis ultimum et Μaemacterionis XX spatium dierum est LXXXI, minimo sane, vel potius in tali rerum conditione nullo
discrimine. i. Antequam tamen disputationem hanc absolvamus, redeundum adhuc erit ad πρωτην illam ἐκάλησιαν, quae de decreto I magnam eam nobis dubitationem excitavit, utrum re vera ex monumentis publicis desumptum, an a Demosthenem memoria sit conscriptum.
Qua de re nunc iam Ubil aliud statuendum erit, quam Demosthenem, quum Munychionis III decretum
142쪽
121 illud de maturanda legatorum prosectione conscribseret, non accurate duas illas de pace conciones diastinxisse, quum utraeque deinceps Elaphebol. XVIII et XI tactae sint, et posterio prioris nonnisi supplo
143쪽
Caput quartum. Rerum inter paeem Philip o eum Atheniensibus compositam
gestarum tum era i stratur condisse, tum aeeurate eon. atituuntur tempora. Itaque hoc cap. agitur de Thractae
stellis inter ipsam pacis pactionem a Philippo surreptis; de Halones a Philippo occupata devastataque Pepar tho de Othone, quem a Philippo e tum ad Athenia
se missum refut it Demosthene, de insidia Megarensium eisitati a Philippo struetis de legatione ab Atheniensibus auctore Demosthene ad Peloponnesiacas eisitates missa de tentata a Philippo libertate Euboeae, et expul- ais insula Frannis, quos Philippus constituerat de Atheniensium expeditone Byzantia, et Byzantiorum Perinthiorum- γε deerat in gratiam huius beneficii lato de interceptis a Philippo Atheniensium navigiis , Chersonesitarum decreto id mutata per Demosthenem Athenis re trierarchica.
Philippus quum composito bello sacro in Amphictyones receptus et Thermopsarum angustiis esset potitus v. . cap. II, r. 6 exti'. c. , magnamque Graecarum civitatium partem sibi applicasset, eo iam
erat provectus, ut et ipse principatum Graeciae mox assecuturum se esse speraret, et apud plerosque summus rerum arbiter aequissimusque iudicaretur. um igitur iam iter Phocens parantem Isocrates oratione
ea, quae ad Philippum inscripta est, compellebat, ut bellum ex Graecia in Asiam adversus Persas transferret, quippe quod Graeciae intestinis motibus ubique convulsae nullum ei salutarius remedium id retur. Sed id quominus Philippus Phocensibus etiam rebus eliciter perlanctus statim perficeret, multa adversabantur. Obstabant in primis Athenienses, pace primum turpiter composita male contenti, tum de excisis Phocensibus erectaque Thebanorum fortuna
144쪽
acerbe indignati obstabant in Peloponneso Lacedaem nil ad pristinam auctoritatem adspirantes ipsique hialippo propter Phocensium ladem succensentes o stabat denique reliquarum etiam civitatium conditio, intestinis turbis, maxime optimatium populariumque eertaminibus agitata. Has igitur turbas primis statim post Phocens excidium annis componere, et quum ipsae singularum civitatium actiones eius gratiam quaererent, auxiliaque implorarent, hic oppressis succurrere, illic eorum adiuvare molimina conabatur, quos consilia sua optime agitaturos esse sperabat, id agens ubique, ut per universam Graeciam suam auctoritatem stabilire Inde in Pelaponnesum ingredi, ut Arcadiabus Argivis, Messeniis adversus Lacedaemonios opem ferret, Megaris optimatium studia diuvare, in u-hoea tyrannos instituere moliebatur. Quibus inceptis Athenienses, instigante in primis Demosthene, totius Graeciae libertati insidias parare, suamque ipsorum salutem in discrimen vocare Philippum criminabantur. Ad communes illas causas accedebant apud eos propria indignationis momenta occupata inter ipsam pa- eis pactionem Thraciae castella, et insula IIalonesus, quam pace iam iure iurando confirmata Philippus eis abripuit. Quam ob rem legationibus in Graeciam maximeque in Peloponnesum missis civitates a Phia lippi studiis avocare et ad bellum ei communiter i serendum excitare conabantur Philippus contra missis saepius Athenas legatis causam suam probare volebat, utque controversias iure secum componerent,
Athenienses provocabat. Sed talia Athenis explosa magis sunt, quam audita. Olymp. igitur' IX, 4 tamdem Demosthenes assecutus est, ut missa in Euboeam expeditione reum retriamque Athenienses a tyrannis liberarent, qui Philippi auxilio summa rerum pollia erant. Eodem anno quum Philippus impre sione in Hellesponti egiones acta Perinthios Da
145쪽
tiosque obsidere coepisset, Athenienses obsessis opit Iantes hellum, quod per universum pacis spatium gluscebat, tandem redintegrarunt. Hae sunt res, de quibus nobis ex ordine dicendum erit. a. p. o. ε ἐριον καὶ Αορισκον - καὶ - λὶuἡ πολις ἰδ&ητο - . p. 23 'χοντων ων Θοακευν, τών μετέρων συμμαχων, τα χωρία ταυρο α νεν υτος διέσυρε, τὸ εὐριον καὶ τὸ Μυρτιον καὶ τὴν Ἐργίσκην, ουτω γίγνοιν οἱ ορκοι, καὶ μὴ προλαβων ἐκεῖνος τοῖς ἐπικαίρους των τόπων κυριος r Θρακης κατασταίη.P. 236. -- ωμοσε τὸν ρηνην ὁ Φίλιππος, προλαβών τὴν Θρακην δια τουτους, τοῖς ora πεισθέντα τω ἐμου ψηφίσμαΠ.
Iniuriarum agmen, quibus Philippum in ipso M
eis iactae initio violasse iam eam Demosthenes clamat, Puaeeunt eae, quas occupatis Thraciae castellis perpe trasse Philippum accusat, quotiescunque in orationibus eo tendit, ut fraudulentum eum et Desariae indo- Iis 1ominem esse demonstret Per maritimam Thraciae oram sita erant castella quaedam, quae cum ii, supra c., tum alibi a Demosthene et ab Aeschine Doriscus, Serrhion utrumque memoratum iam in
Xerxis expeditione ap. Herod. VII, 59, io8 , yrtium sive Myrtanum, misce Hieronoros Murgisce, an
Thraciae maximam partem voces, nominantur.
Thraces ea possidebant do cor. , a 34), hoc est e sobleptes, Thracum rex regionis maritimae, ad Che sonesum proxime sitae, quocum Philippus antea iam inimicitias gesserat Athenienses vero societatem habebant, ex quo I. CV, 3 Chersonesum pacto eis o
Filium enim eius obsidem apud Philippum vidisse te
gatos Atheitienscs, pacis ineundae causa inmaee uiamrnissos, Aesta resertis. ποραμ P. 38 s.
146쪽
cesserat V. cap. h. r. vi. Itaque quum alienae diationis essent, ne ipsa quidem eorum nomina satis nota Athenis erant. Quam ob rem Aeschines de Demosthene: υτος ἐστιν ν M'. ait, ὁ πρωτος ἐξευρών αὐ- ριον τειχος καὶ Λορίσκον καὶ Ἐπίσκην και Μουργίσκην καὶ Γάνος και Γανίδα χωρία, δν τει - νοματα et δει-υεν προτερον in Ctes. . 65 m.), ad quem Iocum D mosthenes respicit de cor. p. 234. Ipse etiam Demo .sthehes: ρατε Σέριον καὶ Βορίσκοπι ταττα γαρ πρωτον ὀλιγωρήθη ετ την εἰρηνογν α πολλοχ -ων οὐδε γνω- ριιι εστιν ἴσως ταυτα μέντοι ἐαθέντα καὶ παροφθέντα απωλεσε ρακην καὶ Κερσοβλέπτην sinu o oo ὁμων
Phil. IV, p. 33 . . Nihilominus Demosthenes Philippum accusat, quod castella haec iniuria theniensia hus abripuerit, idque quum medio olymp. VIII a.
transigere se cum Atheniensibus velle declarasset, et pax iam esset mense Elaphebolione ab Atheniensibus decreta sancitaque, nondum tamen a Philippo iureiurando confirmata. Quum Primum Athenis coeptum esset de pacis conditionibus agi, Athenienses refert Demosthenes de cor. p. 34 non ab ea solum die, qua pacem iurassent, sed ab ea iam, qua pacem sorosperavissent, omnes belli apparatus deseruisse ille a tem ait, perpetu hoc maxime moliebatur, ut pluriamum temporis interveniret inter pacem ab Athehiensibus confirmatam et exigendum a se ius iurandum, quod existimabat, quaecunque ante datum ius iurandum civitati abripuisset, ea se constanter detenturum.
Philippus vero eodem tempore bellum in Thracia cum Cersoblepte gerebat, eoque solverat, quum prima legatio pacis conciliandae causa missa ex acedonia Athenas abibat συνέβαινε δ' τε τὴν προτέραν πρεσβευομεν πρεσβείαν, ἐμοὶ ριὸν μετα των συμπρέσβεων ciπιέναι δευρο, Φιλίππω δ' ἐπὶ ρακην ζιέναι ποος δ'ευας ιιολογηκέναι, ως ἄν μεις περ τῆς Metiri; βουλευσησθε, μὴ ἐπιβουλετσεσθαι με ὁπλων εὐρονησου.
147쪽
Aesch. . παραπρ. p. 39 init. Factum ergo id est mense circiter Anthesterione Olymp. VIII a v. cap. sup. r. 3 . Dumque interea Athenis de pace eum Philippi legatis agebatur, et eam confirmabantisth nienses, Philippus in Thracia Cersobleptem oppressit, illaque Thraciae castella expugnavit, quae Chares Ain niensium tum temporis in Hellesponto imperator pra sidiis impositis custodiebat Demosth Phil III, p. ii : τοί- ωαππος αρρος, αρτι τῆς εἰρήνης γεγοντίας
- εὐριον καὶ Λορίσκον κατελάμβανε, καὶ τοι ἐκ ρίου τεuον καὶ ρου ρους στρατιωτας ξέβαλλεν, ους ψατεδεος στρατηπὸς ἐγκατέστησεν. καίτοι ταυτα πραττων
τ εποίει ειρηνη μἐν γαρ μωριόκει. Postrema horum hyperbolice magis dicta, quam ad veritatem sunt.
Aliis enim ubique locis ob id maxime in Philippum
invehitur Demosthenes, quod in ipso eo momento, quo de pace adhuc ineunda ageretur, et nondum Philippus ius ivxandum dedisset, castellis illis ini ria sit potitus. V. r. de Cherson p. o5. Atque in or m παραπρ. Aeschini exprobrati et reliquis, qui secum ad ius iurandum a Philippo exigendum essent in Macedoniam profecti, id eos toto itiuere egisse, Philippus ut eversus demum ex Thracia, occupatisque iam per nefas, quae exoptasset, pacem iure iurando confirmaret P. 39ο, 448. s. cap. sus. r. I. pSeque etiam Aeschines, etsi castellorum illorum nullam faciat mentionem, Cersobleptem tamen devictum et Hieronoros expugnatum esse refert laphebolionis
. iam XXIV Aor φθίν. , quum legati, quibus iuris i
'iaque Cersobleptes ratus Philippum a castelIis illis a
stenturum esse, si in Atheniensium, quibuscum pacem initurus erat, eustodia versarentur, Charet ea tradiderit Charetem fuisse Aeschines docetis. παραπρ.
148쪽
xandi exigendi causa adire Philippum demandatum esset, Athenis adhuc commorarentur, id quod etiam epistola Charetis orsirmat π παραπρ. P. O. Itaque Philippus inter ipsam pacis pactionem Thracia potitus dato etiam post iure iurando paceque confirmata castella illa obtinuit, ut quae non Atheniensium sui sent, sed, quem debellasset, exsobleptis. Erant e enim ea maximi momenti, quippe quae et Chenoneso et Hellesponti regionibus imminerenti Qua propter Philippus inter ipsam pacis pactionem expeditionem illam perficere conabatur, ut Athenienses opem Ce soblepti serre pace inita impedirentur Demosthenes contra legati ius iurandum exacturi ut Philippum, ubi-Cunque versaretur, Summa celeritate adirent, proposui Athenienses vero, instigantibus oratorihus, e xumque haud minime Demosthene, castella illa magna cum exacerbatione continuo reposcebant, tamquam
sua fuissent ditionis, quod eiectis suis militibus ea occupasset Philippus. Quo crimine ut sese eximeret Philippus, Olmp. IX, a missa ad Athenienses epistola, qua eos ad componendas controversias provocabat, id quoque proposuit, de castellis illis ut iudicium ageretur. V orationem de Haloneso anno illo Ath
ni habitam, ibique p. 8, unde, quid conditio illa a Philippo proposita Athenis effecerit, facile potest
Ceterum, quod Demosthenes Thraciam tum ante datum ius iurandum abripuisse Philippum dicit noολαβων την Θρακην de cor. 236), id aut ad sola illa castella reserendum est, aut hoc sibi vult, Philippum Ceraoblepte oppresso tota tum Thracia potitum esse. Et sane Aeschines Charetem nunciasse tum Athenien- sinus refert, τι Κερσοβλέπτης πολ λεκε την πήγνπαοαπD. p. in. . At Diodor. XVI, i Philippum Olymp. IX, a Cersoblepte devicto Thraciam,ac doniae secisse tributariam narrat. Itaque Cersobleptes
149쪽
olymp. VIII, et non omnino regno eiectus sit, sed
coercitus maritimaque Thraciae parte privatus. ILque ipse etiam Aeschines docet, num in or π παραπρ. ol igitur IX, 2, exsobleptis filium obsidem, ut antea, penes Philippum versari dicat p. 39 in.
Quocum conspirat Demosthenes . παραπρ. p. 98, Athenienses continuo decernere dicens, ut Cersol,l
Ptes quoque particeps sat pacis l. VIII, a cum Philippo compositae, isque ius iurandum ei det, tum intermissum quod dare etiam voluisse se Philippus contendit Epist. p. 6 ed. R. Dem. , sed prohibitum esse ipsis ab Atheniensium praetoribus, Cersobleptem Atheniensium hostem declarantibus. De Cersoblepte ab Atheniensibus I. VIII, a in pacem recepto es. p. III, r. 3 p. oo , sicuti de Thracia Philippi
expeditione, i. IX, a suscepta, cap. b. r. 7. a. p. 248. Jελονησον Ῥεπαοηθου πορθησιν καὶ δ su ἄλλα τοιαυτα ἡ πόλις et δίκητο, ιδ ε γέγονεν οἶδα.
Insula Haloneso, in Thermae sinus effluvio sita, quum eam Athenienses, a quibus possidebatur, minus tuerentur Sostratus Praedo Potitus est. Quo expulso Philippus insulam sibi eo praetextu asseruit, ut tutam his regionibus redderet navigationem. V epist Phil. inter Demosth. ore. p. 62. Athenienses igitur, ut surreptam iniuria possessionem sibi Philippus restitueret, acriter postulabant. Ille vexo gratificari se Atheniensibus velle dareque insulam pollicitus est, quippe quam non eis, sed praedoni iure eripuisset. Haec vox arrepta ab oratoribus est et explosa noudare Atheniensibus alonesum sed reddere Philip-Ρum portere dicentibus. Qua de re audienda sunt verba Pliilippi in pist. l. s. c. haec: τυπαντην δέοι ov
150쪽
ἀπολαβεῖν δ συνεβουλευον, ἔπιος - κεινας μἐν τοπροπασσόμενον τὴν αλλοτρίαν υειν ὁριολογω, ιχ προειριέ - δἐ τὸ χωρι- ποπτος γένωμαι τυι πλήθει γνους θαρταυτα προυκαλοψιην κριθῆναι πεδε τουτων πρὸς τριας, νε μἐν μὴ γνωσθii, παo' μου δοθῆ τὸ χωριον ὁρμιν εανει τριετέρα κριθ', τοτ αποδῶ τῶ δημω ταυτα δ' ἐιιουπολλακι υ ιουντος μεις ιἐν ου προςείχετε Sic igitur quum pertinacite possessionem reposcerent Athenienses, Peparethi Halones vicini, ab eis haud dubie instigati captis Philippi, qui insulam tuebantur, me cenariis ipsi Halonesum occuparunt. Cuius facinoris Poenam repetens Philippus ea ratione Peparethum tractavit, quae verbi or de cor supra allatis, quibu cum ipse Philippus epist. l. c. conspirat, indicatur. Quo facto exacerbati iam Athenienses quem tum in Hellesponto copiis suis praesecerant imperatorem, ut vindictam de Philippo sumeret, impulerunt. V. Phil. epist. I. c. Tali modo res istae haud exiguum examdescenti bello momentum attulere. Iam quod ad tempora attinet, quibus et Halonesus occupata sit a Philippo et Peparethus devastata,
ea, quamquam . non adeo accurate, definiri tamen possunt ex oratione de Haloneso, inter Demosthenis orationes recepta, et, quam saepius supra memoravimus,
Philippi epistola Prima etenim alones occupatae praecipuaque mentio in ea sit oratione, quae εοὶ πιονησου inscribi solet. Eam autem Olymp. IX, a habitam esse Dionys Hai reser in p. ad Amm. S.Io. Brevi tempore ante quam oratio haec habita est,
missi ad Philippum legati ab Atheniensibus erant, qui praeter alia postulasse id quoque a Philippo vide
tuae, ut insulam hanc iniuria abreptam, Atheniensiabus redderet de Halon. p. 77 . Philippus responsum
legatis datum, donare se Atheniensibus alonesum veIle, per missos Athenas cum epistola legatos, repetiit,